7. KILIGIN KAYO, PLES.
NAGISING ako na masakit ang kaliwang panga ko.
Oh, god. Ano’ng nangyari?
Luminga ako sa paligid at ngayon ko lang napagtantong nasa clinic pala ako. Syempre ngayon ko lang talaga mapapagtanto dahil kagigising ko lang. In fact, tulin nga ng pick-up ko, e. Sa ganda, syempre.
Umupo ako. And….. OH. EM. GEE.
May lalaking nakayuko sa bedside kung saan ako nakahiga. Hindi ako pwedeng magkamali kung sino siya dahil OMG. OMG talaga.
Si Hero!
Mahinang niyugyog ko ang braso niya. “Huy, Hero.” Kaso hindi siya gumalaw kaya inulit ko. “Hero…” Wala talaga. Bangkay na ba ‘to? This time, I shout, “Hubby, WAKE UP!”
Du’n lang siya gumalaw.
“Putragis. Sakit sa tenga, natutulog, e”, nagkamot pa siya sa ulo niya.
Kinikilig ako, eneberr. “Hihi. Gwapo mo po, bagay sa magandang ako.” Kinikilig ako, seryoso. Bagong gising pa siya niyan. Gah. Gwapo every second.
“Kadiri ‘to. Gwapo ako, the end”, narinig ko pa siyang nag-tss bago siya tumayo.
‘Yun lang. Gwapo nga, masakit namang magsalita. Aww.
“Teka nga pala. Pa’no ako napunta rito?”
“Sleep walk, brod”, he answered sarcastically.
Sasapakin ko na talaga ‘to. Mas matindi sa ginawa sa’kin ng syota niya.
“Seryoso, Romano. Pwede bang paki-ayos ang sagot?”
“Tss.” Pinaka-ayos na siguro ‘yun, ‘no? Pakshet ‘to.
Aalis na sana siya kaso hinila ko siya sa laylayan ng damit niya kaya naman napaupo siya sa kama.
“ANO BA NAMANG PROBLEMA MO?! Binuhat kita malamang!” Irita na siya niyan dahil sumigaw na siya.
“Iyon naman pala kasi umaarte ka pa!” ganting sigaw ko.
Hindi naman na kasi ako papayag na naaapi. Susungalngalin ko siya kahit hindi ko alam kung pa’no ‘yun.
“O, masaya ka na? Bitaw na, pwede?!”
“May tanong kasi ako, tumahimik ka!”
“Wow. INAY?!”
PAK!
“Putrages, Sabo, umayos ka!” reklamo niya nung binatukan ko siya.
Napa-roll eyes ako. Kay Rio niya nakuha ‘yun siguro. ‘Yung Mariong ‘yun kasi! “Zabrina is the name, kuha mo? Umayos ka babatukan ulit kita.”
Seryoso. Ayoko na nung sinisigaw-sigawan niya ako habang pa-sweet ako. Aba, nasaktan ang maganda kong mukha dahil sa kanya, siya pa may ganang manigaw?
“Ano namang pakialam ko sa pangalan mo? Narinig ko lang ‘yun sa boyfriend mo.”
Sabi na nga, e. “My god, Hero. EX. EX. EX. Ex ko si Mario, kuha?”
“Paki ko.”
I rolled my eyes. “Okay. So…. naparusahan na ba ‘yung bwisit na sumapak sa’kin?” Take note of the word; ‘sapak’. F-ck. First time ‘to.
“Hindi.”
Biglang nanlaki ang mga mata ko.
“BAKIT HINDI?!!”
“SIGAW NAMAN DYAN! E, SA HINDI E!!”
“PEST! BAKIT NGA HINDI?!!”
“SINAPAK KO rIN!”
Define NGANGA.
“S-seryso?” Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.
“Tanga ka talaga! Ewan ko sa’yo!” Tatayo na naman dapat siya kaso nakakapit pa rin ako sa damit niya at mas lalong hinigpitan ko pa. This time, dalawang kamay na.
Medyo…… medyo…… kinikilig na ulit ako. Omg. Hero took revenge on that btch for me.
“Sabi na nga ba! Kunwari ka pa, crush mo rin ako!” Nakangiting sabi ko sa kanya. Ito talaga! Pakipot pa!
“Putek. Kinilig ka na nu’n? Wag ka nga! Sapakin din kita dyan, makita mo.”
Powe.
“Napaka-angas mo, Romano!”
“Proud. Ehem.”
There goes my ‘eww-reaction’. Tae, ang yabang!
At dahil sinapak niya na para sa’kin ‘yung btch na ‘yun, okay na! Haha. Heaven sa feeling, dude.
“Wait…. Ibig sabihin, nakita tayo ng lahat nu’ng dinala mo ‘ko dito sa clinic?” And that’s so kilig! Gaah!
“Naku, hindi. Pinapikit ko sila.” Of course, he was sarcastic.
Piningot ko nga.
“T-NGINA MASAKIT!”
“Paki-ayos kasi ang sagot, please.”
“Ang obvious naman kasi ng sagot sa mga tanong mo! Tanga ka talaga! Umayos ka, pwede?! Tsinelasin kita dyan, e!”
“Lel. Nakasapatos ka, brod”, I mimicked him.
Sinamaan niya lang ako ng tingin. “Pwede? Bitaw.”
Napa-smile ako nang bigla kong napagtanto na…… “Bakit binantayan mo ‘ko?” Lalong lumapad ang ngiti ko.
“Kupo. Nag-ilusyon ka na naman dyan! Malamang inantok! Kaysa sa classroom matulog! Kitid ng utak, ‘nak ng!”
“Hooo. Kunwari pa ‘to! E, andami-daming bed pero dito ka sa kama ko nakayuko! Naku, Romano. Hule na, deny pa! Pakipot!”
“Tanga lang talaga. Mukha bang may problema sa’kin? Mukha ba ‘kong may sakit? Malamang hindi ako pag-stay-in dito, ‘no? Kaya no choice ako kundi idahilan ka. Pangit mo na 'yan!”
“Maganda ako! Hmp. Pakipot! Gusto mo lang mag-stay dito kasi nandito ako! Nahiya ka pa!”
“UY! Waepek sumapak si Mia? Pa-try nga ako sa kanan! Baka sakaling makalog ‘yang bird-brain mo!”
“LETCH! ALIS NA NGA!!!” Tinulak ko na siya. Kainis.
“Wow, ha!” sarkastikong sabi niya pagkatayo niya.
Inungusan ko lang siya. “Alis na! Diretsong hell, ples”, sabay irap sa kanya.
“Niyaya mo pa ‘ko sa lungga mo”, mahinang sabi niya pa.
Lahat na lang ng sabihin ko, ha!
Umalis na siya at iniwan na akong mag-isa.
Aww. Parang ang drama. Haha. Anyway, kinuha ko ang cellphone ko sa pocket ko. Likod kasi ng case ng cellphone ko ay mirror. Of course, pangmaganda lang ‘to.
And poof. Wala naman akong pasa dahil sa panga ko nga tumama, hindi sa mata. Buti na lang. Nako. May araw sa’kin ‘yung Mia na ‘yun. Makikita niya. Dahil lang sa tinawag kong hubby si Hero? Nako.
“HOY, TEKLA!”
“AY, TEKLA! Luuuh!” Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko sa gulat. “Hero naman!” At… ano raw?! “ANO’NG TEKLA KA DYAN?!”
“Kadiri kasi ‘yang pangalan mo, ang arte. Kaumay bigkasin. Maski apelyido maarte.”
Kaya ginawan niya ako ng nickname?! How sweet! Buset! “Hoy! FYI lang po. Hindi maarte ang name ko. Maganda! At kasalanan pa ng mga ninuno ko? Aba, kasunod ng mukha ang pangalan!”
“Hoy, Tekla.” At talagang inulit pa na parang hindi niya narinig ang sinabi ko! What an effin’ nickname! Baho! “H’wag ka nang mag-eskandalo, pwede? Ako na ang bahala sa kanila.” Then poof. He’s gone.
Syempre, di ba, dapat na mainis ako? Pero bakit parang kinilig ako? Haha, buset.
Lumabas ako ng clinic. Nginitian lang naman ako ni Ms. Nurse, syempre nginitian ko na lang din at gora na ‘ko sa paglabas.
Saktong nagbell. Tinignan ko kung ano’ng oras na. And it’s already 12:00. Dalawang subjects pala ang namiss namin ni Hero. Naks. Namin? So kilig. Haha!
Nagtuloy ako sa building namin. Nang makasalubong ko sa steps ang…. err… ‘yung weird group kanina.
And swear to god, I’ll kill Hero the bastard for lying. What was he trying to do, earlier? Protecting the btch? Oh, please.
There. The leader. Walking down like a boss. BOSSOGIN KO MUKHA NIYA, MAKITA NIYA. Letche. Wala siyang pasa! At mayabang pa talaga siyang maglakad pababa habang proud na nakatingin sa’kin, ha?
Walang hiyang Romano. Seryoso. Nasaktan ako sa pagsisinungaling niya. Masakit na nga siyang magsalita pagdating sa’kin, nagsinungaling pa siya? God, I feel so..... F-ck this feeling. Swear. Hindi ko na siya tatawagin using endearments! Ayoko na. As in NEVER. That dumb@ss f*cktard!
“Well, well. Look who’s back”, maarteng sabi ni Mia.
I shot her an emotionless look while my lips gave a slight twitch. Sinundan ko lang siya ng tingin.
Bakit? Dahil una, hindi siya maganda. Pangalawa, hindi siya threat. Pangatlo, hindi siya sikat.
Meaning: ‘madali ko siyang makakalimutan’.
Gagantihan ko siya mamaya kaya kinakabisa ko na ang mukha niya. Duh. I won’t even stop on my track if I’ve no business to do with her. But hey, she needs my revenge…… badly.
“Sorry, ha? Nasaktan pa kita. Turn-off pala kay Hero ang mga nananakit na babae. Ayan tuloy, break na kami”, sabi niya in a sarcastic tone.
I smirked. “Really? Ow, that’s sad. I doubt if he even considered you as his girlfriend”, I gave her my sweetest fake smile.
Biglang tumiim ang bagang niya. “I was his girlfriend, how about you? Dreamer? Pathetic”, pagdidiin niya.
Tinaasan ko siya ng isang kilay. “Tonta. Walang girlfriend si Romano bukod kay Jazminne. Sino’ng dreamer at pathetic sa’tin ngayon? Feelingera.” I smirked once again then shove her off my way.
Putcha. Hindi naman ako seryoso kay Romano, e. Laro lang siya para sa’kin. Pero bakit parang…… ang sakit para sa’kin nung binitawan kong line?
Hell. Joke lang. Nabadtrip lang ako ng bongga sa pagsisinungaling niya. Damn, that’s all in it.
“Zabbyyyyy!” tawag agad sa’kin ni Kimmy nang makarating ako sa room. Nasa room din namin sila Lizzy, Heidi and Cath. Oh, siguro nag-alala sila.
“Zabby! What happened? Nakita namin na buhat-buhat ka na lang ni Hero and he just told people to shut up. Of course we did, with his death glare? Really. What happened Zab?” Lizzy asked.
Hindi ko alam kung ano’ng nangyari kanina kaya niloko ako ni Romano? Pakyu siya. May pa ‘ako na ang bahala-ako na ang bahala’ pa siyang nalalaman, ha?
Wala man lang pala siyang sinabi na dahilan or whatsoever? Talagang ginamitan niya lang ang lahat ng death-glare? Seriously? Pinagtakpan niya ‘yung Mia na ‘yun? Nagmukha akong katawatawa sa mga sluts na ‘yon, f-cksh-t. Sana sinabi niya na lang na sinapak ako nu’ng Mia na ‘yun dahil gaganti naman ako. Ayoko ng nagmumukhang kawawa!
“Beh, you okay?” Cath.
I sighed. “Calm down, girls”, nginitian ko sila para i-assure na okay lang ako. “And hey…. Pack up.” Iyon lang ang sinabi ko at nagtuloy ako sa chair ko. Kinuha ko ang bag ko at binalikan sila.
“Zee, where are you going?” Heidi asked.
“We. Mall. Let’s.” Naglakad na agad ako. Alam ko namang susunod sila. Sila pa. Basta cutting class game sila. Mall pa?
Bigla akong napahinto nang makita ko si Romano. Saktong pagtapat ko sa room nila, lumabas siya.
Loko ka. Nagpakita ka pa sa’kin, ha?
“Hoy, Romano!”
“O, Tekla—AWW! SH-T! PROBLEMA MO BA, HA?!”
Sinipa ko kasi siya sa binti niya. Tatawagin niya pa ‘kong Tekla, ha?
“He he. Thank you lang. Hinatid mo kasi ako sa clinic kanina.” Malapad na ngitian ko siya.
“WOW SA THANK YOU!” Makasigaw talaga ‘to!
Tapos dumiretso na siya ng tayo kaya ayun.
“PUTARAGIS, GUSTO MO NA BANG MAMATAY?!!!”
Sinipa ko kasi ulit siya sa spot kung sa’n ko siya tinarget kanina. Take two ba para mas aww. Buto kasi ‘yun. Sweet ko, di ba?
“He he. Sabi mo kasi kanina ikaw na ang bahala, di ba? Thank you ‘yung una…. ‘Yang ngayon?” Pinagkalapad-laparan ko ang ngiti ko pero biglang inalis ko rin ‘yon at walang kaemo-emosyong tumingin ako sa kanya. “NO THANKS. Dumb@ss.”
Ako na ang bahala. Humanda ka, Mia.
***