MEET AGAIN
Matapos kung mag handa ay naglakad na ako agad papunta sa balkonahe ng kwarto ko. Dahan-dahan akong sumampa sa railings tsaka ako ekspertong humakbang papunta sa isang malaking sanga ng punong kahoy na malapit lang sa balkonahe ng kwarto ko. Mabuti nalang at nandirito ang puno na ito, hindi ko na kailangan pang tumalon mula sa ikalawang palapag ng bahay na 'to.
Hindi rin naman kasi akong pweding dumaan sa main door dahil baka makita pa ako nina Veine. Nang tuloyan na akong makababa ay tahimik ko nang tinahak ang daan papuntang Night Blood Village. Ang lugar kung saan lumulungga ang mga bampira na 'yon.
Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang hindi titigan ang kagandahan ng buwan. Silence embraces the whole place at wala akong ibang naririnig kundi ang pag hinga ko lang. Sigurado akong patay na naman ako kapag may nakahuli saakin dito-well-yun ay kung mahuhuli nga nila ako. Inayos ko ang kulay itim na mask na suot ko para pag nagkataon ay hindi nila agad ako mamukhaan. Kagaya nga ng sinabi ko. Ayaw ko ng mag hintay pa ng ilang araw para masimulan ang misyon na ito. Kailangan ko ng mahanap kung saan nakatira ang mga royal blooded vampires na iyon at alam kong isang tao lang ang makakaturo saakin sa lugar na iyon.
Dahil gabi ay natitiyak kong kaunti lang ang bampirang natitira ngayon sa Night Blood Village dahil tuwing gabi ang schedule nila sa pag pasok. Sa ganoong paraan ay mas mapapadali ang pagpuslit ko sa lungga nila. Napaisip tuloy ako kung ano bang pinag-aaralan ng mga hinayupak na'yon. May chemistry din kaya sila? Math? O baka naman ang pinag-aaralan nila eh kung papaano nila mauubos ang dugo ng mga inosente nilang bektima. Tsk.
Those vampires, no matter how good looking they might be, they will remain as filthy bloodsuckers. They all deserve nothing but to rot in hell.
"Whoa." I murmured when I reached the entrance of the Night Blood Village.
Kung nakakatakot ito sa malayoan, mas nakakatakot pa pala ito sa malapitan. The silence and the cold breeze of the air sends a chill to my system. Added to the scary ambiance of this place is the darkness that is also embracing the whole tunnel. May nakapunta narin kayang day class student dito? Napailing ako sa naisip. Malamang sa malamang ay wala pang naglakas loob na pumunta sa lugar na ito. Ako lang naman kasi ata itong siraulo at hindi marunog sumunod sa rules ng school eh.
A rush of excitement enveloped my whole system as I tried to gaze upon the far edge of the tunnel. Napaisip tuloy ako kung gaano ba ka haba ang tunnel na ito. Hindi ko man lang kasi matanaw ang dulo nito mula sa kinatatayoan ko eh.
I let out another huff as I fetch the small flashlight on the pocket of my jacket. This is it! Let the bloody adventure...
"Begin..." Malokong pag dugtong ko sa mga salitang nasa isipan ko tsaka ako nag simulang humakbang papasok sa madilim na tunnel na ito.
Napaisip tuloy ako kung anong bubungad saakin mamaya kapag narating ko na ang dulo ng tunnel na 'to. Siguro isang village na mukhang tirahan ng mga multo ang hitsura ng lungga ng mga bampira na iyon. Ganoon naman kasi ang mga nakikita ko sa mga palabas eh. Madilim din siguro doon dahil hindi naman mahilig sa liwanag ang mga bampira. Kaya nga sila nagtatago sa dilim dahil kahinaan nila ang liwanag eh.
"Dammit!" I cuss dahil ilang minuto na akong naglalakad ay hindi ko parin talaga makita ang dulo ng tunnel na tinatahak ko ngayon. Punyeta naman oh. Sino bang siraulo ang gumawa ng ganito kahabang tunnel? Nako! pa-plantsahin ko talaga ang kulubot niyang utak kapag nakilala ko kung sino siya! Mas lalo niya akong pinapahirapan eh.
Pagkatapos ng isang libong taon ay narating ko narin sa wakas ang dulo ng tunnel nato. Muntik na nga akong sumuko at bumalik nalang sa skyline village kanina eh. Napatingin ako sa relo ko at nanlaki ang mga mata ko ng makitang halos isang oras din pala akong naglakad sa halos walang kataposang tunnel na ito. Akala ko tuloy kanina eh nasa isang ilusyon na naman ako. I take a deep breath first bago ako nagsimulang maglakad ulit palabas sa tunnel.
Unang bumati saakin ang malalaking punong kahoy na mayroong malalaking ugat. Madilim din at sobrang tahimik ng kapaligiran. Kumunot ang noo ko. Hindi ito ang inaasahan kong makita. Akala ko kase paglabas ko sa makaubos ginhawang tunnel na iyon ay makikita ko na kaagad ang punyetang village nayan pero hito at isang gubat ang sumalubong saakin.
Mas lalo tuloy tumindi ang inis ko. 'Patience lil demon! Patience!' Pampakalma ko sa sarili ko dahil baka maisipan ko nalang mamaya na sunogin ang lintik eskwelahan na ito dahil sa pagkayamot. Napabuntong hininga nalang ako ulit bago ko naisipang maglakad nalang ulit. Kailan ba matatapos ang lakaran na ito? Naiirita na ako ah.
Kalahating oras pa akong naglakad bago ako tuloyang huminto sa harapan ng isang gate na hindi ko inaasahang ganito pala ka gara. I frowned. Bakit walang ganito sa skyline village? Aba, hindi ata patas too! Siraulong eskwelahan to ah! Napailing nalang ako tsaka naglakad na papasok. Ang inaasahan kong lugar na makikita ay parang isang haunted town na madilim at nakakatakot pero ni kahit isa sa inaasahan ko ay walang tumama.
"This is insane!" I murmured when I roamed my eyes around. This place looks more like a world in a fairytale than a scary haunted town.
Malalaki at magagara ang mga bahay na maayos na nakatayo sa bawat sulok ng village. Hindi din ganoon ka dilim sa lugar na ito dahil sa liwanag na nanggagaling sa buwan. Isa pa sa nakakamanghang tanawin sa lugar na ito ay ang lawa na matatanaw hindi kalayoan sa village na ito. Dahil sa liwanag ng buwan na tumatama rito ay bahagya itong kumikinang na parang asul na karagatan. Nasa maatas na parte kasi nakatayo ang village na ito kaya kitang-kita ang ganda ng tanawin sa baba.
"This is pretty amazing." Saad ko pero agad din naman akong napailing ng maalala ko kung anong sadya ko sa lugar na ito. The alpha, how can I be able to find that jerk? Sa dami na naman ng bahay sa village na ito ay tiyak aabotin ako ng umaga kakahanap sa lugar kung saan siya namumugad.
Geez! This mission sure is getting on my nerves now! Ngayon e' kailangan ko pang magpapansin sa hinayupak na alpha na iyon dahil lang dito. Tsk. Hindi naman kasi pweding unahin naming tugisin ang maliliit na uri ng mga vampires dahil kapag nangyari 'yon, agad na makakarating iyon sa royal blooded vampires at pag nagkataon mawawalan nang saysay lahat ng pinag planohan namin ng Zapero Organization sa loob ng maraming panahon.
"This isn't his place too." Bulong ko ng sumilip ako sa ikalabing-pitong bahay na napuntahan ko. Naiinis narin ako dahil kanina pako naghahanap eh hindi ko parin mahanap ang bahay ng alpha na iyon. Inis na umupo ako sa isang sanga ng punong kahoy nang mapagod ako kakahanap. Malapit ng mag-alas dose pero hito at hindi ko parin alam kung nasaan ba ang bahay ng alpha na iyon.
"Calm down, Hyrreti."
Tatalon na sana ako pababa ulit sa sangang pinapatungan ko ngayon nang marinig ko ang mga boses at mga yapak hindi kalayoan saakin. Agad akong nagtago para hindi nila ako makita. Mabuti nalang talaga at mayroon akong scent remover dahil kung hindi ay baka kanina pa naamoy ng mga bampira nato ang dugo ko. Masyado din talagang matalino si Dr. Romero dahil talagang gumagana ang ginawa niyang produkto na ito. Hindi nga talaga nila naamoy ang dugo ko.
Nang makalampas na sila sa punong kinauupoan ko ay tumalon narin ako kaagad tsaka ako tahimik na naglakad-lakad ulit. I roam my gaze around at napahinto ako sa paghakbang nang mahagip ng paningin ko ang isang mansyon na nakatayo malapit sa lawa. Meron itong kakaibang disensyo at ito din ata ang pinakamaganda at pinakamagarang mansion na nakatayo sa nayon na ito. 'Yong iba kasi ay mga hindi naman ganoon kalalaking bahay pero ang isang ito eh matatawag na talagang mansion dahil sa laki.
Sa unang tingin ko palang dito, alam ko na kaagad kung sino ang namumugad sa magarang mansion na iyon. Syempre, sino pa ba ang may spacial treatment sa eskwelahan na 'to? Walang iba kundi ang ruler of the town. That alpha! Geez.
Ano ba kasing pangalan ng bampirang 'yun? Kahit si Veine na member ng supreme student eh hindi din ata alam ang pangalan niya eh. Tsaka, hindi din daw siya pweding tignan ng mga estudyante sa mata kaya naman yumuyuko sila kapag dumadaan siya. No one is allowed to look him in the eyes dahil sa hindi ko alam na dahilan. Ang alam ko lang eh mukha silang engot sa pagsunod sa Alpha na iyon. Tsaka hindi naman ako namatay noong tumingin ako sa mga mata ng Alpha na 'yon eh. Andami talagang pakulo ng mga estudyante sa paaralan na 'to.
"Finally, I find you." I murmured as a small playful smirk broke into my lips. Hahakbang na sana ako papunta doon ng mapahinto ako sa dahil sa mga boses na narinig ko. Anak ng kabayo! Nilingon ko ito at dalawang bampirang lalaki ang sumalubong sa paningin ko. Great! Just great!
"Whoa! A human in Night Blood Village? This is the first time, huh," saad no'ng lalaki na nakangisi ngayon saakin.
I scowl.
Naglakad sila papalapit saakin. Nanatili lang naman akong nakatayo habang sinusundan sila ng tingin. Sa mga mukha palang nila ay masasabi ko ng hindi sila 'yong tipo na madadala lang sa usapan. Bakit ba kasi nandito pa 'tong dalawang 'to? Wala ba silang pasok?
"Anong ginagawa niyo rito?" Tanong ko sa dalawa.
Natigilan sila sa tanong ko at ilang sigundo pa ay humagalpak silang dalawa na ani mo'y isang malaking joke ang tanong ko na iyon. Aba't, gago! Wala namang nakakatawa sa tanong ko ah.
Itinuro ako ng isang bampira. "Ikaw ang ba't nandito? You're human, we're vampires. We're in the Night Blood Village. Ikaw ang ba't narito?" Natatawang tanong nang isa.
Humalukipkip ako at inangatan sila ng isang kilay. May punto sila doon ah. Dapat nga naman wala ako dito pero, dahil dapat palagi akong tama, siyempre hindi ako magpapatalo sa kanila.
"Kayo ang bakit narito?" May diing tanong ko kaya natigil sila sa pagtawa.
Kumunot ang noo ng Isa. "What?"
Mas lalo kong ini-angat ang noo.
"Bampira kayo at tao ako. Gabi ang schedule niyo sa pag pasok at umaga naman ang amin. Dapat nasa main building kayo at wala dito ngayon. Nag cutting kayo no? Isusumbong ko kayo!" Taas noo kong tanong sa kanila.
Natigilan ulit sila. Kung isusumbong nila ako, aba'y isusumbong ko din sila no. Pareho kaming may alas dito.
Tumikhim iyong isa sa kanila at umayos ng tayo. Oh, takot siya?
"Anyways..." Sinuri ako nito ng tingin.
"Why can't I smell your blood human? Don't you have one?" tanong nito.
He has a tattoo on his forearm at mahaba din ang buhok niya. I raise my brows. Aba't gusto niya pa talagang maamoy ang dugo ko. Napangisi nalang ako kahit alam kong hindi naman nila makita dahil nga sa suot kong kulay itim na mask ngayon.
"Why can't I see your brain vampire? Don't you have one?" Maang na tanong ko na ikinalukot ng mukha niya.
"What? You-
"What are you doing here, human?" Pang-eepal nang isa pa kaya hindi na natuloy sa pag reklamo iyong kasama niyang may mahabang buhok. I shrugged.
"Namamasiyal kaya diyan na kayo. Bye..."
Ayaw ko ng makipagchismisan pa sa kanila dahil gusto ko ng tapusin ang sadya ko sa lugar na ito.
Tumalikud na ako at hahakbang na sana akong muli nang maramdaman ko nalang ang matulis na bagay na dumaplis sa braso ko. It leaves a cut on my flesh but, it's not enough to make me squeal in pain. Pinahid ko ang dugo na lumabas mula sa sugat na natamo ko tsaka ko sila binalingan ulit ng tingin. I snatched one of the three daggers in my pocket. Guess they want to fight huh? Then, I will give these two shits a real fight!
"Urgh!" One of them cried in pain when I left a small cut on his neck. Just a small cut and, he wept like a cry baby already? What a shame!
"Oh, baka umiyak ka na niyan ah." Natatawang turan ko habang pinapanuod ko siyang mamilipit sa sakit.
"You, bitch!" sigaw no'ng isang lalaki tsaka aataki na sana saakin kung hindi lang may isang epal na lalaking pumagitna saamin leaving both of those two asshole stuned on their feet. Their face turned pale as their gazes diverted from me to the man standing in front of me right now.
"What's happening here?" His deep baritone voice cause shiver down my spine. At mukhang hindi lang ako dahil iyong dalawang kalaban ko ay nanginginig na ngayon sa takot. Para silang mga kuting na nakatingin sa isang leon.
Binalingan ako ng dalawang bampira at itinuro. Nanlaki ang mga mata ko at napaatras. And now they're conspiring over me, huh? Ako pa ang ituturo palibhasa'y dalawa sila at ako lang mag-isa.
Unfair!
Napatingin ako sa lalaki ng humakbang ito at mas lalo akong itinago sa likuran niya.
"Don't look at her." Nagpipigil ang tuno ng boses nito.
"Yes, alpha." They both said in chorus.
Alpha? Ah, si Alpha pala 'to e'. Ayos at nagpakita na siya. Kanina ko pa hinahanap. Kailangan ko lang palang makipagbasag-ulo para lumabas siya. Kung alam ko lang, kanina pa sana ako ng amok ng away.
"Attend to your classes and proceed to my office later."
Yumuko muna iyong dalawang bampira sa harapan nitong Alpha nila. Gano'n ba talaga kalaki ang respeto nila sa bampira na 'to? At kung umakto sila eh para silang mga tutang takot mapagalitan.
Naglaho na sila sa harapan namin at ngayon ay tuloyan na akong naiwan kasama ang bampirang sadya ko sa lugar na 'to.
He turned to face me. Dahil sa tangkad niya ay kinailangan ko pang tumingala ng bahagya para lang tumingin sa kaniya. He's piercing cold deep blue eyes with a fleck of gold never fail to mesmerized me. Para akong lulunorin ng mga mata niya dahil sa lalim ng mga ito.
Now that he's in front of me, parang nawala lahat ng mga plano na naisip ko bago pumunta rito. All I can think right now is how perfect his features are. Ang mukha niyang hindi kayang titigan ng ibang estudyante ay nandito ngayon at tinititigan rin ako.
Teka, bakit nga ulit ako nandito? Ipinilig ko ang ulo saka tinigil ang kahibangan sa paninitig sa kaniya.
Ngumisi ako at itinaas ang kanang kamay para kumaway. Bumaba ang tingin niya room at napaismid sa ginawa ko.
"We meet again, alpha."