(Alyanna POV)
Medyo cliché ang simula ng araw na ito. Nagising ako mula sa ingay ng alarm clock. Parang kapipikit ko pa nga lang pero kailangan na namang dumilat! At kahit inaantok pa talaga ang diwa ko ay napilitan na rin akong bumangon.
Dumirecho ako sa kusina para maghanda na ng agahan at mga babaunin namin papuntang Otherworld. Plano nila na manatili na kami doon for good.
Kinakabahan man ako pero kailangan naming gawin 'yun. May posisyon kasi akong dapat gampanan at yun ay ang pagiging prinsesa ko. Oo, ako nga ang one and only Lux Princess na matagal na nilang hinahanap.
"Ang aga pa ah!"
"Ay anak ka ng tipaklong!" Dahil sa pagkagulat, nawala ng tuluyan ang antok ko. "Brylle naman! Bakit nanggugulat ka?"
"Bakit gising ka na?"
"Naghahanda ako ng pagkain natin."
Napatingin siya sa hinahanda kong pagkain, saka ito napairap. "Naalimpungatan ako dahil sa ingay mo." Aba! Ang aga-aga, sinungitan agad ako! Pero infairness sa kanya, kahit bagong gising ay pogi pa rin.
May ginawa siyang kung anong hocus pocus para lumapit sa kanya yung isang bangko at saka siya pumwesto malapit sa lamesa. Ipinatong niya ang ulo doon at mukhang may balak pang matulog uli.
"Bakit hindi ka na lang bumalik ng tulog doon sa kwarto mo?"
"At sinong may sabing doon ako sa kwarto ko natulog?"
"Saan ka ba natulog?"
"Sa labas ng kwarto mo, sa may veranda," sagot niya sabay hikab. "Magdamag kitang binantayan. Baka kasi may iba na namang magtangka sayo."
Naging mala-planggana sa laki ang mga mata ko at hindi ko napigilan na mapangiti. Seryoso ba siya? Magdamag niya akong binantayan?
"Eh 'di akyat ka na sa kwarto mo. Okay na ako rito."
"Makulit ka rin! Paakyatin mo ako eh binabantayan nga kita." Saka niya ako tinulak. "Wag ka na lang magulo at magluto ka dyan. Sarapan mo at nang matuwa naman ako sayo."
"Wow, Brylle! Thank you ah! Buena mano ako sa sumpong mo."
Inirapan ko siya at padabog nang bumalik sa ginagawa ko. Pero narinig kong pang-asar pang natawa si Brylle. Alam niya na sa kaloob-looban ko talaga ay kinikilig ako. Nagpuyat kasi siya para lang bantayan ako. Ang sweet lang.
Tamang-tama sa pagsikat ng araw ay natapos ko na ring ihanda ang agahan namin. Una kong pinuntahan si Vander para gisingin siya. "Vander! Gising na!" Pero tulog-mantika ang Garden Gnome kaya niyugyog ko 'yung hanging plant kung saan siya nakahiga. "Vander, Vander, Vander! Gumising ka na!"
"Yana, Yana, Yana, bakit mo ako ginagaya?"
"Hahaha! Bumangon ka na kasi, may almusal na sa baba."
Pagkasabi ko ng salitang 'almusal,' tuluyan nang nagising ang katawang lamang-lupa ni Vander. At alam ko nang balak na niyang mauna sa hapag-kainan pero, "Paki-gising mo muna si Lolo Lorcan. Pupuntahan ko naman sina Prince Rouel."
"Okay, okay, okay!"
Sunod ko nang pinuntahan ang kwartong kinaroroonan ng Lux Prince. Pero ilang hakbang bago ako makarating doon ay napatigil ako. Nandoon kasi ang Snow Vetter na si Clerion sa tapat ng pinto. Naramdaman niya ang pagdating ko kaya nakaluhod siyang bumati sa akin.
"Magandang umaga po, Lux Princess Alyanna. Ano pong maipaglilingkod ko sa inyo?"
"Um... may almusal na sa baba. Sabay-sabay tayong kumain," sabi ko na hindi makatingin sa kanya ng diretso.
"Sige po, ako na ang gigising sa Prinsipe."
Tinanguan ko siya at umalis na agad ako. But the whole time na magkausap kami, nakayuko lang rin siya as a sign of respect. Parang mabait naman siya at harmless din. Mukhang napaka-loyal pa niya kay Prince Rouel.
Pero sa tuwing naaalala ko ang ginawa niya kina Auntie Seline at Cerina, hindi ko pa rin maiwasan na matakot.
Gising na ang lahat sa mansyon at pagdating nila sa harap ng hapag-kainan, "Wow! Ang dami dami daming pagkain!" Excited ako na mas marami na kaming sabay-sabay na kakain. Dati-rati kasi, kaming tatlo lang nina Brylle at Vander ang nakaupo sa harap ng mahabang lamesa sa tuwing oras ng kainan.
"Mukhang masarap," nakangiting sabi ni Lolo Lorcan.
"Syempre po! Gumising talaga ako ng maaga para ipagluto kayo!"
"Kayo po ang nagluto?" Gulat na isinalubong ni Prince Rouel. Tumingin siya sa mga pagkaing nakahain, tapos sa akin at huli ay kay Brylle. "Wizard, you let the Princess cook for us? Hindi dapat siya ang nagsisilbi para sa atin. Tayo ang dapat na nagsisilbi para sa kanya."
Hindi naman nakasagot si Brylle. Mukhang strikto talaga kasi itong si Prince Rouel. Kahit sino, mai-intimidate! At katanggap-tanggap na ganun siya dahil nagmula siya sa royal family ng Glaciever, ang 4th family ng Lux.
"Wag niyo po sanang pagalitan si Brylle. Ako talaga ang may gustong magluto para sa ating lahat."'
"No, it's my fault," sagot naman ni Brylle. "I'll see to it that this won't happen again."
Umagang-umaga, naging awkward agad ang eksena! "Mabuti pang kumain na tayong lahat habang mainit pa 'yung mga pagkain!"
Mauupo na sana ako pero lumapit sa akin si Prince Rouel, and he pulled the chair for me. "Ang gentleman mo naman. Nakakahiya sayo."
"You're our Princess so expect such treatment especially from me." And for the first time this morning, nakita ko na siyang ngumiti. Nakakapanibago pala kapag ganitong special treatment ang natatanggap ko. Nakakahiya sa itsura ko.
Naupo na rin ang iba, pero napansin ko si Clerion na nakasunod lang kanina kay Prince Rouel ngunit hindi naman lumapit sa amin. "Si Clerion? Hindi ba siya sasabay sa atin?"
"Hindi niya po kailangang sumabay sa pagkain natin. Hindi po kumakain ng mga pagkaing pang-mortal ang tulad niyang isang Snow Vetter."
"Ganun pala..."
Tahimik na lang kaming kumain. Akala ko pa naman magiging masaya ang kainan dahil marami kami, mali pala ako! Daig pa namin ang galit-galit habang nag-aalmusal. Sana matunawan ako!
Handa na ang mga gamit na dadalhin ko papuntang Otherworld. May nakasabit na backpack sa likod ko at mukha lang akong magka-camping sa ayos ko.
"Bakit ang dami mong dala? 'Wag mong sabihing inempake mo pa lahat ng mga damit mo? Di ba sabi ko, hindi mo na kakailanganin ang mga 'yun."
"Dala-dala ko 'yung mga gamit ni Mama Allina." Na hindi ko naman talaga Mama. "At nagbaon din kasi ako ng mga pagkain dahil baka gutumin tayo sa paglalakbay."
Napailing na lang si Brylle, "Amin na. Ako na magbitbit niyan." Saka niya pilit na hinila ang dala ko.
Inagaw ko naman ito pabalik. "Wag na! Kaya ko nang bitbitin 'to," sabay irap ko sa kanya.
"Uh—ano 'yung ginawa mo ngayon lang? Bakit mo ako sinusungitan?"
"Kanina noong kumakain tayo, hindi mo ako pinapansin! Salita ako nang salita pero hindi ka man lang sumasagot. Nagmukha tuloy akong tanga!"
"Alam mo naman palang mukha ka nang tanga, bakit hindi ka pa nanahimik?" Ang sama! Eh kaya nga ako nagdadaldal kanina ay para maging light yung atmosphere! "At tsaka baka sitahin na naman ako nung Prinsipe. Bwiset eh, parang ang init ng dugo niya sa akin."
"Alam mo, Master Brylle, pansin ko rin 'yun."
"Grabe naman kayo! Strikto nga siya, pero mabait pa rin naman."
"Strikto, oo. Pero mabait?" Nagkatinginan uli yung mag-amo at sabay silang humalakhak ng pang-asar. "Mabait raw, Vander! Nagpapatawa siya, noh?"
"Oo nga, Master! Funny, funny, funny!"
"Sige, sa ganyan kayo magaling! Ang pagtulungan ako! If I know, nai-intimidate lang kasi kayo sa Prinsipe!" Pagkasabi ko nun, halatang si Brylle naman ang naasar kaya itinuloy ko pa. "Saan na kaya napunta ang kasungitan ni Brylle Zaffiro at ang unlimited na kakulitan ni Vander? Si Prince Rouel lang pala ang katapat niyo. Hwahaha—"
"Ahem..."
Nalunok ko bigla yung tawa ko dahil dumating si Prince Rouel at ang seryoso ng mukha niya.
"Pinag-uusapan niyo ba ako?"
Jusmio! Alam kong narinig niya ang pinagsasabi ko pero ang tinaasan niya ng kilay, sina Brylle at Vander. Naawa naman ako dun sa dalawa kaya ako na ang naglakas-loob na mag-change topic.
"Aalis na po ba tayo?"
"Nasimulan na ni Master Lorcan ang portal na dadaanan natin." Ow Em Ji! This is it! "At kung maari lang, bago tayo umalis ay isuot niyo rin ito. That will temporarily conceal your identity once we get to the Otherworld."
May iniabot siya sa akin na black cloak at sa totoo lang, nagtaka ako kung paano nito iko-conceal ang identity ko. Bukod sa hindi naman nito natakpan talaga ang mukha ko, nagmukha lang akong myembro ng kulto.
Pero isinuot ko pa rin ito at pagkatingin ko sa kanila, may kakaibang reaksyon sa mga pagmumukha nila habang nakatitig sila sa akin. "Bagay ba?"
Hindi nila ako sinagot at sabay-sabay pang umiwas ng tingin sa akin. Pero nahuli ko sina Brylle at Vander na nagpipigil ng tawa sa may gilid. Lumapit ako sa kanila pero ayaw nila akong harapin. I smell something fishy!
Saktong may pumasok na nakasuot din ng cloak na katulad ng suot ko. "Prince Rouel, the circle is done. We're ready to leave."
"Hwaaaaahhh! Sino 'yan!" Napatakbo ako sa likuran ni Brylle nang makita ko 'yung nilalang na ubod ng... ubod ng...
"Mahal na Prinsesa, ako po ito, si Clerion."
Kahit naman mukhang naligo ng pulbo ang kinatatakutan kong Snow Vetter na si Clerion, aaminin kong gwapo siya! Pero itong nilalang sa harap namin, ubod ng... panget! As in! Para siyang Ogreblin! Gawa-gawa ko lang ang term na 'yun pero ang ibig sabihin nun ay para siyang hybrid ng Ogre at Hobgoblin! Nai-imagine niyo ba? Ang panget talaga!
"Bakit nagkaganyan ka, Clerion?"
Ibinaba niya ang hood na nakapatong sa ulo niya at bumalik na ang dati niyang itsura! Si Clerion nga 'yung Ogreblin! Ipinaliwanag naman sa akin ni Prince Rouel ang kababalaghang nangyayari.
"Abeo Cloak po ang tawag sa suot niyo. It creates an illusion by changing the appearance of the one who wears it." Natulala ako. Abeo Hood din ang suot ko eh! Ibig sabihin... "Para po sa kaligtasan niyo ang pagsusuot ng ganyan, mahal na Prinsesa. Si Clerion naman ay upang hindi malaman na may kasama tayong Snow Vetter."
Maduga! Sobrang duga! Kaya pala ganun na lang ang pagpipigil ng tawa nina Brylle noong makita nilang suot ko itong cloak! Dahil kung ang gwapong si Clerion nga ay nagmukhang Ogreblin, ano pa kaya ang itsura ko! Sobra pa siguro sa pinaka-panget na bakulaw ang mukha ko! Hinding hindi talaga ako haharap sa salamin!
* * *
Dumaan na kami sa portal na ginawa ni Lolo Lorcan papuntang Otherworld. Pero kahit pala portal na gawa ng isang Class S Wizard, nakakabaliktad pa rin ng sikmura ang byahe.
"Hanggang ngayon, hindi ka pa rin sanay?" sabi sa akin ni Brylle habang inaakay ako patayo.
"Yun nga ang ipinagtataka ko! Paano kayo nasanay?"
Siguro kung may isang bagay man na sanay na ako, 'yun ay ang pagsuka ko pagkatapos ng byahe. Wala talagang palya 'yun!
Nang medyo naka-recover na ako ay sinimulan na rin namin ang paglalakbay. Pumunta kami sa Plumdust City at hindi ko na masyadong ipinahalata na naa-amaze pa rin ako sa lugar na ito kahit pangatlong beses na akong nakapunta rito.
"Saan na tayo pupunta, Brylle?"
"Sa pinakamalapit na terminal."
Pagkasabi niya ng salitang 'terminal', naalala ko kung anong klase lang ng terminal ang meron dito.
"Terminal ng Peryton!" Oh no! Not that creature again! Isinumpa ko na sila! Hindi ko pa nga nale-letchon 'yung nasakyan ko noon! Kaya nga iniisip ko pa lang ang mga parrot-deer na 'yun, nagiging kasing putla na ako ng isang Snow Vetter.
"Is there something wrong, Princess Alyanna?"
"Yes, there is! Yung Peryton po, Prince Rouel! 'Yun 'yung wrong!"
Medyo hysterical na ako kaya sinalo na ni Brylle ang pagpapaliwanag. "Mukhang malaki na po ang phobia ng Prinsesa sa mga Peryton. Nasubukan na niya kasing sumakay sa mga 'yun at hindi niya nagustuhan."
"Kung ganun, anong klaseng paglalakbay po ang gusto niyo, mahal na Prinsesa?"
"Kaysa kung saan niyo pa ako isakay, mas gugustuhin ko pang maglakad."
"Lalakarin natin?" Nagkatinginan silang lahat na para bang maling desisyon na ako ang pinagdesisyon nila.
"Ang mabuti pa, simulan na nga nating maglakad." Sinunod nila ang hiling ko pero halatang napilitan na lang ang mga ngiti nila.
Gaano ba kasi kalayo 'yun? Gaano kalayo ang pupuntahan namin na tinatawag nilang Auserwalt Palace?