အိမ္ကို မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာၿပီး မ မထင္ထားသည့္ အေၾကာငး္အရာကို ေျပာေသာ ဧည့္သည္ေၾကာင့္ မ စိတ္႐ႈပ္မိသည္။ ဧည့္သည္ထက္ အင္း ... ေယာင္းမ လို႔ပဲသုံးရေတာ့မွာေပါ့။ မႏၱေလးက ေမာင့္အကုိ ကိုပုိင္ေဇ၏ ဇနီးျဖစ္သူ သင္းခ်ယ္ရီေထြးက ေမာင္ အလုပ္သြားခ်ိန္ အိမ္ကုိ ေရာက္လာသည္။
""ပုိင္စီးကုိ နားဝင္ေအာင္ ေျပာႏိုင္မဲ့လူက အစ္မ ပဲရွိပါတယ္။ သူေ႒းႀကီးဦးပုိင္အာဏာရဲ႕ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကုိပုိင္ေဇအတြက္ တရားမွ်တမႈ႕ရွိအာင္ လုပ္ေပးပါ... အစ္မ""
က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ေတြကုိ ႐ႈိက္သံအားျဖည့္လွ်က္ လက္ကုိင္ပဝါတစ္ထည္ျဖင့္ တို႔ကာ သုတ္ခါ အသနားခံေတာင္းဆိုေနသည့္ ေယာင္းမ။
""ေမာင္တို႔မိသားစု အေမြကိစၥေတြကို အစ္မေသခ်ာမသိဘူး။ စိတ္လည္းမဝင္စားဘူး။ နားလည္းမလည္ဘူး။ ေမာင္နဲ႔တိုတ္႐ိုက္ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းတာ အထိေရာက္ဆုံးပါ""
""ပုိင္စီးက ဘယ္လိုမွ ညွိႏႈိင္းလို႔မရေအာင္ ညစ္ေနတယ္ အစ္မ။ ကုိပိုင္ေဇအတြက္ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ေတာင္ ေပးဖို႔ စိတ္မရွိဘူး""
""ေပးဖို႔စိတ္မ႐ွိဘူးတဲ့လား""
မ က ခ်ယ္ရီေထြး၏စကားကို သံေယာင္လုိက္ ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္သည္။
""အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ လူကုိျဖစ္ျဖစ္ ဆဲြေခၚေမးၾကည့္ပါ။ ဆယ္သက္စားမကုန္တဲ့ မိဘအေမြအႏွစ္မွာ သားႏွစ္ေယာက္ရွိတဲ့အထဲ သားႀကီးျဖစ္သူက တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မရတာ တရားပါရဲ႕လား အစ္မ""
တည္ၿငိမ္ေအးေဆးေနေသာ မ မ်က္ႏွာ အမူအရာ ခက္ထန္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
""ညီမ! ေမာင့္ကို အဲ့လို မစြပ္စြဲပါနဲ႔။ အေဖ အိပ္ရာထဲ လဲကထဲက ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ေမာင္က ညီမတို႔ မိသားစုကုိ ဆက္သြယ္ခဲ့တယ္။ အိုမင္းမစြမ္းေတာ့တဲ့ အေဖ့ကုိ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘဲ အေဖ့အသုဘကိုေတာင္ မလာခဲ့တာ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေခၽြးမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္သင့္ရဲ႕လား။ ညီမတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ အစပုိငး္မွာ အေဖက ဘယ္လိုပဲ သေဘာမတူဘူးေျပာေျပာ ... အေဖအိပ္ရာထဲလဲသြားခ်ိန္မွာ ကိုပိုင္ေဇကိုပဲ တမ္းတေနတာ။ အနားမွာ ျပဳစုေပးတဲ့ ေမာင့္ကိုမွ အားမနာ၊ ညီမေယာက်ား္ ကိုပုိင္ေဇကိုပဲ သတိရေအာက္ေမ့ေနခဲ့တာ။ အခုခ်ိ္န္က်မွ ညီမတို႔ဝတၱရား ပ်က္ကြက္ခဲ့တာေတြအတြက္ ေမာင့္ကုိ မေကာငး္မေျပာပါနဲ႔။ မ သည္းခံမွာ မဟုတ္ဘူး""
ခ်ယ္ရီေထြး ပါးစပ္အေဟာငး္သားျဖစ္သြားသည္။
""ပိုင္စီးက ... ကၽြန္မတို႔ကို ဆက္သြယ္ခဲ့တယ္တဲ့လား ... မဟုတ္ရပါဘူး အစ္မရယ္။ အေဖမက်န္းမာတာကုိ သိဖို႔ေနေနသာသာ အေဖ့အသုဘကုိေတာင္ အမ်ားျပည္သူ သတင္းစာမွာ ေၾကညာထားမွ သိခဲ့ရတဲ့ ေဘာင္မဝင္တဲ့ သားနဲ႔ေခၽြးမပါ။ အေဖက ... အေဖက ကၽြန္မတို႔ကုိ ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တာလား။ မသိခဲ့ရပါဘူး။ အေဖေသသြားသည့္တုိင္ ကၽြန္မတို႔ကုိ ခြင့္မလႊတ္ခဲ့ဘူးစိတ္နဲ႔ ကုိပုိင္ေဇ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ကိုပိုင္ေဇ ... ရွင္ ...စိတ္ေအးလုိက္ပါေတာ့။ ရွင့္အေဖက ရွင့္ကုိ ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ရွင့္ကုိ သတိတရ ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ညီျဖစ္သူရဲ႕ တစ္ကုိယ္ေကာငး္ဆန္မႈ႕ေတြမွာ သနားဖုိ႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ငါ့ေယာက်ား္ ... ""
ခ်ယ္ရီေထြးက ဝမ္းနည္းပက္လက္ ရင္ထု ငိုေၾကြးျမည္တမ္းေလသည္။
ဘာေတြလဲ? အခု ကုိပုိင္ေဇမိန္းမ ေျပာတာေတြက တကယ္လား။
တကယ္ ျဖစ္ေနရင္ .... ေမာင့္ဖက္က မ႐ိုးသားတာေပါ့။
အေဖနဲ႔ကိုပုိင္ေဇတုိ႔မိသားစုၾကားမွာ ေမာင္ ဘာေတြ ကြယ္ဝွက္ထားလဲ။
ေမာင့္အေဖ အေမြကိစၥမွာေရာ ဘာေတြ ႐ႈပ္ေထြးေနလဲ။
မ, သိသေလာက္က ... ကိုပုိင္ေဇနဲ႔ခ်ယ္ရီေထြးကုိ အေဖက သေဘာမတူခဲ့ဘူး။ အေဖအိပ္ရာထဲ လဲခ်ိ္န္ အေဖက သားႀကီးျဖစ္တဲ့ ကိုပုိင္ေဇကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတၿပီး ျဖစ္ၿပီးသမွ် ခဝါခ်၊ ကုိပုိင္ေဇနဲ႔ခ်ယ္ရီေထြးကုိ ရန္ကုန္ျပန္လာဖို႔ ေတာင္းဆုိတယ္။ ေမာင္က အေဖ့ဆႏၵအရ မႏၱေလးက ကုိပုိင္ေဇတုိ႔ကုိ ဆက္သြယ္ခဲ့တယ္။ ကုိပုိင္ေဇက အေဖ့ကုိ နာနာၾကည္းၾကည္းျဖစ္ေနၿပီး အေဖ့ရဲ႕ေတာငး္ဆိုမႈ႕ကို လက္မခံဘူး။
ေမာင္ေျပာျပစဥ္က မ မွာ အိပ္ရာထဲလဲေနတဲ့ အေဖ့ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကုိပုိင္ေဇကို တအား႐ြံမုန္းသြားခဲ့သည္။ အတိတ္က ပက္သက္ခဲ့ဖူးသူ ေယာက်ား္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ျပန္မေတြးခ်င္စရာေကာငး္စြာ စိတ္နာခဲ့သည္။
အခု... ခ်ယ္ရီေထြးစကားအရ ေမာင္ ေျပာတာေတြက မဟုတ္မမွန္ဘူးလား။
ခ်ယ္ရီေထြးစကားေတြက အမွန္ျဖစ္ေနရင္ ေမာင္က ညာခဲ့တာလား။
သိပ္သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ အကိုနဲ႔အေဖျဖစ္သူၾကား ေမာင္ ေသြးကြဲေစခဲ့တာလား။
ေမာင့္ရဲ႕အလိမ္အညာေတြေၾကာင့္ အေဖက ေသသည့္တိုင္ သားႀကီးျဖစ္သူ ကုိပုိင္ေဇနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈ႕မရခဲ့သလို ကုိပုိင္ေဇလည္း အေဖနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈ႔မရခဲ့။ တကယ္ဆို အေဖနဲ႔ကုိပုိင္ေဇမွာ ကိုယ္စီ ခြင့္လႊတ္မႈ႕နဲ႔သိတတ္မႈ႕ေတြ ရွိေနခဲ့တာပဲ။
အေမြက်ေတာ့ေရာ ...
""အေမြ ရသင့္ရထိုက္တာ ေမာင္ မလႊဲေပးဘူးလား""
မ ရဲ႕ စိတ္ဝင္တစား ေမးခြန္း။ ခ်ယ္ရီေထြးက ျဖည္းညွင္းစြာ ေခါင္းခါရမ္းသည္။
""အေဖ့ေသတမ္းစာမွာ ကုိပုိင္ေဇအတြက္ ျခဴးတစ္ျပားမပါဘူးလို႔ ပုိင္စီးေျပာခဲ့ပါတယ္""
ျမတ္စြာဘုရား!
ေမမမႏိုင္ အံ့ၾသမႈ႕ေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္စံျပဳဴးျဖစ္သြားသည္။
မျဖစ္ႏိုင္တာ။ အေဖ့ေသတမ္းစာမွာ ကိုပုိင္ေဇအတြက္ ဘာမွ မပါတာက မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အေဖေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ မ အနီးကပ္ျပဳစုေပးရသူမို႔ အေဖနဲ႔ေမာင့္ၾကားက ဆက္ဆံေရးကို မ သိသင့္သေလာက္ သိသည္။
အေဖက ေမာင့္ကုိ မၾကည္။ ေမာင့္ကုိ ေဘးငုတ္တုတ္ထားၿပီး သားႀကီးကုိပိုင္ေဇကိုသာ ဆီမန္းမန္းသလို တတြတ္တြတ္ တမ္းတေနခဲ့တာ။
တစ္ခါက ... ကုိပိုင္ေဇကို ေခၚမလာေပးႏိုင္တဲ့ ေမာင့္ကို အေဖက စိတ္ေတြႀကီးၿပီး အနားမွာရွိတဲ့ ေၾကြပန္းကန္လုံးနဲ႔ ေကာက္ေပါက္တာ။ ေမာင့္နဖူး ႏွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရသည္။
သားႏွစ္ေယာက္႐ွိတာကို သားႀကီးအေပၚ အေဖ့ရဲ႕ သိသိသာသာ မ်က္ႏွာလုိက္မႈ႕ေတြေၾကာင့္ ေမာင့္ကုိသနားၿပီး အေဖ့ကို မ, စိတ္ကြက္မိပါေသးသည္။
သားခ်ငး္အတူတူ ကုိပိုင္ေဇ့ကုိ ပိုခဲ့တဲ့ သူေ႒းႀကီးဦးပုိင္အာဏာက သူ႔ေသတမ္းစာမွာ ကုိပုိင္ေဇအတြက္ ဘာမွ မစီစဥ္ေပးတာ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
အေဖနဲ႔သားကုိ ခဲြတဲ့အျပင္ မိဘအေမြကို တစ္ေယာက္ထဲ လက္ဝါးႀကီးအုပ္တာမ်ိဳးက သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ေမြးခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လုံးဝ မလုပ္သင့္ဘူး။ သူတို႔က ေမာင့္ရဲ႕ ေသြးရင္းသားရင္း အရင္းအခ်ာေတြေလ။
ေသြးရင္းသားရင္းအေပၚမွာေတာင္ သစၥာေဖာက္ ရက္စက္တဲ့ေမာင္က ေသြးမေႏွာတဲ့ မ အေပၚမွာေရာ ...
မ ကုိယ့္အတြက္ကုိယ္ စိတ္ပူမိသြားသည္။
လုံးဝအျဖဴေရာင္ဟု ထင္ထားမိသမွ် အခု အေရာင္သမ္းလာေသာအခါ မ တစ္ဘဝလုံး ပုံေအာေလာင္းေၾကးထပ္ထားေသာ မ ေလာငး္ေၾကးအေပၚ မ စိုးရိမ္စျပဳလာသည္။
ေမာင္ ... ဒီလို ေအာက္တန္းက်တဲ့အလုပ္ကုိ မလုပ္ေကာငး္ဘူးေနာ္။
မ ယုံလို႔ ရမလား။ ေမာင့္ကို မ ယုံခ်င္ေသးတယ္။
""ေမာင္မိသားစုကိစၥကုိ ေမာင္နဲ႔ပဲ ရွင္းပါ။ ညီမတို႔က ေမာင္နဲ႔ပတ္သက္မွ မ, ေတာ္စပ္ရမဲ့ အသိုင္းအဝိုငး္ပါ။ မ နဲ႔ အေနသာႀကီး။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္က မ ကို တခြန္းမတိုင္ပင္ထားဘူး။ မ က ေမာင့္ရဲ႕လုပ္ေကၽြးစာကို မွီခိုေနတာပါ။ ေယာကၡထီးရဲ႕ အေမြနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ အျပင္ကိစၥေတြနဲ႔ အျပင္လူေတြေၾကာင့္ ေမာင္နဲ႔မ ရဲ႕ မိသားစုတြင္း ကေတာတ္ကဆ မျဖစ္ခ်င္ဘူး""
""ပုိင္စီးလြန္တာ အစ္မ လည္း သိသင့္သေလာက္သိမွာပါ။ လင္ေယာက်ား္ကုိ ေကာငး္ရာေကာငး္ေၾကာင္း ထိန္းသိမ္းရမွာ ဇနီးတစ္ေယာက္ဝတၱရားပဲ မဟုတ္လား။ ပိုင္စီးနာခံမဲ့သူက အစ္မအျပင္ မ႐ွိလို႔ ညီမေတာင္းဆိုရတာပါ""
မ က လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္၊ ခါးေၾကာ မတ္၊ ခ်ယ္ရီေထြးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ၾကည့္လွ်က္
""ေမာင့္ကို ေကာငး္ရာေကာငး္ေၾကာင္း ထိန္းသိမ္းရေအာင္ မ က ေမာင့္ရဲ႕ မိန္းမပါ၊ အေမ မဟုတ္ဘူး။ မ မိသားစု ေကာငး္ရာေကာင္းေၾကာငး္ကုိပဲ မ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မယ္။ လင္ေယာက်ား္ဆိုတာ ကိုယ့္မိသားစုေကာငး္စားေရးအတြက္ ေကာငး္တာလည္း လုပ္မွာပဲ၊ မေကာငး္တာလည္း လုပ္မွာပဲ။ မ ကေတာ့ မိသားစုအတြက္လုပ္တဲ့ ေမာင္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြက ေကာငး္ေကာငး္ဆိုးဆုိး အျပစ္မတင္ဘဲ ေမာင္နဲ႔ဆိုးတူေကာငး္ဖက္ ေမာင့္ကုိ နားလည္ေပးမွာပါ""
မ စကားကုန္ေျပာၿပီး ထိုင္ေနရာက မတ္တပ္ထရပ္သည္။ ဧည့္ခန္းက ထြက္သြားရန္ ျပင္စဥ္ ...
""အသြင္တူမွ အိမ္သူျဖစ္တယ္ စကားမွာ ႐ွင္နဲ႔ပုိင္စီးကို လက္ခံမိတယ္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူနဲ႔ မိန္းမျဖစ္သူ စိတ္ဓာက္ခ်ငး္က ပုံတူ႐ိုက္ထားသလိုပဲ။ ပုိင္စီးက ဒီလိုလူျဖစ္ေနရင္ေတာင္ ကုိပုိင္ေဇခ်စ္ျမတ္ႏိုး္တဲ့ ႐ွင္ကေတာ့ ပိုင္စီးနဲ႔ မတူေလာက္ဘူး ထင္ခဲ့တယ္။ ႐ွင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ကုိယ့္အတြက္ကုိယ္ ၾကည့္တတ္ၾကတဲ့ လူေတြခ်ညး္ပါပဲလား""
မ က ဆိုဖာမွာ ထိုင္ေနေသာ ခ်ယ္ရီေထြးကို လည္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ကာ
""ေမာင္နဲ႔မကို လိုက္ဖက္ညီေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴးတာက ခ်ီးက်ဴးတာေပါ့။ မဆုိင္တာေတြ မထည့္ေစခ်င္ဘူး""
ခ်ယ္ရီေထြးက ထရပ္လာၿပီး မထီမဲ့ျမင္ ရယ္သည္။ မ အနား တုိးကပ္လွ်က္ မ မ်က္ႏွာကုိ တည့္တည့္ၾကည့္ကာ
""မဟုတ္မွလြဲေရာ ... ႐ွင္ ျပတ္သားျပေနတာက အခုထိ ကိုပိုင္ေဇနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ွင့္ခံစားခ်က္ေတြ မကုန္ေသးလို႔လား""
""မင္း မ႐ိုင္းစိုင္းနဲ႔""
""ကုိပုိင္ေဇက ႐ွင့္ကုိ သစၥာမဲ့ခဲ့လို႔ အခုထိ အၿငဳိးေတြမေျပႏိုင္ေသးပဲ ကုိပုိင္ေဇကို ကလဲ့စားေခ်ခ်င္ေနတုန္းလား။ ေတာ္ေရာေပါ့ ... ညီျဖစ္သူကို ေကာက္ယူၿပီး မဂၤလာပြဲႀကီး စည္စည္ကားကား က်ငး္ပခဲ့တာနဲ႔တင္ ႐ွင့္ အၿငိဳးေတြ ေျပသင့္ေရာေပါ့""
""မင္းစကားေတြ လြန္ေနၿပီ။ အတိတ္က ဘာေတြပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါေစ။ အခုခ်ိန္မွာ ကိုပုိင္ေဇနဲ႔ငါက ခဲအိုနဲ႔ခယ္မစိတ္ထက္ မပိုဘူး""
""ကိုပုိင္ေဇက ႐ွင့္အေပၚ ေမတၱာေရာ သစၥာေရာ မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ ညီျဖစ္သူရဲ႕ ယုတ္မာမႈ႕ၾကား ကၽြန္မကုိ ကာကြယ္ေပးခဲ့႐ုံပါ။ ႐ွင္ကသာ ကိုပုိင္ေဇအေပၚ ေမတၱာေရာ သစၥာေရာ ပ်က္ျပားခဲ့တာ။ ဘယ္ေလာက္စိတ္နာတယ္ ႐ွိပါေစဦး ... ႏွစ္ခ်ီတြဲလာတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ ညီနဲ႔ ယူႏုိင္ရတာလဲ။ လက္စားေခ်တာျဖစ္ရင္ေတာင္ ႐ွင့္လက္စားေျခနည္းက ေအာက္တန္းက် ပက္စက္လြန္းတယ္""
""မင္း ေတာ္လိုက္ေတာ့၊ တို႔ အိမ္ထဲက အခုထြက္သြား""
""ဒါမွမဟုတ္ ... အစ္ကိုနဲ႔တဲြေနကထဲက ညီျဖစ္သူအေပၚ စိတ္ယိမ္းယိုင္ေနတာလား။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခြင့္အေရးရလာေတာ့ ...""
ျဖန္း!
ခ်ယ္ရီေထြးရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္ ပူထူသြားသည္။
မ အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ
""လူတစ္ေယာက္မွာ ေမြးထားတဲ့ မိ္ဘအဆင့္အတန္းက သိပ္သက္ေရာက္တာပဲ။ ေျပာပုံဆိုပုံက မိဘေတြရဲ႕ စ႐ိုက္ကို ေဖာ္က်ဴးေနတယ္""
""အကိုနဲ႔တြဲေနရင္း ညီနဲ႔ ႀကိတ္ပုန္းခုတ္ေနတဲ့ ႐ွင္ကေရာ သိပ္ျမင့္ျမတ္လား""
""မင္း!!!""
ထပ္ေျမွာက္လာေသာ လက္တစ္ဖက္ကို အမိဖမ္းကုိင္ၿပီး မ ကို ေဆာင့္တြန္းသည္။ မ ထုိင္ခုံေပၚ လဲက်သြားသည္။
""အစက ပိုင္စီးအေၾကာငး္ကို သိေတာ့ ပိုင္စီးရဲ႕မိန္းမ ႐ွင့္ကို သနားတယ္၊ မိန္းမသားခ်င္းစိတ္ပူမိတယ္။ ကၽြန္မကုိက ခံစားခ်က္လြန္ကဲခဲ့တာပါ။ ႐ွင္ေရာ ႐ွင့္ေယာက်ား္ေရာ တကယ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာငး္တယ္။ ပိုင္စီး သူ႔မိန္းမကုိ သည္းသည္းလႈပ္တာ မအံ့ၾသေတာ့ဘူး။ ပိုင္စီးက အဆိပ္ျပင္းတဲ့ေျမြတစ္ေကာင္ျဖစ္ရင္ ႐ွင္က သိပ္ကိုလိမၼာပါးနပ္တဲ့ ေျမြအလဗၺာယ္တစ္ေယာက္ပဲ။ ႐ွင့္မွာ ပိုင္စီးကုိ ခ်ဴပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်ငး္ေတြ ႐ွိတယ္""
မဲ့ၿပဳံးတစ္ခ်က္ႏွင့္ ခ်ယ္ရီေထြးက အႏိုင္ပုိင္းေျပာ ထြက္သြားသည္။
မ က လဲက်ေနရာမွာ တုပ္တုပ္မလႈပ္ အေတြးမ်ားစြာျဖင့္ ထိုင္ေငးငိုင္ေနသည္။
ေမာင့္ကုိ ကာကြယ္ေျပာဆိုမိတာ သူမ မမွားဘူး။ ကုိယ့္လင္မယားအခ်ငး္ခ်ငး္ ျဖစ္တာကျဖစ္တာ။ ေမာင္ဘယ္ေလာက္ ဆုိးသြမ္းေနပါေစ၊ အျပင္လူနဲ႔ယွဥ္လာရင္ ေမာင့္ရဲ႕ ဇနီးမယားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမာင့္ဖက္က ရပ္တည္ေပးရမယ္။
ကုိပုိင္ေဇနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္မတရားတာမွန္ရင္ေတာ့ ေမာင့္ကုိ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တာ ႏွစ္ကုိယ္ၾကား ေျပာရမယ္။
အခု သင္းခ်ယ္ရီေထြး သူမကို ႐ုိင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း စြပ္စြဲေျပာဆိုသြားသည္။ ကုိယ္တို႔ဖက္က မွားေနသူျဖစ္ေလေတာ့ အေျပာခံရမွာဧကန္ပင္။ ကုိယ္သာ ခ်ယ္ရီေထြးေနရာမွာျဖစ္လွ်င္ ကုိယ့္ခင္ပြန္းအတြက္ ခ်ယ္ရီေထြးလို ျပဳမူေျပာဆိုမိမွာပဲ။
ခ်ယ္ရီေထြးက ခင္ပြန္းအတြက္ တုိတ္ပြဲဝင္ေနသလို မ လည္း ေမာင့္ဖက္က စစ္ကူေပးရမယ္။ ေမာင့္ကို သူမာ်း အေျပာခံ၊အႏွိမ္ခံ အျဖစ္မခံႏိုင္။ မ ပဲ အေျပာခံလိုက္မယ္။ မ ရဲ႕ ခင္ပြန္း ေမာင္က သူမ်ား ႏွိပ္ကြက္တာခံရမဲ့ လူ မဟုတ္ဘူး။
ခ်ယ္ရီေထြးေ႐ွ႕မွာ မ က ပုိင္စီးကို အကာအကြယ္ ေပး ေျပာခဲ့ေပမဲ့ မ စိတ္ထဲမွာ ကုိပုိင္ေဇ့အတြက္ တရားနညး္လမ္းက်က် ျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ရန္ ေမာင့္ကို ေျပာရပါဦးမည္။
ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ မ အေတြးေတြထဲက အသိတရား ႏိုးၾကားလာကာ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
""ဟယ္လို""
""မ... ဒီည ပဲြအတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ထားေတာ့ေနာ္၊ ေနာက္ႏွစ္နာရီေလာက္ေနရင္ ဇဲြရန္လာလိမ့္မယ္""
မ ႏႈတ္ခမ္းကုိက္မိသည္။
ဟုတ္သားပဲ။ ဒီေန႔ ဦးေနထြန္းလင္းရဲ႕ ေရႊရတု ေငြရတု ညစာစားပဲြရွိတာ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... ေမာင္ ဖုန္းႀကဳိဆက္ေပးလို႔။ မဟုတ္ရင္ မ ေမ့ေနမွာ။ ေမာင္လည္း အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားက သတိတရဖုန္းဆက္ေပးရွာတယ္။
""ဟုတ္ပါၿပီ ေမာင္။ အခု နားရာေလးက အိပ္ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္။ မ နားရာေလးကုိ ႏႈိးၿပီး အဆင့္သင့္ျပင္ထားလိုက္ပါ့မယ္""
-------------------
""အမ်ားႀကီး မေသာက္နဲ႔ေနာ္ ... ေမာင္""
မ, နားနားကပ္ သတိေပးေတာ့ ေမာင္က အသိအမွတ္ျပဳ ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္သည္။
ေမာင္က ဇနီးမယားကုိ သိပ္ပြဲထုတ္တတ္တဲ့ သူပါေလ။ ဘယ္ပဲြအခမ္းအနားတတ္ရ တတ္ရ မ,မပါလို႔ မရ။ အခု သမီးေလးခိုနားရာ႐ွိလာေတာ့ မ အျပင္ သမီးပါ ပြဲတိုင္း ေမာင့္ေနာက္တေကာက္ေကာက္ လိုက္ရသည္။
ေမာင္က သမီးေလးခိုနားရာကုိ သိပ္ခ်စ္သည္။ လူၾကားသူၾကား ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုအေရးႀကီး အေၾကာငး္အရာကုိ ေျပာေနဆုိေန သမီးေလးကို ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ ပုိက္ခ်ီထားတာ မပ်က္။
ေမာင္ အနားရွိရင္ သမီးေလးခိုနားရာကို မ ထိန္းစရာမလို။ နားရာေလးကလည္း သူ႔အေဖနဲ႔သာဆို မ ကို သိပ္မကပ္။ ကေလးေတြက လက္သာယာမွာ ေနတတ္ၾကတယ္ေလ။
""ပုိင္စီးတို႔ မိသားစုလည္း လာတာကိုး""
အေ႐ွ႕မွာ စကားေျပာေကာင္းေနတုန္း ေက်ာေနာက္ပါးမွ ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိသည့္ က်န္းေလာင္ေဝ့။ မ်က္ႏွာမျမင္ရေသး အသံၾကား႐ုံနဲ႔ ပုိင္စီးမ်က္ႏွာက မၾကည္ျဖဴျခင္းတို႔။ သုိ႔ေသာ္ ပုိင္စီးက အၿပဳံးေယာင္တစ္ခုကုိ မ်က္ႏွာမွာ ဆြဲတင္လွ်က္ အသံၾကားရာ အေနာက္ လွည့္ၾကည့္သည္။
တစ္ခုခုျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ျပင္သည့္ ပုိင္စီး ႏႈတ္ခမ္းသားတုိ႔ ပြင့္အာသြားေပမဲ့ အျပင္သို႔ စကားလုံးတုိ႔ ထြက္အန္မက်။ က်န္းေလာင္ေဝ့ထက္ က်န္းေလာင္ေဝ့လက္ကို ခ်ိတ္ထားေသာ Downထံ ပုိင္စီး အၾကည့္ ေရာက္သြားသည္။
ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္ထားေသာေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ ပုိင္စီး အမူအရာ မထိန္းႏိုင္မသိမး္ႏို္င္ အံ့ၾသသြားသည္။ မွင္သက္သြားသည္။ ခက္ထန္သြားသည္။ မာေၾကာသြားသည္။
က်န္းေလာင္ေဝ့လက္ကို ခ်ိတ္တြဲထားေသာ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကို မ ,ျမင္ဖူးသလိုလို မစိမ္းသက္ေပမဲ့ ဘယ္မွာေတြ႔ခဲ့မွန္း မ, ခ်က္္ခ်င္း သတိမရ။
ပဲြတစ္ပဲြတတ္တုိုင္း ပါတနာအျဖစ္ ခပ္ငယ္ငယ္ ေကာင္ေလးေတြကို လူမထပ္ေအာင္ ေခၚလာေလ့႐ွိေသာ က်န္းေလာင္ေဝ့ကို အံ့ၾသဖြယ္မ႐ွိ။ ေမာင္အတြက္လည္း ထူးျခားမွာမဟုတ္သည့္ အေၾကာငး္အရာ။ မ, အံ့ၾသမိတာက အခုေကာင္ေလးကုိ ေမာင္အထူးအာ႐ုံစိုက္ေနသည္။
ရာသီဥတုအလိုက္ ေျပာငး္လဲတတ္ေသာ ပုတ္သင္ညဳိတစ္ေကာင္၏ အေရာင္ကဲ့သို႔ အေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ကုိယ္အမူအယာ၊ ႏႈတ္အမူအယာ ျပဳမူေနထုိင္တတ္ေသာ ေမာင္က ထုိေကာင္ေလးကုိ ေတြ႔ေတာ့ သိသိသာသာမူပ်က္သြားသည္။
""ဟုတ္ကဲ့""
အတန္ၾကာမွ ထြက္လာေသာ ပိုင္စီးထံမွ အေျဖစကား။
ပုိင္စီး Downကုိ ထပ္ အၾကည့္ေရာက္စဥ္ Downက ပိုင္စီးမ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္မေန။ ပုိင္စီးရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးေပြ႔ထားေသာ နားရာေလးကို စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ Downရဲ႕ အၾကည့္ေတြမွာ နားရာေလးကို မလိုလားမခ်စ္ခင္မႏွစ္သက္သည့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျမဴထေနသည္။
ပုိင္စီး မလုံမလဲ ရင္ခြင္ထဲက နားရာေလးကို မ ဆီ ေပးလိုက္သည္။
က်န္းေလာင္ေဝ့က ပုိင္စီး စိတ္ခုသြားမွန္းသိေသာအခါ ရယ္လွ်က္
""မင္း, သမီးကို ကိုက္မစားပါဘူးကြာ၊ ဒီေလာက္ အျဖစ္မသည္းပါနဲ႔။ ကေလးကုိခ်စ္ခ်င္တာေတာင္ မင္းအကဲပုိလြန္းတာေၾကာင့္ အခ်စ္ပ်က္တယ္""
ရယ္လွ်က္ေျပာေသာေၾကာင့္ မ မွာ စိတ္ဆိုးရအခတ္၊ မဆုိးရအခတ္။ ေမာင္က က်န္းေလာင္ေဝ့လက္ကို ခ်ိတ္ကုိင္တြဲမွီထားေသာ ေကာင္ေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္မွာ ေပၚတင္ႀကီး။
ပုိင္စီးကို တစ္ခ်က္ သိဟန္မျပဳ၊ မ်က္ႏွာလႊဲထားေသာ Downကုိၾကည့္ရင္း ပုိင္စီး အသဲယားလာသည္။
မင္းအဘိုးႀကီးရွိေနလို႔ ငါ့ကုိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား။
Downကို ပုံေသစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ပုိင္စီးေၾကာင့္ က်န္းေလာင္ေဝ့က မေနသာေတာ့ပဲ မိတ္ဆက္ေပးလာသည္။
""ဒါ ... Down တဲ့၊ ကုိယ့္ေမြးစားသားေပါ့။ ကေလးေလး ... ဒါ ကုိယ္တို႔ ကုမၼဏီက ဥကၠ႒ႀကီး ပုိင္စီးအာဏာ။ ဒီဖက္က မိန္းမလွေလးနဲ႔အေကာင္ေပါက္ေလးက ဇနီးနဲ႔သမီး""
Downက အားႏြဲ႕သူလို က်န္းေလာင္ေဝ့ေရွ႕မွာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာငး္ ၿပဳံးသည္။ ပုိင္စီးျမင္ေတြ႔ဖူးေနက် Downရဲ႕ အၿပဳံးတုိ႔မွာ မထီမဲ့ျမင့္၊ ခပ္ဂ်စ္ဂ်စ္၊ ခပ္ညဳညဳ ေလွာင္ၿပဳံးေတြသာ။
အခု Downက အဘိုးႀကီးေရွ႕မွာ မူယာ မာယာေတြ နဲ႔ အုိက္တင္ေတြ မ်ားျပေနသည္။ အဘိုးႀကီးက ဂ်စ္ပစီလို ေျမေခြးေကာင္ထက္ ယုန္သူငယ္လို ကေလးအထာေတြကုိမွ ေၾကြဆင္းတတ္သည္မွာ Downက အထာနပ္သည္။
""ပထမဆုံးေတြ႔တာ ... ဝမ္းသာပါတယ္""
Downက မ ႏွင့္ ကေလးကုိ အေရးမလုပ္။ ပုိင္စီးကို ဦးတည္ လက္ကမ္းႏႈတ္ဆက္သည္။
ပထမဆုံး ... ဟုတ္လား။
ကမ္းေပးေသာ Downလက္ကုိ ပုိင္စီး ႏႈတ္ခမ္းမဲ့ ၾကည့္လွ်က္ ဟန္ေဆာင္ေကာငး္စြာ ယုန္ေရလႊမ္းထားေသာ ေျမေခြးေကာင္ေလး၏ မသိက််ိဴးကၽြံျပဳမႈ႕ေအာက္ ခံျပင္းမိသည္။
""အျခားဧည့္သည္ေတြကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သြားခြင့္ျပဳပါဦး""
မႏွင့္သမီးကို မေခၚ။ ပိုင္စီး ေနရာက ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲႀကီးမ်ား ေလွ်ာက္လွမ္းလွ်က္ ထြက္သြားသည္။
မ က ခ်န္ထားခံရေသာေၾကာင့္ ေၾကာင္အမ္းအမ္း က်န္ရစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ က်န္းေလာင္ေဝ့ကုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး Downကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေနရာက ထြက္သြားသည္။
Downက အခုထိ ျပန္ဆြဲမဲ့သူမရွိေသာ ကမ္းထားသည့္ လက္ကို မ်က္ခုံးတစ္ခ်က္ပင့္တြန္႔လွ်က္ ဘာမထီဟန္ ျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။
""ပထမဆုံးေတြ႔တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား ... ကေလးေလး""
က်န္းေလာင္ေဝ့၏ မထီတထီ အေမးကို အနားမွာရွိေသာ ဝီစကီခြက္အား တစ္ငုံ ယူေသာက္ၿပီး Downက မခ်ိဴမခ်ဥ္ ပခုံးတြန္႔ျပသည္။
------------
အေမွာင္ရိပ္က်ေသာ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရပ္လွ်က္ ေရခဲတုံးမ်ား ေပ်ာ္ဝင္ေနေသာ ဝီစကီတစ္ခြက္ကို လက္မွာ ကုိင္လႈပ္ရင္း ပြဲလာသူေတြ၏ လႈပ္ရွားမႈ႕ကုိ ေငးၾကည့္ေနသည္။
အေပ်ာ္တမ္းဂိမ္းကစားၿပီး ကံစမ္းမဲေဖာက္ေနေသာ အစီအစဥ္ေၾကာင့္ ပြဲလာသူအားလုံး၏ စိတ္ဝင္စားမႈ႕အာရုံက စင္ျမင့္ထက္မွာ။
႐ုတ္တရက္ Downလက္ကို ဆြဲေခၚေသာ လူေၾကာင့္ Down ရီေဝေဝျဖစ္ေနရင္းက ထိုလူကုိ ၾကည့္လိုက္သည္။ ခန္းမတစ္ခုလုံးမွာ စင္ထက္တစ္ေနရာေပၚပဲ မီးဆလိုက္ထိုးထားေသာေၾကာင့္ ေအာက္က ပြဲခငး္မွာ လုံးဝ အေမွာင္က်ေနသည္။
လက္ကုိ ျပန္႐ုန္းစဥ္
""လိုက္ခဲ့စမ္း""
နားနားကပ္ေျပာေသာ ရင္းႏွီးတာထက္လြန္သည့္ သူ႔ အသံေၾကာင့္ Down အမူးေျပသြားသလို။ လက္ထဲက ဖန္ခြက္ကို စားပဲြေပၚတင္ၿပီး ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ အသာတၾကည္လိုက္ခဲ့သည္။
ပုိင္က လူေတြအာ႐ုံမ႐ွိခင္ ခန္းမထဲက ထြက္ၿပီး အေရးေပၚေလွကားခန္းဖက္ Downကို ဆြဲေခၚလာသည္။
တံခါးကုိ ေနာက္ျပန္ဒုန္းခနဲပိတ္ၿပီး Downကို နံရံထက္ ကပ္လိုက္သည္။ နံရံေပၚ မညွာမတာ ေဆာင့္တြန္းလုိက္ေသာေၾကာင့္ Downေက်ာေအာင့္တတ္သြားသည္။
Downနာနာက်င္က်င္ၿပဳံးလုိက္ၿပီး
""ၾကည့္ေကာငး္လုိက္တာ ... လူေတြ သတိမျပဳမိတဲ့အခ်ိန္ ပြဲခင္းၾကားထဲက တို႔လက္ကို တိတ္တိတ္ေလး ဆြဲေခၚလာတဲ့ ပုိင္က ေၾကြဖို႔တအားေကာင္းတာပဲ""
မ်က္ႏွာခ်ငး္ဆုိင္က ပုိင္စီးပခုံးေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္တင္လွ်က္ ပုိင္စီးမ်က္ႏွာေပၚ ေလမႈတ္လိုက္သည္။ မႈတ္ထုတ္လိုက္ေသာ ခံတြင္းေငြ႔ တစ္႐ႈိက္မွာ တိမ္းမူးခ်င္စရာ ဝီစကီအခိုးအေငြ႔က ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း ကပ္ပါသည္။
Warning --- မသင့္ေတာ္ေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားအတြက္ ႀကဳိတင္ သတိေပးကန္႔သက္ပါတယ္
""ေငြေၾကာင့္ ငါ့ကို ခ်ဥ္းကပ္လာတာလား။ မင္းတို႔ ေလာကစကားအရ စပြန္ဆာ႐ွာတယ္လို႔ ေျပာရမလား""
ပုိင္စီး အသံက ေဒါသေၾကာင့္ တုန္ရီေနသည္။ Downမ်က္ခုံးတစ္ခ်က္ ပင့္တတ္သြားၿပီး
""ဘယ္လိုေတြ ထင္လိုက္တာလဲ ... ပုိင္ရယ္။ ေငြေၾကာင့္သက္သက္ဆိုရင္ ပုိင့္ေၾကာင့္ အခုလို ခံစားခ်က္ေတြ နာက်င္ရမွာမဟုတ္ဘူး""
""ငါ့ကိုခ်စ္ပါတယ္ ေျပာၿပီး ငါမွ မရရင္ ေသေတာ့မဲ့ မင္းက အခု က်န္းေလာင္ေဝ့ေၾကာင့္ မေသႏိုင္ေတာ့ဘူးလား""
Downအံ့ၾသသြားသည္။ ဟက္ခနဲ အသံထြက္ ေလွာင္ရယ္ၿပီး
""အခု သဝန္တိုေနတာလား""
""သဝန္တိုတယ္? တန္သလား ... မင္းလိုေကာင္အတြက္ အဲ့ဒီ့စကားက။ အခု ဘာမဟုတ္တဲ့ေကာင္ေၾကာင့္ ငါစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြအတြက္ ငါ ခံျပင္းမိတာ။ မင္းလိုေကာင္ကမ်ား ငါ့ကုိ ကစားရဲတယ္""
အံႀကိတ္ေျပာေသာ စကားတစ္ခြန္းခ်င္းစီက ပိုင္စီး၏ ရင္တြင္း ကုမၼာေဒါသေတြကို ထင္ဟပ္ေနေသာေၾကာင့္ ၾကတ္သီးထစရာ ေၾကာက္လန္႔ဖို႔ေကာငး္သည္။ Down တံေတြးတစ္ခ်က္ ၿမိဳခ်ၿပီး ပုိင့္ပါးႏွစ္ဖက္ကုိ ပြတ္သပ္လိုက္ရင္း
""တို႔ ပုိင့္ကုိ ခ်စ္တယ္ ... အဲ့ဒါ အေႏွာက္အယွက္မဟုတ္ဘူး။ ပိုင့္အနားမွာ တို႔ ေနခ်င္တယ္ ... အဲ့ဒါ ကစားတာမဟုတ္ဘူး။ က်န္းေလာင္ေဝ့နဲ႔ တို႔ကိစၥက အျခားသက္သက္။ ပိုင္နဲ႔တို႔ ကိစၥနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ေျပာရရင္ ပုိင္နဲ႔တုိ႔က ႏွလုံးသားေရးကိစၥ၊ က်နး္ေလာင္ေဝ့နဲ႔တို႔က စီးပြားေရးကိစၥ။ မတူဘူး""
Downလက္ကုိ ပုိင္စီးက အၾကမ္းပတမ္း ေဆာင့္ကိုင္ ဆြဲ ဖယ္ပစ္သည္။ Downလက္ခုံနဲ႔ ေနာက္က နံရံ အရွိန္ျပငး္ျပင္း ႐ုိက္ခက္သြားသည္။ တဆစ္ဆစ္ နာက်င္မႈ႕နဲ႔အတူ ပတ္တီးစညး္ထားေသာ အနာေဟာငး္ ကဲြေၾကာငး္ရာက ေသြးစိမ့္ထြက္လာသည္။ Down အနာကို ညည္းသံမထြက္မိေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းကုိ နာနာဖိကိုက္လိုက္သည္။
""စီးပြားေရး? ငါ့ကုိ နလပိန္းတုံးေကာင္ ထင္ေနလား။ မင္းမွာ ဖင္ခံတတ္တာကလဲြရင္ အျခားဘာအရည္အခ်ငး္ရွိလဲ။ မင္းနဲ႔က်န္းေလာင္ေဝ့ရဲ႕ စီးပြားေရးကိစၥဆိုတာ အိပ္ရာေပၚက ဖင္ခ်ဖင္ခံလုပ္ငန္းႀကီးလား။ ႐ိုး႐ိုးသားသား ကိုယ္က်ဴိးစြန္႔ ဒူးမနာ ေမြးထားတဲ့ အေဖနဲ႔သားပါလို႔ လာမရႊီးနဲ႔။ မိုးႀကဳိးေတြ ပစ္ကုန္လိမ့္မယ္ ... ေကာင္ေလး""
""ဟုတ္တယ္ ... တို႔နဲ႔က်န္းေလာင္ေဝ့ရဲ႕ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ စီးပြားေရးက အဲ့ဒါပဲ။ က်န္းေလာင္ေဝ့မွ မဟုတ္ဘူး။ တို႔ရဲ႕ အသက္ေမြး စီးပြားေရးက အဲ့ဒါပဲ။ တို႔က ပိုင္ခ်ီးက်ဴးသလို ဖင္ခံသိပ္ေတာ္တယ္ေလ""
""မင္းက ဖာေခါင္း ေပါ့""
Downမ်က္ႏွာကုိ တည့္တည့္ၾကည့္လွ်က္ နင့္နင့္သီးသီး ပိုင္စီး၏ေကာက္ခ်က္ခ်ခ်က္။
Downဆြံ႕အသြားသည္။ ဂစ္တာႀကိဳးကို ႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္ဆြဲ လႊတ္လိုက္သကဲ့သို႔ တစ္ကုိယ္လုံးက ေသြးေၾကာေတြ ႐ုန္းၾကြျမည္ဟီးတုန္ရီလာသည္။ ပုိင္စီး၏ အံႀကိတ္စကား တိုးတိုးသာ ျဖစ္ေပမဲ့ ၾကားလုိက္ရသည့္ Downနားထဲ အေတာ္ၾကာ အတြင္းပိုင္း ၿမံဳေနေသာ မီးေတာင္ႀကီး ဝုန္းခနဲ ထ ေပါက္သကဲ့သို႔ တစ္ကုိယ္လုံး ထူပူေပါက္ကြဲထြက္သြားသည္။
Downကုိ ခ်က္ခ်ငး္ မ်က္ရည္ဝဲတတ္လာေစသည္။ ျပဴးက်ယ္သြားေသာ မ်က္လုံးတို႔ကို မ်က္ေတာင္ဖ်ားတို႔က ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖစ္သြားသည္။ က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ကုိ လက္ခုံျဖင့္ သုတ္ဖယ္လွ်က္ ဘာမွ မျဖစ္သလို မ်က္ႏွာကုိ ခပ္တင္းတင္းထားကာ Down ေခါင္းညိမ့္သည္။
ပုိင့္ ေမတၱာတရားကို ရခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဒီေနရာမွာေတာ့ ကုိုယ့္ကုိယ္ကုိ သနားစရာ၊ အားငယ္စရာ မျဖစ္ခ်င္။
အမွန္တရားပဲ။ အမွန္တရားကို ဝန္ခံရတာ ဘာလို႔ ကမာၻႀကီးထဲ ေအာက္စီဂ်င္ ျပတ္လပ္သြားသလို မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္သြားတာလဲ။ ဒီရင္ထဲက ဘာလို႔ နင့္သီး ဆို႔တတ္သြားတာလဲ။ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ျငင္းခ်င္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ေခါင္းစဥ္တပ္ရင္ တို႔က ... တုိ႔က ...
ဂ်ပန္မွာ ေနလာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဒီလို ျမန္မာစကားလုံး ေဝါဟာရ အေခၚအေဝၚ အတိအက် သမုတ္ခံရတာ ပထမဆုံး။ ထုိပထမဆုံးကလည္း ပိုင့္ထံမွ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Down ခံစားခ်က္ ထိခ်က္ျပင္းသည္။
ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ လက္ေခ်ာငး္ေတြ တဆက္ဆက္ တုန္ရီလာသည္။ ဘယ္လိုပဲမ်က္ႏွာေၾကာ တငး္ထားတင္းထား ... Downမ်က္ႏွာေပၚက အေၾကာေတြ မတင္းခံႏုိင္ေတာ့။ မ်က္လုံးေတြစုံမွိတ္၊ တင္းတင္းေစ့ပိတ္ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ ပြင့္အာရင္း အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္ဟစ္ခ်င္လာသည္။ ေနရာမွာ ခ်ဴံးပဲြခ် ေျခဆငး္ ငုိခ်ခ်င္လာသည္။
ပူေလာင္လိုက္တာ။ ဒီလိုအေျပာခံရတာ ... ရင္ထဲ တၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေလာင္ကၽြမ္းပူျပငး္လုိက္တာ။ ႏွလုံးသားကို မီးစနဲ႔ထိုးသလို နာက်င္ေနရေပမဲ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ မျငင္းႏိုင္တဲ့ ဘဝမွန္ျဖစ္ေနလို႔ ပုိနာက်င္ရတယ္။
Down၏ နာက်င္မႈ႕အတိၿပီးေသာ ခံစားခ်က္ႏွင့္ ေသြးေအးေၾကကြဲေသာ အၾကည့္တို႔က ပုိင္စီးကုိ တည့္တည့္ရင္ဆိုင္လာသည္။
""ဟုတ္တယ္ ... အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲ။ တို႔ ခိုးယူဓါးျပတိုတ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား မသဒၶါေၾကးစားေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ပညာမတတ္၊ ေနာက္ခံမရွိတဲ့ အႏုတ္စုတ္ဘဝမွာ ဒီအလုပ္ကလဲြ အျခားေငြမ်ားမ်ားရတဲ့ အလုပ္မရွိဘူး။ အလြယ္လမ္းလိုက္တယ္လို႔ေတာ့ မေျပာေလနဲ႔။ တို႔စေတးထားတာ တုိ႔ဘဝ၊ တို႔ေပးဆပ္ထားတာ တုိ႔ခႏၶာ။ မသတီခ်င္စရာလူေတြနဲ႔ ကုိယ္ခ်ငး္ႏွီးေႏွာရတာ လြယ္ကူတယ္ထင္ေနလား။ တို႔လုိအပ္တဲ့ေငြေၾကးအတြက္ တန္ရာတန္ေၾကး တုိ႔ျပန္ေပးဆပ္ထားတာ ""
အက်ႌရင္ဖက္ကုိ ဆုပ္ကုိင္လွ်က္ ေၾကကြဲစြာ ငိုယိုေနေသာ ေကာင္ေလးကို ပုိင္စီး တစ္ခ်က္ နားလည္ေပးလို႔မရ။
""မင္းက ငါ့တစ္ေယာက္ထဲအတြက္လို႔ ငါထင္ခဲ့တာ။ ဒီလိုလူတကာနဲ႔ ပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ အပ်က္ေကာင္ မင္းကုိ ဘယ္လိုလုပ္ ငါခံစားေပးလို႔ရမွာလဲ။ မင္းက ဒီလိုအတန္းစားမွန္း ငါသိခဲ့ရင္ ငါ့စိတ္ထဲမင္းကုိ ေနရာေပးမိမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းကို အဖက္လုပ္အေရးေပးခဲ့တာေတြအတြက္ ငါ ေနာင္တရတယ္။ ငါေ႐ွ႕ ထပ္မေပၚလာနဲ႔""
""ေရြးစရာမရွိခဲ့ဘူး ... တို႔မွာ ဒီခႏၶာကုိယ္က လြဲ အျခား ပုိင္ဆုိင္မႈ႕မရွိခဲ့ဘူး။ ဒီခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းတည္ၿပီး တို႔ေငြရွာခဲ့တယ္။တို႔လုိ ရခ်င္ရင္ တုိ႔လုိ ရင္းေလ။ ပိုင္ေတာင္ တုိ႔လို ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳး လုပ္ရဲလား။ အေတြးနဲ႔တင္ ရြံမုန္းၾကတ္သီးထဖုိ႔ေကာငး္တဲ့ အလုပ္ကုိ တုိ႔က ေငြေၾကာင့္ လုပ္ခဲ့ရတာ။ ျပည့္တန္ဆာေတြကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔။ ဘဝကေခ်ာင္လည္ေနရင္ သူတို႔ ဒီအလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည့္တန္ဆာေတြမွာလည္း သူတုိ႔ေပးဆပ္မႈ႕နဲ႔ သူတုိ႔ပါ။ သူတုိ႔လို ရခ်င္ရင္ သူတို႔လို ရင္း။ ကိုယ္တုိင္က် မရင္းႏိုင္ပဲ ရင္းရဲလို႔ ရတာကို မကဲ့ရဲ႕ပါနဲ႔။ ဒီအလုပ္အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ သိကၡာ၊ အရွက္တရား၊ ခ်စ္မႈ႕ခ်စ္ရာခံစားခ်က္ေတြကို မီး႐ႈိ႕ျပာဖုံးခဲ့ရတာ""
""အဲ့ဒါဆုိလည္း မင္းဘဝနဲ႔မင္း သာယာေနလိုက္ေလ။ ဘာလို႔ ငါ့ေ႐ွ႕ ထပ္ေရာက္လာေသးလဲ။ ညတစ္ညမွာတင္ မင္းအဆင့္မင္းသိၿပီး ေနခဲ့လိုက္ေတာ့ေလ။ မင္းကုိ တန္ရာတန္ေၾကးငါေပးခဲ့တာပဲ။ မငး္နဲ႔ငါ ဆုံေတြ႔မႈ႕က One Night Stand ျဖစ္ေပမဲ့ မင္းကိုအျခားလူေတြနဲ႔ အဲ့လိုဆက္ဆံ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ငါတစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး။ ငါ့တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ပဲ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါ င့ါရဲ႕မိုက္မဲမႈ႕ပဲ။ ငါ့ကို မင္းလုိက္ဖူးတဲ့ စပြန္ဆာေပးမဲ့ သားေကာင္ေတြလို ပစ္မွတ္ထားခဲ့ေပမဲ့ ... ငါက ငါကေတာ့""
မင္းအေပၚ တစ္ဘဝစာ စိတ္တိမ္းညႊတ္ခဲ့တယ္။ မင္းကို ငါ့မိသားစုနဲ႔ ယွဥ္တဲြစဥ္းစားခဲ့တာ။ မင္းေၾကာင့္ ငါ့မိသားစုအေပၚ ငါ အျပစ္ရခဲ့တယ္။ မင္းကုိ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဖို႔ ငါ့မွာ အေရးတယူ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားခဲ့ရတာ။ မင္းက ဒီလုိေကာင္စားျဖစ္ေနရင္ မင္းကုိ ငါ တန္ဖိုးထားမိမွာမဟုတ္ဘူး။ ငါ့ေသြးသားဆႏၵအတြက္ အဲ့ညကလို တစ္ညျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ညျဖစ္ျဖစ္ တန္ရာတန္ေၾကးေပး ေျဖေဖ်ာက္မိမွာ။ မင္းကုိ အဖိုးတတန္ထား ရင္ခုန္မိတာေတြအတြက္ ငါႏွေျမာလိုက္တာ။
""ခ်စ္လို႔ ... ခ်စ္လို႔ ပုိင့္အနားေနခ်င္ခဲ့တာ""
""ခ်စ္တယ္? ... မင္းနဲ႔အေပးအယူ မွ်တခဲ့တဲ့ ဘိုးေတာ္ေတြဆီမွာ ခံၿပီး ေဘာက္ဆူးအေနနဲ႔ ေျပာတဲ့ ေမတၱာလက္ေဆာင္စကားလား""
""ပုိင္!...""
""ဒီလိုညစ္ေထးေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔မ်ား ငါ့အနားေနခ်င္ေသးတယ္""
Downကုိ စိတ္ပ်က္စရာလူသားတဖြယ္ ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး မႏွစ္ၿမဳိ႕စြာ ၾကည့္လွ်က္ ပုိင္စီးက မတူမတန္ ႏွိမ့္ခ်သည္။
""တုိ႔ခႏၶာကုိယ္က ေလာကဓံေၾကာင့္ ညစ္ေထးခဲ့ေပမဲ့ တုိ႔အခ်စ္က ျဖဴစင္ပါတယ္။ ဟိုးးးအရင္ကေရာ အခုေရာ ေသသည့္တုိင္ တုိ႔အခ်စ္က ပိုင့္တစ္ေယာက္ထဲ""
""လူတကာ တတ္ခြ ထိုးသြငး္ေနတဲ့ မငး္ခႏၶာကုိယ္ကုိ ငါ က ၾကည္ျဖဴမယ္ထင္ေနလား""
""အခ်စ္ကို ခႏၶာကုိယ္နဲ႔ တုိင္းတာေစ်းျဖတ္လိုက္တာလား ... ပိုင္""
""ဘာ!""
""တို႔ကို ညစ္ေထးတယ္လို႔ ေျပာတဲ့ ပုိင့္ခႏၶာကုိယ္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေနလဲ။ အဲ့ဒီ့ဖာေခါင္းကို တစ္ခ်ိန္က ပိုင္လည္း လိုအပ္ခဲ့တာပဲေလ။ လိုအပ္လို႔ ရွာေဖြေခၚခဲ့တာမဟုတ္လား။ tokyo ညတစ္ည ... တို႔နဲ႔ေပါငး္ဖက္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး တို႔နဲ႔ပုိင္က တသားထဲျဖစ္သြားၿပီ""
အနားကို တိုးကပ္ ေလွ်ာက္လာေသာ Downကုိ ပုိင္စီး တအံ့တၾသၾကည့္ေနသည္။ ဘာမွတုံ႔ျပန္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့သည့္ ပိုင္စီးကို Downက တစ္ခ်က္ေလွာင္ရယ္ၿပီး
""လူေတြကေလ သိပ္တရားက်ဖို႔ေကာငး္တယ္။ ကုိယ္တုိင္က် မေကာငး္ပဲနဲ႔ ဘာလို႔ အေကာင္းကိုပဲ လိုခ်င္ေနၾကတာလဲေနာ္။ ကိုုယ္တုိင္က် ဖာေခၚခ်ၿပီး ဖာကို ဘာလို႔ ႐ြံ႕မုန္းျပေနတာလဲ။ ဖာေခၚခ်တဲ့ သူကလည္း ဖာေခါင္းပဲ မဟုတ္လား""
ေက်ာက္႐ုပ္ကဲ့သို႔ ၿငိမ္သက္သြားေသာ ပိုင္စီးခါးကို Downတုိးဝင္ဖက္တြယ္လိုက္သည္။
""တုိ႔ ပုိင္ကလဲြၿပီး အျခားဘယ္သူ႔ကုိမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ကုိ အခုအခ်ိန္မွာ ပိုင့္ကို တုိ႔အလိုအပ္ဆုံးျဖစ္ေနတယ္။ တုိ႔ဘ၀တစ္ခုလုံး ... ဟက္ ... တစ္ခုလုံးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ၊ တို႔ရဲ႕က်န္႐ွိေနတဲ့ ဘ၀တစ္ပုိငး္တစကို ပုိင့္အနားမွာ ကုန္ဆုံးခ်င္တယ္၊ ပုိင့္ရင္ခြင္မွာ ခိုလႈံရင္း တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကို ရင္ဆုိင္ခ်င္တယ္""
ပုိင္စီးကရင္ခြင္ထဲမွာ ကပ္ေနေသာ Downကုိ ဆြဲထုတ္ကာ Down မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္ မ အုပ္ ကုိင္သည္။ တျဖည္းျဖည္းငုံ႔က်လာေသာ ပုိင္စီး၏ မ်က္ႏွာကို Downက လည္တုိင္ဆန္႔ မ်က္ႏွာေမာ့လွ်က္ မ်က္လုံးတုိ႔ကုိ မွိတ္ကာ ေစာင့္ႀကဳိေနသည္။
ပိုင္စီးက Downမ်က္ႏွာကုိ အားျဖင့္ ဆုပ္ညွစ္ကုိင္လွ်က္ Downမ်က္ႏွာထက္ ပင့္သက္႐ႈိက္ေမာေနသည္။ Downက ပုိင္စီး၏အက်ႌစကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။
မ်က္လုံးမွိတ္ထားေပမဲ့ ပုိင္စီး၏ ႏႈတ္ခမ္းက Downႏႈတ္ခမ္းေပၚ စကၠဴ စာရြက္တစ္႐ြက္ အထူေလာက္သာ ကြာေတာ့မွန္း ခံစားလို႔ရသည္။
Downမ်က္ရည္စတုိ႔ ပုိင္စီးလက္ခုံေပၚ ျဖတ္သန္းစီးက်သြားသည္။
ဒီေလာက္နဲ႔ တုိ႔ ကို လက္ခံေပးပါေတာ့ ... ပုိင္
ပုိင္စီး၏ အသက္႐ႈႏႈန္းျပငး္ျပငး္ေၾကာင့္ Downမ်က္ခြံတို႔ ဖြင့္ဟလာသည္။ ပုိင္စီးက Downမ်က္ႏွာကို အုပ္ကုိင္ထားရင္းမွ Downမ်က္လုံးကုိ ၾကည့္ကာ
""႐ြံလြန္းလို႔ ဆက္မတိုးႏိုင္ေတာ့ဘူး""
Down မ်က္ႏွာကို တြန္းလႊတ္ကာ ပိုင္စီးက ထြက္သြားေတာ့သည္။
Downတစ္ေယာက္ ေျခမခိုင္စြာ ေနရာမွာ လဲက်ကာ ပါးစပ္ထဲ လက္ေခ်ာင္းထုိးကိုက္လွ်က္ တ႐ႈိက္မက္မက္ ငိုခ်မိသည္။
တခ်ိဳ႕ေသာ ရွင္သန္ျခင္းေတြက ေသဆုံးျခင္းထက္ ပိုခတ္ခဲဒုကၡမ်ားလြန္းတယ္။
________________
ေပ်ာ္လိုက္တာ 😋😋
ကိုယ့္ကေလးေတြအတြက္ အရင္အပတ္က အေၾကြးကို ကုိယ္ျပန္ဆပ္ႏိုင္ၿပီ
အခုအပုိင္းမွာ ဇာက္ေကာင္ေတြက ပုံေပၚပါၿပီ။
ကုိယ္ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ေမမမႏိုင္ကို စိတ္ဝင္စားတယ္။
(ရွားရွားပါးပါး မိန္းကေလးဇာတ္ေကာင္ကုိ စိတ္ဝင္စားတာေပါ့ 😙)
ေမမမႏိုင္ က ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖက္ မဟုတ္တာကို ခန္႔မွန္းမိၾကေရာေပါ့။
ဒီလိုဆုိတုိင္း အက်င့္ပဲထုိင္ပုတ္ေနမဲ့ မိန္းမမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး။
ထက္ျမတ္တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ မာန္ကို ေမမမႏိုင္မွာ ေတြ႔ျမင္ရမွာပါ။
ကုိယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းကုိ ဘယ္လို ပညာသားပါပါ လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႔ ထိန္းသိမ္းမလဲ 🤔🤔
အားျပငး္တဲ့သူတို႔သုံးေယာက္ ဘယ္လိုဆုံမလဲ။ ဘယ္လို လူလည္က်မလဲ။ ကုိယ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရေအာင္ 🤔🤔
ဇာက္လမ္းက တကယ္ေကာငး္ပါတယ္ 🤩🤩
ကိုယ္ကေလ အျပင္မွာသာ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ယုံၾကည္မႈ႕မရွိတာ။
ငါအရမ္းေခ်ာေနလား၊ ဟိုတစ္ေယာက္ ငါ့ကို ႀကိတ္ေၾကြေနလား၊ ငါ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းေနလား
မလုံမလဲျဖစ္ရတယ္ 😪😪
ဒါေပမဲ့ Wattpadမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယုံတယ္။
ငါ့ဇာတ္လမ္း၊ ငါ့ဇာတ္ကြက္စီစဥ္မႈ႕
ငါႏိုင္ေအာင္ ကိုင္တြယ္ႏုိင္ရမယ္ 😇😇
ဇာတ္လမ္းအေပၚမွာ ျဖစ္တည္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္အားထက္သန္မႈ႔ကို ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကမွ ႐ိုက္ခ်လို႔မရဘူး။
ဇာက္လမ္းဇာတ္ကြက္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကုိယ္ ဘယ္သူ႔စကားမွ နာခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ့္ဇာက္လမ္းသြားသလို ကုိယ္ခ်ျပမွာပါ 😎😎
အေရးအသားလိုအပ္တာ၊ စာလုံးေပါင္းအမွား၊ ဇာတ္လမ္းအေပၚ ေဝဖန္သုံးသပ္မႈ႕ ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး အားလုံးကုိ အၿမဲႀကဳိဆုိေနပါတယ္ 🤗🤗
ဖတ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ 😍😍
ကၽြန္ေတာ့္စာဖတ္ေပးတဲ့ မိတ္ေဆြအေပါင္းကို တအားခ်စ္ပါတယ္❣️ (မခဲၽြတာ ၾကာလို႔ 😝)
3:27 PM
6/23/2018
အိမ်ကို မဖိတ်ခေါ်ဘဲ ရောက်လာပြီး မ မထင်ထားသည့် အကြောငး်အရာကို ပြောသော ဧည့်သည်ကြောင့် မ စိတ်ရှုပ်မိသည်။ ဧည့်သည်ထက် အင်း ... ယောင်းမ လို့ပဲသုံးရတော့မှာပေါ့။ မန္တလေးက မောင့်အကို ကိုပိုင်ဇေ၏ ဇနီးဖြစ်သူ သင်းချယ်ရီထွေးက မောင် အလုပ်သွားချိန် အိမ်ကို ရောက်လာသည်။
""ပိုင်စီးကို နားဝင်အောင် ပြောနိုင်မဲ့လူက အစ်မ ပဲရှိပါတယ်။ သူေဋ္ဌးကြီးဦးပိုင်အာဏာရဲ့ သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုပိုင်ဇေအတွက် တရားမျှတမှု့ရှိအာင် လုပ်ပေးပါ... အစ်မ""
ကျဆင်းလာသော မျက်ရည်တွေကို ရှိုက်သံအားဖြည့်လျှက် လက်ကိုင်ပဝါတစ်ထည်ဖြင့် တို့ကာ သုတ်ခါ အသနားခံတောင်းဆိုနေသည့် ယောင်းမ။
""မောင်တို့မိသားစု အမွေကိစ္စတွေကို အစ်မသေချာမသိဘူး။ စိတ်လည်းမဝင်စားဘူး။ နားလည်းမလည်ဘူး။ မောင်နဲ့တိုတ်ရိုက် ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းတာ အထိရောက်ဆုံးပါ""
""ပိုင်စီးက ဘယ်လိုမှ ညှိနှိုင်းလို့မရအောင် ညစ်နေတယ် အစ်မ။ ကိုပိုင်ဇေအတွက် တစ်ပြားတစ်ချပ်တောင် ပေးဖို့ စိတ်မရှိဘူး""
""ပေးဖို့စိတ်မရှိဘူးတဲ့လား""
မ က ချယ်ရီထွေး၏စကားကို သံယောင်လိုက် ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်သည်။
""အိမ်ရှေ့က ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ လူကိုဖြစ်ဖြစ် ဆွဲခေါ်မေးကြည့်ပါ။ ဆယ်သက်စားမကုန်တဲ့ မိဘအမွေအနှစ်မှာ သားနှစ်ယောက်ရှိတဲ့အထဲ သားကြီးဖြစ်သူက တစ်ပြားတစ်ချပ်မှ မရတာ တရားပါရဲ့လား အစ်မ""
တည်ငြိမ်အေးဆေးနေသော မ မျက်နှာ အမူအရာ ခက်ထန် ပြောင်းလဲသွားသည်။
""ညီမ! မောင့်ကို အဲ့လို မစွပ်စွဲပါနဲ့။ အဖေ အိပ်ရာထဲ လဲကထဲက နောက်ဆုံးအချိန်အထိ မောင်က ညီမတို့ မိသားစုကို ဆက်သွယ်ခဲ့တယ်။ အိုမင်းမစွမ်းတော့တဲ့ အဖေ့ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘဲ အဖေ့အသုဘကိုတောင် မလာခဲ့တာ သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ချေွးမတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဖြစ်သင့်ရဲ့လား။ ညီမတို့ အိမ်ထောင်ရေးကို အစပိုငး်မှာ အဖေက ဘယ်လိုပဲ သဘောမတူဘူးပြောပြော ... အဖေအိပ်ရာထဲလဲသွားချိန်မှာ ကိုပိုင်ဇေကိုပဲ တမ်းတနေတာ။ အနားမှာ ပြုစုပေးတဲ့ မောင့်ကိုမှ အားမနာ၊ ညီမယောကျား် ကိုပိုင်ဇေကိုပဲ သတိရအောက်မေ့နေခဲ့တာ။ အခုချိ်န်ကျမှ ညီမတို့ဝတ္တရား ပျက်ကွက်ခဲ့တာတွေအတွက် မောင့်ကို မကောငး်မပြောပါနဲ့။ မ သည်းခံမှာ မဟုတ်ဘူး""
ချယ်ရီထွေး ပါးစပ်အဟောငး်သားဖြစ်သွားသည်။
""ပိုင်စီးက ... ကျွန်မတို့ကို ဆက်သွယ်ခဲ့တယ်တဲ့လား ... မဟုတ်ရပါဘူး အစ်မရယ်။ အဖေမကျန်းမာတာကို သိဖို့နေနေသာသာ အဖေ့အသုဘကိုတောင် အများပြည်သူ သတင်းစာမှာ ကြေညာထားမှ သိခဲ့ရတဲ့ ဘောင်မဝင်တဲ့ သားနဲ့ချေွးမပါ။ အဖေက ... အဖေက ကျွန်မတို့ကို ခွင့်လွှတ်ပေးခဲ့တာလား။ မသိခဲ့ရပါဘူး။ အဖေသေသွားသည့်တိုင် ကျွန်မတို့ကို ခွင့်မလွှတ်ခဲ့ဘူးစိတ်နဲ့ ကိုပိုင်ဇေ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေခဲ့တာ။ ကိုပိုင်ဇေ ... ရှင် ...စိတ်အေးလိုက်ပါတော့။ ရှင့်အဖေက ရှင့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးခဲ့ပါတယ်တဲ့။ ရှင့်ကို သတိတရ ရှာဖွေခဲ့ပါတယ်တဲ့။ ညီဖြစ်သူရဲ့ တစ်ကိုယ်ကောငး်ဆန်မှု့တွေမှာ သနားဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ငါ့ယောကျား် ... ""
ချယ်ရီထွေးက ဝမ်းနည်းပက်လက် ရင်ထု ငိုကြွေးမြည်တမ်းလေသည်။
ဘာတွေလဲ? အခု ကိုပိုင်ဇေမိန်းမ ပြောတာတွေက တကယ်လား။
တကယ် ဖြစ်နေရင် .... မောင့်ဖက်က မရိုးသားတာပေါ့။
အဖေနဲ့ကိုပိုင်ဇေတို့မိသားစုကြားမှာ မောင် ဘာတွေ ကွယ်ဝှက်ထားလဲ။
မောင့်အဖေ အမွေကိစ္စမှာရော ဘာတွေ ရှုပ်ထွေးနေလဲ။
မ, သိသလောက်က ... ကိုပိုင်ဇေနဲ့ချယ်ရီထွေးကို အဖေက သဘောမတူခဲ့ဘူး။ အဖေအိပ်ရာထဲ လဲချိ်န် အဖေက သားကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုပိုင်ဇေကို လွမ်းဆွတ်တမ်းတပြီး ဖြစ်ပြီးသမျှ ခဝါချ၊ ကိုပိုင်ဇေနဲ့ချယ်ရီထွေးကို ရန်ကုန်ပြန်လာဖို့ တောင်းဆိုတယ်။ မောင်က အဖေ့ဆန္ဒအရ မန္တလေးက ကိုပိုင်ဇေတို့ကို ဆက်သွယ်ခဲ့တယ်။ ကိုပိုင်ဇေက အဖေ့ကို နာနာကြည်းကြည်းဖြစ်နေပြီး အဖေ့ရဲ့တောငး်ဆိုမှု့ကို လက်မခံဘူး။
မောင်ပြောပြစဉ်က မ မှာ အိပ်ရာထဲလဲနေတဲ့ အဖေ့ကို လျစ်လျူရှုနိုင်ခဲ့တဲ့ ကိုပိုင်ဇေကို တအားရွံမုန်းသွားခဲ့သည်။ အတိတ်က ပက်သက်ခဲ့ဖူးသူ ယောကျား်တစ်ယောက်အနေဖြင့် ပြန်မတွေးချင်စရာကောငး်စွာ စိတ်နာခဲ့သည်။
အခု... ချယ်ရီထွေးစကားအရ မောင် ပြောတာတွေက မဟုတ်မမှန်ဘူးလား။
ချယ်ရီထွေးစကားတွေက အမှန်ဖြစ်နေရင် မောင်က ညာခဲ့တာလား။
သိပ်သံယောဇဉ်ကြီးတဲ့ အကိုနဲ့အဖေဖြစ်သူကြား မောင် သွေးကွဲစေခဲ့တာလား။
မောင့်ရဲ့အလိမ်အညာတွေကြောင့် အဖေက သေသည့်တိုင် သားကြီးဖြစ်သူ ကိုပိုင်ဇေနဲ့ပတ်သက်ပြီး စိတ်ချမ်းသာမှု့မရခဲ့သလို ကိုပိုင်ဇေလည်း အဖေနဲ့ပတ်သက်ပြီး စိတ်ချမ်းသာမှု့မရခဲ့။ တကယ်ဆို အဖေနဲ့ကိုပိုင်ဇေမှာ ကိုယ်စီ ခွင့်လွှတ်မှု့နဲ့သိတတ်မှု့တွေ ရှိနေခဲ့တာပဲ။
အမွေကျတော့ရော ...
""အမွေ ရသင့်ရထိုက်တာ မောင် မလွှဲပေးဘူးလား""
မ ရဲ့ စိတ်ဝင်တစား မေးခွန်း။ ချယ်ရီထွေးက ဖြည်းညှင်းစွာ ခေါင်းခါရမ်းသည်။
""အဖေ့သေတမ်းစာမှာ ကိုပိုင်ဇေအတွက် ခြူးတစ်ပြားမပါဘူးလို့ ပိုင်စီးပြောခဲ့ပါတယ်""
မြတ်စွာဘုရား!
မေမမနိုင် အံ့သြမှု့ကြောင့် မျက်လုံးပြူး မျက်စံပြုူးဖြစ်သွားသည်။
မဖြစ်နိုင်တာ။ အဖေ့သေတမ်းစာမှာ ကိုပိုင်ဇေအတွက် ဘာမှ မပါတာက မဖြစ်နိုင်ဘူး။ အဖေနောက်ဆုံးအချိန်မှာ မ အနီးကပ်ပြုစုပေးရသူမို့ အဖေနဲ့မောင့်ကြားက ဆက်ဆံရေးကို မ သိသင့်သလောက် သိသည်။
အဖေက မောင့်ကို မကြည်။ မောင့်ကို ဘေးငုတ်တုတ်ထားပြီး သားကြီးကိုပိုင်ဇေကိုသာ ဆီမန်းမန်းသလို တတွတ်တွတ် တမ်းတနေခဲ့တာ။
တစ်ခါက ... ကိုပိုင်ဇေကို ခေါ်မလာပေးနိုင်တဲ့ မောင့်ကို အဖေက စိတ်တွေကြီးပြီး အနားမှာရှိတဲ့ ကြွေပန်းကန်လုံးနဲ့ ကောက်ပေါက်တာ။ မောင့်နဖူး နှစ်ချက်ချုပ်လိုက်ရသည်။
သားနှစ်ယောက်ရှိတာကို သားကြီးအပေါ် အဖေ့ရဲ့ သိသိသာသာ မျက်နှာလိုက်မှု့တွေကြောင့် မောင့်ကိုသနားပြီး အဖေ့ကို မ, စိတ်ကွက်မိပါသေးသည်။
သားချငး်အတူတူ ကိုပိုင်ဇေ့ကို ပိုခဲ့တဲ့ သူေဋ္ဌးကြီးဦးပိုင်အာဏာက သူ့သေတမ်းစာမှာ ကိုပိုင်ဇေအတွက် ဘာမှ မစီစဉ်ပေးတာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး။
အဖေနဲ့သားကို ခွဲတဲ့အပြင် မိဘအမွေကို တစ်ယောက်ထဲ လက်ဝါးကြီးအုပ်တာမျိုးက သားတစ်ယောက်အနေနဲ့၊ မွေးချင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ လုံးဝ မလုပ်သင့်ဘူး။ သူတို့က မောင့်ရဲ့ သွေးရင်းသားရင်း အရင်းအချာတွေလေ။
သွေးရင်းသားရင်းအပေါ်မှာတောင် သစ္စာဖောက် ရက်စက်တဲ့မောင်က သွေးမနှောတဲ့ မ အပေါ်မှာရော ...
မ ကိုယ့်အတွက်ကိုယ် စိတ်ပူမိသွားသည်။
လုံးဝအဖြူရောင်ဟု ထင်ထားမိသမျှ အခု အရောင်သမ်းလာသောအခါ မ တစ်ဘဝလုံး ပုံအောလောင်းကြေးထပ်ထားသော မ လောငး်ကြေးအပေါ် မ စိုးရိမ်စပြုလာသည်။
မောင် ... ဒီလို အောက်တန်းကျတဲ့အလုပ်ကို မလုပ်ကောငး်ဘူးနော်။
မ ယုံလို့ ရမလား။ မောင့်ကို မ ယုံချင်သေးတယ်။
""မောင်မိသားစုကိစ္စကို မောင်နဲ့ပဲ ရှင်းပါ။ ညီမတို့က မောင်နဲ့ပတ်သက်မှ မ, တော်စပ်ရမဲ့ အသိုင်းအဝိုငး်ပါ။ မ နဲ့ အနေသာကြီး။ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး မောင်က မ ကို တခွန်းမတိုင်ပင်ထားဘူး။ မ က မောင့်ရဲ့လုပ်ကျေွးစာကို မှီခိုနေတာပါ။ ယောက္ခထီးရဲ့ အမွေနဲ့ မဟုတ်ဘူး။ အပြင်ကိစ္စတွေနဲ့ အပြင်လူတွေကြောင့် မောင်နဲ့မ ရဲ့ မိသားစုတွင်း ကတောတ်ကဆ မဖြစ်ချင်ဘူး""
""ပိုင်စီးလွန်တာ အစ်မ လည်း သိသင့်သလောက်သိမှာပါ။ လင်ယောကျား်ကို ကောငး်ရာကောငး်ကြောင်း ထိန်းသိမ်းရမှာ ဇနီးတစ်ယောက်ဝတ္တရားပဲ မဟုတ်လား။ ပိုင်စီးနာခံမဲ့သူက အစ်မအပြင် မရှိလို့ ညီမတောင်းဆိုရတာပါ""
မ က လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်၊ ခါးကြော မတ်၊ ချယ်ရီထွေးကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်လျှက်
""မောင့်ကို ကောငး်ရာကောငး်ကြောင်း ထိန်းသိမ်းရအောင် မ က မောင့်ရဲ့ မိန်းမပါ၊ အမေ မဟုတ်ဘူး။ မ မိသားစု ကောငး်ရာကောင်းကြောငး်ကိုပဲ မ ထိန်းသိမ်းနိုင်မယ်။ လင်ယောကျား်ဆိုတာ ကိုယ့်မိသားစုကောငး်စားရေးအတွက် ကောငး်တာလည်း လုပ်မှာပဲ၊ မကောငး်တာလည်း လုပ်မှာပဲ။ မ ကတော့ မိသားစုအတွက်လုပ်တဲ့ မောင်ရဲ့လုပ်ရပ်တွေက ကောငး်ကောငး်ဆိုးဆိုး အပြစ်မတင်ဘဲ မောင်နဲ့ဆိုးတူကောငး်ဖက် မောင့်ကို နားလည်ပေးမှာပါ""
မ စကားကုန်ပြောပြီး ထိုင်နေရာက မတ်တပ်ထရပ်သည်။ ဧည့်ခန်းက ထွက်သွားရန် ပြင်စဉ် ...
""အသွင်တူမှ အိမ်သူဖြစ်တယ် စကားမှာ ရှင်နဲ့ပိုင်စီးကို လက်ခံမိတယ်။ ယောက်ျားဖြစ်သူနဲ့ မိန်းမဖြစ်သူ စိတ်ဓာက်ချငး်က ပုံတူရိုက်ထားသလိုပဲ။ ပိုင်စီးက ဒီလိုလူဖြစ်နေရင်တောင် ကိုပိုင်ဇေချစ်မြတ်နိုး်တဲ့ ရှင်ကတော့ ပိုင်စီးနဲ့ မတူလောက်ဘူး ထင်ခဲ့တယ်။ ရှင်တို့နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်အတွက်ကိုယ် ကြည့်တတ်ကြတဲ့ လူတွေချညး်ပါပဲလား""
မ က ဆိုဖာမှာ ထိုင်နေသော ချယ်ရီထွေးကို လည်စောင်းငဲ့ကြည့်ကာ
""မောင်နဲ့မကို လိုက်ဖက်ညီကြောင်း ချီးကျူးတာက ချီးကျူးတာပေါ့။ မဆိုင်တာတွေ မထည့်စေချင်ဘူး""
ချယ်ရီထွေးက ထရပ်လာပြီး မထီမဲ့မြင် ရယ်သည်။ မ အနား တိုးကပ်လျှက် မ မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ
""မဟုတ်မှလွဲရော ... ရှင် ပြတ်သားပြနေတာက အခုထိ ကိုပိုင်ဇေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရှင့်ခံစားချက်တွေ မကုန်သေးလို့လား""
""မင်း မရိုင်းစိုင်းနဲ့""
""ကိုပိုင်ဇေက ရှင့်ကို သစ္စာမဲ့ခဲ့လို့ အခုထိ အငြိုးတွေမပြေနိုင်သေးပဲ ကိုပိုင်ဇေကို ကလဲ့စားချေချင်နေတုန်းလား။ တော်ရောပေါ့ ... ညီဖြစ်သူကို ကောက်ယူပြီး မင်္ဂလာပွဲကြီး စည်စည်ကားကား ကျငး်ပခဲ့တာနဲ့တင် ရှင့် အငြိုးတွေ ပြေသင့်ရောပေါ့""
""မင်းစကားတွေ လွန်နေပြီ။ အတိတ်က ဘာတွေပဲ ဖြစ်ခဲ့ပါစေ။ အခုချိန်မှာ ကိုပိုင်ဇေနဲ့ငါက ခဲအိုနဲ့ခယ်မစိတ်ထက် မပိုဘူး""
""ကိုပိုင်ဇေက ရှင့်အပေါ် မေတ္တာရော သစ္စာရော မပျက်ခဲ့ပါဘူး။ ညီဖြစ်သူရဲ့ ယုတ်မာမှု့ကြား ကျွန်မကို ကာကွယ်ပေးခဲ့ရုံပါ။ ရှင်ကသာ ကိုပိုင်ဇေအပေါ် မေတ္တာရော သစ္စာရော ပျက်ပြားခဲ့တာ။ ဘယ်လောက်စိတ်နာတယ် ရှိပါစေဦး ... နှစ်ချီတွဲလာတဲ့ ချစ်သူရဲ့ ညီနဲ့ ယူနိုင်ရတာလဲ။ လက်စားချေတာဖြစ်ရင်တောင် ရှင့်လက်စားခြေနည်းက အောက်တန်းကျ ပက်စက်လွန်းတယ်""
""မင်း တော်လိုက်တော့၊ တို့ အိမ်ထဲက အခုထွက်သွား""
""ဒါမှမဟုတ် ... အစ်ကိုနဲ့တွဲနေကထဲက ညီဖြစ်သူအပေါ် စိတ်ယိမ်းယိုင်နေတာလား။ အဲ့ဒါကြောင့် အခွင့်အရေးရလာတော့ ...""
ဖြန်း!
ချယ်ရီထွေးရဲ့ ပါးတစ်ဖက် ပူထူသွားသည်။
မ အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ
""လူတစ်ယောက်မှာ မွေးထားတဲ့ မိ်ဘအဆင့်အတန်းက သိပ်သက်ရောက်တာပဲ။ ပြောပုံဆိုပုံက မိဘတွေရဲ့ စရိုက်ကို ဖော်ကျူးနေတယ်""
""အကိုနဲ့တွဲနေရင်း ညီနဲ့ ကြိတ်ပုန်းခုတ်နေတဲ့ ရှင်ကရော သိပ်မြင့်မြတ်လား""
""မင်း!!!""
ထပ်မြှောက်လာသော လက်တစ်ဖက်ကို အမိဖမ်းကိုင်ပြီး မ ကို ဆောင့်တွန်းသည်။ မ ထိုင်ခုံပေါ် လဲကျသွားသည်။
""အစက ပိုင်စီးအကြောငး်ကို သိတော့ ပိုင်စီးရဲ့မိန်းမ ရှင့်ကို သနားတယ်၊ မိန်းမသားချင်းစိတ်ပူမိတယ်။ ကျွန်မကိုက ခံစားချက်လွန်ကဲခဲ့တာပါ။ ရှင်ရော ရှင့်ယောကျား်ရော တကယ်ကြောက်ဖို့ကောငး်တယ်။ ပိုင်စီး သူ့မိန်းမကို သည်းသည်းလှုပ်တာ မအံ့သြတော့ဘူး။ ပိုင်စီးက အဆိပ်ပြင်းတဲ့မြွေတစ်ကောင်ဖြစ်ရင် ရှင်က သိပ်ကိုလိမ္မာပါးနပ်တဲ့ မြွေအလဗ္ဗာယ်တစ်ယောက်ပဲ။ ရှင့်မှာ ပိုင်စီးကို ချူပ်ကိုင်နိုင်တဲ့ အရည်အချငး်တွေ ရှိတယ်""
မဲ့ပြုံးတစ်ချက်နှင့် ချယ်ရီထွေးက အနိုင်ပိုင်းပြော ထွက်သွားသည်။
မ က လဲကျနေရာမှာ တုပ်တုပ်မလှုပ် အတွေးများစွာဖြင့် ထိုင်ငေးငိုင်နေသည်။
မောင့်ကို ကာကွယ်ပြောဆိုမိတာ သူမ မမှားဘူး။ ကိုယ့်လင်မယားအချငး်ချငး် ဖြစ်တာကဖြစ်တာ။ မောင်ဘယ်လောက် ဆိုးသွမ်းနေပါစေ၊ အပြင်လူနဲ့ယှဉ်လာရင် မောင့်ရဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်အနေနဲ့ မောင့်ဖက်က ရပ်တည်ပေးရမယ်။
ကိုပိုင်ဇေနဲ့ပတ်သက်ပြီး မောင်မတရားတာမှန်ရင်တော့ မောင့်ကို ဖြစ်သင့်ဖြစ်ထိုက်တာ နှစ်ကိုယ်ကြား ပြောရမယ်။
အခု သင်းချယ်ရီထွေး သူမကို ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း စွပ်စွဲပြောဆိုသွားသည်။ ကိုယ်တို့ဖက်က မှားနေသူဖြစ်လေတော့ အပြောခံရမှာဧကန်ပင်။ ကိုယ်သာ ချယ်ရီထွေးနေရာမှာဖြစ်လျှင် ကိုယ့်ခင်ပွန်းအတွက် ချယ်ရီထွေးလို ပြုမူပြောဆိုမိမှာပဲ။
ချယ်ရီထွေးက ခင်ပွန်းအတွက် တိုတ်ပွဲဝင်နေသလို မ လည်း မောင့်ဖက်က စစ်ကူပေးရမယ်။ မောင့်ကို သူမာျး အပြောခံ၊အနှိမ်ခံ အဖြစ်မခံနိုင်။ မ ပဲ အပြောခံလိုက်မယ်။ မ ရဲ့ ခင်ပွန်း မောင်က သူများ နှိပ်ကွက်တာခံရမဲ့ လူ မဟုတ်ဘူး။
ချယ်ရီထွေးရှေ့မှာ မ က ပိုင်စီးကို အကာအကွယ် ပေး ပြောခဲ့ပေမဲ့ မ စိတ်ထဲမှာ ကိုပိုင်ဇေ့အတွက် တရားနညး်လမ်းကျကျ ဖြစ်သင့်တာ ဖြစ်ရန် မောင့်ကို ပြောရပါဦးမည်။
ဖုန်းမြည်သံကြောင့် မ အတွေးတွေထဲက အသိတရား နိုးကြားလာကာ ဖုန်းကောက်ကိုင်လိုက်သည်။
""ဟယ်လို""
""မ... ဒီည ပွဲအတွက် အဆင်သင့်ပြင်ထားတော့နော်၊ နောက်နှစ်နာရီလောက်နေရင် ဇွဲရန်လာလိမ့်မယ်""
မ နှုတ်ခမ်းကိုက်မိသည်။
ဟုတ်သားပဲ။ ဒီနေ့ ဦးနေထွန်းလင်းရဲ့ ရွှေရတု ငွေရတု ညစာစားပွဲရှိတာ။ တော်သေးတာပေါ့ ... မောင် ဖုန်းကြိုဆက်ပေးလို့။ မဟုတ်ရင် မ မေ့နေမှာ။ မောင်လည်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတဲ့ကြားက သတိတရဖုန်းဆက်ပေးရှာတယ်။
""ဟုတ်ပါပြီ မောင်။ အခု နားရာလေးက အိပ်နေတုန်းပဲရှိသေးတယ်။ မ နားရာလေးကို နှိုးပြီး အဆင့်သင့်ပြင်ထားလိုက်ပါ့မယ်""
-------------------
""အများကြီး မသောက်နဲ့နော် ... မောင်""
မ, နားနားကပ် သတိပေးတော့ မောင်က အသိအမှတ်ပြု ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်သည်။
မောင်က ဇနီးမယားကို သိပ်ပွဲထုတ်တတ်တဲ့ သူပါလေ။ ဘယ်ပွဲအခမ်းအနားတတ်ရ တတ်ရ မ,မပါလို့ မရ။ အခု သမီးလေးခိုနားရာရှိလာတော့ မ အပြင် သမီးပါ ပွဲတိုင်း မောင့်နောက်တကောက်ကောက် လိုက်ရသည်။
မောင်က သမီးလေးခိုနားရာကို သိပ်ချစ်သည်။ လူကြားသူကြား ဧည့်သည်တွေနဲ့ ဘယ်လိုအရေးကြီး အကြောငး်အရာကို ပြောနေဆိုနေ သမီးလေးကို မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ပိုက်ချီထားတာ မပျက်။
မောင် အနားရှိရင် သမီးလေးခိုနားရာကို မ ထိန်းစရာမလို။ နားရာလေးကလည်း သူ့အဖေနဲ့သာဆို မ ကို သိပ်မကပ်။ ကလေးတွေက လက်သာယာမှာ နေတတ်ကြတယ်လေ။
""ပိုင်စီးတို့ မိသားစုလည်း လာတာကိုး""
အရှေ့မှာ စကားပြောကောင်းနေတုန်း ကျောနောက်ပါးမှ နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည့် ကျန်းလောင်ဝေ့။ မျက်နှာမမြင်ရသေး အသံကြားရုံနဲ့ ပိုင်စီးမျက်နှာက မကြည်ဖြူခြင်းတို့။ သို့သော် ပိုင်စီးက အပြုံးယောင်တစ်ခုကို မျက်နှာမှာ ဆွဲတင်လျှက် အသံကြားရာ အနောက် လှည့်ကြည့်သည်။
တစ်ခုခုပြန်တုံ့ပြန်ဖို့ ပြင်သည့် ပိုင်စီး နှုတ်ခမ်းသားတို့ ပွင့်အာသွားပေမဲ့ အပြင်သို့ စကားလုံးတို့ ထွက်အန်မကျ။ ကျန်းလောင်ဝေ့ထက် ကျန်းလောင်ဝေ့လက်ကို ချိတ်ထားသော Downထံ ပိုင်စီး အကြည့် ရောက်သွားသည်။
ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်ထားသောကြောင့် ရုတ်တရက် ပိုင်စီး အမူအရာ မထိန်းနိုင်မသိမး်နို်င် အံ့သြသွားသည်။ မှင်သက်သွားသည်။ ခက်ထန်သွားသည်။ မာကြောသွားသည်။
ကျန်းလောင်ဝေ့လက်ကို ချိတ်တွဲထားသော ကောင်လေးမျက်နှာကို မ ,မြင်ဖူးသလိုလို မစိမ်းသက်ပေမဲ့ ဘယ်မှာတွေ့ခဲ့မှန်း မ, ချက််ချင်း သတိမရ။
ပွဲတစ်ပွဲတတ်တိုင်း ပါတနာအဖြစ် ခပ်ငယ်ငယ် ကောင်လေးတွေကို လူမထပ်အောင် ခေါ်လာလေ့ရှိသော ကျန်းလောင်ဝေ့ကို အံ့သြဖွယ်မရှိ။ မောင်အတွက်လည်း ထူးခြားမှာမဟုတ်သည့် အကြောငး်အရာ။ မ, အံ့သြမိတာက အခုကောင်လေးကို မောင်အထူးအာရုံစိုက်နေသည်။
ရာသီဥတုအလိုက် ပြောငး်လဲတတ်သော ပုတ်သင်ညိုတစ်ကောင်၏ အရောင်ကဲ့သို့ အခြေအနေနှင့် လိုက်လျောညီထွေစွာ ကိုယ်အမူအယာ၊ နှုတ်အမူအယာ ပြုမူနေထိုင်တတ်သော မောင်က ထိုကောင်လေးကို တွေ့တော့ သိသိသာသာမူပျက်သွားသည်။
""ဟုတ်ကဲ့""
အတန်ကြာမှ ထွက်လာသော ပိုင်စီးထံမှ အဖြေစကား။
ပိုင်စီး Downကို ထပ် အကြည့်ရောက်စဉ် Downက ပိုင်စီးမျက်နှာကို ကြည့်မနေ။ ပိုင်စီးရင်ခွင်ထဲမှာ ထွေးပွေ့ထားသော နားရာလေးကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်နေသည်။ Downရဲ့ အကြည့်တွေမှာ နားရာလေးကို မလိုလားမချစ်ခင်မနှစ်သက်သည့် အရိပ်အယောင်တွေ မြူထနေသည်။
ပိုင်စီး မလုံမလဲ ရင်ခွင်ထဲက နားရာလေးကို မ ဆီ ပေးလိုက်သည်။
ကျန်းလောင်ဝေ့က ပိုင်စီး စိတ်ခုသွားမှန်းသိသောအခါ ရယ်လျှက်
""မင်း, သမီးကို ကိုက်မစားပါဘူးကွာ၊ ဒီလောက် အဖြစ်မသည်းပါနဲ့။ ကလေးကိုချစ်ချင်တာတောင် မင်းအကဲပိုလွန်းတာကြောင့် အချစ်ပျက်တယ်""
ရယ်လျှက်ပြောသောကြောင့် မ မှာ စိတ်ဆိုးရအခတ်၊ မဆိုးရအခတ်။ မောင်က ကျန်းလောင်ဝေ့လက်ကို ချိတ်ကိုင်တွဲမှီထားသော ကောင်လေးကို စိုက်ကြည့်နေသည်မှာ ပေါ်တင်ကြီး။
ပိုင်စီးကို တစ်ချက် သိဟန်မပြု၊ မျက်နှာလွှဲထားသော Downကိုကြည့်ရင်း ပိုင်စီး အသဲယားလာသည်။
မင်းအဘိုးကြီးရှိနေလို့ ငါ့ကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား။
Downကို ပုံသေစိုက်ကြည့်နေသော ပိုင်စီးကြောင့် ကျန်းလောင်ဝေ့က မနေသာတော့ပဲ မိတ်ဆက်ပေးလာသည်။
""ဒါ ... Down တဲ့၊ ကိုယ့်မွေးစားသားပေါ့။ ကလေးလေး ... ဒါ ကိုယ်တို့ ကုမ္မဏီက ဥက္ကဋ္ဌကြီး ပိုင်စီးအာဏာ။ ဒီဖက်က မိန်းမလှလေးနဲ့အကောင်ပေါက်လေးက ဇနီးနဲ့သမီး""
Downက အားနွဲ့သူလို ကျန်းလောင်ဝေ့ရှေ့မှာ နွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောငး် ပြုံးသည်။ ပိုင်စီးမြင်တွေ့ဖူးနေကျ Downရဲ့ အပြုံးတို့မှာ မထီမဲ့မြင့်၊ ခပ်ဂျစ်ဂျစ်၊ ခပ်ညုညု လှောင်ပြုံးတွေသာ။
အခု Downက အဘိုးကြီးရှေ့မှာ မူယာ မာယာတွေ နဲ့ အိုက်တင်တွေ များပြနေသည်။ အဘိုးကြီးက ဂျစ်ပစီလို မြေခွေးကောင်ထက် ယုန်သူငယ်လို ကလေးအထာတွေကိုမှ ကြွေဆင်းတတ်သည်မှာ Downက အထာနပ်သည်။
""ပထမဆုံးတွေ့တာ ... ဝမ်းသာပါတယ်""
Downက မ နှင့် ကလေးကို အရေးမလုပ်။ ပိုင်စီးကို ဦးတည် လက်ကမ်းနှုတ်ဆက်သည်။
ပထမဆုံး ... ဟုတ်လား။
ကမ်းပေးသော Downလက်ကို ပိုင်စီး နှုတ်ခမ်းမဲ့ ကြည့်လျှက် ဟန်ဆောင်ကောငး်စွာ ယုန်ရေလွှမ်းထားသော မြေခွေးကောင်လေး၏ မသိကျျိူးကျွံပြုမှု့အောက် ခံပြင်းမိသည်။
""အခြားဧည့်သည်တွေကို နှုတ်ဆက်လိုက်ပါဦးမယ်။ ကျွန်တော့်ကို သွားခွင့်ပြုပါဦး""
မနှင့်သမီးကို မခေါ်။ ပိုင်စီး နေရာက ခြေလှမ်းကျဲကျဲကြီးများ လျှောက်လှမ်းလျှက် ထွက်သွားသည်။
မ က ချန်ထားခံရသောကြောင့် ကြောင်အမ်းအမ်း ကျန်ရစ်သည်။ ထို့နောက် ကျန်းလောင်ဝေ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး Downကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ နေရာက ထွက်သွားသည်။
Downက အခုထိ ပြန်ဆွဲမဲ့သူမရှိသော ကမ်းထားသည့် လက်ကို မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်တွန့်လျှက် ဘာမထီဟန် ပြန်ရုတ်လိုက်သည်။
""ပထမဆုံးတွေ့တာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား ... ကလေးလေး""
ကျန်းလောင်ဝေ့၏ မထီတထီ အမေးကို အနားမှာရှိသော ဝီစကီခွက်အား တစ်ငုံ ယူသောက်ပြီး Downက မချိူမချဉ် ပခုံးတွန့်ပြသည်။
------------
အမှောင်ရိပ်ကျသော ထောင့်တစ်နေရာမှာ တစ်ယောက်ထဲ ရပ်လျှက် ရေခဲတုံးများ ပျော်ဝင်နေသော ဝီစကီတစ်ခွက်ကို လက်မှာ ကိုင်လှုပ်ရင်း ပွဲလာသူတွေ၏ လှုပ်ရှားမှု့ကို ငေးကြည့်နေသည်။
အပျော်တမ်းဂိမ်းကစားပြီး ကံစမ်းမဲဖောက်နေသော အစီအစဉ်ကြောင့် ပွဲလာသူအားလုံး၏ စိတ်ဝင်စားမှု့အာရုံက စင်မြင့်ထက်မှာ။
ရုတ်တရက် Downလက်ကို ဆွဲခေါ်သော လူကြောင့် Down ရီဝေဝေဖြစ်နေရင်းက ထိုလူကို ကြည့်လိုက်သည်။ ခန်းမတစ်ခုလုံးမှာ စင်ထက်တစ်နေရာပေါ်ပဲ မီးဆလိုက်ထိုးထားသောကြောင့် အောက်က ပွဲခငး်မှာ လုံးဝ အမှောင်ကျနေသည်။
လက်ကို ပြန်ရုန်းစဉ်
""လိုက်ခဲ့စမ်း""
နားနားကပ်ပြောသော ရင်းနှီးတာထက်လွန်သည့် သူ့ အသံကြောင့် Down အမူးပြေသွားသလို။ လက်ထဲက ဖန်ခွက်ကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ခေါ်ဆောင်ရာနောက် အသာတကြည်လိုက်ခဲ့သည်။
ပိုင်က လူတွေအာရုံမရှိခင် ခန်းမထဲက ထွက်ပြီး အရေးပေါ်လှေကားခန်းဖက် Downကို ဆွဲခေါ်လာသည်။
တံခါးကို နောက်ပြန်ဒုန်းခနဲပိတ်ပြီး Downကို နံရံထက် ကပ်လိုက်သည်။ နံရံပေါ် မညှာမတာ ဆောင့်တွန်းလိုက်သောကြောင့် Downကျောအောင့်တတ်သွားသည်။
Downနာနာကျင်ကျင်ပြုံးလိုက်ပြီး
""ကြည့်ကောငး်လိုက်တာ ... လူတွေ သတိမပြုမိတဲ့အချိန် ပွဲခင်းကြားထဲက တို့လက်ကို တိတ်တိတ်လေး ဆွဲခေါ်လာတဲ့ ပိုင်က ကြွေဖို့တအားကောင်းတာပဲ""
မျက်နှာချငး်ဆိုင်က ပိုင်စီးပခုံးပေါ် လက်နှစ်ဖက်တင်လျှက် ပိုင်စီးမျက်နှာပေါ် လေမှုတ်လိုက်သည်။ မှုတ်ထုတ်လိုက်သော ခံတွင်းငွေ့ တစ်ရှိုက်မှာ တိမ်းမူးချင်စရာ ဝီစကီအခိုးအငွေ့က ခပ်ရိုင်းရိုင်း ကပ်ပါသည်။
Warning --- မသင့်တော်သော အသုံးအနှုန်းများအတွက် ကြိုတင် သတိပေးကန့်သက်ပါတယ်
""ငွေကြောင့် ငါ့ကို ချဉ်းကပ်လာတာလား။ မင်းတို့ လောကစကားအရ စပွန်ဆာရှာတယ်လို့ ပြောရမလား""
ပိုင်စီး အသံက ဒေါသကြောင့် တုန်ရီနေသည်။ Downမျက်ခုံးတစ်ချက် ပင့်တတ်သွားပြီး
""ဘယ်လိုတွေ ထင်လိုက်တာလဲ ... ပိုင်ရယ်။ ငွေကြောင့်သက်သက်ဆိုရင် ပိုင့်ကြောင့် အခုလို ခံစားချက်တွေ နာကျင်ရမှာမဟုတ်ဘူး""
""ငါ့ကိုချစ်ပါတယ် ပြောပြီး ငါမှ မရရင် သေတော့မဲ့ မင်းက အခု ကျန်းလောင်ဝေ့ကြောင့် မသေနိုင်တော့ဘူးလား""
Downအံ့သြသွားသည်။ ဟက်ခနဲ အသံထွက် လှောင်ရယ်ပြီး
""အခု သဝန်တိုနေတာလား""
""သဝန်တိုတယ်? တန်သလား ... မင်းလိုကောင်အတွက် အဲ့ဒီ့စကားက။ အခု ဘာမဟုတ်တဲ့ကောင်ကြောင့် ငါစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေအတွက် ငါ ခံပြင်းမိတာ။ မင်းလိုကောင်ကများ ငါ့ကို ကစားရဲတယ်""
အံကြိတ်ပြောသော စကားတစ်ခွန်းချင်းစီက ပိုင်စီး၏ ရင်တွင်း ကုမ္မာဒေါသတွေကို ထင်ဟပ်နေသောကြောင့် ကြတ်သီးထစရာ ကြောက်လန့်ဖို့ကောငး်သည်။ Down တံတွေးတစ်ချက် မြိုချပြီး ပိုင့်ပါးနှစ်ဖက်ကို ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း
""တို့ ပိုင့်ကို ချစ်တယ် ... အဲ့ဒါ အနှောက်အယှက်မဟုတ်ဘူး။ ပိုင့်အနားမှာ တို့ နေချင်တယ် ... အဲ့ဒါ ကစားတာမဟုတ်ဘူး။ ကျန်းလောင်ဝေ့နဲ့ တို့ကိစ္စက အခြားသက်သက်။ ပိုင်နဲ့တို့ ကိစ္စနဲ့ မဆိုင်ဘူး။ ပြောရရင် ပိုင်နဲ့တို့က နှလုံးသားရေးကိစ္စ၊ ကျနး်လောင်ဝေ့နဲ့တို့က စီးပွားရေးကိစ္စ။ မတူဘူး""
Downလက်ကို ပိုင်စီးက အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ကိုင် ဆွဲ ဖယ်ပစ်သည်။ Downလက်ခုံနဲ့ နောက်က နံရံ အရှိန်ပြငး်ပြင်း ရိုက်ခက်သွားသည်။ တဆစ်ဆစ် နာကျင်မှု့နဲ့အတူ ပတ်တီးစညး်ထားသော အနာဟောငး် ကွဲကြောငး်ရာက သွေးစိမ့်ထွက်လာသည်။ Down အနာကို ညည်းသံမထွက်မိအောင် နှုတ်ခမ်းကို နာနာဖိကိုက်လိုက်သည်။
""စီးပွားရေး? ငါ့ကို နလပိန်းတုံးကောင် ထင်နေလား။ မင်းမှာ ဖင်ခံတတ်တာကလွဲရင် အခြားဘာအရည်အချငး်ရှိလဲ။ မင်းနဲ့ကျန်းလောင်ဝေ့ရဲ့ စီးပွားရေးကိစ္စဆိုတာ အိပ်ရာပေါ်က ဖင်ချဖင်ခံလုပ်ငန်းကြီးလား။ ရိုးရိုးသားသား ကိုယ်ကျိူးစွန့် ဒူးမနာ မွေးထားတဲ့ အဖေနဲ့သားပါလို့ လာမရွှီးနဲ့။ မိုးကြိုးတွေ ပစ်ကုန်လိမ့်မယ် ... ကောင်လေး""
""ဟုတ်တယ် ... တို့နဲ့ကျန်းလောင်ဝေ့ရဲ့ နှစ်ဦးသဘောတူ စီးပွားရေးက အဲ့ဒါပဲ။ ကျန်းလောင်ဝေ့မှ မဟုတ်ဘူး။ တို့ရဲ့ အသက်မွေး စီးပွားရေးက အဲ့ဒါပဲ။ တို့က ပိုင်ချီးကျူးသလို ဖင်ခံသိပ်တော်တယ်လေ""
""မင်းက ဖာခေါင်း ပေါ့""
Downမျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်လျှက် နင့်နင့်သီးသီး ပိုင်စီး၏ကောက်ချက်ချချက်။
Downဆွံ့အသွားသည်။ ဂစ်တာကြိုးကို ရုတ်တရက် ဆောင့်ဆွဲ လွှတ်လိုက်သကဲ့သို့ တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးကြောတွေ ရုန်းကြွမြည်ဟီးတုန်ရီလာသည်။ ပိုင်စီး၏ အံကြိတ်စကား တိုးတိုးသာ ဖြစ်ပေမဲ့ ကြားလိုက်ရသည့် Downနားထဲ အတော်ကြာ အတွင်းပိုင်း မြုံနေသော မီးတောင်ကြီး ဝုန်းခနဲ ထ ပေါက်သကဲ့သို့ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။
Downကို ချက်ချငး် မျက်ရည်ဝဲတတ်လာစေသည်။ ပြူးကျယ်သွားသော မျက်လုံးတို့ကို မျက်တောင်ဖျားတို့က ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြစ်သွားသည်။ ကျဆင်းလာသော မျက်ရည်ကို လက်ခုံဖြင့် သုတ်ဖယ်လျှက် ဘာမှ မဖြစ်သလို မျက်နှာကို ခပ်တင်းတင်းထားကာ Down ခေါင်းညိမ့်သည်။
ပိုင့် မေတ္တာတရားကို ရချင်သည်။ သို့သော် ဒီနေရာမှာတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သနားစရာ၊ အားငယ်စရာ မဖြစ်ချင်။
အမှန်တရားပဲ။ အမှန်တရားကို ဝန်ခံရတာ ဘာလို့ ကမ္ဘာကြီးထဲ အောက်စီဂျင် ပြတ်လပ်သွားသလို မွန်းကြပ် ပိတ်လှောင်သွားတာလဲ။ ဒီရင်ထဲက ဘာလို့ နင့်သီး ဆို့တတ်သွားတာလဲ။ မဟုတ်ပါဘူးလို့ ငြင်းချင်ပေမဲ့ တကယ်တမ်း ခေါင်းစဉ်တပ်ရင် တို့က ... တို့က ...
ဂျပန်မှာ နေလာခဲ့သောကြောင့် ဒီလို မြန်မာစကားလုံး ဝေါဟာရ အခေါ်အဝေါ် အတိအကျ သမုတ်ခံရတာ ပထမဆုံး။ ထိုပထမဆုံးကလည်း ပိုင့်ထံမှ ဖြစ်သောကြောင့် Down ခံစားချက် ထိချက်ပြင်းသည်။
ခံစားချက်ကြောင့် လက်ချောငး်တွေ တဆက်ဆက် တုန်ရီလာသည်။ ဘယ်လိုပဲမျက်နှာကြော တငး်ထားတင်းထား ... Downမျက်နှာပေါ်က အကြောတွေ မတင်းခံနိုင်တော့။ မျက်လုံးတွေစုံမှိတ်၊ တင်းတင်းစေ့ပိတ်ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ပွင့်အာရင်း အာခေါင်ခြစ် အော်ဟစ်ချင်လာသည်။ နေရာမှာ ချူံးပွဲချ ခြေဆငး် ငိုချချင်လာသည်။
ပူလောင်လိုက်တာ။ ဒီလိုအပြောခံရတာ ... ရင်ထဲ တမြိုက်မြိုက် လောင်ကျွမ်းပူပြငး်လိုက်တာ။ နှလုံးသားကို မီးစနဲ့ထိုးသလို နာကျင်နေရပေမဲ့ မဟုတ်ဘူးလို့ မငြင်းနိုင်တဲ့ ဘဝမှန်ဖြစ်နေလို့ ပိုနာကျင်ရတယ်။
Down၏ နာကျင်မှု့အတိပြီးသော ခံစားချက်နှင့် သွေးအေးကြေကွဲသော အကြည့်တို့က ပိုင်စီးကို တည့်တည့်ရင်ဆိုင်လာသည်။
""ဟုတ်တယ် ... အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ။ တို့ ခိုးယူဓါးပြတိုတ်နေတာမဟုတ်ဘူး။ သူများ မသဒ္ဓါကြေးစားနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ပညာမတတ်၊ နောက်ခံမရှိတဲ့ အနုတ်စုတ်ဘဝမှာ ဒီအလုပ်ကလွဲ အခြားငွေများများရတဲ့ အလုပ်မရှိဘူး။ အလွယ်လမ်းလိုက်တယ်လို့တော့ မပြောလေနဲ့။ တို့စတေးထားတာ တို့ဘဝ၊ တို့ပေးဆပ်ထားတာ တို့ခန္ဓာ။ မသတီချင်စရာလူတွေနဲ့ ကိုယ်ချငး်နှီးနှောရတာ လွယ်ကူတယ်ထင်နေလား။ တို့လိုအပ်တဲ့ငွေကြေးအတွက် တန်ရာတန်ကြေး တို့ပြန်ပေးဆပ်ထားတာ ""
အကျႌရင်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လျှက် ကြေကွဲစွာ ငိုယိုနေသော ကောင်လေးကို ပိုင်စီး တစ်ချက် နားလည်ပေးလို့မရ။
""မင်းက ငါ့တစ်ယောက်ထဲအတွက်လို့ ငါထင်ခဲ့တာ။ ဒီလိုလူတကာနဲ့ ပတ်ဖြစ်နေတဲ့ အပျက်ကောင် မင်းကို ဘယ်လိုလုပ် ငါခံစားပေးလို့ရမှာလဲ။ မင်းက ဒီလိုအတန်းစားမှန်း ငါသိခဲ့ရင် ငါ့စိတ်ထဲမင်းကို နေရာပေးမိမှာမဟုတ်ဘူး။ မင်းကို အဖက်လုပ်အရေးပေးခဲ့တာတွေအတွက် ငါ နောင်တရတယ်။ ငါရှေ့ ထပ်မပေါ်လာနဲ့""
""ရွေးစရာမရှိခဲ့ဘူး ... တို့မှာ ဒီခန္ဓာကိုယ်က လွဲ အခြား ပိုင်ဆိုင်မှု့မရှိခဲ့ဘူး။ ဒီခန္ဓာကိုယ်ကို အရင်းတည်ပြီး တို့ငွေရှာခဲ့တယ်။တို့လို ရချင်ရင် တို့လို ရင်းလေ။ ပိုင်တောင် တို့လို ဒီလိုအလုပ်မျိုး လုပ်ရဲလား။ အတွေးနဲ့တင် ရွံမုန်းကြတ်သီးထဖို့ကောငး်တဲ့ အလုပ်ကို တို့က ငွေကြောင့် လုပ်ခဲ့ရတာ။ ပြည့်တန်ဆာတွေကို အပြစ်မတင်ပါနဲ့။ ဘဝကချောင်လည်နေရင် သူတို့ ဒီအလုပ်ကို ရွေးချယ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ပြည့်တန်ဆာတွေမှာလည်း သူတို့ပေးဆပ်မှု့နဲ့ သူတို့ပါ။ သူတို့လို ရချင်ရင် သူတို့လို ရင်း။ ကိုယ်တိုင်ကျ မရင်းနိုင်ပဲ ရင်းရဲလို့ ရတာကို မကဲ့ရဲ့ပါနဲ့။ ဒီအလုပ်အတွက် သူတို့ရဲ့ သိက္ခာ၊ အရှက်တရား၊ ချစ်မှု့ချစ်ရာခံစားချက်တွေကို မီးရှို့ပြာဖုံးခဲ့ရတာ""
""အဲ့ဒါဆိုလည်း မင်းဘဝနဲ့မင်း သာယာနေလိုက်လေ။ ဘာလို့ ငါ့ရှေ့ ထပ်ရောက်လာသေးလဲ။ ညတစ်ညမှာတင် မင်းအဆင့်မင်းသိပြီး နေခဲ့လိုက်တော့လေ။ မင်းကို တန်ရာတန်ကြေးငါပေးခဲ့တာပဲ။ မငး်နဲ့ငါ ဆုံတွေ့မှု့က One Night Stand ဖြစ်ပေမဲ့ မင်းကိုအခြားလူတွေနဲ့ အဲ့လိုဆက်ဆံ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ငါတစ်ခါမှ မတွေးခဲ့ဖူးဘူး။ ငါ့တစ်ယောက်ထဲအတွက်ပဲ ထင်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါ င့ါရဲ့မိုက်မဲမှု့ပဲ။ ငါ့ကို မင်းလိုက်ဖူးတဲ့ စပွန်ဆာပေးမဲ့ သားကောင်တွေလို ပစ်မှတ်ထားခဲ့ပေမဲ့ ... ငါက ငါကတော့""
မင်းအပေါ် တစ်ဘဝစာ စိတ်တိမ်းညွှတ်ခဲ့တယ်။ မင်းကို ငါ့မိသားစုနဲ့ ယှဉ်တွဲစဉ်းစားခဲ့တာ။ မင်းကြောင့် ငါ့မိသားစုအပေါ် ငါ အပြစ်ရခဲ့တယ်။ မင်းကို စွန့်လွှတ်နိုင်ဖို့ ငါ့မှာ အရေးတယူ လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားခဲ့ရတာ။ မင်းက ဒီလိုကောင်စားဖြစ်နေရင် မင်းကို ငါ တန်ဖိုးထားမိမှာမဟုတ်ဘူး။ ငါ့သွေးသားဆန္ဒအတွက် အဲ့ညကလို တစ်ညဖြစ်ဖြစ် နှစ်ညဖြစ်ဖြစ် တန်ရာတန်ကြေးပေး ဖြေဖျောက်မိမှာ။ မင်းကို အဖိုးတတန်ထား ရင်ခုန်မိတာတွေအတွက် ငါနှမြောလိုက်တာ။
""ချစ်လို့ ... ချစ်လို့ ပိုင့်အနားနေချင်ခဲ့တာ""
""ချစ်တယ်? ... မင်းနဲ့အပေးအယူ မျှတခဲ့တဲ့ ဘိုးတော်တွေဆီမှာ ခံပြီး ဘောက်ဆူးအနေနဲ့ ပြောတဲ့ မေတ္တာလက်ဆောင်စကားလား""
""ပိုင်!...""
""ဒီလိုညစ်ထေးနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့များ ငါ့အနားနေချင်သေးတယ်""
Downကို စိတ်ပျက်စရာလူသားတဖွယ် ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး မနှစ်မြို့စွာ ကြည့်လျှက် ပိုင်စီးက မတူမတန် နှိမ့်ချသည်။
""တို့ခန္ဓာကိုယ်က လောကဓံကြောင့် ညစ်ထေးခဲ့ပေမဲ့ တို့အချစ်က ဖြူစင်ပါတယ်။ ဟိုးးးအရင်ကရော အခုရော သေသည့်တိုင် တို့အချစ်က ပိုင့်တစ်ယောက်ထဲ""
""လူတကာ တတ်ခွ ထိုးသွငး်နေတဲ့ မငး်ခန္ဓာကိုယ်ကို ငါ က ကြည်ဖြူမယ်ထင်နေလား""
""အချစ်ကို ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ တိုင်းတာဈေးဖြတ်လိုက်တာလား ... ပိုင်""
""ဘာ!""
""တို့ကို ညစ်ထေးတယ်လို့ ပြောတဲ့ ပိုင့်ခန္ဓာကိုယ်ကရော ဘယ်လောက် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်နေလဲ။ အဲ့ဒီ့ဖာခေါင်းကို တစ်ချိန်က ပိုင်လည်း လိုအပ်ခဲ့တာပဲလေ။ လိုအပ်လို့ ရှာဖွေခေါ်ခဲ့တာမဟုတ်လား။ tokyo ညတစ်ည ... တို့နဲ့ပေါငး်ဖက်လိုက်တဲ့ အချိန်ကစပြီး တို့နဲ့ပိုင်က တသားထဲဖြစ်သွားပြီ""
အနားကို တိုးကပ် လျှောက်လာသော Downကို ပိုင်စီး တအံ့တသြကြည့်နေသည်။ ဘာမှတုံ့ပြန်နိုင်ခြင်းမရှိတော့သည့် ပိုင်စီးကို Downက တစ်ချက်လှောင်ရယ်ပြီး
""လူတွေကလေ သိပ်တရားကျဖို့ကောငး်တယ်။ ကိုယ်တိုင်ကျ မကောငး်ပဲနဲ့ ဘာလို့ အကောင်းကိုပဲ လိုချင်နေကြတာလဲနော်။ ကိုယ်တိုင်ကျ ဖာခေါ်ချပြီး ဖာကို ဘာလို့ ရွံ့မုန်းပြနေတာလဲ။ ဖာခေါ်ချတဲ့ သူကလည်း ဖာခေါင်းပဲ မဟုတ်လား""
ကျောက်ရုပ်ကဲ့သို့ ငြိမ်သက်သွားသော ပိုင်စီးခါးကို Downတိုးဝင်ဖက်တွယ်လိုက်သည်။
""တို့ ပိုင်ကလွဲပြီး အခြားဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ခဲ့ဘူး။ သိပ်ချစ်လွန်းလို့ကို အခုအချိန်မှာ ပိုင့်ကို တို့အလိုအပ်ဆုံးဖြစ်နေတယ်။ တို့ဘ၀တစ်ခုလုံး ... ဟက် ... တစ်ခုလုံးတော့ ဘယ်ဟုတ်တော့မလဲ၊ တို့ရဲ့ကျန်ရှိနေတဲ့ ဘ၀တစ်ပိုငး်တစကို ပိုင့်အနားမှာ ကုန်ဆုံးချင်တယ်၊ ပိုင့်ရင်ခွင်မှာ ခိုလှုံရင်း တို့ရဲ့ နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ရင်ဆိုင်ချင်တယ်""
ပိုင်စီးကရင်ခွင်ထဲမှာ ကပ်နေသော Downကို ဆွဲထုတ်ကာ Down မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပင့် မ အုပ် ကိုင်သည်။ တဖြည်းဖြည်းငုံ့ကျလာသော ပိုင်စီး၏ မျက်နှာကို Downက လည်တိုင်ဆန့် မျက်နှာမော့လျှက် မျက်လုံးတို့ကို မှိတ်ကာ စောင့်ကြိုနေသည်။
ပိုင်စီးက Downမျက်နှာကို အားဖြင့် ဆုပ်ညှစ်ကိုင်လျှက် Downမျက်နှာထက် ပင့်သက်ရှိုက်မောနေသည်။ Downက ပိုင်စီး၏အကျႌစကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
မျက်လုံးမှိတ်ထားပေမဲ့ ပိုင်စီး၏ နှုတ်ခမ်းက Downနှုတ်ခမ်းပေါ် စက္ကူ စာရွက်တစ်ရွက် အထူလောက်သာ ကွာတော့မှန်း ခံစားလို့ရသည်။
Downမျက်ရည်စတို့ ပိုင်စီးလက်ခုံပေါ် ဖြတ်သန်းစီးကျသွားသည်။
ဒီလောက်နဲ့ တို့ ကို လက်ခံပေးပါတော့ ... ပိုင်
ပိုင်စီး၏ အသက်ရှုနှုန်းပြငး်ပြငး်ကြောင့် Downမျက်ခွံတို့ ဖွင့်ဟလာသည်။ ပိုင်စီးက Downမျက်နှာကို အုပ်ကိုင်ထားရင်းမှ Downမျက်လုံးကို ကြည့်ကာ
""ရွံလွန်းလို့ ဆက်မတိုးနိုင်တော့ဘူး""
Down မျက်နှာကို တွန်းလွှတ်ကာ ပိုင်စီးက ထွက်သွားတော့သည်။
Downတစ်ယောက် ခြေမခိုင်စွာ နေရာမှာ လဲကျကာ ပါးစပ်ထဲ လက်ချောင်းထိုးကိုက်လျှက် တရှိုက်မက်မက် ငိုချမိသည်။
တချို့သော ရှင်သန်ခြင်းတွေက သေဆုံးခြင်းထက် ပိုခတ်ခဲဒုက္ခများလွန်းတယ်။
________________

ပျော်လိုက်တာ 😋😋
ကိုယ့်ကလေးတွေအတွက် အရင်အပတ်က အကြွေးကို ကိုယ်ပြန်ဆပ်နိုင်ပြီ
အခုအပိုင်းမှာ ဇာက်ကောင်တွေက ပုံပေါ်ပါပြီ။
ကိုယ် ဒီဇာတ်လမ်းမှာ မေမမနိုင်ကို စိတ်ဝင်စားတယ်။
(ရှားရှားပါးပါး မိန်းကလေးဇာတ်ကောင်ကို စိတ်ဝင်စားတာပေါ့ 😙)
မေမမနိုင် က ပျော့တိပျော့ဖက် မဟုတ်တာကို ခန့်မှန်းမိကြရောပေါ့။
ဒီလိုဆိုတိုင်း အကျင့်ပဲထိုင်ပုတ်နေမဲ့ မိန်းမမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူး။
ထက်မြတ်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ မာန်ကို မေမမနိုင်မှာ တွေ့မြင်ရမှာပါ။
ကိုယ့်မိသားစု၊ ကိုယ့်ခင်ပွန်းကို ဘယ်လို ပညာသားပါပါ လိမ္မာပါးနပ်စွာနဲ့ ထိန်းသိမ်းမလဲ 🤔🤔
အားပြငး်တဲ့သူတို့သုံးယောက် ဘယ်လိုဆုံမလဲ။ ဘယ်လို လူလည်ကျမလဲ။ ကိုယ်တို့ စောင့်ကြည့်ကြရအောင် 🤔🤔
ဇာက်လမ်းက တကယ်ကောငး်ပါတယ် 🤩🤩
ကိုယ်ကလေ အပြင်မှာသာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု့မရှိတာ။
ငါအရမ်းချောနေလား၊ ဟိုတစ်ယောက် ငါ့ကို ကြိတ်ကြွေနေလား၊ ငါ သိပ်ကြည့်ကောင်းနေလား
မလုံမလဲဖြစ်ရတယ် 😪😪
ဒါပေမဲ့ Wattpadမှာတော့ ကျွန်တော်ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံတယ်။
ငါ့ဇာတ်လမ်း၊ ငါ့ဇာတ်ကွက်စီစဉ်မှု့
ငါနိုင်အောင် ကိုင်တွယ်နိုင်ရမယ် 😇😇
ဇာတ်လမ်းအပေါ်မှာ ဖြစ်တည်တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု့ကို ဘယ်လိုအရာမျိုးကမှ ရိုက်ချလို့မရဘူး။
ဇာက်လမ်းဇာတ်ကွက်နဲ့ပတ်သက်ရင် ကိုယ် ဘယ်သူ့စကားမှ နာခံမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ကိုယ့်ဇာက်လမ်းသွားသလို ကိုယ်ချပြမှာပါ 😎😎
အရေးအသားလိုအပ်တာ၊ စာလုံးပေါင်းအမှား၊ ဇာတ်လမ်းအပေါ် ဝေဖန်သုံးသပ်မှု့ ကောင်းကောင်းဆိုးဆိုး အားလုံးကို အမြဲကြိုဆိုနေပါတယ် 🤗🤗
ဖတ်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် 😍😍
ကျွန်တော့်စာဖတ်ပေးတဲ့ မိတ်ဆွေအပေါင်းကို တအားချစ်ပါတယ်❣️ (မခဲျွတာ ကြာလို့ 😝)
3:27 PM
6/23/2018