დაძაბული მივდივარ სამანტას სამსახურისკენ, ვცდილობ გაბრაზება ძალიან არ შემეტყოს და იმ ახვარს მთელი ქალაქი თავზე არ გადავალეწო, ნებას არავის არმივცემ ჩემს საკუთრებას შეეხოს, მანქანისან გადავედი და ოფისში შევედი ბიჭებს დავპირდი რომ მას არ მივეკარებოდი მაგრამ ეს ბოლო რამა რასაც გავაკეთებ, ლილიანის შემცვლელიც კი მოუძებნია
-უკაცრავად სად მიდიხართ?
დაიწრიპინა დავაიგნორე და სამანტას კაბინეტისკენ წავედი, კარები გავაღე შიგნით კი არავინ არ დამხვდა
-უკაცრავად ქალბატონი სამანტა აქ არ არის
-სად წავიდა?
ჩემა ყვირილმა შეაშინა
-მე...ა..არვიცი
-ამის დედაც
ოფისი მალევე დავტოვე და მისი სახლისკენ წავედი იმედი მაქვს იქ მაინც დამხვდება
სამანტა
ერთი თვე საუკუნედ მომეჩვენა, ჰარის გარეშე თავს არაკომფორტულად ვგრძნობ თითქოს რაღაც ნაწილი დავკარგე, ამ ერთი თვის განმავლობაში ვცდილობდი დამევიწყებინა ის მაგრამ ამაოდ მისი მონატრება მკლავს ღამითაც კი ვერ ვიძინებ, როდესაც თვალებს ვხუჭავ და ძილს ვცდილობ ის მოდის ჩემს ფიქრებში და ძილის საშუალებას აფსოლიტურად არ მაძლევს, ბიჭებს ვთხოვე ჰარისთვის ეთქვათ რომ თითქოს შეყვარებული მყავს შეიძლება ასეც ვუწოდოთ ჩემს და საიმონის ურთიერთობას მაგრამ მე ის არც კი მომწონს მას კი მოვწონვარ, ყოველდღე ცდილობს საჩუქრებით ამავსოს ასეც გამოსდის, ფიქრი კარის ხმამ გამაწყვეტინა საიმინი იქნება, კარი როდესაც გავაღე გულმა სწრაფად ფეთქვა დაიწყო სადაცა ამომივარდებოდა, ერთი თვე, ერთი თვე არ გამოჩენილა დღეს კი ჩემს თვალწინ დგას
-სამანტა
თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა, სახე კი ყინვის გამო ახურებოდა
კარის დახურვა ვცადე მაგრამ ხელით დაიჭირა შიგნით შემოვიდა
-ჰარი წადი
თვალები ამიცრებლიანდა მის დანახვაზე
-არა უნდა მომისმინო
-არა წადი ჰარი
ვიყვირე, ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდა
-გთხოვ - ქვედა ტუჩი ამიკანკალდა, ვგრძნობ როგორ ავხურდი სახეზე
-უბრალოდ ერთ შანს ვითხოვ მხოლოდ ერთს...თუ...თუ გადაწყვეტ რომ ჩვენს შორის..ყველაფერი დამთავრდა მაშინ წავალ და ბედნიერების საშუალებას მოგცემ - თვალებ აწითლებული მიყურებდა და ჩემგან პასუხს ელოდა, ხმა არ ამომიღია მისაღებ ოთახისკენ წავედი ისიც გამომყვა, სავარძელზე დავჯექი
-გისმენ
სიჩუმე ჩამოვარდა
-ჩემსა და ..... მოკლედ რაც მოხდა შეცდომა იყო...ნასვამმა თავი ვერ გავაკონტროლე და რაც მოხდა შენც კარგად იცი პატიებას არ ვითხოვ უბრალოდ იმაზე უნდა დაფიქრდე თუ რა მდგომარეობაში ვიყავი მე...მე შენ ძაალიან მიყვარხარ- ჩემსკენ წამოვიდა და მუხლებზე დადგა ჩემი ხელი მისაში მოიქცია გამოწევა ვცადე მაგრამ მაგრად დაიჭირა- მიყვარხარ სამანტა ვიცი არ მაპატიებ მაგრამ მე მაინც შევეცდები რომ შენი გული ისევ დავიბრუნო...- თვალებში შემომხედა - ვიცი დარწმუნებული ვარ რომ ისევ გიყვარვარ...ნუ ამის იმედი მაქვს გთხოვ მითხარი რომ გიყვარვარ მხოლოდ ეს ერთი სიტყვა მეყოფა რომ თავი ბედნიერად ვიგრძნო - თავი ჩემს ხელებში ჩარგო
-ჰარი ადექი გთხოვ -შევევედრე
-არა სამანტა მითხარი რომ გიყვარვარ
-ჰარი ყველაფერი ასეთი მარტივი არ არის....გთხოვ ჰარი უბრალოდ ფიქრის საშუალება მომეცი...ასე უეცრად არ შემიძლია გადაწყვეტილება მივიღო შენ მე მიღალატე მე კი...ჯანდაბა ჰარი ადექი
-აღარ გიყვარვარ - ჩაწითლებული თვალებით ამომხედა
-არა ჰარი ეს ასე არ არის....ისევ მიყვარხარ მაგრამ შენც კარგად იცი რომ პატიება ასეთი მარტივი არ არის
ფეხზე წამოდგა
-კარგი მოგცემ საშუალებას რომ იფიქრო
სამზარეულოში გავიდა, არვიცი რაგავაკეთო მან იცოდა რომ ყველაზე მეტად ღალატს ვერ ვიტან მაგრამ მან მე მიღალატა თან ვისთან ჯანდაბა არ ვიცი რავქნა, როდესაც ჩვენ ორნი ერთი სივრცეში ვართ გული ცუდად მაქვს სუნთქვა მეკვრება მოძრაობის უნარს ვკარგავ, როდესაც მის სხეულს ვუყურებ მინდა ბოლომდე შევიგრძნო, მინდა ჩავეხუტო და არასდროს გავუშვა, ნეტავ შემეძლოს მისი პატიება ნეტავ შემეძლო
ჰარი
სამზარეულოში გავედი წყლის დასალევად, არ ვიცი მაპატიებს თუ არა მაგრამ მე ბოლომდე ვიბრძოლებ მის დასაბრუნებლად, უკნიდან შეხება ვიგრძენი როდესაც მივბრუნდი სამანტა ტუჩებზე დამაცხრა, რამოდენიმე წამი გაკვირვებული ვუყურებდი მაგრამ კოცნაში ავყევი, სამზარეულოს მაგიდაზე შემოვსვი ისე რომ კოცნა არ გაგვიწყვეტია, როგორ მინდა ბოლომდე შევიგრძნო
-ჰარი - კოცნის დროს ამოილაპარაკა
-ჰმმ
-მიყვარხარ