" Emre biraz abartmıyor musun? " Yengem koltukta yatarken Emre abi onun karnına başını yaslamış duruyordu.
" Sus duyamıyorum. " Yengemin karnına parmağıyla dokunmaya başladığında güldüm.
" Hadi çocuğum bir ses ver. "
" Baba de ba-ba. " Kahkaha attığımda yengem bana baktı ve gözlerini devirdi. Komikti ama.
" Emre çocuk daha iki haftalık. İlahi yollarla karnımdayken sana baba diyemez. " Emre abim hayal kırıklığı ile karnından kulağını çektiğinde telefonuma mesaj gelmişti.
Yalın: Y.K hanım nasılsınız?
Ela: İyiyim Yalın bey siz nasılsınız?
Yalın: Ben de iyiyim çok şükür.
Yalın: Size bir teklif sunmak istiyorum müsaadenizle.
Ela: Evlenme teklifi ise kabul ediyorum.
Yalın: Onu da ederim bir ara ama bu farklı bir teklif.
Ela: Buyurun sizi dinliyorum.
Yalın: Benimle buluşmaya ne dersiniz?
Ela: Cevabını bildiğiniz soruları sormayınız.
Yalın: Sizi görmesem de olur.
Yalın: Havanın karardığı bir saatte gelirseniz,
Yalın: Sizi göremem ama yanımda olduğunuzu hissedebilirim.
Ela: Düşünürüm.
Konuşmadan çıkıp yengemlere göz attım ve odama çıktım. Nereden çıkmıştı bu buluşma olayı biliyordum.
Havanın soğuğuna rağmen çatıya çıktığımda soğuğa karşı gülümsedim. Seviyordum bu havayı. Aklıma gelen görüntüler ile gülümserken Yalın ile yakınlaşmış olmanın mutluluğuyla gökyüzüne baktım.
Flashback
Yalın'ın fotoğrafıma attığı yorumu görmemle kapıya koşmam bir olmuştu. Zaten bir saat önce eve gelmiştik ve hava iyice aydınlanmıştı.
Kapıyı açmamla daha az önce gördüğüm Yalın'ı gerçekten kapıda görmüş ve kalp krizi geçirme raddesine gelmiştim. Allah'ım şimdi geçirmeyeyim ne olur.
" İçeri almayacak mısın? " Transtan çıkıp onu içeri aldığımda sessizce odama oradan da çatıya çıkardım.
" Burası senin gizli yerin mi? " Oturduğum yerin yanına gelip oturdu.
" Pek gizli sayılmaz. Ama düşünmek için buraya çıkarım genelde. " Ayaklarını öne doğru uzatıp kollarını bağladı.
" Neden geldin? " Başını arkasına yaslayıp gözlerini kapattı ve mırıldandı.
" Düşünmem gerekiyordu. Beraber düşünürüz diye geldim. " Ben de onun gibi ayaklarımı uzatıp gözlerinin kapalı olmasından fırsat bilerek yüzünü inceledim.
Kusursuz yaratılmış gibiydi. Çenesi, burnu, dudakları, özellikle hayran olduğum gözleri kusursuzdu. Şu an o mavilikleri göremesem de güzeldi.
" Ne düşünmen gerekiyor? " Omuz silkip gözlerini açmadan konuştu.
" Sana şu bahsettiğim anonim var ya. " Heyacandan hızlanan nefes alış verişlerimi duymaması için nefesimi tuttum.
" Onu görmek istiyorum artık. En azından yanımda olduğunu hissetmek. " Bu gece yoldayken konuştuklarımız aklıma geldiğinde heyacanım artmıştı. Benim onun kafasını karıştırdığımı söylemişti. Anlayabiliyordum bunu. Salak değilim çok şükür.
Bana karşı olan davranışları arkadaşlığın ötesinde gibi geliyordu. Bana ilgi duyuyor olabilirdi ama benim asıl isteğim, anonim olan benden hoşlanmasıydı. Onu gerçekten seven birini sevmesiydi.
" Ama aynı zamanda kafanı karıştıran bir kız olduğunu söylemiştin. " Gözlerini açıp yüzünü bana çevirdi. Bak yine aynısı olmuştu. Yine gözleri parlıyordu.
" İkisinin aynı kişi olmasını isterdim. " Aniden böyle bir itiraf yapması ile donmuştum.
Aynı kişiyiz diyememek içimi o kadar yakıyordu ki anlatamam.
" Ela. Güzelim nefes al. " Komutuyla aniden nefes aldığımda gülmüştü. Çok fazla pot kırıyorum ben bu aralar.
" Kafanı karıştıranın kim olduğunu sorsam? " Ellerimle oynarken ona bakmamaya aşırı gayret ediyordum. Bakarsam gözlerimden anlar diye korkuyordum.
" Sanırım bunu sana söyleyemem. " Çünkü o kişi benim.
" Pekala sen bilirsin. " Onun ilk yaptığı gibi gözlerimi kapatıp başımı duvara yasladım.
Bir süre ikimiz de konuşmadığımızda birden çıkan rüzgar ile titremiştim. Yüzüme düşen saçlarımı geriye atmak için elimi kaldırdığımda Yalın'ın eline dokunmam ile geri çektim.
Gözlerimi ne yaptığına bakmak için açtığımda onun da aynı benim gibi saçlarımı düzeltmek için hamle yaptığını anlamıştım.
" Şampuan markan ney? " Saçımı düzeltip elini yüzümden çekmeden hemen önce sorduğu soru ile nefes vermiştim.
" Sen bana parfüm markanı söylersen ben de sana şampuan markamı söylerim. " Gülüp başını iki yana salladı.
" Parfümümü söylemem. " Omuz silkip güldüm.
" O zaman ben de şampuanımı söylemem. " Yeniden sessizlik olduğunda ona döndüm.
" Belki de anonimi yanına çağırıp onu tanımaya çalışmalısın. " Gözlerini ellerinden bana çevirdi.
" Kabul etmez ki. "
" Denemekten zarar gelmez. " Onaylayıp yanağımdan makas aldığında o yanağı asla yıkamayacağıma söz vermiştim kendi kendime.
" Teşekkür ederim güzellik. " Tebessüm edip önüme döndüm.
Sohbet ederken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım ve telefonumun alarmının çalması ile saati fark ettim.
" Sanırım okula gitmemiş gerek. " Oflayıp yerimizden kalktık ve odama indik.
" O zaman okulda görüşürüz. Ben çıkarım sen hazırlan. " Onaylayıp ona el salladım ve odamdan çıkışını izledim.
Ne zaman bana yazacaktı bilmiyorum ama ona verdiğim fikir aşırı tehlikeliydi. Beni tanırsa ne olurdu? Bilmiyorum.
Flashback son
Ona buluşmak istemesini söylememin üzerinden iki gün geçmişti. Telefonumu çıkarıp ona yazdım.
Ela: Tamam buluşalım.
Yalın: Gerçekten mi?
Ela: Evet. Sana yazdığımda saatte okulun önünde ol.
Yalın: Teşekkür ederim.
Akşam on civarında gidecektim. Hava karanlık olurdu o saatte. O zamana kadar zaman nasıl geçecekti bilmiyorum bu yüzden bilgisayarımı alıp dizi izlemeye başladım.
Ve evet zaman geçmişti.
Saat dokuz buçukta ona mesaj atıp Emre abiden bir tane kapüşonlu almış ve evden çıkmıştım. Bu kapüşonlu bol olduğu için vücut hatlarımı falan gizlerdi sanırım.
Okulun önüne geldiğimde kalbim ağzımda atıyordu. Ne yapıyordum ben Allah aşkına?
" Y.K? " Arkamda hissettiğim beden ve sesle gergince önüme dönmüştüm. Tam sokak lambasının altında durduğu için ben yüzünü görebiliyordum ama o benimkini göremiyordu. Yani umarım.
Sesimi tanıyacağı için telefonumu çıkarıp mesaj attım.
Ela: Evet benim.
Mesajı okuyup gülümsedi.
" Sesinden tanıyacağım için mi konuşmuyorsun? " Sen çok zekisin hayatım.
Ela: Boğazım ağrıyor ondan.
Ela: İnce bir kazakla gelmişsin hasta olacaksın.
Yüzünü bana çevirdiğinde bakışlarındaki hayranlığı görmüştüm. Yapma yeniden aşık oluyorum.
" Beni düşünmen çok hoş ama sen de bir kapüşonlu ile gelmişsin. "
Ela: Benim bünyem zayıf değil.
Bunu yazdıktan sonra lambadan uzak bir yerdeki kaldırıma oturdum. Yanıma geldiğini hissettiğimde kasılmıştım. Kaldırımda hemen yanıma oturdu.
" Seni sevmeme neden izin vermiyorsun? "
Sesimi tanıyıp tanımamasını o anlık önemsemeden fısıldadım.
" Yanına layık değilim demiştim. " Ellerini birbirine sürtüp ısınmaya çalıştı.
" Dış görünüşün umrumda mı sence? "
" Olmalı. " Daha fazla konuşmak istemediğim için yanından kalktığımda kolumdan tuttu.
" Bir kere sarılabilir miyim? " Bedenim uyuşurken bütün mantığımı es geçip ona sarılma düşüncesi ile kabul ettim.
Birden beni kendine çekip sarıldığında derin nefesler aldığını hissediyordum. Yapmasana be çocuk.
Ondan ayrılıp arkamı dönmüş eve doğru yürürken arkamdan bağırmıştı.
" Az kaldı. "
Neye?
****
Hay gays!
Birazdan bir sürpriz yaparak Mey'e bölüm atacağım ehehhehehe
Orada görüşmek üzere 🖤