EΛΕΝΗ POV
Ντριν...ντριν... Χτύπησε ξαφνικά αυτό το ενοχλητικό ξυπνητήρι.ΑΧ αυτά τα ξυπνητήρια!Τα μισώ!Σε ξυπνάνε απότομα από τον ωραίο σου ύπνο και σου κόβουν στη μέση το μανάρι που έβλεπες στο όνειρό σου.
Ουφ...Αναστέναξα και σηκώθηκα από το απαλό κρεβάτι μου.Μακάρι να μπορούσα να μείνω εδώ ξαπλωμένη για πάντα.Ευτύχως σήμερα είναι η τελευταία μέρα των εξετάσεων και μετά 2 μήνες δίχως φροντηστήρια και διάβασμα.Επιτέλους! Αφού σηκώθηκα με δυσκολία από το κρεβάτι μου πήγα στην κουζίνα για να φάω τα αγαπημένα μου κορν φλεικς με γεύση σοκολάτας.Μμμμ...τι νόστιμα!
Μόλις έφαγα πήγα βιαστικά στο δωμάτιό μου,άνοιξα την μεγάλη και ξύλινη ντουλάπα και έψαχνα τι ρούχα να φορέσω.Πανικοβλήθηκα!Δεν έβρισκα τι ρούχα να βάλω! Όταν κοίταξα το ρολόι μου φρίκαρα!Σε 15 λεπτά έπρεπε να είμαι στην στάση για να πάω στο σχολείο.Και σαν να μην έφτανε αυτό,σε 5 λεπτά θα ερχόταν η κολλητή μου η Δήμητρα να με πάρει για να πάμε μαζί στη στάση.Τελικά,μετά από λίγο βρήκα τα κατάλληλα ρούχα! Μια απλή γαλάζια μπλούζα με ένα τζιν σορτς και τα μαύρα μου VANS φυσικά. Αφού ντύθηκα,μάζεψα τα λαμπερά,μακριά,καστανόξανθα μαλλιά μου σε ένα κότσο.Έβαλα λίγη mascara και λίγο ρουζ και ήμουν έτοιμη.Πήρα το κινητό μου,βγήκα έξω και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήρθε η Δήμητρα.
-Καλημέρα Ελένη ! Στις ομορφίες σου είσαι πάλι! μου είπε η Δήμητρα.
-Καλημέρα Δήμητρα! Σ'ευχαριστώ πολύ μωρό μου,και συ είσαι μια κούκλα σήμερα!
Ξεκινήσαμε να βαδίζουμε με προορισμό μας την στάση.Είχε πάρα πολύ ζέστη! Σε λιγάκι φτάσαμε και εκεί μας περίμεναν όλα τα παιδιά του χωριού μας.Μαζί τους κι ο αδερφός μου ο Γιώργος.Αχ αυτό το παιδί!Είναι πολύ σπαστικός και με εκνευρίζει όλη τη μέρα αλλά τον αγαπώ.Δεν μπορώ χωρίς αυτόν. Χαιρετηθήκαμε με τα παιδιά και περιμέναμε με ανυπομονησία το λεοφωρείο. Σε 2-3 λεπτάκια ήρθε,νωρίς ήρθε σήμερα.Ανεβήκαμε και ξεκινήσαμε προς το λύκειο.
Επιτέλους φτάσαμε στο λύκειο!Κατεβήκαμε και μπήκαμε μέσα στο σχολείο τρέχοντας.Λίγο πριν μπούμε στην αίθουσά μας η Δήμητρα συνειδητοποίησε ότι το κινητό της είχε πέσει κάπου και πανικοβλήθηκε. Αρχίσαμε να το ψάχνουμε απο'δω και απο'κει σαν χαζά. Δεν το βρίσκαμε πουθενα. Ξάφνου,εμφανίστηκε μπροστά μας ένας ψηλός νεαρός που φορούσε μυωπικά γυαλιά :
-Δικό σου είναι το κινητό; είπε αυτός στην Δήμητρα
-Εμ,ναι.Σ'ευχαριστώ πολύ!
-Τίποτα.
Και εξαφανίστηκε!
-Ποιος ήταν αυτός; Της είπα.
-Δεν ξέρω.Δεν τον έχω ξαναδει στο σχολείο μας.Πάντως ήταν πολύ ψηλός.
Αμέσως χτύπησε το κουδούνι του σχολείου για να μπούμε στις τάξεις και να αρχίσουμε το γράψιμο.Λίγο πριν μπω στην τάξη,έστειλα ένα μήνυμα στο αγόρι μου τον Ηλία που έλεγε: Σ'αγαπώ πολύ αγάπη μου <3Πάω να γράψω τώρα,θα σε πάρω τηλ. μόλις τελειώσω <3 ευχήσου μου καλή τύχη <3. Το έστειλα,απενεργοποίησα το κινητό μου και μπήκα αποφασισμένη στην τάξη!
ΓΙΑΝΝΗΣ POV
<<Γιάννη,γιάννη μου,παιδί μου,ξύπνα αγόρι μου,σε λίγο πρέπει να φύγεις.Έλα τώρα σήμερα είναι μόνο και μετά τελείωσε.Άντε σήκω παιδί μου>>. Αυτή η ενοχλητική φωνή πάλι.Πωωω αυτή η μάνα μου,με έχει πρίξει όλη μέρα!Πωωω ακόμα έχω πονοκέφαλο από το χθεσινό γλέντι,πόσο ήπια;έλεος!Ευτυχώς σήμερα είναι η τελευταία μέρα των εξετάσεων και τελειώνω το σχολείο για πάντα!Μόλις γυρίσω σίγουρα θα ξανακοιμηθώ.Μετά απ'αυτό,έχω μια ολόκληρη ζωή μπροστά μου να κάνω ΌΤΙ θέλω! Όμως ας σηκωθώ καλύτερα γιατί θα με πρίξει η μάνα μου πάλι.
Αφού σηκώθηκα,πήγα αμέσως στην κουζίνα και πήγα να φάω τα διάφορα λαχταριστά γεύματα της μάνας μου.Τυρόπιτες,φρούτα,γάλα με κορνφλέικς,απ'όλα. Τι να πρωτοφάω; Τελικά κατέληξα στο γάλα με κορν φλεικς.Αμέσως μόλις έφαγα,έφτιαξα γρήγορα έναν φραπέ να πιω γιατί δεν θα άντεχα μες στην τάξη,θα κοιμόμουν σίγουρα.
Βγήκα έξω στο ευρύχωρο μπαλκόνι του σπιτιού,διακοσμιμένο με πολλά και διάφορα λουλούδια και φυτά.Έκατσα στην καρέκλα,άναψα ένα τσιγάρο,πίνοντας τον φραπέ μου και απολάμβανα τη στιγμή.Μμμμ... τι ωραίος φραπές!Ουφφφ...τι ζέστη κι αυτή!Ψήθηκα! Και με μια ξαφνική και γρήγορη κίνηση έβγαλα την μπλούζα μου.Αααχχ...πολύ καλύτερα τώρα.
Λίγο αργότερα,τελείωσα το τσιγάρο και τον φραπέ μου,μπήκα μέσα στο δωμάτιό μου και άρχισα να ντύνομαι για το σχολείο.Έβαλα ένα άσπρο T-shirt με V και μια μπλε βερμούδα.Αφού ντύθηκα,κατέβηκα τα σκαλιά του σπιτιού βιαστικά,πήρα το μηχανάκι και έφυγα πολύ βιαστικός.Είχα πλέον συνηθίσει να αργώ στο σχολείο,αλλά σήμερα ήμουν πιο βιαστικός από ποτέ!Έτρεχα πολύ με το μηχανάκι,ευτυχώς δεν ήταν τριγύρω κανένας μπάτσος να με πιάσει.
Έφτασα στο σχολείο,πάρκαρα το μηχανάκι,κατέβηκα και πήγα τρέχοντας μες στην τάξη.Ευτυχώς δεν είχαμε αρχίσει να γράφουμε.Ήταν εκεί το μωρό μου η Χριστίνα.Εγώ γενικά,είμαι πολύ γυναικάς και πάω κάθε βράδυ με μια διαφορετική κοπέλα,άσχετα αν έχω σχέση εδώ και 7 μήνες.Δεν με νοιάζει καθόλου.Και να το μάθει,θα την χωρίσω.Πού είναι το πρόβλημα;
Τέλος πάντων,μπήκα μέσα την φίλησα,μου είπε πόσο μ'αγαπάει,όπως κάθε μέρα και τότε ήρθε ο καθηγητής μας.Καθήσαμε στις θέσεις μας και μας έδωσε εντολή να αρχίσουμε να γράφουμε.Ευτυχώς για μένα το μάθημα ήταν εύκολο,Μαθηματικά,γιατί δεν είχα διαβάσει ΤΙΠΟΤΑ!