Sorry for long no update~ I'll try to finish it now. 2 Chapters remaining...
________________________________________________________________________________
Naeun's POV
Nakarating na agad ako ng University. Pagpasok ko pa lang, mararamdaman mo na agad sa buong Campus na pinaguusapan pa din ang nangyaring insidente kagabi. Lahat din ng madadaanan ko ay sakin lahat napapatingin. Well, di ko sila masisisi dahil hindi ako naka-disguise ngayon as Eunhae. I decided to reveal now my identity and confront the mastermind behind last night's event.
Pumunta ako ng klase at agad hinanap ng mata ko si Tina. May kutob ako na pakana nya lahat ng nangyari kahapon. Pero pakarating ko dun wala akong nadatnan na Tina. Pero narinig ko na pinauusapan ng isang kumpulang grupo si Tina kaya lumapit ako sa kanila. May gulat man sa reaksyon nila ay sinasagot nila ang mga tanong ko.
"Anong meron na balita kay Tina? Pwede ko bang malaman?" Tanong ko. Sinagot naman nila ako.
"Suspended si Tina ngayon sa klase dahil nalaman na sya pala ang may pakana ng nangyaring gulo kagabi sa school fest. May nakakita daw sa kanya, at nahagip din daw po sa cctv yung pagtakas nya after nung pagsabog." Paliwanag nya. Nakuyom ko ang mga kamay ko sa sobrang galit.
"Nasa'n sya ngayon?" Tanong ko.
"Nasa office po ata ng Principal kasama ang may ari ng school." Sagot nila. Kasama nya pala ang mommy nya. Nagpasalamat ako saka ako nagmadaling pumunta sa office.
Kumatok lang ako at agad na pumasok. Naabutan ko pa na umiiyak at mukhang nagpapaliwanag pa sya sa principal at sa owner ng school na which is mommy nya. Gulat pa silang nakatingin sa akin. Pero ako marahan lang akong lumakad at hinarap si Tina. Tumayo naman sya sa gulat.
"Naeun? Anong--!" Di ko na sya pinatapos sa pagsasalita. Isang sampal agad ang binigay ko sa kanya. Gulat naman na napatayo ang principal at owner sa ginawa ko.
"How dare you? What's that for?" Tanong ng mommy nya. I look at her.
"Karapatan ko naman po siguro na ipamukha sa kanya kung gaano kasama yung ginawa nya. Buhay ko ang muntik mapahamak dun. At may nadamay syang taong nasa ospital ngayon. Karapatan ko naman po sigurong magalit." Matapang na sagot ko pero kalma pa din. Natahimik naman sya. Mukhang hindi naman nya tino-tolerate ang anak nya.
"I don't care! It was all over your fault! Kung wala ka, wala ang Night Angels hindi mapupunta sa inyo ang atensyon ni L!" Maiiyak at pagsusumigaw nya.
"You're crazy Tina! Don't you think what have you done? Ikaw ang naglagay sa peligro kay L! Pagmamahal bang matatawag yun? Alam mong nandun din sya pero tinuloy mo pa din ang plano mo because of your selfish decisions. L will never look at you and fall in love with you sa sobrang sama ng pagkatao mo. Accept that!" I said.
"You don't even know me! You don't know a thing!" She shouted and was about to pull my hair but I quickly grab her hand and push her. Napaupo naman sya.
"I know everything. I saw what have you done and how obsess you are, Tina." I said. Nagtataka syang nakatingin sakin.
"Why does it feel like you know me? Who-"
"I'm Eunhae. And from now on, I won't disguise myself anymore." Yun lang at saka na ako umalis.
Mula ngayon, haharapin ko na ang reyalidad ng buhay ko. Hindi na ako magpapangap at magtatago. Hindi na din ako magiging mahina. I decided to accept my fate in order to protect L.
Pabalik na ako ng room ng sinalubong ako ng yakap ni Crystal. Niyakap ko naman sya pabalik.
"Ayos ka lang ba? Buti nakapasok ka? Kamusta si L? Alam mo na ba yung balita? Saka, bakit di ka naka-disguise? San ka pala nanggaling? Kanina ka pa ba nandito?" Sunod-sunod na tanong ni Crystal.
"Crys, hinay-hinay lang. Ang dami mong tanong. Alam kong nagaalala ka sakin pero don't worry. Everything is fine now. I did settled everything on my own." I assured. She smiled.
"That's a relief, mukhang alam mo na nga ang dapat mong gawin. Okay, I won't worry myself now. Good thing that you are getting alright." She said.
Nabalik na lahat sa normal at ang School Fest ay naka-cancelled. Crystal invite me on a mini-park and saw the other members waiting for us. Lumapit na kami kina Leiko, Kelly, Franzyne at Ayesha.
"I heard everything you have done Naeun. Usap-usapan ka ngayon sa Campus sa ginawa mo kay Tina sa Principal office awhile ago." Leiko said.
"Oo nga. Nagulat ako na ganun ka pala katapang Naeun." Dugtong ni Ayesha.
"Pero, ayos ka na ba? Mukhang di ka na naka-disguise ngayon as Eunhae ah?" Kelly asked.
"Yeah. Cause I decided na from now on. I won't hide my real Identity saka isa pa. Ahm, handa na akong sagutin si L. Gusto ko lang na maging proud sya sakin. He loves me kahit na ano pang identity meron ako. He really see everything right through me." Nahihiyang sagot ko. Lahat naman sila ay kinilig at gumiti. As always, they always support me on everything I do.
"I envy you! You are so lucky to have L! Sigurado ako na gagaling na sya agad pag nalaman nyang magkakaroon na sya ng girlfriend!" Franzyne's giggles.
And with that nagkatawanan kami.
"Ah wait, na-discharge na ba daw si L sa ospital ngayon?" Crystal asked. I just nodded.
"That's a good news. Sent him a message that we are inviting him for tomorrow's Night Angels Mountain Climbing." Leiko cheerfully said.
After ng chitchats ay umuwi na kami. Pagdating ko sa bahay ay agad akong dumiretso sa kwarto ko at nag-message kay L. Need namin magising ng maaga like 2am since sa taas ng bundok ng Mossy Forest namin papanuorin ang sunrise. 2hours ang byahe kaya kailangan maaga. He receives my message at nagreply na maghahanda na daw sya at matutulog ng maaga. Kaya naman naghanda na din ako.
I'm so excited for tomorrow!
The next morning, I turn-off my alarm and read Leiko's message na on the way na daw sila sa bahay ko in an hour after masundo sina Kelly, Franzyne at Ayesha. Nagtext agad ako kay L na sa may kanto ng Bus Stop kami magkita at abangan si Leiko. Nagmadali akong naghanda at nagbihis.
After 50 minutes, lumabas na agad ako at nagpaalam kay Yaya. I received a message from L na hinihintay na din nya ako sa may kanto Bus Stop. Agad ko nga syang nakita at nakita din nya ako at kumaway. Pagkalapit ko sa kanya, hindi ko alam pero ang gwapo nya sa paningin ko ngayon. Why is that? I think it's too early for me to get blushed.
"Are you okay?" Alalang tanong sakin ni L. I awkwardly smiled on him.
"Yeah I'm fine. It's good to see your being healthy and stable now. Masaya ako na nakasama ka ngayon." Sagot ko. Ngumiti lang sya sakin.
After a minute nakita na namin ang parating na Van sakay sina Kelly. at ang driver ay si Calvin.
"Yo! It's good to see you fine L!" Bati agad ni Calvin. They hi-five each other saka na kami sumakay sa likod na upuan.
2 hours na byahe nga ang tinagal namin at lahat kami ay tulog lang sa buong biyahe except Calvin who's driving. Nang nakarating na kami at naghanda na kaming umakyat sa Mossy Forest. Malamig dito at medyo matarik pero hindi naman sya mabato. In fact, it is super rich with trees and green different plants. Leiko is leading us the way since medyo madilim pa ang paligid. L was genuinely holding me and always watching me. He's really sweet, kinakabahan tuloy ako kung paano ko sasabihin ang sagot ko sa kanya mamaya.
Mayamaya pa ay nakarating na kami sa patag ng taas ng bundok ng Mossy Forest. Dala ang mga tent namin ay naghanda agad kami para sa sunrise.
"Yosh! Nakakapagod pero sobrang enjoy talaga mag-mountain Climbing!" Crystal cheerfully says. Samantalang halos lahat kami ay pagod but we have smile on our faces.
"Where did you get that kind of energy?" Ayesha asked.
"Energy drink." Calvin plainly said.
"Kapal mo ah! Igaya mo ako sayo. I don't need energy drink. I'm really strong and healthy that's why." Sagot naman ni Crystal.
Nagkatawanan naman kami dahil parang walang narinig si Calvin. he really likes teasing his cousin.
"Naeun, here. Water, baka kasi nauuhaw ka na." I look at him and accepted the water.
"Salamat. Nagabala ka pa. Nga pala L, may importante pala akong sasabihin sayo after the sunrise." Nahihiyang sabi ko pero at last nasabi ko na din.
He smiled at me. " I will hear it out." He said.
We sat together on a plain cloth and we started our random conversations. Since we are waiting for the sunrise at nakahanda na din ang camera viewing ni Calvin, nagkwentuhan muna kami ng kung ano-ano. Naikwento ko din kay L yung ginawa ni Tina at lahat ng nangyari kahapon. Nasa ganun kaming paguusap ng unti-unti naming nakita ang liwanag ng pagtaas ng araw. Napatayo kaming lahat at sabay-sabay na namangha sa ganda ng araw.
Natigilan ako nung hinawakan ni L ang mga kamay ko. Namula ata ako sa ginawa nya!
"Ah, L--" Handa na akong sabihin sa kanya ang lahat pero nahihiya pa ako sa mga kasama namin pero, this is expected by the girls naman na since napagusapan namin to kahapon. Pero, bakit ba ako kinakabahan? Nauutal? Come on Naeun!
"L, I'm actually want to say that my answer is--" Natigilan ako ng biglang mag-ring ang phone ko. "Ah sorry, sagutin ko muna saglit." Lumayo ako konti at binuksan ang phone ko. I saw an incoming call from mommy. She rarely calls!
What's the matter? Why so sudden? I get the feeling that I think it's an emergency kaya sinagot ko na. "Hello, mom? Napatawag po kayo?"
"Naeun anak, sorry for the sudden call but I need you here right now." Halata sa boses ni mommy na para pa syang umiiyak. Kaya naman nag-alala kaagad ako.
"Mommy, what's the matter? What happened? Are you okay?"
Natigilan ako sa sumunod na sinabi ni mommy..
"Naeun, I finally found your brother... He's alive."
________________________________________________________________________________
Thanks for reading!
Leave comment and votes everyone!