Του έβαλα μια φορά το θερμόμετρο και ρολαρε τα μάτια του.
«Είμαι μια χαρά»
Είπε με το θερμόμετρο στο στόμα του και γέλασα πνιχτα.
Μετά το δείπνο στο σπίτι του είχε κρυάδες όποτε...καταλάβατε.
«Λοιπόν ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;»
Με ρώτησε χαμογελώντας στραβά και χαμογέλασα γλυκά κοιτάζοντας τον στα μάτια.
«Παστίτσιο»
Είπα και σήκωσε το φρύδι του.
«Ενδιαφέρον»
Είπε και γέλασα.
«Εσένα;»
Ρώτησα και γέλασε πνιχτα.
«Εμ...Μπέργκερ»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
«Χρωμα;»
Ρώτησα γρήγορα και γέλασε πνιχτα.
«Μπλε»
Είπε και απάντησα γρήγορα.
«Ροζ»
Είπα και γέλασε πνιχτα.
«Δεν μπορούσαμε να ειμαστε πιο προβλέψιμοι πια;!»
Ρώτησε και γέλασα.
«Γιατί δεν σου αρέσει η δεξιά πλευρά;»
Ρωτησε και χαμογέλασα γλυκα.
«Γιατί όταν ήμουν μικρή είχα δει καταλαθος ένα βίντεο που είχε ένα jump scare από ένα παράθυρο και φοβόμουν να βλεπω το παράθυρο του δωματίου μου όποτε κοιμόμουν από τη να αριστερή...Ακόμα και τώρα το κάνω»
Είπα και χαμογέλασε γλυκά.
«Πως έσπασες το πόδι σου;»
Ρώτησε και γέλασα πνιχτα.
«Όταν προσπάθησα να κάνω πρώτη φορά ποδήλατο και από τότε δεν έχω ξανανεβει και φοβάμαι πολύ τα ποδήλατα και τις μηχανές»
Είπα και χαμογέλασε.
«Εσυ;»
Ρώτησα γρήγορα και γέλασε ελαφρά.Τοση ώρα είχε βάλει το θερμόμετρο στη μασχάλη του για να μπορέσουμε να μιλήσουμε παρόλα αυτά.
«Εμ...Όταν ήμουν ένα μικρό ντολμαδάκι κοιμόμουν μαζί με τον αδερφο μου επειδή φοβόμουν τις αστραπές και ακόμα και τώρα κοιμόμαστε μαζί κάθε φορά που έχει...»
Είπε γελώντας ελαφρά πονεμένα.
«Και όταν δεν είμαστε μαζί κάνουμε βιντεοκλήση μέχρι να κοιμηθούμε και οι δυο...Ακόμα και αν είμαστε μαλωμένοι...Πάντα»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά...
«Τι άλλο τι άλλο;»
Ρώτησα και γέλασε ελαφρά..
«Εμ,..μια φορά ο Leo είχε μπλέξει σε έναν καβγά...Τώρα καβγά μαλακιες...Και ήταν στο δημοτικό ενώ εγώ ήμουν 4 και εκείνος 7-8...Και είχε μαυρισμένο το δεξί μάτι του...Και για να μην είναι μόνος επειδή βγάζαμε φωτογραφίες στα Χριστούγεννα στο σχολείο και στον παιδικό κοπάνησα το μάτι μου σαν ηλιθιο παιδάκι για να είμαστε και οι σημαδεμένοι»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
«Πες μου και αλλά...»
Είπα κοιτάζοντας τον και χαμογέλασε γλυκά κοιτάζοντας με.
«Όταν ήμουν μικρός μέχρι και τώρα δεν μπορώ να κοιμηθω εύκολα και για να με πάρει πολλές φορές ο ύπνος ακούω τους χτύπους της καρδιάς του άλλου...Απουγεται πολύ κριπυ όμως δεν είναι όταν είσαι στη φάση της αγκαλιάς»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Το έχεις κάνει και μαζί μου;»
Ρώτησα και γέλασε ελαφρά.
«Φυσικά και ναι...Μόνο για αυτό κοιμάμαι μαζί σου»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
«Πες και εσυ κάτι...»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Εμ...Από όταν ήμουν μικρή δηλαδή,βασικά από πάντα κοιμόμουν μαζί με μια μαλακια μαξιλαροθήκη και κοιμόμουν μαζί της έως και την πρώτη λυκείου»
Είπα και με κοίταξε έκπληκτος.
«Και ακόμα αν δεν είμαι καλα την έχω απλά ντρέπομαι λιγο για αυτό..»
Είπα και γέλασε πνιχτα.
«Πάντως να ξέρεις εγώ δεν έχω κολλήματα,φερτην να κοιμόμαστε παρέα»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Και είχε κάποιο όνομα;»
Ρώτησε δουλεύοντας με ενώ τον κοπάνησα.
«Σκασε...»
Είπα και γέλασε πνιχτα.
«Μα αλλά παιδάκια είχαν αρκούδια όχι μαξιλαροθήκες»
Είπε και τον κοίταξα μουτρωμενη.
«Μυρίζει σαν το σπίτι μου και με κάνει να νιώθω οικεία»
Είπα και χαμογέλασε σαν να είμαι παιδί..
Τότε χτύπησε το θερμόμετρο και το έβγαλα από την μασχάλη του.
«Τι;»
Ρώτησε παραξενεμενος όταν με ειδε που το κοίταξα σκεπτική.
«Δεν έχεις»
Είπα και με κοίταξε χαμογελώντας πονηρά.
«Στα έλεγα»
Είπε και τον κοπάνησα.
Και τότε η πόρτα άνοιξε απότομα...Και μέσα εμφανίστηκε o Blake και ο Leo...
«Σηκωθείτε ερωτοπουλα»
Είπε π Blake ενώ με κοπάνησε στον ποπο μου και o Sean τον κοίταξε κάπως άγρια.
«Ήρεμα δικε μου...Δεν θέλω να σου κλέψω τη γκομενα»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
«Έχουμε Reunion...Και θα τους γαμησουμε ανάποδα όλους μαλακα μου»
Είπε ο Blake κοιτάζοντας τον Sean στα μάτια και τότε ο Sean έσφιξε το χέρι..
«ΠΟΣΟ ΠΥΡΕΤΟ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΕΧΩ;»
Είπε έκπληκτος ο Sean απευθυνομενος σε εμένα.
«39.5...;!39.5 ΑΚΟΥΤΕ!»
Είπε και τον κοίταξαν και πι δυο σοβαροί.
«Σηκω μαλακα μου»
Τον σήκωσαν από το κρεβάτι και για κάποιον ήξερα ότι δεν ήταν καλή ιδέα να πάει...Είχα ένα περίεργο συναίσθημα στο στομάχι μου...Και δεν ξέρω γιατί...
Σηκώθηκα όρθια και έπιασα το χέρι του.
«Αν δεν θέλει να πάει δεν θα πάει»
Είπα και με κοίταξαν όλοι έκπληκτοι από το ποσό σοβαρή ήμουν.
«Αφού δεν θες...μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο σήμερα...»
Είπα ενώ για κάποιον λόγο ήξερα ότι δεν έπρεπε να πάει.
«Τι τρέχει;»
Με ρώτησε μπερδεμένος σμιγοντας τα φρύδια του μεταξύ τους ενώ με πλησίασε.
Τον κοίταξα στα μάτια σηκώνοντας το βλέμμα μου.
«Απλά,έχω ένα κακό προαίσθημα αν το λέμε έτσι»
Είπα και με κοίταξε σοβαρά στα μάτια για αρκετά δευτερα σαν να προσπαθούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.
«Απλά μην πας»
Είπα και με κοίταξε εντονα.
«Οκ...οκ..δεν θα πάω»
Είπε καθώς μπορούσε να δει ότι σχεδόν τον παρακαλούσα...
Και τύλιξα τα χέρια μου γύρω του αγκαλιάζοντας τον καθώς και εκείνος έκανε το ίδιο ενώ άφησε ένα φιλι στα μαλλιά μου...
«Τι συμβαίνει;»
Ψιθύρισε μιας και κατάλαβε ότι ένιωθα λιγο περίεργα που βρίσκονταν και οι άλλοι στον χώρο.
«Δεν ξέρω,απλά πρώτη φορά έχω αυτό το πράγμα και νιώθω ότι θα γίνει κάτι κακό»
Είπα γελώντας ελαφρά.
«Ακούγεται ηλιθιο και τρελό απλά...»
Άρχισα και τον κοίταξα στα μάτια.
«Κάνε μου μια χάρη ακόμα και αν ακούγομαι τρελή»
Είπα γελώντας πνιχτα και χαμογέλασε στραβά.
«Πίστεψε με προτιμώ εκατομμύρια φορές να κάτσω μαζί σου και απλά να είμαστε στον καναπέ να βλέπουμε ταινίες από το να πάω στην παπαρια το reunion»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Ε ρε μουνοδουλε»
Είπε ο Blake ενώ όλοι γελάσαμε πνιχτα καθώς ο Sean του έδειξε το μεσαίο δάχτυλο του.
«Στον κωλο σου»
Είπε ο Sean καθώς ακόμα είχε περασμένο το ένα χέρι του γύρω μου...
ο Blake χαμογέλασε ενώ αναστέναξε δυνατά.
«Μην με ανάβεις με αυτές τις σκέψεις τρελό αγκορι γιατί άνθρωπος είμαι και εγώ»
Είπε με αστεία φωνή ενώ ο Sean γέλασε πνιχτα.
«Ε τι να πάω να καν. Μόνος μου;Μόνο με εσένα μιλούσα τότε όποτε δεν έχει πλάκα»
Είπε γελώντας και κοίταξε τον Leoπονηρά.
«Ωραία αφού αυτός είναι μουνοδουλος πάμε να βγούμε μόνοι μας μωρό μου...Δεν τους έχουμε ανάγκη»
Είπε ο Blake ενώ σήκωσε το πόδι του και ο Leo το κράτησε από το πίσω μέρος του γονάτου του.
«Αχχ μην με τρελενεις απογευματιατικα»
Είπε ενώ βγήκαν γελώντας από το δωμάτιο.
«Ε και που στε...ΦΡΟΝΙΜΑ»
Είπε ο Blake κάνοντας μας να γελάσουμε.
Έκλεισαν την πόρτα και με κοίταξε στα μάτια γελώντας ελαφρά.
«Ποσό μαλακες είναι;»
Είπε και γέλασα ελαφρά ενώ τύλιξα τα χέρια μου γύρω του και έβαλα το πρόσωπο μου στο στερνο του καθώς έκλεισα τα μάτια μου..
Πέρασε παραξενεμενος τα χέρια του γύρω μου ενώ δεν τον άφηνα για λίγα λεπτά...Και απλά στεκόμασταν αγκαλια...
Και όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα ένιωθα όλο και πιο μαγικά καθώς βρισκόμουν στην αγκαλια του...Μεθυσμένη από το άρωμα του και μαγεμένη από τη ζεστασιά που πρόσφερε η αγκαλια του.
Και όσο τρελό και αν ακούγεται...Αυτή τη στιγμή...Εκείνη τη στιγμή..
Ήμουν σίγουρη ότι,αυτό που είχαμε ήταν τόσο ιδιαίτερο που...δεν ξέρω απλά,ένιωσα τόσο ήρεμα και ένιωσα ότι δεν είχα ξαναυπαρξει πιο ερωτευμένη μαζί του άλλη στιγμή.
«Σε αγαπάω τόσο πολύ»
Είπα ενώ τα μάτια μου έτσουζαν και γέλασε ελαφρά.
«Και εγώ μικρή»
Είπε ενώ έτριψε γλυκά τη πλάτη μου.
«Τι έπαθες καλε;»
Είπε ενώ πήγε να με αφήσει για να με κοιτάξει όμως έγνεψα αρνητικά και απλά τον ξαναγκαλιασα.
«Απλά κράτησε με για λιγο»
Είπα και πέρασε τα χέρια του γύρω μου χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη στιγμή.
[...]
«Σε αγαπάω»
Είπα γελώντας καθώς καθόμασταν στον καναπέ και με κοίταξε χαμογελαστός.
«Δεν μου αρέσει αυτή η λέξη»
Είπε και ξεφυσηξα.
«Όχι πάλι τα ίδια»
Είπα και έγνεψε αρνητικά.
«Όχι όχι δεν εννοω αυτό,απλά,μου φαίνεται τόσο συνηθισμένη,όλοι την λένε...Και ξέρω ότι αυτό που έχουμε δεν είναι σαν τους άλλους,όποτε μας αξίζει κάτι πιο ιδιαίτερο»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά...
«Μοναδικό...»
Συμπλήρωσε και συνέχισα να τον κοιτάω χαμογελαστή.
«Που θα το καταλαβαίνουμε μονάχα εμείς οι δυο»
Είπε και γέλασα ελαφρά.
«Στην νοηματική θα μιλάμε»
Ρώτησα πειράζοντας τον και γέλασε ελαφρά.
«Καταλαβαίνεις τι εννοω»
Είπε και γέλασα ελαφρά.
«Ναι...ναι σε καταλαβαίνω»
Είπα καθώς τον χάζευα χαμογελαστή σαν μαγεμένη.
Ενώ εδειξε να είναι σκεπτικός.
«Αυτό θα μπορούσε να είναι»
Είπε και ξύπνησα από τον λήθαργο μου.
«Ποιο πράγμα;»
Ρώτησα και γέλασε ελαφρά.
«Σε καταλαβαίνω;Μπααα...παπαρια»
Είπε και γέλασα πνιχτα...Ώσπου οσο και να ήθελα να συγκρατηθώ έσκασα στα γέλια.
«Είναι πολύ χάλια»
Είπα και γέλασε έλαφρα.
«Το ξέρω»
Είπε και χαμογέλασα κοιτάζοντας τον.
«Ποιος νοιάζεται αν το σε αγαπάω είναι κοινότυπο και συνηθισμένο;Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε κάτι ιδιαίτερο όποτε χεστηκαμε»
Είπα και γέλασε ελαφρά από τον παιδικό τρόπο που το είπα.
Με έβαλε να κάτσω πάνω στα πόδια του και τον κοίταξα σοβαρά στα μάτια.
«Να σε ρωτήσω κάτι;»
Ρώτησε και γέλασε έλαφρα.
«Όχι»
Είπε και γέλασα ελαφρά.
«Έλα σοβαρά μιλάω»
Είπα και γέλασε ελαφρά καθώς τα υπέροχα λακακια του εμφανίστηκαν.
«Έλα ριχτο»
Είπε...
«Αλλά απάντησε μου ειλικρινά»
Είπα και με κοίταξε μπερδεμένος ενώ έγνεψε αργά θετικά.
«Τι εννοούσε η μάνα μου για την εταιρία του μπαμπά σου και...όλα όσα είπατε για αυτό»
Είπα καθώς με έτρωγε εδώ και ώρα.
Και ξεφυσηξε καθώς τα χέρια του χάιδεψαν τα μπούτια μου...
«Δεν...χρειάζεται να ξέρεις»
Είπε σοβαρά κοιτάζοντας με στα μάτια.
«Γιατί δεν μου ανοιγεσαι ποτέ για αυτό το θέμα...»
Άρχισα κοιτάζοντας τον.
«Εννοω,έχουμε μιλήσει για πολύ πιο σοβαρά θέματα και...δεν καταλαβαίνω γιατί θες να μου το κρύψεις»
Είπα ξεφυσώντας ελαφρά και ξεροκαταπιε.
«Δεν θέλω να στο κρύψω...Και όντως όλα όσα σου έχω πει τα έχω πει γιατί σε εμπιστεύομαι,αλλά αν σου πω αυτό που θες να μάθεις,πίστεψε με δεν θα με βλέπεις όπως με βλέπεις αυτή τη στιγμή»
Είπε και γέλασα ελαφρά.
«Γιατί τι νομίζεις θα αλλάξει;Σε έχω δει να κλαις...ακόμα και για καρτούν.Αφου δεν σε θεώρησα φλουφλη τότε πίστεψε με δεν θα το κάνω ποτέ...με τίποτα»
Είπα και γέλασε χτυπώντας με στον ώμο για πλάκα.
«Απλά άστο για σήμερα,θα τα πούμε άλλη μέρα...Δεν έχω όρεξη για αυτά σήμερα»
Είπε και έγνεψα θετικά καθώς τον κοίταξα στα μάτια ενώ έβαλα τις παλάμες μου στα μάγουλα του.
«Τι θες να κάνουμε;»
Ρώτησα και χαμογέλασε πονηρά.
«Έχω μια ιδέα»
Είπε ενώ πέρασε τα χέρια του μέσα από τη μπλούζα μου καθώς μόλις τα κρύα χέρια του ήρθαν σε επαφή με τη καυτή πλάτη μου ένιωσα ένα ρίγος να διαπερνάει το σώμα μου.
«Θα μπορούσαμε να...»
Άρχισε καθώς ψιθύρισε στο αυτί μου...
«Θα μπορούσαμε να δούμε σειρές»
Είπε για να με ξενερώσει και κοπάνησα τον ώμο του γελώντας.
«Είσαι τόσο μαλακας ώρες ώρες»
Είπα και γέλασε ελαφρά.
«Με έχουν αποκαλέσει και χειρότερα»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
Και ξαφνικά με σήκωσε στα χέρια του σε στυλ νύφης και φώναξα έκπληκτη καθώς γραπωθηκα πάνω του.
«Τι κανεις;!»
Ρώτησα και με κοίταξε γελώντας ελαφρά.
«Ποιος νοιάζεται;»
Είπε και τότε με γύρισε με ευκολία και με σήκωσε βαζοντας τα χέρια του κάτω από τον ποπο μου καθώς ένωσε εντονα τα χείλια του με τα δικά μου.
«Με έχεις τρελάνει»
Είπε ξαφνικά καθώς τον κοίταξα έκπληκτη ενώ γέλασα ελαφρά πριν ξανά ενώσω εγώ τα χείλια μας μεταξύ τους.
«Και εμένα»
Ψιθύρισα και γέλασε ελαφρά.
«Ωραία»
Ψιθύρισε στο αυτί μου...
«Αυτός ήταν ο σκοπός μου»
Είπε και χαμογέλασα τόσο αληθινά καθώς απλά κοιτούσα τα μάτια του...την έκφραση του προσώπου του..
Μπορεί να ακούγεται περίεργο,αλλά για κάποιον λόγο ήξερα ότι,αυτή τη στιγμή,αν τον έχανα,αν έφευγα όπως τότε,δεν θα μπορουσα να είμαι μακριά του...
Τον είχα ανάγκη στη ζωη μου ακόμα και αν δεν πρέπει να είσαι εξαρτημένη από κανέναν.
Όμως αυτό δεν με φόβιζε,γιατί ήμουν σίγουρη ότι αυτός είναι και θα είναι για πάντα ο μοναδικός άνθρωπος που θα ερωτευτώ τόσο αληθινά...
Μετά από εκεινον,δεν θα ήμουν ίδια...
Μετά από εκεινον,δεν θα υπήρχε κανεις άλλος...
«Τι;»
Ρώτησε χαχανιζοντας και έγνεψα αρνητικά.
«Τίποτα»
Είπα ενώ πέρασα τα δάχτυλα μου ανάμεσα από τα μαλλιά του και ένωσα τα χείλια μας μεταξύ τους.
«Πάμε πάνω»
Είπα καθώς οι άκρες των χειλιών μας ακουμπούσαν και ανεβήκαμε τα σκαλιά καθώς εκείνος με είχε ακόμα στην αγκαλια του ακόμα και αν επέμενα να με αφήσει κάτω.
Όταν έκλεισε την πόρτα του δωματίου κατέβηκα από τα χέρια του και έκανα μύτες καθώς εγώ ήμουν η πρώτη που τον φίλησα.
Κλείδωσα την πόρτα πίσω μας και καθώς φιλιομασταν περπατούσε με βήματα προς τα πίσω προς το κρεβάτι.
Και όταν κάθισε τον εσπρωξα ελαφρώς προς τα πίσω έτσι ώστε να ξαπλώσει στο κρεβάτι καθώς ανέβηκα πάνω του και με κοίταξε κάπως έκπληκτος.
«Δεν μου είχες πει για αυτά ηλιαχτίδα»
Είπε και χαμογέλασα στραβά ενώ ένωσα τα χείλια μου με τα δικά του και παράλληλα το χέρι μου είχε πάει προς τον καβάλο του τζιν του.
Και άρχισα να το κινώ με αργές κινήσεις.
Εκείνος έκλεισε τα μάτια του ενώ άφησε τον αυχένα του να πέσει στο κρεβάτι.
Έσκυψα προς τα κάτω καθώς ξεκουμπωσα το τζιν του και το κατέβασα λιγο αβολα μιας και δεν είχα ξαναπάρει εγώ τετοια πρωτοβουλία ποτέ.
Και κατέβασα λιγο το μαύρο μποξεράκι που φορούσε καθώς όταν το πρόσωπο μου πλησίασε προς εκείνη την περιοχή ξεφυσηξε ελαφρώς ενώ έπειτα από λίγη ώρα...
Τον άκουσα να βαριανασαινει κάτι που με έκανε να νιώθω για κάποιον λόγο μια προσωπική ευχαρίστηση;Δεν ξέρω...
Έπειτα από λιγο απομακρύνθηκα από εκεινον ενώ με έπιασε κατευθειαν και με φίλησε καθώς ανέβηκε προς τα πάνω στο κρεβάτι έτσι ώστε η πλάτη του να στηρίζετε στον τοίχο πίσω από το κρεβάτι...
Και να βρίσκεται καθιστός.
Πέταξε τη μπλούζα του καθώς με έφερε κοντά του και έβγαλε με αργές κινήσεις τη μπλούζα μου και την άφησε στο κρεβάτι...
Και έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα όλα μου τα ρούχα βρίσκονταν ακουμπισμένα στο κρεβάτι ενώ με έφερε κοντά του και ένωσε τα χείλια μας με γλυκές κινήσεις,κάτι που δεν έχει ξαναγίνει όσες φορές έχει γίνει ότι έχει γίνει...
Πάντα ήταν πιο παθιασμένο και δίχως ιδιαίτερα συναισθήματα όμως για πρώτη φορά παρά την «ηρεμία» που επικρατούσε,ήταν ότι πιο τέλειο είχα αισθανθεί.
Ένιωσα την πίεση να αυξάνεται καθώς βρισκόμουν καθισμένη πάνω του και με το ένα του χέρι βρισκόταν πίσω στην πλάτη μου φέρνοντας με κοντά του ενώ το άλλο βρισκόταν στο στήθος μου.
Παράλληλα άφηνε απαλά υγρά φιλια στον λαιμό μου καθώς είχα πάει προς τα πίσω τον αυχένα μου για να του δώσω περισσότερο χώρο.
Οι κινήσεις του ήταν σχετικά αργές και για πρώτη φορά μπόρεσα να νιώσω ολοκληρωμένη με αυτό το πράγμα.
Έπειτα με έφερε κοντά του καθώς ένωσε με γλυκές κινήσεις τα χείλια του με τα δικά μου και μετά από λιγο δάγκωσε το κάτω μου χείλος βαζοντας τη γλώσσα του στο στόμα μου ενώ έπειτα από καιρό φορούσε ξανά το σκουλαρίκι στη γλώσσα του κάνοντας με να νιώθω ένα ρίγος κάθε φορά που με ακουμπούσε.
Το δωμάτιο είχε γεμίσει από τους δικούς μου αναστεναγμούς καθώς και από τις δικές του βαριές ανάσες.
Και έπειτα από μερικά λεπτά τελειώσαμε και οι δυο μαζί ενώ ένωσε τα χείλια μας για ακόμα μια φορά μεταξύ τους καθώς με κοίταζε στα μάτια για μερικά δευτερα.
«Γιατί με κοιτάς έτσι;»
Ρώτησα χαμογελώντας ενώ μπόρεσα να δω ένα ελαφρύ χαμογελο στα χείλια του.
«Γιατί είσαι πανέμορφη»
Είπε ενώ με κοιτούσε βαθιά μέσα στα μάτια και εγώ γέλασα ελαφρά.
Κατέβηκα από πάνω του και ξάπλωσα δίπλα του καθώς κοιταζομασταν για λίγη ώρα .
Και γελάσαμε και οι δυο πνιχτα ταυτόχρονα.
«Ήταν...»
Άρχισα και με κοίταξε γελώντας ελαφρώς.
«Γαματο...»
Συμπλήρωσε και έγνεψα θετικά κοιτάζοντας τον.
«Ναι...ήταν»
Είπα και χαμογέλασε γλυκά κοιτάζοντας με.
«Είμαι ερωτευμένος μαζί σου ηλιαχτίδα»
Είπε και γέλασα ελαφρά.
«Κάτι καινούργιο;»
Ρώτησα και γέλασε πνιχτα.
«Όμως πιστεύω δεν έχω υπάρξει πιο ερωτευμένος μαζί του αυτή τη στιγμή...»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά καθώς η παλάμη μοθ μεταφέρθηκε στο μάγουλο του.
«Ούτε εγώ»
Είπα και χαμογέλασε.
«Ποιο είναι το πράγμα που θες να κανεις περισσότερο και δεν έχεις κάνει ή θες να αποκτήσεις;»
Ρώτησε ξαφνικά και γέλασε ελαφρά από την ερώτηση μου.
«Θέλω να γυρίσω όσο περισσότερο μπορώ τον κόσμο...Δηλαδή να πηγαίνω ταξίδια και να είμαι συνεχώς κάπου άλλου,όμως κανεις να μην ξέρει που είμαι»
Είπε κοιτάζοντας με σχεδόν μαγεμένος στα μάτια και χαμογέλασα αυθορμητα.
«Εσένα;»
Με ρώτησε και γέλασα πνιχτα.
«Μια μέρα να ξυπνήσουμε μόνοι μας σε ένα σπίτι μακριά από εδώ διπλα στη θάλασσα που δεν θα βρίσκονται ούτε οι γονείς μου,ούτε οι κριτικές ολονων...Και απλά να καθόμαστε μόνοι μας και να είμαστε όλη μέρα στη θάλασσα...και να περνάμε τέλεια»
Είπα και χαμογέλασε στραβά.
«Δεν είναι τίποτα το ακατόρθωτο ξέρεις»
Είπε κοιτάζοντας με στα μάτια.
«Μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε θελουμε στη ζωη μας,αρκεί να το θελουμε πραγματικά»
Είπε και έγνεψα θετικά.
«Δεν θα άντεχα να σε χάσω,και όσο περνάει ο καιρός γίνεσαι όλο ένα πιο,απαραίτητος στη ζωη μου»
Εξομολογήθηκα έπειτα από μερικά λεπτά σιγής και με κοίταξε στα μάτια εντονα.
«Θέλω να ξέρεις κάτι...Ακόμα και αν χωρίσουμε,ακόμα και αν δεν είμαστε πλέον μαζί ,ή απομακρυνθούμε»
Άρχισα κοιτάζοντας τον.
«Θέλω να ξέρεις ότι μπορεί να είμαι μόνο 19,αλλά δεν πρόκειται να ερωτευτώ και να αγαπήσω κανέναν άλλον όσο εσένα»
Είπα και με κοίταξε στα μάτια.
«Και φοβάμαι να σε χάσω γιατί είμαι σίγουρη ότι,δεν θα υπάρξω ποτέ τόσο απόλυτα ευτυχισμένη με άλλον»
Είπα και χαμογέλασε στραβά καθώς πέρασε μια τούφα από τα μαλλιά μου που είχε πέσει στο πρόσωπο μου πίσω από το αυτί μου.
«Λοιπόν δεν χρειάζεται να ανησυχείς για αυτό γιατί σου έχω ήδη πει ότι ακόμα και αν χωρίσουμε,όσο κωλο εγωιστές και να είμαστε,ακόμα και αν είμαστε Μα άλλους,θα καταλήξουμε οι δυο μας...»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Σου έχω πει ηλιαχτίδα ότι θα σε παντρευτώ ότι στον πουτσο και να λένε οι γονείς σου και οποίος άλλος μαλακας υπάρχει»
Είπε και έγνεψα θετικά γελώντας ελαφρά.
«Λοιπόν,θέλω να ακούσω από τώρα»
Είπε κοιτάζοντας με.
«Πως θες να είναι;»
Είπε γελώντας ελαφρά και χαχάνισα.
«Λοιπόν,θέλω να είναι στη θάλασσα...»
Άρχισα κοιτάζοντας τον γελώντας ελαφρά.
«Και να είμαστε λίγα άτομα,να μην το ξέρει κανεις»
Είπα και έγνεψε θετικά ενώ έπιασε το κινητό του από το κομοδίνο και πάτησε το κουμπί της ηχογράφησης.
«Συνεχισε»
Είπε και τον κοίταξα γελώντας.
«Σοβαρά τώρα;»
Ρώτησα και έγνεψε θετικά.
«Αυτό Θα το ακούσουμε μετά από χρόνια για να είμαστε σίγουροι ότι τα έχω κάνει όλα σωστά»
Είπε και γέλασα πνιχτα ενώ έγνεψα θετικά.
«Λοιπόν θέλω...Εμ θέλω...να είναι απόγευμα και ο ήλιος να έχει πορτοκαλί χρωμα...»
Συνέχισα και έγνεψε θετικά γελώντας.
«Συνεχισε συνεχισε»
Με δούλεψε και γέλασα πνιχτα.
«Και θέλω μετά να φύγουμε και να πάμε οπουδήποτε θελουμε...όπου να είναι»
Είπα και γέλασε.
«Α..α και το σπίτι μας-
Άρχισα και με κοίταξε σκεπτικός.
«Α έχουμε και περιγραφή από το σπίτι...Μην κλέβεις ιδέες από το Notebook Εξαλλου με αναγκασες να το δούμε αλλά παραπάει αυτό»
Είπε και γέλασα γνέφοντας θετικά.
«Θέλω το σπίτι μας να έχει...πισίνα και τζακούζι...Εμμμ και να,έχει πολλά πολλά δωμάτια»
Άρχισα και με κοιτούσε με ένα βλέμμα σαν να με δουλεύει.
«Πλάκα κάνω»
Είπα και γέλασε πνιχτα.
«Αυτό ελειπε,να μην κανεις και ολας...Σε ένα διαρακι και πολύ σου είναι»
Με δούλεψε και κοπάνησα τον ώμο του...
Ενώ έγνεψα αρνητικά.
«Όχι...το σπίτι μας δεν θα κοστίσει τίποτα Βασιξα»
Είπα και με κοίταξε στα μάτια.
«Θέλω το σπίτι να είναι αυτό που βρισκόμασταν στη σχολη...»
Είπα και με κοίταξε στα μάτια.
«Εκεί ξεκίνησαν όλα...Και εκεί θέλω να καταλήξουν...Καθώς θα έχουμε τότε την ευκαιρία να μου μάθεις λιγο μποξ γιατί ποτέ δεν το έκανες»
Είπα και γέλασε πνιχτα κοιτάζοντας με χαμογελαστός.
«Τώρα θέλω να πεις ποσό με ποθείς»
Είπε με ένα πονηρό αστείο βλέμμα και γέλασα.
«Μην ντρέπεσαι...Ελεύθερα μιλά»
Είπε γελώντας και χαχάνισα.
«Έχω να δηλώσω ότι...εγω η Allison Williams,ποθω αδυσώπητα και ταμαλα τον Sean Turner και ότι τον αγαπάω και ότι δεν πρόκειται να ερωτευτώ ποτέ κανέναν άλλον,εκτός από τον ίδιο»
Είπα γελώντας και κούνησε το κεφάλι του θετικά.
«Και για πες...παρακάτω»
Είπε και γέλασα πνιχτα...
«ΑΑΑ και ότι δέχομαι και ότι θέλω να παντρευτώ το ηλιθιο βλήμα δίπλα μου Κάποτε»
Είπα γελώντας ενώ ξέραμε και οι δυο ότι λέγαμε ότι βλακείες μας περνούσε από το κεφάλι.
«Αα και ότι δηλώνω και κάτι ακόμα...Ότι δεν θα υπάρξει ποτέ κανένας πιο τέλειος και πιο ιδανικός «άντρας» από τον Sean για εμένα»
Είπα και έγνεψε θετικά.
«Άμα μπράβο...»
Είπε και γέλασε ενώ τον κοίταξα γλυκά στα μάτια.
«Σε αγαπάω..»
Είπα γλυκά πέρα από την πλάκα...
«Και Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω να το κάνω»
Είπα και χαμογέλασε γλυκά.
«Υπόσχεσαι ότι...ο,τι και αν συμβεί,ότι και αν έχει συμβεί...θα τα ξαναβρούμε»
Είπε και έγνεψε θετικά γελώντας.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να με ξεφορτωθείτε τόσο εύκολα κύριε»
Είπα γελώντας.
«Φυσιξα και υπόσχομαι»
Είπα και γέλασε ελαφρά.
«Όσο γέροι,νέοι οι ενήλικες και ξενερωτοι έχουμε γίνει;»
Ρώτησε και γέλασα ελαφρά.
«Ναι»
Είπα και χαμογέλασε.
«Εσυ δέχεσαι;»
Τον ρώτησα και με κοίταξε στα μάτια γελώντας.
«Τι με ρωτάς τώρα;»
Ρώτησε και γέλασα έλαφρα...
«Σε αγαπάω τόσο πολύ πούστη μου»
Είπε και χαμογέλασα.
«Και εγώ»
Είπα κοιτάζοντας τον σαν μαγεμένη...
«Και υπόσχομαι ότι θα ξεχάσουμε τα πάντα αν χωρίσουμε και ξαναβρεθούμε»
Είπα και γέλασε ελαφρά ενώ έγνεψε θετικά.
«Πως κλείνει τώρα η μαλακια;»
Ρώτησε καθώς προσπαθούσε να κλείσει την ηχογράφηση και γέλασα ελαφρά καθώς ένωσα τα χείλια μας μεταξύ τους σαν να το είχα ανάγκη...
Κάθε φιλι του έμοιαζε σαν να ήταν το πρώτο μας...τόσο ιδιαίτερο.
«Υπόσχομαι»
Είπα κοιτάζοντας στα μάτια.
«Και εγώ»
Είπε ενώ πήρε το χέρι μου ανάμεσα στις μεγάλες παλάμες του και άφησε ένα φιλι.
«Είσαι ο λόγος ύπαρξης μου»
Είπε και γέλασα πνιχτα.
«Τι;»
Ρώτησα και έγνεψε θετικά γελώντας.
«Σοβαρά μιλάω,πριν από εσένα δεν είχα βρει ποτέ κανένα νόημα στη ζωη μου...Εσυ είσαι το μόνο νόημα και σημαντικό πράγμα στη ζωη μου...Είσαι ο μόνος λόγος που σηκώνομαι κάθε μέρα χαμογελώντας όταν θα σε δω να κοιμάσαι δίπλα μου καθώς έχεις πάρει αγκαλια τα μαξιλάρια και μοιάζεις με μωρό...Εισαι ο μόνος λόγος που δεν έχω παρατήσει τα πάντα...Είσαι ο μόνος λόγος που είμαι ευτυχισμένος για πρώτη φορά»
Είπε και χαμογέλασα γλυκά.
«Απλά συνεχίζω να σου λέω συνέχεια τα ίδια πράγματα γιατί,δεν μπορώ να βαλω σε μια πρόταση ή σε μερικές λέξεις αυτά που νιώθω...και θέλω να σου υπενθυμίζω ποσό σημαντική είσαι για εμένα»
Είπε και τον κοιταξα συγκινημένη καθώς τον αγκάλιασα γελώντας ελαφρά καθώς τα μάτια μου είχαν βουρκώσει.
«Εγώ το μόνο που ξέρω...επειδή δεν το έχω τόσο με τα λόγια...»
Άρχισα κλείνοντας τα μάτια μου καθώς μυριζα απεριόριστα το άρωμα του.
«Είναι ότι το μόνο πράγμα που θελω είσαι εσυ...Όλες τις ατέλειες,όλα τα λάθη σου,τα χαμόγελα,το αστείο γέλιο σου,τα ανώμαλα αστεία σου,τον σαρκασμό σου...Απλά θέλω εσένα...Και αυτό είναι το πιο αληθινό που μοορω να σου πω»
Είπα και με αγκάλιασε σφιχτα.
«Άντε μπράβο γιατί μόνο εγώ μιλάω και φαίνομαι πολυλογάς...όχι ότι δεν είμαι,αλλά εσυ είσαι συνέχεια στη μούγκα»
Είπε και γέλασα πνιχτα καθώς τα μάτια μου είχαν βουρκώσει.
Γειαα σας!
Ελπίζω να σας άρεσε το κεφαλαιο.
Τα λέμε στο επόμενο
Φιλακιααααα❤️❤️❤️👌