August's POV
Napaatras ako and I almost screamed when both of them suddenly popped out in front of me. Kahit hindi ko na itanong, it is already confirmed. They are Pandorians. Nagpatuloy ang pagbagsak ng aking mga luha. I was overwhelmed at kahit inasahan ko na ito ay hindi ko pa rin maiwasang magulat.
Ngayon na nakumpirma ko na ay ang dami na naman naglalabasang mga tanong sa aking isipan. How the heck they are able to come here? What sort of trick they pulled off? Sila lang ba ang nandito o meron pang iba?
"L-love..." biglang saad ni Cayden sa akin and it made my lips turn into a thin line. I surely miss him, but why did he pretend not to know me? And why he is in CIA? Kung ganun na sila katagal dito sa Earth, bakit ngayon lang sila nagpakita? When I was about to loose hope to see them?
"H-how?" Naiusal ko. Hindi ko akalain na sa dami ng gusto kong itanong, yun lang ang lumabas sa bibig ko.
"We look for all the possibilities to go to your world, when I found out you are alive." Sagot ni Cayden sa akin and his eyes is full of longing.
Now confusion is flooding my system. Bakit naman niya gagawin yun? All I can remember is, his true love is back and he no longer needs me. Sa alaalang yun parang lahat ng sakit ay bumangon. Parang pakiramdam ko ay kahapon lang nangyari ang mga yun. I thought I already moved on. I thought the important is seeing him, pero bakit ganito? Bakit biglang bumangon yung mga hinanakit ko? Lahat ng mga yun ba ay buong akala ko lang?
"I-I don't see the reason why you both are here........ if my memories are correct, I can clearly remember that the girl you truly loved is back....... I was just a replacement right?" Mapait kong saad. Leche! Akala ko ba nakamove on na ako sa pesteng hinanakit na ito? Pero bakit ganun? Back to zero na naman! Pero hindi ko mapigilan kasi mas umaalpas yung sakit kesa sa pag-iintindi ko.
"August... you're wrong.... she is-" naputol naman ang sasabihin dapat ni Lucas dahil pinigilan ko siya.
"Please do not mention her in front of me. Nandito na tayo sa Earth, eh.. pati ba naman dito, siya pa rin?" Mapait na saad ko kay Lucas and I wiped my tears with the back of my hand. Gaga, kasalanan ko naman kasi ako yung nagbanggit. Abnormal din ako minsan eh.
"She's your sister! Kakambal mo August. Mahirap ipaliwanag pero yun kapalaran niyo ng ipanganak kayo. One will be sent to another world while the other one remains." Paliwanag ni Lucas na mukhang nahihirapan din.
The hell? So totoo ang sinasabi ni King Laurent? Na kapatid ko talaga ang babaeng yun? Damn, my life became more complicated. I might sound so selfish, but I don't like the idea that I have a twin lalo na at ito ang totoong mahal ni Cayden.
A/N: Don't judge me. I am an only child at ayoko din sa ideya na may kapatid ako. Only child mostly are selfish, you can't blame us because sanay kami na walang kahati sa lahat... hindi sa nilalahat ko, but mostly. We are definitely used to have all the attention and love from our parents na walang kahati. Hahaha yun lang.
"Then what are you doing here? You both?" Napatingin ako ng derecho kay Cayden. "Aren't you supposed to marry......h-her?"
Parang nahihirapan naman si Cayden habang nakatingin sa akin. He is trying to get close to me but I step backwards and that made him stop.
"August.... it's not what you think... things are no longer the same.... it changed when you arrived." Sagot naman ni Cayden sa akin na sa totoo lang, nahihirapan na akong intindihin siya.
Umiling ako. "Nothing was changed Cayden........ and I think I have to go now......" agad akong pumihit ng sabihin ko yun.
"August...." tawag naman sa akin ni Cayden.
"Just let her be for now. You must know where she is coming from." Dinig ko na saad ni Lucas na halatang pinigilan nito si Cayden.
Nagmadali naman akong pumunta sa kwarto ko at ng makapasok ako, doon kumawala ang kanina ko pang pinipigilan kong hininga.
"Fuck!" Naisaad ko. Why did I even acted like that? It's like my body has it's own mind. I already made sure na wala na akong galit o tampo na nararamdaman pero bakit parang bumalik lahat? Ganito ba talaga yun? Totoo ba talaga yung akala mo okay kana, pero paglumitaw ulit sa harap mo ang taong naging dahilan na nasaktan ka ay babalik at babalik yung sakit at hinanakit?
A/N: Yes! Lalo na kung mahal mo pa yung tao. You can only totally forgive and forget if you no longer love the person. Based on experience hahaha. Inuugali ko kasi ang ampalaya imbes na ulamin pagnasasaktan ako. Lol.
"August, don't be unreasonable. That was five years ago! You should act like you are not affected at all! You should act like you already moved on! Ikaw ang kawawa! Si Cayden may mahal doon sa Pandora na naghihintay... habang ikaw.... yung mahal ko may mahal ng iba!" Kastigo ko sa harap ng salamin. I am so weird right now. Mababaliw talaga ako pagsumagot itong salamin. I love Snow White but it would too creepy kung sasagot ang salamin.
I should act cool right? That was five years ago already and it would be unfair to them kung hanggang ngayon, nagkikimkim pa rin ako ng galit sa kanila. Maybe they came here just to check me if I am living well... that might be the reason... yeah, that might be...." saad ko at bumagsak ang katawan ko sa kama. I don't know but the things that I just learned made me more not able to sleep a wink tonight.
•••
Pupungas-pungas akong bumangon at nagtataka ako kung bakit tirik na tirik na ang araw kaya napatingin naman ako sa orasan sa bedside table.
😳<< Me.
Nagulat na lang ako ng nakita kong alas dose na ng tanghali! What the fuck! I overslept! Hindi ako nakasali sa training! Kaya mabilis pa kay the flash yung galaw ko at naligo kaagad ako sa CR. Pero naisip ko, late na nga ako, nagmamadali pa ako? Does it change the fact na late ako?
Ako na din ang sumagot sa tanong ko kaya imbes na magmadali ay naging normal ang kilos ko. The thoughts lastnight made me sleepless and now dahil umaga na nga akong nakatulog, hindi ako nagising sa tamang oras, eto alas dose na nga ako nagising. I am sure they are almost done with the training. Hindi naman kasi whole day ang training.
"Hindi na lang muna ako sasali." Saad ko sa sarili ko kaya ng matapos akong naligo ay nagbihis lang ako ng komportableng damit. Alam ko na din na patapos na rin sila kaya useless na kung hahabol pa ako.
Lumabas na ako sa kuwarto at bumaba na ako sa kusina dahil nagugutom na talaga ako. May nakita naman akong mga pagkain doon na may takip, mukhang tinirhan nila ako kaya binuksan ko naman iyon. Hotdog, ham at fried rice. Kaya ininit ko na lang ang mga iyon sa oven. Hanggang ngayon wala pa rin akong talent sa pagluluto. Talent sa paglamon lang ata meron ako. Naiinggit nga ako kay Misha dahil magaling itong magluto.
Minsan kasi, nagpaturo ako at halos masunog ko na ang kusina nina Misha kaya simula noon, hindi na ako pwedeng tumulong o tumuntong man lang sa kusina nina Misha. Hanggang dining area lang ako. Hazardous daw kasi ako kung nasa kusina ako.
Hinintay ko naman na uminit yung pagkakain at inihain na ulit yun. Nagsimula na akong kumain and somehow, the taste seems familiar o baka naman dahil sa matagal na rin akong hindi nakakakain ng fried rice. But the taste is really familiar na parang nakatikim na ako nito dati pa pero hindi ko lang maalala. Oh wait, right.... Cayden did cooked for me before and it tasted like this. Tama naalala ko na, but it is impossible na si Cayden ang nagluto nito. Dahil may chef dito na araw araw ay pinagluluto kami.
Ipinagpatuloy ko na lang ang pagkain. Napangiti naman ako dahil sapat sa akin ang mga natira. Parang kalkuladong kalkulado lang eh. Tinapos ko na ang pagkain ko at hinugasan ko na rin ang mga pinggan. Bumalik ako sa kuwarto at nagtoothbrush ulit.
Palabas na ako ng kuwarto ng maulingan ko ang boses ng mga kasama ko.
"Nananakit yung katawan ko. Grabe, tao pa ba sila? Parang wala lang sa kanila yung atake." Dinig kong reklamo ni Misha mula sa baba, kaya naman bumaba na rin ako.
"I did not expect that as well. If this is a movie, I would be thinking they are supermen, men of steel." Dinig na ko na saad naman ni Jasper.
Hhmmm... ano ba ang nangyari? May palagay ako kung sino ang tinutukoy nila pero hindi pa ako sigurado. Baka naman kasi iba yung pinag-uusapan nila.
"No wonder, he's cocky." Saad naman ni Reed and his voice was attached with irritation.
"August!" Tawag naman sa akin ni Misha ng tuluyan akong makababa. Tumingin naman silang lahat sa akin. Pero wala akong alpha team na nakikita ngayon. Nasaan sila? Where is Cayden and Luke? "Omo, buti gising ka na may ikukwento kami dali!" Excited na saad nila and she even squirmed on her seat. Tss, parang bata.
"Oh ano?" Patamad na tanong ko rito at umupo ako sa tabi nito. Umayos naman ng upo si Reed at biglang tumayo ito at lumipat sa tabi ko.
"I'm tired. Naiinggit ako sa haba ng tulog mo." Saad ni Reed na mukhang pagod na pagod at isinandal nito ang ulo nito sa balikat ko.
Napakunot naman ang noo ko rito. "Reed, akala mo ba magaan ang ulo mo? Ang bigat mo." Reklamo ko rito but he did not listen basta patuloy pa rin ito sa ginagawa nito at pinabayaan ko na lang. Ibabalibag ko na lang ito mamaya pagnapuno na ako. "Oh, ano yung ikukwento mo?" Tanong ko ulit kay Misha.
Hindi pa rin bumaba ang level of excitement nito sa mukha kaya pati ako parang nahahawa din. "Alam mo ba?"
"Hindi." Kaagad na sagot ko.
Napasimangot naman kaagad ito. "You are not supposed to answer! Just listen okay?" Hindi na ako sumagot dahil baka maging war freak na ito. "Itong nangyari, habang nagsleeping beauty ka, kami naman nagtetraining, man to man combat. Si Captain Draco at Marcus yung ka spar namin isa isa... and guess what?" Tinaasan ko lang ito ng kilay at hindi sumagot. "Parang mga taong bato yung dalawa, particular na si Captain Draco! Parang hindi man lang nasasaktan at nasusugatan! He doesn't even flinch!" Hangang hanga na saad nito.
Hindi na ako nagulat dahil expected ko na yun. Yung tipong ikaw na ang nanuntok sa mukha nito, ikaw pa yung masasaktan. Biglang napatingin naman ako sa kamay ni Reed at nakita ko na namumula ang knuckles nito at medyo bluish pa. Hindi ko na kailangan itanong pa kung sino ang inatake nito. Malamang si Cayden. Muntikan na nga akong nabalian ng buto sa daliri dati dahil hindi ko naman alam na ganoon yun kalakas.
"No wonder, they are the Alpha. They are dangerous, despite if their appearance." Saad naman ni Jasper.
"Shit, kailangan kong pumunta sa doctor, I think I just broke my fingers." Reklamo naman ni Ryujin.
Napakunot naman ang noo ko. "Napano ka?"
"I punched Captain Draco in the face, but unbelievably, I was the one who got hurt instead of him." Sagot naman ni Ryujin.
"Pasalamat ka, sinuntok mo lang. Paano kung sinipa mo? E di, lumpo ka na ngayon?" Pang-aasar ni Misha kay Ryujin.
"Baka!" Stupid. Sagot naman ni Ryujin na masama ang tingin ngayon kay Misha.
"Ha? Anong kinalaman ng baka rito sa usapan natin? Tss, abnormal." Sagot naman ni Misha na mukhang hindi alam na Japanese swear na yung sinabi ni Ryujin.
"Haist, tama na nga yan. May energy ka pa talagang makipag-asaran." Sita ko naman kay Misha, dahil ako yung napapagod sa bibig niya.
"Aba syempre, hindi mawawalan to ng energy lalo na sa impaktong yan na sala sa init sala sa lamig!" Sagot naman kaagad ni Misha na ikinailing ko na lang. wala na talagang pag-asa ito. Malala na.
Napatingin naman kami sa intrada ng nakita namin na may nagsipasukan. Ang Alpha team nga at agad na umagaw ng atensyon ko si Scarlet na para na naman sawa kung makapulupot kay Cayden at ngising ngisi pa ito. Anong problema nito? Bakit lagi na lang itong nakapulupot? Hindi naman siya ganyan dati ah? Kumukulo dugo ko dahil sa nakikita ko. Lalo na ngayon na napatunayan ko na si Cayden nga ito ay mas lalo lang akong naiinis. May kaagaw na nga ako sa Pandora, pati ba naman dito, may hitad pa?
Huminto naman sila sa harap namin at medyo nagulat pa ako ng tumingin ako kay Cayden na ang dilim ng itsura nito at ang sama ng tingin nito kay Reed na ngayon ay parang natulog na ata sa balikat ko.
Ha! Anong ibig sabihin niyan? Galit siya? Kabisadong kabisado ko na si Cayden eh. At anong karapatan niyang magalit? Eh siya nga may ahas na nakapulupot sa braso niya!
"Get that fuck off you." Parang nagbabantang saad ni Cayden sa akin and I even saw how his jaws clenched.
I rolled my eyes. Sino tinatakot niya? "Coming from you? Before you say that, make sure you don't have a leech attached to you." Saad ko rito at nakipagsalubungan ako ng tingin dito. Did he forget how hard-headed I am? O baka nagka-alter yung memory niya.
"August." I heard the warning tone in his voice.
Teka, bakit ganito to siya? Hindi naman siya ganyan dati ah. "Are you threatening me?" Matigas na tanong ko rito.
Hindi lingid sa kaalaman ko na umaani na kami ng atensyon. Even Scarlet who was busy grinning earlier is now confused and looking back and forth with me and Cayden.
"It will no longer a threat, if you will not get the fuck off your shoulder!" I can already hear his menacing voice. It doesn't sound good at pakiramdam ko ay manununtok na ito ng wala sa oras!
"Omg! I forgot my cellphone it was charging!" Biglang tumayo ako at umaktong nataranta kaya bumagsak si Reed sa sofa.
"Aaww!" Napaaray naman si Reed at bumangon ito at agad akong hinanap. "What was that for August? You almost break my neck." Reklamo ni Reed na mukhang hindi pa nito napansin na nasa harap niya si Cayden.
You will surely break your neck if I did not do that. "Hehehehe. Sorry, I have to check my phone. It might explode, you know overcharging." Saad ko sa mga ito at tumakbo na ako pabalik sa kuwarto ko ng walang lingon likod.
Halos parang kapusin naman ako ng hininga ko ng makarating ako sa kuwarto ko. Peste! That menacing aura! Alam kong hindi nagbibiro si Cayden! Pero bakit siya ganun? He was not like that before! Kung wala lang akong alam, iisipin ko talagang nagseselos ang buwiset na yun, but impossible. He has already.....her..... at dahil sa isipin na yun ay parang nakakain na naman ako ng ampalaya.
Bumuntong hininga na lang ako at kinuha ko ang cellphone ko na kanina pa full charge. Walang text or missed calls. Eh sino na naman kasi ang tatawag eh wala naman akong pamilya? Si Misha na lang ang pamilya ko. Paminsan minsan lang din naman tatawag si Mother Superior para mangumusta sa akin.
"God, this is getting too complicated." Naisambit ko na lang at ibinagsak ko ang katawan ko sa kama.
_____________________________________________
Bitin ba?
Napapansin ko na ang bilis na abutin ng 150 votes. I can see na multiple updates na din ang nagagawa ko dahil sa masisipag na readers natin na nagvovotes and I am happy to see that. Kaya ngayon may bago akong challenge (pasensya na, I am evil 😂) 200 plus votes this chapters and all parts of this books must be 200 plus votes esch as well, including preview and cast, then instant update!
Hahahaha, ang sama ko pero challenge ko yan sa inyo. Mas mataas naman kasi yung reads kesa votes, kaya kaya yan. Kung hindi kayo nakavote sa prev chaps, vote back!