" Ya Eylül elin adamıyla sizin ikinizin ne işi var Allah aşkına."
" Toprak ne yapayım Erva evlilik görüşmesi yapacak onları tek bırakmamam gerekir. Zaten bir kafede oturulacak."
" Yok yok olmaz. Bende sizle geliyorum. Hem böyle daha iyi olur."
" Ayy Topraaak gel tamam. En baştan söyleseydin ya."
Evet bu günlerde büyük şoklar yaşıyorum. Erva evleniyor 😁
Yani henüz tam olarak kabul etmedi.
Bugün evlilik görüşmesi yaptıktan sonra kararını net olarak verecek ama bizimkinin de gönlü var.
Nasıl utanıyor bi görseniz 😂
Ah ah bizimki de büyüdü de evleniyor. Tüh ben daha onla dalga geçecektim "evde kaldın kız" diye.
E şimdi sen napıyosun derseniz Toprağı ikna etmeye çalışıyorum. İnat etti siz ikiniz tanımadığınız adamla nereye gideceksiniz diye.
O da benle gelmek istiyormuş sanki ben kendimi koruyamam 😒
Toprağı da yanıma alıp çıktım evden. Aslında otobüsle gidecektim ama Toprağın arabası olunca Erva'yı da yoldan alıp öyle geçtik.
E tabi bizimkinin eli ayağına dolaşıyor. Yüzü kıpkırmızı. Bu durumda nasihat vermek de bana düşüyor. Ben de pek anlamam ama heyecanını yatıştıracak birkaç şey söyledim.
Neyseki çok sürmeden gelmiştik.
Erva ve ben arabadan inip bizim doktor beyefendinin yanına doğru ilerledik zaten o da dışarıda bekliyormuş.
Toprak'da arabayı park edip öyle gelecekti yanımıza.
" Selamın aleyküm. "
" Ve aleyküm selam hanımlar. İsterseniz geçelim kafeye."
" Yok biraz bekleyelim. Benim kocam da geliyor. Arabayı park edecekti şimdi gelir zaten."
Ben lafımı bitirmeden Toprak karşıda görünmüştü bile.
Ama sanki bir aksilik vardı aniden durup benim birkaç adım ilerimde olan Deniz Bey'i incelemeye başladı.
Bakışlarımı Deniz Bey'e çevirdiğimde onun da aynı şekilde Toprağı incelediğini gördüm.
Ve işte o an ikisi de aniden birbirlerine doğru yürümeye başladı.
Ve Toprağın ağzından çıkan son kelime " Lan" olmuştu.
Ben ve Erva Toprağın kaldırdığı elini Deniz Bey'in suratına indirmesini beklerken , Toprak hiç beklemediğimiz şeyi yaptı.
Deniz Bey'e sarıldı.
Ve aynı şekilde Deniz Bey de ona...
Sıkı sıkı sarılıp derine bir sohbete başladılar. Biz de Erva ile şaşkın şaşkın birbirimize bakıyorduk.
' Ne yani bu ikisi tanışıyor mu?'
.
.
.....
Toprak ve Deniz Bey bizim sert bakışlarımıza aldırmadan yan masaya oturmuş sohbet ediyorlardı.
Yok arkadaş bu işe bir el atmak gerek. Yoksa bunların sohbeti bitmeyecek. Şuna bak 😒
Ben Erva'ya göz kırpıp ayağa kalktım. Erva ise çaresizce 'napcan kız' bakışı arıyordu.
Ayağa kalıp " Şey Deniz Bey yer değiştirebilir miyiz. Kocamla oturmak istiyorum da." Dedim.
Allah'ım 😶 ne arsız bi kız oldum ben ya.
Deniz Bey " Aa tabi kusura bakma lafa daldık." derken ben 'sorun değil' bakışı atıyordum.
Toprak ise ' evet evet duydunuz işte o benim karım' bakışı atıyordu
(😂 Öyle bir bakış mı vardı ya)
Deniz Bey'le yer değiştirip toprağın karşısına oturdum.
Erva ve Deniz Bey ayrı masada hem ve Toprak da ayrı masada oturuyorduk.
Ne konuştuklarını duymayacak kadar uzağız birbirimize ama kardeşimi rahatlatacak bir gülüş atacak kadar da yakındık.
'O herşeyin en iyisini hak ediyor' diye geçirdim aklımdan.
Toprağın sesiyle kendime geldim.
" Demek Erva 'nın görüşeceği adam Denizdi he. Vay be kadere bak."
" Siz Deniz Bey'le nereden tanışıyorsunuz Toprak."
" Deniz benim çok eskiden arkadaşım. Dedemin mahallesinden. Bayağıdır görüşmemistik. Benim işler malûm. Demek ki burada karşılaşmak nasipmiş."
" Ne güzel tevafuk değil mi? "
" Evet. Elhamdülillah. Birbirlerine de çok yakıştılar."
"Evet ya. Hayırlısı olsun haklarında İnşAllah."
" Ee ne içersin?"
" Imm bi çay alırım vAllahi."
Toprak çaylarımızı istemişti öyle havadayken sudan konuşmaya başladık. Daha doğrusu ben havadan sudan konuşuyordum. Toprak ise nasıl bir düğün istediğini anlatıyordu.
Utanıyorum işte anlamıyor ki.
O bana birşeyler anlatmaya devam ediyor bense kızarmış suratımla hala çay içiyordum.
" Neden gözünü kaçırıyorsun Eylül?"
" He? Kim ben mi? "
" Evet sen kaç saattir benden çok çay bardağına baktın."
" Şey ben..."
" Utanıyorsun değil mi?"
" Evet yani hala farklı geliyor bir erkeğin gözlerine bakmak. Haram değil helalimsin ama sanırım buna alışmam gerekecek."
" Bir an önce alışsan iyi olur çünkü ben doya doya gözlerine bakmak istiyorum. O kara gözlerine."
Deyip gülümsedi ve ısıtmak için çay bardağına yapıştırdığım elimi tuttu.
'Allah'ım sana geliyorum.' Kalp krizi geçireceğim yeminle Allah'tan ilk yardım yapacak doktor ve hemşirem hazır.
.
.
.
.
.
" Eee hadi kızım ne konuştunuz anlatsana. Kararın ne?"
" Ya zaten Deniz Bey'i biliyoruz. Yani abdestli namazlı iyi birisi. Biz de bu tarz şeyleri konuştuk. Kararım da sanırım olumlu."
Son söylediği kelimeyle uyandığını belli edercesine elini yüzüne kapattı. Mutluluktan adeta çığlık atarcasına
' gel kız buraya' deyip sarıldım.
Bir petrol ofisinde durmuştuk ve Toprağın markette olduğu için daha rahat konuşabiliyorduk.
" Ee Gülsüm teyzenin haberi var da babana nasıl anlatcaz kız."
" Babamın da haberi var aslında ben anneme herşeyi açıkladıktan sonra annem de babama anlatmış. Babam da 'sen uygun görmüşsün hanım çocuklarda görüşsün eğer anlaşırlarsa buyursun gelsinler ailesi ile bir de biz görelim' demiş.
" Eee yani şimdi seni istemeye mi gelecek müstakbel eniştem."
" Şimdi ilk olarak sen bugün bizde kalıyorsun. Ben çok utanırım babamın yanında sen bana destek olacaksın. Daha sonra benim enişteme! yani Toprağa kararımın olumlu olduğunu söyleyeceğiz o da Deniz' e söyleyecek. Babamın da uygun gördüğü bir gün istemeye gelecekler."
" Ooo kız hangi ara düşündün bunları. Valla dünden hazırmışsın hee. Neyse yengeme söyleyelim de sizde kalayım bari."
" Tamam tamam söyleriz de sen ilk önce bir dışarı bak. Toprak seni çağırıyor."
Arkamı döndüğümde Toprağın beni işaret ettiğini gördüm. Geliyorum deyip elimle beklemesini istedim.
Gülümseyerek yanına doğru gidiyordum omzuma aldığım sert darbe ile yere yığıldım. Başımı kaldırdığımda bana doğru koşan Toprak ve benzinliğin marketine doğru koşan eli silah ve sopalarla dolu birkaç adam gördüm.
Toprak omuzlarımdan tutup kaldırdı. Ve arabaya gidip kapıyı kilitlemem konusunda beni uyardı.
" Eylül şimdi arabaya gir ve kapıları kilitle Erva'yla birlikte aşağı doğru eğilin ne olursa olsun çıkmayın oradan ve sakın başını yukarı kaldırma. Tamam mı?"
" Ama Toprak..."
" Eylül dediğimi yap lütfen. Ve merak etme. Unuttun mu ben Türk askeriyim."
" Ta..Tamam."
Uslu çocuk misali başımı sallayıp tedirgin gözlerle arabaya doğru koştum. Tam o sırada bana doğru gelen Erva 'nın da kolundan tutup arabaya doğru sürükledim.
" Erva şimdi sessiz ol gir arabaya ve sakın başını yukarı kaldırma."
" Ne.. ne oluyor Eylül? Sana çarpan adamlar kimdi?"
" Bilmiyorum Erva bilmiyorum. Ellerinde silah vardı. Toprak da oraya gitti. "
Biz bunları konuşurken Toprak çoktan içeri girmişti bile. Bizse arabaya binmiş kapıları kilitlemiş bir şekilde dua ediyorduk. Ona zarar gelmesinden o kadar çok korkuyorum ki.
Toprağın sözünü dinleyip başımı kaldırmamam gerekirdi biliyorum ama onu merak ettiğim için başımı kaldırıp markete doğru baktım.
Kırılmış camdan gördüğüm tek şey karşısındaki adamlara silah doğrultan Toprak'dı. Belindeki silahı ilk defa birine doğrulttuğunu görüyordum.
'Allah'ım sen yardım et.'
İçimde kötü bir vardı.
Eğer ona birşey olursa...
Ahh Allah'ım daha fazla bakamayacağım. Sen yardım et. Dua etmekten başka çarem yoktu.
Yine başımı eğdim. Gözlerimi kapatıp ağlayarak dua etmeye başladım.
Aradan henüz birkaç dakika geçmişti.
Erva ile tedirgince bekliyorduk.
" Merak etme Eylül"
Erva' nın göz yaşları içinde dudaklarından dökülen cümleyi iki el silah sesi bölmüştü.
Kulaklarımı çığlık sesi doldurdu. Aynı anda siren sesleri.
Ağlamam artmıştı hiçbir şey düşünmeden arabanın kapısını açtım.
Polis, ambulans, haber kanalları bağrışan insanlar...
Onca insanın içinde gözlerim tek bir insanı arıyordu. Toprak...
" Topraak..!"
Diye seslendim etrafa bakınarak.
Yok. Yok. Yok..!
Marketin içindeki polislere aldırmadan koşmaya başladım. Erva beni tutmaya çalışsa da nafile.
Kimseyi dinlemeden onu arıyordum.
Ve bir ses duydum.
" Eylül..! "
Gözlerimden akan yaşlar daha da hızlandı.
' Şükür ' dedim içimden....
' Elhamdülillah çok şükür '
Ve gözlerimi gözlerine kilitledim.
Toprak rengi gözlerine...
Nasıl koştum yanına nasıl sarıldım bir bilseniz. Sımsıkı sardım ellerimi beline. Ve koydum başımı göğsüne.
Kimse kaldırmasın istedim beni. Kimse ayırmasın bizi.
O da aynı şekilde sarıldı bana. Sarılması bile güven veriyordu, huzur veriyordu.
" Çok korktum."" dedim hıçkırıkların arasında.
" Sana birşey olacak diye çok korktum."
" Şşş tamam korkma. Bak yanındayım hiçbir şey olmadı bana."
Sağ elimi sıkıp çelimsiz bir şekilde vurdum ona.
" Sana birşey olsaydı ne yapacaktım ben."
Sanki bu koca cüsseli adama etki edecekmiş gibi vurmaya devam ediyordum.
Oysa hiçbir şey yapmadan durdu. Ve sonra elimi tuttu.
Sarıldı yine sıkı sıkı
' Seni bırakmayacağım ' der gibiydi.
İşte o an anladım bu adamın vaz geçilmezim olduğunu. İşte o an anladım gerçek sevdayı. Ve işte o an anladım sevdiğin için göz yaşı dökmek ne demekmiş.
Korkmak ne demekmiş.
Özlemek ne demekmiş.
.
.
.
Selamın aleyküm kardeşlerim 😊🍃
Ben geldiiim. Geç geldim biliyorum affedin beni 😞
Bazı sağlık sorunları oldu ama atlattık elhamdülillah. Sınav çalışmaları falan derken vakit bulamadım.
Başka yazacak bişey bulamadım ya😂😂😂
Sizleri seviyorum hakkınızı helal edin lütfen.
Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum.
🌸Nasıl gidiyor?
🌸Erva ve Deniz ikilisi nasıl sizce?
🌸Peki Toprak ve Eylül ?
Sınava çalışıyorum. Ve sizlerden dua bekliyorum😊
Ve ayrıca yarın okullar açılıyor. Hayırlı bir dönem olsun İnşAllah.
Rabbime emanetsiniz 🌸🌸🌸🍃🍃