HER REASONS

By catchingfyre

7.3K 336 54

(Completed) More

HER REASONS
CHAPTER 1
CHAPTER 2
CHAPTER 3
CHAPTER 4
CHAPTER 5
CHAPTER 6
CHAPTER 7
CHAPTER 8
CHAPTER 9
CHAPTER 10
CHAPTER 11
CHAPTER 12
CHAPTER 13
CHAPTER 14
CHAPTER 15
CHAPTER 16
CHAPTER 17
CHAPTER 18
CHAPTER 19
CHAPTER 20
CHAPTER 21
CHAPTER 22
CHAPTER 23
CHAPTER 24
CHAPTER 25
CHAPTER 27
CHAPTER 28
CHAPTER 29
CHAPTER 30
CHAPTER 30
Epilogue

CHAPTER 26

103 6 1
By catchingfyre

KOURTNEY'S POV

"Ano ba nasasaktan ako! Let go of me!" sigaw ng napaka arteng babaeng to. Hindi ko sya kinikibo. Marahas ko syang kinaladkad palabas ng Mall at papasok sa loob ng sasakyan ko.

Napaka arte.

Isang linggo na mula ng nagsayang ako ng luha dahil sa pesteng babaeng to at ngayon gusto ko malaman kung ano bang meron sakanya na wala sakin!

Halos isang linggo ko na rin silang sinusundan. Bakit bumaliktad ata ang sitwasyon. Ang saya saya nila. Kita ko ang bawat ngiti sa labi nila.

Kung noon masaya na kami kami lang. Ngayon masayang masaya na sila sila nalang. At dahil yun sa babaeng ito. Naiyukom ko ang kuko ko sa aking palad.

Nakakainis.

"Ano ba bakit mo ba ako kinaladkad. I don't even know you. Bigla bigla ka nalang manghahatak. Can't you see baka hinahanap nako ng mga Kuya ko--"

"--walang hahanap sayo! Kaya pwede ba itikom mo yang bibig mo kung ayaw mong takpan ko yan ng tape! Nakakairita ka!"

Sigaw ko sakanya.

"I HATE YOU!" sigaw nya pabalik.

Sinamaan ko sya ng tingin. Punong puno nako sa babaeng to. Kung pilya ako mas pilya sya. Spoiled Brat kung baga.

Hindi ko alam kung anong nagustuhan sakanya ni Kid at pati narin si Jin! Di hamak na mas lamang ako sakanya! Pinaandar ko ng mabilis ang sasakyan ko.

Kita ko ang pamumutla nya. "H-hey p-please ibalik mo nako sa kuya ko. I-i don't feel good. J-just p-please.." ani ni Alexa.

"Ibabalik kita pero mag uusap muna tayo. Kaya manahimik ka dyan."

Damn Kourtney! Ano ba tong ginagawa mo. Sabi ko sa sarili ko. I let myself drive, hanggang mapunta kami sa highway.

Tinigil ko ito agad malapit sa may tulay.

"I hate you. I really hate you!" sigaw ko sakanya. Naihampas ko ng malakas ang palad ko sa manubela. Ramdam ko ang malamig na parte nito kasabay ng mabilis na pagmanhid ng palad ko.

Pilitin ko mang pakalmahin ang sarili ko pero hindi ko kaya.

"W-what?" Ani nya.

"Awa! Awa lang nararamdaman nila sayo! Anong akala mo mahal ka ni Jin?! Na gusto ka pa nila makasama gayong patay ka na noon?! Nagpapatawa ka ata. May gusto sakin si Jin.  kahit kailan hindi ka nya magugustuhan. Lalong akin lang si Kid. Dahil hinding hindi ko sya ibibigay sayo!"

Binuhos ko ang lahat ng galit ko sakanya. Isang malutong na sampal sa kaliwang pisngi ang binigay ko sakanya.

*PAK

Ang sakit. Ang sakit sakit. Sa buong buhay ko ngayon lang ako nainggit.

Oo. Inggit na inggit ako sakanya. Dahil madaming nagmamahal sakanya. Samantalang ako... wala.

"Hindi totoo yan! S-sabi ni Jin gusto nya ako. Alam ko yun. A-at gusto ko rin sya! At lalong hindi ka nararapat para kay Kid. Dahil hindi sa tulad mo lang sya dapat mapunta. Sa tulad mong makasarili!"

Napatulala ako sa sinabi nya. Makasarili? Napangisi ako at nailing iling nalang. Sa tulad kong makasarili? Sa lahat ng nagsabi sakin nyan bakit sakanya yung pinakamasakit dahil ba sa sya ang gusto ng taong mahal ko.

At pano nya nasabi na hindi ako dapat para sa taong mahal ko? Ano bang alam nya--

Napakunot noo ako at tinitigan sya ng seryoso. Sabay naman ang pag iwas nya ng tingin sakin.

Posible kaya...

"P-please iuwe mo nako."

Walang umiimik sa amin hanggang sa makarating kami muli sa parking lot ng Mall kung saan ko sya mismo nakita.

"May itatanong ako--"

Hindi pa ako nakakatapos magsalita ng bigla nyang binuksan ang pinto at agad na lumabas.

"Please wag mo nako guluhin. If you like Kid, have him fair and square. Don't be such a desperate bitch. A-and I-im sorry sa mga nasabi ko kanina."

Naglakad na sya palayo sakin. Pero bago pa man sya mawala sa paningin ko. Malinaw na malinaw ang narinig ko mula sakanya.

"and... Win his heart Kourtney, I know you can & you already did"

And after that. I was left dumbfounded. She ran away.

JIN'S POV

"Laki ng ngiti natin brad ha." Pang-aasar sakin ni Chace. Sabay upo sa tabi ko. Sinamaan ko agad sya ng tingin. At grabe lang tinawanan lang ako. Mamatay ka sana sa kakatawa!

Oo tama kayo. Sigurado nako na gusto ko si Alexa. Syempre bago ko sya pormahan sa mga kapatid nya muna ako magpapalakas.

Sinuntok pa nga ako ni Van ng isa at pinagbantaang pag sinaktan ko ang kapatid nya ay bubugbugin nya ako. Ang sakit lang nun.

Isa pa tong si Andrew. Ipapa salvage nya daw ako. Para hindi kumalat ang lahi ko. If I know... inggit lang sya sa ka-gwapuhan ko!

At si Chace... makikita ko daw ng maaga yung Impyernong pangarap ko. F*ck! Eh sila pa lang kasama ko daig pa nila ang impyerno sa pang gigisa sakin!

Nakakatakot. Sinong hindi? Tatlong baliw na kapatid nya ang naka aligid!

"Shut up!"   singhal ko. Maka asar naman kase wagas na nga. Maya't maya pa!

At ang dalawang kumag tinawanan lang ako kasama si Tyler. Nandito lang kami nakatambay sa pamamahay ng Monteverde.

At syempre dadalawin na rin si Alexa.  Naiisip ko pa lang na makikita ko sya parang baliw na akong nakangiti habang tulala.  Shit,  kinikilig ako.

Pagka sundo kase namin kay Alexa, dito na sya tumutuloy. Kailan nya kaya kami maaalala.

Napabuntong hininga naman ako. Not in good terms kami kase ni Kid. Nung nakita kong umiyak si Kourtney, pagkabalik na pagkabalik nya saka ko sya binigyan ng isang suntok sa mukha.

Naiinis ako. Ang gago nya para balewalain ang katulad ni Kourtney.

At ngayon hindi ko mahanap yung gagong yun para makapag ayos kami. Kung hindi lang ako inaway ni Alexa hindi ko pa babalaking makipag ayos kay Kid.

***flashback

"Jin! stop fighting!" gulat na sigaw ni Alexa samin. Damn You Kid Rivas!

Shit. Narinig nya kaya yung pinag-uusapan namin? Bakit ba kase napadpad pa sya dito sa garden.

Kasalukuyan kase kaming nag-uusap ni Kid. I want to clear things sakanya. At ngayon.. ipaglalaban ko na ang dapat noon ko pang dapat pinaglaban.

"Answer me! The both of you maghiwalay nga kayo! Kung hindi ako ang bubugbog sa inyo!"  nang gagalaiting sigaw nya. Mabilis pa sa alas-kwatro at nag hiwalay kami.

Dahan-dahan syang lumapit samin. Una nyang nilapitan si Kid na kinagulat naman nito.

Damn it! Napaiwas ako ng tingin.

"I-i.." nauutal na salita ni Kid.

"I don't remember you fully." panimula ni Alexa. "But somehow... I feel your a part of my past. Please wag na kayo mag away nitong tangang to. I don't know why pero nasasaktan akong makita kayong ganyan." sabay turo sakin.

Tulala lang syang nakatingin kay Alexa. At di ko inaasahang... may tumulong luha sa mata nya.

"And you!" baling naman nya sakin habang tinuturo turo ako ng daliri nya. nagulat ako sa pag sigaw nya. galit ba sya?! shit Jin what have you done! "Hindi kita kakausapin kapag hindi kayo nagbati nitong si--" napatigil sya sandali.

"--KidKid Rivas ang pangalan ko." sabay ngiti naman nya. Bwisit. Bakit ang unfair ata?! Asan ang hustisya?!

"--Oh! Thanks. Again. Hindi kita kakausapin pag hindi pa kayo nagka ayos ni Kid!"

"W-hat?! Teka bakit unfair sya hindi mo sinigawan? Bakit ako lang?"

Hindi nya ako pinansin at hinatak si Kid papasok sa loob. At ang lokong to patawa tawa pa!

Hustisya! Kailangan ko ng Hustisya!

Darn it.

***end of flashback

"Kung hinahanap mo si Kid wala sya. Hinahanap nya din si Kourtney. Kaya brad wag ka ngang problemado. Mukang magkaka-ayos rin naman kayo." paninigurado ni Tyler. Tinanguan ko naman sya.

"I DON'T WANNNTTT!"   napatayo naman kami agad dahil sa narinig naming sigaw

"si princess yun ha..." kunot noong sabi ni Chace. kaya dali dali kaming pumanik sa hagdan papunta sa kwarto nya.

Nadatnan naming nasa labas ng pinto sila Tito Aidan na Daddy nila Andrew at Van, at si Tito Steve na Daddy ni Chace. Mukhang problemado sila ha.

"Dad.. narinig naming sumigaw si Princess. M-may nangyari ba?" takot na tanong ni Andrew.

pati tuloy ako kinabahan.

"Eh ano kase..." sabay kamot sa batok nilang dalawa. "Ikaw na nga magsabi sa mga bata" sabi ni Tito Aidan.

"Hindi ikaw na." sabi naman ni Tito Steve.

"Hindi ikaw na nga lang" Sabi ulit ni Tito Aidan.

"Hindi ikaw nalang talaga." sabi ulit ni Tito Steve.

Napasalat ako sa mukha ko. Isa pa tong mga to. Walang araw na hindi nagtalo. Daig pa teenager. Seriously?!

"Dad!" sabay sabay na sigaw nung tatlo.

"Eto na! HighBlood masyado. Eh kase ayaw lumabas ni Alexa sa kwarto. Gusto daw nya mag mall. Eh sabi namin magpahinga nalang sya. Ayan! Ayaw kaming kausapin pati narin papasukin."

napailing nalang kami. At simula nung bumalik sya sa tunay nyang pamilya. Isa lang masasabi ko. Prinsesang prinsesa sya. Mapalibutan ba naman sya ng mga tulad namin.

"Payagan nyo na Tito. Kami nalang sasama sakanya. Babantayan--"

hindi pa natatapos yung sasabihin ko ng biglang bumukas yung pinto ng kwarto ni Alexa.

"--Oh great! Im ready na." masiglang sabi nya. Agad naman nyang hinatak palapit sakanya si Van. At ang mokong na to tulala lang. "Can we go now, huh Daddy?" she pouted. Ang cute nya lang.

Napangiti ako.

At in the end napapayag din namin ang Daddy nila.

VAN'S POV

Gulat pa din akong hatak hatak ni Alexa. Sa ngayon sya si Alexa. At masaya akong mapalapit sakanya.

Pero sa kabilang banda... pano kung maalala na nya ang lahat. Magiging ganito pa din ba ang pakikitungo nya sakin o kakamuhian nya ako?

"I want to eat Ice Cream" pagmamaktol nya. napangiti naman ako.

"Then lets eat. Sana kanina mo pa sakin sinabi para dinala na kita sa Mall." sabi ko.

Nilingon nya ako agad. She's smilling. Ngayon sobra nakong nagsisisi sa mga ginawa ko sakanila. Sa mga ginawa ko sa kapatid at ama ko.

"Really Chris? sana pala sayo nalang ako magpapa alam para sure na papayagan mo ko--"

"W-what did you call me?"

Pinutol ko agad ang sasabihin nya. Tama ba yung narinig ko. Tinawag nya akong Chris?

Guni-guni ko lang ba o tama ang nakita ko. Ang gulat sa mukha nya na agad naman nawala.

"I-i just heard na yun daw ang real name mo. Kaya tinawag kitang C-chris baka may matandaan ako tungkol sayo. Kung ayaw mo nun hindi ko na babanggitin pa ulit."  ani ni Alexa.

Pinagmasdan ko sya pero wala na akong nakitang kakaiba. Nailing nalang ako. Imposible namang naaalala nya dahil hindi naman nya kami matandaang lahat.

Nginitian ko sya at nagpatuloy sa paglalakad. Habang sya naman ay tumakbo palapit kay Chace.

"Mukang malapit sya sayo ha." sabi ni Andrew na nasa gilid ko na pala. Sabay lang naming pinagmamasdan sya.

"Parang ganun na nga." tipid kong salita sakanya. Habang may ngiti sa aking labi.

ANDREW'S POV

"May balita nako kung asan sila..." nakangiting sabi ko.

"Anong plano mo?"  tanong ni Tyler.

"Drew,  I want to see my pamangkin." nakangiting sabi naman ni Amber. 

"Im Sorry Andrew.." sabi naman ni Van.

Tinapik ko sya. "Wala kang dapat ipaghingi ng sorry. Tapos na yun. Bumawi ka nalang sa anak ko."

Anak. Ang sarap pakinggan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi ni Van. Na buhay si Jessa at may anak kami. Nagalit ako nung una pero hindi ko sya masisisi.

Kapatid ko pa rin sya. At kita ko naman na bumabawi nga sya sa amin.

"Hoy syempre dapat kasali ako dyan." nakangising sabi ni Tyler.

Sabay sabay naman kaming tatlo natawa.  Habang si Amber naiiling iling na may ngisi sa kanyang labi.

"Boys, boys, boys.  Dapat kase naging babae nalang yang anak mo para may kasama kami ni Alexa sa pag sho-shopping."

Nauna nang maglakad si Amber papunta kila Jin matapos nya sabihin sa amin iyon.  Napangiti akong muli.

Noong bata ako, tandang tanda ko pa. Kapag nahulog yung pagkain ko. Naniniwala ako sa "may 5 seconds pa"

Kaya naman ngayong matanda nako. Kapag nagkamali ka. Naniniwala ako sa "may second chance pa"

Life is indeed a Cycle. You'll learn and You'll fail. And vice versa.

Minsan Talo. Minsan naman Panalo.

Minsan Tiba-tiba. At minsan Bawi-bawi lang.

Hindi lahat ng pagkakataon laging masaya. Dahil ang lahat ng bagay na nagpapasaya sayo may katumbas na lungkot sa bandang huli...

At sa tingin ko sa sitwasyon namin ngayon. Nandun na kami sa Bawi-bawi lang... papunta sa panalo.

Dahil hindi rin naman sa lahat ng pagkakataon lagi ka nalang malungkot. Dahil dadating din ang araw na sasaya ka sa tamang panahon...

"Kuya!"  sigaw sakin ni Alexa. Napangiti naman ako. Kuya kase ang tawag nya sakin simula noong pagkabalik nya sa bahay. Parang bumalik lang kami sa dati. Yung walang nangyaring aksidente.

Nilapitan ko sya. Katabi nya si Chace at si Jin.

"Look at this one. Latest single of EndMira. You usually collect their selections right?"  masiglang sabi nya sakin habang nakatingin sa hawak hawak nyang Cd's.

EndMira? It was my favorite band. Napangiti naman ako ng maalala ko yun.

Teka...

Napawi ang ngisi ko ng mag sink in sakin yung sinabi nya. EndMira...

Paano nya nalaman na paborito ko ang bandang yun. Kunot noo akong nakatitig sakanya. Huminga muna ako ng malalim saka sya hinawakan sa balikat.

"You..." kinakabahang panimula ko.

Gulat syang napatingin sakin pero agad din nyang binawi ang titig na yun.

"S-stop." giit nya.

Nabitawan nya bigla yung mga Cd na hawak hawak nya. At kasabay nun ay mabilis syang napahawak sa ulo nya.

"baby what's wrong..." alalang sabi ni Chace.

"Y-yung kaninang sinabi mo--"

"I-i'll just go to the comfort room." putol nya sa sinasabi ko.

Bigla nalang sya tumakbo. Tumakbo palayo sa amin.

Bakit di mo man lang ako pinatapos. What's wrong princess... May tinatago ka ba samin.

What's wrong...

Continue Reading

You'll Also Like

168M 5.5M 67
A place where everything is mysterious, enchanting, bloody, and shitty. Entering is the other way of suicidal. Just one wrong move and everything wil...
3.2M 159K 54
[RFYL book 2] When the enemy is close behind, you need to run as fast as you can. RUN AS FAST AS YOU CAN Written by: SHINICHILAAAABS Genre: Science F...
1.1M 47.9K 152
Pa-like po ng status, miss maam. An epistolary.
124M 2.6M 56
Si Carmelita Montecarlos ay ang bunsong anak ng pinakamayamang angkan sa San Alfonso. Habang si Juanito Alfonso naman ay ang anak ng pinakamaimpluwen...