"Ezekiel, my friend!"
Nakipag kamayan si Ryker kay Ezekiel na nasa tabihan ko. Kahit pa yakap ni Ryker si Ezekiel, nagawa niya kong ngisian na akala mo ay nahuli niya ko sa isang masamang gawain.
"I didn't know you're here!" Dagdag pa niya. Bumalik sa tabihan ko si Ezekiel at hinawi ako sa bewang. Agad lumabdas doon ang tingin ni Ryker at paspleg ngumiti. Hobby niyang bwisitin ako ano?
"Good morning, Prim." Bumati si Ezekiel sa kasama ni Ryker. If I'm not mistaken, she is the lifeguard na sinasabi ni Ezekiel na binabalikan ni Ryker. Kita mo nga naman. Ako kaya ang manginis ngayon?
"Oh, who's this lady, Ryker? New flavor?" Mapangasar kong tanong. Parang namutla naman si Ryker at napatulala si Prim. Nagkunwari kong pinasingkit ang mata ko sa kanya at kumunot ang noo.
"You look familiar..." panimula ko pa. Ramdam ko ang pag higpit ng hawak ni Ezekiel sakin. Maybe shutting me off.
Napatungo naman ang dalaga. "Ma'am, I am Primrose Fuente. Life guard niyo po."
Nagkunwari naman akong tumango at sinilip si Ryker.
"Then what are you doing with our guests?" I asked professionally. Sinamaan naman ako ng tingin ni Ryker.
"S-sorr-"
"She's not on duty, Trish. And she's with me." Matigas at tila seryoso nang sabi ni Ryker. Hindi ko na napigilan at napahalakhak na ko.
"I'm just kidding. Hi Primrose. Sorry for that. Talagang lambingan lamang namin ni Ryker ang magasaran. Right, Ryker?" Nilingon ko si Ryker na madilim na ang titig sakin. I can't help but laugh. Napailing naman si Ezekiel.
"Not funny." Kumento ni Ryker. I rolled my eyes and pointed the table.
"Why don't you join us for breakfast. Halika, Primrose. Pagkwentuhan naman natin si Ryker." Inaya ko na sila papaupo. Nagpauna na ko papunta sa spot namin habang nasa likuran naman namin ni Primrose si Ezekiel at Ryker na nag uusap. Nilingon ko si Primrose na tahimik at balisa.
Wait, dahil ba sa sinabi kong new flavor? I was just kidding!
"Something is bothering you?" I asked her. Napatingin naman siya sakin sabay yuko. I rolled my eyes.
"S-sorry po, Ma'am." She muttered. I nudged her dahilan para mapatingin siya sa akin.
"Stop calling me 'maam', okay? You are Ryker's friend and not my employee as of the moment. Call me Trish." I said. Ngiti naman ang isinukli niya sa akin saka tumango.
"About what I said earlier, yung new flavor, pang asar ko lang iyon kay Ryker. I hope you don't take it on him. Sa almost ten years of friendship namin, never ko yan nakitaan ng babae." Pag eexplain ko sa kanina. Ayoko naman maging cause ng away nilang dalawa. Tumango namam siya sakin.
"Close po pala kayo ni Ryker?" She asked. I nodded and shrugged.
"Tamang close lang. Naging classmate ko kasi for five years si Ryker nung nag aral ako ng Engineering." Nilingon ko si Primrose at halata ang pag kagulat niya sa akin.
"Engineer po pala kayo. No wonder why crush ka ni Ryker."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at nilingon ko siya. Natawa naman si Primrose sa reaction ko.
"True, ikaw yung crush niya. Kasi ang sabi niya sakin before, tinurn down daw siya ng crush niya para sa isang gala night. Sabi niya ay kaklase raw niya iyon sa Engineering."
Tumango tango ako habang di makapaniwala. Nung makaupo kami ay tumabi sakin si Ezekiel habang sa tabi naman ni Primrose si Ryker.
"French toast, fresh strawberries and green tea, please." Sabi ko sa waiter. Nung makaalis ang waiters ay nakinig ako sa usapan nila.
"Yesterday, I went to the site. We still need a permission from DPWH so we can fix the road for easy access. Kahit sila Garcia ay hindi kaagad makapunta sa lugar. Nahirapan ang mga truck." Sumimsim ng tubig si Ryker matapos masabi iyon kay Ezekiel. Sumandal naman si Ezekiel at pumaikot ang braso sa sandalan ng inuupuan ko.
"I'll talk to its Secretary. When will we start the construction?" Tanong pa ni Ezekiel.
"Maybe next two weeks or next month. Depende sa approval ng board for the final infrastructure design."
Ngumiti ako kay Primrose na halatang medyo na o-OP. Gusto kong irapan tong dalawang ito.
"Okay! Enough of works and those stuff. So! Paano kayo nagkakilala ni Primrose?" Sumingit na ko sa kanila dahil ayoko na rin ng pinaguusapan nila. Tumawa naman si Ezekiel at nilingon ako.
"Bakit ka nagtatanong ngayon? Close tayo?" Hindi ko inasahan ang sagot sa akin ni Ryker kaya tinaasan ko siya ng kilay. Ngumisi ako at sumandal.
"Gusto mong palayasin kita rito sa resort ko?" Naghahamon kong tanong.
"Gusto mong tawagan ko si Architect Laruega at papuntahin dito?" Ngayon, siya ngayon ang nakangisi at halata mong nampipikon. Ngumisi ako sa kanya at tinignan si Ezekiel.
"Tatawagan raw admirer mo." Panunudya ko. Sinamaan naman ni Ezekiel ng tingin si Ryker.
"Wag mo kong idamay rito, Viego." Naiiling niyang sabi. Kinuha niya ang kamay ko at pinasiklop ito. Nilaro laro niya ang kamay ko. "What's with you two? Kanina pa kayo nag iinisan."
Umirap ako at sumimsim ng tubig.
"'Yang si Ryker, pikon. Buti natatagalan mo yan." Sabi ko kay Primrose na napailing.
"Pikon talaga itong si Ryker." Paglaglag niya. Nalaglag ang panga ni Ryker at hinarap si Prim. Ngumisi naman si Prim sa kanya.
"I'm not!" Depensa ni Ryker. Natawa naman kami.
"Even your girl says so." Pangaasar ko pa.
Dumating na ang pagkain namin kaya medyo tumahimik. Though ngayon, nagkekwentuhan na. Napagalaman kong highschool bestfriends pala sila. Pinagkasundo ng mga magulang but when they both graduated from college, Primrose' family has to go back here in the Philippines. Nasangkot sila sa isang sindikato kaya tinanggal ang arranged marriage nila. Nagtago tago si Primrose at dito napadpad sa Ilocos. And dahil sa kontrata ni Ryker dito para sa resort na gagawin, nagkita sila.
Napakaliit ng mundo.
Napagdesisyunan naming mag para sailing. Hindi ganoon katirik ang araw kung kaya't masarap lang sa balat. Ezekiel is with me in this side tapos sila sa kabila. Instead of wearing bikini, parehas kaming naka rash-guard ngayon ni Prim.
"Hey! Stop it!" Sinuway ko si Ezekiel na hinahalikan ang pisngi ko papunta sa leeg ko. My skin feels rough with his touch and it is making me uneasy!
"You know what? Hinding hindi ako magsasawang titigan ka." Ezekiel said out of nowhere. Bahagya akong napatingin sa kanya. The wind is blowing and it made him look like a model. No, Ezekiel. Mas hindi ako magsasawang titigan ka.
"You're here for three weeks already. Papaano ang trabaho mo sa Manila?" Pagtatanong ko. Agad niyang hinalit ang katawan ko papunta sa kanya. Isinandal niya ko sa dibdib niya at niyakap.
"My managers can manage, Trish. Kung may kailangan silang sabihin sakin, they can send it via email."
Tumango tango ako kahit di niya kita. Honestly, I can't imagine him not being part of my day everyday. Oo na, aaminin ko nang gusto ko na siya. I might even love him already but I'm not yet complete.
Paminsan minsan ay sinasayad ko ang paa ko sa tubig. We laughed whenever I will throw him some water.
Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko. I just love watching him having fun. He is laughing so hard and I can see genuine happiness in his eyes. Bigla ko siyang hinatak at hinalikan. Ramdam ko ang gulat niya but I kept on kissing him, teasing him.
Nakabawi naman siya agad at hinalikan na rin ako pabalik. His hands were supporting my back while I locked him inside my arms. He is invading my mouth, like it was his candy. Gumanti ako sa maiinit niyang halik.
Nagulat naman ako at napatigil sa paghalik nung mabasa kami parehas. Napahiwalay kami sa isa't isa at nakita si Primrose at Ryker na nasa dagat na. They were laughing hard lalo na sa reaksyon namin. Agad akong pinamulahan ng mukha nung marealize na nakita nila kaming naghahalikan. God, Trish!
"Istorbo." Masungit na sabi ni Ezekiel na tinawanan nila. Napapikit naman ako sa kahihiyan.
"Mamaya na yan! Come and join us swim! Sana nagstay na lang kayo sa hotel!"
Ryker earned a death sentence from me! Tatawa tawa siya habang lumalangoy palayo. Wala namang ginawa si Prim kundi ang tumawa.
Naiiiling na nagsuot si Ezekiel ng goggles at tumalon na sa tubig. Agad nitong hinabol si Ryker na tawa ng tawa. I smiled at the scene. I would love to see more of these this summer.
Nagdive na rin ako sa dagat. We are in the middle of the sea and I really love it. Naglaro naman kaming apat ng kung ano ano hanggang sa magtanghalian na. We chose to visit some island nearby for our lunch.
Nag cr muna saglit si Primrose habang nasa tabing dagat naman si Ezekiel. May bata na naghatak sa kanya kanina at gustong maglaro. I just finished eating so I spent my time sitting at the net of this sailboat.
Lumapit naman sa akin si Ryker at tumukod.
"Thanks." He uttered. Nilingon ko naman siya at pangiting kumunot ang noo.
"For what?" I asked. Nginuso naman niya si Ezekiel na hinahabol ngayon ang bata.
"For making Ezekiel happy again."
Agad kong nilingon si Ryker at pabirong hinampas. Natawa rin siya sa ginawa ko.
"Sa tono mo naman, parang hindi siya masaya." I rebutt. Tumango tango si Ryker sa akin dahilan para lingunin ko siya.
"When we met him in college back then, he is so empty. Ang sabi ni Mr. Salazar, yung tatay niya, he suffered amnesia because of a car accident. Wala siyang maalala na kahit ano. We started going out, medyo nagkakakulay na ang buhay niya. But then, three years ago, his memories came back . He started to be empty again. This time, lumala nga lang. He opted to go back here in the Philippines. Pero kahit na sino, kahit pa ang Papa niya, hindi alam kung anong nakaraan nito. He never shared it to anyone, even with me."
Hindi ako nakapagsalita sa kinwento sa akin ni Ryker. It was a total shock for me. Hindi ko naimagine na may ganyan siyang nakaraan. Ngayon ko lang naisip, I don't know Ezekiel. Nagkaroon lang ako ng glimpse sa buhay niya nung malaman kong magkakilala sila ni Ryker at Sky. But other than that? Wala.
Just the same as he doesn't know anything about me. About my past. How can we love someone we don't know?
But does it matter? Minamahal ba natin ang mga tao sa paligid natin dahil sa nakaraan nila? Di ba hindi naman?
And I will accept his past. Kung ano man iyon.
"Before, naikwento sa akin ni Sky na may naging relationship siya before but not successful. Sino iyon?" Pagtatanong ko pa. Ryker shrugged.
"Hindi ko kilala. He is not the type of person who shares his past."
Magtatanong pa sana ako nung biglang nasa harap na pala namin si Primrose. Nagyaya na rin kaming bumalik sa resort.
Nung makarating kami, inalalayan naman ako ni Ezekiel. Some of my employees smiled at me so I smiled back.
Pumunta kami sa front desk at nagmamadali namang lumapit sa akin si Rosa. Kumunot ang noo ko sa kanya.
"Maam!" Sigaw niya. Kinunutan ko siya ng noo.
"Why?" Taka kong tanong.
Bigla akong nasilaw sa mga camera na nag click. It slightly blurred my vision. Nung makapag adjust na ay nagulat na lang ako sa nasa harap ko.
"Hello there, Trish!" My eyes went wide and smiled a little bit uncomfortable.
"N-Nathan!"