Clay's POV
"Hi, Clay." Bati ni Camilla Sa 'kin.
Kunot noo ko siyang nilingunan, nakangiti ito sa 'kin na parang walang nangyari. Hindi ko siya pinansin, nagpatuloy ako sa paglalakad palabas ng school.
Buti na lang, alas sais pa pasok ko sa isang coffee shop na malapit sa boarding house na tinutuluyan ko. Nalalakaran ko lang pauwi, nakatipid na sa pamasahe nakakabawas pa ng pagod.
Kahit papano, nakakalimutan ko ang nangyari sa 'min ni Camilla dahil sa mga kasamahan ko sa trabho. Mabait din si Ma'am Shaina, nung nalaman niyang nag-aaral ako 4hours duty lang ang binibigay nito sa 'kin ng walang mababawasan sa sasahurin ko.
"Huy, bata" tawag muli ni Camilla.
Lumingon ako sa kanya. "Sinusundan mo ba 'ko?"
"Huy, wala kang ebidensya" birong sagot nito.
Umiling ako saka nagpatuloy sa paglalakad papuntang sakayan ng jeep. "Love" tawag niya.
Sa hindi malamang dahilan, bigla naman lumakas ang tibok ng puso ko. Nag-uunahan ang mga emosyon ko, may galit. May pananabik, may selos at buong pusong pagmamahal.
"Ano bang ginagawa mo?" Iritang tanong ko dito.
Akala ko ba okay na sa kanya? Pumayag na siya sa gusto ko diba?
I asked her to let go of me kasi yun lang ang paraang alam ko para hindi na niya ako masasaktan, pero hindi ko naman alam na yung pagbitaw niya eh mas lalo niya akong masasaktan ng paulit ulit.
"Hatid kita pauwi" nakangiting tugon nito.
"Okay ka lang ba?" Tanong ko dito habang tinignan ito mulo ulo hanggang paa, wala namang bahid na aksidenteng nangyari sa kanya pero bakit parang wala siyang maalala sa nangyari.
"I'm not, love. Not yet" makahulugang sagot nito, showing her weak smile.
"Akala ko ba okay na?" Tanong ko ulit.
"Akala ko din" mahinang saad niya na may namumuong luha sa mga mata nito. "Liligawan kita, Clay"
Hindi ko alam anong nangyari pero bigla akong natawa sa sinabi niya. "Clay naman" sabi ng nakangusong Camilla.
"Hahaha" tawa ko sabay iling.
"Ano bang nakakatawa ha?!" Sigaw ni Camilla.
Nagulat ako sa pagsusungit nito pero hindi ko pinahalata. "Ikaw, ikaw ang nakakatawa" sabi ko sabay sakay sa jeep.
Laking gulat ko ng sumakay din siya dito. "Camilla, ano ba---"
"Ihahatid kita pauwi" putol nito sa 'kin.
I sighed. "Hindi pa 'ko uuwi, pupunta pa 'ko sa trabaho ko"
Kumunot naman ang noo nito. "You're working? Saan?" Tanong niya ng nakataas ang kanang kilay.
"Coffee shop" tipid kong sagot.
Tumango ito. "Oras ng trabaho?" Tanong niya.
"Ano bang pakia--"
"Wag mo akong susungitan dito, Clay. Hahalikan kita" bulong nito sa 'kin.
Napalunok naman ako sa bantang sinabi nito, alam kong gagawin niya talaga yun. "6-10" mahinang saad ko.
"Hintayin kita hanggang makauwi ka" seryosong saad niya. "Paano magbayad?" Dugtong niya.
Tinignan ko siya. "First time?" I smirked.
"Duh?" Umikot mata nito. "Lagi akong sumasakay ng jeep, ang dapat na tanong ko kasi eh magkano ang bayad" sabi niya na halatang nagpapalusot.
Tumango ako para ipakita na naniniwala ako sa sinasabi niya. "Asan na chip mo?"
"Huh? Anong chip?" Takang tanong niya.
"May chip ka dapat kapag sumasakay ng jeep, yun ang pinambabayad dito" pangloloko ko sa kanya.
Hindi mo pala first time ha. "Ahm, naiwan ko ata Clay" kabadong saad nito.
Kinakagat ko naman ang dila ko para hindi matawa sa itsura ni Camilla. "Eh paano yan? Hindi ka makakababa hanggat wala kang pinapakitang chip sa driver" pananakot ko, kita ko naman ang pailing iling sa ilang mga pasaherong nakakarinig sa 'min.
"I'll pay it in cash na lang" she said while crossing her arms.
"Bawal, Camilla. Ipapahamak mo pa ang driver" sabi ko.
"At bakit?"
Ayan, isip ka ng dahilan.
"Bawal na cash, iwas sa mga nang hoholdap" pagsisinungaling ko.
Tinignan niya ako ng masama. "Ako ba Clay eh pinagloloko mo?"
Umiling ako. "Hindi"
A few seconds past, inilabas ni Camilla ang phone niya.
She was calling someone.
"Hello, Dad" bati nito sa kausap. "May chip ka ba dyan?"
Namilog ang mga mata ko sa narinig ko. "A-ah Camilla" tawag ko.
"Saglit, love"
Para naman akong hihimatayin sa mga kinikwento ni Camilla sa tatay niya.
"I see, okay dad" pamamaalam nito.
I was anxiously biting my nails, ibinaba niya ang phone sabay pinako ang tingin nito sa 'kin.
Patay.
"A-ah b-bayad na tayo, Camilla" sabi ko dito sabay kagat sa labi ko.
Tinaasan niya ako ng kilay na parang nag-aantay ng explanation pero di ko ito pinansin.
"Kuya, para na po" sabi ko sa driver.
Bumaba na 'ko at sumunod naman si Camilla. "Clay!!!"
Hindi ko parin siya pinansin at nagmadaling maglakad patungong coffee shop, papatayin ako nito eh.
"Clay Madison!"
Naku, buong name na.
"Aquino!!!"
I stopped.
Lumingon ako sa kanya, namumula ang mukha nito sa galit.
"Sorry" sabi ko saka nagpatuloy sa paglalakad.
Hinablot niya ang braso ko kaya napalingon ako dito. "Sorry lang, Clay?" Tanong niya.
May iba pa ba akong dapat sabihin?
"You'll pay for what you did" seryosong saad niya.
"Magkano ba?" Iritang tanong ko sabay tingin sa relo ko.
Umiling siya. "Hindi magkano, kundi ano" sabi niya.
Naguluhan ako sa sinabi niya. "Anong ibabayad?"
She smirked saka tinignan ako mula ulo hanggang puke. "Ang halay mo" pagtataray ko dito.
Natawa ito. "Kasalanan mo yan"
"At paano naging kasalanan ko ang pagiging mahalay mo?" I asked.
"Sayo lang, kaya nga kasalanan mo. Kasi masarap ka" she said sabay kindat sa 'kin.
Ramdam ko naman ang pamumula ng mukha ko, kaya naman nagmadali na 'kong pumasok ng coffee shop.
"Hello Clay!" Masayang bati ng kasamahan ko sa trabaho.
Kita naman sa mga mata nito ang pagkamangha sa taong nasa likuran ko. "Andyan ba si Ma'am?" Kuha ko sa atensyon ni Jayson.
"Ah oo, kanina ka pa nga hinahanap" sumbong nito sa 'kin.
Tumango ako saka lumingon kay Camilla.
"Sige na, love. Work ka na" nakangiting sabi nito saka ako nilagpasan para maghanap ng mauupuan.
Napakamot naman ako ng ulo, ano ba kasing ginagawa mo dito? Kinikilig ka naman.
Tumungo na ako sa loob para palitan ang damit ko.
"Clay" tawag sa 'kin ni Ma'am Shaina.
"Po?" Sagot ko habang sinasara ang locker ko.
"Okay ka lang ba? Hindi ka ba pagod sa school? Pwede ka naman mag-rest muna"
Napangiti ako sa pag-aalalang pinapakita ng boss ko sa 'kin. "Okay lang ako, Ma'am. Kaya ko po"
Tumango ito saka lumapit sa 'kin. "Basta if pagod ka na, you can rest anytime" sabi niya sabay hawak sa kamay ko.
Ayokong bigyan ng malisya pero ramdam ko sa haplos ng mga kamay nito sa 'kin na may iba itong gustong ipahiwatig.
"S-sige po, Ma'am. Thank you" sabi ko.
Naiilang ako magtrabaho, dahil pansin ko nakapako ang tingin ni Ma'am Shaina sa 'kin. Mas lalo naman akong naiilang kasi kita ko paniningkit ng mga mata ni Camilla sa direksyon ng boss ko.
"Clay" tawag sa 'kin ni Camilla.
Lumapit ako dito. "May oorderin pa ba kayo, Ma'am?"
"Sino yun?" Tanong nito sabay turo sa direksyon ni boss gamit nguso nito.
"Boss namin" tipid kong sagot.
"Hindi ka na papasok dito bukas" kunot noo niyang sinabi.
"Camilla--"
"Clay" tawag ni Ma'am Shaina. "Is everything okay here?"
Tumango ako bilang sagot.
"Ma'am, may kailangan pa po ba sila? Pasensya na po ha, bago pa lang kasi 'tong si Clay namin" magalang na sabi ng boss namin.
Napalunok ako ng makita kong tinaasan ng kilay ni Camilla si Ma'am Shaina.
"Clay niyo?" Pagtataray nito.
Hindi naman nagpasindak si boss, tumaas din ang kilay nito saka nag-cross arms. "May problema ba dun, Miss?" Tanong nito kay Camilla.
Tingin kay boss, tingin kay Camilla. Tingin kay Camilla, tingin kay boss ang tanging nagagawa ko.
Jusme.
"Meron" sagot nung isa saka tumayo. "Clay is mine"
"Camilla" tawag ko dito kasi nagsukatan na ng tingin ang dalawa.
"Clay let's go" aya nito sa 'kin.
Hindi ako kumibo, hindi ko alam anong gagawin ko. Ayokong iwan trabaho ko pero ayoko naman pahiyain si Camilla sa harapan ng boss ko.
"Clay" muli niyang tawag sa 'kin.
Napayuko ako nung tinignan niya ako, ayokong makitang nasasaktan siya.
Mag-papaalam na sana ako sa boss ko ng mapansin kong wala na sa harapan namin si Camilla, lalabas na sana ako para sundan siya pero pinigilan ako ni Ma'am.
"Is that true?" Tanong nito sa 'kin.
I want to say no pero parang may nakabarang ewan sa lalamunan ko.
"Clay, totoo ba yun? May relasyon kayo ng babaeng yun?" Muli nitong tanong sa 'kin.
Bago pa man ako makasagot, muli itong nagsalita. "Layuan mo yung ganong tao, makakasama lang sayo yun"
Hindi ko maiwasan makaramdam ng inis sa sinabi niya. "Hindi siya masamang tao" depensa ko.
She laughed. "Hindi mo ba nakita kung paano siya umasta kanina?" Tanong niya.
Oo nakita ko, at alam ko rin ang rason niya kung bakit ka niya tinarayan.
She was jealous, as always.
Selosa si Mio.
"Ma'am aalis na po ako" paalam ko dito.
Hindi niya parin binibitawan ang braso ko. "Ma'am" muli kong tawag saka tumingin sa kamay nito.
Huminga siya ng malalim saka binatawan ang braso ko, mabilis kong tinungo ang pintuan at napahinto ako sa sinabi ng boss ko.
"Pwede ka parin bumalik dito, kung gusto mo pa" sabi niya.
Tumango ako saka ngumiti dito.
Kanina pa 'ko naglalakad, wala akong makitang Camilla sa paligid. Baka sumakay na ng taxi yun, na-guilty naman ako bigla.
Palakad na 'ko pauwing boarding house.
"Aray!!!" Reklamo ko. "Bakit mo 'ko binatukan?!" Galit na tanong ko dito sa Camilla na hindi ko alam kung saan nanggaling.
"Gago ka! Pinahiya mo 'ko dun!" Singhal nito sa 'kin.
"Wala nga akong ginawa" Sabi ko sabay kamot sa ulo ko.
"Ayun na nga eh, wala kang ginawa" may bahid ng pagtatampo sa boses nito.
I sighed. "Sorry na, sasama naman talaga ako eh"
Tinignan niya ako. "Talaga?" Tanong nito.
Tumango ako. "Kaya nga ako andito diba? Wala sa shop"
Ngumiti naman ito ng pagkatamis tamis saka ako niyakap.
Namiss ko 'to, Camilla. Namimiss kita, araw-araw.
"Uwi na tayo, love" sabi nito habang nakayakap sa 'kin.
"Andito na tayo, ayun na boarding house ko" turo ko dito.
Kumalas siya sa pagkayakap. "Hindi ka naman diyan uuwi" sabay hatak sa kamay ko.
Imbes na magprotesta ako sa ginawa niya, napangiti na lang ako.
----------------------------------
Stay true, Stay you. ☺
©CrazyAnneWrites