Chapter 33
THIRD PERSON
Ang lahat ay nakatingin kay Venon na ngayon ay walang malay matapos itong saksakan ng pampatulog.
Nagsimula kasi itong magpumilit tumayo at manlaban nang malaman na wala silang maihaharap na Samantha sa kanya.
Nagumpisa siyang magalit.
Hindi pa maayos ang kalagayan niya. Kailangan niyang magpahinga at huwag biglain ang sarili. Matagal din siyang na coma at idagdag mo pa ang mga natamo niya mula sa nangyari sa kanila ni Samantha sa pag talon nila sa helicopter.
"Paano na to? " si Zae. "This is fucked up!"
Napabuntong hininga ang lahat. "He needs to calm down first. Kailangan niyang mag palakas." si Sage.
Nagkanda sabay sabay ang lahat at hindi naman kasi nila akalain na mag susunod sunod ang lahat ng pangyayari.
Akala ba nila ay alerto sila? Kailangan itong maayos lahat!
"We know Venon. Gagawin niya kung ano man ang gusto niya. We can't stop him easily. Lalo na nawawala si Samantha." si Red.
Natahimik ang lahat.
Kanya kanya sila ng iniisip at pinaplano. Alam nila kung gaano kaingat na ingat si Venon sa asawa niya. Saka naiintindihan naman nila kung bakit nag kakaganito si Venon.
Si Samantha iyon eh..
"Fuck. We need to find an idea before everything turns into mess. Literally a mess." si Red.
-
Muling nag karoon si Samantha at ayaw niyang idilat ang mata niya. Ayaw niyang maaninagan ang impyernong kinaroroonan niya.
Kanyang nakatulugan ang pagiyak.
Wala siyang ibang ginawa habang umiiyak kundi ang mag dasal na sana bangungot lang ang lahat.
Natatakot siya. Hindi niya alam kung ano ba ang mga susunod na mangyayari. Kung ano ba ang mga susunod na mangyayari sa kanya. Hindi siya makaisip ng ideya kung paano ba siya makakatakas dito.
Hindi sa pinanghihinaan siya ng loob pero alam niya sa sarili niya na hindi siya makakalaban.
Kanyang iminulat ang kanyang mga mata at heto... Nandito parin siya sa kwarto, nakatali sa kama at talagang imposibleng makatakas.
"Tanginang tali ito." pilit niyang hila sa mga kamay niya ngunit walang nangyari. "Paano ba ako makakaalis dito?!"
Naagaw ng lalaking dumating ang kanyang atensyon. Oras na nakapasok at naisara nito ang pinto ay sumilay agad dito ang malaking ngisi nang makitang gising na si Samantha.
Agad na nakaramdam ng galit si Samantha nang makilala kung sino iyon.
"You're awake. " masaya nitong sabi.
"Pakawalan mo ko dito Aspen!" galit na sabi ni Samantha.
Nakangiti na umiling iling si Aspen at pumunta sa tapat ng kama. "At bakit ko naman gagawin yun?" he asked while chuckling.
"Dahil gusto ko! Pakawalan mo ako dito!" si Samantha na pilit siyang sinusugod ngunit siya ay nakatali.
Nawala ang ngiti ni Aspen at ang seryoso siyang tinignan. "No Samantha. Dito ka lang. Di ka na niya makukuha sa akin. Akin ka lang. " si Aspen.
Nilabanan ni Samantha ang tingin na iyon ni Aspen. Ang daming tanong sa isip niya. Bakit ba siya? Kung bakit ba gustong gusto siya nitong makuha?
Dahil sa kasal? Pero ano naman kung ikasal siya sa kanya?
"Ano bang pinagsasabi mo? Aspen. Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin? N-naguguluhan ako!" kunot na kunot ang noo ni Samantha at gustong gusto niyang suntukin ang binata. "B-bakit kailangan pang ako?!"
Muling ngumisi si Aspen. Kanyang tinalikuran si Samantha at kumuha ng alak sa isang table. "Hindi ko din alam Samantha." uminom siya ng alak at muling hinarap si Samantha. "Basta. Akin kalang. Hinding hindi kita papakawalan. Kahit anong pakiusap at pag pupumilit mo pa. Dito kalang sa puder ko." mahinahon ito at nakangiti na lalong tuluyang naglabas sa kanyang kaba.
'Ayaw ko sayo. Ayaw ko sa puder mo! Ayaw ko na dito!' Samantha.
He is so possessive and it's not flattering.
Naglakad siya papalapit kay Samantha at yumuko. Kanyang kinuha ang buhok nito at sininghot ito na kala mo isang hayop na gutom na gutom. Binibitin ang sarili mula sa mabangong amoy ng kanyang pag kain.
May pag nanasa na tinignan niya si Samantha at nakakaasar na ngumisi. "Akin ka na Samantha at wala na silang magagawa. Hindi ka na nila mababawi sa akin." ang mapang asar nitong ngisi ay tuluyang napalitan ng galit at gigil na hinawakan ang kanyang buhok. "HINDI KA NA 'NIYA' MAKUKUHA SA AKIN."
Ang tinutukoy ba nitong niya ay si Venon? B-bakit ba sa gawi ng pananalita nito ay para siyang isang nakapagitna sa isang contest at siya ang reward?
Urgh! Gusto na niyang makaalis dito at kung kailangan niyang pumatay? Gagawin niya. Makatakas lang.
Gusto na niya makita si Venon. Naghihintay siya... Nangako siya kay Venon na kahit abutin pa ito ng ilang dikada, si Venon lang ang lalaking hihintayin niya.
"Hindi mo ko pag aari Aspen. Hinding hindi mo ako magiging pag mamayari." malamig at puno ng pagkamuhi niyang tinignan ang binatang nasa harapan niya.
Makita palang niya ang binata at ang ina nitong nakakasiping niya, tila kusang nag paflash lahat sa utak niya ang panaginip niya tungkol sa mga magulang niya. Lahat!
Gusto niya itong sugudin at tapusin gamit ang sarili niyang mga kamay. Puno ng pag kamuhi ang puso niya tungkol sa mag ina.
Napailing iling si Aspen sa sinabi ni Samantha. "Ang alam mo hindi pero hindi mo lang alam. Akin ka Samantha. " he shrugged. "Tayo naman talaga sa isat isa. Nakiepal lang yang si Venon Lee." ngumisi siyang napakalaki. "At dahil ngayong nasakin ka na. Mag papakasal na tayong dalawa ay mamumuhay ng masaya."
Gusto niyang masuka at ibuga sa taong nasaharapan niya ito. KASAL? MAMUHAY NG MASAYA NG SIYA ANG KASAMA? KADIRI.
"HINDING HINDI AKO MAG PAPAKASAL SA TULAD MONG MAMATAY TAO."
Nakakaasar na tumawa si Aspen. Tila akala mo ay nauulol itong aso.
Inilapag niya ang baso niyang may alak sa may bedside at mas inilapit ang sarili kay Samantha. Hindi naman gumawa ng kahit anong kilos si Samantha at tinignan lang si Aspen kung paano itong komportable na nakaupo sa kanyang tabi.
"Alam mo? Kaya ako lalong nahuhulog sayo eh! Napaka funny mo kasing babae." haplos pa nito sa baba niya dahilan para ibaling niya ang kanyang ulo. "Hindi ka mag papakasal sa katulad kong manloloko?" he's chuckling. Tinignan niya si Samantha sa mukha at hinaplos nito ang pisngi niya ngunit agad na iniwas ni Samantha ang sarili dito.
Nakaramdam ng pag kainis si Aspen sa ginawa niya ngunit pinigilan niya ang kanyang sarili.
"MAMAMATAY TAO DIN ANG ASAWA MO SAMANTHA." seryoso niya itong sinabi ngunit di parin nawawala ang kanyang ngiti. "Mamatay tao din siya TULAD KO. " dagdag niya.
"HINDI MO SIYA KATULAD GAGO!" mabilis na wika ni Samantha na ikinawala ng pag ngisi niya.
"Okay." tango ni Aspen sa kanya na parang kinukimbinsi niya ang sarili na ayos lang ang pa trato ni Samantha sa kanya. Ayaw niya ding saktan ang babae.
Hindi sumagot si Samantha at pinanood lang niya si Aspen na kunin ang baso sa may bedside, tumayo at pumunta ulit don sa may table para uminom muli ng alak.
"Pakasalan mo lang ako Samantha at mahalin. Mahal na mahal kita Samantha and I can kill anyone just for you." seyosong sabi ni Aspen kay Samantha habang nag sasalin ng alak sa kanyang baso.
Hindi sumagot si Samantha. Parang kahit anong sabihin ni Aspen sa kaniyang salita, wala siyang pakielam.
'Di ko kailangan ng pag mamahal mo.' Samantha.
"Ever since you applied to our company, I started to like you. I like the way you move and the way you talk. " paninimula nito.
"Halatang wala kang arte sa katawan. You're different from the other girls and nung time na I interviewed you? I'm really impressed. Your confidence. Your attitude. I like it all. "
Hindi sumagot si Samantha at nakinig lang. Anong ginagawa ni Aspen? Tingin niya ba mahuhulog siya sa mga papuri nito para sa kanya? WALA SIYANG PAKIELAM! Kahit kailan hinding hindi siya kikiligin sa ano mang gagawin ni Aspen.
Sa sobrang pagkamuhi niya sa mag ina, walang kwenta ang mga tingin niya dito. Mga basurang plastic na walang silbi sa mundo.
"Madalang lang naman talaga ako sa kumpanya noon eh. Sinipag lang talata ako dahil nandoon ka. Pero tuluyan talaga akong hindi makatapak ng kumpanya nang magselos sayo si mama." parang nalilibang din ito sa pagkukwento at nakuha pa nitong tumawa. "Sinabi niyang sasaktan ka niya o ibebenta kapag hindi ako tumigil sa kahibangan ko so ayon. Hindi ako nag pakita."
So dapat ba siyang matuwa dahil niligtas nito ang buhay niya? Ligtas nga ba ang buhay niya?
"Paano mo siya napapayag na gusto mong mag pakasal sa akin?"
Masuyo siya nitong tinignan. "Sinabi ko sa kanya na kapag hindi niya ako hinayaan na pakasalan ka, mag papakamatay ako."
Natigilan si Samantha. Napakalala niya.
"Tss." umirap ito. "At dahil siya ang nanay ko at isa siyang maldita, syempre may kapalit iyon." natatawa itong tinungga ang alak at muli siyang tinignan. "Her needs."
Iniwas ni Samantha ang kanyang paningin. Hindi siya interesado sa sex life ng mag ina. Sobrang nabababuyan siya sa kanila.
"Madalang ako sa kumpanya but lagi kitang pinababantayan and about your parents. " lumapit si Aspen kay Samantha at tinignan niya ito na parang gusto niya itong paniwalain. "Di ko alam na pinapatay sila ni mama. I tried to stop her but I was late.. " siya.
Muling nabaling kay Aspen ang atensyon niya.
"What?!" Agad niyang naisigaw. Hindi niya mapigilang mapaiyak ng dahil doon. Bakit kailangan pati ang mga magulang niya?
"I tried to stop mama but I just can't." malungkot na wika nito na ikinakunot ng noo niya. "I was late."
"AAAHHH!!!" naisigaw nalang ni Samantha sa sobrang galit. Ang mama at papa niya... "Mama.. Papa.."
Napakasinungaling niya. Ang sabi ng mama niya ay akala nito ay hindi pa siya papayag na patayin nito ang mga magulang ko. Putangina nilang lahat!
"Mama.. Papa.."
"And she wants to kill you too pero hindi niya magawa dahil talagang papatayin ko ang sarili ko oras na saktan ka niya Samantha."
Puno ng sakit at galit na tinignan ni Samantha si Aspen. So anong sinasabi niya? Magpasalamat siya dahil niligtas siya nito mula sa mama niya? Pahligtas parin ba ang tawag doon?!
"Don't worry Samantha, ako bahala sayo. Mahal kita kaya hinding hindi ka niya magagalaw. Ako bahala sayo." ngiti nito sa kanya na kala mo ay hindi umiiyak si Samantha dahil sa sobrang pagkamuhi sa kanya.
"So anong gusto mong mangyaring tangina mo ka?! Matuwa ako?! Baliw kayong mag ina!" hagulgol niya. "Mga baliw kayo!!"
"Oo Samantha. Baliw na baliw ako sayo." seryosong wika ni Aspen sa kanya at muling nag tungo sa tabi niya. "Baliw ako sayo Samantha. Sobra.." haplos nito sa pisngi niya, pinupunasan ang mga luha niya.
"Bitawan mo ko."
Aspen chuckled and inalis ang kamay niya sa pisngi ni Samantha.
"Sa ayaw o sa gusto mo Samantha, papakasalan mo ko."
"Ayaw ko mag pakasal sayo. Hindi tayo ikakasal. Walang kasalan na mangyayari." pilit na tinutuldukan ni Samantha ang lahat.
Ngumisi lang si Aspen sa kanya. "Ikakasal tayo Samantha. Hawak ko ang buhay mo at ko ang master mo." nilapit nito ang mukha niya kay Samantha at mas nilakihan ang pagngisi. "At kung hindi ka magiging akin? No one will."
Bulong nito sa labi niya at natatawang lumayo sa kanya.
Nag iwas ng tingin si Samantha dito at tumingin kung saan. Hindi na siya nabigla sapagbabanta na ginawa sa kanya ng lalaki. Alam naman niya kung ano kahihinatnan niya sa impyernong ito..
It's either mabubuhay siya sa pag gawa ng mga gusto nila o tatapusin ang buhay niya.
Tumayo na si Aspen para lumabas ng kwarto.
Alam niyang kinamumuhian siya ng sobra ni Samantha ngayon at ayaw niya iyon kaya mas pinipili niyang ngumisi sa harap ng babae.
Basta ang mahalaga ikakasal sa kanya ang babaeng gustong gusto niya.
Ngunit napatigil siya nang mag salita si Samantha.
"Si Venon lang ang mahal ko at siya lang ang lalaking mamahalin ko. Kaya kung mapupunta lang ako sayo? Mas pipiliin ko nalang mamatay."
Tuluyang nawala ang pasensya ni Aspen para sa kanya. Sobra siyang nasasaktan ngayon dahil sa sinabi niya.
"Sabihin mo nga? Ano bang pinagkaiba namin ni Venon huh?! Pareho lang naman kaming mamatay tao at mayaman! Mas mahal na mahal kita kesa sa kanya!" hindi napigilan mag taas ng boses ng binata.
"Magkaibang magkaiba kayo ni Venon, Aspen." seryosong sabi ni Samantha. "Wag mo siyang itulad sayo. " dag dag nito.
Seryosong hinarap ni Aspen si Samantha at nilapitan ito. "Sabihin mo. "
Naiinis siya ngayon, hindi niya matanggap na ikinukumpara siya ni Samantha sa isang tulad ni Venon. "Ano ang kaibahan namin?" si Aspen.
"Mas lamang siya kesa sayo." si Samantha.
Hindi nagustuhan ni Aspen ang sinagot niya. Walang nakakalamang sa kanya, siya lagi ang magaling at wala nang mas gagaling pa sa kaniya.
Di niyo alam kung gaano niya pinipigilan ang galit niya. Ayaw niyang saktan si Samantha.
Pilit na ngiti ang kanyang ginawa.
"Ano ang nilamang niya sa akin?" seryoso niyang tanong. "Pera? Connections? Kapangyarihan?! Mga walang kwenta iyon Samantha!"
Ngumisi si Samantha at napailing iling. Alam niyang hindi magugustuhan ni Aspen ang mga sasabihin niya pero wala na siyang pakielam.
Isa lang siyang malaking tae para sa kanya.
Pinandidirihan at gustong tabunan ng lupa.
"Sabihin mo Samantha. Ano? " pilit niyang pigil sigaw na tanong.
Hindi malaman ni Aspen kung ano ba meron sa Venon na yun at siya ang pinakasalan ni Samantba at hindi siya. Ano ba ang lamang nito sa kanya? Ano ba ang meron siya na wala si Aspen?!
"Mabuti ang puso niya. Siya lang ang mamahalin ko at mas lalong HINDI SIYA IKAW!"
Tuluyang natigilan si Aspen. Ang sakit non sobra. Para sa kanya iyon ang pinaka nakakatarantadong sagot na nakuha niya sa isang babae at sa taong gustong gusto pa niya.
Naiiling na natawa si Aspen. "Mahal mo siya?" muli nitong ulit sa sagot ni Samantha. "Hindi ako siya?"
Natahimik ang dalawa. Kailangan niyang kalmahin ang sarili niya. Ayaw niyang saktan si Samantha at baka lalo siyang hindi magustuhan nito.
"Pag sinabi kong mahal kita, mahal kita Samantha. " seryosong sabi ni Aspen, wala nang ngiti, wala nang kahit ano.
"Maling pag mamahal ang ginagawa mo Aspen." si Samantha.
"I know." yun lang ang nasagot niya. "Pero kung ang pagiging mali lang ang paraan para makaramdam ng tama? Wala na akong pakielam."
Hibang na hibang na siya. Isa siyang malaking hibang.
"Aspen tama na please. Pakawalan mo na ako. Tingin mo ba mamahalin kita ng ganito? Tingin mo ba mag wowork tayo?! Tingnan mo nga itong ginagawa mo sa akin?!"
Hindi nakasagot si Aspen. Napayuko lamang siya. Pilit niyang hinahalukay ang kanyang isipan upang may masabi kay Samantha.
"Tama na.." naibulong nalang ni Samantha. Nanghihina na kakaiyak.
"Mamahalin mo ko Samantha. Huwag mong tuldukan ang lahat. Mamahalin mo ko magiging masaya tayong dalawa. Mamahalin mo ko at magsasama tayong dalawa."
"Hinding hindi kita mamahalin."
"EDI KUNG HINDI PAPATAYIN KITA!!!"
"MALI KA!!!"
"WALA NA AKONG PAKIELAM! KUNG ANG PAGGAWA NG MALI LANG ANG PARAAN PARA MAGING AKIN KA! THEN GO! I'LL TAKE THE RISK! " sigaw niya.
Hindi napigilan ni Samantha ang sarili at pwersahang pilit na sinusugod niya si Aspen nang makaramdam siya ng matinding sakit sa pilay niyang braso.
"AHHH!!! PUTANGINA!!!"
"Nag mamahal lang ako Samantha. " ang huling sinabi ni Aspen bago umalis ng kwarto.
Tuloy tuloy ng kumawala ang mga luha ni Samantha mula sa kanyang mga mata.
"V-Venon..."
-
Tuluyan nang nagkaroon ng malay si Venon. Sinubukan niyang bumangon ngunit nakatali ang kanyang sarili sa kama.
"Puta? Anong-- let this shit out of me!"
Agad na napatayo ang lahat ng madinig ang nag murang iyun.
"V-Venon k-kumalma ka muna." si Sage.
Ang lahat ay nag hahanda na.Fuck.
"Let me go! I need to see my wife! " sigaw ni Venon sa apat. Napakagat labi si Red habang ang si Zae at Sage ay nag uumpisa nang mataranta.
"V-Venon kumalma ka muna! Wag mo biglain ang sarili mo!" si Sage.
Isa isa na tinignan ni Venon ang kanyang mga kaibigan. "Where is she? Let me see her. I want to see her. " pilit na kalma na sabi ni Venon sa apat. Pero hindi nakasagot ang apat. "Fuck. Kahit isang silay ko lang sa kanya. Kakalma ako. Gusto ko lang masigurado na nakaligtas kaming pareho."
Napayuko lang ang apat at hindi nakapag salita. Tuluyang nakaramdam ng inis at kaba si Venon. Hindi niya nagugustuhan ang sagot na natatanggap niya.
"Where's my wife?! Eve! Where the fuck is Samantha?!" hindi na napigilan ni Venon ang kanyang inis. Gusto lang naman niyang makita ang asawa niya! Bakit ayaw nila itong ipakita sa kanya?!
"She's lost. " sagot ni Eve.
"What?!! " agad na tanong ni Venon. Napapikit naman sila Red, Sage at Zae sa lakas ng sigaw niya.
Nataranta ang lahat ng mag umpisa itong mag gagagalaw sa kama at mag lilikot!
"Venon ano ba?! Yung mga pilay mo!" si Red.
"I don't care! I need to find my wife! " galit niyang sabi sa apat. "Bakit siya nawala?! Nasaan ang asawa ko?!"
Fuck! Di pwedeng mawala sa kanya si Samantha. Kailangan niya itong mahanap. Wala na siyang pakielam kung ano ang kalagayan niya. Ang mas mahalaga ay si Samantha.
"Venon please... Stop. " si Sage.
"No! Fuck Let me go! Let me go! Fuck!"
Hinawakan na siya ng apat dahil masisira na ang kama. Masyadong malakas si Venon at alam nilang makakawala rin ito. Kahit may pilay ito handa niyang tiisin ang sakit. Wala na siyang pakielam kung masaktan siya. Gusto niyang hanapin si Samantha.
"Venon kumalma ka muna! " si Zae.
Hindi nila mapigilan si Venon. Halos matanggal na niya ang isang tali sa kanyang kaliwang braso at ngayon pilit niyang tinatanggal ang iba pa niyang tali.
"Venon."
Natigilan ang apat nang madinig ang malamig na boses na yun.
"Dad! Let me go! I need to find my wife!" si Venon.
Lumapit si Vernon sa kanyang anak habang ang apat ay binigyan ng malaking space si Vernon. Pinigilan ni Vernon ang anak sa kanyang ginagawa.
"Just calm down first. " si Vernon.
"Dad kailangan ako ng asawa ko. She needs me. I need to save her... Please. " nag mamakaawang sabi ni Venon sa lahat. "Please dad. Let me find her. Hindi ko kakayanin kapag nawala siya sakin ng tuluyan. "
Tuluyang natigilan ang lahat. Ibang iba ang malamig at walang pakielam na mafia boss na nakilala nila sa ngayon. Sobrang nag mamakaawa ito ngayon sa kanila at dahil iyon sa babae... Sa kaisa isang babaeng dumating sa buhay niya... He even said the Please word.
"Mahahanap mo siya just calm first." si Vernon.
Di naman na nag wawala si Venon, pero kita mo sa kanya na gustong gusto niyang umalis.
"Kailangan mo munang mag palakas. It'll be useless if you're going to move with a condition like that. Just don't force your body. Baka lalo mo siyang di makita." dire diretsong sabi ni Vernon sa kanyang anak.
Tahimik naman ang lahat at walang nag tatangkang sumingit sa mag ama.
Di na din sumagot si Venon. Tama ang kanyang ama. Kailangan na muna niyang mag pahinga at mag palakas, mas magiging madali ang lahat kapag ganon.
Alam niyang matatagalan pero kailangan.
"Tanggalin niyo tong tali para mas maging komportable ako. " malamig na sabi ni Venon.
Nagkatinginan ang apat. Pasikretong ngumiti ang lahat at agad na tinanggal ang tali nito sa kamay at paa. Nahiga na si Venon at pumikit.
'Just be strong wifey, hahanapin kita.' Venon.