Medyada Bilge var. Güzel kız gerçekten.
#############
Önceki Bölümden
"Hadi ya. Oyun bozanlık yapma. Bak ben söyledim" dedim Bilge konuşmayınca. Kimi sevdiğini gerçekten de merak etmiştim. Kim Bilge'nin duvarlarını yıkabilmişti? Birkaç saniye sonra beni yıkacak olan ismi söyledi.
"Kuzey"
---------
Aşk insana neler katar? Neler kaybettirir? İnsan aşkı için dostunu satar mı? Son bir haftadır düşündüğüm şeyler bunlardı. Bilgenin, Kuzey'e aşık olduğunu söylemesinin ardından bir hafta geçmişti. Tamı tamına bir hafta. Ne okula gitmiş. Ne de kimseyi görmüştüm. Arada bir gelen Bilge hariç. Bugünün pazar olmasının verdiği avantajla kendimi odama kapattım. Ta ki annem odaya girene kadar.
"Oğluşum ne yapıyorsun?"
Oğluşum mu demişti bana? Ve annemim yüzünde büyük bir sırıtma mı var? Yoksa ben mi yanlış görüyorum? Ah! Tabi ya. Kesin bir şey isteyecek.
"Ne istiyorsun anne?" dedim bıkkın bir şekilde. Annem daha da gülümseyip yanıma yaklaştı.
"Tatlı yaptım. Süreyya teyzen çok sever. Biraz götürsene."
Süreyya teyzemi? O bizden 6 sokak ötede oturuyor. Ayrıca Süreyya teyze yasaklı şahıs Kuzey'in babaannesi. Depresyondayım ben ya. Depresyondaki insana böyle de yapılmaz ki.
"Hayır." dedim. Kestirip atmak kolaydı. Tabi annemin şu an bana attığı acındırıcı bakışları saymazsak. Bu kadın nasıl polisti be! Evet. Bu arada annem polis. Bilgenin annesiyle aynı teşkilatta çalışıyorlar. Evvett. Bilgenin annesi de polis. Ve ikimizin de babası yok. Ne rastlantı dimi?
"Hiç öyle bakma." dedim. Ama hălă aynı şekilde bakıyordu.
"Götürsen ne olacak ki. Hem oğlu ve torunu da Rusya'dan dönmüş."
Bir bu eksikti zaten. Başımdaki belalar yetmezmiş gibi bir de Güney mi gelmişti? Annem bana öyle bakmaya devam edince yataktan kalktım ve ofladım.
"Tamam. Ver hadi." dedim.
Annemin odadan çıkmasıyla aynada yüzüme baktım. Bu kaç günde baya çökmüştüm. Yine de bir şey yapmadan annemin paketlediği tatlıları alıp Süreyya teyzelere gittim. Süreyya teyze 60'larında çok tatlı bir kadın. İki oğlu bir kızı var. Ayrıca beni de torunlarından ayırmazdı. Eskiden beri tanırdık birbirimizi. İki torunuyla da kapı komşusuyduk. Haldun amcanın oğlu Kuzey. Benim ilk aşkım. Ve de Demir amcanın oğlu Güney.. Ihh onu boşverin. Çok da önemli değil.
Sallana sallana nihayet Süreyya teyzenin evine gelmiştim. Kapıyı çaldım. Bir süre bekledikten sonra Süreyya teyze kapıyı açtı. Beni görünce gülümseyip sarıldı. Çok tatlı kadındı ya.
"Burak! Hoş geldin oğlum." dedi neşeyle.
"Hoş buldum babaannem." dedim sarılmayı sürdürürken. Küçüklüğümden beri babaanne derdim zaten.
"Geçsene oğlum." Yer açtığında geçip geçmemek arasında tereddüt ettim. Sonuçta Güney içerde olabilir dimi?
"Yok babaanne ya. Hem senin misafirlerin varmış. Rahatsız etmeyeyim."
"Aaaa! Ne rahatsızlığı evladım. Sen ailedensin. Hem Demir ve Güney evde değiller."
Tabi Süreyya teyze böyle der demez kendimi içeri attım. Biraz oturmaktan bir zarar gelmezdi. Ayrıca Güney gelmeden kalkardım zaten.
"Çay koymuştum. İçersin değil mi oğlum?"
"Olur babaanne."
Süreyya babaanne mutfağa gidince salonda tek kaldım. Etrafa göz gezdirdiğimde her şey yine aynı görünüyordu. Evin çoğunluğu tarihi dizilere benziyordu zaten. Eşyaların bir çoğu antika. Kim bilir satsan ne kadar eder.
Tövbe bismillah! Az önce ne dedim ben. Unutun onu. Hırsızlık çok kötü bir şey. Hele ki sevdiklerine yapılınca.
"Çaylar geldi."
Süreyya teyze gelince bakışlarımı ona çevirdim. Tabi az önceki düşüncelerimden dolayı biraz mahcuptum. Elindeki çay ve atıştırmalıkların olduğu tepsiyi sehpaya koyup, yanıma oturdu.
"Ee oğlum Nermin nasıl?"
"Nasıl olsun. Her zaman ki annem işte. İşteyken suçlulara, evde de bana sarıyor."
Süreyya teyze gülünce bende güldüm. Biraz daha konuşunca asıl sormam gerekeni hatırladım.
"Babaanne?"
"Söyle oğlum."
"Demir amcalar neden dönmüşler?"
Süreyya teyzenin suratı dediğimle asıldı. Bir şey düşünüyormuş gibi sessizliğe büründü.
"Özlemişler buraları. Biliyorsun oğlum Aylin öldükten sonra çok zor şeyler yaşadılar."
"8 yıl oldu değil mi?" dedim. Oysa dün gibi aklımdaydı.
"Evet."
Aylin teyze öldüğünde Güney 10 yaşındaydı. O gün çok üzülmüştüm ona. Defalarca ulaşmaya çalışmıştım ama o ve Demir amca Rusya'ya gittiler. Küçükken sürekli peşimde dolanan Güney, O günden sonra peşimden koşmamıştı. Aramamıştı bile beni.
Süreyya teyzeyle biraz daha sohbet ettikten sonra kalktım. Malûm Güney her an gelebilirdi.
"Hoşçakal babaanne."
"Güle güle oğlum. Yine gel ama. Böyle olmadı."
"Tamam babaanne. Siz de gelin ama."
"Geliriz inşallah!"
Süreyya teyzeye el sallayıp apartmandan çıktım. Şimdi eve dönmem gerekiyor. Eve giden sokakları gezerken aklımda sürekli Kuzey ve Bilge dolanıp duruyordu. İkisi de birbirini seviyor. Benim yapacağım tek hareket onları ayırabilir veya birleştirebilir. Ve ben ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum. Aşkımı mı seçmeliyim yoksa dostumu mu?
Bir ara sokağa girdiğimde duyduğum seslerle yere çivilendim. Sanki biri can çekişiyor gibiydi. Adımlarımı hızlandırıp köşeyi döndüm. Bir de ne göreyim. Gencin biri (benimle aynı yaşta görünüyor) bir kadının sırtına sırtına vuruyor. Kadınsa gencin hareketiyle nefessiz kıvranıyor.
OMG! Kadına şiddet var. Ben buna izin vermem!
Hızla yanlarına gidip genci ittim. Kadını arkama alıp bağırmaya başladım.
"İmdat! Yardım edin. Kadını dövüyorlar."
Genç kendini toparlayıp bana doğru gelmeye başladı. Bende boş durur muyum?
"Yaklaşma bana. Kimse yok mu!" Birileri sesimi duymuş olacak ki köşeden dört tane iri yarı adam çıktı.
"Ne oluyor burada?"
"Yardım edin abilerim. Bu adam, kadını dövüyordu."
"Bak yanlış anladın. Ben sade-"
"Ne yanlış anlayacağım be. Kadına vuruyordun işte."
"Ben sadece... "
" Bak hala konuşuyor. Biri şuna haddini bildirsin!"
Arkamdaki kadına döndüğümde hala zar zor nefes alıyor gibiydi. Adamlar olayı anlayınca müdahale ettiler hemen. Vay be! İnsanlık ölmemiş.
"Kimsin lan sen! Gücün kadına mı yetiyor!" Adamlardan göbekli olan, çocuğa bir yumruk attı. Dayakçı genç, adamın vurmasıyla yere savruldu. Ohh! Canıma değsin.
"Vur vur abi. Benim yerime de vur." Çocuğun gözü kesin mosmor olacak. Yerdeyken bir gözünü tutup bana öfkeyle baktı.
"Yeter. Bırakın onu. Bana yardım ediyordu." Arkamdaki kadın, adamların önüne atılınca şaşırdım. Anaa.. Dayaktan zevk mi alıyor yoksa?
"Ne diyorsun abla. Sırtına sırtına tekmeyle dalıyordu işte."
"Boğazıma kaçan fıstığı çıkarmaya çalışıyordu. Ayrıca tanımıyorum bile onu. Ama çok iyi çocuk belli. Bak ne hale geldi."
"Neyy!!"
Bakışlarımı gence çevirdiğimde sağ gözünü tutmuş bana nefretle bakarken yakaladım. Ne yaptım ben?
Hani yer yarılsa da içine girsem dediğiniz zamanlar olur ya. İşte şu an yaşadığım şey tam olarak bu.
Dı dıst.. Güney geldi. Actionlı bölümler asxhbjl. Pamuk eller klavyelere please