August's POV
"What do you mean I have an ability?" Until now I was on shock. Like hell, paanong hindi kung sasabihan ako na may ability ako. Never in my life I imagined na meron ako nito dahil wala naman akong maramdaman.
"You break the wall and thrown me like I am nothing." Sagot naman nito.
Napalunok ako. "You mean, I have super strength?"
Umiling naman si Cayden. "No, it's not super strength. I have a suspicion but I am still not sure about it. You need to undergo with ability evaluation to know what element or category you belong."sagot naman ni Cayden sa akin.
So may ganun pala. Pero bakit parang hindi ko ramdam na may kapangyarihan ako? Bakit parang walang nagbago? Hindi ba dapat maramdaman ko yun?
"But why I can't feel anything?" Nagtatakang tanon ko rito. Syempre this is new to me at hindi ko talaga ito inasahan.
"There are possibilities why. It could be, the ability that you have is still weak or you already have it a long time ago that's why you did not notice changes." Sagot naman nito.
"Ah I think it's the first one." Imposible naman kasi na matagal na akong may powers. Eh di sana noon pa diba?
"Agent White." Tawag naman sa akin ni chief kaya napatayo naman ako ng matuwid.
"Sir." Sagot ko rito.
Ngumiti naman ito sa akin akala ko kung ano na. "Since your team finished the job. I'll grant you a vacation. Including your team. Like a week vacation." Saad nito sa akin.
Lumiwanag naman ang mukha ko sa narinig. "Thank you sir." Sagot ko rito ng pormal pa rin pero yung totoo gusto kong tumalon sa saya.
"We better go now." Yaya naman nito sa akin.
"Okay.... but wait magpapaalam lang ako kay Misha." Sagot ko rito. Tinawag ko naman si Misha. "Misha! Uwi na ako."
"Teka! Sasabay na ako!" sagot naman nito at nagmamadali itong lumapit sa amin. "Sa wakas naman at may bakasyon na tayo. Nakakapagod din itong misyon na to." Reklamo pa nito.
Napapailing na lang ako. Kung makareklamo kasi ito akala mo bago ito sa trabaho. Kaya sabay ba kaming lahat na lumabas suot suot pa rin ang gown ko na parang gusto ko ng hubarin. Marami din ang tao sa labas pero hindi naman sila hinuli. Pero marami na rin ang nawala. Malamang ay umalis na ang iba sa takot. May mga media na rin na nakaabang at ang iba ay kausap ang mga saksi sa mga pangyayare.
Umiwas kami sa media at lumabas kami ng ligtas. Alam ko na magiging malaking balita ito sa buong Pilipinas. Nakikita ko rin ang pagpasok ni Nate sa Police Car na nakaposas na hanggang ngayon ay wala pa rin malay.
"We're going to take this ride." Biglang saad naman ni Cayden sa amin na ikinalingon namin kung saan ito nakatingin.
Nakatingin ito sa isang itim na Ford Ranger. So he did not use his flashy car. Lumapit kami sa sasakyan at biglang tumunog naman ang cellphone ni Cayden kaya sinagot niya ito.
"Yeah." Bungad nito. Tahimik ito at biglang iginala nito ang mga mata sa paligid at biglang huminto. Nagtaka naman ako. "Okay." Usal nito uli kaya sinundan ko ang tingin nito.
Napakunot ang noo ko ng may dalawang pigura na naglalakad palapit sa amin. Wala akong ideya kung sino ang mga ito. Basta nakatingin lang din ako dito at hinihintay na makita ko ang mga mukha nila. Then in a few seconds, their face appeared at nanlaki ang mga mata ko.
"Lucas and.......Kaye?" Di makapaniwalang tanong ko rito.
"Oh my god! August!" Biglang tili ni Kaye at tumakbo ito papalapit sa akin.
Agad ko itong nayakap. All the memories came in na para bang kahapon lang yun nangyari. I should not forget that she's not just some alien... She's a freaking deity kumalas naman ako pagkatapos ng madamdamin yakapan namin.
"Kaye, I can't believe that you are really here." Di makapaniwalang saad ko rito. I know that I was already told by Cayden that she's here but I still can't believe it when I saw it with my own two eyes. It's too much for me to handle.
"I know. It took us a little time to figure out how to get here." Saad naman nito sa akin. Pero hindi nito natuloy ang sasabihin dahil napatingin ito sa katabi ko and the face of Kaye was written with awkwardness kaya napatingin din ako sa tinitingnan nito.
I saw Misha who was like a deer right now staring at the headlight. Halos hindi na ito kumurap and her mouth was hanged open. Hindi ko alam kung nagulat ito kay Kaye o kay Lucas. But I almost cursed when I realized something. Misha doesn't have a single idea from the world I came from five years ago.
"Ahm yeah. Misha, this is actually a friend of mine her name is Kaye... and Kaye Misha my bestfriend." Pakilala ko rito but I am giving signals to Kaye na sana ay makuha niya kung anong ibig sabihin but seems like she's not that slow naman din.
"Hi! Nice to meet you." Masiglang bati naman ni Kaye kay Misha na ngayon ay parang natauhan na. Nakalahad ang kanang kamay ni Kaye kaya tinanggap yun ni Misha na puno ng pagtataka.
"N-nice to meet you too." Sagot nito pero napabaling naman ang tingin nito sa akin. "I don't have any idea that you had a friend." Saad nito.
Yeah. She knows me so well. Hindi ako nakikipagkaibigan basta-basta. I only have Misha as bestfriend since then at dumagdag si Reed na ngayon ay ewan san lupalop na yun. Wala na akong ideya kung nasaan siya. But aside from that ay wala na akong maconsider na kaibigan ko dito.
Kaya mabilis na lang akong gumawa ng kuwento. "Aahh... I met her in a coffee shop and we constantly chatted. Lagi kaming nagkakataon na nagkikita sa coffee shop na yun." Sagot ko rito kahit hindi naman totoo. Ni wala akong ideya kung anong coffee shop ba tinutukoy ko.
"Aah... I see." Sagot nito and her eyes diverted to Lucas na nahuli ko rin na nakatingin kay Misha. I ak betting my life, there is really something goin on between the two. They are freaking acting weird. No one even dared to speak between the two. Seems like they are only sending mind messages.
"Ehem... Hi Luke-" naputol naman ang sasabihin ko dahil sumabat naman itong si Misha.
"Luke? He's Marcus did you forgot?" Pagtatama nito sa akin.
Shit, I forgot that Luke was using his second name here. How can I forget about that.
"Luke is my first name. I mean Lucas." Sagot naman ni Luke na ngayon ay ikinanganga ni Misha.
"Then why not Lucas? Why Marcus?" Parang tanga na tanong ni Misha.
"And it's not of your business Misha. Pagpasensyahan niyo na ang babaeng ito." Hinging paumanhin ko sa mga ito. Misha is not aware who she's talking to. Alam ko nasa earth kami but heck they are three of them.
"Ugh, whatever." Sagot ni Misha at humalukipkip na. It's really a miracle that she's acting like somekind of a bratty girl right now. She's not like this usually.
"I guess we better go. The night is not getting any younger." Saad naman ni Cayden at binuksan na nito ang passenger seat sa front at pinapasok niya ako.
Hindi na rin ako nag-atubili at pumasok na ako. I just wanna go home right now and sleep. Masyadong marami na ang nangyare today and my brain still could not consume it gaya ng pagkakaroon ko ng super powers. Yeah I know pero kasalanan ko ba kung hanggang ngayon hindi pa rin ako nakapaniwala?
Sumakay na din sina misha sa likod. Naunang pumasok si Kaye. Narinig ko pa na nakipagtalo si Misha dahil ayaw niya na nasa gitna siya kaya walang nagawa si Lucas kundi ang pumasok bago pa pumasok si Misha. This is freaking weird and I don't know where is this coming from.
Naging tahimik ang tatlo sa likod and Misha was frowning like she hates something that I don't know. I wanted to ask her pero alam ko na hindi ito ang tamang oras. She's pissed. Kabaligtaran ito kanina kung saan excited itong umuwi ng matapos ang mission namin. Her swing started when Lucas and Kaye arrived....... Wait, does it make sense? An idea popped out from my mind but it doesn't make sense to me. I know na crush niya si Lucas but to the point that she will be pissed and making faces? May hindi ba ako alam?
Pinaandar na ni Cayden ang sasakyan. I glanced at Cayden and his eyes were trained on the road. Hindi ko na rin ito kinulet pa. Si Kaye naman ay tahimik na nakatingin sa labas. Si Lucas naman na parang pinagsakluban ng langit at lupa na panaka-naka ang tingin kay Misha.
Naging mahaba ang biyahe. Wala din akong nakikitang masyadong mga bumibyahe mga mangilan-ngilan lang na nasasakyan. Ni isa sa amin ay walang naimik. I busied myself browsing instagram na once in a bluemoon ko lang din buksan at halos mapamura pa ako ng makita ko ang post ni Reed! The hell, nasa korea pala ang lokong ito. Nakahashtag pa doon ang #annyeong. Pwede naman siya magpaalam ng matino hindi yung biglang mawawala lang ang loko. Hindi ko na pinusuan ang picture niya dahil nababanas ako sa kanya.
He has some series of photos in IG. Nasa Namsan Tower ito o minsan ay nasa Subway dine. Scroll scroll lang ang ginawa ko like the usual. I don't even see the sense why I have an account in IG na hindi naman ako nagpopost ng picture dito. Mas nakakapagpost pa ako sa Facebook kung saan nagpopost lang ako kung New Year.😓
Nagulat na lang akonng biglang prumeno si Cayden at kung wala akong seatbelt ay malamang tumilapon na ako sa harap. Nabitawan ko pa ang cellphone ko dahil dun.
"Oh my god! What happened?!" Biglang gulat na tanong ni Kaye.
"Aray!" Iyak naman ni Misha.
"Fuck, why did you bot wear a sear belt?!" Galit naman na saad ni Lucas.
"Back seat? May seatbelt? Adik ka ba?" Galit naman na sagot ni Misha. "Peste aray... wag mo akong hawakan buwiset ka!"
😳>> me.
Did I just heard Misha throwing a fit to Lucas? She was acting like an angry girlfriend for christ's sake! Kaya napatingin ako kay Cayden at imbes na magalit din ako dito ay hindi ako nakapagsalita. His face is on grim while looking at the front and his hands is tightly clutching the stirring wheel.
Napatingin ako sa kanyang tinitingnan at nagulat pa ako ng may nakita akong tao doon. I cannot see it clearly pero sigurado ako na lalake ito. Hindi ko alam kung nakatayo yan kanina pa o hinarang kami o aksidenteng napatawid. I don't have an idea dahil hindi naman doon nakafocus ang tingin ko kanina pa.
"Bloodsucker." Narinig kong sambit ni Lucas and I can hint some sharpness from his tone.
"Don't go outside love." Matigas na saad nito sa akin. Nagtataka akong napatingin sa magkabilaan. Lumabas si Cayden ng sasakyan and in a flash ay biglang sinuntok nito ang lalake pero hindi ito natumba. The fuck?! Sino ang taong ito para hindi matumba sa suntok ni Cayden.
"Shit this is not good." Naisaad naman ni Lucas kaya nagmadali itong lumabas ng sasakyan kaya ako naman dahil sa pag-aalala at curiosity ko kung ano ang nangyayare ay lumabas na rin ako pati sina Misha at Kaye.
"You mother fucker! I should have killed you when I had the chance!" Galit na galit na saad ni Cayden.
Nagulat naman ako ng makalapit ako dahil nakilala ko ang lalaking kinukuwelyuhan nito ngayon.
"Oh my god, Vlad?" Shit. This is Vlad. The guy from Russia who replaced Reed. Wala akong makitang galos sa mukha nito kahit kitang kita ko na nasuntok ito ni Cayden. Shit, I know how strong is Cayden but is his face made of steel? Wala man lang pasa?
"Hello dear August!" Biglang bati nito sa akin na tila eh matagal na kaming magkakilala.
As far as I know ay masyadong aloof ito at halos hindi nga ito nagsasalita. He is that kind of guy. Makikinig lang yan. Para bang ang mahal ng salita nito tapos ngayon biglang may pa dear August pa itong sinasabi.
"You fucker!" Sinuntok na naman ito ni Cayden at this time ay bumagsak na si Vlad sa sementadong kalsada.
Napatakip ako ng bibig when I saw na hindi na gumagalaw si Vlad. Oh my god, napatay ba siya? Napatingin ako kay Cayden.
"He's not dead. He's far being dead". Sagot naman ni Cayden sa akin and I remember, he can read my thoughts right now.
Far being dead? O kung baka ako ang tinamaan nun ay nadetached na yung ulo ko sa katawan ko dahil sa sobrang lakas nun. Pero mas nagulat naman ako ng gumalaw ito at dahan dahan na itong tumayo. I can see blood on his lips but he was smirking and it's creeping me out knowing that he was not that affected after that punch!
"It's time for us to go home your highness." Biglang saad ni Vladimir at sa gulat ko ay biglang nagkaroon ng parang ancient runes na hugis bilog sa paanan namin. It was emitting a yellow light at biglang lumakas na ang hangin.
"Oh my god, what is freaking going on in here?!" Nahihintakutan na saad ni Misha.
"Shit, Lucas hold Misha!" Yun ang huling narinig ko kay Kaye and Cayden grabbed me and suddenly a whirlpool feeling sucked us to infinity. A pitch black realm and I don't know where it leads.
_____________________________________________
Merry christmas to all my followers and readers with my series! I hope you had an amazing holiday and a bountiful new year!
Vote and comment!