ပုိင္စီး႐ုံးခန္းထဲ ၀င္လိုက္စဥ္ ဧည့္သည္ထုိင္ခုံမွာ ထိုင္ေနေသာ မမႏိုင္ကို အံ့ၾသစြာ ေတြ႔သည္။
"တစ္ေနရာက ျပန္လာတာလား ... ေမာင္"
မေန႔က အက်ႌနဲ႔ ကပုိက႐ိုျဖစ္ေနေသာ ပုိင္စီးကို လွမ္းၾကည့္လ်က္ မမႏိုင္က ေမးသည္။
"အေစာႀကီးပဲ"
အံ့ၾသတုန္လႈပ္မိသည္ကို အျပင္မွာ ထုတ္မျပ၊ ပုံမွန္အေနအထားနဲ႔ အလုပ္စားပဲြနားကို ေလွ်ာက္လ်က္ ေမးလိုက္သည္။
"တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ မ အတြက္ မနက္႐ွစ္နာရီက မေစာပါဘူး၊ ေမာင္ေရာ ဟိုတယ္ခန္းမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ မအိပ္ခဲ့ရဘူးလား"
"မ, အခု ဘယ္လိုသံသယနဲ႔ ေမးေနလဲ ေမာင္ သိတယ္၊ မနက္ေစာေစာ ေမာင္ စိတ္မတိုခ်င္ဘူး မ"
လမ္းမွာ ၀င္၀ယ္လာေသာ အက်ႌသစ္ကိုလဲရန္ ၾကယ္သီးကို ေဆာင့္ခါ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။
"ၾကယ္သီးကို ျဖည္းျဖည္းသက္သာ ျဖဳတ္ပါ ေမာင္၊ ၾကယ္သီးက မ, မွ မဟုတ္တာ"
"ေတာက္!"
ပုိင္စီး၏ တက္ေခါက္သံ ျပငး္ျပင္းက တတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္ထိန္းေနေသာ မမႏိုင္ စိတ္ကို ဆြသည္။ ပုိင္စီးအနားကို ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားၿပီး ေက်ာေပးလွည့္ထားေသာ ပုိင္စီးကို မ်က္ႏွာခ်ငး္ဆိုင္ေစသည္။
"ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ေမာင္ ဘာျဖစ္ခ်င္ေနလဲ ကၽြန္မ ကို ေျပာ"
ပုိင္စီးက ဆုံလည္ထိုင္ခုံကို ေဆာင့္ကန္လ်က္
"မင္းကသာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ငါ့ကို မယုံလို႔ အခု င့ါအလုပ္ခြင္အထိ လိုက္ေထာက္လွမ္း စစ္ေဆးေနတာမဟုတ္လား၊ ငါ ဒီမွာ အိပ္လား မအိပ္လား မင္းစိတ္ထဲ တႏုန္႔ႏုန္႔ျဖစ္ေနလို႔ တစ္ညလုံး မင္း အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မနက္ေစာေစာ ဒီကို ေရာက္ခ်လာတာေလ၊ ေယာက္်ားကို သံသယေတြနဲ႔ စစ္လားေဆးလား လုပ္ေနတဲ့ မင္းလုပ္ရပ္ေတြက သည္းခံခ်င္စရာေကာငး္ေနလား"
႐ႈး႐ႈး႐ွား႐ွား မ,ထက္ အရင္ စိတ္ႀကီးျပေနေသာ ေမာင့္ကို ပါးစပ္အေဟာငး္သား ၾကည့္ေနမိသည္။
ဒီေယာက္်ား ေတာ္ေတာ္ လြန္ေနၿပီ။ သူက ဘာေတြမ်ား မွန္ေနလို႔ ...
"ဟုတ္ၿပီ ... အဲ့ဒါဆို နင္႐ွင္း၊ နင္အခု ဘယ္က ျပန္လာတာလဲ၊ နင္ညက ဘယ္မွာအိပ္လဲ၊ ငါ Receptionကို ေမးၿပီးၿပီ"
မ, တုန္႔ျပန္မႈ ႔ေၾကာင့္ ပုိင္စီး ပိုမ်က္ႏွာေၾကာတင္းသြားသည္။
"Receptionကို ေမးၿပီးၿပီ ဟုတ္လား၊ မင္းကိုတစ္သက္လုံး ခ်ီးက်ဴးခဲ့သမွ် ဒီတစ္ခါေတာ့ ၾသခ်မိတယ္၊ တေလာကလုံးကုိသာ ေၾကျငာေမာငး္ခတ္လုိက္ေတာ့ေပါ့၊ ငါ့သိကၡာ ငါ့မာန တစ္ခုမွ ကုန္းေကာက္စရာမ႐ွိေအာင္ တစ္ခါမွားမိတဲ့အမွားအတြက္ တစ္ဘ၀စာ မင္းနင္းေခ်လိုက္ေတာ့ေပါ့"
မ ႐ုံးခန္းကိုသာ တန္းလာျဖစ္သည္။ ေမာင့္အေၾကာင္း မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ မေမးျမန္းခဲ့။ သူစိမ္းေတြေ႐ွ ႔မွာ ေမာင့္ကို မယုံသကၤာေမးခြန္းမ်ိဴး မ,ထုတ္မေမးခ်င္။ အထူးသျဖင့္ ေမာင့္ရဲ ႔လုပ္ငန္းခြင္အတြငး္မွာ။
မ, ႏႈတ္ဆိတ္သြားသည္။ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ခ်င္လို႔ အလုပ္စားပဲြေပၚက စာ႐ြက္စာတမ္း၊ ဖိုင္ အထပ္လိုက္ကို မမႏိုင္ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။
"ညက တစ္ညလုံး ငါဒီအလုပ္ေတြကို ထုိင္လုပ္ေနတယ္၊ မိုးလင္းခါနီးေလးနာရီေလာက္ အရမ္းအိပ္ခ်င္လို႔ Meeting Roomမွာ ခဏ သြားအိပ္တယ္၊ ႏိုးေတာ့ နာရီမၾကည့္မိလို႔ ဘယ္အခ်ိန္လဲ ငါသတိမထားမိဘူး၊ အက်ႌလဲဖို႔ ငါကုိယ္တုိင္ အျပင္ကို သြား၀ယ္တယ္၊ အခု ႐ွစ္နာရီေလးဆယ့္ငါးမိနစ္မွာ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္တယ္၊ မင္းကို ငုတ္တုတ္ႀကီးအခန္းထဲမွာ ေတြ႔လိုက္တယ္"
မ, ႐ူးခ်င္သြားသည္။ ဘယ္သူက မွားေနလဲ ဘယ္သူက မွန္ေနလဲ မခဲြျခားႏုိင္ေတာ့။ စိတ္ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ႐ူးသာ႐ူးလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။
ေမာင့္ေနရာက ကုိယ္ခ်ငး္စာၾကည့္ရင္လည္း တစ္ညလုံးအလုပ္လုပ္လို႔ ပင္ပန္းေနတဲ့ ေမာင့္ကို မ,က မနက္ေစာေစာ ေတာင္ထင္ေျမာက္ထင္ အထင္ခံရေတာ့ ေမာင့္ေနရာမွာဆို မ, လည္း ေဒါသထြက္မိမွာ။ မည္မွ်ပဲ သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းပါေစ .. မယုံသကၤာျဖစ္ေနေသာ မ,မ်က္လုံးေတြက ဟန္ေဆာင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္။
"စိတ္ေလွ်ာ့ ေမာင္၊ မ,က ေမာင္လဲဖို႔ အက်ႌလာပုိ႔တာ၊ ေမာင့္ကို breakfast စီစဥ္ေပးခ်င္လို႔ မနက္ေစာေစာ ေရာက္လာတာ၊ ဖုန္းႀကဳိမဆက္တာက ေမာင္အိပ္ေနရင္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔၊ အားလုံးက ပုံမွန္လုပ္ေနက် လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ေတြပဲ၊ မ,တို႔အေတြးေတြကသာ ပုံမွန္မဟုတ္တာ"
"မ,စိတ္ထဲ ေမာင့္ကို ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႔ သံသယမ႐ွင္းေသးတာ သိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မ, သိပ္မၾကပ္ပါနဲ႔၊ ေမာင္ အရမ္းပင္ပန္းတယ္၊ ေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ရင္ ေခြးေတာင္ ျပန္ကုိက္တတ္ေသးတာပဲ၊ ေမာင္ေရာ မ, ေရာ အိမ္တြင္းေရး မဆူခ်င္ဘူးေလ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္႐ွင္း႐ွင္းထားၾကရေအာင္၊ ေမာင္လည္း မ,ေတာင္းဆိုသလို လုပ္ၿပီးၿပီ၊ မ,စိတ္ထဲက သံသယကိုေတာ့ ေမာင္ မပယ္ဖ်တ္ႏိုင္ဘူး၊ မ,ပဲ ပယ္ဖ်တ္ႏို္င္မွာ"
"မ,ႀကဳိးစားပါ့မယ္"
--------------
စိတ္႐ႈပ္ေထြးမႈ ႔ေတြေၾကာင့္ မမႏိုင္ ေျခလွမ္းေတြ ေလးလံေႏွးေကြးေနသည္။
ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းလွမ္းရန္ ေျခၾကြရသည္ကိုပင္ အရမ္းပင္ပန္းေနသည္။ လူက လမ္းေလွ်ာက္ေနေပမဲ့ အေတြးေတြထဲ ေမာင့္ကို ႐ႈ ႔မွတ္ရင္း တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာသည္။
ေမာင္တစ္ေယာက္ပဲ ပင္ပန္းတာမဟုတ္ဘူး၊ မ,လည္း စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းတယ္။ ဘယ္ေနရာက စ ၿပီး ကၽြန္မတို႔ေတြ အိမ္ေထာင္ေရး ဒီလိုအဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ အဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲ့ေကာင္ေလးမ႐ွိေတာ့ရင္လည္း ျပန္အဆင္ေျပလာႏုိင္ပါ့မလား ..
"ညီငယ္နဲ႔ေတြ႔ၿပီး ျပန္ေတာ့မွာလား ... မမႏိုင္"
ေလွ်ာက္လမ္းမွာ မမႏုိင္သြားရာ လမ္းေၾကာင္းေ႐ွ ႔ ပိတ္ရပ္လိုက္သည့္ ပုိင္ေဇ။
႐ုတ္တရက္ အေ႐ွ ႔မွာ ပိတ္ရပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ က်လက္စမ်က္ရည္ကို အျမန္သုတ္ဖယ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာလဲႊကာ မ်က္ရည္လွည့္သုတ္ေနေသာ မမႏိုင္ေၾကာင့္ ပုိင္ေဇ ေၾကာင္နနျဖစ္သြားသည္။ ႐ႊင္လန္းေနေသာ စိတ္ကလည္း ခ်က္ခ်င္းၿငိမ္သက္သြားသည္။
"ေျခေထာက္ ေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီလား ကိုပိုင္ေဇ"
အၿပဳံးတစ္ခုႏွင့္ဘာမွမျဖစ္သလို ေမးလာသည္။
"အင္း တုတ္ေကာက္ေတာ့ ေဆာင္ရတာေပါ့၊ အဘုိးႀကီးေတြလိုမ်ိဴး"
လက္မွာကိုင္ထားေသာ တုတ္ေကာက္ကို ေျမွာက္ျပလ်က္ ပုိင္ေဇေျပာေတာ့ မမႏိုင္က ၿပံဳး႐ုံၿပဳံးသည္။
"ေကာ္ဖီ လိုက္ေသာက္ပါဦးလား၊ အခန္းၾကြားခ်င္တာလည္းပါတယ္"
မမႏိုင္က ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးလ်က္
"ေနာက္ႀကံဳမွ ေမာင္နဲ႔အတူလာၾကည့္ပါဦးမယ္၊ အခု ကၽြန္မ အိမ္မွာ အလုပ္ေတြ ႐ိွေသးလို႔ ျပန္ေတာ့မယ္"
"driver ပါလား၊ မပါရင္ ကုိယ္လူထည့္ေပးလိုက္မယ္"
"ေန .. ေန ရတယ္၊ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ျပန္ခ်င္လို႔"
"ဂ႐ုစိုက္သြားပါ"
ပုိင္ေဇ့စကားကို အေလးအနက္မလုပ္။ ၀တ္ေက်တန္းေက် ေခါငး္ညိမ့္သည္။
မ်က္ႏွာမေကာင္းေသာ မမႏိုင္၏ ေက်ာခိုင္းသြားေသာ ေက်ာျပင္ကလည္း ပုိင္ေဇ့အတြက္ စိတ္ေမာစရာျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။
"ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေတြ႔လိုက္ရတိုင္း ျမင္ရတဲ့လူ စိတ္ပူရေအာင္ အားေဖ်ာ့ေနတာလဲ၊ ေပ်ာ္ေနမယ္ ထင္ထားတာ .. မဟုတ္ေသးဘူး ... ေပ်ာ္ေအာင္ ေနေနမယ္ ထင္ထားတာ၊ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနရမွာေပါ့... ေမ"
----------------
မဖိတ္ေခၚေသာ္လည္း ခန္႔မွန္းထားသည့္အတိုငး္ ႐ုံးခန္းထဲ ေရာက္လာသည့္ အမႈ ႔အခင္းဆိုင္ရာ ရဲမႈးမ်ား။ ဒီရက္အပုိင္းအျခားေလာက္ဆို ေရာက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကဳိတင္ တြက္ခ်က္ထားခဲ့ပါရဲ ႔။
"Panorama ရဲ ႔ ဥကၠ႒ ပုိင္စီးအာဏာလားခင္ဗ်"
"ဟုတ္ပါတယ္.. ထုိင္ပါ"
ဧည့္သည္ထုိင္ခုံမွာ ေနရာေပး ထိုင္ခုိင္းၿပီး ပိုင္စီးပါ ၀င္ထုိင္လိုက္သည္။
"ေကာ္ဖီအဆင္ေျပမလား"
"ကိစၥမ႐ွိပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမးစရာ႐ွိလို႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ညီမ.. ဒီကရဲမႈးႀကီးေတြအတြက္ ေကာ္ဖီစီစဥ္ေပးပါ"
အတြင္းေရးမႈးမေလးက ခါးကုိင္းဦးညႊတ္ၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္။
"ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Panoramaရဲ ႔ EDက်န္းေလာင္ေ၀့အေၾကာင္း စစ္ေဆးစရာ႐ွိလို႔ပါခင္ဗ်"
"ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ရဲ ႔ EDႀကီးအေၾကာငး္ကို ဘာမ်ား..."
ထိုင္ခုံမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ခါးမွီလ်က္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းခ်ိတ္ထုိင္ရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေမးလုိက္သည္။
"လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က အျမန္လမ္းက ယာဥ္တိုက္မႈ ႔ကို သတင္းေတြကတဆင့္ သိထားမလား မသိဘူး"
"အာ ... အ႐ွက္ရစရာေတြေတာ့ ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနလို႔ ဒီရက္ထဲ သတင္းမၾကည့္ျဖစ္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ .. အဲ့ဒီ အျမန္လမ္း ယာဥ္တိုတ္မႈ ႔မွာ ခရီးသည္တင္ Express နဲ႔ လိုင္စင္မဲ့ Alphardကား တိုက္တာပါ၊ Alphard ကားထဲမွာ accidentေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ မူလေသၿပီးတဲ့ အမည္မသိအေလာငး္တစ္ခု ႐ွိေနပါတယ္၊ အေလာငး္က မီးေလာင္ခံထားၿပီး ေတ္ာ္ေတာ္ပ်က္စီးေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရက္အေတာ္ၾကာေအာင္ စစ္ေဆးလို႔အၿပီးမွာ DNAအရ Panoramaက ED က်န္းေလာင္ေ၀့လို႔ အတည္ျပဳ ေဖာ္ထုတ္လို႔ရပါတယ္"
ရဲမႈးရဲ ႔စကားအဆုံး အလုိလိုခါးမတ္သြားကာ အံ့ၾသထိတ္လန္႔သြားသည့္ ပုိ္င္စီး။
"ယာဥ္တုိက္မႈ ႔ရက္အတိအက် ေျပာေပးလို႔ရမလားခင္ဗ်၊ လက္႐ွိမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ EDက်န္းကလည္း ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့အေနအထားျဖစ္ေနပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ .. / . / 2018 ပါ"
"Oh my God! EDက်န္းကိုလည္း အဲ့ေန႔ေလာက္က မေတြ႔ေတာ့တာ၊ ရက္ကိုမွတ္မိေနတဲ့ အေၾကာငး္က အဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ Panoramaရဲ ႔အေရးႀကီး အစည္းအေ၀းျဖစ္ေနလို႔ပါ၊ EDက်န္းက တစ္ကိုယ္တည္းသမားဆိုေတာ့ မေျပာမဆို ခရီးထြက္ရင္း ရံဖန္ရံခါ အၾကာႀကီး ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သာမန္လို ခရီးသြားတယ္ထင္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ေနမိတာ၊ အခုက်မွ ၾကတ္သီးထစရာဒီလိုသတင္းဆိုးကုိ..."
ေတြးေတြးဆဆေျပာလ်က္ လက္ေခ်ာငး္ေတြအခ်င္းခ်ငး္ ဆုပ္နယ္ေနေသာ ပိုင္စီးက ေတာ္ေတာ္ ေ႐ွာခ့္ရသြားဟန္ ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာအိုက်သြားသည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔အေလာငး္ကို စုံစမ္းရသေလာက္ က်န္းေလာင္ေ၀့က အျမန္လမ္းယာဥ္တိုက္မႈ ႔မွာ ေသဆုံးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီ့မတုိင္ခင္ အသတ္ခံရတာ၊ အေလာင္းကုိေဖ်ာက္ဖ်တ္ခ်င္လို႔ အျမန္လမ္းေပၚ အေလာင္းကို ကားထဲထည့္ၿပီး တမင္ယာဥ္တိုက္မႈ႔ျဖစ္ေအာင္ ကားကိုလမ္းလယ္ေခါင္တည့္တည့္ ကန္႔လန္႔တင္ခဲ့တာလို႔ တစ္ဖက္က Express ယာဥ္ေမာင္းရဲ ႔၀န္ခံခ်က္အရ သိရပါတယ္"
"ေဟာ .. ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"
"ေသဆုံးသူက်န္းေလာင္ေ၀့က Panoramaမွာ အတည္တက်ေနထိုင္တယ္လို႔သိရပါတယ္၊ သူနဲ႔ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ပတ္သက္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြကိုလည္း ဒီမွာ ခဏတျဖဳတ္ အခန္းေပးထားတယ္လို႔သိရတယ္၊ အဲ့ဒီဧည့္သည္စာရင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ ေပးႏိုင္မလား၊ ေနာက္ၿပီး CCTV Fileေတြေရာေပ့ါ"
"ရပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ Receptionကုိ ဖုန္းဆက္ထားပါ့မယ္"
"ကိုပုိင္စီးအာဏာေရာ?"
ရဲမႈးက အတြင္းေရးမႈးမေလး လာခ်ေပးေသာ ေကာ္ဖီကုိ ငုံရင္း ေမးေသာေၾကာင့္ ပုိင္စီး ေၾကာင္သြားသည္။
"ဗ်ာ"
"ကုိပုိင္စီးအာဏာေရာ .. က်န္းေလာင္ေ၀့နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မသကၤာတာ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ သတိထားမိတာမ်ိဴး႐ွိလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ေသသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္အေၾကာငး္ကို တစ္ဖက္သတ္အျမင္နဲ႔ လက္လြတ္စပယ္ မေျပာခ်င္ဘူး၊ EDက်န္းက လူခ်စ္လူခင္မ်ားသလို လူမုန္းလည္းမ်ားတယ္၊ အခုလိုေသဆုံးသတင္းၾကားရတာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသထိတ္လန္႔မိတယ္၊ အခု EDက်န္းရဲ ႔ေနာက္ဆုံးခရီးကုိ ဘယ္သူတာ၀န္ယူထားလဲ"
"အေလာင္းက အေျခအေနဆုိး႐ြားလြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပုိင္႐ွင္မဲ့အေလာငး္အျဖစ္ မီးသၿဂိဳလ္ၿပီးၿပီ၊ က်န္းေလာင္ေ၀့က စုံစမ္းရသေလာက္ မိသားစု မ႐ွိေတာ့ နာေရးတာ၀န္ယူမဲ့သူလည္း မေပၚလာေသးဘူး"
"ကၽြတ္ ကၽြတ္ .. ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးမ်ိဴး ... ထားပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Panoramaမိသားစုက EDက်န္းရဲ ႔နာေရးတာ၀န္ကုိ ယူပါ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"နာေရးအလႈကို တာ၀န္ယူမဲ့သူ မေပၚေသးတာ၊ အခုမတရားေသဆုံးမႈ ႔အတြက္ အမႈဖြင့္မဲ့လူေရာ... ႐ွိလား"
"မေျပာတတ္ဘူး၊ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္အရ စုံစမ္းစစ္ေဆးလိုက္ပါ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ .. ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ ႔EDက်န္းအတြက္ တရားမွ်တမႈ႔႐ွိေအာင္ ရဲမႈးတို႔ ေဖာ္ထုတ္ေပးပါ၊ အားကိုးပါတယ္၊ လိုအပ္တာ႐ွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က ပူးေပါငး္ေဆာင္႐ြက္ပါ့မယ္"
---------------
"ျပန္လာၿပီလား မမႏိုင္၊ နားရာကုိ မနက္စာ ထမင္းေကၽြးၿပီးၿပီ၊ ေစ်းကို အေမပဲသြားေပးရမလား"
အိမ္ထဲကိုအ၀င္ ဧည့္ခန္းထဲမွ အေမက မမႏိုင္ကို ေတြ႔ေတာ့ လွမ္းေျပာသည္။
ပုံမွန္အခ်ိန္မွာဆို မမႏိုင္ ပက္ခနဲ ျပန္ေျပာမိမွာက နားရာကို ဘာေတြနဲ႔ ေကၽြးလဲ၊ ကေလးကို အေမပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ ၀ါးမေကၽြးနဲ႔ေနာ္၊ အေမလက္ကုိေရာ ေသခ်ာေဆးရဲ ႔လား၊ လက္ေဆးရင္လည္း ဒီပန္းကန္ေဆးဆပ္ျပာေတြနဲ႔ မေဆးနဲ႔၊ လက္ေဆးရည္နဲ႔ ေသခ်ာေဆး၊ အေမတို႔ကလည္း ဘာလို႔ေကၽြးထားတာလဲ၊ မ,ျပန္လာမွ ေကၽြးမွာေပါ့၊ အေမတုိ႔က ညစ္ပတ္က ညစ္ပတ္နဲ႔၊ သမီးကို ေရာဂါျဖစ္မယ္၊ ေစ်းလည္းသြားမေနနဲ႔၊ ဘာေတြ၀ယ္လာမွန္းမသိဘူး၊ ေသခ်ာၾကည့္မ၀ယ္ဘူး ... စသျဖင့္ စသျဖင့္ အသက္ႀကီးအိုမင္းလာေသာ အေမထက္ မႏူးမနပ္လူမျဖစ္ေသးေသာ သမီးအတြက္ကို အစိုးရိမ္လြန္ၿပီး အေမ့ကို ဆူေငါက္မိလိမ့္မည္။
အေမက ဆံျဖဴက်ိဴးတို႔က်ဲတဲ ခ်ည္ထည္အက်ႌလက္ျပတ္နဲ႔ နားရာ၏ ဘိုမ႐ုပ္ေလးကို အေရတြန္႔ေနေသာ လက္တို႔နဲ႔ ဆံပင္ၿဖီးေပးေနသည္။
နားရာကုိေခ်ာ့ျမွဴကစားေပးရင္း ရယ္လိုက္ရင္ အေပၚသြားေတြက က်ိဴးလို႔ သြားဖုံးေပၚ ေလ ျပတင္းေပါက္ေဖာက္ထားသကဲ့သို႔။ သြားၾကားထဲက ေလထြက္၍ ေျပာသမွ် စကားတို႔က သိပ္မပီ။ သြားက်ိဴးေပါက္ကေလထြက္ အေမေျပာတာကို နားမလည္ေသာအခါ ဘာေတြ ေျပာေနမွန္းလဲ မသိဘူးလို႔ မ, ၿငဳိျငင္စိတ္ပ်က္ရေပါင္းမနည္း။
အက်ႌလက္ျပတ္၀တ္ထားလို႔ ထင္ေပၚေနေသာ လက္ေမာင္းေပ်ာ့တြဲတြဲမွာ အေဖႏွင့္ သူတျပန္ကုိယ္တျပန္ ရန္ျဖစ္တုန္းက ပုလငး္ကဲြ ျပတ္ရွရာ အမာ႐ြတ္ေဟာင္းက အေရာင္ေဖ်ာ့သြားေပမဲ့ အေမ့ကုိယ္ေပၚက ေသရာပါ အနာတရ။
ေပၚလစ္တိုတ္ထားေသာ ၾကမ္းျပင္ေျပာင္ေျပာင္ထက္ အေမ့ေျခဖ၀ါးက အေဖ့ကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္မိန္းမနဲ႔ ဘယ္လိုေတြ႔တယ္ေဟ့ သတင္းၾကားတာနဲ႔ အမိလိုက္ဖမ္းရန္ ထမိန္မ,လ်က္ ဖိနပ္မပါပဲ ေျပးလႊားခဲ့သမွ် အခုမူ အသားမာေတြတတ္ေနၿပီ။
ဧည့္ခန္းမွာ နားရာႏွင့္ ကစားေပးေနေသာ အေမ့ကို လွမ္းၾကည့္လ်က္ မမႏုိင္ အလိုလို မ်က္ရည္၀ုိင္းလာသည္။ ေျခလွမ္းေတြက ဧည့္ခန္းထဲမွ အေမ့ဆီ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္လာသည္။
မ,ဘယ္တုန္းကမွ ဘယ္ကိစၥမဆို အဖက္လုပ္တိုင္ပင္ျခင္းမ႐ွိခဲ့ေသာ အေမတစ္ေယာက္အျပင္ အခုခ်ိန္မွာ မ,ေသာကကို ကိုယ္ခ်င္းစာႏွစ္သိမ့္ႏုိင္သူမ႐ွိ။ မ,အတြက္ ရင္ဖြင့္တုိင္တန္းရာ ထြက္ေပါက္လိုအပ္ေနသည္။
အေမေ႐ွ ႔ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ အေမ့ကိုယ္ကို ႀကဳံးဖက္လိုက္သည္။ အေမ့ပခုံးထက္ေမးတင္လ်က္ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းက တၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ဆင္းလာသည္။
"အေမလည္း ဒီလို ခံစားခဲ့မွာပဲ၊ အ့ဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက အေမ့ခံစားခ်က္က ဒီလိုပါ့လား၊ အရမ္းနာက်င္ၿပီး အရမ္းစိတ္ပင္ပန္းခဲ့မွာပဲ၊ အေမ့ကိုခ်စ္ေပမဲ့ အေမ့လိုမိန္းမမ်ိဴးကို အရမ္းမုန္းခဲ့တာ၊ အေမ့လို မိန္းမမ်ိဴး မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး၊ အေမတူမွာ တအားေၾကာက္ခဲ့တာ"
ဒီအေတာအတြင္း ထိန္းခ်ဴပ္မာန္တင္းခဲ့သမွ် မမႏိုင္တစ္ေယာက္ ႐ႈိက္ကာ ေအာ္ငိုသည္။ အေမက မမႏိုင္မ်က္ႏွာကို လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အုပ္မကာ
"သမီး ... မမႏိုင္ .. အေမ့ကို ေျပာစမ္း၊ ငါ့သမီးဘာျဖစ္ေနလဲ"
စိုးရိမ္မႈ႔ေတြနဲ႔ ရင္ေခါငး္သံလႈိက္လိႈက္ႀကီးက အေမပါ မ,အပူေတြ ဟပ္ၿပီ။
မမႏိုင္ေခါငး္ခါရမ္းကာ အေမ့မ်က္ႏွာႏွင့္ မရင္ဆိုင္ရဲ၊ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ အတငး္တုိး၀င္ကာ အေမ့ကုိ ဖက္တြယ္လ်က္ အသားကုန္ ငိုသည္။
ပိုင္ေဇ့ကို သေဘာက်သေလာက္ ပိုင္စီးႏွင့္လက္ထပ္ရန္ျဖစ္လာေသာအခါ ဘယ္လိုမွ သေဘာမတူခဲ့သည့္ အေမ့ကို တစ္ခ်က္အေရးမလုပ္။ အေမပဲြမတက္လည္းရတယ္ .. ကုိယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကုိယ္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္တည္း႐ွိေသာ သမီးျဖစ္သူ မဂၤလာပဲြကို ဥေပကၡာမျပဳႏုိင္သည့္အေမက ေယာကၡမအာဏာပင္ မျပႏုိင္၊ မခ်ိစြာ လက္ခံခဲ့သည္။
အေမဆုံးမ သတိေပးသမွ် နားမေထာင္ခဲ့သည့္ အေမ့ရဲ ႔ေတာ္လွ တတ္လွတဲ့ ဒီသမီးရဲ ႔ခ်ီးပုံနင္းမိပုံကို အေမ့အေနနဲ႔လည္း ေက်နပ္အားရေနမွာမဟုတ္။
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ လူႀကီးျဖစ္ၿပီ၊ ရင့္က်က္တယ္ ထင္ထားသမွ် အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေသာအခါ ကေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္႐ွိတဲ့အတုိင္း ငိုေၾကြးမိသည္။
ေဖာက္ျပန္ေပြလီေနတဲ့ ယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ မလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမ၊ ကုိယ့္အေပၚမေကာငး္သည့္ ေယာက္်ားရဲ ႔အာဏာေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ ႐ုိ ႔က်ိဴးေနတဲ့ မိန္းမ၊ ကုိယ့္ကုိ မခ်စ္တဲ့ ေယာက္်ားကုိ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္တ့ဲ မိန္းမ ... အေမ့ကုိ မမႏိုင္ အထင္ေသးခဲ့သည္။
အေဖဆိုးသြမ္းသမွ်ကို သမီးျဖစ္သူမမႏိုင္ မ်က္ျမင္ျမင္ေတြ႔ေနရပါေသာ္လည္း သမီးအေနနဲ႔ အေဖျဖစ္သူကို မမႏိုင္ အျပစ္မျမင္ေအာင္ အေဖ့ဘက္က ကာကြယ္ေျပာဆုိခဲ့သည့္အေမ့ကို လင္တ႐ူးမႀကီးဟု မုိက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း ေတြးခဲ့ဖူးသည္။
အခုမူ ... အေမ့ရဲ ႔ခံစားခ်က္ေတြကို သမီးနားလည္ႏိုင္ၿပီ။ ေယာက္်ားကုိ မလြန္ဆန္ႏို္င္တာမဟုတ္ပဲ သမီးအေဖကို မလြန္ဆန္ႏို္င္တာ၊ သမီးကုိအုပ္မိုးေပးထားတဲ့ အရိပ္ႀကီးပ်က္စီးမွာစိုးလို႔ သမီးအေဖကို ႐ို ႔က်ိဴးသည္းခံခဲ့တာ၊ သမီးအေဖကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တာ။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အေဖ့ရဲ ႔ေဖာက္ျပန္မႈ႔ေတြကို ႐ြံမုန္းေသာ္လည္း အေဖ့ကို မုန္းတဲ့စိတ္မ႐ွိခဲ့။ ဒါဟာ အေမ့၏ ဆုံးမသြန္သင္မႈ႔ေကာငး္ခဲ့ေသာေၾကာင့္။ အေဖမေကာငး္တာသိေသာ္လည္း အေဖ့မေကာင္းေၾကာငး္ အေမက စိတ္တိုခ်ိန္ စိတ္လိုက္မာန္ပါေျပာခဲ့လွ်င္ေတာင္ မႏွစ္သက္ခဲ့။
သမီးခိုနားရာကိုေရာ ေမာင့္ကို မမုန္းမိေအာင္ မမႏိုင္ ဆုံးမႏိုင္ပါ့မလား။
"အေမ သိပ္ေတာ္တယ္၊ အေမက အရမ္းေတာ္လြန္းတဲ့ အမ်ိဴးသမီးပဲ၊ အေမ့လိုဒုကၡမ်ိဴးကုိ သမီးႀကဳံေတြ႔လာတဲ့အခ်ိန္ သမီးအေလးစားဆုံးက အေမပဲ၊ ဒီလိုေယာက္်ားမ်ိဴးကုိ အေမဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ သည္းခံႏုိင္ခဲ့လဲ၊ ဒီလိုခင္ပြန္းရဲ ႔သစၥာမဲ့မႈ ႔မွာ သမီးကို ေမမမႏိုင္ဆိုတဲ့ အလွမယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ပညာေတြနဲ႔ ပ်ိဴးေထာင္ႏိုင္ခဲ့လဲ၊ သမီးမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး အေမဒီေယာက္်ားကို ဘယ္လိုအင္အားေတြနဲ႔ အံတုရင္ဆုိင္ႏိုင္ခဲ့လဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္မွ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ႔မာန္က်ၿပီး အေမ့လို မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ ႔ခံစားခ်က္ေတြ ၀င္လာႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္လိုနည္းလမ္းက ခိုနားရာကို ေမမမႏိုင္လို စိတ္ဓာက္မာေၾကာတဲ့မိန္းမမ်ိဴး ျဖစ္ေအာင္ ေမြးျမဴရမလဲ၊ အေမ သမီးကုိ သင္ေပးနည္းျပပါ"
ရင္ခြင္ထဲက မမႏုိင္ကုိ ဆြဲထုတ္ကာ ...
"သမီး၊ နင့္ေယာက္်ား ..."
ခန္႔မွန္းမိေသာ ကိစၥေၾကာင့္ ေရ႐ြတ္႐ုံ စကားကုိ မဆုံးႏိုင္ခင္မွာ သမီးျဖစ္သူက ပခုံးေတြ တုန္ရီေအာင္ ငို႐ႈိက္လ်က္ မ်က္ႏွာကို လက္အုပ္ကြယ္ကာ ငိုျပန္သည္။
သမီးရယ္ ....
"ငါေျပာတယ္ .. ငါသတိေပးတယ္၊ အဲ့ဒါေတြကုိ ငါျမင္ေနလို႔ ညည္းကို သတိေပးခဲ့တာ၊ညည္းေအ.. ညည္းအေဖတစ္ေယာက္လုံး ဘယ္လိုအခ်ိဴးခ်ိဴးလဲ ညည္းငယ္ဘ၀တုန္းက မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႔ ႀကဳံခဲ့ဖူးပါသနဲ႔၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို စုံလုံးကန္း ကုိးကြယ္ခဲ့ရသလား၊ မိန္းမေတြရဲ ႔ ေပးဆပ္မႈ ႔နဲ႔ ဘယ္ေယာက္်ားမွ မထိုက္တန္ဘူး၊ လင္ေယာက်္ားဆုိတာလည္း သူစိမ္းပဲ၊ အခုေခတ္မွာ ကုိယ့္ဒူးေတာင္ ကုိယ္မယုံရတာ၊ ညည္းမိုလို႔ ေယာက္်ားအတြက္ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ အဆုံးခံတယ္"
တန္ဖိုးထားရေသာ သမီးရတနာ၏ စက္ဆုပ္စရာအိမ္ေထာင္ေရးအျဖစ္ေၾကာင့္ မမႏုိင္ေက်ာကို လက္သီးဆုပ္ႏွင့္ မနာေအာင္ ယူႀကံဳးမရစြာ ထု႐ိုက္မိသည္။
"အိမ္ေထာင္ျပဳပါတယ္ဆုိမွ သာယာတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကုိပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာေပါ့၊ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကုိ ကုိင္တြယ္ႏုိင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ခ်က္႐ွိလို႔ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကို စတင္ခဲ့တာ၊ အိမ္ေထာင္႐ွင္မေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္၊ ကေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဴးေထာင္ရင္း သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း မိသားစုတစ္ခုရဲ ႔ မာတာမိခင္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္၊ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ႔ဘ၀ထက္ မိခင္ဘ၀ကို အမ်ိဴးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပိုမက္ေမာခဲ့တယ္"
"...."
"တကယ္လည္း ႀကဳိးစားခဲ့တယ္၊ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကို စိတ္ေရာကိုယ္ေရာဘ၀ေရာ အားလုံး ပုံေအာၿပီး ခင္ပြန္းအေပၚကို ေပးဆပ္ခဲ့တယ္၊ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္၊ တာ၀န္ေက်ခဲ့တယ္"
အခ်စ္ဦးကိုစိတ္နာတာတစ္ခုနဲ႔ ၿပီးၿပီးေရာ လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမဟုတ္။ ခ်စ္လြန္းလို႔ ရင္နဲ႔မမွ် ခံစားရတဲ့အခါမွာ အခ်စ္ကို မကုိးကြယ္ေတာ့တာ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ နာက်င္ရတဲ့အခါ အခ်စ္ကုိ ေ႐ွာင္႐ွားခ့ဲတာ၊ အခ်စ္ကို ေၾကာက္လို႔ ထပ္ မလိုခ်င္ခဲ့တာ။
ခ်စ္ရတာ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ အခ်စ္ကုိ ဦးစားမေပးပဲ အခ်စ္ထက္ အေရးႀကီးတယ္ထင္တဲ့ နားလည္မႈ႔ေတြနဲ႔ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကုိ စတင္ခဲ့သည္။
သိပ္ခ်စ္တတ္သည့္အစ္ကုိျဖစ္သူႏွင့္ ကြာျခားစြာ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ အသဲႏွလုံးမ႐ွိသူ ပုိင္စီးက
"ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေနၾကၿပီး မမႏုိင္ကို သစၥာေဖာက္သြားတဲ့ လူေတြကို ကလဲ့စားေခ်လုိက္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေထာင္ဖက္က မမႏိုင္အျပင္ ထိုက္တန္တဲ့မိန္းမ မ႐ွိဘူး"
မမႏိုင္ေ႐ွ ႔ဒူးေထာက္လ်က္ ေတာငး္ဆုိေသာ ပုိင္စီးမွာ မ,ကုိ ခ်စ္တဲ့အရိပ္အေငြ႔ မခံစားရေပမဲ့ မ,တန္ဖိုးကို သိၿပီး မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္စြာ ေတာင္းခံေနသည္။
သူနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ မိန္းမက မ,အျပင္မ႐ွိဘူးတဲ့ ... ကဲ! ဘယ္ေလာက္ ဂုဏ္ယူခ်င္စရာ ေကာငး္သလဲ။ ရင္ခုန္စရာမေကာငး္ေသာ္လည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကို မိန္းမ ဘ၀င္ခိုက္ မာန္တတ္ေစသည္။
ပုိင္စီးအာဏာေရခဲမင္းသားက မာနႀကီးလြန္းတာ နီးစပ္ရာ အသုိငး္အ၀ုိင္းအားလုံးသိသည္။ ထုိသုိ႔ေသာေယာက္်ားက လူအမ်ားေ႐ွ ႔ ကုိယ့္ကို ဒူးေထာက္ေတာငး္ခံခဲ့ျခင္းက ေတာ္႐ုံတန္ဖိုးထားျခင္းမဟုတ္။
ကုိယ့္တန္ဖိုးကို မသိေလပဲ တန္ရာတန္ရာမိန္းမနဲ႔ အေၾကာငး္ပါေလေသာ ခ်စ္သူကို စိတ္ျဖတ္ကာ ကုိယ့္ကုိ တန္ဖိုးထားေတာင္းခံေသာ ေယာက္်ားကို မ,လက္ခံခဲ့တာက ကလဲ့စားေခ်ျခင္းလည္း ေျမာက္သလို ပုိင္စီး၏ ဇနီးေကာငး္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေနထုိင္ဖို႔ က်င့္ႀကံခဲ့သည္။
ခ်စ္စကားတစ္ခြန္းမပါသည့္ မခ်စ္တတ္ေသာ ေယာက္်ား၏ တန္ဖိုးထား လက္ထပ္ခြင့္ေတာငး္မႈ ႔မွာ ခ်စ္ျခငး္တရားေတြ မ႐ွိေသာေၾကာင့္ အခ်စ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မခံစားရေတာ့ဘူးလို႔ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။
ပုိင္စီးမွာ အခ်စ္မ႐ွိလို႔ သူခ်စ္ရမဲ့လူလည္း မ႐ွိႏိုင္၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္တာမ်ိဴးလည္း မ႐ွိႏိုင္၊ ပုိင္စီးနဲ႔ မ,ၾကား အခ်စ္မ႐ွိလို႔ အခ်စ္ေၾကာင့္ ခံစားရမွာမ်ိဴးလည္း မ႐ွိႏိုင္။ မ႐ွိႏုိင္ျခငး္ အေၾကာငး္တရားေတြေၾကာင့္ ပုိင္စီးကို လက္ခံခဲ့သည္။
အခုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ ... ေမာင့္ ကို ခ်စ္လား တဲ့ .. ေပါေတာေတာနဲ႔ အ႐ူးေကာင္ နင့္မွာ ဘယ္တုန္းက အခ်စ္႐ွိသြားတာလဲ...
ဖခင္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဒီသမီးကို သနား၍ သားအမိႏွစ္ေယာက္ၾကား ရင္းႏွီးလြန္စြာ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းသင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ မမႏိုင္က အေမျဖစ္သူကုိ အ႐ိုအေသ အေၾကာက္အလန္႔ႀကီးတာမ်ိဴးမ႐ွိ။ သံေယာဇဥ္႐ွိ႐ွာေပမဲ့ အေမတစ္ေယာက္လို တခမ္းတနား မကုိင္း႐ႈိင္း။
ကိုယ့္ကုိယ္ကို ယုံၾကည္မႈ႔ ျပင္းထန္ကာ မာနႀကီးေသာ မမႏုိင္တစ္ေယာက္ တစ္ခါမွ ဒီလို ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ ေအာ္မငိုခဲ့ဖူး။ ရင္ထဲ ဘယ္ေလာက္ ေျဗာငး္ဆန္ေနပါေစ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္စြာ ဟန္မပ်က္ ထိန္းခ်ဴပ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ သမီးက အခုမူ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ငိုေနသည္။
လူႀကီးဆန္ၿပီး ဆရာမႀကီးသိပ္လုပ္တတ္လြန္းလို႔ ေမြးထားသည့္အေမပင္ တစ္ခါတစ္ရံ သိပ္ျမင္ျပင္းကပ္ရသည္။ အခုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ရင္ထဲမခ်ိ ခံစားေနရလို႔ ငိုယိုေနလိုက္တာမ်ား ...
အ႐ုပ္ျခင္းကိုဖြကာ ကစားေနေသာ နားရာေလးက အဘြားႏွင့္အေမကို မ်က္လုံး၀ိုင္း၀ုိင္းၾကည္ၾကည္ေလးနဲ႔ ေဘးကထိုင္ ၾကည့္ေနသည္။
"သမီး ဒီကိစၥကုိ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ႀကံ ႔ႀကံ ႔ခံႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္သည္းခံပါေစ မာနကို ထိပါးလာလြန္းလို႔ ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြကို ထိန္းရတာ ပင္ပန္းလာၿပီ၊ သမီးသာ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲရင္ အားလုံးအပ်က္ပ်က္နဲ႔ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ရလိမ့္မယ္၊ အေမေရာ ... အေမ့တုန္းကေရာ.. အေဖက ဘယ္ေလာက္ ႐ႈပ္ေပြပါေစ၊ အေဖ့မွာ မိန္းမေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါေစ၊ အေဖ့ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ အေဖ့အနားမွာ ေနႏိုင္သူက အေမတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တာေလ"
အားရေအာင္ ငိုေၾကြးလိုက္ေသာအခါ စိတ္ေပါ့သြားသည္။ အိမ္ထဲ၀င္စကလို ေလးလံမေနပဲ ေပါ့ပါးသြားသည္။ အေမက ဘာမွ မေျပာပဲ တစ္သ်ဴးစကို ဆြဲထုတ္ကာ မမႏိုင္ကုိေပးသည္။
"အခု ညည္း ဘာဆက္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးလဲ"
"ဘာကို ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ၊ အျပတ္ျဖတ္ခိုငး္ထားတယ္၊ သူလည္း ျဖတ္ၿပီးၿပီ"
"ညည္းေျပာသလို ညည္းေယာက္်ားကလုပ္မွာ ေသခ်ာလို႔လား"
"မလုပ္လို႔ မရဘူးေလ၊ မ,ကုိ သူမလွန္ရဲပါဘူး"
"သူ႔ကုိ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ေနလား၊ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ညည္းေျပာစကားကုိ သူနားေထာင္ပါ့မလား၊ ဒါက အျခားကိစၥမဟုတ္ဘူး၊ အေသြးအသား တဏွာကိစၥ ညည္းတားဆီးႏုိင္ပါ့မလား၊ ညည္းေယာက္်ားလို စုန္းနတ္ဆိုးကို ျမွဴစြယ္ႏိုင္တာ တစ္ဖက္လူက ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ဘူး၊ မေကာင္းဆိုး၀ါးပဲေနမယ္"
"အေမ ... သူက လူပ်ိဴလူလြတ္မဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ေထာင္သည္၊ မိသားစုရဲ ႔အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ အိမ္ဦးနတ္၊ သမီးေမြးထားတဲ့အေဖ၊ သူ မမိုက္မဲဘူး"
"သူ႔မွာ အဲ့လိုအသိတရားမ်ိဴး မ႐ွိလို႔ ဒီလိုေတြလုပ္တာေပါ့ေအ"
"ဒါက ခဏတာ စိတ္ယုိင္သြားတာ၊ အေသြးအသားေတြ လာမေျပာနဲ႔ .. သူထိန္းခ်ဴပ္ႏုိင္တာ မ,သိတယ္"
"ေႀသာ္ ... ငါ့ႏွယ္ပဲ .. ဒီမိန္းမနဲ႔ေတာ့ ခက္လွပါၿပီ၊ ညည္းေယာက္်ားက မျမင္ဖူး မူးကုိ ျမစ္ထင္သြားတာ၊ အ႐ူးအမဲသားေကၽြးသလို တစ္ခါမွ မစားဖူး၊ မသုံးေဆာင္ဖူးတဲ့ အရသာကို ေပးေကၽြးလိုက္ေတာ့ တမ္းတမ္းစြဲ သြားတာ၊ ညည္းအေဖလို ဒါပဲေလ့လာ ဒါပဲလိုက္စား ဒါထူေနတဲ့လူကို ငါမေျပာလိုပါဘူး၊ အခု ညည္းေယာက္်ားလိုလူက မၿငိရင္လည္း မၿငိဘူး၊ ၿငိၿပီဆိုရင္လည္း နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေယာက္ပဲ စြဲသြားမွာ၊ အဲ့တစ္ေယာက္အင္အားက ညည္းအေဖရဲ ႔KTVက အေယာက္တစ္ေထာင္အင္အားနဲ႔ ညီမွ်တယ္၊ ညည္းအေဖက မ်ားစြာေသာမိန္းမေတြနဲ႔ ေပြ႐ႈပ္တာ၊ ညည္းေယာက္်ားက တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ေဖာက္ျပန္တာ၊ ညည္းအေဖလို လူ႐ႈပ္မွာ အစြဲဆုံး အခ်စ္ဆုံး ဆုိတာမ်ိဴး မ႐ွိဘူး၊ ဘာလာလာေဒါငး္တဲ့ လူ၊ ညည္းေယာက္်ားကက် တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေတာ့ ပထမဆုံး ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးေကၽြးပစ္တဲ့ေကာင္မကို အစြဲဆုံးျဖစ္သြားတာ"
မမႏိုင္ လက္မႈိင္က်သြားသည္။
"ကာမပုိင္႐ွိလ်က္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆိုတာ ေသရည္ေသရက္လိုပဲ၊ ခါးသက္သက္ဆိုေပမဲ့ အဲ့ခါးသက္သက္ကပဲ ယစ္မူးဖို႔ေကာင္းတယ္၊ မသိေအာင္ လုပ္ေနရတာကိုက အရသာ၊ ေစာင့္ၾကည့္ရတာေပါ့ေအ .. အဲ့တစ္ေယာက္ကုိ ညည္းေျပာသလို အလြယ္တကူ ျဖတ္မလား၊ ျဖတ္လိုက္ရင္လည္း ေသခ်ာတယ္ .. ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္တစ္ေယာက္ လြယ္လြယ္႐ွိလာဦးမယ္၊ တစ္ခါၿခံခုန္ဖူးတဲ့ႏြား ၿခံအျပင္အရသာကိုသိၿပီး ထပ္ခုန္ဦးမွာ၊ ေအး .. မျဖတ္ပဲနဲ႔ ဒီတစ္ေယာက္မွ ဒီတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရင္ အဲ့တစ္ေယာက္က ညည္းေယာက္်ားရဲ ႔ အခ်စ္ဆုံးနဲ႔အစြဲဆုံးပဲ"
___________________
ေယာကၡမႀကီးနဲ႔Downကို ေပးေတြ႔လိုက္ရင္ေရာ 🙄
ဖတ္ေပးတဲ့ တြဲလက္ေတြ အားလုံးကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ <3
1:42 PM
10/18/2018
ပိုင်စီးရုံးခန်းထဲ ၀င်လိုက်စဉ် ဧည့်သည်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေသော မမနိုင်ကို အံ့သြစွာ တွေ့သည်။
"တစ်နေရာက ပြန်လာတာလား ... မောင်"
မနေ့က အကျႌနဲ့ ကပိုကရိုဖြစ်နေသော ပိုင်စီးကို လှမ်းကြည့်လျက် မမနိုင်က မေးသည်။
"အစောကြီးပဲ"
အံ့သြတုန်လှုပ်မိသည်ကို အပြင်မှာ ထုတ်မပြ၊ ပုံမှန်အနေအထားနဲ့ အလုပ်စားပွဲနားကို လျှောက်လျက် မေးလိုက်သည်။
"တစ်ညလုံး အိပ်မပျော်ခဲ့တဲ့ မ အတွက် မနက်ရှစ်နာရီက မစောပါဘူး၊ မောင်ရော ဟိုတယ်ခန်းမှာ သက်တောင့်သက်သာ မအိပ်ခဲ့ရဘူးလား"
"မ, အခု ဘယ်လိုသံသယနဲ့ မေးနေလဲ မောင် သိတယ်၊ မနက်စောစော မောင် စိတ်မတိုချင်ဘူး မ"
လမ်းမှာ ၀င်၀ယ်လာသော အကျႌသစ်ကိုလဲရန် ကြယ်သီးကို ဆောင့်ခါ ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။
"ကြယ်သီးကို ဖြည်းဖြည်းသက်သာ ဖြုတ်ပါ မောင်၊ ကြယ်သီးက မ, မှ မဟုတ်တာ"
"တောက်!"
ပိုင်စီး၏ တက်ခေါက်သံ ပြငး်ပြင်းက တတ်နိုင်သမျှ စိတ်ထိန်းနေသော မမနိုင် စိတ်ကို ဆွသည်။ ပိုင်စီးအနားကို ချက်ချင်း ရောက်သွားပြီး ကျောပေးလှည့်ထားသော ပိုင်စီးကို မျက်နှာချငး်ဆိုင်စေသည်။
"မောင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ မောင် ဘာဖြစ်ချင်နေလဲ ကျွန်မ ကို ပြော"
ပိုင်စီးက ဆုံလည်ထိုင်ခုံကို ဆောင့်ကန်လျက်
"မင်းကသာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ ငါ့ကို မယုံလို့ အခု င့ါအလုပ်ခွင်အထိ လိုက်ထောက်လှမ်း စစ်ဆေးနေတာမဟုတ်လား၊ ငါ ဒီမှာ အိပ်လား မအိပ်လား မင်းစိတ်ထဲ တနုန့်နုန့်ဖြစ်နေလို့ တစ်ညလုံး မင်း အိပ်မပျော်ပဲ မနက်စောစော ဒီကို ရောက်ချလာတာလေ၊ ယောက်ျားကို သံသယတွေနဲ့ စစ်လားဆေးလား လုပ်နေတဲ့ မင်းလုပ်ရပ်တွေက သည်းခံချင်စရာကောငး်နေလား"
ရှုးရှုးရှားရှား မ,ထက် အရင် စိတ်ကြီးပြနေသော မောင့်ကို ပါးစပ်အဟောငး်သား ကြည့်နေမိသည်။
ဒီယောက်ျား တော်တော် လွန်နေပြီ။ သူက ဘာတွေများ မှန်နေလို့ ...
"ဟုတ်ပြီ ... အဲ့ဒါဆို နင်ရှင်း၊ နင်အခု ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ၊ နင်ညက ဘယ်မှာအိပ်လဲ၊ ငါ Receptionကို မေးပြီးပြီ"
မ, တုန့်ပြန်မှု ့ကြောင့် ပိုင်စီး ပိုမျက်နှာကြောတင်းသွားသည်။
"Receptionကို မေးပြီးပြီ ဟုတ်လား၊ မင်းကိုတစ်သက်လုံး ချီးကျူးခဲ့သမျှ ဒီတစ်ခါတော့ သြချမိတယ်၊ တလောကလုံးကိုသာ ကြေငြာမောငး်ခတ်လိုက်တော့ပေါ့၊ ငါ့သိက္ခာ ငါ့မာန တစ်ခုမှ ကုန်းကောက်စရာမရှိအောင် တစ်ခါမှားမိတဲ့အမှားအတွက် တစ်ဘ၀စာ မင်းနင်းချေလိုက်တော့ပေါ့"
မ ရုံးခန်းကိုသာ တန်းလာဖြစ်သည်။ မောင့်အကြောင်း မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ မမေးမြန်းခဲ့။ သူစိမ်းတွေရှေ ့မှာ မောင့်ကို မယုံသင်္ကာမေးခွန်းမျိူး မ,ထုတ်မမေးချင်။ အထူးသဖြင့် မောင့်ရဲ ့လုပ်ငန်းခွင်အတွငး်မှာ။
မ, နှုတ်ဆိတ်သွားသည်။ မောင့်မျက်နှာကို မကြည့်ချင်လို့ အလုပ်စားပွဲပေါ်က စာရွက်စာတမ်း၊ ဖိုင် အထပ်လိုက်ကို မမနိုင် အကြည့်ရောက်သွားသည်။
"ညက တစ်ညလုံး ငါဒီအလုပ်တွေကို ထိုင်လုပ်နေတယ်၊ မိုးလင်းခါနီးလေးနာရီလောက် အရမ်းအိပ်ချင်လို့ Meeting Roomမှာ ခဏ သွားအိပ်တယ်၊ နိုးတော့ နာရီမကြည့်မိလို့ ဘယ်အချိန်လဲ ငါသတိမထားမိဘူး၊ အကျႌလဲဖို့ ငါကိုယ်တိုင် အပြင်ကို သွား၀ယ်တယ်၊ အခု ရှစ်နာရီလေးဆယ့်ငါးမိနစ်မှာ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တယ်၊ မင်းကို ငုတ်တုတ်ကြီးအခန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်တယ်"
မ, ရူးချင်သွားသည်။ ဘယ်သူက မှားနေလဲ ဘယ်သူက မှန်နေလဲ မခွဲခြားနိုင်တော့။ စိတ်ပင်ပန်းလွန်းလို့ ရူးသာရူးလိုက်ချင်တော့သည်။
မောင့်နေရာက ကိုယ်ချငး်စာကြည့်ရင်လည်း တစ်ညလုံးအလုပ်လုပ်လို့ ပင်ပန်းနေတဲ့ မောင့်ကို မ,က မနက်စောစော တောင်ထင်မြောက်ထင် အထင်ခံရတော့ မောင့်နေရာမှာဆို မ, လည်း ဒေါသထွက်မိမှာ။ မည်မျှပဲ သရုပ်ဆောင်ကောင်းပါစေ .. မယုံသင်္ကာဖြစ်နေသော မ,မျက်လုံးတွေက ဟန်ဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်။
"စိတ်လျှော့ မောင်၊ မ,က မောင်လဲဖို့ အကျႌလာပို့တာ၊ မောင့်ကို breakfast စီစဉ်ပေးချင်လို့ မနက်စောစော ရောက်လာတာ၊ ဖုန်းကြိုမဆက်တာက မောင်အိပ်နေရင် အနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့၊ အားလုံးက ပုံမှန်လုပ်နေကျ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တွေပဲ၊ မ,တို့အတွေးတွေကသာ ပုံမှန်မဟုတ်တာ"
"မ,စိတ်ထဲ မောင့်ကို ဟိုတစ်ယောက်နဲ့ သံသယမရှင်းသေးတာ သိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မ, သိပ်မကြပ်ပါနဲ့၊ မောင် အရမ်းပင်ပန်းတယ်၊ ချောင်ပိတ်ရိုက်ရင် ခွေးတောင် ပြန်ကိုက်တတ်သေးတာပဲ၊ မောင်ရော မ, ရော အိမ်တွင်းရေး မဆူချင်ဘူးလေ၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စိတ်ရှင်းရှင်းထားကြရအောင်၊ မောင်လည်း မ,တောင်းဆိုသလို လုပ်ပြီးပြီ၊ မ,စိတ်ထဲက သံသယကိုတော့ မောင် မပယ်ဖျတ်နိုင်ဘူး၊ မ,ပဲ ပယ်ဖျတ်နို်င်မှာ"
"မ,ကြိုးစားပါ့မယ်"
--------------
စိတ်ရှုပ်ထွေးမှု ့တွေကြောင့် မမနိုင် ခြေလှမ်းတွေ လေးလံနှေးကွေးနေသည်။
ခြေလှမ်းတစ်လှမ်းလှမ်းရန် ခြေကြွရသည်ကိုပင် အရမ်းပင်ပန်းနေသည်။ လူက လမ်းလျှောက်နေပေမဲ့ အတွေးတွေထဲ မောင့်ကို ရှု ့မှတ်ရင်း တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာသည်။
မောင်တစ်ယောက်ပဲ ပင်ပန်းတာမဟုတ်ဘူး၊ မ,လည်း စိတ်ရော လူရော ပင်ပန်းတယ်။ ဘယ်နေရာက စ ပြီး ကျွန်မတို့တွေ အိမ်ထောင်ရေး ဒီလိုအဆင်မပြေဖြစ်ခဲ့တာလဲ။ အဲ့ကောင်လေးကြောင့် ကျွန်မတို့ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေဖြစ်ခဲ့ရင် အဲ့ကောင်လေးမရှိတော့ရင်လည်း ပြန်အဆင်ပြေလာနိုင်ပါ့မလား ..
"ညီငယ်နဲ့တွေ့ပြီး ပြန်တော့မှာလား ... မမနိုင်"
လျှောက်လမ်းမှာ မမနိုင်သွားရာ လမ်းကြောင်းရှေ ့ ပိတ်ရပ်လိုက်သည့် ပိုင်ဇေ။
ရုတ်တရက် အရှေ ့မှာ ပိတ်ရပ်လိုက်သောကြောင့် ကျလက်စမျက်ရည်ကို အမြန်သုတ်ဖယ်လိုက်သည်။ မျက်နှာလွဲှကာ မျက်ရည်လှည့်သုတ်နေသော မမနိုင်ကြောင့် ပိုင်ဇေ ကြောင်နနဖြစ်သွားသည်။ ရွှင်လန်းနေသော စိတ်ကလည်း ချက်ချင်းငြိမ်သက်သွားသည်။
"ခြေထောက် လျှောက်နိုင်ပြီလား ကိုပိုင်ဇေ"
အပြုံးတစ်ခုနှင့်ဘာမှမဖြစ်သလို မေးလာသည်။
"အင်း တုတ်ကောက်တော့ ဆောင်ရတာပေါ့၊ အဘိုးကြီးတွေလိုမျိူး"
လက်မှာကိုင်ထားသော တုတ်ကောက်ကို မြှောက်ပြလျက် ပိုင်ဇေပြောတော့ မမနိုင်က ပြုံးရုံပြုံးသည်။
"ကော်ဖီ လိုက်သောက်ပါဦးလား၊ အခန်းကြွားချင်တာလည်းပါတယ်"
မမနိုင်က ပြုံးရုံသာပြုံးလျက်
"နောက်ကြုံမှ မောင်နဲ့အတူလာကြည့်ပါဦးမယ်၊ အခု ကျွန်မ အိမ်မှာ အလုပ်တွေ ရှိသေးလို့ ပြန်တော့မယ်"
"driver ပါလား၊ မပါရင် ကိုယ်လူထည့်ပေးလိုက်မယ်"
"နေ .. နေ ရတယ်၊ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း ပြန်ချင်လို့"
"ဂရုစိုက်သွားပါ"
ပိုင်ဇေ့စကားကို အလေးအနက်မလုပ်။ ၀တ်ကျေတန်းကျေ ခေါငး်ညိမ့်သည်။
မျက်နှာမကောင်းသော မမနိုင်၏ ကျောခိုင်းသွားသော ကျောပြင်ကလည်း ပိုင်ဇေ့အတွက် စိတ်မောစရာဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။
"ဘာများဖြစ်နေလို့လဲ၊ ဘာဖြစ်လို့ တွေ့လိုက်ရတိုင်း မြင်ရတဲ့လူ စိတ်ပူရအောင် အားဖျော့နေတာလဲ၊ ပျော်နေမယ် ထင်ထားတာ .. မဟုတ်သေးဘူး ... ပျော်အောင် နေနေမယ် ထင်ထားတာ၊ ပျော်အောင် နေရမှာပေါ့... မေ"
----------------
မဖိတ်ခေါ်သော်လည်း ခန့်မှန်းထားသည့်အတိုငး် ရုံးခန်းထဲ ရောက်လာသည့် အမှု ့အခင်းဆိုင်ရာ ရဲမှုးများ။ ဒီရက်အပိုင်းအခြားလောက်ဆို ရောက်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ကြိုတင် တွက်ချက်ထားခဲ့ပါရဲ ့။
"Panorama ရဲ ့ ဥက္ကဋ္ဌ ပိုင်စီးအာဏာလားခင်ဗျ"
"ဟုတ်ပါတယ်.. ထိုင်ပါ"
ဧည့်သည်ထိုင်ခုံမှာ နေရာပေး ထိုင်ခိုင်းပြီး ပိုင်စီးပါ ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။
"ကော်ဖီအဆင်ပြေမလား"
"ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ ကျွန်တော်တို့ မေးစရာရှိလို့ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ညီမ.. ဒီကရဲမှုးကြီးတွေအတွက် ကော်ဖီစီစဉ်ပေးပါ"
အတွင်းရေးမှုးမလေးက ခါးကိုင်းဦးညွှတ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။
"ကျွန်တော်တို့ Panoramaရဲ ့ EDကျန်းလောင်ေ၀့အကြောင်း စစ်ဆေးစရာရှိလို့ပါခင်ဗျ"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်တို့ရဲ ့ EDကြီးအကြောငး်ကို ဘာများ..."
ထိုင်ခုံမှာ သက်တောင့်သက်သာ ခါးမှီလျက် ခြေနှစ်ချောင်းချိတ်ထိုင်ရင်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါးမေးလိုက်သည်။
"လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်လောက်က အမြန်လမ်းက ယာဉ်တိုက်မှု ့ကို သတင်းတွေကတဆင့် သိထားမလား မသိဘူး"
"အာ ... အရှက်ရစရာတွေတော့ ဖြစ်ကုန်ပါပြီ၊ ကျွန်တော် အလုပ်တွေရှုပ်နေလို့ ဒီရက်ထဲ သတင်းမကြည့်ဖြစ်ဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ .. အဲ့ဒီ အမြန်လမ်း ယာဉ်တိုတ်မှု ့မှာ ခရီးသည်တင် Express နဲ့ လိုင်စင်မဲ့ Alphardကား တိုက်တာပါ၊ Alphard ကားထဲမှာ accidentကြောင့် မဟုတ်ပဲ မူလသေပြီးတဲ့ အမည်မသိအလောငး်တစ်ခု ရှိနေပါတယ်၊ အလောငး်က မီးလောင်ခံထားပြီး တေ်ာ်တော်ပျက်စီးနေလို့ ကျွန်တော်တို့ ရက်အတော်ကြာအောင် စစ်ဆေးလို့အပြီးမှာ DNAအရ Panoramaက ED ကျန်းလောင်ေ၀့လို့ အတည်ပြု ဖော်ထုတ်လို့ရပါတယ်"
ရဲမှုးရဲ ့စကားအဆုံး အလိုလိုခါးမတ်သွားကာ အံ့သြထိတ်လန့်သွားသည့် ပို်င်စီး။
"ယာဉ်တိုက်မှု ့ရက်အတိအကျ ပြောပေးလို့ရမလားခင်ဗျ၊ လက်ရှိမှာ ကျွန်တော်တို့ EDကျန်းကလည်း ပျောက်ဆုံးနေတဲ့အနေအထားဖြစ်နေပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ .. / . / 2018 ပါ"
"Oh my God! EDကျန်းကိုလည်း အဲ့နေ့လောက်က မတွေ့တော့တာ၊ ရက်ကိုမှတ်မိနေတဲ့ အကြောငး်က အဲ့နေ့က ကျွန်တော်တို့ Panoramaရဲ ့အရေးကြီး အစည်းအေ၀းဖြစ်နေလို့ပါ၊ EDကျန်းက တစ်ကိုယ်တည်းသမားဆိုတော့ မပြောမဆို ခရီးထွက်ရင်း ရံဖန်ရံခါ အကြာကြီး ပျောက်သွားတတ်တယ်၊ ကျွန်တော်တို့လည်း သာမန်လို ခရီးသွားတယ်ထင်ပြီး ပေါ့ပေါ့နေမိတာ၊ အခုကျမှ ကြတ်သီးထစရာဒီလိုသတင်းဆိုးကို..."
တွေးတွေးဆဆပြောလျက် လက်ချောငး်တွေအချင်းချငး် ဆုပ်နယ်နေသော ပိုင်စီးက တော်တော် ရှောခ့်ရသွားဟန် ချက်ချင်း မျက်နှာအိုကျသွားသည်။
"ကျွန်တော်တို့အလောငး်ကို စုံစမ်းရသလောက် ကျန်းလောင်ေ၀့က အမြန်လမ်းယာဉ်တိုက်မှု ့မှာ သေဆုံးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး၊ ဒီ့မတိုင်ခင် အသတ်ခံရတာ၊ အလောင်းကိုဖျောက်ဖျတ်ချင်လို့ အမြန်လမ်းပေါ် အလောင်းကို ကားထဲထည့်ပြီး တမင်ယာဉ်တိုက်မှု့ဖြစ်အောင် ကားကိုလမ်းလယ်ခေါင်တည့်တည့် ကန့်လန့်တင်ခဲ့တာလို့ တစ်ဖက်က Express ယာဉ်မောင်းရဲ ့၀န်ခံချက်အရ သိရပါတယ်"
"ဟော .. ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"
"သေဆုံးသူကျန်းလောင်ေ၀့က Panoramaမှာ အတည်တကျနေထိုင်တယ်လို့သိရပါတယ်၊ သူနဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ပတ်သက်တဲ့ ကောင်လေးတွေကိုလည်း ဒီမှာ ခဏတဖြုတ် အခန်းပေးထားတယ်လို့သိရတယ်၊ အဲ့ဒီဧည့်သည်စာရင်းကို ကျွန်တော်တို့ကို ပေးနိုင်မလား၊ နောက်ပြီး CCTV Fileတွေရောပေ့ါ"
"ရပါတယ် .. ကျွန်တော် Receptionကို ဖုန်းဆက်ထားပါ့မယ်"
"ကိုပိုင်စီးအာဏာရော?"
ရဲမှုးက အတွင်းရေးမှုးမလေး လာချပေးသော ကော်ဖီကို ငုံရင်း မေးသောကြောင့် ပိုင်စီး ကြောင်သွားသည်။
"ဗျာ"
"ကိုပိုင်စီးအာဏာရော .. ကျန်းလောင်ေ၀့နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မသင်္ကာတာ ထူးခြားဖြစ်စဉ် သတိထားမိတာမျိူးရှိလား"
"ဟုတ်ကဲ့ သေသွားတဲ့လူတစ်ယောက်အကြောငး်ကို တစ်ဖက်သတ်အမြင်နဲ့ လက်လွတ်စပယ် မပြောချင်ဘူး၊ EDကျန်းက လူချစ်လူခင်များသလို လူမုန်းလည်းများတယ်၊ အခုလိုသေဆုံးသတင်းကြားရတာ ကျွန်တော်လည်း အံ့သြထိတ်လန့်မိတယ်၊ အခု EDကျန်းရဲ ့နောက်ဆုံးခရီးကို ဘယ်သူတာ၀န်ယူထားလဲ"
"အလောင်းက အခြေအနေဆိုးရွားလွန်းလို့ ကျွန်တော်တို့ ပိုင်ရှင်မဲ့အလောငး်အဖြစ် မီးသဂြိုလ်ပြီးပြီ၊ ကျန်းလောင်ေ၀့က စုံစမ်းရသလောက် မိသားစု မရှိတော့ နာရေးတာ၀န်ယူမဲ့သူလည်း မပေါ်လာသေးဘူး"
"ကျွတ် ကျွတ် .. ဒီလိုအဖြစ်ဆိုးမျိူး ... ထားပါ၊ ကျွန်တော်တို့ Panoramaမိသားစုက EDကျန်းရဲ ့နာရေးတာ၀န်ကို ယူပါ့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
"နာရေးအလှုကို တာ၀န်ယူမဲ့သူ မပေါ်သေးတာ၊ အခုမတရားသေဆုံးမှု ့အတွက် အမှုဖွင့်မဲ့လူရော... ရှိလား"
"မပြောတတ်ဘူး၊ လောလောဆယ် ကျွန်တော်တို့ တာ၀န်အရ စုံစမ်းစစ်ဆေးလိုက်ပါ့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ .. ကျွန်တော်တို့ရဲ ့EDကျန်းအတွက် တရားမျှတမှု့ရှိအောင် ရဲမှုးတို့ ဖော်ထုတ်ပေးပါ၊ အားကိုးပါတယ်၊ လိုအပ်တာရှိရင် ကျွန်တော်တို့ဘက်က ပူးပေါငး်ဆောင်ရွက်ပါ့မယ်"
---------------
"ပြန်လာပြီလား မမနိုင်၊ နားရာကို မနက်စာ ထမင်းကျေွးပြီးပြီ၊ ဈေးကို အမေပဲသွားပေးရမလား"
အိမ်ထဲကိုအ၀င် ဧည့်ခန်းထဲမှ အမေက မမနိုင်ကို တွေ့တော့ လှမ်းပြောသည်။
ပုံမှန်အချိန်မှာဆို မမနိုင် ပက်ခနဲ ပြန်ပြောမိမှာက နားရာကို ဘာတွေနဲ့ ကျေွးလဲ၊ ကလေးကို အမေပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဝါးမကျေွးနဲ့နော်၊ အမေလက်ကိုရော သေချာဆေးရဲ ့လား၊ လက်ဆေးရင်လည်း ဒီပန်းကန်ဆေးဆပ်ပြာတွေနဲ့ မဆေးနဲ့၊ လက်ဆေးရည်နဲ့ သေချာဆေး၊ အမေတို့ကလည်း ဘာလို့ကျေွးထားတာလဲ၊ မ,ပြန်လာမှ ကျေွးမှာပေါ့၊ အမေတို့က ညစ်ပတ်က ညစ်ပတ်နဲ့၊ သမီးကို ရောဂါဖြစ်မယ်၊ ဈေးလည်းသွားမနေနဲ့၊ ဘာတွေ၀ယ်လာမှန်းမသိဘူး၊ သေချာကြည့်မ၀ယ်ဘူး ... စသဖြင့် စသဖြင့် အသက်ကြီးအိုမင်းလာသော အမေထက် မနူးမနပ်လူမဖြစ်သေးသော သမီးအတွက်ကို အစိုးရိမ်လွန်ပြီး အမေ့ကို ဆူငေါက်မိလိမ့်မည်။
အမေက ဆံဖြူကျိူးတို့ကျဲတဲ ချည်ထည်အကျႌလက်ပြတ်နဲ့ နားရာ၏ ဘိုမရုပ်လေးကို အရေတွန့်နေသော လက်တို့နဲ့ ဆံပင်ဖြီးပေးနေသည်။
နားရာကိုချော့မြှူကစားပေးရင်း ရယ်လိုက်ရင် အပေါ်သွားတွေက ကျိူးလို့ သွားဖုံးပေါ် လေ ပြတင်းပေါက်ဖောက်ထားသကဲ့သို့။ သွားကြားထဲက လေထွက်၍ ပြောသမျှ စကားတို့က သိပ်မပီ။ သွားကျိူးပေါက်ကလေထွက် အမေပြောတာကို နားမလည်သောအခါ ဘာတွေ ပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူးလို့ မ, ငြိုငြင်စိတ်ပျက်ရပေါင်းမနည်း။
အကျႌလက်ပြတ်၀တ်ထားလို့ ထင်ပေါ်နေသော လက်မောင်းပျော့တွဲတွဲမှာ အဖေနှင့် သူတပြန်ကိုယ်တပြန် ရန်ဖြစ်တုန်းက ပုလငး်ကွဲ ပြတ်ရှရာ အမာရွတ်ဟောင်းက အရောင်ဖျော့သွားပေမဲ့ အမေ့ကိုယ်ပေါ်က သေရာပါ အနာတရ။
ပေါ်လစ်တိုတ်ထားသော ကြမ်းပြင်ပြောင်ပြောင်ထက် အမေ့ခြေဖဝါးက အဖေ့ကို ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်မိန်းမနဲ့ ဘယ်လိုတွေ့တယ်ဟေ့ သတင်းကြားတာနဲ့ အမိလိုက်ဖမ်းရန် ထမိန်မ,လျက် ဖိနပ်မပါပဲ ပြေးလွှားခဲ့သမျှ အခုမူ အသားမာတွေတတ်နေပြီ။
ဧည့်ခန်းမှာ နားရာနှင့် ကစားပေးနေသော အမေ့ကို လှမ်းကြည့်လျက် မမနိုင် အလိုလို မျက်ရည်၀ိုင်းလာသည်။ ခြေလှမ်းတွေက ဧည့်ခန်းထဲမှ အမေ့ဆီ တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာသည်။
မ,ဘယ်တုန်းကမှ ဘယ်ကိစ္စမဆို အဖက်လုပ်တိုင်ပင်ခြင်းမရှိခဲ့သော အမေတစ်ယောက်အပြင် အခုချိန်မှာ မ,သောကကို ကိုယ်ချင်းစာနှစ်သိမ့်နိုင်သူမရှိ။ မ,အတွက် ရင်ဖွင့်တိုင်တန်းရာ ထွက်ပေါက်လိုအပ်နေသည်။
အမေရှေ ့ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အမေ့ကိုယ်ကို ကြုံးဖက်လိုက်သည်။ အမေ့ပခုံးထက်မေးတင်လျက် မျက်ရည်စီးကြောင်းက တဖြိုင်ဖြိုင် ကျဆင်းလာသည်။
"အမေလည်း ဒီလို ခံစားခဲ့မှာပဲ၊ အ့ဲဒီ့အချိန်တုန်းက အမေ့ခံစားချက်က ဒီလိုပါ့လား၊ အရမ်းနာကျင်ပြီး အရမ်းစိတ်ပင်ပန်းခဲ့မှာပဲ၊ အမေ့ကိုချစ်ပေမဲ့ အမေ့လိုမိန်းမမျိူးကို အရမ်းမုန်းခဲ့တာ၊ အမေ့လို မိန်းမမျိူး မဖြစ်ချင်ခဲ့ဘူး၊ အမေတူမှာ တအားကြောက်ခဲ့တာ"
ဒီအတောအတွင်း ထိန်းချူပ်မာန်တင်းခဲ့သမျှ မမနိုင်တစ်ယောက် ရှိုက်ကာ အော်ငိုသည်။ အမေက မမနိုင်မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့် အုပ်မကာ
"သမီး ... မမနိုင် .. အမေ့ကို ပြောစမ်း၊ ငါ့သမီးဘာဖြစ်နေလဲ"
စိုးရိမ်မှု့တွေနဲ့ ရင်ခေါငး်သံလှိုက်လှိုက်ကြီးက အမေပါ မ,အပူတွေ ဟပ်ပြီ။
မမနိုင်ခေါငး်ခါရမ်းကာ အမေ့မျက်နှာနှင့် မရင်ဆိုင်ရဲ၊ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ အတငး်တိုး၀င်ကာ အမေ့ကို ဖက်တွယ်လျက် အသားကုန် ငိုသည်။
ပိုင်ဇေ့ကို သဘောကျသလောက် ပိုင်စီးနှင့်လက်ထပ်ရန်ဖြစ်လာသောအခါ ဘယ်လိုမှ သဘောမတူခဲ့သည့် အမေ့ကို တစ်ချက်အရေးမလုပ်။ အမေပွဲမတက်လည်းရတယ် .. ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ကိုယ် လက်ထပ်ခဲ့သည်။ တစ်ယောက်တည်းရှိသော သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲကို ဥပေက္ခာမပြုနိုင်သည့်အမေက ယောက္ခမအာဏာပင် မပြနိုင်၊ မချိစွာ လက်ခံခဲ့သည်။
အမေဆုံးမ သတိပေးသမျှ နားမထောင်ခဲ့သည့် အမေ့ရဲ ့တော်လှ တတ်လှတဲ့ ဒီသမီးရဲ ့ချီးပုံနင်းမိပုံကို အမေ့အနေနဲ့လည်း ကျေနပ်အားရနေမှာမဟုတ်။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို လူကြီးဖြစ်ပြီ၊ ရင့်ကျက်တယ် ထင်ထားသမျှ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သောအခါ ကလေးတစ်ယောက်လို စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်း ငိုကြွေးမိသည်။
ဖောက်ပြန်ပွေလီနေတဲ့ ယာက်ျားတစ်ယောက်ကို မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ မိန်းမ၊ ကိုယ့်အပေါ်မကောငး်သည့် ယောက်ျားရဲ ့အာဏာအောက်မှာ ပြားပြား၀ပ် ရို ့ကျိူးနေတဲ့ မိန်းမ၊ ကိုယ့်ကို မချစ်တဲ့ ယောက်ျားကို မစွန့်လွှတ်နိုင်တ့ဲ မိန်းမ ... အမေ့ကို မမနိုင် အထင်သေးခဲ့သည်။
အဖေဆိုးသွမ်းသမျှကို သမီးဖြစ်သူမမနိုင် မျက်မြင်မြင်တွေ့နေရပါသော်လည်း သမီးအနေနဲ့ အဖေဖြစ်သူကို မမနိုင် အပြစ်မမြင်အောင် အဖေ့ဘက်က ကာကွယ်ပြောဆိုခဲ့သည့်အမေ့ကို လင်တရူးမကြီးဟု မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း တွေးခဲ့ဖူးသည်။
အခုမူ ... အမေ့ရဲ ့ခံစားချက်တွေကို သမီးနားလည်နိုင်ပြီ။ ယောက်ျားကို မလွန်ဆန်နို်င်တာမဟုတ်ပဲ သမီးအဖေကို မလွန်ဆန်နို်င်တာ၊ သမီးကိုအုပ်မိုးပေးထားတဲ့ အရိပ်ကြီးပျက်စီးမှာစိုးလို့ သမီးအဖေကို ရို ့ကျိူးသည်းခံခဲ့တာ၊ သမီးအဖေကို မစွန့်လွှတ်နိုင်ခဲ့တာ။
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အဖေ့ရဲ ့ဖောက်ပြန်မှု့တွေကို ရွံမုန်းသော်လည်း အဖေ့ကို မုန်းတဲ့စိတ်မရှိခဲ့။ ဒါဟာ အမေ့၏ ဆုံးမသွန်သင်မှု့ကောငး်ခဲ့သောကြောင့်။ အဖေမကောငး်တာသိသော်လည်း အဖေ့မကောင်းကြောငး် အမေက စိတ်တိုချိန် စိတ်လိုက်မာန်ပါပြောခဲ့လျှင်တောင် မနှစ်သက်ခဲ့။
သမီးခိုနားရာကိုရော မောင့်ကို မမုန်းမိအောင် မမနိုင် ဆုံးမနိုင်ပါ့မလား။
"အမေ သိပ်တော်တယ်၊ အမေက အရမ်းတော်လွန်းတဲ့ အမျိူးသမီးပဲ၊ အမေ့လိုဒုက္ခမျိူးကို သမီးကြုံတွေ့လာတဲ့အချိန် သမီးအလေးစားဆုံးက အမေပဲ၊ ဒီလိုယောက်ျားမျိူးကို အမေဘယ်လိုစိတ်နဲ့ သည်းခံနိုင်ခဲ့လဲ၊ ဒီလိုခင်ပွန်းရဲ ့သစ္စာမဲ့မှု ့မှာ သမီးကို မေမမနိုင်ဆိုတဲ့ အလှမယ်တစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ဘယ်လို ပညာတွေနဲ့ ပျိူးထောင်နိုင်ခဲ့လဲ၊ သမီးမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး အမေဒီယောက်ျားကို ဘယ်လိုအင်အားတွေနဲ့ အံတုရင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့လဲ၊ ဘယ်လိုလုပ်မှ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့မာန်ကျပြီး အမေ့လို မိခင်တစ်ယောက်ရဲ ့ခံစားချက်တွေ ၀င်လာနိုင်မလဲ၊ ဘယ်လိုနည်းလမ်းက ခိုနားရာကို မေမမနိုင်လို စိတ်ဓာက်မာကြောတဲ့မိန်းမမျိူး ဖြစ်အောင် မွေးမြူရမလဲ၊ အမေ သမီးကို သင်ပေးနည်းပြပါ"
ရင်ခွင်ထဲက မမနိုင်ကို ဆွဲထုတ်ကာ ...
"သမီး၊ နင့်ယောက်ျား ..."
ခန့်မှန်းမိသော ကိစ္စကြောင့် ရေရွတ်ရုံ စကားကို မဆုံးနိုင်ခင်မှာ သမီးဖြစ်သူက ပခုံးတွေ တုန်ရီအောင် ငိုရှိုက်လျက် မျက်နှာကို လက်အုပ်ကွယ်ကာ ငိုပြန်သည်။
သမီးရယ် ....
"ငါပြောတယ် .. ငါသတိပေးတယ်၊ အဲ့ဒါတွေကို ငါမြင်နေလို့ ညည်းကို သတိပေးခဲ့တာ၊ညည်းအေ.. ညည်းအဖေတစ်ယောက်လုံး ဘယ်လိုအချိူးချိူးလဲ ညည်းငယ်ဘ၀တုန်းက မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ ကြုံခဲ့ဖူးပါသနဲ့၊ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို စုံလုံးကန်း ကိုးကွယ်ခဲ့ရသလား၊ မိန်းမတွေရဲ ့ ပေးဆပ်မှု ့နဲ့ ဘယ်ယောက်ျားမှ မထိုက်တန်ဘူး၊ လင်ယောကျ်ားဆိုတာလည်း သူစိမ်းပဲ၊ အခုခေတ်မှာ ကိုယ့်ဒူးတောင် ကိုယ်မယုံရတာ၊ ညည်းမိုလို့ ယောက်ျားအတွက် ကိုယ့်ဘ၀ကို အဆုံးခံတယ်"
တန်ဖိုးထားရသော သမီးရတနာ၏ စက်ဆုပ်စရာအိမ်ထောင်ရေးအဖြစ်ကြောင့် မမနိုင်ကျောကို လက်သီးဆုပ်နှင့် မနာအောင် ယူကြုံးမရစွာ ထုရိုက်မိသည်။
"အိမ်ထောင်ပြုပါတယ်ဆိုမှ သာယာတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကိုပဲ မျှော်လင့်ခဲ့တာပေါ့၊ ဒီအိမ်ထောင်ရေးကို ကိုင်တွယ်နိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ချက်ရှိလို့ ဒီအိမ်ထောင်ရေးကို စတင်ခဲ့တာ၊ အိမ်ထောင်ရှင်မကောင်း ဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်၊ ကလေးတွေကို ပြုစုပျိူးထောင်ရင်း သိုက်သိုက်၀န်း၀န်း မိသားစုတစ်ခုရဲ ့ မာတာမိခင်ဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်၊ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့ဘ၀ထက် မိခင်ဘ၀ကို အမျိူးသမီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ပိုမက်မောခဲ့တယ်"
"...."
"တကယ်လည်း ကြိုးစားခဲ့တယ်၊ ဒီအိမ်ထောင်ရေးကို စိတ်ရောကိုယ်ရောဘ၀ရော အားလုံး ပုံအောပြီး ခင်ပွန်းအပေါ်ကို ပေးဆပ်ခဲ့တယ်၊ ယုံကြည်ခဲ့တယ်၊ တာ၀န်ကျေခဲ့တယ်"
အချစ်ဦးကိုစိတ်နာတာတစ်ခုနဲ့ ပြီးပြီးရော လက်ထပ်ခဲ့တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးမဟုတ်။ ချစ်လွန်းလို့ ရင်နဲ့မမျှ ခံစားရတဲ့အခါမှာ အချစ်ကို မကိုးကွယ်တော့တာ။ အချစ်ကြောင့် နာကျင်ရတဲ့အခါ အချစ်ကို ရှောင်ရှားခ့ဲတာ၊ အချစ်ကို ကြောက်လို့ ထပ် မလိုချင်ခဲ့တာ။
ချစ်ရတာ ပင်ပန်းလွန်းလို့ အချစ်ကို ဦးစားမပေးပဲ အချစ်ထက် အရေးကြီးတယ်ထင်တဲ့ နားလည်မှု့တွေနဲ့ ဒီအိမ်ထောင်ရေးကို စတင်ခဲ့သည်။
သိပ်ချစ်တတ်သည့်အစ်ကိုဖြစ်သူနှင့် ကွာခြားစွာ အေးတိအေးစက်နဲ့ အသဲနှလုံးမရှိသူ ပိုင်စီးက
"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်ပါ၊ ကျွန်တော်တို့ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေကြပြီး မမနိုင်ကို သစ္စာဖောက်သွားတဲ့ လူတွေကို ကလဲ့စားချေလိုက်ပါ၊ ကျွန်တော့်အိမ်ထောင်ဖက်က မမနိုင်အပြင် ထိုက်တန်တဲ့မိန်းမ မရှိဘူး"
မမနိုင်ရှေ ့ဒူးထောက်လျက် တောငး်ဆိုသော ပိုင်စီးမှာ မ,ကို ချစ်တဲ့အရိပ်အငွေ့ မခံစားရပေမဲ့ မ,တန်ဖိုးကို သိပြီး မက်မက်မောမော လိုချင်စွာ တောင်းခံနေသည်။
သူနဲ့ ထိုက်တန်တဲ့ မိန်းမက မ,အပြင်မရှိဘူးတဲ့ ... ကဲ! ဘယ်လောက် ဂုဏ်ယူချင်စရာ ကောငး်သလဲ။ ရင်ခုန်စရာမကောငး်သော်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို မိန်းမ ဘ၀င်ခိုက် မာန်တတ်စေသည်။
ပိုင်စီးအာဏာရေခဲမင်းသားက မာနကြီးလွန်းတာ နီးစပ်ရာ အသိုငး်အ၀ိုင်းအားလုံးသိသည်။ ထိုသို့သောယောက်ျားက လူအများရှေ ့ ကိုယ့်ကို ဒူးထောက်တောငး်ခံခဲ့ခြင်းက တော်ရုံတန်ဖိုးထားခြင်းမဟုတ်။
ကိုယ့်တန်ဖိုးကို မသိလေပဲ တန်ရာတန်ရာမိန်းမနဲ့ အကြောငး်ပါလေသော ချစ်သူကို စိတ်ဖြတ်ကာ ကိုယ့်ကို တန်ဖိုးထားတောင်းခံသော ယောက်ျားကို မ,လက်ခံခဲ့တာက ကလဲ့စားချေခြင်းလည်း မြောက်သလို ပိုင်စီး၏ ဇနီးကောငး်တစ်ယောက်အဖြစ် နေထိုင်ဖို့ ကျင့်ကြံခဲ့သည်။
ချစ်စကားတစ်ခွန်းမပါသည့် မချစ်တတ်သော ယောက်ျား၏ တန်ဖိုးထား လက်ထပ်ခွင့်တောငး်မှု ့မှာ ချစ်ခြငး်တရားတွေ မရှိသောကြောင့် အချစ်နှင့်ပတ်သက်ပြီး မခံစားရတော့ဘူးလို့ ယုံကြည်ခဲ့သည်။
ပိုင်စီးမှာ အချစ်မရှိလို့ သူချစ်ရမဲ့လူလည်း မရှိနိုင်၊ အချစ်ကြောင့် ဖောက်ပြန်တာမျိူးလည်း မရှိနိုင်၊ ပိုင်စီးနဲ့ မ,ကြား အချစ်မရှိလို့ အချစ်ကြောင့် ခံစားရမှာမျိူးလည်း မရှိနိုင်။ မရှိနိုင်ခြငး် အကြောငး်တရားတွေကြောင့် ပိုင်စီးကို လက်ခံခဲ့သည်။
အခုတော့ ဘယ့်နှယ် ... မောင့် ကို ချစ်လား တဲ့ .. ပေါတောတောနဲ့ အရူးကောင် နင့်မှာ ဘယ်တုန်းက အချစ်ရှိသွားတာလဲ...
ဖခင်နှင့်ပတ်သက်ပြီး ဒီသမီးကို သနား၍ သားအမိနှစ်ယောက်ကြား ရင်းနှီးလွန်စွာ သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသင်းခဲ့သောကြောင့် မမနိုင်က အမေဖြစ်သူကို အရိုအသေ အကြောက်အလန့်ကြီးတာမျိူးမရှိ။ သံယောဇဉ်ရှိရှာပေမဲ့ အမေတစ်ယောက်လို တခမ်းတနား မကိုင်းရှိုင်း။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု့ ပြင်းထန်ကာ မာနကြီးသော မမနိုင်တစ်ယောက် တစ်ခါမှ ဒီလို ရှိုက်ကြီးတငင် အော်မငိုခဲ့ဖူး။ ရင်ထဲ ဘယ်လောက် ဗြောငး်ဆန်နေပါစေ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်စွာ ဟန်မပျက် ထိန်းချူပ်နိုင်ခဲ့သည့် သမီးက အခုမူ ကလေးတစ်ယောက်လို အော်ဟစ်ငိုနေသည်။
လူကြီးဆန်ပြီး ဆရာမကြီးသိပ်လုပ်တတ်လွန်းလို့ မွေးထားသည့်အမေပင် တစ်ခါတစ်ရံ သိပ်မြင်ပြင်းကပ်ရသည်။ အခုတော့ ဘယ်လောက် ရင်ထဲမချိ ခံစားနေရလို့ ငိုယိုနေလိုက်တာများ ...
အရုပ်ခြင်းကိုဖွကာ ကစားနေသော နားရာလေးက အဘွားနှင့်အမေကို မျက်လုံး၀ိုင်း၀ိုင်းကြည်ကြည်လေးနဲ့ ဘေးကထိုင် ကြည့်နေသည်။
"သမီး ဒီကိစ္စကို ဘယ်လို ရင်ဆိုင်ရမလဲ၊ ဘယ်လောက် ကြာအောင် ကြံ ့ကြံ ့ခံနိုင်မလဲ၊ ဘယ်လောက်သည်းခံပါစေ မာနကို ထိပါးလာလွန်းလို့ ပေါက်ကွဲပစ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေကို ထိန်းရတာ ပင်ပန်းလာပြီ၊ သမီးသာ ၀ုန်းဒိုင်းကြဲရင် အားလုံးအပျက်ပျက်နဲ့ နှာခေါင်းသွေးထွက်ရလိမ့်မယ်၊ အမေရော ... အမေ့တုန်းကရော.. အဖေက ဘယ်လောက် ရှုပ်ပွေပါစေ၊ အဖေ့မှာ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက်များပါစေ၊ အဖေ့နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိ အဖေ့အနားမှာ နေနိုင်သူက အမေတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တာလေ"
အားရအောင် ငိုကြွေးလိုက်သောအခါ စိတ်ပေါ့သွားသည်။ အိမ်ထဲ၀င်စကလို လေးလံမနေပဲ ပေါ့ပါးသွားသည်။ အမေက ဘာမှ မပြောပဲ တစ်သျူးစကို ဆွဲထုတ်ကာ မမနိုင်ကိုပေးသည်။
"အခု ညည်း ဘာဆက်လုပ်မယ် စိတ်ကူးလဲ"
"ဘာကို ဘာဆက်လုပ်ရမှာလဲ၊ အပြတ်ဖြတ်ခိုငး်ထားတယ်၊ သူလည်း ဖြတ်ပြီးပြီ"
"ညည်းပြောသလို ညည်းယောက်ျားကလုပ်မှာ သေချာလို့လား"
"မလုပ်လို့ မရဘူးလေ၊ မ,ကို သူမလှန်ရဲပါဘူး"
"သူ့ကို ပြောလို့ရမယ် ထင်နေလား၊ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ညည်းပြောစကားကို သူနားထောင်ပါ့မလား၊ ဒါက အခြားကိစ္စမဟုတ်ဘူး၊ အသွေးအသား တဏှာကိစ္စ ညည်းတားဆီးနိုင်ပါ့မလား၊ ညည်းယောက်ျားလို စုန်းနတ်ဆိုးကို မြှူစွယ်နိုင်တာ တစ်ဖက်လူက ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ဘူး၊ မကောင်းဆိုးဝါးပဲနေမယ်"
"အမေ ... သူက လူပျိူလူလွတ်မဟုတ်ဘူး၊ အိမ်ထောင်သည်၊ မိသားစုရဲ ့အိမ်ထောင်ဦးစီး၊ အိမ်ဦးနတ်၊ သမီးမွေးထားတဲ့အဖေ၊ သူ မမိုက်မဲဘူး"
"သူ့မှာ အဲ့လိုအသိတရားမျိူး မရှိလို့ ဒီလိုတွေလုပ်တာပေါ့အေ"
"ဒါက ခဏတာ စိတ်ယိုင်သွားတာ၊ အသွေးအသားတွေ လာမပြောနဲ့ .. သူထိန်းချူပ်နိုင်တာ မ,သိတယ်"
"သြော် ... ငါ့နှယ်ပဲ .. ဒီမိန်းမနဲ့တော့ ခက်လှပါပြီ၊ ညည်းယောက်ျားက မမြင်ဖူး မူးကို မြစ်ထင်သွားတာ၊ အရူးအမဲသားကျေွးသလို တစ်ခါမှ မစားဖူး၊ မသုံးဆောင်ဖူးတဲ့ အရသာကို ပေးကျေွးလိုက်တော့ တမ်းတမ်းစွဲ သွားတာ၊ ညည်းအဖေလို ဒါပဲလေ့လာ ဒါပဲလိုက်စား ဒါထူနေတဲ့လူကို ငါမပြောလိုပါဘူး၊ အခု ညည်းယောက်ျားလိုလူက မငြိရင်လည်း မငြိဘူး၊ ငြိပြီဆိုရင်လည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တစ်ယောက်ဆို တစ်ယောက်ပဲ စွဲသွားမှာ၊ အဲ့တစ်ယောက်အင်အားက ညည်းအဖေရဲ ့KTVက အယောက်တစ်ထောင်အင်အားနဲ့ ညီမျှတယ်၊ ညည်းအဖေက များစွာသောမိန်းမတွေနဲ့ ပွေရှုပ်တာ၊ ညည်းယောက်ျားက တစ်ယောက်တည်းနဲ့ ဖောက်ပြန်တာ၊ ညည်းအဖေလို လူရှုပ်မှာ အစွဲဆုံး အချစ်ဆုံး ဆိုတာမျိူး မရှိဘူး၊ ဘာလာလာဒေါငး်တဲ့ လူ၊ ညည်းယောက်ျားကကျ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတော့ ပထမဆုံး ရက်ရက်ရောရော ပေးကျေွးပစ်တဲ့ကောင်မကို အစွဲဆုံးဖြစ်သွားတာ"
မမနိုင် လက်မှိုင်ကျသွားသည်။
"ကာမပိုင်ရှိလျက်နဲ့ ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတာ သေရည်သေရက်လိုပဲ၊ ခါးသက်သက်ဆိုပေမဲ့ အဲ့ခါးသက်သက်ကပဲ ယစ်မူးဖို့ကောင်းတယ်၊ မသိအောင် လုပ်နေရတာကိုက အရသာ၊ စောင့်ကြည့်ရတာပေါ့အေ .. အဲ့တစ်ယောက်ကို ညည်းပြောသလို အလွယ်တကူ ဖြတ်မလား၊ ဖြတ်လိုက်ရင်လည်း သေချာတယ် .. နောက်တစ်ခါ နောက်တစ်ယောက် လွယ်လွယ်ရှိလာဦးမယ်၊ တစ်ခါခြံခုန်ဖူးတဲ့နွား ခြံအပြင်အရသာကိုသိပြီး ထပ်ခုန်ဦးမှာ၊ အေး .. မဖြတ်ပဲနဲ့ ဒီတစ်ယောက်မှ ဒီတစ်ယောက် ဖြစ်ရင် အဲ့တစ်ယောက်က ညည်းယောက်ျားရဲ ့ အချစ်ဆုံးနဲ့အစွဲဆုံးပဲ"
___________________

ယောက္ခမကြီးနဲ့Downကို ပေးတွေ့လိုက်ရင်ရော 🙄
ဖတ်ပေးတဲ့ တွဲလက်တွေ အားလုံးကို ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် <3
1:42 PM
10/18/2018