Chapter 13 - Meet your real Mom!
HANA JANE'S POINT OF VIEW
Nandito na kaming dalawa sa bahay ni sungit. Wow! Malaki pala ang bahay nila? Pero.... baka naman nakakahiya! Makikitulog ako diyan ehh... Hahaha...
Nasabi na rin pala sakin ni Raikko na pumayag na si Mama sa pagtulog ko sa bahay niya, basta ingatan lang daw niya ako. Ang sweet ni Mama sakin noh?! O.... ni Raikko! Yiiiiiieee kilig much. >////////<
"We're here!" Sabi niya at bumaba na siya kotse. Tinanggal ko na ang seatbelt ko at nagulat naman ako sa pagbukas bigla ng pinto ng kotse! Wow, pati ba kotse ni Raikko automatic??
"Baba na!" Ayt. Hindi pala automatic! Hihi... Pinagbuksan pala ako ni Raikko.
"Okie!" Sabi ko at bumaba na. Binigay niya sakin ang isang paper bag. Siguro dito nakalagay yung mga clothes ko. Bait talaga ni Mama!
"Sino kumuha nito sa kwarto ko? Si Mama ba?!" Tanong ko sa kanya. Nung binuksan ko kasi ito... Maganda ang napili ni Mama na damit! Hind masyado nakakahiya kay Raikko.
"Ahh... Ako kumuha niyan! May sinasaing kasi Mama mo nun kaya ako na pinakuha niya.." HUH??? Grabe! Parang nahiya ako dun! Ibig sabihin............nahawakan niya ang underwear ko!!!!!? What the packing tape! Nakakahiya!!! >////<
O___________O -me
^____^ -Raikko
Ngiting-ngiti siya diyan ahh... Kainis! Nakakailang tuloy! Hay nako!
"A-ah?! G-ganun ba? S-salamat!" Feeling ko lahat ng dugo ko sa katawan pumunta na sa pisngi kooooo! Nakakahiya talaga!
"Ano pa ba ang iniisip mo diyan? Tara na!" Nauna na siyang maglakad papasok sa loob ng bahay nila. Wow, may nagbukas!? Yaman!
Nung pumasok ako.... May nakita akong tatlong Yaya... Mga kasambahay! Medyo nasa 40s na y'ata ang mga ito. Nginitian nila ako at binalik ko din sa kanila. Si Raikko naman diretso lang sa paglalakad. Ayt! Ang snobber naman!
Tumaas na kami sa hagdan. Kung ide-describe ko lahat ng gamit nila, baka mamangha kayo ehh... Lahat ng makikita mo mga mamahalin at mukhang galing ibang bansa. Lahat maganda at parang kagamitan sa palasyo... Pero magugulat kayo dahil ang hagdan nila may.... Brown Carpet! Daig! Hahaha... Totoo naman ehh.
"Here is my Room! Dito ka matutulog!" Sabi niya at binuksan ang kwarto niya. Teka... Kwarto niya??? Hala!
Hana! ‘Wag Green minded! Hay nako!
Pumasok na kami sa loob at ang bango... Maganda din ang design nito! Maraming book sa gilid. Nakalagay sa may bookshelf. Alangan naman di ba? Hahaha... May malaking kama din pero sa ganung size mga King size siguro. May lampshade sa bandang kaliwang kama. Syempre nakapatong sa isang drawer. Meron din sa tapat nang kama niya na flat screen T.V. nakasabit ito sa may wall/pader. Astig nga ehh... Meron din siyang DVD palyer dito. At meron din sa may bandang kaliwa na salamin ang pinto.... Siguro kung sa aming mga mahihirap, balkon tawag diyan? Yung pahanginan lang? At... Mayroon akong nakitang dalawang pintuan. Yung isa may nakapaskil na....
Warning⚠: Ladies are not allowed....
Na-weirdohan nga ako dun ehh... Bakit may itinatago ba siya dun? Kaloka! Akala naman ni Raikko papasukin ko ang loob niyan noh! Yung isa naman C.R. y'ata...
"Are you done to scan my Room?" Nagulat naman ako ng biglang mag-salita si Raikko as in nagulat talaga.
"Ah... Hindi ko naman ni-scan ano ka ba!" Kunwari natawa ako pero kinakabahan ako.
"Okay! Maiwan na muna kita! Kung nauuhaw ka... tanong ka lang sa housemaid kung nasaan ang kitchen namin!"
"Teka... aalis ka? Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya.
"Hmm... basta! Mag-shower ka at magbihis! Pagdating ko dito, may pupuntahan tayo!" Sabi niya. Tumango naman ako. Hindi na ako nakapag-salita kasi agad na din siyang umalis.
"Hays! Naiwan na naman akong mag-isa!" Pumadyak pa ako sa sahig. Dahil wala na naman akong magagawa... nilagay ko na sa kama ang bag ko at yung paper bag naman na dala ko at sinama ko sa C.R dun na kasi ako magbibihis.
*****
Natapos na akong maligo. Magbibihis na lang ako. Kinuha ko ang paper bag at nilabas ang damit ko. Teka.....bakit dress? Sabi ko T-shirt ahh... Hays!
Wala na akong magagawa dahil dress at uniform ko na lang ang nandito. Kaya kahit napipilitan sinuot ko na ang dress ko. Balak ko pa naman isuot 'to sa date namin ni Lance, kaso wala na kami ehh.... Sayang yung pera na pinambili ko dito... Sabihin ko man o hindi, bago lang ito at hindi ko pa nasusuot.
Lumabas na ako ng C.R. Pagkalabas ko nilibot ko ang tingin sa buong kwarto. Hindi nga! Kaya niyang matulog sa ganitong kwarto na kasing-laki na ng bahay namin? Masyadong Lonely. Samahan mo pa ng lawak at laki ng C.R. paano pa kaya?! Pati yung kung ano man ang nilalaman ng isang kwarto.
"Ayt! Ano namang gagawin ko dito?" Naglakad ako at umupo sa may kama. Ang lambot! Parang ang sarap matulog ngayon ahh... Makaidlip nga kahit saglit, wala pa naman si Raikko sungit. Nahiga ako at tiningnan kung ano ng oras sa cellphone ko. It's already 1:24 P.M pa lang. Makakatulog na nga ako nang mahimbing! Lalaki pa 'ko.
♡♡♡♡♡♡♡
HYUMS RAIKKO'S POINT OF VIEW
Iniwan ko muna si Hana sa kwarto ko. Babalik ako sa School. I want to give him a punishment! Sumakay ako sa motorbike ko. Para mas mabilis na makapunta agad sa school.
I'm here. Bumalik ako sa Old Building ng school na'to. I'm sure na nandun pa rin yung lalaking nang bastos ng pagka-babae ni Hana. Bwisit siya! I want to kill him but Hana ask me to stop.
Calling Jonathan...
☏☏☏
[Why Mr. Hyums?]
"Come here to school! I want you to find something!"
[Okay Mr. Wait me after 15 minutes!] - I ended up the call. Jonathan is my one of the best secretary or right hand ko. He's smart and diligent guy. Maasahan siya.
After 15 minutes...
Nandito na si Jonathan. Naka-upo ako sa swivel chair ko at tumayo naman siya sa harap ko.
"Sino pong ipapahanap niyo Mr.?" Agad na tanong niya.
"I want you to find this guy," pinakita ko sa kanya ang picture at tumango naman siya.
"Medyo hindi masyadong ganyan ang mukha niya ngayon ehh... Basag na kasi! Puro pasa at galos yun! Hanapin mo na agad!" He nodded again at lumabas na siya ng pinto. Nilabas ko naman ang cellphone ko at tinawagan ko si Hana.
Calling Hana...
.
.
.
The number you have dialed is not an attended. Please try and call later... Tut...tuut...
Nakakapagtaka dahil nagri-ring naman... Hindi niya sinasagot, baka may nangyari?! Agad naman ako kinabahan sa sinabi ko. Oh my, baka dumating ang Mom ko dun at utus-utusan siya.
Bigla ako napatayo at lumabas ng office ko. Nag-text ako ng message kay Jonathan na aalis muna ako at may dapat lang akong asikasuhin. Nakarating na ako sa may Parking Lot at sumakay agad ako sa Motorbike ko at ini-start ang engine nito.
*broooooooom* *broooooooom*
Pinaharurot ko ito para mabilis na makapunta sa mansion.
*broooooooom* *broooooooom*
***
Nakarating na ako dito sa bahay. Pinagbuksan naman ako ng housemaid ko ng pinto.
"Where's Hana?" Umiling lang ang housemaid. Nagulat y'ata siya kasi kinausap ko siya. Tumakbo ako paakyat sa kwarto ko.
"Hana!" Binuksan ko na ang pinto at nakita ko siyang nakahilata sa kama ko. Natutulog.
"What the... pinag-alala mo ako!" Mahina kong sabi at lumapit sa kanya. Mahimbing ang tulog niya ngayon... Mahihirapan 'to sa pagtulog mamaya... Hinaplos ko ang buhok niya. Mabango. Ginamit niya siguro ang shampoo ko.
"Tsk. Kahit kelan talaga, Tiffany! I'm sure that your Mom miss you so much!" Bulong ko. Naramdaman ko ang paggalaw niya kaya naman umiwas ako at bigla akong napatayo.
HANA JANE'S POINT OF VIEW
Naramdaman ko na may humawak sa buhok ko kaya agad akong nagmulat. Nakita ko si Raikko, nakatayo sa gilid ko.
"Oh? Aalis na ba tayo?"
"Yup. Nagising ba kita?"
"Ahh... Hindi naman masyado, nalingatan lang ako hihi! Tara na!" Tumayo ako sa pagkakahiga.
"I'm sorry if I disturb you!" Sabi niya. Hmm... nakalimutan ko na may sugat ako bandang binti ko. Dapat hindi ako naka-dress.
"Di ba, ikaw kumuha ng damit ko?" Tumango naman siya kaya, nginitian ko siya.
"Nakakahiya kasi lumabas! May sugat kasi yung binti ko, tapos naka-dress pa 'ko!" Sabi ko.
"It's okay. Hindi naman tayo sa maraming tao pupunta ehh..."
"Ehh? Saan?" Nagtaka na lang ako sa kanya kasi ngumisi lang siya. Luh! Baka sa Bar ako niya dalhin, Lagot! Pero sabi naman niya na hindi sa maraming tao di ba? Hays... kung ano na naman nasa isip ko.
Hinila na lang niya ako palabas ng kwarto. Nagtaka naman yung mga maids kasi hila niya ko. Hahaha... Lumabas kami ng pinto at nakita ko ang isang naka-balandrang motor dun.
"T-teka...Diyan tayo sasakay? As in?"
"Yup! Why, are you scared? Don't worry...you'll be safe with me...mage-enjoy ka din!" Sabi niya. Magsa-salita pa sana ako pero sinuot na niya sakin ang helmet. At sumakay na siya sa motorbike niya.
"Tara!" Sabi niya at ini-start na ang makina nito. Nakow, ayoko sumakay sa ganyan. Feeling ko kasi kapag sumakay ang isang tao diyan...malalaglag. Kaya ayoko! Pero...tiwala naman ako dito kay Raikko. Sumakay na ako at humawak sa balikat niya.
"Hey, wag ka sa balikat ko kumapit!" Sabi niya kaya naman napakunot ang noo ko.
"Luh! Saan ako kakapit sa upuan ng bike mo?! Mas okay nga sa balikat mo ehh..." Sabi ko at nakita kong nakatingin siya sakin. Actually sa may side mirror lang naman ng motor niya.
"Hana, hug me!" Sabi niya at kinuha ang kamay ko sa balikat niya. Yinapos niya ito sa baywang niya. Naramdaman ko na lang na namula ang mukha ko. Buti na lang at hindi niya kita kasi naka-helmet ako ^_~
"Let's go!!!" Muntik na akong makabitaw sa baywang niya kasi pinaharurot niya ito ng mabilis. Napayakap tuloy ako ng sobrang higpit sa kanya. >/////<
Pero nung naramdaman ko na sakto lang ang takbo namin... Minulat ko ang mata ko at pinagmasdan ko ang paligid. Wow! Ang sarap sa feeling... Ang sarap ng hangin!
A/N: Anong lasa Hana? Hahaha XD
Umepal na naman si Author pero oks lang... Hihi... Hindi naman sa masasabi kong masarap pero ang sarap sa feeling... Hayaan niyo na lang ako :D
Tumingin ako sa may bandang unahan ni Raikko. Nakangiti siya! Bakit ang saya niya.
"Malapit na tayo Hana!" Sabi niya habang nagda-drive. Syempre naman di ba? Hahaha... Pero ang laki nang ngiti niya. Nakakapanibago. Parang may ipapakita siya sakin na sasaya din ako ahh... Feel ko na.
***
Nakarating na din kami at nagulat na lang ako ng tumigil kami sa tapat ng cemetery.
"Ano ginagawa na'tin dito?" Tanong ko kay Raikko pero tiningnan niya lang ako.
"Trust me." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. Shemaaaaayy anong itsura ko? Luh! Ang pula na y'ata ng mukha ko.
"Ahh... Sige! ^__^" sabi ko at naglakad na kami kung saan man niya ako dadalhin. Tumigil kami sa isang lapida na may nakasulat na...
_______________________________
R.I.P.
Tannia Morgan
Born: October 6, 1974
Dead: October 6, 2006
_______________________________
"Sino siya Raikko?" Tanong ko kay Raikko. Wala talaga akong ideya kung sino siya. Baka naman Lola niya.
"She died 32 years of age! When I was young 8 years old, she ask me to find you tiffany. And I'm so lucky and happy because I found you!" Sabi niya nakita ko na tumulo ang luha niya kahit na nakayuko ito. Hinaplos niya ang lapida ni Tannia Morgan.
"Huh?" Hindi maintindihang tanong ko sa kanya. Napatingin naman siya sakin at hinawakan ang kamay ko. Idinikit niya ang kamay ko sa may lapida.
"Meet your real Mom, Hana!" Hindi ko alam pero biglang bumagsak ang mga luha sa mata ko. Hinaplos ko ang lapida at umiyak ng umiyak.
"Hello po, Mommy!" Napahagulhol na ako ng iyak. Inakbayan ako ni Raikko at hinaplos ang balikat ko. Hindi ko alam pero, bakit ganun?
Na-guilty ako kasi inayawan ko ang pangalan na Tiffany. Dapat hindi ko inayawan yun kasi, matagal na pala nila ako hinahanap. Ang t@nga ko talaga! Bakit ba agad agad na lang ako nanghusga. Sorry po Mom!
"It's okay Hana!" Sabi ni Raikko. Pero hinaplos ko pa rin ng hinaplos ang lapida ng Real Mom ko.
"Mommy, sorry po kasi inayawan ko yung pangalan na Tiffany! Akala ko po kasi hindi niyo na ako hinanap *sob* Mommy!, Miss na miss na po kita! Alam niyo po ba na hindi ko man lang po alam ang pangalan niyo?! *sob* Salamat po kay Raikko kasi nakilala na po kita *sob* Mommy, gusto na po kita mayakap!" Nagpatuloy ang pag-iyak ko kaya niyakap ako ni Raikko at hinaplos ang likod ko. Hindi ko mapigilan 'to.
"Maraming salamat Raikko! Dahil nakilala ko na ang Mommy ko *sob*" Patuloy pa rin si Raikko sa paghaplos ng likod ko. Napayakap na rin ako sa kanya at dun na nag-iyak ng nag-iyak. Mas ayos na rin 'to kasi mas lalo kong nami-miss ang Mommy ko.
🎡🎡🎡🎡🎡🎡🎡🎡
Hello there! Want to ask something about the story? Comment down and may possibility na mag-reply back ako hihi... Comment ko din naman din po yun... Thanksiiiieee!
PS: If you want to know kung 32 years old talaga ang Mom ni Hana... Just 2006 (minus) 1974 is equal to, 32...
~clairemoon14