--------PROSERFINA'S POV----------
"anyare knina?" tanong ko sa sarili ko sabay kuha ng tubig "Bakit nagslowmo kanina?" uminom ako ng tubig. Waaaaaah! nakakastress talaga kanina. Two times nangyari yung slow motion thingy and worst part is, nangyayari lang yun pag makita ko siya. WAAAAAH!
KYAAAAAH! Zander'
'Oxygen oxygen!'
'Pwede po papicture?' kyaaaaaah!'
Napalingon naman ako sa may pinto ng canteen kung saan narinig ko ang mga tilian at sigawan ng mga estudyante "Tss. Di naman gwapo yung Montenegro na yun"
"Proserfina!" sigaw ni Zander. Nanlaki naman ang mga mata ko n makita siya naglalakad papunta saken. Ibinababa ko yung basong hawak ko sabay talikod sa kanya.
"Let's talk somewhere" sabi ko. Magsisimula na sana ako maglakad ngunit hinawakan niya agad ang kamay ko. "Come with me, stupid" sabi niya at hinila ako. Ayan na din siya sa STUPID niya! HINDI NGA AKO STUPID UGH!
.
.
.
.
.
"Can you do me a favor?" tanong niya saken habang tumitingin sa langit. Nandito kami ngayon sa mini garden ng W.U. Ang cute ng mga flowers and so fresh ang hangin.
"Favor?" kunot-noo kong tanong. Tumngin siya saken at tumango.
"Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa, can you just pretend to be my girlfriend?" nanlaki naman bigla ang mga mata ko. WTF? PRETEND? GIRLFRIEND?
"What the?! Seriously?! you want me to pretend that i'm your girlfriend?! Seriously Montenegro?" Wow ha! As in Wow tlaga!
"May answer is NO Zander! Alam mo yan!" nanatili lang siyang tahimik "I'm not one of those girls na papayag na lang kung anong gusto mo! Sa lahat lahat ng babae, bakit ako pa?!" wala na akong pake kung sumisigaw na ako sa kanya. Nakakainis kasi siya eh.
Nakatingin lang siya sa mga mata ko. "And also, FYI ayokong magkaboyfriend! Okay? Ugh!" Nakatingin pa rin siya saken at di pa rin umiimik. Kitang-kita sa mga mata niya ang mga luhang gustong kumawala. Kitang-kita ko din sa mga mata niya na nalulungkot siya at... at... nasasaktan?
*silence*
"You better tell now to all of them na hindi mo ako girlfriend Zander at h-"
"SAY WHAT?! WALA KAYONG RELASYON!?" napalingon naman kami sa babaeng sumigaw and saw his EX. Ano nga ba ang pangalan nito? pating? chripine? crispy chicken hahaha joke. ahh Cristine pala
Tumayo ako at inayos ang sarili. "Yes, wala kaming relasyon and he's not my boyfriend so kindly, excuse me" sabi ko at nagsimulang naglakad palayo.
.
.
.
.
.
.
.
'Omg, binugbog daw si Prince charming ko!'
'Say what? Binugbog siya?'
'Oo, tara punta tayo dun. huhuhu prince ko!'
"Ang rami namang dakilang tsismosa dito sa W.U" -Sandra
" haaaay, pabayaan mo na sila, dakilang gossips naman din tayo ah hahaha" sabi ni Krislet at tumawa silang tatlo.
Yan kase Proserfina, Parang nasaktan ata siya sa sinabi mo?- left brain
Baka nasaktan siya dahil ayaw ni proserfina na tulungan siya?- right brain
Kawawa naman siya proserfina- both side
Oo nga fina- both side
Ugh! Papatayin na ata ako ng konsensya koooo.
"Hoy! okay ka lang" nagulat naman ako at halos mapatalon pa. "Are you okay?" alalang tanong ng tatlo. Ngumiti lang ako sa kanilang tatlo at tumango "Yes i'm okay. Let's go home na" sabi ko. Napabuntong hininga naman sila at tumango.
'Omg best! Si Zander binugbog daw!' napatingin naman ako sa dalawang magkaibigan na nag-uusap. Ano daw? Zander?
'"say what?!'
'You heard me! tara punta tayo dun sa mini garden bilis!'
Say what?! Binugbog? Zander? ay teka teka, uso ba ang salitang SAY WHAT ngayong araw na to at pati ako nahawa na.
"Sandali lang!" sabi ko sa tatlo at hinagis ang bag ko sa kanila tapos tumakbo.
"Hoy fina! San ka pupunta?!" sigaw nila pero patuloy pa rin ako sa pagtakbo.
Waaaaaaah! Kasalanan mo to fina eh!
.
.
.
.
.
*boooogsh*
"Ang lakas naman ng suntok nun" mahinang sabi ko ng makarating ako sa mini garden. Ang raming tao kaya hindi ko masyado makita kung sino ang binugbog
.
'waaaaah! Zander Lumaban ka'
'Tama na yan!'
'Waaaaaah! maawa naman kayo'
"Oh ano na ngayon Montenegro ha! Tarantado ka pala eh!' *booogsh!* Nako po! Hindi ba marunong sumuntok tong si Zander!
"Proserfina!" sabi ng isang lalake na humawak sa braso ko. Napalingon naman ako sa likuran ko at nakita sila, Harley, Christofer and Daniel. Kitang-kita sa mga mata nila ang pag-alala.
"S-si Zander b-ba yung b-binugbog?" halos maiyak na ako sa tanong ko. Napabuntong hininga naman sila at tumango.
"Let go of me, please" sabi ko.
"No Proserfina."- Harley
"Baka mapahamak ka lang"- Daniel
"Knowing that you're not Zander's Girlfriend"- Christofer
*boooogsh!* "Ano Montenegro ha?! Ano?!" sigaw ng isang lalake. Napalingon naman ako doon.
"P-please, i need to see him. This is all my fault" sabi ko sa knilang tatlo at pilit na binabawi ang kamay ko. Napabuntong-hininga ang tatlo at binitawan ang kamay kaya naman tumakbo ako papunta kay Zander.
"Excuse me! excuse please excuse" halos maiyak na ako habang nakikipagsikan sa mga estudyante.
"Excuse me. Please, excus-" nagulat ako sa nakita ko.
Nakahiga na si Zander sa Sahig na duguan?
Shet! Montenegro bakit di ka lumaban?!
--------ZANDER'S POV-------
Maybe this is my last day on earth.......
Maybe, ito na ang huling pagkakataong magmahal ako......
Minahal ko ang kaisa-isang babae na akala ko habangbuhay siya magiging akin...
Pero mali pala, HINDI PALA SIYA SAKEN.
SHE'S MY WORLD. SHE'S MY EVERYTHING BUT SAD TO SAY, I'M HER NOTHING.
What's the point of living in this world kung mawawala lang naman pala ang taong pinakamamahal.....
I rather choose na mamatay na lang, kesa makita siya na masaya sa iba..........
I'm aware na duguan na ako. I'm aware that i'm now showing my weakness to everyone. Gusto ko mang lumaban pero para saan pa ba ang pakikipaglaban ko? Makukuha ko ba ulit si Cristine? Si Cristine na ang kaisa-isang babaeng minahal ko? NO! Sobrang useless lang kung makikipaglaban pa ako.
Pumikit na lang ako ng mariin at hinanda ang sarili ko sa isang malakas na suntok ng biglang......
"STOOOOOOP!" Tumahimik naman ang paligid sa babaeng sumigaw. Dahan dahan akong lumingon at nanlaki na lang ang mata ko ng makita siya.
"Please s-stop. Just s-stop" Umiiyak na sabi ni Proserfina. Shet! Bakit siya nandito? At bakit siya umiiyak?
"Proserfina!" napalingon naman ako sa tatlong babaeng sumigaw sa pangalan niya. I bet mga best friends nya ito. Binalik ko ang tingin ko kay Dela Cruz. Kitang-kita sa mukha niya ang pag-alala saken at kahit itago man niya, kitang-kita ko din ang awa niya saken.
"Let go of my BOYFRIEND or i'll Fucking KILL YOU ALL!" sigaw niya.
"Come on Ms. Dela Cruz, this guy?!" sabi ng lalake di ko naman kilala at hinila ako patayo "This pathetic guy is your boyfriend?" natatawang sabi ng gago. Ano daw? PATHETIC?! Aba't gago ah!
"I know he's not your boyfriend" napalingon naman ako sa babaeng sinaktan ako.
"Shut up Cristine!" sigaw ni Proserfina
"Bakit? Kasi totoo naman talaga ah! Hindi mo naman talaga siya Boyfriend ah! Ikaw pa nga ang nagsabi diba?" everyone gasp on what Cristine said.
"Naniwala ka naman? Are you that stupid enough to believe on what i said? Nagtatampo lang ako kay Zander kanina kaya sinabi ko yun. Pero syempre, biro ko lang yun. As if naman hahayaan kong magkahiwalay kami" Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi ni Proserfina. Pinahid niya ang mga luha gamit ang mga kamay niya at ngumiti kay Cristine.
"Now, LET GO OF MY BOYFRIEND or papatayin ko talaga kayo!" banta niya "Hindi ako magdadalawang isip na gawin yun kaya BITAWAN NIYO NA SIYA!" Agad naman akong binitawan ng mga gagong lalaki.
"What?! Seriously?!" reklamo ni Cristine. Bigla namang ngumiti si Proserfina at tumakbo papunta sakin.
--------PROSERFINA'S POV-------
"Okay ka lang?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya saken at tumango.
"Alam mong duguan ka na tapos may pangiti-ngiti ka pa jan" halos maiyak na ako habang sinabi yun sa knya. Zander naman eh. Tumawa lang siya ng mahina at hinawakan ang kamay ko.
*dub dub dub dub dub dub dub dub* hala, anyare sa puso ko? Ang lakas ng tibok?
"Stupid" mahinang sabi niya.
"Bakit kayo sumunod sa Proserfina na yun?!" galit na tanong ni Cristine. Tumingin ako dito at ngumiti sa kanya. Tsk. Tsk. I pity you Cristine.
"Haaaaaaaay, I didn't know that Zander fall for a bitch like you" nanlaki naman ang mga mata niya sa sinabi ko. Smack that Cristine!
Inilagay ko ang isang kamay ni Zander sa kabilang balikat ko at inalalayan siyang tumayo "By the way, don't worry. I may not be like you but i will make sure that Zander will never get hurt again. I Love him and he loves me. " sabi ko kay Cristine at naglakad na kami papalayo sa kanila. Pero huminto muna ako at humarap ulit sa kanila.
"Yung nagbugbog sa BOYFRIEND ko, magdasal na lang kayo na makita niyo pa ang araw bukas" nakangiting sabi ko at umalis na kami ni Zander.