(Dustin POV)
Those tiny creatures called Dactyls are now healing Yana's wound. Brylle told us there's no need for us to worry. Then I dedided na puntahan kung nasaan ngayon si Elysse. Nasa isang kwarto siya at nag-iisa. "Hey, are you alright?"
"I'd be lying if I say yes. How'sYana?"
"Magaling na siya." I sat beside her to talk about Brylle. Alam kong yun ang gumugulo sa isip niya kaya siya mag-isa dito. "Get over him, Elysse. You know from the start that it is impossible for you and Brylle, right?"
"But Dustin! He's the first man I've ever liked!"
"You just like him because you find him as a challenge. You always get what you want but you can't get Brylle's heart."
"Exactly my point! Ngayon na nga lang ako nagka-gusto sa isang tao, hindi pa magka-gusto saakin?"
I patted her head and look at her sad face. "You once said na para sayo, mas matimbang pa rin ako na best friend mo kesa kay Brylle. Ibig sabihin, you're not really in love with him. It's just so hard for you to admit that you lost. Set them free, Elysse. They deserve each other."
"Kahit pa si Yana yun?"
"Oo. Kahit pa si Yana yun." Then I sighed.
"I really can't believe you. Paano mo nagagawang sumuko at hayaan na masaktan ang sarili mo? You're such a martyr!"
"Let's put it this way. I let her go, I suffered just once then I moved on. But if I decided to continue holding on knowing that she'll never be mine, then I'll suffer much longer. How do you think I can move on with that?" Elysse was thinking. "Now tell me, which one is better?"
She was hesitant at first but words came out from her mouth. "Let go—now."
"Yes, that's the right and best way to do." Then we hugged. Palaging kami talaga ang magkakampi sa huli. "Don't worry, Brylle isn't the only man who can offer you happiness. Marami pang darating at pagpipilian mo."
Tapos bigla niya akong hinampas. "Why do I always end up agreeing with you?"
"Because you know I'm right. And you know the right decision." And at last, we were able to laugh despite the situation. "Pero bago yan, may kasalanan ka rin saakin, Elysse. Ako na best friend mo, hindi mo man lang sinabihan ng secret mo."
She pouted her lips and rolled her eyes. This is the childlike Elysse na tanging ako lang ang nakakaalam. "A simple sorry will be fine, right? Alam ko namang hindi ka nagagalit. So I'm sorry I didn't tell you."
"You're taking advantage of my kindness." I shook in surrender. "But what will be your decision? Sabi ni Brylle kanina, you have to come with him."
"I don't know, Dustin. You know, I'm always praying na sana malaman ko na ang tungkol sa tunay kong pagkatao. But instead of feeling happy or thrilled, I only felt horror. I still don't believe I'm the person they are looking for."
"But you are the Lux Princess." Napa-buntong hininga naman siya sa title na binibigay nila sa kanya. "We should trust Brylle too. He saved your life and he knows what's best for you. Halika na puntahan na natin sila."
* * *
(Alyanna POV)
Nagpasalamat uli ako sa mga kaibigang Dactyls ni Vander. Kahit kailan talaga, maaasahan sila. Nang magka-oras naman kaming dalawa ni Brylle. "Di ba sabi ko sayo, wag kang gagawa ng katangahan lalo na nandito ako at nag-aalala para sayo?"
"Kung hindi ko ginawa yun, baka si Elysse ang nasaktan. Alam ko naman na hindi yun ang gusto mong mangyari di ba?"
"Pero hindi ko rin gusto na ikaw ang mapahamak!" Alam ko naman yun. "Yan tuloy. Tingnan mo yung Bond Ring mo, may impurity na uli."
"Hala! Nagalit ka agad?"
"Hindi ako galit! Tinakot mo ako! Pinag-alala mo ako!"
Napaka-sensitive talaga nitong lalaking 'to! "Halika nga rito!" Humawak ako sa mukha niya. "Wag ka na ngang magalit o matakot o mag-alala. Kaya ko na ang sarili ko. Aalis na kayo mamaya at ayokong maghiwalay tayo na ako naman ang pinoproblema mo."
At para mapagaan kahit papaano ang loob niya, hinalikan ko siya sa pisngi.
Mukha namang na-stroke si Brylle pagkatapos kong gawin yun. "Hehehe! Ayan, puti na uli yung crystal ng singsing ko!" Ang galing ko talaga! Kuha ko na kiliti ni Brylle!
Nagsalubong naman ang kilay niya at napasimangot saakin. "Did you just do that to trick me?"
"Yes. And to make you happy." Dahil hindi nagsisinungaling ang Bond Ring. Masaya siya nang halikan ko siya at hindi niya maitatago yun.
Bigla namang dumating sina Elysse at Dustin at mukhang nakita nila yung ginawa kong paghalik kay Brylle. At magpapaliwanag pa sana ako uli pero nilapitan lang ako ni Elysse and without any words, niyakap niya ako.
I also saw Dustin and Brylle smiled at each other. "Elysse, ibig bang sabihin nito, pinapatawad mo na ako?"
Nang harapin niya ako, nakataas lang ang kilay niya saakin. "Ano pa nga ba?"
Hindi na nagbago ang malditang expression ng mukha niya. "I was angry because you kept it as a secret. We're almost best friends na rin kasi so I'm expecting na no more secrets na dapat especially with boys!"
"Best friend na ang tingin mo saakin?"
"Yes. Kaya nga kahit galit na galit ako, hindi kita matitiis. And I treasure friendship more than love." Saka niya hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. "Ayoko namang maging kontrabida sa relationship niyong dalawa. So I forgive you na, Alyanna."
Sa sinabi niya, ako naman ang yumakap sa kanya. Naluha talaga ako dahil akala ko mahabang paliwanagan ang mangyayari. "Thank you!" I looked at Dustin and I also mouthed the words 'Thank You'. Alam ko kasing tinulungan niya ako para magbati kami agad ni Elysse.
Ang sarap sa pakiramdam na wala ka na akong kagalit pero, "Pero teka Elysse, anong relationship ang pinagsasabi mo dyan! Hindi pa naman din kami ni Brylle."
"What?" Biglang napasingit si Brylle. "We say 'I love You' to each other, we kiss and we hug tapos hindi pa tayo nun?" Ang bayolente ng reaksyon niya! At tama bang ipagsabi pa niya ang mga yun sa harap nila Elysse at Dustin?
"Wala pa namang ligawan na nagaganap! Di ba dapat may ganung stage pa muna?"
Ayun, nagtalo uli kami ni Brylle nang wala sa oras. Yung itsura naman nina Dustin at Elysse habang pinapanood kami ay para bang mga mathematical problems kami na mahirap intindihin.
Ganun din ang dating ng mukha ni Brylle. Eh sa totoo namang hindi pa kami!
Buti na lang, dumating na si Vander para umawat saamin. "Master, Master, Master! Ipapaalala ko lang na kailangan na po nating dalhin si Princess Elysse sa Otherworld."
Nasa sasakyan na kami at mabilis na nagmamaneho si Dustin. Ako ang nakaupo sa passenger's seat para ituro sa kanya ang direksyon papunta dun sa eskinita.
Samantala, nakaupo naman sina Brylle at Vander sa likod at pinagigitnaan nila si Elysse. Ramdam na ang tensyon, idagdag mo pa na hindi maitago ni Elysse ang pagpa-panic niya.
"Brylle, are you really sure it's me?"
"You are the princess, Princess Elysse. Wag kang matakot." At ipinatong ni Brylle ang kamay sa balikat ni Elysse para pagaanin ang loob niya. "Protektado ka rin ng suot mong Lux Amulet at kasama mo ako kaya magiging maayos ang lahat."
"Hala! Mas sumusunod po saatin!"
"Sumusunod?" Nagtinginan kami sa likod ng sasakyan at wala naman kaming nakikitang may nakasunod saakin. "Sigurado ka, Vander?
"Naamoy ko po ang mabahong amoy ng mga Hobgoblins! Ang baho, baho, baho talaga!"
Ano ba namang mga nilalang yun! Hindi pa rin natigil sa panggugulo nila! Kailangan pang umeksena!
"Dustin, drive faster. It might get more dangerous if we stay on the road for too long." Mukhang kalmado lang na sinabi ni Brylle pero alam kong kabado na talaga siya. At isama mo pa na maaaring nakasunod din saamin ang Animus Reaper!
Kasabay ng mas mabilis na pagda-drive ni Dustin ay ang mabilis din na kabog ng puso ko. Kinakabahan ako na para bang pakiramdam ko, may mangyayaring masama. Pero wag naman sana!
Malapit na kami sa may eskinita kung saan nagbubukas ang portal papuntang Otherworld, pero na nakapag-park pa sa malapit si Dustin dahil may mga nakaharang na sasakyan. Ibig sabihin kailangan pang tumawid nina Brylle at Elysse bago makarating dun sa eskinita.
"Your Highness, listen carefully. Just like what we planned, once we get out of this car, there's no turning back. We will run as fast as we can to reach that spot." Isang tango naman ang isinagot ni Elysse. "Hold my hand and never let go. Okay?" At hindi ko na lang tiningnan ang paghawak nila ng kamay.
Wala na silang sinayang pa na oras. Naunang lumabas ng sasakyan si Brylle, nakasunod sa kanya si Elysse at sinusundan din sila ni Vander. Naiwan kami ni Dustin sa loob ng sasakyan at pinanood sila sa pagtakbo.
Pero nagulat kami nang tumigil sa pagtakbo si Elysse at lumingon uli saamin. Umiiyak siya na tumakbo pabalik saamin kaya naman napalabas na ng sasakyan si Dustin at ganun din ako. At pagtingin ko uli sa kanila, magkayakap na sila.
"What the heck are you doing Elysse? You should go now!" Ang naiiyak na sabi ni Dustin pero nakayakap pa rin siya sa best friend niya.
"Dustin..." They are both emotional kaya naiiyak na lang akong pinanood sila. Nakakabilib ang closeness nilang dalawang. Kung hindi ko lang talaga alam na mag-best friends lang sila, iisipin kong may relasyon sila. "Take care of my parents and yourself. I will miss you, Dustin."
"I'll miss you too."
Medyo naasar naman si Brylle dahil hindi na natupad ang plano, pero wala siya sa position para magalit. After all, he understands what they feel.
And since we are given a short while, lumapit na lang din saakin si Brylle at niyakap ako. "Yana, tungkol pala saating dalawa, kapag nakabalik na ako, liligawan kita." Lalo niya akong pinaiiyak eh! He's making it harder for me! "Kaya habang hinihintay mo ako, pinagbabawalan kitang magkagusto sa iba. Maliwanag ba?"
"Maliwanag, Brylle." Pero ako na mismo ang tumulak sa kanya palayo at pinaghiwalay ko na rin sina Elysse at Dustin. Hindi kami pwedeng magsayang ng oras sa sitwasyong 'to. Bawal maging kampante. "Hindi na kayo pwedeng magtagal dito. Umalis na kayo, please!"
Pilit nang isinama ni Brylle si Elysse palayo saamin kahit pa nagmamakaawa ito na ayaw niyang umalis. Nakayuko na lang din si Dustin dahil nahihirapan siyang makitang aalis na ang matalik niyang kaibigan.
As soon as they reached the spot where the circle opens, sinimulan na ni Brylle ang ritwal para buksan ang portal. Brylle was holding Elysse so she won't ran again.
Things got more intensed and scarier when we heard a familiar roar from above.
"Yana, yun na ang Animus Reaper di ba?" Hindi ko na nasagot pa si Dustin. Pareho kaming nakatingala at hinahanap kung nasaan man yung halimaw.
Napasigaw na lang ako sa takot nang makita na namin ang reaper at nasa likuran lang yun nina Brylle at Elysse. "Brylle, sa likod niyo!"
Nabawasan ng konti ang pag-aalala namin nang lumabas na ang circle at nabalot na ng liwanag sina Brylle at Elysse. In just seconds, mata-transport na sila sa Otherworld.
But I guess the reaper won't stop just like that. Sumugod pa rin ito. Napayuko nga sina Brylle at Elysse para iwasan ang halimaw.
Pero parang may mali...
Parang may hindi kami naiintindihan.
Hindi namin maintindihan ang mga ikinikilos ng halimaw. It seemed like it wasn't really aiming for Elysse. Parang sinadya nitong lagpasan talaga sina Brylle.
It continued roaring so loud and crazy.
Lumipad ito papunta saamin at nang makalapit na ito, hinawi niya palayo si Dustin kaya nawalan ito ng malay.
Natulala lang ako at hindi na nakatakbo dahil nasa harap ko na ang halimaw at nakatitig ang pulang mga mata nito saakin.
Nanlamig na ako. Natakot. Mas naguluhan.
Bigla na lang akong niyakap ng sobrang higpit at inilipad paitaas ng halimaw.
Tumawa pa ito at saka siya nagsalita, "Lux!"
Hindi pa ako makapaniwala. Pero ibinuka na nito ang malaki niyang bunganga at naramdaman ko ang paghigop niya saakin—sa kaluluwa ko.
Ang huling boses na narinig ko ay ang sigaw ni Brylle. Saka ako tuluyang nabalot ng dilim.