August's POV
Ilang araw na akong hindi mapakali. Walang Draco ang nagpakita sa amin and only Marcus is the one who is conducting the training. Marcus looks disturbed as well dahil kay Draco. Alam ko na nag-aalala din ito pero ano ang magagawa namin? Ni hindi namin alam kung nasaan ngayon si Draco. No one can tell where he is.
Napatingin na lang ako sa mga sandata na nakalapag doon. They are all samurai. They are identical with swords but they are lighter than swords in Pandora.
"Today, you will be demonstrating sword handling. A professional will be you spar partner. You will be using a real samurai, just avoid getting hurt." Saad ni Marcus sa amin at biglang nanlumo si Misha.
She is not good with swords! Misha is somehow afraid with swords noon pa. Kaya kita ko kung paanong namutla si Misha.
"Hey, you can tell him about your fear of swords." Untag ko kay Misha na parang naumid na ata ang dila pero hindi man lang nito nagawang magreact. She totally lost it. Mukhang natatakot na ito habang nakatingin ito sa mga espada. "Hey Marcus, Misha could not handle sword. She has selective Aichmophobia, particular with swords." Saad ko rito. Hindi naman siguro masama na sabihin yun di ba? Kesa naman parang mauulol na itong si Misha habang nakatingin sa mga espada.
"Oh.... selective.... interesting, okay she can skip this training." Saad naman ni Marcus at agad na dumalo ang mga guards kay Misha na mukhang hindi na ata makakagalaw kaya inalalayan na ito ng mga guards papasok sa mansyon.
"Weak." Puna naman ni Scarlet na naka-ismid pa ito.
Hindi ko na ito pinansin pa. I was trying to avoid her dahil iniiwasan kong mapalaki ang gulo. May issues pa naman ang babaeng ito. Baka kung may magawa ako dito ay kung ano na ang mangyayari sa akin. Matapos lang talaga itong training na ito, magpapasalamat talaga ako dahil hindi ko na makikita ang pesteng babaeng ito. I will try to put up with her for now. Alam ko naman kung paanong lumugar. As of now, she is not the best enemy to have.
"Okay let's start now." Saad naman ni Marcus. "Captain Reed, you go first." Saad nito kaya humakbang naman si Reed paabante at kumuha ito ng isang samurai.
"Wish me luck babe!" Biglang sigaw ni Reed at lumingon pa ito sa akin sabay kindat.
A/N: Gad, tumalon bigla yung ovaries ko! I imagined, Jungkook just winked at me 😂
Napataas naman ang kilay ko. Anong trip ng isang ito at tinawag akong babe? Nakita ko naman kung paanong kumunot ang noo ni Marcus at nagpalipat lipat ito ng tingin sa aming dalawa ni Reed at biglang kinuha nito ang cellphone nito at kinalikot iyon at ibinalik din naman kaagad sa bulsa na parang walang nangyari. Baka may nagtext lang.
"Goodluck!" Sigaw ko na lang pero hindi ko ito tinawag na babe. Kaloka lang baka machismis pa kami nito and to think Marcus is here. Hindi pa nawawala yung mga duda ko rito, hindi pa solve yun dahil wala pa si Draco.
Nagsimula ng gumalaw si Reed at kaharap nito ang kaspar nito na halatang Japanese. They are wearing protective armor pero alam ko na hindi pa rin yun oobra kung talagang malakas ang pagkakatama ng samurai. Samurai has freaking sharp blades at hindi yun isang bluff.
My eyes were trained with their movements. Right, wala pang nakakakita sa akin na gumamit ng espada. Even Misha dahil nga sa takot ito kaya hindi ako nito nakitang gumamit ng espada. Even Reed doesn't have any idea that I can handle swords well. Pero kung tama ang hinala ko na he is Lucas, malamang alam na ni Marcus.
Dinig ko ang kalansingan ng mga espada ng dalawa. I can even see sparks from the blade everytime they will meet in a high tension and force. Magaling din ang kaspar ni Reed he is totally an expert, halata da mga galaw nito. He looks like an ancient Japanese Warrior. Like Rurouni Kenshin.
They ended the spar at pumalakpak naman si Marcus. "That's good Captain." Saad naman ni Marcus at may inilista ito sa board. Malamang mga impormasyon yun. "Next is Ryujin." Tawag naman nito.
Agad naman na umabante si Ryujin at nakangisi ito, himala! Kunsabagay hapon nga naman ang lalaking ito kaya masaya ito.
"This brings me back while I was in Kyoto." Saad nito. Kyoto is an old county in japan na hanggang ngayon ay traditional pa rin ang sinusunod ng mga tao doon even with the dress codes. Unlike with Tokyo or Hokkaido na westernized na ang mga pananamit.
Agad naman na nagsimula si Ryujin. Halatang halata na magaling ito sa Samurai. He has smooth moves at may mga galaw ito na pakiramdam ko ay parang gusto kong gayahin. This is what the call the art of sword fight. In the movies, hindi pwedeng basta magaling ka lang sa espada. It should be you know how the art of sword fight does. This is a technique that makes the viewers copy the move because it was beautifully executed. Parang ganun ang galaw ni Ryujin.
Natapos naman ang pagpakitang gilas nito at pinuri naman ito ni Marcus. Sunod naman tinawag nito si Jasper. He is good as well with swords but unlike with Ryujin, he is a bit aggressive. Natapos naman itong nakaani ng palakpak ni Marcus. He seems enjoying the sword thing. Malamang dahil kung si Lucas siya, it will bring him back the memories in Pandora.
"Next is August." Saad naman ni Marcus at tumingin ito sa akin. "But since Miss Mijares is not around, you'll be sparing with two at the same time." Saad nito sa akin and he is even showing his trademark smirk.
I tried not to frown. Sinusubukan na niya ako? Pero hindi ko na dinamdam iyon. Pumanhik ako sa lamesa at kumuha ako ng dalawang samurai. I unsheathed them and started walking towards the area kung saan nandoon ang dalawang tao na makakaspar ko.
"Hey, are you sure you can handle both swords?" Nag-aalalang tanong ni Reed sa akin.
I just waved my hand at him. You don't know me yet Reed. This is just easy with me. Kaya pumwesto na ako at inihanda ang sarili ako. Yung dalawa ang unang umatake patungo sa akin kaya agad kong iniwas ang sarili ko at isinangga ang espada ko sa bawat isa sa kanila. I made a strong push at napaatras ang dalawa at kitang kita ko kung paanong nagulat ang mga ito, they might not be expecting that I can keep up. Dahil ba sa babae ako?
Kaya ako na ang umatake. Binilisan ko ang mga galaw ko. Every blow I released at nakakarimarim. I did flip backwards and I dashed before hitting a heavy blow making their swords knocked out from their hand and it went flying to a different direction and pierced into the ground.
Hiningal ako ng matapos yun. Nagbow ako sa kanila, common Japanese curtsy at tumalikod na ako. Biglang nagulat naman ako ng pagtingin ko sa harapan ay nandoon na si Draco nakatayo at nakatingin sa akin. What the fuck? Bakit hindi ko man lang ito napansin kanina? Kelan pa ito nandito?
Napahinto pa ako sa paglalakad ng makita siya. Hindi ko inaasahan na ngayon ang balik niya. He was subject for dismissal at akala ko talaga.... but still he is here.
"You're here..." naisaad ko bigla at alam ko na narinig niya yun.
"I am." Sagot naman nito with breaking his stare at me.
"I'm glad your back Draco. I was so worried when you were not here." Saad pa ni Scarlet na biglang pumulupot ang kamay nito sa braso ni Draco.
Napataas naman ang kilay ko habang nakatingin sa dalawa. How dare she lay a hand on him! Pero teka bakit ba ako nagagalit? May karapatan ba ako? Wala naman di ba? At hindi pa nga ako sigurado kung talagang si Cayden ba ito o hindi.
"Of course, how can I stay out of bounds if my territory was being invaded by trespasser?" Sagot naman ni Draco and still he is looking intently at me.
Napansin ko naman na natawa si Marcus at tumango-tango pa ito. "I didn't know that a simple text can make you come here rushing." Natatawang saad ni Marcus. Sinamaan naman ito ng tingin ni Draco. "Hey, sorry man. It just that, you've been neglecting this training already. You don't want parasites to starting eating what you built right?"
"Of course.....not" sagot naman ni Draco.
Ibinaling ko na ang tingin ko sa mga kasama ko na ngayon ay ang iba ay nakatulalang nakatingin sa akin. Mukhang hindi pa makapaniwala na tinalo ko ang dalawang samurai men. Humakbang ako patungo doon at tumabi na ako kay Ryujin. I still remember na hindi kami pwedeng magtabi ni Reed dahil baka magdaldalan lang kami.
"We heard about your dismissal.... how was it?" Biglang tanong naman ni Reed. Napangiwi naman ako. Kailangan ba niyang itanong yun? Alam ko na medyo sensitive ang topic na yun.
"That.... unfortunately, you will still be seeing my face. Dismissal was denied." Sagot naman ni Draco at he throw a cocky look to Reed na tila naghahamon pa ito.
I saw how Reeds face was contorted with displease. Now I can literally tell that they definitely don't like each other. Siguro kung mga immature lang ang mga ito, malamang noon pa nagsuntukan ang mga ito. Good thing they are professionals. So ako hindi? Haha. Buwiset naman kasi itong si Scarlet eh. Sinasagad yung pasensya ko. Nakakawala ng breeding yung buwiset.
"Should we go out for a celebration?" Excited na saad ni Scarlet na akala mo walang ibang tao sa paligid nito.
"That is a good idea." Sang-ayon naman ni Marcus at inilabas nito ang cellphone nito at may kinalikot, "I know a place. It's Octagon, it's quite far from here, but its worth it." Saad ni Marcus.
"That sounds lovely." Sang-ayon naman ni Scarlet at hindi na mapuknat ang ngiti nito habang nakatitig ito kay Draco.
Para naman akong nakakain ng kamias dahil panay ang ngiwi ko. Naiinis ako sa babaeng yun. Noong araw lang kung makapagdrama ito akala mo siya yung naaapi, ngayon naman talo pa ang nanalo sa lotto at sawa kung makalingkis ito kay Draco. Higad talaga eh.
"Then let's go. My treat." Saad nito pero hindi kami gumalaw. Aba malay namin kung kasama ba kami sa imbetasyon. Baka naman kasi sila-sila lang. nakakahiya naman. "Delta Team, let's go." Yaya nito sa amin kaya mabilis pa sa alas cuatro si Jasper na gumalaw.
Haist, basta lakwatsa magaling talaga itong si Jasper. "Ryujin, sunduin mo si Misha." Utos ko pa rito. Hehehe, yun tayo eh, mahilig akong mangutos dito.
"I'll go get her." Biglang singit naman ni Marcus at naglakad na ito papuntang mansyon.
"O......kaaayyyy..." naisaad ko na lang at napataas ang kilay ko. Ayokong mag-assume but I can't help it. Kaya hindi ko mapigilan ang mapangisi.
"You look like a crazy girl." Puna sa akin ni Ryujin.
Ngumiti ako dito. "Syempre, ikaw ba naman kung nagsisimula ng gumalaw yung love life ng bestfriend mo, di ka ba matutuwa?"
Napapailing naman ito. "Bago ka mamuna, punain mo muna yung paligid mo. Tss, manhid." Puna nito sa akin at tsaka bigla akong nilayasan!
Aba! Itong Ryujin na ito ano na naman ang pinagdadrama nito?! Ano naman ang pupunain ko sa paligid ko aber? Ang dami ko na nga problema, pati environment idadamay ko pa? Abnormal din eh!
"Minsan na nga magsalita, wala pang kuwenta." Saad ko at napalingon na lang ako ng tinawag ako ng Misha na ang lapad ng ngiti. Kala mo nasa cloud nine eh at nakasunod naman dito si Marcus na nakakunot noo.
"August, sabay na tayo! Hahahahahaha." Tuwang tawag nito sa akin. Aba, nakakahiya itong babaeng ito. Hindi man lang itinago na tuwang tuwa siya na si Marcus yung sumundo sa kanya.
"Oo na." Sagot ko na lang at hinintay ito. Nang maabot naman ako nito ay agad ako nitong niyakap.
"Sabi ni Marcus ikaw daw yung kumalaban na dapat sa akin. Hehehe salamat, di ko alam magaling ka pala sa espada." Puna naman sa akin ni Misha pero ngiting ngiti naman ito.
Nagsimula na kaming maglakad. "Paano mo naman kasi malalaman eh takot ka nga kaya di ko na sinabi na marunong ako." Sagot ko naman rito.
"You are getting more cooler as the time goes by. Or worst, baka i-pirate ka ng Alpha Team. Naku di ako makakapayag talaga nun." Saad pa nito at medyo inis pa kahit imagination lang nito ang pagpirate sa akin ng Alpha Team.
"They can't because connection is more powerful than ability." Natatawang saad ko.
"Ay! Oo nga pala. Hangga't nandyan ang Scarlet na yan, walang chance na mapupunta ka sa Alpha hahahaha. Buti naman, hindi ko kaya mawala ka August. Alam kong karangalan na mapabilang sa Alpha Team pero ayokong mapahiwalay sayo!" Komento nito na akala mo aatungal pa ata. Nag-iimagine na nga lang mukhang affected pa.
Napapailing na lang ako at pumasok na kami sa Van. Magkatabi kami ni Misha at nagsimula na rin tumakbo ang sasakyan.
•••
"Tabemono wa subarashikattadesu." The food was great. "Watashi wa totemo man'indesu." I am so full. Saad ko dahil busog na busog ako sa mga pagkain. May mga lobsters, crabs, shrimps at oysters. Pakiramdam ko ay bibitayin na ako dahil sa kabusugan. Parang huling kain ko na ito.
"Anata wa ryūchōdesu, August-chan." Puna naman sa akin ni Ryujin. You are fluent, August.
Ngumisi naman ako. "Mochiron, watashi wa korera no shokuryō no tame ni hagemasa rete imasu." Of course, I am energized because of these food.
"Hey stop it, we can't understand.." reklamo naman ni Misha.
"I can." Sagot naman ni Reed.
Tumingin naman siya sa iba at mukhang lahat nga nakakaintinde ng Japanese at si Misha lang ang hindi.
"Haist, I should not flunked that Nihongo subject." Saad naman ni Misha.
Natawa lang ako rito at tsaka natapos nga ang kainan na yun ng mapayapa. Pasalamat ko lang dahil walang pasaring itong si Scarlet. Mukhang engrossed ito masyado sa pagpapapansin kay Draco kaya wala itong time sa pambubuwiset sa akin pero kahit ganun naiinis pa rin ako. Mas lalo lang akong nabubuwiset dahil sa pagiging malapit ng dalawa.
Muli kaming sumakay sa Van para umuwi sa mansyon. Maraming natake na pictures si Misha dahil may mga stop overs din kaming ginawa especially the over looking view of the North Pacific Ocean kung saan palubog ang araw.
Busy ito sa pag-uupload nito sa instagram habang ako, wala akong paki dahil hindi naman ako mahilig dun. Nakauwi kami ng matiwasay sa mansyon at agad kaming nagsipasukan sa mga kuwarto namin. Kapwa kaming pagod lahat dahil mahaba din ang biyahe.
Naligo kaagad ako at humiga sa kama. Pero ilang minuto at lumipas na ang oras ay hindi ako makatulog. Pabiling biling lang ako sa higaan ko. Hindi ko alam bakit hindi ako makatulog parang ayaw tumahimik ng utak ko. Ang dami ko kasing iniisip. Isa na doon kung paano ko i-aapproach si Draco at kompirmahin na kung si Cayden nga ba siya. Ngayon na nandito na siya, parang tinatablan na naman ako ng kahinaan. Di gaya noon una na walang hiya hiya ang naramdaman ko pero ngayon haist, ewan.
"God, pagod ako bakit ayaw akong dalawin ng antok?" Naisaad ko na lang habang nakatitig ako sa kisame kaya napabangon na lang ako.
Lumabas ako ng kuwarto at pumunta ako sa kusina para magtimpla ng gatas. Dala-dala ko ang baso pabalik sa kuwarto pero napahinto naman ako ng may mapansin akong mga anino doon sa may bintana. Napakunot noo ako, anong ginagawa ng mga aninomg yun sa ganitong oras?
Bigla naman akong kinabahan dahil hindi maganda ang senyales na ito. Baka mga assassin ang mga ito. Kaya dahan dahan akong naglakad patungo sa bintana. I grabbed something sharp like the candle holder at hawak ko pa rin ang mainit na gatas. Walang ingay ang aking paglalakad and I can only hear the buzzes of the crickets.
Pumwesto ako sa bintana at unti-unti akong sumilip at agad na bumungad sa mga mata ko ang dalawang bulto na agad ko din naman nakilala. Babalik na sana ako sa kuwarto ko but I stopped on my tracks my I heard my name being mention.
"We are running out of time." Saad ni Marcus.
"I know, but this must be done. We need to make sure, everything will be settled." Sagot naman ni Draco.
"How long are we going to pretend? I can feel, August is already having suspicions." Saad ni Marcus na agad ko naman ikinakaba. Shit, ito na ba yun?
"We need to get everything in place. We cannot just do something without the proper plan." Sagot naman ni Draco.
"It is already bad that you almost god dismissed." Saad ni Marcus.
"You know I am just putting up with Scarlet. You know that she's only using her father's influence. She can destroy August and I don't want that to happen." Saad ni Draco na parang bomba yun na sumabog sa aking pandinig.
"This is getting out of hand Cayden." Mahinang usal ni Marcus.
"I know Lucas." Sagot ni Draco.
I felt like I stopped breathing. I heard everything clearly kaya unti-unti akong napapihit paharap sa bintana and my tears are already threatening to fall down. Ilang beses akong napalunok, hindi ko na mabilang. Hindi ko na rin napigilan ang pagtulo ng aking mga luha. I felt like all my energy was drained out and the glass slipped from my grip. Bumagsak iyon at lumikha iyon ng matinding ingay. Then two pair of eyes landed on my direction with surprise.
Cayden and Lucas is eyeing me in surprise.
_____________________________________________
Bitin ba?
Now, galit pa ba kayo kay Cayden? Hahaha sabi ko nga, don't judge haha.
For instant update 150 votes and comments.