•••
“Naks naman, mukhang blooming tayo ngayon ah.” Asar ni Kaze kay Yeonjun na naka-upo sa shotgun seat ng kotse niya ngayon.
“Shut up, Kaze.” Masungit na sambit ni Yeonjun habang nakatingin lang sa labas ng bintana.
“Asus, kitang-kita ko sa mga mata mo dude. May nangyaring maganda, ano yun?” Dagdag ni Kaze.
“Wala nga.” Si Yeonjun habang tinatago ang sumusupil na ngiti sa labi.
“Sabihin mo na, kilala kita, bespren. Minsan ka lang mag-kaganyan kaya i-share mo na. Sige ka, sasabihin ko kay Yumi na may gusto— fuck! Hindi kaya si Yumi ang dahilan kung bakit ka nagkaka-ganiyan?!” Gulat na tanong ni Kaze.
Hindi na napigilan ni Yeonjun ang pagsupil ng ngiti niya. Hindi niya maipaliwanag kung bakit ganito siya kasaya ngayon.
Dahil lang ba nagkasama sila ng kasama kagabi? Magkatabi natulog at bago natulog ay may nangyaring halikan? Sapat na ba yon para umapaw ang kasiyahan sa puso niya?
“So siya nga? Grabe, happy pill mo talaga siya e no? Ano, naka-score ka na ba?” Nakangising sabi ni Kaze.
Bumaling na paharap si Yeonjun saka binaling ang tingin sa daan na tintahak nila.
“I've decided that when I came back, I will start to court her.” Iba ang sinagot ni ni Yeonjun.
“Woaah! Binata ka na ah! Proud ako sayo, pare! Umamin ka na ba sa kaniya na may gusto ka sa kaniya? Na nagagandahan ka sa kaniya? Na everytime na napapatingin ka sa kaniya—”
“Shut up, Kaze! Nag-sisisi na talaga ako ngayon kung bakit sinabi ko sayo ang mga bagay na yon. Nakalimutan kong madaldal ka pala.” Inirapan siya ni Yeonjun.
“Dapat nga mag-pasalamat ka pa sa akin e.”
“Why should I be thankful to you?”
“Alam naman nating dalawa na may gusto sa akin si Yumi noon at pasalamat ka dahil pinatigil ko siya sa pagkakagusto sa akin. Ginamitan ko pa siya ng acting skills ko para lang mapaniwala siya na may mahal na ako. At siguro, kung hindi ko ginawa yon, hanggang ngayon ay nababaliw pa din si Yumi sa kagwapuhan ko. So you, should be thankful.” Pagmamayabang ni Kaze.
“I didn't asked you to do that. Ikaw lang ang may gusto non.” Bawi namannni Yeonjun at siyempre, pambansang alaskador si Kaze ay hindi siya nagpatalo.
“Kasi, alam kong may gusto kana sa kaniya noong mga panahong yun. At ayoko namang ma-heartbroken ka dahil lang sa ako ang gusto ng babaeng gusto mo.” Giit ni Kaze na nakapag-pasimangot kay Yeonjun.
Hindi niya talaga gustong pag-usapan ang tungkol sa pagkakagusto ni Yumi sa kaibigan niya dati. Hindi pa din nawawala ang inis na nararamdaman niya kahit pa tapos na ang yugto na yon.
Kahit alam niyang may pag-asa na siya kay Yumi ay hindi niya pa din maiwasang hindi ma-insecure sa kaibigan. Paano nalang kung bumalik ang nararamdaman ng dalaga kay Kaze? Paano na siya? Sa isang iglap, mawawala ang tiyansa niya para maangkin niya ang dalaga.
“Fine, thanks.” Napipilitan niyang sabi. Alam niya kasing hindi aiya titigilan ni Kaze hangga't hindi niya sinasabi ang salitang yon.
Ngumiting aso naman si Kaze tsaka inihinto ang kotse sa tapat ng Jollibee. Batang Jollibee po kasi yang si Kaze, diyan po siya nagb-birthday noong bata pa lang siya. Char.
“Why did you stop? What are we doing here?” Nakakunot ang noong tanong ni Yeonjun sa kaniya.
“Bilang pa-thank you mo sa akin, buy me a cheese burger and one bucket of chicken joy. And oh, by the way, don't forget the sundae and fries, large size please.” Aniya ni Kaze.
Nanlaki ang mga mata ni Yeonjun dahil doon.
“What?! I can't go outside here in your fucking car, Kaze. It's crowded inside that restaurant and how do you think I could buy the foods that you want?! Ikaw nalang ang bumili, I'm not hungry.” Si Yeonjun naman ay inis na sumandal sa upuan niya.
“Yeonjun, my man. Hindi ka ba naaawa sa akin? I'm almost 3 hours sitting here and driving this car, wala akong tayo-tayo o ininom man lang na tubig. Tapos, hindi pa ako kumain ng almusal. Wala na akong energy para pag-manehuhin ka hanggang Tagaytay. Isa pa, namamanhid na ang pwet ko, hindi ako matayo.” Si Kaze na ginagamit ang pagiging artista para umarte.
“You know what? Hindi talaga maganda ang naging desisyon ko na isama ka pa. Sakit ka lang sa ulo!” Sigaw ni Yeonjun sa kaniya pero dahil sanay na siya, wala siyang pakialam.
Inis na tinanggal ni Yeonjun ang seatbelt niya atsaka kinuha ang mask at sumbrero na dala-dala niya sa bag na dala niya. Isinuot niya yon para maitago ang mukha niya. Pagkatapos ay hinarap na ulit niya si Kaze na pasipol-sipol nalang ngayon pero nang makita siya nitong nakatingin sa kaniya ay bumalik ito sa pag-arte.
Nilahad ni Yeonjun ang kamay sa harap nito.
“What?” Tanong ni Kaze habang nakatingin sa palad niya. “Do you want a high-five?”
Inirapan siya ni Yeonjun at muling nagsalita.
“Give me the money to buy your shits.” Iritadong sabi ni Yeonjun.
Napatango-tango naman si Kaze aka kinuha ang pera sa bulsa. Binigay niya kay Yeonjun ang nahablot niyang 50 pesos na kupit niya lang sa ate niya.
“What's this?” Nakangiwing sabi Yeonjun.
“Pera.” Pamimilosopo naman ni Kaze.
“At sa tingin mo mabibili ko lahat ng gusto mo sa halagang sikwenta pesos, ha?!” Napupunong sigaw ni Yeonjun.
“Hehe. Yan lang kasi ang nakupit ko kay ate kaya yan na muna, dagdagan mo lang kapag nagkulang.”
Nagngitngit naman ang mga ngipin ni Yeonjun tsaka gigil na ginusot-gusot ang pera sa kamay niya.
“You, animal! You are a superstar for pete sake at kumukupit ka pa sa ate mo para mag-kapera?!”
“Hehe. Sorry na.” Nag-peace sign pa si Kaze sa kaniya. “Sige na, umalis ka na. Sige ka, dadami lalo yung tao sa loob. Bahala ka, baka pagkaguluhan ka, hindi ko naman gustong mangyari yon di ba?”
Napapikit naman si Yeonjun para pakalmahin ang sarili at pinakitaan niya muna si Kaze ng dirty finger bago lumabas ng kotse.
“Fuck you, Kaze.” Aniya saka pabagsak na sinara ang pinto ng kotse tsaka naglakad papunta sa loob ng restaurant habang nakayuko.
Pagpasok niya sa loob ng restaurant, lalong bumaba ang tingin niya.
Shit! I will really skin you alive, Kaze!
Pumila siya sa pinaka-maikling pila habang nakakagat sa pang-ibabang labi niya.
Pinagtitinginan siya ng mga tao, sino ba naman ang hindi mapapalingon sa kaniya e, ang tangkad-tangkad niya, ang ganda ng tindig, halata pang maganda ang katawan at maganda pa ang pormahan. Sa tingin niyo ba sa panahon ngayon, kapag may gwapong nakita ang mga babae ay hindi sila mapapalingon? Tawag don, Imposible.
Nang siya na ang magsasabi ng order ay tumikhim muna siya bago magsalita.
“Uhm, 1 bucket of chicken joy, 2 large fries, 1 piece of sundae, 1 coke float and add 2 pieces of cheese burger.” Sabi niya doon sa babaeng kasing tanda niya lang na nasa cashier.
“Yun lang po, sir?” Sabi nito sa kaniya habang may matamis na ngiti sa labi.
Tumango nalang siya dito saka binigay ang black card niya dito. Nakalimutan niya kasing magdala ng cash at ang ibang credit cards niya ay naiwan sa isang wallet niya na nasa condo niya na naiwan niya pa kaya wala siyang choice kundi gamitin ang card na yon.
Mukhang nagulat naman ang babae pati na ang mga katabi niya habang nakatingin doon sa black card niya.
What's wrong with them?
“Miss, can you please move faster?” Tanong niya nakapag-pabalik sa ulirat nong babae.
“A-Ah, yes, sir.”
Dala-dala niya ang tatlong paper bag habang naglalakad pabalik sa kotse ni Kaze pero napatigil siya sa paglalakad nang may marinig siyang nag-sisigawan.
“What the fuck is wrong with you, Aki?!” Rinig niya ang sigaw ng kaibigan.
Sinundan niya kung saan nanggaling ang tunog non at nakita niya si Kaze na namumula sa galit habang may kaharap na babae na mukha ding galit.
Kinuha niya ang fries sa isang paper bag na dala niya at sinimulang kainin yon habang pinapanood ang pagtatalo ng dalawa.
“E ikaw?! Anong problema mo? Bakit ka ba sumisigaw?!” Sigaw pabalik nung babae.
What a great scene to watch.
“Ako ang unang nagtanong sayo, sagutin mo ako! Bakit mo kasama yung lalaking yon?!”
“Ano bang pakialam mo?!”
“Bakit mo nga siya kasama?!”
“Bakit ba gusto mong malaman? Ha? At bakit mo ako sinisigawan? Ano naman sayo kung magkasama kami ni John, ha? Hindi tayo close kaya wala kang karapatan na pakialaman ako!” Sigaw ng babae sa kaniya saka tuluyan nang nag-walk out.
Burn, Kaze. Karma is truly a bitch.
Napangisi nalang siya dahil sa naisip saka nilapitan ang kaibigan habang dala-dala yung mga paper bag.
“Just tell her that you're jealous.” Pang-aasar niya sa kaibigan na ngayon ay nakakuyom ang kamao dahil sa galit.
“I will kill that motherfucker.” Madiin nitong sambit saka naglakad papunta sa kotse nito at diretsong pumasok doon.
Natawa nalang siya dahil sa kaibigan. Natutuwa siya dahil sa pagiging seryoso at galit ng kaibigan. Minsan lang kasi ito mag-kaganyan at hindi mo talaga siya makakausap ng maayos.
Pumasok na siya sa kotse atsaka inilapag muna ang mga pinamili niya bago hubarin ang mask na suot niya pati na sumbrero.
“Fuck him. Fuck that John. I will kill him. I will kill that motherfucker.” Paulit-ulit na bulong nito habang diretso ang tingin sa harapan.
“You know, don't just say it, do it.” Panghihikayat niya sa kaibigan.
“Wait for it, Yeonjun. Ililibing ko ng buhay ang hayop na yon. Ang kapal ng mukha niyang hawakan ang pag-aari ko.”
“Tss. You're so possessive.” Umiiling na sambit ni Yeonjun habang nilalantakan ang cheese burger niya.
“Of course. Because, what's mine is mine, I don't do sharing.”