Roian's POV
Nakaidlip na ko at hindi na muling dinapuan ng antok sa pagbabantay kay Cy. Mahimbing ang tulog nya, malaking bagay ito para makabawi sya ng lakas. Hindi ko talaga sya kayang iwan. Tinitigan ko ang mukha nya. Hindi nakakasawa yung ganda nya. Nagsalubong yung kilay nya marahil sa liwanag ng paligid, 7 am pasado na kase. Dahan dahan syang dumilat at parang hindi pa nya ko napapansin. Hinilot nya yung sentido nya gamit ang isang kamay nya dahil may dextrose sya sa kabila.
"Damn you Yuri!...." mahinang reklamo nya. Nabanggit sa akin ni Yuri na ginamitan ng pampatulog si Cy.
"Goodmorning...." bati ko at parang nagulat pa sya kaya napatawa ako.
Hindi sya makareact at nagbaling ng tingin. Yung mga mata nya para na namang walang emosyon. Dati natatakot ako kapag ganito sya pero ngayon nasasaktan ako. Hindi ko natulungan yung mahal ko kaya sya nagkaganito.
"Bakit nandito ka?" Hindi ko alam kung anong tono yung ginamit nya doon pero ewan bakit napangiti ako. Ang cute kase. Para syang nagtatampo na ewan.
"O bakit ayaw mo na sakin?" Tanong ko. Babalian ko 'to ng buto kapag mali sagot nitong babaeng to.
"Gusto....pero...." saad nya kaya napangiti ako sapat na yung sagot na yun.
"Yun naman pala....gusto mo magbreakfast? Wala pa tayong kain since kagabi..." sabi ko at nagtext ako kay Yvie dalhan kami ng pagkain.
"You did'nt sleep." Saad nya at naupo sa ibabaw ng kama. Parang masakit ang ulo nya dahil napapayuko sya.
"Nakaidlip ako kanina...kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong ko.
"I'm fine."
And then a moment of silence. Marami akong gustong sabihin sa kanya, hindi ko lang alam kung saan ako magsisimula. Alam ko kase na right after nito madami kaming problema na susuungin.
"I'm sorry..." yun ang kumawala sa bibig ko at parang napatulos sya.
Tumabi ako ng upo sa kanya. Bakit mag kaiba yung pagkamiss ko sa kanya ngayon kumpara sa dati....
"I'm sorry sa lahat....that time sariling galit ko lang yung inisip ko....hindi ko naisip yung sakit na dinulot ko sayo....dapat talaga sinunod ko yung guts ko na hanapin ka at inalam ko dapat bakit hindi ka nakasunod." Nung paghinga ko ng malalim sumunod yung luha ko.
"Bakit kase nasanay ako na laging ikaw yung humahabol sakin..." at dun pinunasan ko yung luha ko.
"Promise yun di ba." Saad nya.
"Oo alam ko...pero inabuso ko....at hindi maganda yung outcome na laging ikaw yung humahabol." Naiiyak na saad ko. Sobra kase yung panghihinayang ko sa nawala sa amin at sobrang nasasaktan ako sa nangyare sa kanya.
"T-this time around wala ng habulan....either you like it or not you will be with me. Panindigan mo lahat ng pangako mo sakin lalo na sa anak ko. He can't afford to loose you..." mayamaya nagulat ako ng hilahin nya ko pahiga ng kama at nakadagan na sya sakin. Inalis nya yung dextrose nya. Talaga naman!
Nakatitig sya ng diretso sa mga mata ko na wari bang sinusuri nya yung kaloob looban ko.
"Seryoso ka?" Tanong nya.
"Huh?"
"Sa mga oras na 'to alam ko na alam mo na yung sitwasyon ko....mas malala ako kesa dati. This will be huge issue sa side ng tatay ni Yuan. I have history of hurting people." Saad nya at bumalatay sa mga mata nya yung sakit.
"Sinadya mo bang lahat saktan yung mga taong yun? Hindi ka ba nag eeffort na magpagaling?" Tanong ko at napahinto sya.
"Cy, kung mahal mo ko makipagcooperate ka sakin please...hindi talaga namin kaya ni Yuan na wala ka...nung nawalan ka ng malay sa harap nya same yung takot nya nung nawala si Alvin sa amin. Magpagaling ka tutulungan ka namin...saka alam ng lahat bago pa man kami ikasal ni Alvin, alam ng pamilya nya na ikaw talaga yung mahal ko. Talagang nabulagan lang ako ng galit kaya ko nagawang ituloy yun....pero kung alam mo lang nung mga oras na yun...parang namatay yung puso ko." Umiiyak na saad ko.
Nakakainis kase sya hindi pa rin ba nya maramdaman na mahal na mahal ko sya na handa akong sumugal kasama sya.
"You know what...sa pagsasalita mo Cy parang hindi mo na ko mahal...and so what kung ganyan ka....lahat sayo minahal ko. Willing naman akong gawin ang lahat para maging maayos tayo. I'll be here with you..wag mo naman akong pagtulakan." Hindi ko mapigilan yung iyak ko.
"I know sooner you will regret it..." naiiyak na saad nya. Talagang nabwiset na ko.
"Tang ina Cy! Sabihin mo nga sakin yung totoo! Siguro ibang babae yung gusto mo makatabi hanggang sa gumaling ka! Yung pangtataboy mo wagas!" Nagpupumiglas ako para makalayas sya sa ibabaw ko. Mas masakit 'to! Yung mas bet nya yung ibang babae!
Lalo akong nabwiset ng tumawa sya.
"Roian ano ba, san mo naman napagkukuha yung idea na yan?" Natatawang saad nya habang nilalabanan nya yung pagpiglas ko.
"Hindi dahil pinapakopya mo ko ng assignment nung high school hindi ibig sabihin nun na hindi na ko magaling gumawa ng conclusion sa isip ko! Tabi nga dyan!" Nakakainis mahal na mahal ko naman sya napaka arte nyang itaboy ako! Yung tawa nya ngayon wagas.
Nagulat ako ng sunggaban nya ko ng halik sa labi ko. Isang malalim na halik. Alam ko sya yung baliw dito pero parang ako yung nawawala sa katinuan sa halik nya. Nakakagigil yung lower lip nya!
"Are you sure to be with me?" She ask between our kisses.
"Ang kulit...Oo nga." Saad ko at hinalikan ko sya ulit.
"Ngayon palang magaling na ko..." natatawang saad nya pagkatapos ng kiss namin. Umayos sya ng higa sa gilid ko at yinakap ako.
"Umidlip ka ulit wala pa yung pagkain natin..." saad nya at isiniksik nya yung mukha ko sa leeg nya at gumanti ako ng yakap sa kanya. Ito yung totoong pag uwi ko sa kanya.
"I love you." Buong pagmamahal nyang bigkas.
"I love you too..." tugon ko.
"Ako na makakasama mo sa pagtanda..." natatawang saad nya.
"That's a good idea....sabay tayong magpapagawa ng pustiso sa dentist..." natatawang saad ko at napatawa din sya.
Ayoko ng gumawa ng same mistake gaya nung anim na taon ng nakakaraan. Kung mali man ito sa paningin ng iba atleast I will count it as my sweet mistake.
Yuri's POV
Nakaupo ako sa sofa habang nakaupo sa lap ko si Shannon at sobrang dikdikan yung pagkukumbinse nya sakin na sumama sa akin sa hospital. Napapatawa ako dahil sobrang frustrated na sya parang ilang segundo na lang bibilingin na nya yung mukha ko.
"O after mo makita si Cy sa hospital saan ka naman pupunta?" Usisa ko at inipit ko sa tenga nya yung ilang hibla ng buhok nya na tumatabing sa mukha nya. Lately, para kong ginagayuma dahil gandang ganda ako sa kanya.
"Uuwi na sa bahay ko...saan pa ba?" Naiinis nyang paliwanag kaya napataas yung isang kilay ko.
"Hindi dito?" Seryoso kong tanong at parang nabigla sya.
"Wala akong gamit dito noh! Saka maawa ka sa unit ko puro alikabok na dun..." saad nya.
Napangiti ako. Yinakap ko sya at parang nanigas pa sya. Ang cute! Bawal kaming magkiss pero wala naman syang nabanggit na hindi ko sya pwedeng yakapin. Hindi ko naman siguro naba-violate yung mga rules nya.
"Kung maglagay ka na kaya ng gamit dito sa unit ko? Ipagluluto kita ng lahat ng gusto mo..." saad ko. Parang ang babaw naman ng dahilan ko. Ewan ba...sobrang nakakastress yung trabaho ko sa hospital pero kahit napakataray nitong babaeng to naaaliw ako sa kanya at nakakawala ng pagod maramdaman ko lang yung presensya nya sa paligid.
"Hindi ka masarap magluto..." prangkang saad nya kaya napatawa ako. Ang brutally honest naman nitong babaeng ito. Lalo ko syang yinakap ng mahigpit. Nakakagigil. Para syang hinulma sa mga bisig ko.
"Makakatipid ka kung dito ka sakin titira..." saad ko. Kumalas sya ng yakap sakin pero nasa lap ko pa din sya pero yung mga braso nya nakapalupot na sa leeg ko. Napalunok ako ng mapatingin ako sa labi nya. Naalala ko na naman yung sa elevator.
"Nagpaplano kang ma-rape ako noh?" Naniningkit yung mga mata nya nung bigkasin nya 'to kaya napataas muli yung kilay ko.
"Mawawalan ako ng lisensya kapag ginawa ko yan...kaya willing naman akong mag antay hanggang sa ibigay mo sakin yan...." saad ko at sobrang pula ng mukha nya.
"Kapal!" Bulong nya.
"Sige na dito ka na lang tumira....hindi kita gagawan ng masama...promise" saad ko. Hindi naman talaga ko makulit na tao pero basta gusto ko lagi ko syang makita.
"Umamin ka nga Yuri..." malditang panimula nya pero pinutol ko sya.
"Yuri? Love not Yuri...gusto ko yun gaya ng tawag mo sakin sa Palawan." Reklamo ko.
Tinaasan nya ko ng kilay pero hindi nya napigilang mapangiti kaya napangiti din ako.
"Fine! Love...." sarkastikong saad nya
.
"Okay that's fine..." nakangiting saad ko.
"Siguro kaya kating kati ka na patirahan ako dito kase pinagnanasahan mo ko...." saad nya.
Ngumiti ako ng nakakaloko.
"Pagnanasahan lang kita kapag naghubad ka sa harap ko..." natatawang saad ko
Pakkkk!
Napatawa ako ng sampalin nya ko. Pikon talaga!
"Ulol mo! Bakit naman ako maghuhubad sa harap mo!" Singhal nya.
Tinitigan ko sya ng direkta sa mga mata nya. Hindi ko maintindihan bakit ang daming nagrereject sa taong 'to? She have a beautiful soul.
"I want you here because you are worth to keep...." seryosong saad ko.
Hindi ko na kaya..I'm going to kiss her until someone knocking in my door.
Pareho kaming napaigtad at umalis sya sa pagkakaupo sa lap ko.
Sayang!
Pagbukas ko ng pintuan.....
"Mama?"
........................
Thanks for Reading
Vote and comment kayo guys pampalakas loob lol
~dark19