Jungkook'un aşk acısını dinlediğimiz ve onunla birlikte bizim de efkarlanmak zorunda kaldığımız akşam, Taehyung geç saate kaldığı için burada kalmasını önermişti. Benim için hiç sorun yoktu, sadece düşündüğümüz planda değişiklikler olacaktı o kadar...
Tamam, üzücüydü.
Fakat problem değildi.
Misafir odasına gidip biraz depresyona gireceğini söylediğinde kendi hâline bırakma kararı aldık. Ergen ve yaşının gereği yoğun duygular yaşayan birisiydi ve belki de bir hafta sonra Yugyeom'a olan ilgisi de son bulacaktı. Çabuk değişen ruh durumuna ve kararlarına uyum sağlamakta zorlandığımız bir gerçek vardı maalesef.
Neyse, öyle ya da böyle tekrar yalnız kaldığımızda, Jungkook'un da burada olması ve içimde kalmayan istekle yatağa tekrar kuruldum. Onun yerine instagram hesabında dolanmaya başlamıştım, çok geçmeden de Taehyung gelmişti yanıma zaten.
"Neye bakıyorsun?"
"Hiç," demiştim sayfada gezinmeye devam ederken. Yatağın kenarındaki etajerde yanan ışık ortamı aydınlatıyordu. Taehyung üzerimden uzanarak parlaklığını azaltıp kafasını omzuma koyduğunda ben de saçlarına yaslandım.
"Çok güzeldi maç." demiştim takip ettiğim takımın hesabından sonucu tekrar görerek. "Uzun zamandır böyle stres atmamıştım."
"Ha diyorsun ki illa konusunu açalım?"
"Niye?" Kafasını kaldırdığında ben de ona döndüm. Gözlerini kısmış ve memnun olmayan bir ifadeyle bana bakıyordu.
"Sen iyi biliyorsun."
"Yoo bilmiyorum." diyerek olayı üstünkörü kapatmaya çalıştım. Göz teması kurmamak için gri tişörtünün siyah yazılarında gözlerimi gezdirdim.
"Park Jimin."
"Aşkım?"
Söyleyeceği şeyleri –nutuktan farklı olacağını düşünmüyordum- beklerken telefonuma gelen bildirimle ikimizin de dikkati dağıldı. Bakışmayı keserek etiketlendiğim fotoğrafa baktım.
Maç öncesinde Sungjae toplu bir fotoğrafımızı çekmişti ve merkezde ben duruyordum. Hepsi kollarını omuzlarına atmış poz verirken ben de ayak uydurmuştum.
@sungjae123: dünya dönüyorsa canım edebiyatçımız park jimin sayesinde dönüyorjahdjajdks sizi seviyoruz hocam <3
Açıklamaya istemsizce gülerken fotoğrafı inceleyip beğenmiştim.
"Egoistin tekisin." Taehyung telefonumu alarak fotoğrafı incelerken yüzümde kendini beğenmiş bir gülümseme oluşmuştu.
"Gözde öğretmen olmak böyle bir şey hayatım. Çünkü karşılıklı bir saygı ve sevgi var aramızda."
"Geç bu lafları geç, edebiyat yapma bana. Aklından geçeni söyle sen de rahatla ben de rahatlayayım."
Yan bir gülüşle kolumu omzuna atıp simetrik yüzüne yaklaştım, anında mis gibi kokusu sarmıştı çevremi. "Kim Taehyung şu yüze bakar mısın, bu karizmatikliğe kim neden karşı gelsin?"
Elbette içimden geçen ve düşündüklerim bu yönde değildi ancak fiziğimi ve yüzümü beğenen biriydim. Taehyung sayesinde sağlığıma fazlasıyla dikkat eden birisiydim ve ortalama bir tipim vardı işte.
"Öğretmenim olsan senden nefret ederdim." Yakın olan yüzüme yan dönerek hafif bir öpücük kondurdu. "Hem sınavlarda çocukların ağzını yüzünü yamultuyorsun hem de maç izlemeye davet ediyorsun. Bir karar ver, anlayışı bir hoca mısın despot bir hoca mı?"
Telefonumun ekranını kapatarak dudaklarına dokundum. Ardından geri çekilerek ciddi bir ifadeye büründüm. "Bir kere sınav ve öğretmen öğrenci ilişkisi farklı tamam mı? İşime profesyonelce yaklaşıyorum." Önüme gelen saçımı serçe parmağımla ittim.
"Sus ya sus, gelmiş bir de bana burada duyar kasıyor. Çocukların psikolojisini bozuyorsun, bipolar olacaklar senin yüzünden."
"Sevgilim onlar bireyseli de geçtim grup seks yapma yolunda emin adımlarla yürüyorlar ama sen bilirsin yine de. Psikolojileri sence sözüm ona benim dengesizliklerimle bozulur mu?"
Cümlemi bitirdiğimde kendimi kasmamaya karar verip gülmüştüm fakat bu gerçekti. Hepsi gençti ve hayatlarının zirve duygularını yaşayacakları yaştalardı. Taehyung suratıma garipçe baktı. "Doğru..."
"Yaa işte," diyerek devam ettim, aynı zamanda yastığıma kolumu yaslayarak elimle kafama destek oldum. "Söyle bakalım senin lise hayatın nasıldı?"
"Boş ver ya, ne yapacaksın benim lise hayatımı." Kısa bir gerildi dudakları fakat, hoşuma gitmeyecek şeylerin olduğunu pek âlâ anlamıştım. "Yemezler." dedim tişörtünden tutarak. "Sen nasıl bir tiptin söyle."
"Şu an bu konuya nereden geldik? Senin beni değil benim seni sorgulayıp nutuk çekmem lazım. Herkes yerini bilsin."
"Açıkçası nereden geldik bilmiyorum fakat biraz daha devam edersen senin yerin koltuğunun yanı olacak orası kesin." Kaşlarımı çattım. Tamam, kabul ediyordum ki bu konuda üste çıkmaya çalışıyordum, ancak ortada haksız kişi yoktu, bu nedenle sorgulanacak kişi de yoktu.
"Sen ne çirkef, ne pis bir şey oldun be. Laflara bak." Yüzünü buruşturdu tüm oyunculuğuyla. Gülmekle üzülmek arası bir yerde sıkışıp kalmıştım. Ciddiye almadığını biliyordum ancak yine de az önceki tavrım rahatsız etmişti beni.
Taehyung'un sakin karakterine göre biraz daha canlı bir kişiliğim vardı sanırım. Bunun sebebini öğretmen olmama bağlıyordum çünkü günümün yarısını belli bir yaş aralığıyla geçiriyordum ve özellikle lise öğretmeni olmak onlar gibi düşünmemi zorluyordu. Ben halimden memnundum, gerçekten memnundum, içimdeki çocuk ruhunun ve eğlencenin kaynağını biraz da onlara bağlıyordum.
"Bir hüzün bahçesinde, kırılan en güzel, en anlamlı çiçeksiniz Bay Kim. Dalınızın ölüm kokusu dahi, nasıl olur da hayatını size adayacaklara nefesmişçesine güzel gelir, anlamış değilim." Gözlerine bakarak daldım kahverengi galaksiye, parmaklarım yumuşacık teninde gezindi. "Gözlerinizin derinliğinde boğulurken, sığ etmenler ufacık bile etkilemiyor. Felaket vurgunum size."
Yutkundum bilinçsizce. Taehyung'un ciddi ifadesi ve yakınlığı kalp ritimlerimi değiştirmeye devam ediyorken ve en özelmişçesine bakışlarıyla bana bakıyorken... Kalbimin titremesi işten bile değildi.
"Nasıl sözler bunlar Bay Park," demişti alınlarımızı yaslarken. "Beni onurlandırıyorsunuz."
"Hak ediyorsunuz." Fısıltıma karşın ufacık gülümsemişti, çok küçüktü, o dudak kıvrımı çok az yukarı kalkmıştı fakat hissedebiliyordum, eşimim kalbine dokunabiliyordum bir yerlerde, çünkü o benim kalbime yıllardır aynı hisle dokunabiliyordu.
Dudaklarımız birleşti ikinci kez, sakin ve hırçın olmak arasında bocalayan öpüşmemizin, derinleşmesiyle sırtım yatağı buldu. Üzerimde yıllardır tenini ezbere bildiğim fakat tekrar etmekten bıkmadığım eşim vardı ve...
Jungkook'un burada olmasını ve aşk acısını şimdilik güzelce unutabilirdik.
***
kısa oldu? kısa oldu valla, ama ne yazacağımı bilmedim
ee, ımm evt, gece gece bildirimlerinize konmayı severim şakdşlkşa
iyi geceleer