- DANIELA -
After namin mag usap ni denton ay humiga na ako sa kama. Tumitig lang ako sa kisame and do nothing more until her face popped up again in my head.
Dalawang taon na, dalawang taon na akong nagdurusa at nahihirapan. Sometimes I really thought na nababaliw na ako. There were several times na nag attempt ako na tawagan siya lalong lalo na ng malaman ko na sinagot na niya si dominik. I was like shot to death again that time. Sobrang sakit na almost mahimatay na ako at hindi ako makahinga.
Lahat kasi ng bagay about her alam ko. I hired private investigator para mabantayan ko siya even it only gives me more pain. Inflicting pain made by me.
such a masochist diba, damn.! pero mahal ko talaga ang megmeg ko.
Ang hirap sobrang hirap na iwanan siya. I killed myself when I did that thing. Wala akong ginawa kung hindi ang umiyak everynight.
at kung makatulog man ako palaging ganito ang pwesto ko.
I still imagining na katabi ko pa rin siya.
Minsan pa nga there were times na nagtitimpla ako ng hot chocolate kahit hindi ako umiinom, favorite niya kasi. Kung nakakaubos nga lang ang pagtitig siguro makaka apat akong tasa o sobra pa.
May mga times din na umuupo ako sa swing iniisip ko na kasama ko pa rin siya. Kahit hindi pa talaga namin ito ginagawa. Wala lang gusto ko lang tapos dun ako umiiyak.
And the time na sinagot niya si dominik? I played tennis. Actually participated sa international game, sa tennis ball ko nilabas ang lahat ng galit ko and guess what I won. I was the champion.
Pero wala pag uwi ko umiiyak pa rin ako. Kahit anong gawin ko namimiss ko na talaga siya.
MISS NA MISS KO NA ANG BABY KO!!
I clenched my hand at naramdaman ko ang promise ring namin, how pathetic diba suot ko pa rin kasi ito. I just can't remove it like that. Ito na lang kasi yung bagay na connected sa aming dalawa.
I kissed it and the next thing I knew I'm crying so hard again.
And I think denton is right. I need to go back, so
'' I'm going back home ''