Μάντισον pov
Ποιος είπε πως χρειάζομαι ξυπνητήρι για να ξυπνήσω... Άσε καλέ εγώ έχω την μάνα μου.
Έχει κάτσει πάνω από το κεφάλι μου εδώ και δέκα λεπτά και φωνάζει για να ξυπνήσω. Ούτε να κοιμηθούμε δεν μπορούμε, αφού βλέπει ότι δεν ξυπνάω γιατί δεν φεύγει???
Μαμά:Ξύπνα παιδί μου σε 10 αρχίζει η πρωτη ώρα και εσύ είσαι ακόμη έτσι....Τελείωνε Μάντισον..
Είπε χτυπώντας με, με ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο. Ποοο... Θυμάστε αυτά που σας έλεγα για το ότι μου έλειψαν οι δικοί μου και αυτές τις Μαλακιες?? Εεε ξεχάστε τα. Είναι εδώ μόνο 3 μέρες και πραγματικά με έχουν από τώρα εκνευρίσει.
Μάντισον:Μαμααα δεν θέλω να πάω...
Της είπα παραπονιαρικα και αυτή αρπάζοντας το χέρι μου με έκανε να σταθώ καθιστή στο κρεβάτι.
Μαμα:Τελείωνε. Σχολείο ΤΏΡΑ!!!
Μάντισον:Καλά μωρέ τι φωνάζεις... Οοοοο.
Εσπρωξα το σεντόνι από πάνω μου και σηκώθηκα όρθια. Παραπατησα δύο τρεις φορές αλλά οκ. Πλυθηκα, έκανα ντουζ και ετοιμάστηκα.
Έχω την εντύπωση ότι κάτι ήταν σήμερα. Αλλά δεν θυμάμαι τι.
Οπότε αφού ένιωσα έτσι όμορφα και ενθουσιώδεις είπα να προσέξω λίγο περισσότερο το ντύσιμο μου σήμερα.
Κατέβηκα στη κουζίνα και την αδερφή μου και τους γονείς μου να περιμένουν δίπλα από την πόρτα καθώς μιλάνε.
Μάντισον:Τι έγινε καλέ. Εσύ γιατί είσαι ακόμη εδώ??.
Ρώτησα την αδερφή μου και γύρισαν όλοι να με κοιτάξουν νευριαμενοι.
Η αδερφή μου με κοιτάζει εκνευρισμένη κοπανοντας το πάτωμα νευρικά με το πόδι της και οι γονείς μου με κοίταζαν με σταυρωμένα χέρια.
Αλισια:Είμαι ακόμη εδώ επειδή κάποια επέλεξε να εκμετάλλευτει το γεγονός πως είναι τα γενέθλια της ώστε να μην έρθει σχολείο. Αλλά δυστυχώς... Sad δεν έγινε.
Είπε ειρωνικά και εγώ έμεινα να τη κοιτάω. Ωχ ναι... Είναι τα γενέθλια μου σήμερα.
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!Γιαυτο ένιωθα τόσο ενθουσιασμενη και δεν θυμόμουν το γιατί.
Επιτέλους 18 bitches!!
Άρχισα να κοπανιεμαι και να τσιριζω ανεξέλεγκτα και οι δικοί μου με κοιτούσαν τρομαγμένοι.
Μάντισον:Επιτέλους 18.Ναιιι!!!
Τσιριξα και οι δικοί μου απλά με κοίταζαν. Έτρεξα και άφησα σε όλους γρήγορα ένα φιλί στο μάγουλο, μέχρι και στον μπάτλερ.
Μάντισον:Καλημέρα, σας αγαπάω όλους πάμε Αλισια γρήγορα.
Άρπαξα την Αλισια από το χέρι και την τράβηξα έξω. Έτρεξα στο αμάξι μου και μπήκα μέσα γρήγορα. Μόλις έκλεισε και η Αλισια την πόρτα την κοίταξα χαμογελώντας της σαν ψυχοπαθής. Με κοίταξε τρομαγμένη και πηγε να μιλήσει μα την έκοψα.
Μάντισον:Είναι τα γενέθλια μου και δεν έχω όρεξη να ακούω της βλακειες σου οπότε μην πεις Τπτ όπου θα με κάνει να θέλω να σε βαρέσω μέχρι αύριο.
Της είπα ακόμη χαμογελώντας και μου εγνεψε αργά. Έβαλα μπρος το αμάξι και ξεκινήσαμε.
Μόλις φτάσαμε στο σχολείο βγήκαμε και οι δύο τρέχοντας από το αμάξι και τρέξαμε στην είσοδο.
Μόλις μπήκαμε μέσα είδαμε τους διαδρόμους αδειους. Με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα και μίλησε.
Αλισια:Έτσι και μου βάλλουν επιπλέον ώρες επειδή εσύ ήθελες να μου το παίξεις πριγκίπισσα θα κάνεις μαύρα γενέθλια και σου το ορκίζομαι.
Με ένα τελευταίο δολοφονικο βλέμμα έφυγε τρέχοντας προς την πτέρυγα της πρώτης.
................................
Χτύπησα την πόρτα της τάξης και ένα αυστηρό "Περάστε" ακούστηκε.
Ωχχ αυτή είναι η Φυσικού!! Η Χίτλερ όπως την αποκαλώ εγώ.
Άνοιξα την πόρτα με αργές κινήσεις και έβαλα το κεφάλι μου πρώτα μέσα. Με κοιτούσε με ένα βλέμμα που έλεγε "Είναι η μέρα σου κολωπαιδο"
Φυσικού:Κυρία Σμιθ καλημέρα, τιμή μας που αποφασίσατε να έρθετε στο μάθημα μας.
Όλη η τάξη έπεσε σε απόλυτη ησυχία και έπιασε το βλέμμα μου το πρόσωπο της Ολίβιας που ήταν ξεκάθαρα τρομοκρατημένο.
Η ειρωνεία και η κακία έτρεχαν σαν δηλητήριο από τα χείλη της. Μπήκα μέσα και έκλεισα αργά την πόρτα, την κοίταξα διστακτικά και στραβό κατάπια.
Μάντισον:Συγγνώμη κυρία απλά τα ξυπνητήρι μου δεν χτύπησε σήμερα.
Της είπα κοιτάζοντας την τρομαγμένη περιμένοντας την έκρηξη της. Το πρόσωπο της τσιτοθηκε και μπορούσα να διακρίνω τις ρυτίδες που είχαν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια ξεκάθαρα από τα νεύρα.
Άρχισε να με πλησιάζει με αργά βήματα και εγώ έμεινα να την κοιτάζω τρομαγμένη.
Αφού βρέθηκε υπερβολικά κοντά μου, με κοίταξε επικριτικά και κούνησε το κεφάλι της απογοητευμένη.
Φυσικού:Η πολύ παρέα με τον Κύριο Κινγκ σας έχει χαλάσει κυρία Σμιθ. Στο θρανίο σου ΤΏΡΑ.
Μου είπε με την σπαστική φωνή της κάνοντας μου νόημα με το κεφάλι της δείχνοντας προς το θρανίο.
Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά πήγα γρήγορα στο θρανίο μου το οποίο ήταν δίπλα στης Ολίβιας.
Άφησα την τσάντα μου αθόρυβα στο πάτωμα δίπλα μου και κοίταξα την Ολίβια η οποία με σκουντηξε.
Ολίβια:Χρόνια πολλά κοντούλα μου.
Είπε χαμογελώντας χωρίς να μας ακούσει η φυσικού.
Της χαμογέλασα και της έστειλα ένα φιλί ώστε να μην κάνω κανέναν ήχο.
Φυσικού:Σμιθ μιλάς?? Εμ άργησες εν μιλάς? Μην σε ξανακούσω..
Είχα μείνει με ανοιχτό στόμα. Μα αφού δεν μίλαγα εγώ.
Ολίβια:Αστην αυτή... Πες τι θα κάνουμε σήμερα??
Πήγα να της πω να κάνει ησυχία μα με διέκοψε η φωνή της γριάς.
Φυσικού:Σε παρακαλώ Σμιθ σταματά επιτέλους είσαι απαράδεκτη.
Είπε αυστηρά και εγώ απλά την κοιτούσα άναυδη χωρίς να μπορώ να ορθωσω λέξη από τα νεύρα μου.
Μα καλά με δουλεύουν?? Μιλάει η άλλη και την βλέπει ότι μιλάει αυτή και πάλι λείπει εμένα.
Ηρεμισα τον εαυτό μου περνώντας ανάσες και την κοίταξα σφιγγοντας το σαγόνι μου.
Μάντισον:Έχετε δίκαιο κυρία δεν θα επαναληφθεί..
Της είπα όσο πιο νορμάλ μπορούσα χωρίς να φαίνεται πως θέλω να τη χτυπήσω και κούνησε το κεφάλι της πέρα δώθε πριν γυρίσει πάλι στον πίνακα.
Προσπάθησα να παρακολουθήσω όταν ύστερα από ούτε 2 λεπτά ή Ολίβια με ξανά σκουνταει.
Δεν της δίνω σημασία για να μην πάλι κάτι ή ξινή.
Ολίβια:Ξέρω τι δώρο σου πήρε η Ασλεη...
Είπε προσπαθώντας να ψιθυρισει.
Όταν κατάλαβε πως δεν της έδινα σημασία συνέχισε να με τσιγκλαει ώσπου μια κατακόκκινη από θυμό φυσικού γυρνάει και μας κοιτάζει.
Χάχα τώρα θα δεις Ολιβακι. Καθώς μας πλησίαζε είδα το βλέμμα της να σταματάει στην Ολίβια.
Οο ναιιι!!
ΚΑΙ....... WTF της χαμογέλασε και κοίταξε εμένα με το ξινό ύφος της να επιστρέφει.
Φυσικού:Μάντισον τελευταία προειδοποίηση... Σταμάτα γιατί θα σε διώξω.
Δεν είπα τπτ απλά όταν έφυγε άρχισα να κοπανάω το κεφάλι μου στο θρανίο. Η Ολίβια με κοιτούσε με φόβισμενο ύφος όπως και η υπόλοιπη τάξη.
Είχε περάσει σχεδόν ένα τέταρτο όταν η πόρτα άνοιξε ξαφνικά και όλη η τάξη κοιτούσε την Ασλεη που χαμογελούσε με creepy τρόπο.
Όταν η γριά προσπάθησε να της φωνάξει αυτή την έγραψε και έτρεξε σε εμένα συνθλίβοντας με στην αγκαλιά της.
Ασλεη:Χρόνια πολλά Αρκουδάκι μου!!!
Φώναξε και όλοι τότε άρχισαν να μου φωνάζουν χρόνια πολλά και να ζητούν συγγνώμη που δεν το ήξεραν.
Τους ευχαρίστησα όλους και κατάφερα να διώξω την Ασλεη από πάνω μου. Είδα τη φυσικού έτοιμη να εκραγεί και έβαλα το βιβλίο μου μπροστά μου.
Το βιβλίο τραβήχτηκε και είδα το κόκκινο πρόσωπο της μπροστά από το δικό μου.
Φυσικού:Σμιθ δεν φτάνει που αργείς και μιλάς και μέσα στην τάξη, διακόπηκε και το μάθημα μου εξαιτίας σου!!!!!
Φώναξε έξαλλη και τιχαντηκα λίγο από τον φόβο μου.
Μάντισον:Κυρία δεν μίλησ...α εγώ ή Ολίβια μου μίλαγ...ε και η Ασλεη φτ...ταίει που διακόπηκε το μ..μάθημα.
Είπα τραβληζοντας λίγο και είδα το πρόσωπο της να τσιτωνεται περισσότερο.
Φυσικού:Άστα αυτά Σμιθ έξω από την τάξη μου και πέρνα μετά από το γραφείο του Λυκειαρχη.
Είπε με ειρωνικό τόνο και μου έκανε σήμα με το χέρι της να σηκωθώ και έδειξε την πόρτα.
Σηκώθηκα μαζεύοντας τα πράγματα μου γρήγορα και τραβώντας την Ολίβια και την Ασλεη μαζί μου βγήκαμε από την τάξη.
Μάντισον:Θα σας σκοτώσω!!!
Ψίθυρο φώναξα και τις χτύπησα στο κεφάλι.
Ολιβια:Εμείς δεν κάναμε Τπτ εσύ μίλαγες μέσα στο μάθημα.
Ασλεη:Ναι... Και εσύ διακοψες το μάθημα στο άσχετο.
Μάντισον:Μη μου μιλάτε δεν έχω όρεξη...
Όταν το είπα αυτό είδα την Ασλεη να παραπατάει και βάζει το χέρι της μπροστά από το στόμα της.
Έτρεξε γρήγορα προς τι μπάνιο και την ακολουθήσαμε.
Ώσπου να φτάσουμε είχε τελειώσει και σκουπιζε το στόμα της. Την κοιτάξαμε προσεχτικά και μίλησα.
Μάντισον:Έχει να κάνει με αυτό που ήθελα να μάθω?
Την ρώτησα χωρίς να την πιέζω και αυτή απλά εγνεψε θετικά.
Η Ολίβια έκανε λίγα βήματα μπροστά και χαϊδέψε τον ώμο της.
Ολιβια:Πόσο καιρό??
Ασλεη:3 εβδομάδες.
Μάντισον:Έχεις κάνει τεστ??
Την ρώτησα την μεγάλη ερώτηση και εγνεψε διστακτικά.
Αργά αργα έβγαλε τρία στικ από την τσάντα της και μας τα έδωσε. Όλα είχαν δύο κόκκινες γραμμές το οποίο σήμαινε....
Ολιβια:Ο Έρικ το ξέρει??
Ασλεη:Ναι θέλαμε να σας το πούμε αλλά δεν ξέραμε πως....
Μάντισον:Πόσο είσαι?
Ασλεη:Μπήκα στον 2 μήνα γι αυτό δεν φαίνεται ακόμα.
Είπε κάνοντας μια προσπάθεια να μας κοιτάξει στα μάτια να τα μάτια της πέφτουν για ακόμη μια φορά στο πάτωμα.
Πήγα γρήγορα κοντά της τραβώντας και την Ολιβια και την αγκαλιασαμε.
Την σφιξαμε δυνατά και της λέγανε πράγματα για να την ηρεμισουμε.
Ύστερα από λίγο χτύπησε το κουδούνι και τους είπα πως έπρεπε να φύγω για πάρω λίγο αέρα.
Αγκαλιάζοντας την Ασλεη τελευταία φορά πήγα προς το προαύλιο αφήνοντας τες πίσω.
Μόλις μπήκα στο προαύλιο είδα τον Έρικ και τον Νικ να γελάνε με την παρέα τους από την ομάδα football και να πετάνε ο ένας στον άλλο βιβλία.
Αχ θεέ μου τα αγόρια δεν θα μεγαλώσουν ποτέ.
Συνέχισα να περπατάω ώσπου κάτι βαρύ προσγειώθηκε στο κεφάλι μου.
Παραλίγο να πέσω κάτω μα δύο χέρια με κράτησαν όρθια.
Νικ:Γαμωτο Μάντισον είσαι καλά??
Ρώτησε τρομαγμένος και άρχισε να ψάχνει το κεφάλι μου για τυχόν τραύματα αλλά τον απομάκρυνα απαλά και του χαμογελασα αδύναμα.
Μάντισον:Εντάξει είμαι. Όλα καλά.
Γρήγορα βήματα ακούστηκαν και ο Έρικ βρέθηκε μπροστά μου σε δεύτερα.
Έρικ:Σορρυ Μάντισον ήθελα να πετύχω τον Νικ αλλά ο μαλακας από εδώ άρχισε να τρέχει και έχασα τον στόχο... Χρόνια πολλά!!!
Μου είπε περνώντας με αγκαλιά και ενώ πολεμούσα να τον διώξω ένιωσα και τον Νικ να με αγκαλιάζει.
Οκ... Νομίζω πως όλοι έχουν πάθει κάτι με την αναγκαία σωματική επαφή.
Μάντισον:Παιδιά... Παιδιά μπορ...ρειτε να με αφή..σετε τώρα.
Τους είπα πολεμώντας να τους διώξω και ύστερα από λίγο με άφησαν. Μου χαμογελασαν μια τελευταία φορά ζητώντας συγγνώμη και λέγοντας μου χρόνια πολλά πριν γύρισουν στους φίλους τους.
Συνέχισα να περπατάω και έφτασα σε κάτι κερκίδες. Κάθισα στο πιο ψηλό σκαλί και κοίταξα γύρω μου.
Όλα φαίνονταν τόσο ήρεμα. Μπορούσα να δω τα παιδιά με την παρέα τους, την Ολίβια και την Ασλεη να μιλούν με την ομάδα μας ξεκάθαρα για τα γενέθλια μου φαίνονταν από μακριά, την Τζέιντ να κάνει κλασικά το φρεσκάρισμα της στα τραπέζια και το μόνο άτομο που έλειπε ήταν ο Κόλιν. Τον οποίο δεν έχω δει καθόλου σήμερα. Κούνησα το κεφάλι μου και τον έβγαλα τελειος από τις σκέψεις μου.
Ύστερα από 10 λεπτά αποφάσισα να φύγω από κει. Άρχισα να κατεβαίνω τις κερκίδες όταν είδα τον Κόλιν να έρχεται προς το μέρος μου.
Στην αρχή χαρικα ώσπου είδα το γεμάτο πανικό πρόσωπο του.
Με πλησίασε και όταν πήγα να μιλήσω με διέκοψε βάζοντας τα χέρια του στη μέση μου και τραβώντας με για να με φιλήσει σαν τρελός.
Δεν ότι δεν μου αρέσει να με φιλάει, ξεκάθαρα και τρελαίνομαι μα αυτό ήταν ένα ανήσυχο φιλί.
Τοποθέτησα τα χέρια μου στο στερνό του και παρατήρησα προς πήγαινε πάνω κάτω, όταν προσπάθησε να βαθυνει το φιλί τον έσπρωξα ελαφρα και κράτησα τα χέρια μου εκεί ώστε να μην κάνει πάλι κίνηση.
Μάντισον:Τι συμβαίνει??
Κόλιν:Τπτ δεν συμβαίνει.. Τι θα μπορούσε να συμβαίνει... Χρόνια πολλά πριγκίπισσα!!
Μου είπε προσπαθώντας να κρύψει τη νευρικότητα του μα απέτυχε παταγωδώς. Όταν έκανε κινήση να με φιλήσει ξανά τον σταμάτησα κοιτάζοντας τον με έκφραση που έλεγε "ξέρασε τα όλα".
Μάντισον:Ξέρεις κάτι αλλά δεν μου το λες.
Κόλιν:Εγώ? Τι θα μπορούσα να ξέρω εγώ? Δεν υπα.......
Μάντισον:Κοψτα αυτά και μίλα.
Του είπα απότομα και αυτός ξεροκαταπιε. Ξεφισυξα και του έκανα νόημα να αρχίσει να μιλάει.
Κόλιν:Υπάρχει κάτι που είδα αλλά δεν ξέρω αν πρ...
Μάντισον:Κόλιν είναι τα γενέθλια μου Τπτ δεν θα μου το χαλάσει.
Του είπα αποφασιστηκα. Κούνησε το κεφάλι του και περνώντας με από το χέρι με πήγε προς το πίσω μέρος του σχολείου.
Τι κάνουμε εδώ? Αν με έφερε εδώ για να γίνει κάτι μεταξύ μας πραγματικά θα τον σκοτώσω.
Καθώς προχωραγαμε μπορούσα να διακρίνω δύο φιγούρες να τσακώνονται. Όταν βρεθήκαμε πιο κοντά η φωνές και τα πρόσωπα έγιναν πιο γνώριμα.
Η Αλισια και ο Μάιλς τσακώνονταν αλλά μέσα στην φασαρία δεν μπορούσα να διακρίνω Τπτ από όσα έλεγαν. Λες έχει να κάνει με την περίεργη επίσκεψη του χθες??
Ξαφνικά όλα σταμάτησαν όταν τα χέρια του βρέθηκαν στο πρόσωπο της τραβώντας την και φιλωντας την.
Καθόμουν εκεί σοκαρισμένη να τους κοιτάζω να φιλιούνται ασταμάτητα με τον Κόλιν από δίπλα μου να μου ψιθυρίζει πως πρέπει να φύγουμε για να μην μας δουν.
Όταν ξαφνικά απλά αφέθηκα και...
Μάντισον:Αλισια....
Είπα ξεπνοα χωρίς να το ελενξω. Χώρισαν τα χείλη τους αργά με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα τους και με κοίταξαν με γουρλωμένα ματιά.
................................................
👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽
Hello my Monkeys🐒🐒🐒
I'm back😉😉❤️❤️❤️
Αποκαλύψεις και εκπλήξεις.
Ελπίζω να σας άρεσε.
I love you guys💞💞💞💞
Bye my Monkeys🐒🐒🐒
👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽