ေယာလ္ေျပာလုိ႔ ေ႐ွ႕ေနဆုိတဲ့ တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕ ေရႊေရာင္ကြပ္လက္ထက္စာခ်ဴ ပ္ႏွစ္ရြက္ေပၚ
ေယာလ္နဲ႔က်ေတာ္ အျပန္လွန္လက္မွတ္ထုိးခဲ့ၾကတယ္...
"ေ႐ွ႕ေနႀကီး က်ေတာ္ေျပာသလုိ လုပ္လုိက္ေနာ္
ေယာလ္ဘာကုိလုပ္ခုိင္းတာလဲ??
"ဟုတ္ကဲ့ သူေဌးပတ္ ဆက္ဆက္ပုိ႔လုိက္ပါမယ္
ခ်န္းေယာလ္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆက္ျပကာ
"ဆယ္ဟြန္း ျပန္မယ္ ထ!!"
ကားေပၚေရာက္ေတာ့
"မဂၤလာပြဲက ဘယ္ေန႔လုပ္မွာလဲဟင္??"
"အမ္!!!အဟက္...ဟား.."
ဆယ္ဟြန္းေမးတဲ့ထဲ ဘာမ်ားရီစရာပါသြားပါလိမ့္ေနာ္
"............"
"မဟုတ္မွ မင္းကေမ်ွာ္လင့္ေနတာမလား??"
"ဗ်ာ!.ေယာလ္ပဲ လက္ထက္မွာလုိ႔ေျပာ~~
"ခု စာခ်ဴ ပ္မွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီးၿပီ အာ့တာ လက္ထက္တာမဟုတ္လုိ႔ဘာလဲ??"
ဆယ္ဟြန္း သူကုိေငးၾကည့္ရင္ ရင္ထဲလႈ္ိက္တက္ကာ ဝမ္းနည္းလာတယ္
ဒါဆုိ ေယာလ္ က်ေတာ္ကုိလက္ထက္တယ္ဆုိတာ ေဖေဖကုိ သူ႔အပုိင္ျဖစ္ေၾကာင္းျပခ်င္႐ုံသက္သက္ပဲေပါ့ေနာ္...
က်ေတာ္မ်က္ရည္ေတြျမင္ရင္ သူမၾကဳိက္မွန္းသိလုိ႔ မက်ခင္ မ်က္လုံးအားပုတ္ခတ္လုပ္လုိက္ၿပီး အျပင္သာေငးေနလုိက္တယ္
ေစ်းႀကီးစားေသာက္ဆုိင္ေ႐ွ႕ ကားရပ္သြားသည္မုိ႔ ဆယ္ဟြန္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
ဘာမွမေမးႏုိင္ခင္ လက္ဆြဲေခၚျခင္းခံရလုိ႔
အေနာက္ကေန ယက္ကန္ယက္ကန္ပါသြားရ
"ဟာ လာၿပီ လာၿပီ သတုိ႔သားေတြလာၾကၿပီ"
VVIP roomထဲဝင္လုိက္သည္ႏွင့္ၾကားလုိက္ရတဲ့အသံေတြ..ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႔လုပ္ငန္းပါတနာေတြထင္ပါတယ္...
"ကုိကုိကလည္း ၾကာလုိက္တာ"
လီဂီခ်န္းေရာ???
"ေဆာရီး ေဘဘီ"
လီဂီခ်န္းနားဝင္ထုိင္ရင္ ပါးတစ္ဖက္ကုိနမ္းလုိက္တဲ့သူ~~~
"ဝုိးးးးးးမုိက္တယ္ သတုိ႔သားအသစ္စက္စက္ေ႐ွ႕မွာေတာင္ မင္းတုိ႔မေ႐ွာင္ဘူးကြာ!!"
ေဘးကလူေတြက မုိက္လုိက္တာဆုိတဲ့ အသံေတြထြက္လာကာ က်ေတာ္ကုိဝုိင္းၾကည့့္ၾကတယ္...
"ထုိင္ေလ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ??"
သူအမိန္႔ေပးလုိက္ေတာ့
စားပြဲဝုိင္းရဲ႕ ေထာင့္စြန္းဘက္အေမွာင္ေနရာ ဆယ္ဟြန္းေရြးထုိင္လုိက္သည္
သူ႔ေဘးကဂီခ်န္းကုိ မနာလုိမိသည္ ေယာလ္
တမင္အရြဲတုိက္ေနမွန္းသိပါတယ္
ဒါမဲ့ ရင္ထဲနာက်င္ရတယ္..
အခ်ိန္ၾကာထိ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ေရာက္တက္ရာရာေတြေျပာေနၾက၏
သူကေတာ့ အသံက်ယ္ၿကီးႏွင့္ တဟားဟားေအာ္ရီလုိက္ လီဂီခ်န္းလည္ပင္းနားမ်က္ႏွာအပ္ကာ ခပ္တုိးတုိးဘာေတြေျပာေနမွန္းမသ္ိ
လီဂီခ်န္းက နားေထာင္ရင္း ႐ွက္ျပဳံးေတြျပဳံးေနလုိက္နဲ႔ေလ~~~
က်ေတာ္ကေတာ့ ခုထိ က်ေတာ္တြက္သီးသန္႔ခ်ေပးထားတဲ့စားစရာမ်ားကုိတစ္စက္မတုိ႔မိပါ..
"ခ်န္းေယာလ္ ဆုိင္ေျပာင္းၾကမယ္ "
"ဟုတ္တယ္ "
ခ်န္းေယာလ္ ျပဳံးရင္း ဂီခ်န္းဘက္လွည့္ကာ
"ေဘဘီ သေဘာကေရာ??"
ဆယ္ဟြန္း လက္သီးကုိခပ္တင္းတင္းဆုပ္ထားမိ အာ့ေလာက္ထိလုပ္မွျဖစ္မွာလားေယာလ္~~~~
"ေျပာင္းၾကမယ္ေလ ကုိကုိရဲ႕"
"အုိေက ေျပာင္းၾကမယ္"
အကုန္လုံးေရာ ဂီခ်န္းေရာ ဆုိင္ေျပာင္းရန္အျပင္ထြက္သြားၾကေတာ့ က်ေတာ္ထုိေနရာမွမထမိ...
"ထေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ??"
သူႏွင့္က်ေတာ္သာ က်န္ခဲ့တဲ့ အခန္းက
ခုနနဲ႔ အေတာ္ကြာျခားကာ ေျခာက္ကပ္ေနသည္....
"က်ေတာ္ ျပန္ႏွင့္လုိက္ေတာ့မယ္"
ဆယ္ဟြန္း သူမ်က္ႏွာကုိတစ္ခ်က္မၾကည့္ပဲ ဆုိင္ေနာက္ေပါက္ကေန ကားလမ္းေပၚထြက္လာခဲ့တယ္.....
သူလား??လုိက္လာမလားလုိ႔ တိတ္တဆိတ္ေတာ့ေမ်ွာ္လင့္မိတာေပါ့...
ဒါမဲ့ ျဖစ္မလာခဲ့ပါ~~
Busနဲ႔သာ တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္စြာျပန္လာခဲ့သည္...
အိမ္ေရာက္ေတာ့လဲ တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ အက်ႌေတာင္မလဲခ်င္ေအာင္ ပင္ပန္းလုိ႔အိပ္ယာလဲခ်လုိက္မိ....
"အဟက္...
က်လာျပန္ၿပီ ေစာင္မ်က္ရည္ေတြ မကုန္ႏုိင္ဘူး
ဇြတ္အတင္း မ်က္စိကုိမွိတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ၾကဳိးစားလုိက္တယ္...
..................
"ပတ္ခ်န္းေယာလ္!!!!!"
သူေဌးအုိ လက္ထဲက စာခ်ဴ ပ္ကုိေၾကမြကာ
ေဒါသတႀကီး အေဝးကုိလြင့္ပစ္လုိက္သည္
"မုိက္လုိက္တာ ဆယ္ဟြန္းရာ ေဖေဖဒီေလာက္တားေနတဲ့ၾကားထဲက..."
တီ~~~~တီ~~~
အခ်ိန္ကုိက္ ဖုန္းဆက္လာတဲ့ ခ်န္းေယာလ္
📱"ဘယ္လုိလဲ သူေဌးအုိ က်ေတာ္ေ႐ွ႕ေနႀကီးက စာခ်ဴ ပ္ပုိ႔ေပးရဲ႕လား??"
"မင္းသိပ္မုိက္႐ုိင္းတယ္ခ်န္းေယာလ္"
"အဟက္ ခင္မ်ားေလာက္ အင္း မ႐ုိင္းေသးဘူးထင္တယ္ေနာ္ "
"ငါသားက ခုမွကေလး႐ွိေသးတာကုိ မစာမနာ မင္းမုိ႔လုပ္ရပ္တယ္"
ခင္မ်ားသားက အသက္ျပည့္ပါၿပီ သူေဌးအုိရယ္.
ခ်န္းေယာလ္ ရီေနရာမွခ်က္ခ်င္းတည္သြားကာ
"အာ့ဆုိရင္ သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ဟင့္အင္း လူေလာကုိေရာက္ခြင့္ေတာင္မရလုိက္တဲ့ ကေလးေပၚခင္မ်ားလုပ္ရပ္ကေရာ...?"
"..............."
"မွန္တယ္ က်ေတာ္မုိက္႐ုိင္းတယ္ ခင္မ်ားကေတာ့ ယုတ္မာႁပီးလူမဆန္တာ....!!"
"မင္းထင္ခ်င္သလုိထင္ ဂ႐ုမစုိက္ဘူး ခုခ်က္ခ်င္းငါသားကုိျပန္ပုိ႔ေပး~~~"
"ဟား....ဟား...ကဲပါ က်ဴ ပ္လိပ္စာေပးမယ္ ခင္မ်ားသားကုိခင္မ်ားကုိယ္တုိင္လာေခၚ အာ~~~
ေခၚရရင္ေပါ့ေနာ္ ဟား ...ဟား......"📱
ခ်န္းေယာလ္ဖုန္းခ်သြားေတာ့ သူေဌးအုိ ေဒါသတႀကီး ပစၥည္းမ်ား႐ုိက္ခြဲပစ္လုိက္တယ္
တီ📲
ခ်န္းေယာလ္ဆီက လိပ္စာကုိ messageပုိ႔လုိက္တာပင္
"အတြင္းေရးမွဴ း!!!အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးတာနဲ႔
ခ်က္ခ်င္း ကုိရီးယားသြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ထား!!"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေဌး"
"ေတာက္!!!!!မင္းကုိ အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္ခ်င္တယ္
ပတ္ခ်န္းေယာလ္~~"
.................
"ေယာလ္ ဘယ္သြားမလုိ႔လဲဟင္??"
တစ္ညလုံးျပန္မလာတဲ့အျပင္ မနက္က်ျပန္ေတာ့လာပါတယ္ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲအဝတ္ေတြထည့္ေနလုိ ဆယ္ဟြန္းမ်က္လုံးျပဴ းရ
"ေယာလ္ .....?"
ဘာတစ္လုံးမွ မေျပာပဲ အိတ္ကုိကားေပၚတင္ကာ ထြက္သြားေလျပန္သည္
"အဟင့္.....ဟီး.."
ဆယ္ဟြန္း ဝမ္းနည္းတႀကီးငုိ႐ႈိက္မိတယ္
က်ေတာ္ကုိ အာ့ေလာက္စိမ္းကားႀကီး မဆက္ဆံပါနဲ႔လားဗ်ာ...
ဆယ္ဟြန္းမ်က္ရည္ေတြ သုတ္ကာ..ငုိေနလုိ႔မၿပီးေသး သူဘယ္သြားလဲသိရေအာင္
လီဂီခ်န္းဆီ ဖုန္းဆက္ရမွာပင္...
📱"ဟဲလုိ ဆယ္ဟြန္း႐ွီ ေျပာ"
ဆယ္ဟြန္း ဘယ္ကစေမးရမွန္းမသိ..
"ဂီခ်န္း.ဟုိ ဟုိ ေယာလ္ ...
"ကုိကုိဘယ္သြားမလုိ႔လဲသိခ်င္တာလား??"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ငါနဲ႔ ကမ္းေျခကုိ အပန္းေျဖခရီးထြက္မလုိ႔
သူ စိတ္ပင္ပန္းတယ္ဆုိလုိ႔ေလ"
"ေအာ္ ဟုတ္လား အာ့ အာ့ဆုိ ဒါ ဒါပဲ"📱
တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ကုိ ဆယ္ဟြန္းအတင္းဖိၿပီးဖုန္းခ်လုိက္တယ္
အပန္းေျဖခရီးတဲ့လား???
စိတ္ပင္ပန္းလုိ႔တဲ့လား???
က်ေတာ္တုိ႔ ဒီလုိႀကီး တကယ္ ေဝးရေတာ့မွာလားေယာလ္~~~~~~
TBC.....
ခ်န္းေယာလ္ေလးကုိ မမုန္းေၾကးေနာ္😞
သူလည္းသူ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ပါ 😭
ယောလ်ပြောလို့ ရှေ့နေဆိုတဲ့ တစ်ခါမှမမြင်ဘူးတဲ့လူတစ်ယောက်ရှေ့ ရွှေရောင်ကွပ်လက်ထက်စာချူ ပ်နှစ်ရွက်ပေါ်
ယောလ်နဲ့ကျတော် အပြန်လှန်လက်မှတ်ထိုးခဲ့ကြတယ်...
"ရှေ့နေကြီး ကျတော်ပြောသလို လုပ်လိုက်နော်
ယောလ်ဘာကိုလုပ်ခိုင်းတာလဲ??
"ဟုတ်ကဲ့ သူဌေးပတ် ဆက်ဆက်ပို့လိုက်ပါမယ်
ချန်းယောလ် ခေါင်းတစ်ချက်ဆက်ပြကာ
"ဆယ်ဟွန်း ပြန်မယ် ထ!!"
ကားပေါ်ရောက်တော့
"မင်္ဂလာပွဲက ဘယ်နေ့လုပ်မှာလဲဟင်??"
"အမ်!!!အဟက်...ဟား.."
ဆယ်ဟွန်းမေးတဲ့ထဲ ဘာများရီစရာပါသွားပါလိမ့်နော်
"............"
"မဟုတ်မှ မင်းကမျှော်လင့်နေတာမလား??"
"ဗျာ!.ယောလ်ပဲ လက်ထက်မှာလို့ပြော~~
"ခု စာချူ ပ်မှာ လက်မှတ်ထိုးပြီးပြီ အာ့တာ လက်ထက်တာမဟုတ်လို့ဘာလဲ??"
ဆယ်ဟွန်း သူကိုငေးကြည့်ရင် ရင်ထဲလှိုက်တက်ကာ ဝမ်းနည်းလာတယ်
ဒါဆို ယောလ် ကျတော်ကိုလက်ထက်တယ်ဆိုတာ ဖေဖေကို သူ့အပိုင်ဖြစ်ကြောင်းပြချင်ရုံသက်သက်ပဲပေါ့နော်...
ကျတော်မျက်ရည်တွေမြင်ရင် သူမကြိုက်မှန်းသိလို့ မကျခင် မျက်လုံးအားပုတ်ခတ်လုပ်လိုက်ပြီး အပြင်သာငေးနေလိုက်တယ်
ဈေးကြီးစားသောက်ဆိုင်ရှေ့ ကားရပ်သွားသည်မို့ ဆယ်ဟွန်းကြောင်တောင်တောင်
ဘာမှမမေးနိုင်ခင် လက်ဆွဲခေါ်ခြင်းခံရလို့
အနောက်ကနေ ယက်ကန်ယက်ကန်ပါသွားရ
"ဟာ လာပြီ လာပြီ သတို့သားတွေလာကြပြီ"
VVIP roomထဲဝင်လိုက်သည်နှင့်ကြားလိုက်ရတဲ့အသံတွေ..ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လုပ်ငန်းပါတနာတွေထင်ပါတယ်...
"ကိုကိုကလည်း ကြာလိုက်တာ"
လီဂီချန်းရော???
"ဆောရီး ဘေဘီ"
လီဂီချန်းနားဝင်ထိုင်ရင် ပါးတစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်တဲ့သူ~~~
"ဝိုးးးးးးမိုက်တယ် သတို့သားအသစ်စက်စက်ရှေ့မှာတောင် မင်းတို့မရှောင်ဘူးကွာ!!"
ဘေးကလူတွေက မိုက်လိုက်တာဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လာကာ ကျတော်ကိုဝိုင်းကြည့့်ကြတယ်...
"ထိုင်လေ ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ??"
သူအမိန့်ပေးလိုက်တော့
စားပွဲဝိုင်းရဲ့ ထောင့်စွန်းဘက်အမှောင်နေရာ ဆယ်ဟွန်းရွေးထိုင်လိုက်သည်
သူ့ဘေးကဂီချန်းကို မနာလိုမိသည် ယောလ်
တမင်အရွဲတိုက်နေမှန်းသိပါတယ်
ဒါမဲ့ ရင်ထဲနာကျင်ရတယ်..
အချိန်ကြာထိ တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နှင့်ရောက်တက်ရာရာတွေပြောနေကြ၏
သူကတော့ အသံကျယ်ကြီးနှင့် တဟားဟားအော်ရီလိုက် လီဂီချန်းလည်ပင်းနားမျက်နှာအပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ
လီဂီချန်းက နားထောင်ရင်း ရှက်ပြုံးတွေပြုံးနေလိုက်နဲ့လေ~~~
ကျတော်ကတော့ ခုထိ ကျတော်တွက်သီးသန့်ချပေးထားတဲ့စားစရာများကိုတစ်စက်မတို့မိပါ..
"ချန်းယောလ် ဆိုင်ပြောင်းကြမယ် "
"ဟုတ်တယ် "
ချန်းယောလ် ပြုံးရင်း ဂီချန်းဘက်လှည့်ကာ
"ဘေဘီ သဘောကရော??"
ဆယ်ဟွန်း လက်သီးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ထားမိ အာ့လောက်ထိလုပ်မှဖြစ်မှာလားယောလ်~~~~
"ပြောင်းကြမယ်လေ ကိုကိုရဲ့"
"အိုကေ ပြောင်းကြမယ်"
အကုန်လုံးရော ဂီချန်းရော ဆိုင်ပြောင်းရန်အပြင်ထွက်သွားကြတော့ ကျတော်ထိုနေရာမှမထမိ...
"ထလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ??"
သူနှင့်ကျတော်သာ ကျန်ခဲ့တဲ့ အခန်းက
ခုနနဲ့ အတော်ကွာခြားကာ ခြောက်ကပ်နေသည်....
"ကျတော် ပြန်နှင့်လိုက်တော့မယ်"
ဆယ်ဟွန်း သူမျက်နှာကိုတစ်ချက်မကြည့်ပဲ ဆိုင်နောက်ပေါက်ကနေ ကားလမ်းပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်.....
သူလား??လိုက်လာမလားလို့ တိတ်တဆိတ်တော့မျှော်လင့်မိတာပေါ့...
ဒါမဲ့ ဖြစ်မလာခဲ့ပါ~~
Busနဲ့သာ တစ်ယောက်ထဲအထီးကျန်စွာပြန်လာခဲ့သည်...
အိမ်ရောက်တော့လဲ တစ်ယောက်ထဲပါပဲ အကျႌတောင်မလဲချင်အောင် ပင်ပန်းလို့အိပ်ယာလဲချလိုက်မိ....
"အဟက်...
ကျလာပြန်ပြီ စောင်မျက်ရည်တွေ မကုန်နိုင်ဘူး
ဇွတ်အတင်း မျက်စိကိုမှိတ်ပြီး အိပ်ပျော်အောင်ကြိုးစားလိုက်တယ်...
..................
"ပတ်ချန်းယောလ်!!!!!"
သူဌေးအို လက်ထဲက စာချူ ပ်ကိုကြေမွကာ
ဒေါသတကြီး အဝေးကိုလွင့်ပစ်လိုက်သည်
"မိုက်လိုက်တာ ဆယ်ဟွန်းရာ ဖေဖေဒီလောက်တားနေတဲ့ကြားထဲက..."
တီ~~~~တီ~~~
အချိန်ကိုက် ဖုန်းဆက်လာတဲ့ ချန်းယောလ်
📱"ဘယ်လိုလဲ သူဌေးအို ကျတော်ရှေ့နေကြီးက စာချူ ပ်ပို့ပေးရဲ့လား??"
"မင်းသိပ်မိုက်ရိုင်းတယ်ချန်းယောလ်"
"အဟက် ခင်များလောက် အင်း မရိုင်းသေးဘူးထင်တယ်နော် "
"ငါသားက ခုမှကလေးရှိသေးတာကို မစာမနာ မင်းမို့လုပ်ရပ်တယ်"
ခင်များသားက အသက်ပြည့်ပါပြီ သူဌေးအိုရယ်.
ချန်းယောလ် ရီနေရာမှချက်ချင်းတည်သွားကာ
"အာ့ဆိုရင် သူ့ထက်ငယ်တဲ့ ဟင့်အင်း လူလောကိုရောက်ခွင့်တောင်မရလိုက်တဲ့ ကလေးပေါ်ခင်များလုပ်ရပ်ကရော...?"
"..............."
"မှန်တယ် ကျတော်မိုက်ရိုင်းတယ် ခင်များကတော့ ယုတ်မာပြီးလူမဆန်တာ....!!"
"မင်းထင်ချင်သလိုထင် ဂရုမစိုက်ဘူး ခုချက်ချင်းငါသားကိုပြန်ပို့ပေး~~~"
"ဟား....ဟား...ကဲပါ ကျူ ပ်လိပ်စာပေးမယ် ခင်များသားကိုခင်များကိုယ်တိုင်လာခေါ် အာ~~~
ခေါ်ရရင်ပေါ့နော် ဟား ...ဟား......"📱
ချန်းယောလ်ဖုန်းချသွားတော့ သူဌေးအို ဒေါသတကြီး ပစ္စည်းများရိုက်ခွဲပစ်လိုက်တယ်
တီ📲
ချန်းယောလ်ဆီက လိပ်စာကို messageပို့လိုက်တာပင်
"အတွင်းရေးမှူ း!!!အလုပ်ကိစ္စတွေပြီးတာနဲ့
ချက်ချင်း ကိုရီးယားသွားဖို့ ပြင်ဆင်ထား!!"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ သူဌေး"
"တောက်!!!!!မင်းကို အမှုန့်ကြိတ်ပစ်ချင်တယ်
ပတ်ချန်းယောလ်~~"
.................
"ယောလ် ဘယ်သွားမလို့လဲဟင်??"
တစ်ညလုံးပြန်မလာတဲ့အပြင် မနက်ကျပြန်တော့လာပါတယ် ခရီးဆောင်အိတ်ထဲအဝတ်တွေထည့်နေလို ဆယ်ဟွန်းမျက်လုံးပြူ းရ
"ယောလ် .....?"
ဘာတစ်လုံးမှ မပြောပဲ အိတ်ကိုကားပေါ်တင်ကာ ထွက်သွားလေပြန်သည်
"အဟင့်.....ဟီး.."
ဆယ်ဟွန်း ဝမ်းနည်းတကြီးငိုရှိုက်မိတယ်
ကျတော်ကို အာ့လောက်စိမ်းကားကြီး မဆက်ဆံပါနဲ့လားဗျာ...
ဆယ်ဟွန်းမျက်ရည်တွေ သုတ်ကာ..ငိုနေလို့မပြီးသေး သူဘယ်သွားလဲသိရအောင်
လီဂီချန်းဆီ ဖုန်းဆက်ရမှာပင်...
📱"ဟဲလို ဆယ်ဟွန်းရှီ ပြော"
ဆယ်ဟွန်း ဘယ်ကစမေးရမှန်းမသိ..
"ဂီချန်း.ဟို ဟို ယောလ် ...
"ကိုကိုဘယ်သွားမလို့လဲသိချင်တာလား??"
"ဟုတ်ပါတယ်"
"ငါနဲ့ ကမ်းခြေကို အပန်းဖြေခရီးထွက်မလို့
သူ စိတ်ပင်ပန်းတယ်ဆိုလို့လေ"
"အော် ဟုတ်လား အာ့ အာ့ဆို ဒါ ဒါပဲ"📱
တုန်ယင်နေတဲ့လက်ကို ဆယ်ဟွန်းအတင်းဖိပြီးဖုန်းချလိုက်တယ်
အပန်းဖြေခရီးတဲ့လား???
စိတ်ပင်ပန်းလို့တဲ့လား???
ကျတော်တို့ ဒီလိုကြီး တကယ် ဝေးရတော့မှာလားယောလ်~~~~~~
TBC.....
ချန်းယောလ်လေးကို မမုန်းကြေးနော်😞
သူလည်းသူ့ခံစားချက်နဲ့ပါ 😭