Matapos ang matagumpay na pag papabagsak sa gobyerno at sa Zapero Organization na siyang ugat sa lahat ng mga paghihirap at problema na kailangang indahin ng mga estudyante ng Night Blood University at ng lahi ng mga bampira, sa wakas ay nabigyan narin ng wakas ang lahat.
Humans finally had the chance to get out of the university without the fear na baka ipahanap at ipapatay sila ng mga taong siya ring sapilitang nagpadala sa kanila sa loob ng unibersidad ng Night Blood. Hindi nila alam kung anong buhay ang sasalubong sa kanila oras na tumapak silang muli sa mundo na pinanggalingan nila pero ang mahalaga, alam nilang sa wakas ay makakauwi narin sila.
Sebastian fixed everything. And with the help of the newly rebuilt government of the human world, all the humans who were sent to Night Blood University managed to get back to the kind of life they have noong hindi pa sila sapilitang kinuha ng gobyerno.
Walang kahit na ano mang balita ang lumabas tungkol sa nangyari sa pagitan ng mga bampira at mga taong sangkot sa pagpapabagsak sa lahi nila. Sebastian did his best para manatili iyong sekreto sa kaalaman ng mga tao. Hindi pa handa ang lahi nila para ibunyag ang presensya nila sa mga tao kaya mahigpit niyang pinaalalahanan ang lahat ng mga taong nakakaalam na huwag itong ipagsabe sa kahit na sino.
Isang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa kabuoan ng Night Blood nang tuloyan nang mawala ang lahat ng mga day class students na minsan naring naging parte ng paaralan. The whole school becomes empty. Night class students continue with their daily life kahit alam nilang hindi na katulad ng dati ang lahat. The school wasn't the same anymore without the presence of day class students. They could feel the loneliness in the air but they remained silent about it.
Walang nag tangkang magsalita tungkol sa lahat ng mga nangyari. Nanatiling tikom ang bibig nila at hinahayaan nalang ang sariling mag adjust sa bagong sistema ng paaralan. Faolan and his officers did their best para ayusin ang lahat ng mga nasirang gusali. Zatrius and Lauvrene, on the other hand, were assigned to fix all the ruined infrastructure in the vampire world at linisin ang kalat na naiwan ng mga tauhan ng gobyerno at Zapero. And, Sebastian? He just focused on his new plan. A plan to dethrone his grandfather.
Isang taon lang ang ipinangako niya kay Luna kaya kailangan niyang matapos ang lahat ng mga plano niya sa loob lamang ng maliit na panahong iyon. Hindi iyon madali pero dahil sa kagustuhan niyang matapos narin ang lahat at makabalik kay Luna ay handa siyang gawin ang lahat. He trained all day and night. Isa-isa niya ring kinakausap ang lahat ng mga makapangyarihang uri ng bampirang sumusuporta sa lolo niya.
"Naayos na ang lahat ng mga gusaling nagiba dahil sa pagatake. Bumalik narin sa dati ang hitsura ng unibersidad. Bibisita ka ba bukas sa main building?" Tanong ni Faolan nang makapasok ito sa library ni Sebastian. Nakita niya siyang nakatayo sa harap ng gawa sa salaming pader ng library nito kung saan tanaw ang kumikinang na tubig ng lawa.
Sebastian shook his head. "I have something to do tomorrow." Tipid na sagot nito saka ito uminom sa baso ng alak na hawak niya. Napailing nalang tuloy si Faolan.
Simula no'ng umalis si Luna, mas lalong naging malamig ang anyo ng lalaki. Ni hindi nga nila ito madalas na nakikita dahil busy ito masiyado sa mga plano nitong pabagsakin ang lolo niya. 'Yon lang din ang naisip nilang paraan para ma protektahan si Luna. Yes, it was all for Luna. Gano'n siya ka importante sa kanila. They will do everything to keep her safe, dahil iyon naman ang tama. They cause so much trauma in her life, and this is the only thing they know para bumawi sa kaniya.
They all know Sebastian's grandfather was not an easy enemy. Ito ang pinaka makapangyarihang persona sa mundo ng mga bampira. The Kleinhaus ruled the whole race. Kahit gusto niya mang tumulong sa kaibigan ay wala rin siyang magagawa. Throndsens and Mandeville are powerful but they only followed orders too. Kung makakatulong man siya, malamang ay hindi iyon gano'n kalaki.
"Are you sure you're not going to see her? Veine told me she's living a normal life now. Maayos naman daw ang lagay niya."
Tumango lang si Sebastian. Hindi ito nagsalita ulit. Mukhang may malalim na iniisip. Siguro ay ayaw na nitong gulohin ang buhay ng dalaga. If she's really living a normal life now. Then that's enough for him. He just wants her to have a normal life. Kung mabigo man siya sa mga plano niya, at least, Luna can continue living a normal life without him.
"Damn that old man, bakit ba ang tagal niyang mamatay?" Bulalas ni Zatrius na bigla nalang sumulpot sa tabi nila. Inis itong naupo sa isang sofa at pagod na sumandal doon. Kasunod naman niya ang paglitaw din ni Lauvrene sa loob ng silid. Kagaya ni Zatrius ay nakabusangot din ang mukha nito.
"Anong nangyari sa inyong dalawa?" Tanong ni Faolan 'tsaka siya naglakad papunta sa lamesa ni Sebastian kung sa'n may nakapatong na tatlong bote ng wine. Kinuha niya ang mga iyon at naglakad papalapit sa dalawa na ngayon ay magkatabing nakaupo sa may sofa.
"Sinabi ko kay lolo ang tungkol sa relasyon namin ni Lauvrene. That old man, ang sabi ay hindi kami pweding magkaruon ng relasyon dahil plano nilang i-engaged silang dalawa ni Sebastian. Damn it! Uso pa rin pala sa pamilya natin na dapat ang nakakatandang kapatid muna ang mag asawa." Galit na pag ku-kwento ni Zatrius saka nito kinuha ang isang bote ng wine sa kamay ni Faolan. Mabilis niya iyong binuksan at tinunga. Bakas sa boses nito ang labis na pagkayamot.
"They will announce the engagement on Lauvrene's birthday party next year. Hindi ako makakapayag na mangyari iyon." Lumagok itong muli saka nito marahas na pinunasan ang gilid ng labi niya. Kaagad namang hinawakan ni Lauvrene ang kamay ng binata para pakalmahin ito. They're just been starting a relationship together at ngayon mukhang balak pa silang pag hiwalayin ng mga magulang nila.
Ang akala nila ay magiging maayos na ang lahat matapos ang pagpapabagsak nila sa gobyerno at Zapero pero hindi parin pala. They're still have to face reality at hindi doon nag wa-wakas ang lahat. Even Sebastian and Luna have to be parted for a year. Faolan is the only one who's living a normal life among them. Wala naman kasi siyang love life bagay na mukhang advantage para sa kaniya. He can live a life far from heartbreak.
"Bakit ang tahimik mo diyan, Sebastian? Wala ka bang pakialam sa mga posibleng mangyari? Naiintindihan mo bang hindi ko kayang ipaubaya sa 'yo si Lauvrene?! Ano bang iniisip mo, huh?!" Galit na bulalas niya sa kapatid. Napuno ng tensyon ang buong silid ng lumingon sa kaniya si Sebastian saka sila nagsukatan ng tingin.
Sebastian clenched his jaw. "I have my woman too, Gabriel. Ang umuwi lang sa kaniya ang tangin iniisip ko ngayon." Malamig ang anyo na tugon nito dahilan para matahimik silang lahat. Napabuntong hininga nalang si Zatrius 'tsaka ito muling uminom ng wine.
Naglakad naman papalapit sa kanilang tatlo si Sebastian 'tsaka rin nito kinuha ang bote ng isa pang wine na nakapatong sa coffee table saka iyon sinimulang inumin.
Natulala siya sa kawalan habang paulit-ulit na nilalagok ang bote ng wine na hawak niya. Ilang buwan na ang lumipas at sa bawat araw ay wala siyang ibang iniisip kung hindi ang kung papaano ba siya makakabalik sa babaeng gustong-gusto niyang makasama. He's tired from all the sh*ts he has to get through at ang mas mahirap, wala sa tabi niya ang taong siyang pahinga niya.
He doesn't know if his plan will work. He has never been this hopeless his entire life. He's always so sure about his every plan, but the thought that he might not be able to see Luna again makes him really anxious. He still has a lot of plans for the both of them kaya hindi siya pweding basta-basta nalang gumawa ng kahit na anong bagay na makakasira sa mga plano niya. Hindi madaling patumbahin ang lolo niya. Alam na alam niya iyon. His grandfather is wise and powerful, and he, however, is just wise.
Tahimik lang na uminom sa tabi nila si Faolan habang pinapanuod ang magkapatid na parang nagpapakarerahan sa pag tunga ng wine sa mga boteng hawak nila. Napailing siya saka siya sumandal sa sofa at napangiti nalang.
"Man, this lover boys are so in love." Saad niya para matawa ng mahina si Lauvrene. Zatrius starts to get wasted kaya tudo alalay siya rito habang si Sebastian naman ay mukhang tinatamaan narin.
Hindi sila mahilig uminom kaya normal lang na hindi gano'n ka lakas ang katawan nila para kontrolin ang alak sa sistema nila. Sebastian just looks down on the floor with his two hands on his knees. Natahimik sila nang magsimula itong humikbi. They had never seen him cry before, not even once. They always seen his cold and serious demeanor but now, the man is crying in front of them. Siguro ay dala narin iyon ng alak na ininom niya.
"I miss her, I miss her so much," wika nito habang marahas na pinapahid ang luha sa pisngi niya. Iniangat nito ang mukha saka ito walang emosyong tumitig sa kisame ng silid. Tears were still streaming down his face. He looks so broken. Siguro nga ay ito talaga ang totoong nararamdaman ng binata simula una palang.
He found his beloved but he couldn't be with her. Hindi nila alam kung gaano ka sakit 'yon dahil hindi naman lahat ng bampira maswerteng nahahanap ang other half nila. And not all of them have mates.
"I wanted to see her; this is driving me insane." Bulong nito. Tumahimik nalang silang lahat. Zatrius tries to stand up pero kaagad din naman itong natumba pabalik sa sofa dahil sa kalasingan.
"Tara puntahan natin. Itanan mo nalang, bro. Tutulongan ko kayong magtago." Suhestiyon ni Zatrius na ikinailing nila Faolan at Lauvrene.
Uminom lang sila hanggang sa maubos nila ang lahat ng laman ng bote ng wine. Tinulongan nalang ni Faolan si Lauverene na kargahin si Zatrius dahil sa sobra nitong kalasingan. Naiwan naman si Sebastian sa library ng mansiyon niya. Nakapatong ang isang kamay niya na may hawak na bote sa isang tuhod, habang nakasandal ang ulo niya sa upuan ng sofa.
Ilang sandali pa ay inilapag nito ang bote ng wine sa sahig saka siya tumayo. Alam niya kung saan nakatira sila Luna dahil sinabi iyon ni Dominic sa kaniya. Gusto niya lang makita kahit sandali lang ang dalaga kaya mabilis siyang naglaho sa hangin at sa isang iglap, nakatayo na siya sa harapan ng isang maliit na bahay kung saan alam niyang natutulog ngayon ang babaeng mahal niya.
He stands there for like half an hour, hindi gumagalaw at pilit na pinagiisipan kung tama ba ang gagawin niya. There's nothing wrong with seeing her, ang masama lang ay kapag naisipan niyang huwag nang umalis at manatili nalang sa tabi ng dalaga. Siguradong hindi iyon maganda para sa kanilang dalawa.
He sighed deeply bago siya nag teleport papasok sa bahay. Nakita niyang natutulog na sila Vera at manang Cecelia. Pumunta siya sa isa pang kwarto and that's where she saw Luna sleeping on her study table. May hawak pa itong highlighter at mukhang nakatulog ito habang nag aaral.
Sebastian slowly walks towards her and gently brushes the strands of hair that's blocking her face. Tahimik niyang tinitigan ang mukha ng dalaga. Mukhang nahihirapan ito sa pagaaral dahil kita na ang maliit na kulay itim sa ilalim ng mga mata nito. Napailing siya saka niya ito maingat na binuhat at dinala sa kama niya nang sa gano'n ay maayos itong makatulog.
'Ano bang ginagawa ni Atkinson? I told him to look after her. Damn!' Bulalas niya sa isipan habang mariing nakatingin sa mukha ni Luna. Maingat niyang hinawakan ang pisngi nito para hindi ito magising 'tsaka siya ulit bumuntong hininga.
Hindi niya alam kung ilang minuto lang siyang nakatitig sa babae. Memorizing every inch of her face.
"Wait for me, love." Mahinang saad niya saka siya lumapit rito at binigyan ito ng isang marahang halik sa labi. Nang ilayo niya ang mukha niya ay isang malokong ngiti ang kumurba sa labi niya.
'Good thing she's asleep or she already hurl me a dagger now.' Saad niya sa isipan saka siya mahinang natawa.
Luna always chooses violence. There's no doubt about that. Alam niyang hindi iyon ang personalidad ng batang Lunang nakilala niya noon, but she still loves her the same. At mas lalo pa iyong lumalim habang tumatagal.
Lumipas na naman ang mga buwan at unti-unti naring lumalakad ang mga plano ni Sebastian. Zatrius helps kahit na paulit-ulit itong pinapagalitan ni Sebastian dahil ayaw nitong makialam ang kapatid sa plano niya. After three months, nakompleto na nilang makausap ang lahat ng mga bampirang sumusuporta sa lolo niya. Isa nalang ang kailangan niyang gawin. Ang maghanda sa araw kung kailan i a-anunsyo niya ang planong palitan sa pwesto ang lolo niya.
If the race decides as one and puts him in a position, that means his grandfather will have no choice but to let him lead. Sa gano'ng paraan, mawawalan ng kapangyarihan ang lolo niya na mag utos sa kahit na sinong bampira. Hindi na nito magagawang saktan si Luna, not when he does it on his own, pero hindi niya hahayaang mangyari 'yon. Vampires valued the rules and orders from the highest individual in their race. None of them can say no, if the highest individual says yes. And no one will have the right to contradict whatever order he made.
"Bro, are you going to see Hyrreti tomorrow? Mag i-isang taon narin bukas, hindi ba?" Zatrius asked him as he walked into his room. Hindi niya pinansin ang kapatid at nagpatuloy lang sa pagbabasa ng libro, wearing his specs.
Zatrius jumped on his bed dahilan para sumama ang timpla ng mukha niya. Pagsasabihan niya na sana ito ng pumasok ang isa pang katapid niyang lalaki na si Zeyan. Zeyan was only six years old when both of their parents died. Now, he's already twelve. Masyadong malayo ang agwat ng edad niya sa kanilang dalawa ni Zatrius kaya naman todo sila kung makaalaga rito.
Zeyan ran towards Zatrius saka ito patalong sumampa sa likuran niya. "Hey, Zatrius, I saw you sneaking out earlier with ate Lauvrene. Are you two dating?" Tanong nito saka niya ipinulupot ang mga kamay niya sa leeg ng nakakatandang kapatid.
"Get your hands off me, Zeyan." Nag wrestling lang ang dalawa sa kama ni Sebastian kaya hindi nalang umimik ang huli at ibinaling niya nalang ang paningin niya sa labas ng bintanang malapit sa kinauupoan niya.
Mag i-isang taon na nga simula no'ng umalis si Luna pati narin ang lahat ng day class students sa unibersidad. With the new adjustment in school, it continues to function. Hindi rin sila huminto sa pag gawa ng posibleng antidote na panlaban sa epekto ng sikat ng araw. They already have before, pero kailangan 'yon ng mas marami pang dugo mula kay Luna. At hindi siya makakapayag doon. Mas mabuti pang hayaan niyang tumira sa kadiliman ang lahi nila kesa hayaan silang gawing kasangkapan sa eksperimento ang babaeng mahal niya.
Nakatulong ang mga droga nan aka;ap nila sa basement ng Zapero no'n para sa paggawa ulit ng panibagong antidote. They use Dr. Romero's studies para mas lalo pang maintidihan ang proseso ng paggawa.
Once the antidote works, magagawa narin naming mamuhay ng normal. They've been hiding in the darkness for their whole life. Siguro naman ay sapat na ang mga panahon na iyon. They also wanted to know; how does it feel running under the rays of the sunlight. Gusto rin nilang maranasang mamuhay sa liwanag, not fearing the consequences of being struck by it. They also wish na sana, isang araw, hindi narin nila kailangang magtago pa sa dilim.
Dumating narin ang araw na kailangan niyang harapin ang lolo niya. Hindi niya nga lang inaasahan na aabutin iyon ng isa pang buwan. The plan works. He managed to dethrone his grandfather and he was chosen as the youngest most powerful vampire in their world. Mas napadali iyon dahil sa suporta ng mga ordinaryong uri ng bampira pati narin iilan sa mga noble blooded vampires. The position was actually meant for his father pero dahil wala na ito ay siya ang pumalit.
His grandfather couldn't accept it, so after the ceremony, he stormed out of the place with so much hatred. Wala narin naman itong magagawa. Matapos ang matagumpay na pagpapaalis niya sa lolo niya sa pwesto nito, kinailangan niya pang ayusin ang lahat ng mga bagong rules na ipapatupad niya sa lahat ng uri ng mga bampira. He also has to secure Luna's safety in the hands of his family, and to all the vampires who's planning to harm her.
"Bro, are you serious? It's been 1 year and almost 2 months now. Are you just planning to spend the rest of your life here? Ang sabi ni Veine ayaw na raw marinig ni Luna ang pangalan mo, mukhang kinakalimutan ka na bro." Bungad ni Zatrius sa kapatid niya nang makita niya itong nakaupo sa harapan ng lamesa nito at mukhang busy sa mga ginagawa niya.
"Mukhang papalitan ka na," sigunda pa nito saka ito tumawa ng malakas.
Hindi naman siya pinansin ni Sebastian. Naiangat niya lang ang paningin niya nang makita niyang mag lapag ang kapatid ng isa na namang bote ng wine sa harapan niya. Kumunot ang noo niya nang makita ang nakangisi nitong mukha.
"I proposed to Lauvrene, we're planning to get married soon. Let's celebrate, bro. Nasa garden sila ngayon kasama sila Veinne. You can ask her about Luna, palagi siyang pumupunta kay Dominic kaya maraming alam 'yon." Masayang balita nito dahilan para mapalitan ng ngiti ang kanina'y hindi maipinta niyang mukha.
Ibinaba niya ang mga papel na hawak saka niya tinanggal ang suot na salamin at tumayo na. He congratulated him first before they teleported to the garden at nandoon nga ang lahat ng mga kakilala nila. Kompleto ang officers ng student council maliban nalang syempre sa dating mga day class students na ngayon ay bumalik na sa mundo nila.
"Cheers for this love birds!" Itinaas ni Veinne ang hawak niyang baso ng wine. Sumunod naman silang lahat. They congratulated them at tinanong kung kailan nila balak mag pakasal. They all went in silence nang mapatingin si Zatrius sa direksyon ni Sebastia'ng ngayon ay walang imik lang na nakatayo sa gilid.
He was tempted to ask Veinne about Luna but he remained quiet. Plano niyang mamaya nalang ito tanungin kapag nakaalis na ang ilan sa mga bisita ni Zatrius.
"After Sebastian gets married. Ewan ko nga lang kung kailan niya balak sunduin ang mapapangasawa niya." Pangaasar ni Zatrius sa kaniya dahilan para mapailing nalang siya. Plano niyang ayusin muna ang lahat bago puntahan ang dalaga. Kahit naman wala na sa posisyon ang lolo niya ay banta parin ito sa kaligtasan ng babaeng mahal niya.
"Sunduin mo na kasi, Sebastian. Balita ko may kapitbahay 'yon na dumada-moves sa kaniya, diba Veinne?" Sigunda naman ni Lauvrene dahilan para mas lalong sumama ang timpla ng mukha niya. Humigpit tuloy ang pagkakahawak niya sa baso ng alak na hawak niya.
Dahil sa mga sinabi ni Lauvrene ay mas lalo niyang mindali ang pag tapos sa lahat ng mga kinailangan niyang gawin. The new rules have been implemented for the whole race. Nag pagtawag rin siya ng meeting sa lahat ng miyembro ng pamilya niya at doon niya inamin ang lahat tungkol kay Luna. Napuno ng tensyon ang buong silid pero dahil sa presensya ni Sebastian ay nanatiling tahimik ang mga ito.
"Don't come near her, or even look at her. I don't give a damn if we have the same blood running on our veins, once you touch even just an inch of her hair, I'll be happy to burn you alive." Bakas ang galit sa mukha ng ilan sa miyembro ng pamilya nila ngunit wala rin naman silang magagawa kundi ang sumunod. Ang ilan naman ay walang pakialam, halatang ayaw madamay sa gulo.
"Pupunta kaming bahay ni Dominic bukas. Nag aya si Veinne. I think you should come too. Maayos na ang lahat." Saad ni Zatrius saka ito umupo sa sofang malapit sa kaniya. Hindi niya ito pinansin at tahimik lang na tinitigan ang kulay itim na rosas na hawak niya. Naisip niyang bisitahin muna ang ama ni Luna bago niya puntahan ang dalaga.
Kinabukasan ay 'yon nga ang ginagawa niya. He visited the Mandeville family. Maliit lang ang miyembro ng pamilya na iyon. Ipinaalam niya sa ama ni Luna ang lahat ng mga plano niya sa anak nito. Masaya naman ito sinabing suportado ito sa lahat ng gusto niya basta ba'y 'yon din ang kagustohan ng anak niya.
Nang makabalik siya sa mansion nila ay nalaman niyang na una na palang umalis sila Zatrius. Napailing naman siya dahil sa pangiiwan ng mga ito sa kaniya. Hindi naman kasi niya sinabi sa mga ito na sasama siya kaya siguro akala nila ay wala siyang balak sumama.
"Kuya Seb, aalis ka?" Napatingin siya kay Zeyan nang marinig niya itong magsalita sa likuran niya.
He nodded. "Yeah, may susunduin lang ako." Napangiti naman si Zeyan sa narinig saka ito nag thumbs up sa kaniya. Mukhang alam na nito kung sino ang tinutukoy niya.
"Finally, I also miss ate Luna. Kung hindi kayo magkakatuluyan, akin nalang siya ah." Pagbibiro ng kapatid niya 'tsaka ito mabilis na naglaho sa paningin niya kaya hindi niya na ito nagawang batukan pa.
Nang makapunta siya sa tapat ng bahay ni Dominic, hindi kaagad siya nakapasok dahil nakita niya ang tatlong lalaki na may hinaharass na isang babae sa medyo madilim na bahagi ng daan. She helps the girl but it doesn't turn out well dahil nang lumingon siyang muli sa bahay nila Dominic ay isang pares ng mga mata ang sumalubong sa kaniya dahilan para magulat siya. Hindi pa man siya nakapag salita ay mabilis na itong naglaho sa paningin niya. Napabuntong hininga nalang siya.
"Mukhang may susuyoin ako nito ah." Bulong niya saka niya tinulongan na pumara ng taxi ang babae. Nag pasalamat pa ito sa kaniya ngunit hindi niya na ito pinansin dahil pinagiisipan niya kung papaano niya ba susuyoin si Luna. Gustohin niya mang puntahan ang dala no'ng gabing iyon ay hindi niya nalang ginawa dahil alam niyang wala ito sa mood.
Naisip niya nalang na puntahan ito sa eskwelahang pinapasukan niya. Hindi niya rin inaasahan na makikita roon ang babaeng tinulongan niya. Hindi niya naman iyon pinansin dahil hindi naman siya nanduon para sa babae.
He stifles a smile nang makita ang reaksyon ni Luna habang nakikipagusap siya sa babae. He can't help but adore how cute she is when she's jealous. When she hugged her in the middle of the crowd, that when finally, he felt that he was home. He's back to the exact place where he wanted stay for the rest of life.
"Finally, I'm home." Bulong nito saka nito mas hinigpitan ang pagkakayakap sa dalaga.
"Bro, what the heck are you doing? Huwag ka ngang humiga diyan!" Saad ni Zatrius habang pilit niyang hinihila ang kamay ni Sebastian. He's so drunk at pulang-pula narin ang mukha at mga mata nito habang nakahiga ito sa sahig.
Itinapat ni Zatrius ang kamera sa mukha niya kaya nag dugtong ang makakapal na kilay nito. "I miss her, Gabriel! Should I go get her? Mas mabuti pa nga siguro itanan ko nalang siya." Sebastian tried to stand but he ended up stumbling on the floor again.
Luna let out a laugh habang pinapanuod ang video na ipinasa sa kaniya ni Zatrius no'ng muli silang bumisita. Mabilis naman siyang napatakip sa bibig niya nang mabaling ang paningin niya kay Sebastian na ngayon ay yamot na yamot ng nakatingin sa kaniya. Mas lalo tuloy siyang natawa.
"C'mon, Luna. Stop watching it already. You've been watching it for so many times now." Umiling-iling lang naman ang binata saka ito nahiga ulit sa kama niya. Hindi naman siya pinansin ni Luna at ipinagpatuloy lang nito ang panunuod ng video kung saan paulit ulit niyang naririnig na sinasabi ni Sebastian na namimis na siya nito at mahal na mahal siya nito.
"I didn't know you're this obsessed with me, mister." Luna said, teasing. Tumawa siya nang makita ang inis na bumahid sa mukha ng lalaki.
Mas lalo pang nag dugtong ang dalawang kilay nito. She really loves the mixed pissed off and at the same time, embarrassment painted on his face. Nang hindi parin siya tumigil ay bumusangot na ito saka hindi na siya pinansin. Tumawa tuloy siya ng malakas na saka siya tumango-tango.
She raised her right hand. "Alright, alright! Come one, don't be so grumpy. Nagbibiro lang e'." Saad niya na hindi naman pinansin ng binata. Nakagat niya tuloy ang ibabang labi niya saka niya sinubukang pigilin ang sarili na tumawa. Ilang beses pa siyang tumikhim para hanggang sa maging seryuso na ang mukha niya.
"I'm not laughing anymore, Kleinhaus. Come one, I'll buy you an ice cream." Ngumiti ng malaki si Luna dahilan para sulyapan siya ni Sebastian. Mas lalo niya tuloy pinaliit ang mga mata niya. Umiling lang naman si Sebastian saka na ito tumayo at nagsimulang maglakad palabas ng kwarto niya.
"But seriously, you're that obsessed with me? Naalala ko pa ang sinabi mo no'n sa unibersidad e'. Sabi mo, you only used me and now, you're sticking on me like a magnet." Pang aasar ulit ni Luna habang naglalakad sila pabalik sa bahay nila. They already bought an ice cream.
Sebastian already used to be around humans kaya hindi na ito nahihirapan sa bloodlust niya. Mukhang malaking tulong nga ang pag te-training nila noon sa Night Blood University.
Nahinto lang siya sa paglalakad ng abutin ni Sebastian ang kamay kung saan niya hawak ang ice cream na binili niya saka niya iyon dinala sa bibig niya. Pinanuod niya ito ng kumain ito sa ice cream niya. Magsasalita pa sana siya ngunit hindi niya na nagawa ng ilapit ni Sebastian ang mukha niya saka siya nito binigyan ng marahang halik sa labi. Napaawang nalang tuloy ang bibig niya dahil sa ginawa nito.
Ngumisi ito ng makalayo. "Yeah, I guess I am really obsessed," bulong nito dahilan para matahimik siya. Nag patuloy na ito sa paglalakad habang siya ay naiwang wala sa sarili dahil sa ginawa ng binata. Nag init ang pisngi niya 'tsaka siya sumunod sa likuran nito.
"Siraulo ka talagang paniki ka!"
"After you graduate in college, let's get married, love." Rinig niyang saad nito dahilan para manlaki ang mga mata niya. Bigla-bigla naman kasi itong nag aaya ng kasal. Iniangat niya ang paningin sa binata at natahimik siya ng makitang seryuso itong nakatingin din sa kaniya.
"A-are you proposing to me?" Seroiusly, in the middle of the road? Ang romantic niya naman.
"I am." Natawa nalang si Luna saka siya tumango at naglakad papalapit sa binata. Inabot niya ang kamay nito. "But we're already mates, isn't that enough?" Tanong niya dahilan para mangunot ang noo ng binata.
"That's not enough, Luna. Not our bond, nor this," Itinaas nito ang kamay para abutin ang leeg niya kung saan naka lagay ang markang iniwan nito noon. "Is enough to make you mine."
Dahil sa seryusong mukha ng lalaki ay napangiti nalang siya. "Okay masungit na paniki, let's get married."
Aarte pa ba siya? That's the hottest vampire alive asking her to get married, sino ba naman para siya para tumanggi?
Nagpatuloy si Luna sa pag aaral niya while Sebastian just patiently waits for her. Dahil tatlong taon pa bago siya matapos sa college ay nauna naring magpakasal sina Lauvrene at Zatrius. After two years, the experts of Night Blood University finally developed an antidote that will fight the effect of sunlight on every vampire. Sinimulan narin iyong gamitin ng mga bampira at unti-unti ay nagagawa narin nilang tumagal sa ilalim ng sikat ng araw.
Hindi na rin sinubukan pa ng ni kahit na sino sa miyembro ni Sebastian na gulohin si Luna kaya naging maayos narin ang takbo ng buhay nila.
Sebastian bought them a house when Luna was already in her last year in college. Ngayon na wala nang banta sa buhay ng mga kalahi niya, pwedi narin siyang manirahan sa mundo ng mga tao para makasama ang babaeng mahal niya. He knows Luna likes it more in the human world. Hindi siya lumaki sa mundo ng mga bampira kaya ayaw niyang ipilit sa dalaga ang tumira roon kung hindi naman iyon ang kagustuhan niya.
"Bro, we're expecting a new member on our family. I'm so excited." Balita ni Zatrius sa kanila nang malaman nitong nagdadalantao si Lauvrene. Masaya naman silang binati ni Luna habang si Sebastian ay nakangiti lang din, mukhang malalim ang iniisip. Nang ibaba ni Zatrius ang tawag ay kaagad namang hinawakan ni Luna ang magkabilang pisngi ni Sebastian para mas lalong matitigan ang mukha nito.
"What's wrong, love?" Tanong niya habang pilit na hinuhuli ang mga mata ng binata.
Umiling lang naman ang huli. "Nothing," tipid na sagot nito. Napabuntong hininga nalang si Luna dahil alam niya namang may gumugulo sa isipan ng lalaki. Ayaw lang nitong sabihin sa kaniya.
"Okay, I'll go prepare our dinner. If you have a problem just tell me, okay?" Iniwan niya na ito at baba na sana ng kama nang abutin nito ang kamay niya saka siya nito hinila pabalik sa tabi niya. He heaves a deep sigh before he encircles his hand on her waist. He leaned in to her to hide his face on the crook of her neck.
"Let's get married soon, Luna. I wanted to have our own little ones too." Bulong nito dahilan para matigilan siya. Napangiti nalang siya saka siya tumango. Niyakap nalang din niya pabalik ang lalaki.
Finally, she graduated, and a week after her graduation, she and Sebastian got married. Matagal naman na kasing nakaplano ang lahat at siya nalang ang hinihintay. It was a simple cerimony. Tanging malalapit lang sa kanilang dalawa ang imbetado.
Maraming nangyari sa buhay nila. Most of those are too complicated na akala nila ay hindi na nila malalagpasan pa. And who knows that this day will come? The day when she will marry the person she used to hate before. Parang ang bilis lang ng paglipas ng panahon. Ngayon nga ay ikakasal na silang dalawa. They finally can spend the rest of their life together.
Luna started to work as a secondary teacher at the school near their house. They lived a simple, yet happy married life as their love for each other becomes deeper and deeper every single day. Sebastian wanted her to stay at home but she insisted on working. Mababagot lang naman kasi siya.
Sebastian is no longer the Alpha of Night Blood University, instead, Zeyan took the responsibility for it. Just like Sebastian, Zeyan was only 16 too when he took the responsibility. Alam naman niyang kayang-kaya nang palakarin ng kapatid ang paaralan na iyon. Mas madali nalang iyon ngayon dahil wala narin namang malaking problema na kailangang solusyonan sa paaralan.
"What are you watching?' Tanong ni Sebastian nang maupo ito sa tabi niya saka siya nito hinila at pinasandal sa kaniya.
Nakita niyang pinapanuod nito ang isang movie na mukhang mga alien ata ang bida. Napailing siya dahil hindi naman maganda ang kwento no'n pero dahil 'yon ang gustong panuorin ni Luna ay wala siyang magagawa.
Iniabot nito sa kaniya ang pakwan na pinahati sa kaniya ng asawa kanina. Mabilis naman iyong tinanggap ng huli at kaagad na nilantakan. Napangiti nalang tuloy siya habang pinapanuod itong kumain. He snatched a tissue on the side table of their bed saka niya doon pinaluwa ang mga buto ng pakwan.
"Are you really craving that? Bibili ako ng madami bukas."
Luna is 2 months pregnant kaya naman aliw na aliw siya tuwing may pinapabili itong pagkain sa kaniya. No'ng malaman niyang nagdadalantao ang asawa ay halos mapalundag siya sa tuwa. Ngayon ay tudo alaga siya rito. Maingat niyang inilapit sa tiyan nito ang tenga niya. Natawa naman nang mahina si Luna dahil sa ginawa niya.
"Kabahan ka baka biglang sumipa 'yan." Pangaasar nito dahil hindi pa naman gano'n kalaki ang tiyan niya.
Umayos na ng upo si Sebastian. He raised his hand and held her chin before he leaned in to give her a kiss on her lips. Mabilis namang tumugon ang asawa kaya naman mas lalo lang lumalim ang paghalik niya rito. He savored the taste of watermelon in her mouth before he let go and kissed the top of her head instead.
"Nauuhaw ako, love. Parang gusto kong uminom ng dugo." Saad ni Luna dahilan para matigilan siya. "What?!" Gulat na tanong niya at bahagyang napalayo sa asawapara titigan ang mukha nito.
"O-okay, if you insist then here, drink mine." Iniabot niya kay Luna ang kamay niya pero kaagad din namang umiling si Luna at saka ngumuso.
"Gusto ko ng kulay green na dugo. Ah," Kuminang ang mga mata ng asawa. "Dugo ng mga alien, gusto ko ng dugo ng mga alien." Masayang saad ni Luna dahilan para mag salubong ang mga kilay niya. HIndi niya alam kung nag bibiro ba ito o seryuso.
Muntik ng matawa si Luna nang makita ang reaksyon ni Sebastian. Gusto lang nitong pag tripan ang asawa kaya naman pigil na pigil siyang huwag matawa habang pinapanuod kung paano ito mataranta sa harapan niya.
"What?! Dugo ng alien? Are you serious?"
She bit her lower lip before she slowly nodded her hand. Mas lalo siyang nag pigil ng pagtawag nang bumaba si Sebastian sa kama 'tsaka nito dinukot ang cellphone niya sa bulsa ng suot na jogging pants.
Naka-loudspeaker pa iyon kaya rinig ni Luna ang pag ring no'n. Napaisip tuloy siya kung sino ang tinatawagan nito.
"Hello, Sebastia-"
"Hey, Gabriel! Tell me, where can I get a freakin' alien blood?" Seryusong tanong nito dahilan para tumawa ng malakas si Zatrius sa kabilang linya ng cellphone. Kumunot tuloy lalo ang noo ni Sebastian.
"What?! Bakit mo naman kailangan ng dugo ng alien? Nababaliw ka na ba bro?" Natawa ng mahina si Luna dahil sa sinabi nito kaya mabilis niyang tinakpan ang kaniyang bibig.
"Luna's craving an alien blood." He whispered, frustrated.
Humagalpak ulit ng tawa si Zatrius. Natawa nalang din tuloy si Luna dahil sa mukha ng asawa. Mukha kasing sineryuso nga talaga nito ang mga sinabi niya. Napalingun naman si Sebastian sa kaniya at kaagad na nag dugtong ang mga kilay nito nang makita siyang tumatawa. Mukhang napagtanto na nitong nagbibiro lang siya.
Ibinaba niya ang tawag 'tsaka niya ipinatong ang cellphone niya sa side table. Mabilis siyang sumampa sa kama at hinuli ang hanggang ngayon e' tumatawa paring si Luna.
He caught her hands and gently pinned her down on the bed dahilan para mapatili ito ng malakas. Huminto narin ito sa pagtawa at ngayon ay gulat nang nakatingin sa kaniya. Siya naman ngayon ang napangiti ng nakakaloko.
"Naughty wife. Now, let me show you my cravings too," malokong saad nito bago niya ito mariing siniil ng halik.
"We're not going to sleep tonight, my beloved." He whispers huskily as his lips travel down her neck. Luna could feel how he trace his fangs on the crook of her neck as he mumbles those words. Pakiramdam niya ay nawawala siya sa katinuan.
And just like what Sebastian said, they never really sleep that night. Not even a single wink.
[A/N:
It's been a while, bladers! I miss the NBU squad so here I am with this special chapter. Padalian lang ang pag sulat ko nito so sorry for the typos and grammatical errors. Anyways, I'll be having another story to be published soon. Hope you'll give that a try too. Ily and keep safe always!]