August's POV
Nakahinga naman ako ng maluwag ng mabasa ko ang mga impormasyon mula kay Misha. Nate was tailing me for safety purposes daw. Hindi ko naman alam bakit kailangan pa yun dahil wala naman kaming relasyon o kung ano. Mas lalong hindi naman kami magkamag-anak para madamay sa gulo niya kung sakali. Hindi naman lingid sa kaalaaman ko na marami itong mga kaaway.
Chineck ko na rin ang ibang email ko at usually mga mails na galing sa advertisement o kaya naman mga bill statement galing sa mga gastos ko. Isinarado ko na ulit yun at napapanhik ako sa kama at humiga. Mas nakakabuti din itong umalis ako sa bahay ni Cayden. Alam ko, kaya niya ang sarili niya pero ayoko pa rin na masama o madamay siya sa gulo kung sakali. We don't know dahil kahit nga si superman na sobrang lakas, namatay pa nga.
"I miss you...." naisambit ko habang nakatitig sa kisame. Pero napukaw naman ang atensyon ko ng tumunog ang message alert ko. May nagtext. Binasa ko kaagad yun, sana naman wag GLOBE Rewards.
From: Misha
The schedule has been moved with the underground auction. Auction will be 2 days from now.
10:29 AM
Naibaba ko ang phone. Mas mabuti na rin ito. Since it will be an underground auction nasisiguro ko na dyan maglalabasan ang mga ilegal na mga transaksyon. Kaya nagreply na ako kay Misha.
To: Misha
Nate will take me as his date during the auction. I'll be the eyes inside. Just prepare everything.
10:33 AM
Pinasa ko na yun at hindi na ako nakatanggap pa ng reply kay Misha. Malamang alam na nila yun dahil nga bugged ang mansion.
Tumayo na lang ako at nagbihis ng casual na damit. I just wore a ripped jeans and a loose shirt. Nagpony tail na rin ako at lumabas na ng kuwarto. Pupunta na lang muna ako ng resort's world at titingin ng mga kung anu-ano dun. Pero batid ko na mahal ang mga binebenta dun kaya malamang hanggang tingin lang ako. Hindi ko trip bumili ng bagay na sobrang mahal.
May mga nadaanan akong mga shop sa baba gaya ng mga chanel bags, victoria secret shop, prada at kung anu-ano pa. May mga restaurant din doon, kaso hindi ko trip kumain doon dahil mahal na nga, ang konti pa ng serving. Hindi ako satisfied sa ganun.
Tumagal ng 30 minutes yung paglilibot ko at napagpasyahan ko na sanang bumalik sa hotel room pero may nakasalubong naman akong hindi inaasahang tao.
"Nate." Bati ko rito na may halong gulat pero hindi ko yun pinahalata masyado.
"Hey Raven, it's a good thing I saw you here. I wanna give you this." Bati din nito sa akin sabay may inabot na isang black envelop na may silver linings.
Tinanggap ko naman yun. Alam ko na kung ano yun pero natural na magpanggap ako na hindi ko alam kung ano yun. "What's this?" Takang tanong ko sa kanya.
"An invitation for the Auction. The event was moved earlier than the planned date. So it will be the day after tomorrow." Sagot nito sa akin. "And it is a good thing as well that you're here. I need you to have some fitting for your dress."
Napakurap-kurap naman ako. "Ah, that... I think I can handle the dress. There is really no need for you to-"
"Just let me be Raven... I really wanted to do this. I wanted to pamper you." Sagot nito sa akin na naging dahilan ng pagkailang ako.
He is so different when he talks to me. Malayong malayo sa narinig ko kagabi habang kausap nito si General Reyes.
"Hhmm..." Yun na lang ang nasabi ko sa kanya at gumiya na kami. Uuwi na sana ako sa kuwarto naudlot pa. I kept the invitation as well dahil baka mawala pa, maputnada pa lahat.
Pumanhik kami sa isang sikat na boutique doon na may nakalagay na CINCO. I know this designer dahil sikat ito kahit doon sa US. Pumasok na kami sa Boutique at agad naman na may sumalubong sa amin na attendant.
"Good noon Senator Velasquez. We are happy to see you here. How can we help you?" Nakangiting tangong nito kay Nate. Mukhang kilala siya rito, malamang madalas siya rito.
"Thank you Mabel, I would like to have some gown for my date. It's a rush and I need it to be delivered the day after tomorrow." Utos nito na akala mo ay pag-aari nito ang buong shop.
"Ah, that Sir, it would be impossible for us to create a gown with a short period of time. The minimum time is one week, Sir." Tila kinakabahan na saad ni Mabel.
"So what do you suggest?" Tanong ulit ni Nate na hindi naman mukhang galit. Nakangiti pa rin ito pero hindi ko alam kung ano talaga ang tunay na nararamdaman nito. Who knows?
"We do have ready to wear gowns Sir, we can do fitting and adjustment. That's the best that we can do for now." Sagot nito kay Nate.
Tumingin naman si Nate sa akin. "Do you like ready to wear gowns?" Parang nakadepende sakin ang magiging desisyon siya.
Tumango naman ako. "They are fine." Sagot ko rito.
Tumalima naman ito kay Mabel. "Okay, show us your newest design that was not worn yet with anyone." Utos nito at napangiti naman si Mabel.
"We do have three sets Sir. Please follow me." Saad ni Mabel kaya sumunod na kami rito.
I was secretly sighing dahil pasimple kong tiningnan ang mga prize ng mga gowns doon. They are signature clothes and they are freaking expensive! Umupo naman si Nate sa isang sofa doon at si Mabel naman ay may kinuha sa isang parang kuwarto doon.
Nakiupo na rin ako at luminga-linga. Ngayon pa lang ako nakapasok sa ganitong shop and this screams money to me. Hindi naman tumagal ay lumabas na si Mabel dala ang taylong nakahanger at nasa loob ng plastic transparent cover na damit. Kulay kaagad ang unang napansin ko since yun naman ang noticeable da mga damit. It's Royal Blue, Pale Yellow and Gold.
Napapangiwi naman ako dahil sa laki pa lang gown halatang galit ang mga ito sa raffles. Akala ko naman hinding hindi ako makakapagsuot ng ganitong damit dahil hindi pa naman talaga. And why is it a ballgown?
"We have this Golden Swan that made with 24 carat gold accentuated with-"
"Ah next please." Pigil ko dito. Narinig ko pa lang ang 24 carat, gusto ko ng magback out. I guess sobrang mahal niyan.
"Okay, we have this morning sun, vibrant with-"
"We'll get the blue one." Sagot naman ni Nate. Nagulat pa ako rito dahil siya mismo pumili sa damit. Pero hindi na ako nagreklamo dahil maganda naman ang kulay.
"Okay Sir." Sagot nito at tumingin ito sakin. "We'll get your size ma'am." Saad nito sa akin.
Atubiling napatayo naman ako at lumapit kay Mabel. Kumuha na rin siya ng tape measure at sinukat niya ang size ko. Nililista naman din niya ang mga yun. Hindi naman naging matagal ay natapos na rin yun. Nagbayad na si Nate at lumabas na kami sa shop. Nagyaya naman itong kumain. Pumayag na ako dahil mukhang wala itong balak na tigilan ako pag di ako pumayag na kumain kasama siya.
Kumain kami sa isang mamahaling restaurant doon. Naalala ko tuloy si Reed noong nagpanggap ako na girlfriend niya para idespatsa yung humahabol sa kanya. Ang mahal mahal ng pagkain, feeling ko di ako mabusog busog.
"What would you like to order?" Tanong nito sa akin.
"Anything... I am not that picky." Sagot ko rito.
Umorder na ito ng pagkain na hindi ko naman maintindihan. It is some sort of Italian dishes that I am not familiar with. Spelling nga wala akong ideya. Inabot ng 20 minutes yung order namin. Ito talaga ang ayoko sa restaurant, pero wala akong magagawa.
Kumain ako ng normal kahit nagugutom ako. Feeling ko appetizer lang ang inorder ni Nate. Magpapadeliver na lang ako mamaya sa hotel. Kumain na ako at mabilis ko itong natapos. Medyo nagulat pa si Nate dahil sa bilis kung kumain. Eh sanay ako eh pero hindi na siya nangulit o nagtanong. He smiled at me like he was amazed by me.
Natapos na din siyang kumain kaya lumabas na kami sa restaurant na yun. Pero agad na rin akong nagpaalam sa kanya dahil kailangan ko ng bumalik sa hotel room. Napapagod ako sa kakalakad, wala naman akong binibili. Sinasayang ko lang energy ko.
"Sige, babalik na ako. I still have some things to do." Paalam ko rito.
"Why here? Don't you want to check in with the same hotel with your friend?" Tanong pa nito na tila nagtataka bakit dito ako sa Remington kung pwede naman ako sa Century Hotel.
"Ahh, I don't want my friend to disturb me during unnecessary hours." Sagot ko naman rito. "She tends to have that habit which I don't like." I tried so hard to sound real. Pero totoo naman yun dahil ganun naman talaga si Misha. Yung day off ko na nga at gusto ko na matulog pero guguluhin pa niya talaga ako kaya ang ending, wala akong pahinga.
"That sounds fun to me somehow. But, I will no longer take so much of your time. I know your tired, though I am still hoping and wishing that I can still be with you......" he stall and I swallowed a lump of my throat. "But I think, I'll wait for you then in the Auction." Saad nito na halatang ayaw na umalis at napipilitan lang.
"Okay Nate. See you when I see you." Saad ko na lang at tumalikod na ako rito at pumanhik na ako sa Front Desk at kinuha ko ang key card at pumanhik na ako sa elevator. I throw one last glance on him and he was still watching me as I entered the elevator. Pinindot ko na ang 12th floor ulit at sumarado na ang pintuan at doon pa ako nakahinga ng maluwag.
Di naman nagtagal ay nakarating na ako sa floor ko kaya pumanhik na ako sa kuwarto. Hapon na at tinatamad na akong lumabas pero nagdial ako doon sa landline at umorder na ako sa isang fast food na mura na masarap pa.
😏 Jollibee.
My long time favorite fast food. Akala ko noon eh pambata lang ito kaya gustong gusto ko siya. Akala ko magbabago din ang taste ko pero nagkamali ako. Irrevocable na ata ang pagkakahumaling ko sa Jollibee. Kung sa sakit pa malala na. Eh kasi mura naman at bet na bet ko talaga spicy chicken joy nila. Tapos yung spaghetti nila, hinahaluan ko pa ng konting hot sauce. Ah, my mouth is already watering, nainis tuloy ako dahil ang tagal ng delivery.
Hindi na muna kaagad ako nagbihis at pinaandar ko na lang yung TV. Pinaglilipat ko yung channel hanggang sa isang korean channel ang lumabas. Mukbhang naman yung palabas. Mga korean dishes o kaya street food na talagang dinadayo sa korea. Peste, mas lalo akong nagutom! Bakit naman kasi ang konti lang ng inorder ni Nate? Pero ano magagawa ko? Alangan naman kakapalan ko mukha ko na magrequest. Ano kami? Close?
Inilipat ko na lang ulit yung channel at nasa isang random channel ako at may isang may edad lalaki na iniinterview. He's not a filipino based on his looks. Para siyang chinese or korean I am not sure.
"This is a very interesting story, Mr. Lee. You published the book, 20 years ago and it hit the mass because of the fantasy genre of the story. What made you inspire to write such story?" Tanong ng interviewer sa tinawag nitong Mr. Lee. The interview looks western.
"I know that even one question about my book, I did not provide any answer. Most of the reader or critics thought, it was a creative imagination. But this will be the first time and last time that I am going to say this. Life in Pandora was written, based on my experience." That rang a bell. Even his accent has a distinctive Chinese accent, I can understand him well.
Nakita ko naman ang libro at biglang naging pamilyar siya sa akin lalo na ng pinakita sa TV yung libro. Hinalukay ko ang memorya ko para maalala ko kung saan ko nakita ang librong ito. Hanggang sa naalala ko na kung saan.
"Holyshit, I have that book!" Naisambit ko na akala mo talaga eh may kausap ako rito.
Tama. Naalala ko na binili ko ito noon pero hindi ko nabasa dahil naging busy na ako sa pag-aaral hanggang sa nakalimutan ko na nga rin ito. Life in Pandora... My interest went up dahil nga sa sinabi ng author. Iniisip ko tuloy kung nadala ko ba yun sa condo ko. I'll check it na lang.
Sa pag-iisip ay nagulat na lang ako ng nagring ang door bell ng kuwarto kaya agad ko itong pinuntahan at sumilip ako sa peephole. Nakita ko ang lalaking naka-uniform ng jollibee at may dalang malaking bag na kung saan laman yung inorder ko. Binuksan ko na ito at binayaran, para makapagsimula na ako sa pagkain.
But damn, I still do need to get the book. I'll ask first Misha to get it kung nandoon ba sa condo dahil kung wala, I need to go back to Misha's mansion to raid my old room to find the book.
_____________________________________________
Excited na po ako sa mga mangyayari. Ang dami ng lumalabas na senaryo sa utak ko. Pagsusulat na lang po kulang.
Kaya vote na po kayo. I hope this won't bore you. We still do need to drag the story a little bit.