Chapter Two
“Nice to meet you” he extended his arms para makipag-shake hands,
OMG! OMG! OMG! hindi lang siya gwapo. Ang sweet pati ng boses niya. (●*∩_∩*●)
I accept his hand para nakipagshake hands "nice to meet you too" then I flashed a smile on him.
“Eheeem”
With that annoying sound from Lance, binitawan na ni Christian yung kamay ko. Spell panira ng moment. Ikaw yun Lance. Ikaw.
I look at his direction then give him a humanda-ka-sakin-mamaya-look. At ngumiti naman siya sakin ng nakakalokong ngiti like he was saying 'i won this time'
“Ano nga pa lang gagawin natin dito?” tanung ko kay Lance to break the ice.
“Wala magpapalamig lang. Tapos may hinihintay ata si Christian.”
"papapuntahin mo ko dito para lang magpalamig? Akala ko naman may importante kang gagawin dito. tss." tinignan ko ulit si Christian "sino nga palang hinihintay mo?"
Bago pa man siya nakasagot sa tanung ko "Ano ba Trixie, ang chismosa mo. Tara na nga may pupuntahan pa tayo" tapos hinila na niya ko. Di tuloy ako nakapagbabye kay crush. (╥﹏╥)
“Aray, masakit naman. Ano bang problema mo? ” I said habang tinatanggal yung kamay ko sa pagkakahawak niya. Ang higpit kasi super. Parang huminto na yung pagdaloy ng dugo sa wrist ko.
“Sorry. Bad trip lang.” binitawan na niya yung kamay ko. May nabibilhan ba ng antidote para sa pagiging bipolar? Kahit magkano bibili ako para sa isang to.
“Ano ba kasi talagang gagawin natin dito?”
“Papatayin lang natin yung oras. Mamaya deretso na tayo sa practice.” Ang cold pa rin ng boses niya at hindi man lang ako tinitignan.
“agad agad? ” biglang tumaas yung boses ko. di pa nga ako nakakapagdecide kung kakanta ako o hindi e.
“oo. isang buwan na lang ang preparation no.”
OO nga pala. isang buwan na lang. Meaning maikling oras na lang. ang gulo din nitong lalaknig to e. sabi niya may oras pa para magpractice kaina. Tapos ngayon?
Nag-ikot ikot lang kami ni Lance sa mall. Kung saan siya pumunta, susunod na lang ako. Wala naman talaga sa plano kong mag-mall ngayon e. Tska isa pa, I prefer talknig to my friends kaysa mag-mall bilang pampatay ng oras.
Nilagpasan niya yung isang jewelry shop pero pumasok ako dun. Sigurado namang hahanapin niya din ako pag di niya ko nakita sa likod niya.
Habang tinitignan ko yung mga nakadisplay dun, one necklace caught my attention.
O_O
O_O
Eto yun. Oo eto nga yun . no doubt.
"Bigla bigla kang nawawala" halos mapatalon ako nung bigla siyang nagsalita sa likod ko.
“Lance, tignan mu to.”
“ano yan? ” habang tinitignan niya yung tinuturo ko.
“di mo ba nakikita? locket yan. ” sabi ko saknya habang tinuturo yung locket.
"alam kong locket yan... Wow. Yan yung nakita natin sa TV dati diba? Yung gusto mong bilhin?"
“OO . yun nga”
“hi mam sir . yan po yung bestseller namin na couples necklace ngayon. Mura na lang po siya ngayon. Hindi siya yung locket na nilalagyan ng picture. message po yung nilalagay sa loob niyan” ang haba ng sinabi ni ateng sales lady e hindi naman kami bibili. Sayang effort at laway niyang magsalita.
“Ah ganun po ba. Sayang naman. Hindi ko siya mabibili ngayon . Salamat ate sa info” I smiled tapos lumabas na kami dun sa stall.
Actually, nalulungkot ako na di ko mabibili yung necklace. Ang ganda pa naman. Tska ang tagal ko na ding gustong magkaganun. Haaaay! tsk!
Tinuloy tuloy namin yung paglalakad lakad pero nasa isip ko pa din yung necklace. Iniisip ko panu ko makakaipon agad para di ako maunahan sa pagbili nun. Mayroon pa kaya silang stock nun? E parang isa na lang natira e. sana meron pa. o kaya naman sana wala munang bumili nun. Sana.. sana .. sana.. *crossfingers
“Tara kain na tayo. Libre ko” tinignan ko si Lance pagkasabi nun then he smiled. Maybe it’s his way to cheer me up.
***
“Ano order mo?” tanung niya sakin habang nakapila kami sa may jollibee.
“Burger steak, choco sundae tska kahit anong drinks”
“Wow, all time favorite? baka gusto mong ibahin naman?” sabi niya na halatang nang-aasar.
“hindi na. Ok na yan . ” I insisted.
Favorite ko kasi talaga yung mga yun pag nasa jolibee. Pero hindi naman yun yung lagi kong inoorder. Minsan chickenjoy, spaghetti, jollihotdog. Basta lahat naman ata ng pagkain dito sa Jolibee masarap. Laking Jolibbee ata to . XD
“Hahanap na ko ng upuan natin ha” tapos umalis na ako. Nung nakahanap na ako ng upuan, umupo na ako. Then I leaned my head sa table. Napagod ata ako ng sobra. Kanina pa kasi kami naglalakad-lakad. Pag-angat ko ng ulo ko, sakto parating na siya. kasama yung order namin . Kainan na!. \(^o^)/
“Here’s your order mam” he said in a sarcastic tone.
“Sala…. bakit strawberry to? Diba sabi ko choco sundae? Hindi strawberry?”
“Try to explore new things. hindi yung sa isa ka lang. Paano mo malalaman na masarap din yung strawberry kung puro chocolate ka lang?”
Kung magsalita si Lance parang tatay ko.
“Opo Tay!” susubo na sana ako but he stopped me sa pamamagitan ng pagpalo sa kamay ko.
"Aray masakit yun ha. Ano bang problema mo?"
"you forgot something." Oh shooting star! Tss. Oo nga pala.
he closed his eyes tapos pinaglapat niya yung mga kamay niya
"Lord, thankyou po sa food. And please do forgive Trixie for forgetting to say thankyou to you. In Jesus name. Amen"
If there's one thing I admired most kay Lance, ito yun. alam niyo yun, lalaki siya but he is never ashamed of praying in public.
'Papa God, sorry for forgetting to say thankyou. gutom na gutom na po kasi talaga ako e. But anyways, again, thankyou for the food and for Lance.' I prayed silently.
Habang kumakain kami, may lumapit samin na isang babae.
O_O
Define pretty? Siya yun.
“Uhmmm… Hi sir. May dare kasi sakin yung mga kaibigan ko na kunin yung number mo. Pwede bang hingiin? PLEASE.” she said emphasizing the word please.
Awww. Ang cute nung babaeng magpacute.
After sabihin yun nung babae. Tinignan ako ni Lance na parang tinatanung kung ibibigay niya ba o hindi. Iniwas ko lang yung tingin ko sa kanya. Ano bang pakelam ko dyan.
“Can’t you see? I’m with my girlfriend.”
Kahit na ang pangit ng response ni Lance dun sa babae, parang ang gentleman niya pa rin kasi hininaan niya lang yung boses niya para hindi mapahiya yung babae.
wait! Anung sabi niya? Girlfriend niya ako? O___O
Pagkasabi niya nun, padabog na umalis yung babae. I think feeling niya napahiya siya.
”Ang gwapo mo ha! Kung makapagreject ka kala mo hindi mapapahiya yung babae” I told him nung makaalis na yung babae.
” HIndi siya mapapahiya kung marunong siyang lumugar” Ang sungit nung sagot niya. Kung naririnig lang to nung babae, ewan ko lang kung ano yung mararamdaman niya. Kung may mukha pa siyang ihaharap kay Lance.
Hindi na ko magsalita. Para kasing badtrip nanaman yung tono nung boses niya. Ewan ko ba, parang this past few days parang lagi siyang badtrip pag may lumalapit sa kanyang mga babae. E lagi namang ganun . Di pa sya nasanay. Ako nga sanay na e.
”Hindi ka naman siguro galit na sinira ko yung title mo? “
I answered with another question
”title ko? “
”NBSB” maikli niyang sagot.
Oo nga pala NBSB ako. And I’m proud to admit that. No boyfriend since birth. Bakit naman ako mahihyang aminin yun? Alam ko sa sarili ko na hindi naman ako pangit or ganun ka pangit yung personality ko. Mayroon naman ng mga naligaw, manligaw at nagtangka. I just can’t find the right man out of them.
Call me boring but I take love and relationship seriously. Majority kasi ng mga kabataan ngayon dont know the real essence of entering a relationship. That a relationship is not an entertainment but a long term commitment to your partner and a test of faith to GOD.
NBSB ako hindi dahil takot ako sa rejections, heartbreaks and disappointments. pero dahil pag dumating na siya, I’m strong enough to handle those things. I want to be careful with my first. Una at huli. To avoid comparison, I guess. Naniniwala kasi ako na kuntento naman tayo e unless we are compared.
Tska isa pa, di ko kaylangan magmadali. there's always a right time for everything. Why settle for less? If God thinks I deserve the best.
”No you didn’t. Sanay na kong maging display girlfriend mo pag may mga malalanding lumalapit sayo. Your future girlfriend needs to thank me for this.”
Pagkatapos kong sabihin yun, ngumiti lang siya sakin tapos kumain na ulit.
Actually hindi naman kataka-taka na maraming nagkakagusto kay Lance. He is a prince everyone is wishing for. Matangkad siya, medyo maputi, kung buhok niya kahit di mo lagyan ng gel maayos, he have an eyes na pag tinignan ko, para kang malulusaw, yung smile niya hindi basta ordinary. Gentleman din siya( maliban lang sa mga flirts) , sweet, caring and thoughtful. At kahit na anung ipasuot mo sakanyang damit, kaya niyang dalhin ng maayos.
Aside sa panlabas, marami din siyang talent. He is undeniably intelligent and cool. Yung kahit di niya ipagsigawan na matalino siya, lalabas at lalabas pa din yun.
Kahit siguro sinong babae yung ligawan niya or haranahin niya, automatic na sasagutin sya. ang ganda kasi ng boses niya and magaling siyang maggitara. MAgaling din siyang magdrums. Siya nga yung nagturo sakin e.
The best thing about Lance I think is, he don’t need to boast what he have. Pero ingat lang yung ma
But like me, wala pa siyang nagiging girlfriend.
” Lance, kailan ka magkakagirlfriend? Excited na kong may ipakilala ka sakin. “
” Bakit pagod ka na bang mag multi tasking sa buhay ko? my bestfriend at the same time my display girlfriend? ” then he laughed.
” Wala lang. Tignan mo, ang ganda kaya ni ate kanina. Tapos ginanun mo lang.” I pointed my lips dun sa direction nung girl na ngayon ay nakikitagtawanan na sa mga kaibigan niya.
Lumingon naman siya dun sa babae tapos humarap ulit sakin.
”Ganun ba tingin mo sakin? Titingin lang sa ganda? wala akong pakelam kung maganda siya.” sumeryoso na yung boses niya ngayon.
“E bakit single ka pa?” tanung ko ulit sa kanya.
" ang gwapong lalaki pag single yan, Tatlong bagay lang yan. Pwedeng torpe siya. o kaya naman nahanap na niya yung babaeng gusto niya kaya handa siyang maghintay kahit gano katagal. pwede ring di niya pa nahanap yung kapareha niya. Sa tingin mo ano ako dun sa dalawa? “
” Alam ko. ! wala. kasi hindi ka naman gwapo” I smiled pero sumimangot naman sya. "but seriously speaking Lance. Bakit nga?" ewan ko din e. pero parang bigla akong naging curoius sa tanung na yan. Wala lang. It happens na sumagi sa utak ko yung tanung.
"Ang kulit! Sige na nga. I'm still praying for her" dina ko nakapagrespond agad kasi tumayo na siya at naglakad paalis. Baliw yun ah ! Di ko na tuloy mauubs yung ice cream ko. tss. naglakad na din ako para sumunod sa kanya pero bumalik ulit ako para kunin yung ice cream. sayang e.
” hoy Lance, saglit lang. ” Putek! ang bilis niyang maglakad.
Tumigil siya sa paglalakad tapos lumingon.
” Nakabili ka na ba ng bago mong drum sticks? “
oo nga pala, nabali pala nung isang araw yung drum sticks ko.
”Wag na tayong bumili. next time na lang may reserved pa naman akong dalawa”
Hinitay na niya akong makalapit sa kanya bago siya naglakad uilit. May mga babae pa rin lumilingon sa direction namin. sanay na ba ako o sanay na? Syempre sanay na. Ito yung negative part of having Lance as a bestfriend. Kung pwede ka lang maglagay ng board sa likod tapos nakalagay, ” I’m not his girlfriend so don’t look like that” gagawin ko na.
nung nakalabas na kami ng mall, Lance grab my wrist. ” Bilisan mo malelate na tayo” then we run.
Dear Heart, please stop getting involved in everything. Your job is to pump blood thats it.