Hi guys! Sorry if super tagal na naman ng update. Well you know my situation. Law school. :( Anyway, sorry if this is a short update. Siningit ko lang siya sa free time ko pero I hope magandahan pa rin kayo. And anyway.... Good news...
Magkakaroon na po ng movie ang 3W8L! Yey! So, please support! Thank you! <3
Chapter 43
Mico’s POV
December 25, 2013
I’m here at Bryle’s house. Enzo and I usually spend our Christmases here because our parents are often overseas. Venice is also here, because… Well, they’re together. These freaks, I knew they’re gonna end up together. They just prolonged their agony.
Speaking of agony…
Yeah. I forgot, I’m a broken hearted man. That stupid, Hope shut me down. God damn, it hurts. There I was thinking how it’s easy to love and find a simple girl who can love me back, and then Hope happened.
“Ugh, isn’t today Christmas? What’s with those faces! Parang Semana Santo.” Venice suddenly said. I looked at Enzo. He’s not his usual ‘Im-In-My-Own-World’ aura.
“Problem?” I asked him. He just stared at me.
I don’t know what happened, but something in me just want to talk to Enzo right now. But knowing him, he won’t talk.
I stared back.
And he knew. I knew. Something’s not right.
“Follow me.” I told him.
“Where are you guys going?” Bryle asked, while holding a bottle of wine.
“We’ll drink later. I just have to talk to Enzo.” I looked at Bryle. Alam kong naintindihan niya.
“Love?” He asked. Enzo and I just stared at him. “Settle this, you two.” We both nodded. Well, this is how sometimes he stands as the ‘leader’ in our group.
Enzo and I headed outside.
“You know right? You know that I like Hope.” I started. He just stared back. “You know that I know what’s in your planner. I saw it. Everything you’re doing with Hope… They’re all planned. I tried to tell her that, but she didn’t believe me. She loves you so much, she’s blind.”
Enzo suddenly bowed his head. Crap. What did he do?!
“Enzo, I know you. What the hell dude. Can you talk?! What did you do?!”
He just stared at me. The fck is this! I’m not here for him to stare at me!
“WHAT. DID. YOU. DO?!” I shouted, almost grabbing his shirt.
“She… She was in my room. I saw her in my cabinet.” He started talking.
“What?! Cabinet?! Room!? Oh my god. Don’t tell me you had sex with her?!”
Tell me you didn’t. I might die. No. Any girl, but Hope.
“What? No! I… I…”
I breathed. Okay. She’s… Safe.
“What did you do?” I calmly asked. Gutierrez stared at me.
“I was with Eula, and she heard everything. She heard that I’m only using her. When I opened my cabinet, she was there, crying.”
Everything stopped. Hope was crying?
I feel so stupid for feeling this, and I never thought that I would ever feel this but… I don’t want to hear that she has been crying. I don’t want her to hurt.
“What’s wrong with you, Gutierrez?! WHAT THE FUCK IS FREAKING WRONG WITH YOU?! I’ve known you all my life, but I don’t know that you can do this. Enzo, alam kong gago ako, pero wala, saludo ako sa’yo kakaibang kagaguhan ang ginawa mo.”
He just stared at me. Don’t just stare at me when you freaking know you hurt Hope!
“Do you know how much she loves you?! Her whole world revolves around you. She will give you everything in just a snap of your hand, and you even… How can you do that?! Why? Because of that freaking planner? What the hell is with that freaking planner that is so important you have to hurt, Hope huh? ANSWER ME YOU BIG ASSHOLE!” I pushed him, and he dropped to the ground. Suddenly, Bryle and Venice were beside us. Bryle was holding me, while Venice went to Enzo’s side.
“What’s happening here? Why are you two fighting?! Guys it’s Christmas!” Venice asked.
“Ask that son of a bitch.” I said while glaring down at Enzo.
“What did you do?” Venice softly asked.
“I… I was with Eula yesterday and Hope heard that I was just using her.”
“U-Using her? W-What?!” Venice asked.
“I… I was using Hope. I don’t really… I don’t really love her.”
Napatayo si Venice at iniwan niya si Gutierrez na nakaupo doon. Si Bryle naman napabitaw sa akin.
“A-Anong sinabi mo Gutierrez? Nasaan si Hope?” Tanong agad ni Bryle.
“I don’t know.” Sagot naman ni Enzo.
“How can you do this, Enzo!? You know that I’m always the one who can understand you, but… But this time, I’m not on your side. Paano mo nagawang lokohin si Hope? Kami? Paano mong nagawang palabasin na gusto mo siya? Is it because of Eula?” Tanong ni Venice. Hindi naman sumasagot si Enzo. Nagsimula ng umiyak si Venice tapos kinuha niya ang phone niya. Tinatawagan niya ata si Hope pero walang sumasagot.
“Enzo, why? You’re not like this, Enzo. How can you do this?” Tanong ni Venice na umiiyak, nilapitan siya ni Bryle at inaya na pumasok sa loob ng bahay. Pero bago sila pumasok…
“Gutierrez, foul ‘to. Sobrang mali. Kilala kita, alam kong hindi ka ganito, pero kung ano man yang dahilan mo sa tingin ko hindi siya magiging sapat sa ginawa mo kay Love, bakit siya pa? Walang ginawa yung tao kung hindi ang mahalin ka. Bakit ganoon? Paano mo nagawang saktan si Love?” Napailing siya tapos pumasok sa loob ng bahay kasama si Venice.
Sumunod na ako sa kanila dahil hindi ko kayang harapin si Gutierrez, pero bago ako pumasok…
“Paano mo nagawang ibasura yung babaeng pinapangarap ng iba? Yung babaeng pinapangarap ko? Sana binigay mo na lang siya sa akin, mas aalagaan ko pa siya.” He just stared at me and then bowed his head down.
Tama lang yan. Magsisi ka, dahil malaking kawalan si Hope. Malaking kawalan ang pakawalan siya.
Miks’ POV
Nandito ako ngayon papunta sa bahay ni Hope. Tawag kasi sa amin ng tawag ang ate niya na noong umuwi daw siya galing kay Enzo umiiyak na siya at mula noon hindi pa lumalabas sa kwarto. Sasama sana sa akin si Chelsea, pero kinausap siya ni Eula yung pinsan niya. Tapos kinwento niya sa amin ang lahat ng nangyari. Habang nagkekwento siya kulang na lang talaga sabunutan ko siya. Gusto kong baliin ang mga buto niya sa ginawa niya kay Hope. Nakita ko naman si Chelsea na hindi malaman kung sinong kakampihan kasi pinsan niya si Eula pero sinabi niya kay Eula na maling mali ang ginawa niya at sana magsorry siya kay Hope.
Kumatok ako sa pintuan, binuksan ako ni Ate.
“Hello Miks. Merry Christmas.”
“Merry Christmas, Ate. Si Hope?” tapos tumingin siya sa taas.
“Dumeretso ka na. Tulungan mo si Hope, please. Hindi ko alam kung anong nangyari pero… Pero araw araw kong naririnig yung iyak niya. Never pang naging ganito si Hope. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanila ni Enzo pero tulungan mo yung kapatid ko, Miks.” Sabi ni Ate na medyo naiiyak na. Niyakap ko na lang siya tapos dumeretso na ako sa taas.
Kakatok na sana ako ng biglang nagbukas yung pinto.
Bumungad sa akin si Hope. Pugtong pugto ang mata, medyo namayat yung mukha niya tapos magulo ang buhok niya. Noong makita niya ako umiyak siya.
“Miks… Miks… Miks…” Yan lang ang sinabi niya tapos niyakap niya ako. Noong niyakap ko siya naramdaman kong namayat siya, yung parang ang hina hina niya. Hope, bakit ka nagkaganito?
“Hope, ano ka ba? Umayos ka na nga! Paskong pasko! Tama na yan—“
“Miks… Samahan mo ako kay Eula.” Sabi niya sa akin.
Ano?!
**
Nandito kami ngayon sa harap ng bahay ni Eula. Wala akong nagawa, kasi nagpupumilit si Hope. Sabi niya kakausapin niya lang si Eula. Naisip ko naman, ayos lang siguro na liwanagin niya lahat ng nangyari kaya sinamahan ko siya.
“Miks? And… H-Hope? Why are you here? Come in.” Sabi ni Eula tapos pinapasok niya kami sa bahay niya. “Do you want some drinks?” tanong niya. Tumanggi kami. Walang tao sa bahay niya, parang hindi pasko.
Tiningnan ko si Hope na nakatulala pa rin hanggang ngayon. Kung tutulala lang siya sana hindi na siya nagpasama dito.
“So… Bakit kayo napadaan dito? May kailangan ba kayo?” tanong ni Eula. Alam kong alam niya kung bakit kami pumunta dito dahil kanina pa siya nakatitig kay Hope.
“Eula, gusto kitang kausapin.” Biglang sinabi ni Hope na nakatulala pa rin.
“I know. I want to talk to you, I want to say sorry. It wasn’t my intention to hurt you, Hope. I’m so sorry.” Eula, kahit hindi mo intensyong saktan si Hope, wala ng magagawa yang sorry mo kasi nasasaktan na siya.
Lumapit bigla si Hope kay Eula… Nakatitig lang siya sa kanya.
Anong gagawin niya? Baka sampalin niya si Eula! Baka sabunutan niya! Lalapit na sana ako para pigilan ang kung anong mang gagawin ni Hope pero…
Pero…
Bigla siyang lumuhod.
Lumuhod sa harap ni Eula.
Hope Yazon, anong ginagawa mo?
“Eula… Ibigay mo na sa akin si Enzo. Please. Nagmamaakawa ako sa’yo, Eula. Bumalik ka na sa ibang bansa. Iwan mo na si Enzo. Mahal na mahal ko siya, Eula. Okay lang kahit ginagamit niya ako. Eula, please.”
“Hope, stop it. Don’t be like this..”
“Lumuluhod ako. Lumuluhod ako dito ibalik mo lang sa akin si Enzo. Nagmamakaawa ako sa’yo, Eula. Mahal na mahal ko si Enzo.”
Hindi ko na kayang makita ‘to. Hope, tama na.
“Eula, utang na loob. Ibigay mo na sa akin si Enzo. Eula. Ibalik mo na siya please.” Umiyak lang siya ng umiyak habang nakaluhod at nakahawak sa may binti ni Eula. Hope, please. Tigilan mo na ‘to.
“Hope. Tama na.”
“Eula, utang na loob. Mahal na mahal ko si Enzo. Please. Kami na lang.”
“Tama na, Hope. I’m sorry, pero hindi ko magagawa yan. I’m sorry, Hope. I’m sorry nadamay ka pa dito. I’m sorry.” Tapos umiyak na din si Eula.
“Eula! Eula please! Eula wag!” Sumisigaw na si Hope, si Eula inaalis na yung hawak sa may binti niya. Hindi ko na kaya. Lumapit ako kay Hope tapos pinwersa kong alisin siya.
“Miks, bitawan mo ako. Bitawan mo ako please hindi ako aalis dito hangga’t hindi binabalik ni Eula si Enzo. Miks, hindi ko kayang mawala si Enzo. Ayos lang kahit gamitin niya ako, Miks. Tulungan mo ako, please.”
Nakakainis na. Tama na. Hope, tama na.
“Tanga ka ba talaga, Hope?! Ganito ka na ba kadesperada? Lumuluhod ka pa?! Dahil kay Enzo?! Hope, gumising ka nga!”
“OO TANGA AKO! OO DESPERADA AKO! OO KAYA KONG LUMUHOD AT GAGAWIN KO ANG LAHAT KASI MAHAL NA MAHAL KO SIYA. MAHAL NA MAHAL KO SI ENZO KAHIT ANG SAKIT SAKIT ISIPIN NA HINDI AKO ANG MAHAL NIYA. MAHAL NA MAHAL KO SIYA KAHIT ALAM KONG NILOKO NIYA LANG AKO. MAHAL NA MAHAL KO SIYA KAHIT ALAM KONG MAY MAHAL NA SIYANG IBA. Miks, alam mo ba kung gaano kasakit ‘tong nararamdaman ko? Miks… Kung kaya ko lang gumising gigising ako. Pero hangga’t kaya kong lumuhod para maibalik siya gagawin ko. Ang tanga tanga ko, pero sobrang mahal ko siya hindi ko na alam ang gagawin ko. Mahal na mahal ko si Enzo, Miks. Tulungan mo ako. Ang sakit sakit na.”
Umiyak lang ng umiyak si Hope habang nakaluhod, si Eula nakatakip sa bibig niya at umiiyak na. Hindi ko na rin napigilan…
Naiyak na rin ako.
Bakit kailangan mong masaktan ng ganito, Hope?
Tumingin si Hope kay Eula…
“Eula, maganda ka naman, mayaman ka naman, matalino ka pa. Maraming ka pang makikitang iba diyan, pero ako… Ako… Buong buhay ko si Enzo lang ang minahal ko, please. Please kunin mo na lahat, wag lang si Enzo. Agawin mo na lahat wag lang siya. Ibalik mo na siya sa akin please. Tulungan mo ako, Eula kasi ang sakit sakit na. Eula, please.”
Umiyak lang ng umiyak si Hope sa harap namin ni Eula.
Ikaw na ata ang pinakamabait na taong nakilala ko, paano kang nagagawang saktan ng mga taong ‘to? Hindi mo deserba ang lahat ng ‘to.
Ang tagal tagal kong tinago…
Ang dami kong ginawa para magsinungaling…
Para lang makasama ka. Para maprotektahan ka.
Para itagong mahal kita, Hope Yazon.
Mahal na pala kita.
Kaya please, tama na. Tama na.