Kabanata 31:
Napabalikwas ako mula sa aking pagkakahiga dahil ilang oras na ata akong nakatitig sa kisame pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok.
It's been two days.
Dalawang araw ng nawawala si Kier. And as I expected the DNA test confirmed that the burned body was not matched with Kier's DNA.
Napabuga ako ng hangin bakit ba hanggang ngayon hindi bumabalik ang tukmol na 'yon? Kapag talaga nakita ko ang lalaki na 'yon ay ingungudngud ko siya sa sahig.
Sobra kaya akong nag-aalala.
Hinahanap na rin ng mga anak niya si Kier naaawa na ako sa kanila. Si Sammy tuwing umaga si Kier ang nakikita niya pagkagising dahil kasama niya ito sa kwarto kaya naman naninibago ito ngayon na wala si Kier. Si Dem naman may sariling kwarto pero madalas din sa kwarto ng ama niya ito natutulog.
Dalawang araw na rin akong hindi pumapasok sa opisina. I texted Mam Faye about what happened nagpaalam akong hindi papasok. They gave me one week.
Hindi ko pa nakakausap si Damulag simula no'n, I want to talk to him. Personally.
Napatingin ako sa phone ko nang may nagtext sa akin gamit ang number sa ibang bansa.
Hi Denzy, are you still awake? Pwede ba tayong magvideo call?
Napakunot ang aking noo dahil sa mensahe na iyon bago ako magbukas ng internet at pumunta sa whatsapp. Sa tingin ko ay umaaga sa kanila. Ano naman kayang problema nito?
Ilang minuto pa ay tumawag na siya. Umayos muna ako ng upo at inilapag ko ang telepono ko sa mini table sa gilid ng aking kama bago iyon sagutin.
Then, I saw a man. Smiling and waving at me.
"Hi Denzy nakaistorbo ba ako?"
"Hindi naman Berto medyo lang." Tipid akong ngumiti.
Umalis si Berto papunta sa Singapore nang parehas na taon nang pagkamatay ng magulang ako. Mga ilang linggo pagkamatay ng magulang ko ay umalis na siya dahil kinuha raw siya ng tiyahin niya doon.
Sobrang laki na ng pinag-bago niya, hindi na siya bulol, lumaki na ang katawan at pumuti pati ang kaniyang ngipin ay napaayos na niya.
Hindi naman nawala ang contact namin dahil halos buwan-buwan naman ay nangangamusta siya. Tanging sila ni Jules ang nakakaalam ng fake marriage namin ni Kier bukod sa kanila ay lahat ang alam ay totoo ito.
"Pasensya na Denzy," aniya tapos ay napakamot ng batok.
"Bakit ka pala napatawag, Berto?" tanong ko sa kaniya.
Bahagya siyang natahimik tapos ay narinig kong nagpakawala siya ng malalim na hininga.
"I heard about what happened to Kier, sorry." malungkot na aniya.
Inipit ko ang tumatabing na buhok sa aking buhok. "It's fine Berto. Ang mahalaga naman ay buhay siya sa ngayon hinahanap pa siya. Sana lang talaga okay siya," malungkot na sagot ko.
Sandali kaming natahimik ni Berto bago siya nagsalita halata mong mabigat ang ano mang iniisip niya.
"Sorry Denzy, sa lahat-lahat ng nagawa ko sayo. Sana dumating ang panahon ay mapatawad mo ako," makahulugang aniya.
Nagsalubong naman ang ang kilay dahil doon. "Are you drunk?" Natatawang usal ko.
"Hindi ah." Tipid siyang ngumiti.
"E bakit ka nag-sosorry? Wala ka naman kasalanan sakin a?"
"Sana nga Denzy wala, kasi hindi na ako pinapatulog ng kunsensya ko e." Mariin siyang pumikit.
"Anong pinagsasabi mo? Uso ba shabu dyan sa Singapore?" Natatawang usal ko.
"Hayaan mo Denzy makakabawi rin ako. Makakabawi ako sa lahat ng ginawa ko sa'yo. Sa tingin ko tama lang ang ginawa ko ngayon alam kong makakatulong sa'yo 'yon."
"And now you're getting weird." Napapailing na sabi ko.
Sasagot pa sana si Berto nang may sumigaw mula sa kaniyang gilid.
"Dy, who's that?"
Napangiti ako nang marinig ko ang boses ng anak ni Berto. Nakapag-asawa si Berto doon ng isang tiga Malaysia.
Single Mom ito at tinanggap naman ni Berto ang anim na taong gulang na anak ng babae and now he's happily married.
"It's ninang Denden." Rinig kong usal ni Berto tapos ay dumungaw ang babaeng anak niya sa camera.
"Marunong ka na bang mag tagalog, Silv?" Nuong nakaraan taon kasi ay tinuturuan siya ni Berto ng tagalog.
"A little bit Ninang," sagot ng bata.
"Sige na Denzy masiyado na kaming nakakastorbo, salamat sa oras at saka sorry talaga sana balang araw mapatawad mo ako." Pagkatapos no'n ay bigla na lang namatay ang tawag.
Napatitig pa ako sandali sa screen ng aking phone? Ano bang pinagsasabi ni Berto? Hindi naman ako galit sa kaniya at wala naman siyang ginagawang masama sa akin.
***
KINABUKASAN.
Nagpasya akong dalhin sa mall ang mga bata para makapaglibang man lang sila. Nang nasa loob na kami ng mall ay natatawa ako dahil ang daming tinuturo ni Dem pero binabalik din niya dahil wala raw kaming pera.
"Kuya Dem pwede mo naman kunin ang gusto mo basta isa-isa lang," paalala ko sa kanya. Nakita ko ang kinang sa kaniyang mata mabilis niyang kinuha ang chocolate at nilagay sa cart namin.
Siya ang tiga tulak nito habang ako naman ang may hawak sa stroller ni Sammy.
"Beh dahan-dahan lang!" sigaw ko nang mabilis na itinulak ni Dem ang cart papunta sa kabilang stool.
Napailing na lang ako. "Hay nako sana pagkasing laki ka na ng kuya mo ay hindi ka gano'n kakulit." Pagkausap ko kay Sammy na dumedede lang.
Mabilis kong itinulak ang stroller para maabutan si Dem. Napakunot ang aking noo nang makarinig ako ng malakas na sigaw.
"Ouch!!" matinis na sigaw nito.
Nanlaki ang mata ko nang makitang may nasunggo si Dem na babae. Napaluhod ang babae dahil na bunggo siya sa pwet ni Dem.
Kinain ako ng kaba kaagad akong lumapit at iginilid ko muna si Sammy.
"Are you okay beh?" tanong ko kay Dem nanamumutla na.
"Wow! Just fucking wow. Siya pa talaga ang tatanungin mo? Siya na nga ang bumunggo sa akin?!" Napalingon ako sa babaeng nanggagalaiti.
Nakayuko ito habang pinupulot ang pouch niya. Tutulungan ko sana siyang tumayo pero bago ko pa magawa iyon ay nag angat siya ng tingin ay parehas kaming natigilan.
Biancang bukangkang!
Nagulat ako dahil hindi ko inaasahan na makikita ko siya pagkaraan ng ilang araw, ang huli kong kita sa kaniya ay sa office ni Damulag.
Ang gulat naman niya ay para siyang nakakita ng multo, parang kahit kailan ay hindi niya inaasahan na makikita ako.
Sandali siyang natigilan tapos ay sinamaan niya ako ng tingin bago tumayo at pagpagan ang suot niyang maliit na dress.
"Well well well, hindi ko alam na may mga ahas pala sa mall," maarteng aniya tapos ay pinasadahan ako ng nanunuyang tingin bago tumingin kay Dem. "And oh here's the bastard's son," aniya.
Nagpuyos ang kaluoban ko sa galit dahil sa sinabi niya sa bata, naikuyom ko ang kamao habang nakatingin sa kanya lalo na nang tumingin siya kay Sammy na inosenteng dumedede habang nakatingin sa amin.
"Buhay pa pala 'ya," aniya.
Nanginginig ang buong pagkatao kong humarap kay Dem. "Beh dalhin mo si Baby Sammy, punta muna kayo roon sa mga biscuit. Susunod ako, dali na may aasikasuhin lang si Mama. Sandaling-sandali lang." Ngumiti pa ako sa kaniya.
Tumango naman si Dem bago itulak ang stroller ng kapatid. Hinintay ko munang mawala ang dalawa sa paningin ko, 'yong sigurado akong hindi nila makikita ang gagawin ko bago ako humarap kay Bianca.
"So anong pakiramdam na ang nakabuntis sa kapatid mo ay asawa mo na ngayon?" Tinaasan niya pa ako ng kilay.
Hindi na ako magtataka kung paano niya nalaman na kasal kami ni Kier. At ang tungkol sa kapatid ko hindi ko alam kung nasabi sa kaniya ni Kier ang tungkol doon.
"You're a gold digger bitch. Uhaw ka sa pera kaya kahit may mga anak na si Kier at pinatos mo pa rin siya. Malandi ka!" madiin aniya.
Wala na akong pakielam kung pinagtitinginan na kami dahil ang lakas ng boses kambing na'to.
Pinasadahan ko siya ng tingin. Puro opera! Retokadang palaka!
"You. Murderer. Bitch." Mas diniinan ko ang bawat salita para dama niya.
Mabilis ang aking kamay na lumapat sa kaliwa niyang pisngi, hindi sampal ang ginawa ko kung hindi suntok.
"Para 'yan sa panglalait ko kay Dem!"
Bumuwelo siya upang sampalin ako pero nakaiwas ako pero natamaan ako kaunti at dumamplis ang matalim niyang kuko sa aking pisngi dahilan upang mahiwa ito.
Hindi ko iyon pinansin. Mabilis kong sinampal naman siya sa kanan niyang pisngi. "Para 'yan sa anak mong ilang beses mong ipinalaglag baliw ka!"
"Ahhh! You bitch hindi mo alam sinong kinakalaban mo wala akong pakielam sa mga bata na 'yan!" sigaw niya at mabilis na sinugod ako.
Natumba kami at nagpagulong-gulong sa malamig na tiles.
Mabilis kong hinablot ang buhok niya, buti na lang nag ponytail ako. "Gigil na gigil na ako sayong babae ka! Noon mo pa pala kilala si Damulag akala mo hindi kita naaalala! Ha!" nangigigil usal ko.
Habang siya ay tili nang tili. Mas lalo akong nairita. Umikot ang mata ko upang makakita ng gagamitin ng makakita ako ay napangisi ako.
Mabilis kong hinablot sa istante ang isang balot ng napkin.
Mabilis kong binuksan iyon habang nakaupo ako sa tiyan ni Bianca at pumapasoag pasag siya para makatayo.
"Bwiset ka! Eto lunukin mo!" Sigaw ko bago ipasak ang mga napkin sa bunganga niyang malaki.
"Ahhhh---kkkkkk!" Hayan nabilaukan na.
"Hayan isagad ko pa sa lalamunan mo?! Gusto mo isinasagad mas malandi ka! Huwag mo akong kinakalaban kung rambulan lang laking rambol ako huwag mo akong susubukan punyeta ka!" Isa pang pasak ng napkin sa bunganga niya bago ako mabilis tumayo at lumayo palayo sa kaniya.
Wala man lang nagpigil samin.
Kinuha ko na ang cart. "Mam 'yong napkin ho." Habol sa akin ng isang sales lady.
"Huwag mo sakin pabayaran doon mo sa hitad na iyon pabayaran. Ako ba kumain ng napkin? Siya di'ba?" Turo ko kay Bianca nabibilaukan pa rin. Tumango naman ang babae.
Bago ako makalayo ay lumingon pa ulit ako kay Bianca.
Nakita kong inaalalayan siya ng isang lalake.
Then the man turned his face to me.
Blanko ang kaniyang mukha at umiigting ang kaniyang mga panga habang tinutulungan tumayo si Bianca. So magkasama pala kayo!
Inirapan ko na lang siya bago umalis.
Damulag lagot ka talaga sa qkin pagnaka-alala ka. Who you ka sa akin! Hindi ko hahayaan mapunta ka sa babae na 'yan babawiin kita. Kung hindi sa akin, kahit kanino huwag lang diyan.
Babawiin ka ni Mee. By hook or by crook.
SaviorKitty | Back To Six