Sumapit ang araw na para sa Anniversary ng magulang ni Duke. Nagawa niya namang makabili ng damit para sa aming dalawa sa tulong ng secretary niya.
Isang royal blue mermaid gown ang naibili niya sa akin. It's a heart tube. Ang kambal naman ay parehong gray ang suot na suit. Ang cute nilang dalawa tignan lalo na ang seryosong si Lion, anak na anak talaga siya ni Leandro. Magkahawig na magkahawig sila sa tuwing seryoso si Lion.
"Mommy, is Tita Erriah coming?" Dion asked me. Hindi nanaman siya mapalagay sa kamay niya kung isusuksok niya ba ang mga ito sa kaniyang bulsa.
Bumaling ako kay Duke. "Nasundo na ba siya ni Luke?"
Tumango naman si Duke. "Yes. Alam mo naman ang dalawang 'yon. Kahit saan magkasangga, even in crazy things"
Inayos ko ang buhok ni Dion. "Yes, honey. Kasama raw ni Tito Luke si Tita Erriah niyo"
"Yey! Tito pogi is there too? He promised me he's going to play basketball with me!" Masayang ani ni Dion.
Napailing ako, paniguradong kukulitin nanaman nito si Luke mamaya at hindi nanaman titigilan.
Pagkatapos naming mag-ayos ay umalis na rin kami. Sumakay kami sa kotse ni Duke papunta roon.
Naging mabilis lang ang biyahe dahil hindi naman malayo ang ancestral house nila. Pagkarating namin doon ay naroon na nga ang maraming bisita. Agad kong nakita si Luke na may kausap na babae. Hinanap agad ng mata ko ang magulang ni Duke, nang makita ko silang nasa may gilid at may kausap ay itinuro ko sila kay Duke. Agad naman niya kaming iginiya roon.
"Momay! Papay!" Dion excitedly went to them. Nagpakarga pa ito sa ama ni Duke.
Nakipagbeso muna ako at bumati na rin sa kanila bago ko hinanap si Erriah. "Duke, I'll just with Erriah"
Tumango naman siya at hinalikan ako sa noo. "Ako ng bahala sa dalawang ito. You have to enjoy this night"
"Dion, Lion" agad naman silang tumingin sa akin. "Behave,okay? Huwag masyadong malikot"
Tumango naman sila at nag-okay sign pa ang makulit na si Dion. Naglakad ako papunta sa kinaroronan ni Erriah. She's with her friends, mga sikat sa industriya.
"Erriah" I called her. Agad naman siyang humarap sa akin, nang makita niya ako ay gumuhit sa kaniyang labi ang ngiti.
"Ate!" sinalubong niya ako ng kaniyang yakap. I hugged her back.
"Hey, guys, this is my sister, Harri—"
A one guy cut her off. "Harrietta Serrano! The black angel from Paris! Ikaw 'yong sikat na model sa Paris,right? A famous designer too!" puno ng paghanga ang kaniyang boses.
Napangiti ako ng alanganin. "Yeah. Nice to meet you all"
"Wow! You're so pretty, ikaw pala 'yong sinasabi ni kuya na nakita niya sa isang runway sa Paris, after that day he didn't stop na to mention you. His room was full of your poster. That's kinda creepy, I know" a brunette girl said.
"Thank you" hindi ko alam kung ano ba ang dapat sabihin. Nagpakilala naman sila isa-isa. A girl with a blue gown and pink hair is Varra. The two girls with matchy dress are Nicole and Darria. Ang tatlong lalaki naman ay sina Tyron, Kevin and Brinn.
"Guys, I am still here. I know my sister is pretty but I am pretty too. Huwag naman ganyan" biro ni Erriah na tinawanan lang ng mga kaibigan niya.
"You lose,Sissy" natatawang ani ng isang babaeng kulay pink ang buhok. It was Varra.
"Hoy! I am not a loser,ah! Nauna lang siyang ipinanganak kaya mas maganda siya" Erriah said, pouting.
"So, inaamin mo na mas maganda ako?" Pakikisakay ko sa kanila. Nagtawanan naman sila ng inirapan ako ng kapatid ko.
"But seriously,guys, where is Diego and Zarrick?" Tyron asked.
Napahinto ako sa pagtawa, unti-unting nawala ang ngiti ko. Napabaling ako sa kaniya, did I hear him right? Why the hell did he know Zarrick? Leandro's brother?
I looked at my sister but she avoided my gaze. "Erriah?" Bulong ko sa kaniya but she didn't say any word.
"Maybe they are late lang. You know Diego, baka hindi nanaman kayang iwan ang baliw na girlfriend" Darria said, rolling her eyes.
"Sabihin mo, selos ka lang. 'di ka pa kasi umamin, 'yan tuloy sa baliw napunta" Varra said, rolling her eyes too.
Sinamaan naman siya ng tingin ni Darria, napainom pa ito sa hawak na alak at tila nawalan ng gana.
"Zarrick is their friends too" Erriah finally spoke. Nakaiwas parin ang kaniyang mga mata.
"Is he know that you're here?"
Umiling siya. "I don't know. Zarrick have his ways to know my where abouts"
Alam ko kung ano ang namagitan sa kanila, alam ko rin kung ano ang mga pinagdaanan ng kapatid ko. Nagbigay ako ng payo sa kaniya, pero hanggan doon lang. Ayokong pangunahan ang kapatid ko pero ayoko rin naman siyang masaktan.
"Ahm..is he..is he.." I don't know how to ask it.
"Is he going here too? I mean, Leandro" Si Erriah na mismo ang nagpatuloy sa tanong ko. "Well, I also don't know, sister. Leandro and Zarrick are brothers, but I don't think Zarrick will tell Leandro about you, kahit sabihin ko pa kung nasaan ka noon ,hindi niya sasabihin kay Leandro, so..chill,okay?"
Ngumuso ako. Nawalan ng bara sa dibdib. Napahinga ako ng malalim. Nagpapasalamat naman ako doon.
"There they are! At last you're here!" Darria said exaggeratedly.
The guy with Zarrick hissed. "Makareact ka naman parang isang taon kaming late" inis na anito.
Napatahimik naman ang babae. Inis na umikot lang ang mga mata nito.
"Erriah" I heard his cold voice again. Wala na yatang magbabago sa boses ni Zarrick, tila babalutin ka lagi ng yelo.
Napaiwas ng tingin ang kapatid ko. "You're here" she said with her low voice.
Napatoon ang tingin ni Zarrick sa akin, panandalian siyang napahinto pero agad ding nakabawi. Kay Erriah siya agad lumapit. Napahinto muna ito at nagtiim bagang ng mapansin ang suot a damit ng aking kapatid. Tila nakita ko muli ang itsura ni Leandro sa tuwing nakasuot ako ng damit na hindi niya gusto.
"Come with me" madiin na utos nito. Animo'y walang magagawa ang kapatid ko kundi ang sumunod sa kaniya.
Darria and Varra hissed. Ang mga lalaki naman ay napapalatak. Kunot naman ang noo ko, eeksena sana ako nang bigla nalang nitong hinila ang kapatid ko palayo.
Tatayo at susunod na sana ako sa kanila ng bawalan ako ni Nicole. "Don't, Harrietta. Hindi mo magugustuhang pati ikaw madamay sa galit ng isang Zarrick"
As if na matatakot ako? Ang dami ko ng pinagdaanan para matakot pa kay Zarrick.
"Susundan ko lang sila, anong meron sa kanila at ganoon nalang umakto si Zarrick?" I asked them.
Tumawa lang sila. "Dito ka nalang,babalik din ang mga 'yon" Varra said.
"Anyway, 'yong lalaking nasa kabilang table kanina ka pa tinitignan. Baka tipo ka, you should come there. Ang gwapo,eh" Darria said, tumili pa ito ng konti na agad namang binawalan ni Diego. "Kj" she rolled her eyes at Diego.
Napatingin ako sa kabilang table. Ang akala ko ay ligtas ang pagdating sa party nato pero mali yata ako. Bakit kahit saan ako magpunta ay naroon din siya? If Zarrick has his own way, Leandro too!
Napakapit ako sa pouch na bibit ko pa kanina. Pasimple kong inilibot ang aking paningin kung nasaan ang anak ko. Did he saw us arriving a while ago? What if he saw Dion and Lion? No way! Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung nangyari man 'yon.
Nakita ko kung paano siya tumayo at maglakad sa kinaroroonan namin. Agad akong tumayo at tumakbo sa ibang lugar, hindi ko hahayaang makita niya ang kambal. Hindi pa ako handa, what if kunin niya ang mga anak ko at ilayo sa akin? Ang pagiging praning ko nanaman ang lumamon sa akin.
Alam kong sinusundan niya ako kaya sa isang tagong lugar ako pumunta. Sa garden, sa likod ng malaking puno ay doon ako naghintay.
"Harrietta.." ang malalim niyang boses na sumabay sa malamig na hangin ang bumalot sa akin na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan.
"What are you doing here?" Pinilit kong huwag lagyan ng kahit na anong emosyon ang boses ko. Hindi ko ipapaalam sa kaniya kung gaano na nagwawala ang buong sistema ko sa kaalamang narito siya at malapit lang sa akin.
"I came here just to see you" puno ng pagmamakaawa ang boses niya.
Napapikit ako. Konti nalang alam kong bibigay na ako. "And why do you want to see me?"
"Harrietta, come back to me, please. Come back to my life,love" I can hear how desperate he is. Tila babagsak din siya kung mawala man ako ngayon.
"Leandro, don't try to ruin this night. It's an important event so ple—"
"I won't, just come with me" pakikiusap niya. Inilahad niya pa ang kaniyang kamay.
Mula ng sabihin ni Duke na walang asawa si Duke ay kakaibang pag-asa ang namuo sa puso ko and hearing him now, begging for me to come back to his life, mas lalong nadagdagan ang pag-asa sa puso ko.
PERO, ang mukha ni Duke na nakangiti at ang mga taong nagbigay sa akin ng pangalawang buhay na walang sakit, na walang Leandro, ang biglang sumulpot sa aking isipan. Napailing ako sa kaniya, umatras ako palayo sa kaniya.
"Harrietta.." nakikiusap parin ang boses niya.
Umiling ako. Nagsimulang tumulo ang mga luha sa aking mata. "No, I am not going back to you again"
Isang emosyon ang nakita ko sa kaniyang mata. Ang mata niyang puno ng pagmamahal ay napalitan ng sakit. Binalot rin ako ng sakit na 'yon, tila nahawa rin ako.
Pumikit ako, ayaw na muling magmulat dahil babalik nanaman ang pakiramdam na 'yon. Baka hindi na ako makapagtiis at matagpuan ko nalang ang sarili kong yakap-yakap siya.
"If you don't want me to ruin this night for your dear man, you should come with me" napamulat ako, dumiin ang kaniyang boses, nagbabanta.
"Leandro!"
"Come with me,Harrietta. You know what I am capable of doing. You'll regretted it"
Napahinto ako, napakurap-kurap sa kaniya. Sinubukan kong sumilip sa party pero hindi niya ako hinayaan.
"I would love to punch that punk's face" dagdag niya pa.
Umiling ako. "You're kidding.."
Napangisi siya. "Hah! Try me, you want me to snatch that microphone from the host and announce that you are my wife,too? My hand is waiting" sinulyapan niya ang kamay niyang kanina pa pala nakalahad.
Bigla na lamang akong kinabahan. Ang mga ngiti ng magulang ni Duke ang aking naisip. I don't want to ruin their night. Dahan-dahan, nagdadalawang isip, ay kinuha ko na rin ang kamay niya.
Nang sandaling magdikit ang mga balat namin ay tila buhay na kuryente 'yon na dumaloy sa mga nerves ko. Nabuhay ang dugo ko at tila may kakaibang insekto ang nabuhay sa tiyan ko.
Isang ngisi ang gumuhit sa kaniyang labi. Ngiti ng tagumpay. Daig niya pa ang nanalo ng loto at napagbigyan sa gusto.
Natagpuan ko nalang ang sarili ko sa mamahalin niyang kotse, tulalang nakatingin sa labas habang yakap-yakap siya. Ang mga kamay niyang yumayapos sa akin ay nagsasabi kung gaano siya nangulila sa akin.
Ang pader na binuo ko ng ilang taon tuluyan ng gumuho. Nagsiunahan ang mga luha ko. Napahagulgol ako na siyang dahilan para iharap niya ako sa kaniya, nabasa ko ang pag-asa at pasasalamat sa mata niya.
"I really miss you,Harrietta. I am alive now, my life is finally back" usal niya habang pinupunasan ang mga luha ko sa aking mata sa pamamagitan ng kaniyang mga daliri. "Stop crying, you're breaking me more"
Mas lalo akong naiyak. Bakit kahit gaano ka nasaktan ng taong mahal mo, babalik at babalik ang pagmamahal at pangungulila sa puso mo.
Kinulong niya muli ako sa kaniyang mainit na yakap at muling hinalikan ang tuktok ng aking ulo. Binusog niya ako sa mga matatamis niyang salita at ipinaalala niya sa akin ang mga ala-ala namin nang kasama ko pa siya noon, kung saan walang harang sa puso naming dalawa. Walang ibang iniisip kundi ang pagmamahal lang namin sa isa't isa.
—
Unedited
Dedicated to
LessejNnaTraya
mariangel82
shadow_maraya
Blanko101
RoseBaluran7
Enjoy reading❤