Zawgyi
"အာ..SeHun..လိုက္ဦးမလား..
hyung ဟိုနားဒီနားလမ္းပတ္ေလ်ွာက္မလို႔.."
အခန္းထဲမွာပဲ ေအာင္းေနရတာ ၿငီးစီစီျဖစ္လာလို႔
အျပင္ေလးဘာေလးထြက္ဖို႔လုပ္ေနတုန္း
ေလွကားထိပ္မွာ SeHunနဲ႔ဆံုသည္..။
ကြၽန္ေတာ့္အေျခအေနကို လာၾကည့္တာထင္ပါရဲ႕..။
"အျပင္မွာမိုးေတြဒီေလာက္ရြာေနတာကိုေလ..
လမ္းထြက္ေလ်ွာက္မယ္တဲ့လား..hyungရယ္.."
"ဟမ္..!
မိုးရြာေနတာလား..?"
"မိုးပါၿခိမ္းေနတာ..hyung.."
အခန္းတံခါးေတြဖြင့္ထားလား မဖြင့္ထားလား..
အျပင္ေလာကႀကီးေမွာင္ေနလား လင္းေနလားမသိ..။
ဒီတိုင္း အိပ္ရာထဲမွာ ဟိုလိွမ့္ဒီလွိမ့္လုပ္ေနတာ
နာရီပိုင္းေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီမို႔
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ထြက္လာမိတာပဲ႐ွိသည္..။
ဒီတိုင္း ၀တ္ထားတဲ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႔
ဒီတိုင္းစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ထြက္လာလိုက္မိတာ..။
SeHun ေျပာမွ အျပင္အေျခအေနကိုစူးစမ္းဖို႔
စိတ္နည္းနည္း႐ွိသြားသည္..။
"hyung...အရင္လိုေသာင္းက်န္းခ်င္ေသာင္းက်န္းလိုက္ပါလား..
ဒါမွမဟုတ္..ငိုရင္ငိုခ်လိုက္ပါလား..?
အခုလိုလုပ္ေနတာ..hyungလဲသြားလိမ့္မယ္ေနာ္.."
"hyungက ဘာမွမွမျဖစ္ပဲငါ့ညီကလဲ..
ေနေပ်ာ္ေနတာႀကီးကို.."
"hyungေရ...! ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ခဏေလာက္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ငိုခ်လိုက္စမ္းပါ..!!
ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
တစ္ကယ္..မငိုခ်င္လို႔..
ဒီတိုင္း ေလးေနေနတာကို..SeHunee
လာေျပာေနေတာ့..။
ဘယ္လိုေျပာရမလဲ..။
အရမ္းေပ်ာ္ေနလို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနေနတာမဟုတ္ပဲ..
နာက်င္လြန္းအားႀကီးလို႔ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့
ကိစၥက ၀ုန္းဆိုျပန္ေပၚလာသည္..။
ငိုခ်လိုက္ရံုနဲ႔နာက်င္ရတာေတြေပ်ာက္သြားမယ့္ဟာမ်ိဳး
မဟုတ္ေတာ့ငိုဖို႔လဲ စိတ္မပါဘူးေလ..။
"ငါက အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုခု လိုခ်င္တာ..
အခုႏွစ္ရက္႐ွိသြားၿပီ..
ငါမွားပါတယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္..
ငါအ႐ူးစိတ္၀င္မိလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္..
တစ္ခြန္းေလာက္မ်ား လာေျပာလား.."
အိမ္မက္ျဖစ္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းၿပီး ႏိုးထလာေပမယ့္..
ဒါႀကီးကလက္ေတြ႔ျဖစ္ေနတာဆိုတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး..
ဒီႏွစ္ရက္ထဲ အိပ္လိုက္ ..ႏိုးလာလိုက္
ျဖစ္ေနရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြလဲ မုန္းတီးလြန္းလို႔...။
ခဏေလာက္
အ႐ူးထခဲ့မိတာ ဆိုၿပီး..
ခပ္ေခ်ေခ်ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းလာေျပာရင္ေတာင္မွ..
အားလံုးကိုခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ထိ ေတြးထားေပမယ့္..။
ဒီေန႔ဒီ အခ်ိန္ထိ..!
ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ လက္ခံမရ႐ွိခဲ့ဘူး..။
ဒါက တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔သြားအိပ္ထားတာလိုမ်ိဳး
အနည္းငယ္ေပါ့ေပါ့ပ်က္ပ်က္ကိစၥမဟုတ္ဘူးဆိုတာ..
ဘယ္လိုပဲ အသည္းႏွလံုးမ႐ွိဘူးပဲ ျဖစ္ပါေစ..
လူဆိုရင္..နည္းနည္းေလးေတာ့
လူ႔အသိစိတ္႐ွိရမယ္မလား...။
ကိုယ့္ကိုခ်စ္ပါတယ္ တဖြဖြေျပာေနတဲ့လူကို
သတ္ပစ္ရေလာက္တဲ့အထိ ႐ူးမိုက္မိသြားတာက
ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ ဆိုတာ..
သိခြင့္မရေလာက္တဲ့အထိ..
သူ႔အေတြးထဲမွာ..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဆင့္အတန္းက
အဲ့ေလာက္ထိကို နိမ့္က်ေနၿပီတဲ့လား..။
"ငါ..အဲ့Byun Baek Hyunကို
နာမည္ေတာင္မၾကားခ်င္ေလာက္တဲ့အထိ..
အရမ္းရြံေနၿပီ...
ငါငိုဖို႔ေတာင္ မ်က္ရည္က်န္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး..!!!"
"ကြၽန္ေတာ္ပဲ..ၾကားထဲက ေတာင္းပန္ပါတယ္..
hyung ရယ္..တစ္ကယ့္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္.."
အျပစ္လုပ္ထားတာကတစ္ေယာက္..။
ဘာမွ မလုပ္ထားတဲ့ SeHunee က..
ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး..
လက္အုပ္မခ်ီရံုတစ္မယ္..
မ်က္ရည္ေတြေပါက္ေပါက္ေပါက္ေပါက္က်ၿပီး
ေတာင္းပန္စကားဆိုေနတဲ့ပံုကိုျမင္ရတာ..
ရင္ေတြနာလြန္းသည္...။
SeHunee ကိုမင္းကအစားေတာင္းပန္စရာမလိုဘူး
လို႔ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာမွာပဲ..
ဒီတိုင္းေခြေခြကေလး..ထိုင္ခ်မိလိုက္ၿပီး..
ဘာအင္အားမွမ႐ွိသလို ငူငူငိုင္ငိုင္..။
SeHun လဲ ေနရာမပ်က္..
သည္းထန္စြာငိုေႂကြးေနသည္..။
"အဲ့ေကာင္..၀ဋ္လည္မွာ..
ငါ က်ိန္လိုက္တယ္..!"
"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..hyungရယ္..
သူလဲ..စိတ္႐ူးေပါက္သြားလို႔ေနမွာပါ.."
"ဟက္..!
စိတ္႐ူးေပါက္တိုင္း လူသတ္ရေအာင္..
သူ႔ကိုယ္သူဘာမ်ားထင္ေနလဲ..
စိတ္ခ်ပါ..
သူ႔ဘ၀ထဲမွာ..Park Chan Yeolဆိုတဲ့ေကာင္ကို
ေနာက္ထပ္မျမင္ေစရဘူး..!!"
"hyung..ရယ္..."
မ်က္ရည္စက္ေတြၾကားထဲက..
နာနာက်င္က်င္နဲ႔ၾကံဳး၀ါးလိုက္တဲ့အခါ...
အျပင္မွာရြာသြန္းၿဖိဳးေနသည့္မိုးကလည္း
အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳသလို..
မိုးၿခိမ္းသံခပ္က်ယ္က်ယ္တစ္ခ်က္ထြက္လာသည္..။
ကြၽန္ေတာ္မမွားဘူးမလား..။
အဲ့ေလာက္ထိ႐ူးသြပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို
ဆက္ၿပီးခ်စ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္..
ကြၽန္ေတာ္ပဲ ပို႐ူးသြားမွာမလား..။
ခက္ခဲလြန္းတဲ့အခ်စ္က..အသက္အနၱရာယ္ကိုေတာင္
ရန္႐ွာလာေတာ့လဲ..
စြန္႔လႊတ္ရမွာမလား..?
စိတ္ပါရင္..ကလဲ့စားေခ်သင့္ေခ်ရမွာေပါ့...။
:::::: Tyranny ::::::::::::
Before 3 days ago,...
Byun အိမ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ေအာက္ထပ္..
ဒုတိယသခင္ေလး၏ အိပ္ခန္းတံခါးကို..
အျပင္းအထန္ထု႐ိုက္ေနသည့္ အသံက..
တစ္အိမ္လံုး က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနသည္..။
"SeHun..!!!
SeHuneeeee...
SeHunee...!!!!!"
"wae..hyung..?
ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"Chan Yeolဆီ အခုဖုန္ူးဆက္..!
သူအခုစီးေနတဲ့ကားထဲကေနခ်က္ခ်င္းထြက္လိုက္လို႔.."
"ဘာျဖစ္လို႔..?"
"အဲ့တာေတြေနာက္မွေမး..
အခုခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္..
မဟုတ္ရင္..ေသလိမ့္္မယ္လို႔ ျမန္ျမန္.."
ဘုရား..!
အခန္းတံခါးကို hyung ဒုန္းဒုန္းဒိုင္းဒိုင္း
လာထုလို႔..
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန အထိတ္တလန္႔ႏိုးလာရသည္..။
တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့လဲ..
ေသြးေတာင္မ႐ွိေတာ့ဘူးလို႔ထင္ရေလာက္တဲ့အထိ
ျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္မ်က္ႏွာရယ္...
ၿပီးေတာ့ Chan Yeol hyung ေသလိမ့္မယ္ဆိုသည့္
မထင္ထားတဲ့စကားတစ္ခြန္းကိုၾကားလိုက္ရေတာ့..
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတာမ်ားလားဆိုၿပီး
မ်က္လံုးေတြကို ေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္းပြတ္မိလိုက္ေသးသည္..။
ဒါေပမယ့္လက္ကိုအၾကမ္းပတမ္းဆြဲယမ္းၿပီး..
Chan Yeol hyungဆီ ျမန္ျမန္ဖုန္းဆက္ဖို႔ပဲေျပာ
ေနတဲ့ hyungေၾကာင့္
လက္ေတြက ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚက
contactတစ္ခုဆီသို႔..။
အဲ့စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ေလးမွာ..
သူChan Yeol hyung စီးတဲ့ကားကို
ဗံုးေထာင္ထားေၾကာင္း
ေျပာလာခဲ့သည့္
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ Baek Hyun hyung..။
ဘာျဖစ္လို႔လုပ္ရတာလဲ ေမးဖို႔စိတ္မ၀င္စားအား..။
ဒိန္းခနဲ ေသြးနားထင္ေဆာင့္တက္ၿပီး..
Chan Yeol hyungကို ကားထဲက
အျမန္ထြက္ခိုင္းလိုက္ရသည္..။
ေတာ္ပါေသးရဲ႕..။
ပထမဆံုးဖုန္းအ၀င္မွာတင္..ဖုန္းကိုင္လို႔..။
ုဖုန္းမ်ားမကိုင္ရင္..တစ္ကယ့္ကိုမေတြး၀ံ့စရာ..။
"ကားထဲက ထြက္လိုက္ၿပီတဲ့..."
"အာ..ေတာ္ပါေသးရဲ႕...!"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဘာလို႔လုပ္ရတာလဲ..
အဲ့လိုလုပ္လိုက္ေတာ့ေရာ...hyungေပ်ာ္ရဲ႕လား..
ဘာလို႔ ေသေတာ့မယ္လူလို ေသြးဆုတ္ၿပီး
ျဖဴေဖ်ာ့ေနရတာလဲ..ဟမ္..!
ကြၽန္ေတာ္ေမးတာေျဖပါဦး..
hyung ႐ူးသြားၿပီလား..!?"
ဒူးေထာက္ထိုင္က်သြားၿပီး..မ်က္လံုးေတြက
ေတာင္တစ္လံုးေျမာက္တစ္လံုးျဖစ္ေနသည့္ပံုစံက
Chan Yeol hyungကို ကားဗံုးေထာင္လိုက္ရလို႔
အရမ္းေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုစံမွမဟူတ္ပဲ...။
တစ္ဆိတ္..။
ဒီကိစၥႀကီးကို ဒီတိုင္းမေက်ာ္သြားဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္..။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ..တစ္ခါမွ
ေဘးလူလို႔ကိုယ့္ကိုကုိယ္ မသတ္မွတ္ခဲ့တာမို႔..
အခုလဲ၀င္ပါသင့္တာကို ၀င္ပါရမည္..။
သူရက္စက္တတ္တာကိုသိေပမယ့္
ဒီေလာက္ထိလုပ္လိမ့္မယ္လို႔တစ္ခါမွမထင္ထားဘူးေလ..။
Chan Yeol hyungလဲထင္ထားမွာမဟုတ္ဘူး..။
အဲ့တာထက္သူ႔ကို ကားဗံုးေထာင္တာ..
သူအရမ္းခ်စ္ရတဲ့လူဆိုတာ..သိသြားရင္..။
ဘုရားသခင္..။
ေလာကႀကီးဘာေတြျဖစ္ပ်က္ကုန္တာလဲ..။
ၿပီးေတာ့ ပံုမွန္ဆိုေသြးေအးေအးနဲ႔ခပ္ေခ်ေခ်ေနတတ္တဲ့လူက
သူနဲ႔မတူေအာင္..
အရမ္းတုန္လႈပ္ျပေနေတာ့...
တုန္လႈပ္ေနရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို အရမ္းသိခ်င္သြားၿပီေလ...။
"ဘာလို႔လုပ္တာလဲဆိုေန..ကြၽန္ေတာ္ေမးေနတယ္ေလ..
hyung..နားကန္းသြားၿပီလား..!?"
"ငါ..ငါ...
ဒီတိုင္း႐ႈပ္တယ္ ဆိုၿပီး...
ငါ့နားကပ္တာမႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး..ဒီတုိင္း.."
"ဟားဟား..hyung တစ္ကယ္႐ူးသြားၿပီပဲ.."
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ရင္ဘတ္ေတြစုတ္ျပတ္သတ္သြားတဲ့အထိ
အရမ္းနာက်င္သြားတာကို..
Chan Yeol hyungသာဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ..။
သူ႔နားကပ္တာမႀကိဳက္လို႔သတ္ပစ္တာဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ႀကီးက..!
ဟားဟားဟား..!
႐ူးေနတာ..သူ႐ူးေနတာ..။
"အဲ့တာဆို..ဘာလို႔..
ငိုေနတာလဲ..?"
တစ္သက္လံုးရက္စက္ျပခဲ့တဲ့လူက..
အခု တုန္လႈပ္ျပေနတဲ့ကိစၥႀကီးက
အရမ္းစိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတယ္မလား..။
မျဖစ္ရဘူးေနာ္..။
သူေျပာခဲ့သလိုပဲ မုန္းတယ္ဆိုတာပဲျဖစ္ပါေစ..။
မုန္းလြန္းလို႔သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာ
မုန္းလြန္းလို႔ မေသမ႐ွင္ အေျခအေနျဖစ္သြားၿပီး
ပိုနာက်င္တာျမင္ရေအာင္လို႔..
အခ်ိန္မီလာတားတာလို႔ပဲေျဖပါေစ...။
ဒါေပမယ့္..
Byun Baek Hyun ဆိုတဲ့ လူသား..
သိုသိုသိပ္သိပ္ သို၀ွက္ထားတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို
ကြၽန္ေတာ္အေသအခ်ာသိလိုက္ရပါသည္..။
သူ႔မ်က္ႏွာမွာေရာ..
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာေရာ..မ်က္ရည္စက္ေတြက်ဆင္းေနၿပီး
Byun အိမ္ေတာ္တစ္ခုလံူးလႈပ္႐ွားမႈေတြရပ္တန္႔သြားတယ္လို႔ထင္ရေလာက္တဲ့အထိ..
အဲ့စကားတစ္ခြန္းက တန္ဖိုးႀကီးလြန္းလွတယ္..။
ကြၽန္ေတာ္ Byun Baek Hyunကို
တစ္ကယ္မုန္းတယ္..။
"ငါ..ငါ..သူ႔ကို..အဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္ဘူး.."
"ဘာလို႔လဲ.."
"သူ႔ကို...ခ်စ္တယ္...
သူငါ့ကိုခ်စ္တာထက္မပိုရင္ေတာင္..
မေလ်ာ့ဘူး..
ငါသူ႔ကုိခ်စ္တယ္..
ဒါေပမယ့္..သူ႔ကိုျပန္ခ်စ္ေပးလိုက္ရင္...
appa လိုျဖစ္မွာစိုးလို႔.."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ခဏခဏေျပာၿပီးၿပီပဲ..
hyungရဲ႕အေဖနဲ႔အေမက သက္သက္..
Chan Yeol hyungကသက္သက္..ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူးဆို...!!!"
သတၱိနည္းသူတို႔ဖြင့္ဟ၀န္ခံခန္းသည္..
ပံုမွန္ထက္ မ်က္ရည္စက္မ်ားပိုမိုလ်ွံက်သြားတဲ့အခါ...။
ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့လူကို ျပန္ခ်စ္ေပးမိလိုက္မွာစိုးလို႔..
သတ္ဖို္ၾကံတယ္ဆိုတာႀကီးက ..
ဘယ္လိုစကားလံုးေတြနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ေျပာဆိုရမွန္းမသိေတာ့ေလာက္ေအာင္..
အရမ္းယုတ္ညံ့လြန္းတယ္မလား..။
"ငါ့ေဘးနားမွာ..သူတယုတယေတြလာလုပ္တိုင္း..
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို..မယံုနဲ႔လို႔...
ငါ့ကိုယ္ငါ..အျပန္ျပန္အလွန္လွန္သတိေပးေနမိတယ္..
ငါသိတာ..appa လိုျဖစ္မွာ ေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္တစ္ခုပဲ..
အဲ့တာေၾကာင့္..!"
"hyung စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရံုသြားဖို႔လိုၿပီထင္တယ္.."
သြက္သြက္ခါေအာင္ ႐ူးသြပ္ေနတဲ့လူကို..
ဘယ္လိုမွဆက္မၾကည့္ႏုိင္ေတာ့..
သူ႔ထိုက္နဲ႔သူ႔ကံဒီတိုင္းထားပစ္ခဲ့ၿပီး..
Park အိမ္ေတာ္သြားဖို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..။
အဲ့ဒီအခိုက္အတန္႔မွာပဲ...
႐ူးေနတဲ့လူကထပ္ၿပီးအ႐ူးစကားထပ္ေျပာလာခဲ့သည္..။
"သူအခု..ငါ့ကိုအရမ္းမုန္းသြားေတာ့မွာ..
အဲ့တာေၾကာင့္..ငါ့ဘက္က အေၾကာင္းေတြကို..
သူ႔ကိုမေျပာျပပါနဲ႔...သူ႔ဘာသူမုန္းေနပါေစ..
ငါအ႐ွက္မကြဲ ခ်င္ဘူး..."
ဒီတိုင္း..ကိုယ္ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း
၀န္ခံၿပီး..
ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္လိုက္ရင္..
သူ႔Park Chan Yeolက..
သူလုပ္တာေတြအကုန္ေမ့ၿပီး..
ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ကြၽမ္းပတ္ထိုးၿပီး..ခြင့္လႊတ္ေပးမွာကို..
မသိလို႔မ်ား..!
ထားပါေလ..ေနပါေစေတာ့..။
သူကိုယ္တိုင္၌ကိုက..၀ဋ္လည္ဖို႔လမ္းေၾကာင္းဆီ..
တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလ်ွာက္သြားေနေတာ့..
Chan Yeol hyung ဘက္ေတာ္သား ကြၽန္ေတာ္က..
ဘာျဖစ္လို႔မ်ားစိတ္ထားေကာင္းေပးရမွာတဲ့လဲ..။
နာက်င္ၿပီးသား..Chan Yeol hyung က
ထပ္ၿပီးနာက်င္ရလဲ ေနသားက်ေနၿပီဆိုတဲ့အေျခအေနတစ္ခု
ေအာက္..
Byun Baek Hyun ဟာPark Chan Yeol
ကို..ရင္နဲ႔အမ်ွခ်စ္ေပမယ့္..
အနည္းငယ္ေသာစိတၱဇခံစားမႈတို႔ေၾကာင့္သာလ်ွင္..
ရက္စက္မႈေတြက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အၾကာင္းကို
သာသာေလးထိန္ခ်န္ထားလိုက္သည္..။
Ghouေခါင္းေဆာင္ကိစၥလို..အခ်ိန္တန္ရင္..
Chan Yeol hyungအနာက်က္သြားမည္လို႔ထင္ခဲ့သည္..။
ဒါေပမယ့္..ဒီတစ္ခါေတာ့..hyungေတာ္ေတာ့္ကို
စိတ္နာသြားတယ္ ထင္ပါတယ္..။
::::::::::: Tyranny ::::::::::::::::
hyungႏွစ္ေယာက္မဂၤလာေဆာင္မွပဲ လာျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ထင္ထားတဲ့ႏွစ္ထပ္တိုက္ပုေလးကို..
ထင္ထားတာထက္ ျမန္ျမန္ေရာက္လာျဖစ္သည္..။
ဒါေပမယ့္အရင္လို arjuma ပံုစံကရႊင္ရႊင္လန္းလန္း
မ႐ွိ..။
မတတ္သာလို႔သာ အိမ္တံခါးဖြင့္ေပးရသည့္ပံု..။
ေအးေပါ့ေလ..။
ကိုယ့္သားကိုေသေအာင္ၾကံစည္ထားတဲ့လူရဲ႕..
ညီပဲဟာ..။
ဒီေလာက္ေတာ့တင္းမာသင့္တာေပါ့...။
arjuma ကအစတည္းက..
Chan Yeol hyung..ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုကို
ႀကိဳက္တာ..သေဘာမွမက်ပဲ..။
သူ႔သားကို ဘယ္လိုမွ ေျပာမရလို႔သာလႊတ္ထားရတာမလား..။
သူ႔သားကို..အျမဲတမ္းဒုကၡေပးေနတဲ့လူေရာ..
အဲ့လူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့လူေတြကိုေရာ.အျမင္မၾကည္တာက
မဆန္းပါဘူးေလ..။
"ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုအစား..
ကြၽန္ေတာ္တကယ့္ကိုအႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..
အန္တီ..ပါးစပ္ဆယ္ေပါက္႐ွိရင္ေတာင္
ေျပာစရာစကားမ႐ွိေတာ့ပါဘူး.."
"ရပါတယ္..SeHunေလးအမွားမွ မဟုတ္တာ.."
"ဒါနဲ႔..Chan Yeol hyung..အခုဘယ္မွာလဲဟင္..?
ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားတယ္..
ၿပီးေတာ့ Park အိမ္ေတာ္ကိုလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို၀င္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး.."
အခုထိ အျမဲတမ္း..ညီအစ္ကိုအရင္းလိုတစ္ဖံု..
သူငယ္ခ်င္းလိုတစ္ဖံုေပါင္းလာခဲ့သည့္လူက..
လြန္ခဲ့သည့္တစ္ပတ္..
သူ႔အိမ္ေလွကားမွာေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ့ၾကၿပီး..
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း..အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လိုျဖစ္ေနသည့္..
Park အိမ္ေတာ္ဟာ..
ကြၽန္ေတာ့္ကို တံခါးပိတ္ထားတတ္သလို...
Chan Yeol hyung ဆိုတဲ့contactကလဲ..
ဆက္သြယ္လို႔မရပါဆိုတာႀကီးျဖစ္ေနေတာ့..
ဘယ္လိူမွ မေနႏိုင္ပဲ..arjuma ဆီလိုက္လာခဲ့တာ
ျဖစ္သည္..။
အိမ္ကတစ္ေယာက္ကေတာ့..အခုထိ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္
ဘာသတင္းမွမေမးပဲ..ေနနိင္ေပမယ့္..
မေနႏိုင္တဲ့ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့..
ၾကားထဲမွာ မ်က္ကလူးဆန္ျပာကိုျဖစ္လို႔..။
"မနက္ကပဲ..ႏိုင္ငံျခားသြားမယ္ဆိုၿပီး..ထြက္သြားတယ္.."
"ဘယ္သြားမယ္လို႔ေျပာသြားလဲ..အန္တီ..?"
"Se Hunေလး.."
ထုတ္မေျပာေပမယ့္ ေတာ္ေတာ့္ကို ေၾကကြဲခံစားေနပံုေပါက္တဲ့ အိမ္ကတစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္မလြန္ခင္
ျပန္ေစ့စပ္ေပးဖို႔ လမ္းေၾကာင္းေတာ့ရခဲ့ၿပီဆိုတဲ့
အေတြးေတြနဲ႔ အားႀကိဳးမာန္တက္ျဖစ္သြားေပမယ့္လဲ..
ၾကည့္ရတာ..ကံၾကမၼာႀကီးက Byun Baek Hyun
ဘက္မွာ မ႐ွိဘူးထင္တယ္..။
ေအးေလ..ဒီေလာက္ထိအက်င့္ယုတ္ထားမွေတာ့..
ဘယ္ကံေကာင္းပါေတာ့မလဲ..။
"အန္တီေျပာမယ္..SeHunေလးအစ္ကိုေၾကာင့္
အန္တီသား ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္..
အခုလဲ ဘယ္ေလာက္ထိျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ..
SeHun အသိဆံုးပါ..
အဲ့တာေၾကာင့္အန္တီ႐ွင္း႐ွင္းပဲေျပာမယ္..
SeHun ေလးတို႔ဘက္ကပဲ..
အန္တီ့ကိုေရာ..အန္တီ့သားကိုေရာ..မသိသလို
ေနေပးၾကပါလား..
အစ္ကို႔ကိုပါေျပာလိုက္..
အက်င့္ယုတ္ဖို႔စဥ္းစားရတာမ်ိဳးမ႐ွိေတာ့လို႔
ပိုၿပီးအလုပ္႐ႈပ္သက္သာသြားတာေပါ့လို႔..
အန္တီေျပာခ်င္တာကေတာ့ဒါပါပဲ..
SeHun လဲ ျပန္ပါေတာ့.."
တစ္လံုးခ်င္းျပတ္ျပတ္သားသားထြက္က်လာသည့္စကားသံတို႔က နည္းနည္းရင္နာစရာေကာင္းေပမယ့္လဲ..
Byun Baek Hyun အတြက္ထိုက္တန္တဲ့အရာလို႔ပဲတထစ္ခ်ယူဆကာ..
arjuma ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးႏွစ္ထပ္တိုက္ပု ေလးဆီက
ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ အဆက္အသြယ္လုပ္သင့္ပါတယ္..
Park Chan Yeolရယ္.."
ဦးေလးByun နဲ႔အန္တီByun ကိုပဲ..
အျပစ္တင္ရမလား..။
႐ူးသလို ေပါသလို ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ Byun Baek Hyunကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား..?
စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလြန္းလို႔႐ွဴေနရတဲ့ေလကေတာင္
ေခါင္းကိုက္ေစ သလိုလို..။
ရာသီဥတု သာယာေနတဲ့ညေနခင္းျဖစ္ေပမယ့္..
ရင္ထဲမွာေတာ့ မိုးၿခိမ္းေနသည္..။
Chan Yeol hyung သတိျပန္လည္တုန္းက..
Byun Baek Hyun ရဲ႕ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ကိုမ်ား
ေျပာျပမိခဲ့ရင္..
ဒီလိုေတြျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ေနာင္တေတြနဲ႔..။
ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ..Chan Yeol hyung ရယ္..။
hyung တို႔ေတာ့အပ်က္ပ်က္နဲ႔ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ေတာ့မယ္..ထင္တယ္...။
TBC##
How?
ဖတ္ရတာ တန္တယ္လို႔ထင္လား..?
လိုေသးတယ္ ထင္လား..?
Unicode
Zawgyi
"အာ..SeHun..လိုက်ဦးမလား..
hyung ဟိုနားဒီနားလမ်းပတ်လျှောက်မလို့.."
အခန်းထဲမှာပဲ အောင်းနေရတာ ငြီးစီစီဖြစ်လာလို့
အပြင်လေးဘာလေးထွက်ဖို့လုပ်နေတုန်း
လှေကားထိပ်မှာ SeHunနဲ့ဆုံသည်..။
ကျွန်တော့်အခြေအနေကို လာကြည့်တာထင်ပါရဲ့..။
"အပြင်မှာမိုးတွေဒီလောက်ရွာနေတာကိုလေ..
လမ်းထွက်လျှောက်မယ်တဲ့လား..hyungရယ်.."
"ဟမ်..!
မိုးရွာနေတာလား..?"
"မိုးပါခြိမ်းနေတာ..hyung.."
အခန်းတံခါးတွေဖွင့်ထားလား မဖွင့်ထားလား..
အပြင်လောကကြီးမှောင်နေလား လင်းနေလားမသိ..။
ဒီတိုင်း အိပ်ရာထဲမှာ ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်လုပ်နေတာ
နာရီပိုင်းတော်တော်ကြာနေပြီမို့
စိတ်ပြေလက်ပျောက် ထွက်လာမိတာပဲရှိသည်..။
ဒီတိုင်း ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေနဲ့
ဒီတိုင်းစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ထွက်လာလိုက်မိတာ..။
SeHun ပြောမှ အပြင်အခြေအနေကိုစူးစမ်းဖို့
စိတ်နည်းနည်းရှိသွားသည်..။
"hyung...အရင်လိုသောင်းကျန်းချင်သောင်းကျန်းလိုက်ပါလား..
ဒါမှမဟုတ်..ငိုရင်ငိုချလိုက်ပါလား..?
အခုလိုလုပ်နေတာ..hyungလဲသွားလိမ့်မယ်နော်.."
"hyungက ဘာမှမှမဖြစ်ပဲငါ့ညီကလဲ..
နေပျော်နေတာကြီးကို.."
"hyungရေ...! ကျေးဇူးပြုပြီး
ခဏလောက်လေးပဲဖြစ်ဖြစ်ငိုချလိုက်စမ်းပါ..!!
တောင်းပန်ပါတယ်.."
တစ်ကယ်..မငိုချင်လို့..
ဒီတိုင်း လေးနေနေတာကို..SeHunee
လာပြောနေတော့..။
ဘယ်လိုပြောရမလဲ..။
အရမ်းပျော်နေလို့ ပျော်ပျော် နေနေတာမဟုတ်ပဲ..
နာကျင်လွန်းအားကြီးလို့မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ထားတဲ့
ကိစ္စက ဝုန်းဆိုပြန်ပေါ်လာသည်..။
ငိုချလိုက်ရုံနဲ့နာကျင်ရတာတွေပျောက်သွားမယ့်ဟာမျိုး
မဟုတ်တော့ငိုဖို့လဲ စိတ်မပါဘူးလေ..။
"ငါက အကြောင်းပြချက်တစ်ခုခု လိုချင်တာ..
အခုနှစ်ရက်ရှိသွားပြီ..
ငါမှားပါတယ်ပဲဖြစ်ဖြစ်..
ငါအရူးစိတ်ဝင်မိလို့ပဲဖြစ်ဖြစ်..
တစ်ခွန်းလောက်များ လာပြောလား.."
အိမ်မက်ဖြစ်ပါစေလို့ဆုတောင်းပြီး နိုးထလာပေမယ့်..
ဒါကြီးကလက်တွေ့ဖြစ်နေတာဆိုတဲ့ခံစားချက်မျိုး..
ဒီနှစ်ရက်ထဲ အိပ်လိုက် ..နိုးလာလိုက်
ဖြစ်နေရတဲ့အဖြစ်မျိုးတွေလဲ မုန်းတီးလွန်းလို့...။
ခဏလောက်
အရူးထခဲ့မိတာ ဆိုပြီး..
ခပ်ချေချေတောင်းပန်စကားတစ်ခွန်းလာပြောရင်တောင်မှ..
အားလုံးကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ထိ တွေးထားပေမယ့်..။
ဒီနေ့ဒီ အချိန်ထိ..!
ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ လက်ခံမရရှိခဲ့ဘူး..။
ဒါက တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့သွားအိပ်ထားတာလိုမျိုး
အနည်းငယ်ပေါ့ပေါ့ပျက်ပျက်ကိစ္စမဟုတ်ဘူးဆိုတာ..
ဘယ်လိုပဲ အသည်းနှလုံးမရှိဘူးပဲ ဖြစ်ပါစေ..
လူဆိုရင်..နည်းနည်းလေးတော့
လူ့အသိစိတ်ရှိရမယ်မလား...။
ကိုယ့်ကိုချစ်ပါတယ် တဖွဖွပြောနေတဲ့လူကို
သတ်ပစ်ရလောက်တဲ့အထိ ရူးမိုက်မိသွားတာက
ဘာကြောင့်များလဲ ဆိုတာ..
သိခွင့်မရလောက်တဲ့အထိ..
သူ့အတွေးထဲမှာ..ကျွန်တော့်ရဲ့အဆင့်အတန်းက
အဲ့လောက်ထိကို နိမ့်ကျနေပြီတဲ့လား..။
"ငါ..အဲ့Byun Baek Hyunကို
နာမည်တောင်မကြားချင်လောက်တဲ့အထိ..
အရမ်းရွံနေပြီ...
ငါငိုဖို့တောင် မျက်ရည်ကျန်တော့တာမဟုတ်ဘူး..!!!"
"ကျွန်တော်ပဲ..ကြားထဲက တောင်းပန်ပါတယ်..
hyung ရယ်..တစ်ကယ့်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်.."
အပြစ်လုပ်ထားတာကတစ်ယောက်..။
ဘာမှ မလုပ်ထားတဲ့ SeHunee က..
ကျွန်တော့်ရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး..
လက်အုပ်မချီရုံတစ်မယ်..
မျက်ရည်တွေပေါက်ပေါက်ပေါက်ပေါက်ကျပြီး
တောင်းပန်စကားဆိုနေတဲ့ပုံကိုမြင်ရတာ..
ရင်တွေနာလွန်းသည်...။
SeHunee ကိုမင်းကအစားတောင်းပန်စရာမလိုဘူး
လို့ပြောချင်ပေမယ့် ရောက်နေတဲ့နေရာမှာပဲ..
ဒီတိုင်းခွေခွေကလေး..ထိုင်ချမိလိုက်ပြီး..
ဘာအင်အားမှမရှိသလို ငူငူငိုင်ငိုင်..။
SeHun လဲ နေရာမပျက်..
သည်းထန်စွာငိုကြွေးနေသည်..။
"အဲ့ကောင်..ဝဋ်လည်မှာ..
ငါ ကျိန်လိုက်တယ်..!"
"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်..hyungရယ်..
သူလဲ..စိတ်ရူးပေါက်သွားလို့နေမှာပါ.."
"ဟက်..!
စိတ်ရူးပေါက်တိုင်း လူသတ်ရအောင်..
သူ့ကိုယ်သူဘာများထင်နေလဲ..
စိတ်ချပါ..
သူ့ဘဝထဲမှာ..Park Chan Yeolဆိုတဲ့ကောင်ကို
နောက်ထပ်မမြင်စေရဘူး..!!"
"hyung..ရယ်..."
မျက်ရည်စက်တွေကြားထဲက..
နာနာကျင်ကျင်နဲ့ကြုံးဝါးလိုက်တဲ့အခါ...
အပြင်မှာရွာသွန်းဖြိုးနေသည့်မိုးကလည်း
အားပေးအားမြှောက်ပြုသလို..
မိုးခြိမ်းသံခပ်ကျယ်ကျယ်တစ်ချက်ထွက်လာသည်..။
ကျွန်တော်မမှားဘူးမလား..။
အဲ့လောက်ထိရူးသွပ်နေတဲ့လူတစ်ယောက်ကို
ဆက်ပြီးချစ်နေဦးမယ်ဆိုရင်..
ကျွန်တော်ပဲ ပိုရူးသွားမှာမလား..။
ခက်ခဲလွန်းတဲ့အချစ်က..အသက်အန္တရာယ်ကိုတောင်
ရန်ရှာလာတော့လဲ..
စွန့်လွှတ်ရမှာမလား..?
စိတ်ပါရင်..ကလဲ့စားချေသင့်ချေရမှာပေါ့...။
:::::: Tyranny ::::::::::::
Before 3 days ago,...
Byun အိမ်တော်ကြီးရဲ့အောက်ထပ်..
ဒုတိယသခင်လေး၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို..
အပြင်းအထန်ထုရိုက်နေသည့် အသံက..
တစ်အိမ်လုံး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေသည်..။
"SeHun..!!!
SeHuneeeee...
SeHunee...!!!!!"
"wae..hyung..?
ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
"Chan Yeolဆီ အခုဖုန်ူးဆက်..!
သူအခုစီးနေတဲ့ကားထဲကနေချက်ချင်းထွက်လိုက်လို့.."
"ဘာဖြစ်လို့..?"
"အဲ့တာတွေနောက်မှမေး..
အခုချက်ချင်းဖုန်းဆက်..
မဟုတ်ရင်..သေလိမ့်မယ်လို့ မြန်မြန်.."
ဘုရား..!
အခန်းတံခါးကို hyung ဒုန်းဒုန်းဒိုင်းဒိုင်း
လာထုလို့..
အိပ်ပျော်နေရာကနေ အထိတ်တလန့်နိုးလာရသည်..။
တံခါးဖွင့်လိုက်တော့လဲ..
သွေးတောင်မရှိတော့ဘူးလို့ထင်ရလောက်တဲ့အထိ
ဖြူဖျော့နေသည့်မျက်နှာရယ်...
ပြီးတော့ Chan Yeol hyung သေလိမ့်မယ်ဆိုသည့်
မထင်ထားတဲ့စကားတစ်ခွန်းကိုကြားလိုက်ရတော့..
အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတာများလားဆိုပြီး
မျက်လုံးတွေကို ယောင်ယောင်ယမ်းယမ်းပွတ်မိလိုက်သေးသည်..။
ဒါပေမယ့်လက်ကိုအကြမ်းပတမ်းဆွဲယမ်းပြီး..
Chan Yeol hyungဆီ မြန်မြန်ဖုန်းဆက်ဖို့ပဲပြော
နေတဲ့ hyungကြောင့်
လက်တွေက ဖုန်းမျက်နှာပြင်ပေါ်က
contactတစ်ခုဆီသို့..။
အဲ့စက္ကန့်ပိုင်းလောက်လေးမှာ..
သူChan Yeol hyung စီးတဲ့ကားကို
ဗုံးထောင်ထားကြောင်း
ပြောလာခဲ့သည့်
ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်လှစွာသော Baek Hyun hyung..။
ဘာဖြစ်လို့လုပ်ရတာလဲ မေးဖို့စိတ်မဝင်စားအား..။
ဒိန်းခနဲ သွေးနားထင်ဆောင့်တက်ပြီး..
Chan Yeol hyungကို ကားထဲက
အမြန်ထွက်ခိုင်းလိုက်ရသည်..။
တော်ပါသေးရဲ့..။
ပထမဆုံးဖုန်းအဝင်မှာတင်..ဖုန်းကိုင်လို့..။
ုဖုန်းများမကိုင်ရင်..တစ်ကယ့်ကိုမတွေးဝံ့စရာ..။
"ကားထဲက ထွက်လိုက်ပြီတဲ့..."
"အာ..တော်ပါသေးရဲ့...!"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..ဘာလို့လုပ်ရတာလဲ..
အဲ့လိုလုပ်လိုက်တော့ရော...hyungပျော်ရဲ့လား..
ဘာလို့ သေတော့မယ်လူလို သွေးဆုတ်ပြီး
ဖြူဖျော့နေရတာလဲ..ဟမ်..!
ကျွန်တော်မေးတာဖြေပါဦး..
hyung ရူးသွားပြီလား..!?"
ဒူးထောက်ထိုင်ကျသွားပြီး..မျက်လုံးတွေက
တောင်တစ်လုံးမြောက်တစ်လုံးဖြစ်နေသည့်ပုံစံက
Chan Yeol hyungကို ကားဗုံးထောင်လိုက်ရလို့
အရမ်းပျော်နေတဲ့ပုံစံမှမဟူတ်ပဲ...။
တစ်ဆိတ်..။
ဒီကိစ္စကြီးကို ဒီတိုင်းမကျော်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ..တစ်ခါမှ
ဘေးလူလို့ကိုယ့်ကိုကိုယ် မသတ်မှတ်ခဲ့တာမို့..
အခုလဲဝင်ပါသင့်တာကို ဝင်ပါရမည်..။
သူရက်စက်တတ်တာကိုသိပေမယ့်
ဒီလောက်ထိလုပ်လိမ့်မယ်လို့တစ်ခါမှမထင်ထားဘူးလေ..။
Chan Yeol hyungလဲထင်ထားမှာမဟုတ်ဘူး..။
အဲ့တာထက်သူ့ကို ကားဗုံးထောင်တာ..
သူအရမ်းချစ်ရတဲ့လူဆိုတာ..သိသွားရင်..။
ဘုရားသခင်..။
လောကကြီးဘာတွေဖြစ်ပျက်ကုန်တာလဲ..။
ပြီးတော့ ပုံမှန်ဆိုသွေးအေးအေးနဲ့ခပ်ချေချေနေတတ်တဲ့လူက
သူနဲ့မတူအောင်..
အရမ်းတုန်လှုပ်ပြနေတော့...
တုန်လှုပ်နေရတဲ့အကြောင်းရင်းကို အရမ်းသိချင်သွားပြီလေ...။
"ဘာလို့လုပ်တာလဲဆိုနေ..ကျွန်တော်မေးနေတယ်လေ..
hyung..နားကန်းသွားပြီလား..!?"
"ငါ..ငါ...
ဒီတိုင်းရှုပ်တယ် ဆိုပြီး...
ငါ့နားကပ်တာမကြိုက်ဘူးဆိုပြီး..ဒီတိုင်း.."
"ဟားဟား..hyung တစ်ကယ်ရူးသွားပြီပဲ.."
ကျွန်တော်တောင်ရင်ဘတ်တွေစုတ်ပြတ်သတ်သွားတဲ့အထိ
အရမ်းနာကျင်သွားတာကို..
Chan Yeol hyungသာဆိုရင် ဘယ်လိုများနေမလဲ..။
သူ့နားကပ်တာမကြိုက်လို့သတ်ပစ်တာဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်ကြီးက..!
ဟားဟားဟား..!
ရူးနေတာ..သူရူးနေတာ..။
"အဲ့တာဆို..ဘာလို့..
ငိုနေတာလဲ..?"
တစ်သက်လုံးရက်စက်ပြခဲ့တဲ့လူက..
အခု တုန်လှုပ်ပြနေတဲ့ကိစ္စကြီးက
အရမ်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်မလား..။
မဖြစ်ရဘူးနော်..။
သူပြောခဲ့သလိုပဲ မုန်းတယ်ဆိုတာပဲဖြစ်ပါစေ..။
မုန်းလွန်းလို့သတ်ဖို့ကြိုးစားတာ
မုန်းလွန်းလို့ မသေမရှင် အခြေအနေဖြစ်သွားပြီး
ပိုနာကျင်တာမြင်ရအောင်လို့..
အချိန်မီလာတားတာလို့ပဲဖြေပါစေ...။
ဒါပေမယ့်..
Byun Baek Hyun ဆိုတဲ့ လူသား..
သိုသိုသိပ်သိပ် သိုဝှက်ထားတဲ့အကြောင်းအရာတစ်ခုကို
ကျွန်တော်အသေအချာသိလိုက်ရပါသည်..။
သူ့မျက်နှာမှာရော..
ကျွန်တော့်မျက်နှာမှာရော..မျက်ရည်စက်တွေကျဆင်းနေပြီး
Byun အိမ်တော်တစ်ခုလူံးလှုပ်ရှားမှုတွေရပ်တန့်သွားတယ်လို့ထင်ရလောက်တဲ့အထိ..
အဲ့စကားတစ်ခွန်းက တန်ဖိုးကြီးလွန်းလှတယ်..။
ကျွန်တော် Byun Baek Hyunကို
တစ်ကယ်မုန်းတယ်..။
"ငါ..ငါ..သူ့ကို..အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး.."
"ဘာလို့လဲ.."
"သူ့ကို...ချစ်တယ်...
သူငါ့ကိုချစ်တာထက်မပိုရင်တောင်..
မလျော့ဘူး..
ငါသူ့ကိုချစ်တယ်..
ဒါပေမယ့်..သူ့ကိုပြန်ချစ်ပေးလိုက်ရင်...
appa လိုဖြစ်မှာစိုးလို့.."
"ကျွန်တော်တို့ခဏခဏပြောပြီးပြီပဲ..
hyungရဲ့အဖေနဲ့အမေက သက်သက်..
Chan Yeol hyungကသက်သက်..ဘာမှ မဆိုင်ပါဘူးဆို...!!!"
သတ္တိနည်းသူတို့ဖွင့်ဟဝန်ခံခန်းသည်..
ပုံမှန်ထက် မျက်ရည်စက်များပိုမိုလျှံကျသွားတဲ့အခါ...။
ကိုယ့်ကိုချစ်တဲ့လူကို ပြန်ချစ်ပေးမိလိုက်မှာစိုးလို့..
သတ်ဖိုကြံတယ်ဆိုတာကြီးက ..
ဘယ်လိုစကားလုံးတွေနဲ့နှိုင်းယှဉ်ပြောဆိုရမှန်းမသိတော့လောက်အောင်..
အရမ်းယုတ်ညံ့လွန်းတယ်မလား..။
"ငါ့ဘေးနားမှာ..သူတယုတယတွေလာလုပ်တိုင်း..
အချစ်ဆိုတဲ့အရာကို..မယုံနဲ့လို့...
ငါ့ကိုယ်ငါ..အပြန်ပြန်အလှန်လှန်သတိပေးနေမိတယ်..
ငါသိတာ..appa လိုဖြစ်မှာ ကြောက်တယ်ဆိုတဲ့စိတ်တစ်ခုပဲ..
အဲ့တာကြောင့်..!"
"hyung စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံသွားဖို့လိုပြီထင်တယ်.."
သွက်သွက်ခါအောင် ရူးသွပ်နေတဲ့လူကို..
ဘယ်လိုမှဆက်မကြည့်နိုင်တော့..
သူ့ထိုက်နဲ့သူ့ကံဒီတိုင်းထားပစ်ခဲ့ပြီး..
Park အိမ်တော်သွားဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်..။
အဲ့ဒီအခိုက်အတန့်မှာပဲ...
ရူးနေတဲ့လူကထပ်ပြီးအရူးစကားထပ်ပြောလာခဲ့သည်..။
"သူအခု..ငါ့ကိုအရမ်းမုန်းသွားတော့မှာ..
အဲ့တာကြောင့်..ငါ့ဘက်က အကြောင်းတွေကို..
သူ့ကိုမပြောပြပါနဲ့...သူ့ဘာသူမုန်းနေပါစေ..
ငါအရှက်မကွဲ ချင်ဘူး..."
ဒီတိုင်း..ကိုယ်ဘယ်လိုခံစားနေရလဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း
ဝန်ခံပြီး..
ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ် ဝန်ချတောင်းပန်လိုက်ရင်..
သူ့Park Chan Yeolက..
သူလုပ်တာတွေအကုန်မေ့ပြီး..
နှစ်ပတ်လောက်တောင်ကျွမ်းပတ်ထိုးပြီး..ခွင့်လွှတ်ပေးမှာကို..
မသိလို့များ..!
ထားပါလေ..နေပါစေတော့..။
သူကိုယ်တိုင်၌ကိုက..ဝဋ်လည်ဖို့လမ်းကြောင်းဆီ..
တန်းတန်းမတ်မတ် လျှောက်သွားနေတော့..
Chan Yeol hyung ဘက်တော်သား ကျွန်တော်က..
ဘာဖြစ်လို့များစိတ်ထားကောင်းပေးရမှာတဲ့လဲ..။
နာကျင်ပြီးသား..Chan Yeol hyung က
ထပ်ပြီးနာကျင်ရလဲ နေသားကျနေပြီဆိုတဲ့အခြေအနေတစ်ခု
အောက်..
Byun Baek Hyun ဟာPark Chan Yeol
ကို..ရင်နဲ့အမျှချစ်ပေမယ့်..
အနည်းငယ်သောစိတ္တဇခံစားမှုတို့ကြောင့်သာလျှင်..
ရက်စက်မှုတွေကျူးလွန်ခဲ့တဲ့ အကြာင်းကို
သာသာလေးထိန်ချန်ထားလိုက်သည်..။
Ghouခေါင်းဆောင်ကိစ္စလို..အချိန်တန်ရင်..
Chan Yeol hyungအနာကျက်သွားမည်လို့ထင်ခဲ့သည်..။
ဒါပေမယ့်..ဒီတစ်ခါတော့..hyungတော်တော့်ကို
စိတ်နာသွားတယ် ထင်ပါတယ်..။
::::::::::: Tyranny ::::::::::::::::
hyungနှစ်ယောက်မင်္ဂလာဆောင်မှပဲ လာဖြစ်တော့မယ်လို့ထင်ထားတဲ့နှစ်ထပ်တိုက်ပုလေးကို..
ထင်ထားတာထက် မြန်မြန်ရောက်လာဖြစ်သည်..။
ဒါပေမယ့်အရင်လို arjuma ပုံစံကရွှင်ရွှင်လန်းလန်း
မရှိ..။
မတတ်သာလို့သာ အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးရသည့်ပုံ..။
အေးပေါ့လေ..။
ကိုယ့်သားကိုသေအောင်ကြံစည်ထားတဲ့လူရဲ့..
ညီပဲဟာ..။
ဒီလောက်တော့တင်းမာသင့်တာပေါ့...။
arjuma ကအစတည်းက..
Chan Yeol hyung..ကျွန်တော့်အစ်ကိုကို
ကြိုက်တာ..သဘောမှမကျပဲ..။
သူ့သားကို ဘယ်လိုမှ ပြောမရလို့သာလွှတ်ထားရတာမလား..။
သူ့သားကို..အမြဲတမ်းဒုက္ခပေးနေတဲ့လူရော..
အဲ့လူနဲ့ပတ်သက်တဲ့လူတွေကိုရော.အမြင်မကြည်တာက
မဆန်းပါဘူးလေ..။
"ကျွန်တော့်အစ်ကိုအစား..
ကျွန်တော်တကယ့်ကိုအနူးအညွတ်တောင်းပန်ပါတယ်..
အန်တီ..ပါးစပ်ဆယ်ပေါက်ရှိရင်တောင်
ပြောစရာစကားမရှိတော့ပါဘူး.."
"ရပါတယ်..SeHunလေးအမှားမှ မဟုတ်တာ.."
"ဒါနဲ့..Chan Yeol hyung..အခုဘယ်မှာလဲဟင်..?
ကျွန်တော့်ကိုအဆက်အသွယ်ဖြတ်ထားတယ်..
ပြီးတော့ Park အိမ်တော်ကိုလဲ ကျွန်တော့်ကိုဝင်ခွင့်မပေးတော့ဘူး.."
အခုထိ အမြဲတမ်း..ညီအစ်ကိုအရင်းလိုတစ်ဖုံ..
သူငယ်ချင်းလိုတစ်ဖုံပေါင်းလာခဲ့သည့်လူက..
လွန်ခဲ့သည့်တစ်ပတ်..
သူ့အိမ်လှေကားမှာနောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့ကြပြီး..
အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း..အိမ်ဦးနဲ့ကြမ်းပြင်လိုဖြစ်နေသည့်..
Park အိမ်တော်ဟာ..
ကျွန်တော့်ကို တံခါးပိတ်ထားတတ်သလို...
Chan Yeol hyung ဆိုတဲ့contactကလဲ..
ဆက်သွယ်လို့မရပါဆိုတာကြီးဖြစ်နေတော့..
ဘယ်လိူမှ မနေနိုင်ပဲ..arjuma ဆီလိုက်လာခဲ့တာ
ဖြစ်သည်..။
အိမ်ကတစ်ယောက်ကတော့..အခုထိ ကျွန်တော့်ကိုတောင်
ဘာသတင်းမှမမေးပဲ..နေနိင်ပေမယ့်..
မနေနိုင်တဲ့ကျွန်တော်ကတော့..
ကြားထဲမှာ မျက်ကလူးဆန်ပြာကိုဖြစ်လို့..။
"မနက်ကပဲ..နိုင်ငံခြားသွားမယ်ဆိုပြီး..ထွက်သွားတယ်.."
"ဘယ်သွားမယ်လို့ပြောသွားလဲ..အန်တီ..?"
"Se Hunလေး.."
ထုတ်မပြောပေမယ့် တော်တော့်ကို ကြေကွဲခံစားနေပုံပေါက်တဲ့ အိမ်ကတစ်ယောက်ကို အချိန်မလွန်ခင်
ပြန်စေ့စပ်ပေးဖို့ လမ်းကြောင်းတော့ရခဲ့ပြီဆိုတဲ့
အတွေးတွေနဲ့ အားကြိုးမာန်တက်ဖြစ်သွားပေမယ့်လဲ..
ကြည့်ရတာ..ကံကြမ္မာကြီးက Byun Baek Hyun
ဘက်မှာ မရှိဘူးထင်တယ်..။
အေးလေ..ဒီလောက်ထိအကျင့်ယုတ်ထားမှတော့..
ဘယ်ကံကောင်းပါတော့မလဲ..။
"အန်တီပြောမယ်..SeHunလေးအစ်ကိုကြောင့်
အန်တီသား ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တယ်..
အခုလဲ ဘယ်လောက်ထိဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာ..
SeHun အသိဆုံးပါ..
အဲ့တာကြောင့်အန်တီရှင်းရှင်းပဲပြောမယ်..
SeHun လေးတို့ဘက်ကပဲ..
အန်တီ့ကိုရော..အန်တီ့သားကိုရော..မသိသလို
နေပေးကြပါလား..
အစ်ကို့ကိုပါပြောလိုက်..
အကျင့်ယုတ်ဖို့စဉ်းစားရတာမျိုးမရှိတော့လို့
ပိုပြီးအလုပ်ရှုပ်သက်သာသွားတာပေါ့လို့..
အန်တီပြောချင်တာကတော့ဒါပါပဲ..
SeHun လဲ ပြန်ပါတော့.."
တစ်လုံးချင်းပြတ်ပြတ်သားသားထွက်ကျလာသည့်စကားသံတို့က နည်းနည်းရင်နာစရာကောင်းပေမယ့်လဲ..
Byun Baek Hyun အတွက်ထိုက်တန်တဲ့အရာလို့ပဲတထစ်ချယူဆကာ..
arjuma ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးနှစ်ထပ်တိုက်ပု လေးဆီက
ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်..။
"ကျွန်တော့်ကိုတော့ အဆက်အသွယ်လုပ်သင့်ပါတယ်..
Park Chan Yeolရယ်.."
ဦးလေးByun နဲ့အန်တီByun ကိုပဲ..
အပြစ်တင်ရမလား..။
ရူးသလို ပေါသလို ခပ်ကြောင်ကြောင် Byun Baek Hyunကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလား..?
စိတ်ပျက်စရာကောင်းလွန်းလို့ရှူနေရတဲ့လေကတောင်
ခေါင်းကိုက်စေ သလိုလို..။
ရာသီဥတု သာယာနေတဲ့ညနေခင်းဖြစ်ပေမယ့်..
ရင်ထဲမှာတော့ မိုးခြိမ်းနေသည်..။
Chan Yeol hyung သတိပြန်လည်တုန်းက..
Byun Baek Hyun ရဲ့ခံစားချက်အစစ်အမှန်ကိုများ
ပြောပြမိခဲ့ရင်..
ဒီလိုတွေဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့နောင်တတွေနဲ့..။
ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ..Chan Yeol hyung ရယ်..။
hyung တို့တော့အပျက်ပျက်နဲ့နှာခေါင်းသွေးထွက်တော့မယ်..ထင်တယ်...။
TBC##
How?
ဖတ်ရတာ တန်တယ်လို့ထင်လား..?
လိုသေးတယ် ထင်လား..?