Zoe at the image, Miss ko niyo na ba si baby Zoe? 😭❤
Enjoy reading!🍑❤
-----------
The panic inside my heart is quite terrorizing, Parang gusto kong umatras at huwag na lamang tumuloy. Alam ko namang malaki ang tsansyang ikapapahamak ko ito.
Nagmadali akong magayos at mabilis na kinuha ang isang orange leather bag sa gilid ng kama. Dire-diretso ang lakad pababa sa hagdan at hindi na napansin ang nakasalubong na si Melissa.
Paglabas ko sa apartment building ay tsaka namang pagpasok ni Larry. Bumungidngid ito at hinawakan ang aking kamay.
"Bebegirl! Kamusta na? Girl ha, Alagaan mo ang sarili mo! Nako, Na-stress ang beauty ko sayo!" He started talking. Napahinto ako at napaharap sa kaniya.
Larry is back to his usual outfit, Isang longsleeve shirt na kulay rainbow ang suot suot nito at fitted black pants. Ang sapatos ay halatang pangbabae pa. His hair is slightly moving on it's own as he talk and move abit.
Napangiti na lamang ako dala ng hiya sa pang iistorbo sa kanila at dahil nagmamadali na rin ako.
"Oo nga pala Bebegirl, Eto oh! A letter for you, Oh ayan na ha! Nakuha ko 'yan doon sa mailbox ngayon ngayon lang! Nako naman wala bang cellphone dyan sa lugar ng sumulat? Ahay girl padalhan mo 'yan ng phone para text text na lang ganern! At tsaka---" His mouth once again started talking nonstop as he hand me a white envelope.
Walang sticker, Pangalan ng nag-dala at kung ano ang laman nito. Tanging 'Adora' lamang ang nakasulat sa likod.
The hand writing is much worst than mine, Halatang nagmamadali ang sumulat nito. My heart skipped abit as I scan the envelope.
Hindi ito sulat kamay ni Zoe kaya hindi maaari, pwedeng si Celia ang sumulat nito o kaya nama'y si Fruga.
'Sheesh, Hindi pa siguro alam ni Fruga ang tungkol sa pagkawala ni Zoe.' My innerself said.
Lalo lamang akong natataranta, Para saan ito? Sino ang iwan ng sulat at para saan?
"Oh sige bebegirl, Mauna na ako. May flight pa ako mamayang gabi. Mag ingat ka ha!" Pag papaalam nito sa akin, Tumango lamang ako at tumalikod na dala dala ang sulat.
Madiin ang hawak ko dito at tila sinasadya iyon, This is a letter from someone unknown.
Tuloy tuloy ang aking pagpunta sa building na sinabi sa akon ni Dr.Sam noong tinanong ko ito kung saan maaaring puntahan si Celia.
With an unclear mindset, I set my foot towards the huge building that the address pointed at. Ayon sa nalaman ko mula kay Larry at Dr.Sam--- Dito daw nagtatrabaho si Celia.
She is known as a Lawyer who works in a good law firm. Quite legit if I didn't knew about her true job.
She's a Doctor of some monster organizaton that has to do with Zoe's condition. Malamang ay hindi ko sila kayang harapin pero ito lamang ang naiisip kong paraan upang mahanap si Zoe.
Pagpasok ko pa lamang ay agad pumukaw ng aking paningin ang modern designs sa buong paligid.
I once again checked the small calling card inside my pocket. Pasikreto akong napasinghap ng muling mabasa ang pangalang nakatatak, ' Assistant lawyer Celia Jordans.'
This calling card says that she's an assistant lawyer, Nakuha ko ito mula kay Dr.Sam ng tanungin ko ito.
He also told me that he never even tried calling it even for once, Mayroon naman daw siyang personal number na pwede niyang tawagan kung kailangang kausapin si Celia, But that personal number is out of coverage area--- Wala na, Malamang disposed na iyon.
Isinantabi ko lahat ng kabang nararamdaman at minabuting sumakay sa elevator. Magisa lamang ako dito sa loob at diretso rin ang pag-akyat nito patungong 6th floor.
According to Dr.Sam, Again--- nasa 6th floor pa raw ang lawbfirm na pinagtatrabahuhan ni Celia.
Sa una'y pinagtataka ko kung bakit alam ni Dr.Sam ang tungkol sa mga ito pero hindi nagtagal ay napagtanto ko ring kay Celia rin ito mismo nanggaling. Maybe she made sure that someone will know her whereabouts so noone would notice her inhumane real motive.
Nagngitngit agad ang aking loob looban ng maalala ang balak nila kay Zoe. I swear I'll pull her hair out if something bad happens to Zoe. Kung mawala ito sa mundo'y sisiguraduhin kong isusunod siya. She's making my head boil too much.
Tumunog ang elevator, Hudyat na nasa tamang palapag na ako. Pagbukas pa lamang ay diretso na ang aking lakad patungo sa babaeng nakaupo sa isang office chair sa tabi ng saradong pinto.
The Golden brown walls are exquisite with it's wood designs, Even the choice of furtnitures are pretty descriptive. Siguro'y isang sigurista ang may ari nito.
"Hello there Ma'am, May appointment po ba kayo?" Pagtapat ko sa Secretary'ng nakaabang ay malaki ang ngisi nito.
"Ah, No--- well, Narito ako para makausap si Miss Jordans. Can I reach out for her? Right now, Importante lamang." Napalunok ako sa sariling sinabi. I am trying my best to be abit blunt but I guess I'm not really cut out for this.
Alam ko kasing sasabihan ako nitong maghintay ng ilang oras kung magiging mabait ako. Kumpara kung mukha at tunog importante ako, Agad ako nitong i-kokonekta sa aking hinahanap.
"Ah," napakurap ito ng ilang ulit bago nakabawi. Dinampot niya ang telepono sa harap niya at may kinausap na kung sino habang sumusulyap sulyap sa akin.
"May I know your name, Ma'am?" Magalang niyang tanong.
Nagsimulang mamuo ang pawis sa aking noo kahit pa sinusubukan kong huwag mag react. Kung sasabihin ko ang pangalan ko'y malalaman na niyang narito ako.
Pero kung hindi ay mapagkakamalan akong siraulo at nanggugulo lamang. Besides, Sabihin ko man o hindi ay malalaman niya rin dahil narito nga ako para harapin siya. Thinking about it is useless now.
"Adora, Adora Yien Diamante." I said, Trying to act confident as I say my name.
Muli siyang nagsalita sa telepono, Sumulyap ulit ito sa akin bago pinatay ang tawag. Ngimiti siya at tinuro ang Puting pinto sa kaniyang tabi. "This way Ma'am."
Siya na mismo ang nagbukas ng pinto at doon bumungad sa akin ang mas magara at mas maluwag na bersyon ng lugar. The firm name is standing tall at the furthest wall right infront of me.
May isang malaking sofa na para siguro sa mga client, Doon rin bumungad sa akin ang tatlong pinto, Ang isa'y bukas at may mga boses na naririnig mula rito.
Ang isa nama'y quasi-transparent at may tao sa loob. The shouting from inside can be heard here if you try to focus. Ang isa pa'y may nakalagay na pangalan na nakaukit sa gintong metal.
It says 'July Gonzales, HEAD LAWYER.'
"Maupo ho muna kayo Ma'am," pang-aalok ng secretary sa akin.
She even asked if I need something or if coffee would do. Wala akong tinanggap dahil sa pagiisip na maaari akong lasunin ngayon dito.
I waited, Sitting still at the sofa as the yellings continued inside the closed door.
"That is not fair, Hindi tayo narito para i-tollerate ang mga tarantadong kriminal na iyon!" A lady's voice boomed.
"What? Ano bang sinasabi mo? I am not asking you to disregard their crimes! Ang trabaho mo'y tanggapin ito at sundan ang legal na paraan. They hired us for a reason Celia. Hindi naman sila lalapit saiyo kung hindi nila kailangan, We need to do our work." A man replied.
Napalingon ako sa pinto ng marinig ang pangalang Celia. Ang puso ko'y abo't langit ang takot at para bang bigla na lamang bibigay once na makita ko siya. I am certain that I'm at the right place. Celia is my ride towards where Zoe is.
"Teka teka nga, Hindi magagawan ng solusyon yan kung magsisigawan kayo." Another one said, Trying to break off the argument.
"Mr. Gonzales, The crime he committed is busted already. Lahat ng ebedensiya ay sa kaniya nakaturo, Maski ang mga testigo ay nagmula sa kanilang kompanya, He clearly have no stand to claim innocence this time."
"I know, pagusapan natin ito ng mas matiwasay."
"Miss Jordans. Dirty or not, Ciminal or innocent, It is still our job to be a lawyer for them once they hire us. Just tell him what will happen if he lose this trial, Tapos!"
Halos mapapikit ako sa iringan ng mga tao sa loob. I assume they are the lawyers from this lawfirm. May meeting sila at katakot takot na sigawan ang aking naririnig.
"Ano ba? Hindi na ba kayo nahihiya sa akin?" A irritated voice interupted the both of them. Natahimik, naguusap pa rin sila ngunit mas mahinahon kaya't hindi ko na naririnig pa.
This lawfirm is abit rowdy. Malayong malayo sa normal na mga office.
Biglang bumukas ang transparent na pinto at isa isang lumabas ang mga tao sa loob. A guy in his early 30's went out, Holding his necktie--- trying to let it loose. Nakabusangot at tila natalo sa argumento sa loob. Dumiretso siya sa kabilang pinto at doon lamang sumunod ang isang pamilyar na lalaki.
With his dark grey suit, He stormed out of the room. His formal hairstyle doesn't go well with his frowned face. Parang problemadong problemado ito at tila malapit ng putok sa galit.
Tinitigan ko ito, Ang mukha niya'y pamilyar sa akin at tila nakita ko lamang kaylan lang. His soft face features are absolutely rare. Maamo ngunit matapang na mukha nito ang nagsasabing nagkita na nga kami.
He took another huge steps before he sighted me from afar. Napa-second look pa ito sa akin bago tuluyang huminto at muling umaamo ang mukha niyang para ng tigre kani-kanina lang.
I almost lost track of my breathing when he smiled and walked towards me. Agad akong tumayo ng ilahad niya ang kaniyang palad sa akin.
We shook hands and he said, "What brings you here Miss--- Oh. Naalala ko na. Miss Diamante, Hindi ba?"
I tilted my head in confussion, hindi pa rin mapagtanto kung saan nakita ang magandang lalaki.
"Oh, Beg my pardon." Magalang niyang sabi bago pormal na nagpakilala.
"I am Lawyer Gonzales, Mr. July Gonzales." Malaki ang ngisi nito. Doon ko lamang napagtanto kung sino siya.
Ang magalang at na boses nito'y naalala ko na. He's the guy we met in Dayanna's wedding. Yes, July and Art. Siya ang lalaking mukhang babae! I remember now. (Chapt: 29; Guest list. For reference)
Nalaglag ang panga ko sa naalala. Who knew I'll meet him again? At sa isa pa ngang law firm.
Wait, Ang isang pinto'y may nakatatak ng kaniyang pangalan. Ibig bang sabihin nito'y siya ang may ari?
"Nice to meet you again," he added.
"Yes, it is." I replied, Half-heartedly.
Sinong hindi kakabahan? Narito si Celia at narito rin ito. Ano ang koneksyon nila? Am I surrounded by my unknown enemies?
"So, What brings you here, Miss heiress?" Sabi nito ng maupo sa sofa sa aking harap. Naupo na rin ako ngunit ang pagtataka sa aking mukha ay hindi na nawala.
What on earth is he pertaining to? Anong Heiress?
"Sorry if I look too nosy. Narinig ko lamang ito sa asawa ng kaibigan ko. Dayanna, Ang kaibigan mo rin." He explained.
Tumango lamang ako dito, Muntik muntikan na akong mapairap sa narinig. Ano bang sinasabi niyang kaibigan? Sira na yata ang ulo niya.
"Nabanggit lamang ni Dayanna sa akin ang tungkol saiyo, She said you're the Daughter of the V U I group." July broadly smiled at me.
Tumango lamang ulit ako sa narinig, Walang balak umoo o humindi dahil wala akong oras para mag explain pa. I'm not here to talk about my family's wealth or something--- Besides, Matagal akong walang interes doon. I already gave it up.
Wala akong balak magpakamatay upang itaguyod ang isang kompanyang hindi ko naman kayang pangatawanan.
I am just a normal lady who wants a normal life. Okay na sa akin ang apartment building na aking minana sa magulang, A company is too much for me.
"Sorry for interupting you Mr.Gonzales. I'd love to talk to you for some other time--- Pero narito ako ngayon upang kausapin si Celia, Celia Jordans." Sambit ko.
Both his brows went up as he slowly nod. Naintindihan nito ang gusto ko kaya naman tumayo na siya at ngumiti sa akin, "Then, Call me when you need me."
Nagabot ito ng isang calling card bago tumalikod at bumalik sa transparent na pinto, He then called the name that I've been expecting to meet.
"Miss Jordans, May kliyente ka sa labas." July.
Ang takot ay muling bumalik, Para bang anytime ay hihimatayin na ako sa nerbyos. I feel scared and angry at the same time. Parang hindi na matatago pa ang nagngingitngit na damdamin.
July went out of the room, kasunod nito ang isang babaeng halos kasing edad ko lamang. Her angelic face is quite surprising.
Ang mga mata nitong bilugan ay parang nangungusap, She's a type of girl who can be called as innocent type.
Imbes na titigan ito ay nagabang pa ako ng lalabas, I'm waiting for Celia. Siya ang pinunta ko dito.
Nagsilapit ang dalawa sa aking harap at doon naglahad ng kamay ang babae.
"Hello there. Hinahanap mo raw ako. What might be your concern Miss?" She formally shook my hands.
Habang nangyayari ang handshake ay Nahulog na sa isang malalim na palaisipan ang aking utak. What is she even saying? Hindi ko siya hinahanap.
"No, May iba akong pinunta dito. I'm here for Miss Celia." Giit ko.
Nagkatinginan naman silang dalawa ni July, tila nasorpresa sa narinig.
She awkwardly chuckled, "That's me. May problema ho ba? Or anything?"
Napabitaw ako sa pagkakahawak sa kaniyang kamay. Ang isip ay hindi gumagana. Agad akong pinagpawisan ng malamig sa narinig. Ang babaeng tumira sa aking apartment ay hindi ito.
"I am Celia Jordans." Dagdag pa ng babae.
"Ikaw?" I asked with no humour nor intent to hurt her.
Talagang nabigla lamang ako sa nalaman. Ang babaeng ito, Isang Batang abogado ay naging biktima ng identity theft.
This is crazy.
The one who's been a part of 'that' organization has always been a noone. Isang babaeng walang ngalan n hinding hindi mo na mahahanap pa. She's a meticulous demon who commits too many crimes at once.
Isipin mo na lamang ang tindi ng gawain ng kanilang organisasyon, Pati ang mga bagay na panggagaya ay nagagawa nila. They'll do anything for the sake of their work.
Nagpatuloy ang pormal na pakikitungo ng totoong Celia sa akin. I had no other choice but to ask her suddenly about a contract. Hindi ko sinabi tungkol sa issue ng organisasyong iyon at ni Zoe.
Wala akong alam kung nasaan si Zoe ngayon at maaaring madamay si Fruga dito dahil kahit anong gawin ko'y naging parte siya ng proyekto nilang iyon.
I can't even say a thing about her identity being used by someone else! Kung kukunsulta ako sa kaniya'y malamang magugulo ang lahat.
She'll definitely sue the organization, At malamang--- Doon mag sisimulang gugulo lalo ang lahat.
"Remember Miss Diamante, Contracts are binded by both party. Hindi iyon madaling baliin, You signed it. Pero kung gusto mo--- Maaari kang bumalik rito kasama ang sinasabi mong kontrata at gagawan natin ito ng paraan, Legally." She qouted before we both said our goodbyes.
Umalis ako sa building na iyon, Kabadong kabado at tila hindi makapaniwala. Isa lamang ang aking napagtanto sa pagpunta rito.
She's not the Celia Jordans that I am trying to find, Iba ang aking hinahanap. Sigurado rin akong nagkita na sila kahit isang beses dahil sa calling card na binigay ni Dr.Sam.
She has been in contact with that lawyer, Hindi man sinasadya o planado man iyon ng organisasyon.
Dissappointed rin ako. I can clearly feel the pinching emptiness inside my heart. Lalo lamang akong nawawalan ng dahilan upang mahanap si Zoe.
Is he okay?
Is he alive?
Bakit siya umalis?
Habang naglalakad sa gitna ng maraming tao ay nararamdaman ko ang pagiging mag isa. I am left alone here. I am missing him.
Muli nanamang nagbabadya ang luha sa gilid ng aking mga mata, Parang gusto ko na lamang huminto at sumuko.
"Ah," A lady said when we bumped into each other.
"Sorry po Ate."
"It's fine," sagot ko ng hindi tumitingin, Dumiretso ako ng lakad at tumawid sa kabilang daan.
Saktong sakto ang pagkabungo niya sa akin sa biglaang pagpatak ng aking luha. Napapikit ako sa nangyari, Hindi dahil sa sakit ng braso na nabangga kundi sa hapdi sa puso.
This is too much. Kahit man lang sana malaman ko kung nasaan siya at kung okay lang siya. Ang huling alam ko lang ay mag isa siyang umalis sa ospital, with his own free will.
Nothing more.
Umuwi akong bigo,
Pagpasok ko pa lamang sa apartment ay bumungad na sa akin ang lahat ng alalang mayroon ako tungkol kay Zoe.
Mula sa pinaka unang beses ko siyang nakita, He was weirdly smiling at me with his naked body, The time when he was baby to me, Fresh pa iyon sa aking alaala. Para bang nagiging sampal ito na tumatama sa akin.
Kumirot ang aking puso at tuluyang naiyak. Tanging paulit ulit na pag punas ng luha ang aking nagawa. It's hellish. Pakiramdam ko'y naiwan ako ng mga taong importante sa akin.
Malungkot, Sana narito si Fruga.
Sana narito ngayon si Zoe kasama ko.
With a heavy heart, I dragged my body towards the bedroom. Handa ng sumuko at muling maghintay na lamang sa pagbalik ni Zoe.
Alam kong maaaring hindi na siya bumalik. Wala na siya sa panaginip ko at lalo sa totoong buhay ko.
Hindi ko na inabalang buksan pa ang ilaw, sa kwarto at diretsong ibinaba ang dala-dalang bag sa gilid ng kama at naupo. Tulala nanaman ako sa isang sulok habang nagiisip.
Dati rati'y umiiyak ako tuwing iniisip kong mangyayari ito--- Ang mawala si Zoe sa aking tabi at mamatay.
Pero ngayong narito na nga iyon at nangyayari na ay wala ng pumapasok sa aking kokote kung hindi ang pangalan niya.
His smile is haunting my lonely heart. Ang kumikinang niyang itim na mata'y patuloy na nangungusap sa aking isipan.
This is completely out of my understanding. Mahirap mapaliwanag ang puwang na nararamdaman. Kulang ako kung wala siya, Iyan ang sigurado ako.
Napabuntong hininga na lamang ako at napatingin sa dala dalang bag, Naroon ang sulat na aking natanggap kanina.
Kinuha ko iyon at minabuting buksan para makita ang laman, Sunod kong inabot ang lampshade sa tabi at binuksan. There, I opened the mysterious letter and saw something unexpected.
Nanlaki ang mga mata ko sa dalawang papel na bumungad sa akin. Sigurado akong hindi ito galing sa kay Celia--- Sulat ito mula kay Fruga kasama ang huling contract na kaniyang binanggit noon.
'Ako na ang bahala sa lahat tulad ng pangako ko sayo. This is the proof you that will need, Use it. Legit 'yan ha. Mag ingat ka lagi, Babalik kami.'
Wala mang pangalan ay alam ko pa ring galing ito sa kaniya, These words were most likely came from Fruga himself. Naalala ko pa ang huling pag uusap namin. Ako ang liligtas kay Zoe at siya na ang bahala sa iba. (Chapt: 48; Patient for reference)
Is this what he meant by that? Siya ba ang nakakaalam kung nasaan si Zoe?
My heart suddenly felt excited yet scared at the letter. Kulang ang impormasyong nakuha ko mula dito, This is too general.
Magisa akong nag-assume na galing ito kay Fruga. I am getting biased on the hope that Zoe is okay.
Pumikit ako ng mariin bago muling binasa ang isa pang papel. It's a kind of paper that is thicker than the one with a personal message.
Ang isang ito ay ang original copy para sa huling kontrata. It was signed by both party. Fruga Sollé signed it, As well as Zoe Manuel Frank.
Ito ang sinasabi niyang last contract between the two of them, dito nakasaad ang magiging resulta ng lahat ng mga kontratang nagawa, Whether if Zoe is back to normal or not.
Ang unang nabasa ko ay ang mga katagang,
'I, Fruga Sollé therefore prolaim that the whole contract is a success. All the relations of the ESTI organization with Mr. Zoe Manuel Frank is considered void from this moment and so on.'
Natuptop ko ang aking bibig, Maluha luha ang mga mata ko habang paulit ulit na binabasa ang nakita. 'I'm not sure about what's happening at the moment but he sure is with Fruga. They signed it!'
Naiyak ako lalo. This is supposed to be the biggest and greatest news for me but still--- My heart aches after everything that has happened.
Dalawang papel lamang ang aking nakuha, Walang kasiguraduhan kung kamusta sila at kung makikita ko pa ba.
I am feeling conflicted whether to smile or mourn. Kasama ni Fruga si Zoe. Nakasaad na sa huling kontrata na successful ang lahat.
But are they okay?
Hindi ako gaanong sigurado tungkol diyan. There's no certainty that Zoe will be safe under Fruga's protection.
Naaalala ko pa nga ang sinabi nito tungkol sa organisasyon, I bet they'll want Zoe back in their hands now that Fruga prolaimed the success of their stupid project for Zoe.
Fruga defied them for sure, Kasunod nito ang biglaang pagkawala at pagtatago niya. I bet the organization is trying to find him.
Now,
Will they be safe?
Sana lang,
Kahit ito na lamang ang maging sigurado--- I'll stop being curious about everyone.
----------
Hello guys, Salamat sa parating pagbabasa! A few more chapters guys, Kapit lang!!!🍑❤❤❤
Pasensya na po sa update, medyo sabog na ang utak ko ngayon huhu, I still did my best tho, Lovelots!