Almost Died......But currently safe...
Lord pakiusap gisingin nyo si Kiel, wag nyo po sana ng hayaang matapos agad ang oras nya dito sa mundo
Pagdarasal ko pagkaupo ko sa loob, alam kong nakikinig si god sa mga panalangin ko, hindi ako humingi ng kahit anong mamahaling material sa kanya kung hindi puro pasasalamat sa buhay ko at mga mahal ko sa bahay ang pinagdarasal ko
"Bhest ano bang nangyare asan si kiel" bungad sakin ni kea pagkadating nya, napayakap ako sa kanya "andun pa rin sya sa ICU walang Malay at nag aagaw buhay" naiiyak kong sabot, hinagod nya ang likod ko
"Jusko bat ba nangyare to, sabi ko naman kasi sa kanyang mag ingat sya" nahinto ako sa pag iiyak at kumalas sa pagkakayakap, tinignan ko sya ng may galing pagtataka
"Huh? A-anong ibig mong sabihin?" Napakurap sya ng maraming beses at nilihis ang tingin sa altar, "a ano sabi ko naman kasi dapat nang iingat kayo para hindi nangyare to" pag iiba nya
Pero hindi eh, parang may hindi sinasabi sakin si Lea "alam mo mabuti pa puntahan natin si Kiel Tara" pag iiba nya ulit at hinila ako pero agad ko syang pinigilan
"Andun pa ang mommy nya" wala sa sarili kong tanong, nakatitig pa rin ako sa kanya at binabasa kung may malalaman ba ako sa kanya
"Wag mo akong tignan ng ganyan Bhest naiilang ako" pabirong sabi nya Kaya napakurap ako at umiwas ng tingin "pasensya na" mahina kong sabi at itinuon na lang ang sarili ko sa altar at nagpatuloy sa pagdarasal
Ganon din ang ginawa ni Lea, ilang minuto pa kaming nanatili sa ganoong posisyon hanggang sa may marinig kaming mga nurse na nag uusap habang dumadaan sa labas ng chapel
"Kawawa naman yung pasyente dun sa room 402" sambit nung isa "oo nga, nag aagaw buhay na nga ang anak nya nagawa pang sermonan ng walang kalaban laban, Nanay ba talaga ng pasyente yun?"
Sambit naman ng isa, kilalang kilala ko kung sino ang tunutukoy nila, "sa tingin ko hindi masyadong bruha gwapo naman ang anak" komento ulit nung isa nananatili lang kaming nakikinig sa usapan nila
"Huy tahimik na tayo palabas na yung Nanay" pigil ng dalawa sa sarili nila, may at maya lang nakita ko ang pagdaan ng mommy ni Kiel sa labas ng chapel, at sa tingin ko pauwi na to, pero
Nasa critical condition pa ang anak nya tapos nagawa nya pang iwan? Anong klaseng Nanay ba sya?
"Bhest mukhang nakaalis na ang Nanay ni Kiel" pangbasak katahimikan ni Lea "oo nga puntahan na natin sya" sya ko
"Ok Tara" maingat ang paglalakad namin ni Lea papuntang kwarto ni Kiel Panay rin ang sipat tingin namin baka kasi bumalik ang Nanay nya,
Nang masiguro naming wala na ang mommy ni Kiel mabilis kaming pumasok sa loob, nauuna na ako kay Lea at dumiretso agad si Kiel, "kiel....... Alam kong hindi maganda ang trato ng mommy mo, sorry kung iniwan kita kanina ha, ayoko lang kasing makipagtalo sa mommy mo"
Dahil nirerespeto ko pa rin ang mommy nya kahit na ganon ang pakikitungo nya samin, naupo muna si Lea sa may sopa habang nakatingin ng seryoso kay Kiel....
Hinawakan ko ulit ang kamay nya, "sige na naman gumising ka na!" Pakiusap ko, nagulat ako sa sumunod na nangyare, nakita ko ang pagpatak ng luha sa kanang mata nya kaya napatayo ako
"Bhe-bhest si Kiel tumulo yung luha nya" panic ko kaya napatayo si kea at lumapit samin para makita "oh god mukhang naririnig ka nya Bhest" gulat na sabi ni Lea
Pinahid ko ang luha ni Kiel "naririnig mo ba ako? Pakiusap kung naririnig mo ako, maaari mo bang pisilin ang kamay ko?" Umaasa ako na gagawin nya yun
Ilang Segundo ang lumipas pero di nya pinisil ang kamay ko, akala ko mabibigo ako pero nagulat ako sa ginawa nya, dahan dahan yung gumalaw at dumiin sa kamay ko
Nanlaki ang mata ko at tinignan sya kasabay ng pagluha "totoo nga Bhest naririnig nya tayo" buong galak kong sabi "Kiel pero mas sasaya kami kung magigising ka"
Hindi pa rin ako kumbinsido sa pagpisil lang nya, kaya gusto kong mangyarwng dumilat ang mga mata nya, "oo nga Kiel gumising ka na, may kailangan ka pang gawin alam mo yun" singit naman ni Lea
"Kiel Sige na please!" Pagpupumilit ko hanggang sa, kumirot ang mgavmata nya at....dahan dahan yung namulat, na ikinagulat ko "Kiel gising ka na?"..
"Salamat at nakinig ka" segunda ni Lea, pumikit ulit ang mata nya at marahang iminulat saka ito kumurap ng ilang beses pero nakatingin sya sa isang dereksyon
"Kiel nakikilala mo ba kami?" Tanong ko at iwinasiwas ang kamay ko sa harapan ng mukha nya hanggang sa tumingin sya sakin "salamat sa dyos at gising ka na"
"Sandali tatawagin ko ang doctor" paalam ni Lea na mabilis lumabas, "masaya ako na gising ka na" sambit ko pero nanatili lang syang nakatingin sakin na para bang may Gustong sabihin
"Kiel ayos ka lang ba?, nakikilala mo ba ako? Kung oo tumango ka" na sya namang sinunod kaya mas lalong gumuhit ang mga ngiti sa labi ko at sa hindi ko alam na kadahilanan napayakap ako sa kanya
"Wag mo na ulot gagawin yun ha, tinakot mo ako ng sobra" hindi napigilang maluha habang nakayakap sa kanya, hindi ko hinahangad na sumagot sya sa sinasabi ko dahil baka makasama sa kanya...
Maya maya lang bumukas ang pito kasabay non si Lea at ang doctor kasama ang nurse, pibalabas muna kami para tignan si Kiel, naupo muna kami ni kea sa waiting area "Bhest tahan na ang importante ligtas na si Kiel"
Napangiti ako sa sinabi nya "oo nga Bhest napakabait BG dyos at dininig ang panalangin natin" sagot ko naman naka sumandal sa upuan
"Naman may mahalagang misyon pa yan si Kiel kaya hindi pwedeng matsugi yan" pagbibiro nanaman nya na sinabayan pa ng pagwasiwas ng kamaysa ere.
Makalipas lang ang ilang minuto, sabay sabay na lumabas ang doctor at nurse nakasilay ang mga ngiti sa labi nila kaya ramdam ko na maganda ang balitang dala nila samin
Pagkahintong pagkahinto, masiglang ngiti ang sinalubong nila samin kaya ganon na lang ang galak na nararamdaman ko, "doc kamusta na po si Kiel?" Nakangiting tanong ko
Excited ako sa ibabalita ni doc "well good news" nagkatinginan kami ni Lea at ganon na lang ang tuwa namin ng marinig yun
"As unexpected he's out of danger, actually its a miracle, marami na kaming naging pasyenteng tulad nya pero karamihan sa kanila binabawian ng buhay, base on our tests for him, ang laki ng improvement compare in past hours, and take note lumalaban sya para mabuhay siguro nakatulong ang mga sinabi nyo sa kanya"
Masaya ako sa sinabi ng doctor at salamat rin dahil lumaban sya para mabuhay, "ahm doc pwede na po ba namin syang puntahan?" Paghingi ko ng permiso "pwede na actually sya pa nga yung nag suggest na papuntahin kayo sa kanya"
Buti naman kung ganon, hindi ko na hinintay pa ang Hin nila mabilis akong pumasok sa loob sumunod naman si Lea, pagpasok ko sa loob nakita ko ang maaliwalas na mukha ni Kiel, pinilit nyang ngumiti sakin pagkakita nya
"Hi!...kamusta ka?" Nag aalangan kong tanong saka umupo sa tabi ng kama nya "i-im f-fine" utal nyang sabi ok lang sakin yun lalo na at kagagaling nya lang kanina sa pagiging comatose
Akala ko talaga hindi sya magigising dahil halos sampung oras na ang nakalipas
Bago ko sya madalaw ulit at wala pa ring Malay, nagtataka lang ako, ano kayang ginawa ng mommy nya kanina habang wala ako sa tabi nya?
Sinermunan nanaman ba nya si Kiel?
Kung nangyare nga yun mas gugustuhin ko na nga lang na wala sa kwarto na to para hindi ko na marinig ang sermon nya dahil gaya ko masasaktan din ako para sa kanya
At ang isa pang ipinagtataka ko, kung may nasabi nga ang mommy nya, narinig kaya ni Kiel yun? Kung ako ang tatanungin sana hindi nya narinig.
Umikot sa kabilang side ng kama si Lea habang nakangiti "thank god Kiel you're awake" sambit ni Lea, tinignan naman sya ni Kiel at ngumiti lang ito saka binalik ang tingin sakin "pero Kiel kung hindi mo sana mamasamain may gusto akong itanong sayo about sa nangyare pero hindi muna sa ngayon dahil ayokong mabinat ka"
Seryoso kong sabi, naging seryoso din sya at biglang tumingin ulit kay Lea, napansin ko ang pagkailang sa mga mata ni Lea, habang tinititigan sya ni Kiel para bang nag uusap sila gamit ang mga mata"
Ilang beses ko nang nahahalatang parang may tinatago silang dalawa na ayaw kong malaman, pero patuloy pa rin ako sa pagbabalewala sa kanila
"Ahm sorry mabuti pa siguro pagpahingahin na muna natin si Kiel Lea kailangan nyang bumawi ng lakas, ganon din tayo" paalala ko sa kanila biglang napakurap si Lea
"Ay! Oo nga sige Kiel pahinga ka na dito lang kami ni Bhest babantayan ka!" Gulat nyang sabi "hindi pwede lea" napataas ang kilay nya "bakit naman?" Inosente nyang tanong "yu-yung mommy ni Kiel malamang babalik yun dito baka maabutan nya pa tayo pag nangyare yun baka magalit pa at pwedeng makasama yun kay Kiel"
Paliwanag ko, hindi ko kasi mahuhulaan ang mga susunod na mangyayare, ngunit malakas ang kutob ko na babalik ang mommy nya, napakamot batok sya "hehe oo nga pala, pero kung hindi tayo magpapaiwan sino naman ang makakasama ni Kiel dito?"
Tanong nya at napaisip ako, tama sya wala ngang magbabantay sa kanya kapag umalis kami" nakagat ko ang ibabang labi ko at napa 'tsk' sabay iling at tingin kay kiel
Tumingin din sya sakin ng makahulugan "ahm baka pwede tayong makitulog sa ibang kwarto pero malapit dito sa kwarto nya" suggest ko, dahilan para maitaas ni Lea ang hintuturo na para bang may light bulb sa ulo
"Tama ka pwede nga yun, sige ako na bahala iwan ko nuna kayo dito may kakausapin lang ako" sambit nya saka mabilis na lumabas ng pinto, natuon ngayon ang atensyon ko sa kanya
"May masakit ba sayo?" Pag aalalang tanong ko at sinipat sipat ang katawan nya, umiling lang sya "nothing, I'm just hung-hungry" sambit nya, napabuntong hininga ako "sorry Kiel ha ano kasi,, bilin ng doctor na bawal ka pang kumain ng matigas, dapat mga liquid food muna pwede yung porridge"
Gustuhin ko mang pakainin sya ng masarap pero bawal dahil makakaapekto daw yun sa katawan nyang may sugat lalo na kakaopera pa lang
"Thats ok" mahinang sabi nya at sandaling pumikit, hinawakan ko sya sa balikat dahilan para dumilat sya ulit at tumingin "wag kang mag alala kapag magaling ka na at kapag pwede ka nang kumain ng matigas pangako ipagluluto kita, and take note!"
Tinaas ko ang isang daliri ko habang nakangiti "sasamahan ko yun ng libreng kape yung favorite mo" dugtong ko dahilan para magtawanan kaming dalawa yun nga lang bigla syang napangiwi dahil kumirot yata ang sugat nya dahil sa biglang pagtawa
"Assshhh" ungol nya
Kaya nagulat din ako "sorry sorry di ko sadyang patawanin ka kumirot tuloy, sorry ha" paumanhin ko "don't say sorry it was just fun" nanghihinang sambit nya sakto ring pumasok ng pinto si Lea habang nakangiti
"Aba nawala lang ako sandali nagkakasiyahan na kayo" sambit nya pagkalapit
"Wala lang yun" sagot ko
"By the way pwede na tayong magpahinga dyan sa katabing kwarto, bakante daw yun kaya pwede nating tulugan temporarily" pag iiba nya
"Buti naman at pumayag sila"
"Syempre sa ganda kong to lakas kaya ng appeal ko" sabay hawi ng buhok sa ere "oo nga eh ang lakas..........ang lakas ng topak at hangin dito ramdam mo rin Kiel Diba?" Pang aasar ko, na sinakyan naman ni Kiel
"Your right giniginaw na ako" pagbibiro din ni Kiel dahilan para magsimangot si Lea at napapadyak pa ng paa "alam nyo kayong dalawa bagay kayong mag sama lakas mang asar di man lang ako dinamayaan" duro nya samin at
Pagtatampo nya tapos kunwaring pawalk out "hay mabuti pa pahinga na tayo Bhest ganon ka rin kiel nasisira na yung beauty ko sa puyat" pagtataray nya "oo na, o pano Kiel babalikan ka na lang namin kapag nadalaw ka na ng mommy mo" paalam namin
"Never namang babalik yun dito" bulong ni Kiel "anong sabi mo Kiel?" Hindi ko kasi narinig he blink several times before look at me with smile "nothing sabi ko nga pahinga na kayo" sambit nya
"Sure ka ok lang dito?" Paniniguro ko lalo na kagigising nya lang kanina baka may mangyare na kung anuman pero wag sana "I'm I'm sure kaya go with her now and take some rest" pagpipilit nya
"Ok basta kung may something man tawagan mo ang nurse or ako-ah wait" putol ko at kinuha sa sopa ang jacket nya, inilabas ko ang cellphone nya saka nilagay ang number ko
"O ayan pindutin mo lang yung number three para mabilis mo akong ma contact if ever man" mahigpit na bilin ko sa kanya "o-ok I will thank you" sambit nya bago hinawakan ang phone
"O ano Tara na Bhest Antok na talaga ako" nagmamadaling sabi ni Lea sabay hikab "o sige Tara na Kiel una na kami yun bilin ko ha" bago kami lumabas ng pinto sinilip ko ulit si Kiel sa huling boses bago tuluyang magpunta sa kabilang kwarto para magpahinga
Pagkahiga namin sa kama ngayon ko lang naramdaman ang pagod matapos ng lahat, sa ngayon mapapanatag ang kalooban ko dahil ligtas na si Kiel pero andun pa rin ang pag aalala
"Hay salamat makakatulog na rin good night Bhest"
"Goodnight din"
(Hay pati ako naapektuhan habang ginagawa ko ang chapter,,,nakakadala enjoy reads!)
Don't forget to vote and comment!
Follow me: @Mb_Muster
Fb Account: Mb Muster