Είναι ένα υπέροχο Δευτεριάτικο πρωινό.Η διάθεση μου βρίσκεται στα ύψη.Σερβίρω την ομελέτα στο τεραστίων διαστάσεων πιάτο μου και την συνοδεύω με μπέικον και τυρί.Εκτός από την διάθεση μου, και η όρεξη μου βρίσκεται επίσης στα ύψη.Προσθέτω στο πρωινό φρούτα, κρουασανάκια βουτύρου, λίγη σπιτική μηλόπιτα, χυμό και καφέ φίλτρου.
Φωτίζεται η οθόνη του κινητού και ξέρω ότι ο Adam βρίσκεται εδώ.Κατευθύνομαι στη πόρτα του διαμερίσματος, τα δάχτυλα μου αγγίζουν την λαβή.Ανοίγω με ένα πλατύ χαμόγελο, το οποίο αντανακλάται επάνω στους μαύρους φακούς των Ray Ban του Adam.Χριστέ μου, μπορεί να γίνει πιο σέξι;Μου ανταποδίδει το χαμόγελο και νιώθω έναν ενθουσιασμό.
''Καλημέρα Rosie.''πλησιάζει νωχελικά το πρόσωπο μου, και αφήνει ένα απαλό φιλί επάνω στο μάγουλο μου.Τα μάτια κλείνουν στιγμιαία καθώς τα χείλη του ακουμπούν την σάρκα μου.Δαγκώνω με πάθος το κάτω χείλος μου και ανασαίνω βαριά.
''Καλημέρα.''λέω.
''Με ξάφνιασε το τηλεφώνημα σου, όμως είμαι ενθουσιασμένος που θα περάσω το πρωινό μου μαζί σου.Όμως δεν έχω πολύ χρόνο.Πρέπει να πάω στην εταιρία.''φοράει ένα σκούρο μαύρο παντελόνι, σκούρα καφέ ζώνη, γαλάζιο πουκάμισο, καφέ γραβάτα και ένα μαύρο δερμάτινο.
''Κι εγώ στη γκαλερί, οπότε...''περνάω τα δάχτυλα μου ανάμεσα από τα δικά του και τον καθοδηγώ στη κουζίνα.''Το πρωινό είναι έτοιμο.''χαμογελάει ευγενικά.
''Μυρίζει υπέροχα.''λέει.
''Το ελπίζω.''γελάει ανέμελα και σκάω ένα χαμόγελο που φωτίζει ολόκληρο το πρόσωπο μου.
''Λοιπόν κάθισε.''υπακούει.Με τα χέρια επάνω στο τραπέζι περιμένει υπομονετικά.Τοποθετώ ένα ροζ σουπλά μπροστά του και μαχαιροπίρουνα σε κάθε πλευρά.Βγάζει το σακάκι του και το απλώνει στη πλάτη της καρέκλας, σηκώνει τα μανίκια του πουκαμίσου έως τον αγκώνα και παίρνει την λευκή πετσέτα επάνω από το τραπέζι.Την χώνει ανάμεσα στο γιακά του και με δυσκολία εμποδίζω ένα χαμόγελο.Είναι αξιαγάπητος.
''Έτοιμος;''ρωτάω και σηκώνω ερωτηματικά το φρύδι μου.
''Ναι...''λέει.Σερβίρω το πιάτο του με ομελέτα.Γεμίζω μία κούπα με καφέ και ένα μεγάλο ποτήρι με χυμό.Τα υπόλοιπα είναι απλωμένα στο τραπέζι ανάμεσα μας.Κάθομαι απέναντι του και σερβίρω τον εαυτό μου.Κόβει ένα μεγάλο κομμάτι ομελέτας και το χώνει στο στόμα του.
''Μμμμ υπέροχη.''
''Σε ευχαριστώ.''δοκιμάζω κι εγώ με την σειρά μου.Έχει δίκιο, όχι να το παινευτώ αλλά την πέτυχα.Κόβω ένα μεγάλο κομμάτι μηλόπιτα και την καταβροχθίζω με επίγνωση ότι ο Adam με παρακολουθεί προσεκτικά.
''Δοκίμασε, είναι πεντανόστιμη.''γέρνω το κεφάλι μου στο πλάι και περιμένω.Σηκώνει το φρύδι του ερωτηματικά, αλλά στο τέλος ενδίδει.
''Εντάξει.''απαντάει αβέβαιος.Καθώς κόβει το κομμάτι ελευθερώνω το πόδι μου από το τακούνι.Καθώς γλιστράει το κομμάτι στο στόμα του, γλιστράω το πόδι μου επάνω στο κάθισμα του, ανάμεσα στα πόδια του.Μόλις δαγκώνει ένα κομμάτι, περνάω της πατούσα μου επάνω από το πέος του.Τα χείλη του χωρίζουν και με κοιτάει σαστισμένος.
''Τι κάνεις;''ρωτάει έντρομος.
''Πως σου φαίνεται η μηλόπιτα;Την έφτιαξε η θεία Megan.''απαντάω αδιάφορα.Νιώθω την στύση του να ορθώνεται κάτω από την πατούσα μου.
''Rosie..''γρυλίζει.Σηκώνω αθώα το βλέμμα μου προς εκείνον.Τα μάτια του είναι σκοτεινά, η καλή διάθεση του έχει χαθεί και έχει αντικατασταθεί από πόθο, σκοτεινό πόθο.Πίνω μία γουλιά από το χυμό μου για να δροσίσω τα σωθικά μου, που φλέγονται.
''Μμμ;''μουρμουρίζω καθώς γλύφω τις σταγόνες χυμού που απέμειναν στα χείλη μου με το βλέμμα καρφωμένο στο δικό του.Σφίγγει το σαγόνι του και τα επιδέξια δάχτυλα του αγκαλιάζουν, σφιχτά τον αστράγαλο μου.
''Γιατί το κάνεις αυτό;Θέλεις να σκιστεί το παντελόνι μου;Ή μήπως θέλεις να σε πηδήξω επάνω στο τραπέζι;''ρωτάει με δυσκολία καθώς χαιδεύω ρυθμικά την σκληρή στύση του.
''Μμμ.''ανυψώνει το βλέμμα και πίνω μία γουλιά από τον καφέ μου.Συνεχίζω να τον πειράζω κάτω από το τραπέζι, αυτή την φορά και με τις δύο πατούσες μου.Αρπάζει το ποτήρι με τον χυμό του και τον πίνει αμέσως, μία και έξω.Τα χέρια του χάνονται κάτω από το τραπέζι και στη συνέχεια ακούω τον θόρυβο από το φερμουάρ του.Ελευθερώνει την στύση του, απαλή, αλλά ταυτόχρονα και σκληρή, έτοιμος να αφήσει τις πατούσες μου να τον ικανοποιήσουν.Παίρνω ένα τσαμπί σταφύλι και δαγκώνω μία-μία τις ρώγες, με ιδιαίτερο αισθησιασμό.Δεν παίρνει τα μάτια του από επάνω μου, επάνω από το στόμα μου, τα χείλη μου, καθώς αγκαλιάζουν τις ρώγες του σταφυλιού.
''Με σκοτώνεις Rosie, τι προσπαθείς να αποδείξεις;''ρωτάει.
''Τίποτα.''τον χαιδεύω με τις πατούσες μου και βογκάει μαλακά.
''Θα τελειώσω επάνω στις πατούσες σου, Rosie."
''Δεν έχω αντίρρηση.''κλείνει στιγμιαία τα βλέφαρα του και ακουμπάει στη πλάτη της καρέκλας.
''Συγχρόνισε το ρυθμό σου.''ψιθυρίζει.
''Καθοδήγησε με.''βαριανασαίνει και τα δάχτυλα του αγκαλιάζουν τους αστραγάλους μου.Αγκαλιάζω με ιδιαίτερη προσοχή τη στύση του και οι πατούσες μου συγχρονίζονται με τις κινήσεις του Adam.Τις ανεβοκατεβάζω μαλακά, μέχρι να νιώσω τις μικρές ταλαντώσεις.Θα μου λερώσει το τραπέζι, αν και αυτό δε με ανησυχεί ιδιαίτερα.Αυτό που θέλω είναι να τον βασανίσω, να τον αφήσω ανικανοποίητο.Να λαχταρά για το άγγιγμα μου.
''Adam, πρέπει να φύγεις, είναι εννιά παρά δέκα.''λέω σοβαρά, νιώθω κακούργα και μαρέσει.Το ανήσυχο βλέμμα του συναντά αμέσως το δικό μου.Είναι αναψοκοκκινισμένος από την ευχαρίστηση, και τα μάτια του ίσα που κρατιούνται ανοιχτά.
''Μα..η κατάσταση μου είναι... Rosie..."μουρμουρίζει.
"Σσσς..."τοποθετώ το δείκτη μου στα χείλη μου."Πρέπει να πηγαίνουμε Adam."τον καθησυχάζω ειρωνικά.Κλείνει στιγμιαία τα μάτια του από αγανάκτηση.Χαμογελάω αυτάρεσκα όταν δεν κοιτάζει.Μόλις τα μάτια του ανοίγουν ξανά καθαρίζω επιδεικτικά τον λαιμό μου και φοράω με χάρη τις γόβες μου.
''Μάλιστα.''απαντάει.
''Συμμάζεψε τον εαυτό σου, και όταν είσαι έτοιμος μπορούμε να πηγαίνουμε.''φοράει το δερμάτινο ξανά, ισιώνοντας το γιακά εκνευρισμένος.
''Είμαι έτοιμος, Rosie.''πετάει.
.
''Το απόγευμα είμαι ελεύθερη.Έχεις κάτι στο μυαλό σου;''ρωτάω καθώς τον παρακολουθώ να οδηγάει με προσήλωση.
''Ναι.Θα πάμε για φαγητό, και αργότερα...θα δούμε.''είναι αυταρχικός, και με τρελαίνει.Όταν πρόκειται για δείπνο δεν πρέπει να με ρωτάει, πρέπει να το επιβάλλει, έτσι ώστε να μην μπορώ να αρνηθώ.Τον θέλω αλλά εγώ ήμουν αυτή που τον ανάγκασα να μην κάνει σεξ μαζί μου.
''Εντάξει.''απαντάω απλά.
''Λοιπόν, ευχαριστώ που με έφερες, τα λέμε αργότερα.''τα δάχτυλα μου αγκαλιάζουν τη λαβή της πόρτας, όμως ο Adam δεν είναι πρόθυμος να με αφήσει να φύγω, έτσι.Περνάει το χέρι του γύρω από την μέση μου και με τραβάει στην αγκαλιά του.
''Φίλησε με.''προστάζει.Πλησιάζω τα μισάνοιχτα χείλη του, όμως δεν πρόκειται να του δώσω αυτό που επιθυμεί, τουλάχιστον όχι ακόμα.
''Τα λέμε αργότερα.''βρίσκομαι έξω από το αυτοκίνητο πριν προλάβει να αντιδράσει.
''Είσαι εξοργιστική γυναίκα."λέω καθώς απομακρύνομαι.
''Νομίζεις;''ρωτάω, καθώς κατεβάζω ελάχιστα τα γυαλιά με τον δείκτη μου.Κουνάει αποδοκιμαστικά το κεφάλι του και το Audi εξαφανίζεται στην άσφαλτο.
Πρέπει να οργανώσω το πρόγραμμα της τάξης των καλλιτεχνικών.Τοποθετώ το κλειδί στη κλειδαριά της πόρτας της γκαλερί και αυτό που συνειδητοποιώ είναι εξωπραγματικό.Κάποιος έχει διαρρήξει την γκαλερί μου!Σκατά, σκατά, σκατά!Τι θα κάνω;Κοιτάω γύρω μου πανικόβλητη.Ο Adam βρίσκεται ήδη μακριά.Ανοίγω διστακτικά την πόρτα και αρπάζω ένα μεγάλο βάζο.Προχωράω διστακτικά και νιώθω εκτεθειμένη στην μεγάλη, ανοιχτή αίθουσα.Παγώνω όταν ακούω ένα γνώριμο ήχο, γόβες.Ο διαρρήκτης φοράει γόβες;Τι στο διάολο;Ο ήχος πλησιάζει, προέρχεται από πίσω μου.Γυρίζω και αντικρίζω αυτό το έκτρωμα που ονομάζεται Candace Dale.Πως στο διάολο μπήκε στη γκαλερί μου αυτή!
''Τι σκατά γυρεύεις εδώ, και πως μπήκε μέσα μωρή;''ρωτάω έξαλλη.
''Μην εξάπτεσαι χρυσή μου.''απαντάει ειρωνικά, ανεμίζοντας τσουλίστικα το χέρι της στον αέρα.
''Θα σου σπάσω το κεφάλι!''αντιγυρίζω.
"Τι θέλεις Candace;Ξέρω τι κάνεις.Με ζηλεύεις.Με ζηλεύεις γιατί έχω τον Adam και εσύ είσαι μόνη με δέκα γάτες."πετάω με τα μάτια μου να γυαλίζουν.
"Δεν έχω γάτες."θα την σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
"Καιρός να αποκτήσεις, λοιπόν."λέω γελώντας.Ξεφυσάει ετοιμάζοντας τις λέξεις τις αλλά την κόβω."Έφευγες;"πετάω.
"Μα μόλις ήρθα, καλή μου Rosie."λέει δημιουργώντας ρίγη μίσους στο σώμα μου.
"Σε περίπτωση που δεν το παρατήρησες κρατάω βάζο στο χέρι μου.Αν δεν φύγεις θα καλέσω την αστυνομία.Μόλις διέρρηξες την γκαλερί μου, γαμώτο!"το βάζο χωρίζεται σε εκατομμύρια κομματάκια ακριβώς μπροστά στα πόδια της.
"Γιατί τόσα νεύρα;Μήπως ο Adam δε σε ικανοποιεί επαρκώς, καλή μου;"λέει με ένα ανεξιχνίαστο ύφος ανασηκώνοντας τα φρύδια της.Αυτό ήταν, θα τη φυτέψω δέκα μέτρα στο έδαφος.Θα παίξω με το ίδιο νόμισμα.
''Αντίθετα με εσένα που δεν σε ικανοποιεί καθόλου!Βρίσκομαι σε καλύτερη θέση!''πετάω σαρκαστικά.
''Προχθές, στο εστιατόριο με παράτησε για εσένα έτσι;''ρωτάει.Επιτέλους μπήκαμε στο ψητό.
''Ναι, βεβαιώθηκε ότι γύρισα στο διαμέρισμα ΤΟΥ, ασφαλής.''τονίζω το του.Είμαι σίγουρη ότι δεν έχει βρεθεί ποτέ εκεί.
''Ώστε έτσι!''απαντάει με σπασμένο το ηθικό.
''Έτσι ακριβώς, ''καλή μου'' και τώρα δίνε του.''λέω.Ρουθουνίζει και σταυρώνει τα χέρια στο στήθος.
''Δεν πάω πουθενά.''βρίσκομαι στα όρια νευρικής κρίσης.Αν την πιάσω στα χέρια μου, το μόνο που θα απομείνει είναι τα ψεύτικα στήθη της.
''Αυτό ήταν, θα καλέσω την αστυνομία αμέσως τώρα!''γουρλώνει τα μάτια και δαγκώνει νευρικά το κάτω χείλος της.
''Δεν θα το κάνεις.''λέει αβέβαιη.
''Νομίζεις;Αρπάζω το κινητό μου και πληκτρολογώ τα πρώτα δύο ψηφία.
''Εντάξει, κέρδισες!Όμως δεν τελειώσαμε εδώ!Θα βρεθώ ξανά στο δρόμο σου, πολύ σύντομα!Για αυτό να είσαι σίγουρη!''απερίσκεπτη γυναίκα.
''Ανυπομονώ για την στιγμή.''λέω.Μορφάζει και ισιώνει το φόρεμα της.Κατευθύνεται στην έξοδο με γρήγορα βήματα.Μόλις το χέρι της αγκαλιάζει την λαβή της πόρτας μου ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα.
''Δεν είναι ακόμα ώρα για τις πληροφορίες που χρειάζεται να μάθεις.Όταν έρθει η στιγμή θα είμαι κάτι παραπάνω από πρόθυμη για να στις μεταφέρω.''και με αυτό εξαφανίζεται.Τι ήταν αυτό τώρα;Τι πληροφορίες;Έχουν σχέση με τον Adam;Τι ξέρει αυτή η γυναίκα που δεν ξέρω εγώ;Ή μάλλον τι μπορεί να ξέρει;Η άγνοια με σκοτώνει.
Παίρνω μια βαθιά αναπνοή, πρέπει να βάλω ασφάλεια σε αυτό το μέρος.Δεν έχω όρεξη για δουλειά πλέον.Κατάφερε να χαλάσει το υπέροχο πρωινό μου.Τι θέλει τέλος πάντων από την ζωή μου αυτή η γυναίκα;
.
Ο Adam είναι ακόμα εκνευρισμένος, σχετικά με το πρωί.Είμαι εντυπωσιασμένη.Ήμουν πεπεισμένη ότι δεν θα εμφανιστεί, όμως με διέψευσε.Είναι απρόβλεπτος.Όμως, ίσως το παράκανα.Φέρθηκα απαράδεκτα και χωρίς έλεος.Πρέπει με κάποιο τρόπο να επανορθώσω.Και ίσως ξέρω τον τρόπο.
''Είστε έτοιμοι;''ρωτάει ο σερβιτόρος.Ο σκατά!Ήμουν τόσο υπνοτισμένη από τις σκέψεις μου που δεν έδωσα βάση στο μενού.
''Ναι, για ορεκτικό θα ήθελα σαλάτα με τομάτα και μοτσαρέλα ''buffalo'', ζαμπόν Πάρμας και τρυφερά φύλλα ρόκας, για κυρίως φιλετάκια από μοσχαράκι γάλακτος''σαλτιμπόκα'', σπανάκι με μανιτάρια σωτέ και φασκόμηλο, και τέλος για επιδόρπιο κλασικό τιραμισού.Ακόμα ένα μπουκάλι Barossa Valley Shiraz, ευχαριστώ.''το βλέμμα και των δύο στρέφεται προς το μέρος μου.Ω, να με πάρει!
''Εμ..''ρίχνω μία γρήγορη ματιά στο μενού.Δεν είμαι σε θέση να επιλέξω.''Θα αρκεστώ στην επιλογή του κυρίου, ευχαριστώ.''ο σερβιτόρος νεύει και εξαφανίζεται από το τραπέζι με ένα ευγενικό χαμόγελο.
''Πολύ καλή επιλογή.''σχολιάζει με έναν ειρωνικό τόνο ο Adam.
''Σε ευχαριστώ, ήταν εμπνευσμένη.''κουνάει αποδοκιμαστικά το κεφάλι του και στρέφει το βλέμμα του μακριά από το δικό μου.
''Πως ήταν η μέρα σου;''ρωτάω μαλακά.
''Δύσκολη.''απαντάει κοφτά.
Ο σερβιτόρος επιστρέφει με το κρασί μας.Καθόμαστε σιωπηλή κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο καθώς γεμίζει τα ποτήρια μας, αφήνει το μπουκάλι στο τραπέζι και αποσύρεται αμέσως.Όλη αυτή την ώρα ο Adam δεν έχω πάρει τα μάτια του από πάνω μου, μου προκαλεί αμηχανία.Είμαι η πρώτη που σπάει την οπτική επαφή, παίρνω το ποτήρι μου και πίνω μερικές γουλιές κρασί.Είναι υπέροχο.
''Συγκρατήσου με το αλκοόλ.Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι δεν το αντέχεις.''λέει.Μορφάζω και τοποθετώ το ποτήρι ξανά επάνω στο τραπέζι.
''Λοιπόν, πως ήταν η δική σου μέρα;''ρωτάει.Έχω αποφασίσει ότι δεν θα αναφερθώ στη Candace.Δεν θα αφήσω αυτή την ασήμαντη στιγμή να χαλάσει το βράδυ μας, διότι ξέρω, ξέρω ότι αν γίνει αναφορά σε εκείνη θα συγχυστώ.
''Καλή.''λέω.Ο σερβιτόρος επιστρέφει.Τοποθετεί τα πιάτα μπροστά μας και φεύγει.Σηκώνω τα μαχαιροπίρουνα μου και δοκιμάζω την σαλάτα.Είναι απροσδόκητα νόστιμη για σαλάτα.Αμέσως μετά ακολουθούν τα φιλετάκια.Είναι πεντανόστιμα.Τρώμε το φαγητό μας σιωπηλοί, χωρίς καμία αναφορά σε κάποιο θέμα.Θεέ μου!Είναι πραγματικά κακόκεφος.
Όταν καταφθάνει το τιραμισού ετοιμάζομαι για το μεγάλο φινάλε του δείπνου.Μόλις το επιδόρπιο έρχεται σε επαφή με το τραπέζι μας, ελευθερώνω τα πόδια μου από τις άβολες γόβες.Ο Adam είναι εντελώς απροετοίμαστος.Μόλις οι πατούσες μου έρχονται σε επαφή με το πέος του τα μάτια του διαστέλλονται.Με ένα τίναγμα τις διώχνει μακριά, όμως δεν πρόκειται να τον αφήσω έτσι.Γλιστράω τα πόδια μου ξανά σε εκείνη την περιοχή και βαριανασαίνει.Σφίγγει το σαγόνι του και τα επιδέξια δάχτυλα του αγκαλιάζουν, σφιχτά τους αστραγάλους μου.Χαιδεύω ρυθμικά την σκληρή στύση του και βογκάει από πόθο.Μου ρίχνει ένα αβέβαιο βλέμμα όμως τον καθησυχάζω με ένα νεύμα.Ελευθερώνει την στύση του, απαλή, αλλά ταυτόχρονα και σκληρή, έτοιμος να αφήσει τις πατούσες μου να τον ικανοποιήσουν.Τον χαιδεύω με τις πατούσες μου και βογκάει μαλακά.
''Θα τελειώσω επάνω στις πατούσες σου, Rosie."ψιθυρίζει.Βρισκόμαστε σε ένα εστιατόριο γεμάτο κόσμο, ευτυχώς το τραπεζομάντηλο είναι αρκετά μακρύ για να κρύψει τις ξεδιάντροπες πράξεις μου.
''Δεν έχω αντίρρηση.''κλείνει στιγμιαία τα βλέφαρα του και ακουμπάει στη πλάτη της καρέκλας.
''Συγχρόνισε το ρυθμό σου.''ψιθυρίζει.
''Καθοδήγησε με.''βαριανασαίνει και τα δάχτυλα του αγκαλιάζουν τους αστραγάλους μου.Αγκαλιάζω με ιδιαίτερη προσοχή τη στύση του και οι πατούσες μου συγχρονίζονται με τις κινήσεις του Adam.Τις ανεβοκατεβάζω μαλακά, μέχρι να νιώσω τις μικρές ταλαντώσεις.Συνεχίζω με λίγη περισσότερη ένταση.Ο Adam γραπώνει τις άκρες του τραπεζιού και χάνει κάθε επαφή με το περιβάλλον καθώς εκτοξεύει τον οργασμό του στις πατούσες μου.Δαγκώνει με πάθος το κάτω χείλος του για να εμποδίσει τα βογκητά, θεέ μου.Είναι τόσο ερωτικό.
''Πρέπει να φύγουμε, τώρα.''μουρμουρίζει.Δεν γίνεται, δεν μπορώ να φύγω σε αυτή την κατάσταση.Με ιδιαίτερη χάρη και διακριτικότητα αφαιρώ το εσώρουχο μου.Το μεταβιβάζω στον Adam και κάθομαι αναπαυτικά στο κάθισμα μου.Δεν χωράει περιγραφή για το βλέμμα του.Είναι σοκαρισμένος από την πράξη μου, όμως και ξαναμμένος θα έλεγα.Σκουπίζει τα υγρά επάνω από τα δάχτυλα μου και χώνει το εσώρουχο στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του.Με ένα νεύμα ζητά τον λογαριασμό καθώς φοράω τις γόβες μου.Πληρώνει αμέσως και την στιγμή που ετοιμάζεται να σηκώνει συμβαίνει κάτι εντελώς απρόσμενο.
''Adam!''μία άγνωστη αντρική φωνή κάνει τον Adam να παγώσει στη θέση του.Κοιτάει πανικόβλητος γύρω του, έως όταν εντοπίζει από που προέρχεται.
''Adam εσύ είσαι;''ένας άντρας γύρω στα σαράντα, με σαράντα πέντε πλησιάζει το τραπέζι μας.Είναι κομψός και πολύ γοητευτικός.Ο Adam σηκώνεται από το κάθισμα του, και αγκαλιάζει τον άγνωστο άντρα.Είναι φανερό ότι γνωρίζονται από παλιά.Και θα έλεγα ότι υπάρχει κάποια ομοιότητα.
''Θείε James.''λέει.Κοκαλώνω στη θέση μου.Θείε James;Ω σκατά!
''Πάει τόσος καιρός!''αναφωνεί ο θείος του Adam.
''Ναι...''λέει ο Adam.''Σχεδόν δύο χρόνια.Όμως τώρα βρίσκεσαι εδώ.Και είμαι σίγουρος για τον λόγο.''ο James γελάει ανέμελα και χτυπάει τον Adam στον ώμο.
''Χαίρομαι τόσο πολύ που σε βλέπω!''είναι ευδιάκριτο ότι ο θείος του Adam τρέφει κάποια αδυναμία για εκείνον.
''Κι εγώ θείε.''λέει ο Adam.
''Λοιπόν τι αγενείς που είμαστε!Θα με συστήσεις με την όμορφη δεσποινίδα;''ρωτάει αναφερόμενος σε εμένα.
''Φυσικά.Rosie Carrington, James Mayer.''χαμογελάω ευγενικά και ανταλλάσσω μία ευγενική χειραψία με εκείνον.
''Χαίρομαι που σε γνωρίζω δεσποινίς μου.Λοιπόν δεν έχω πολύ χρόνο.Ελπίζω ότι θα τα πούμε αύριο.Η δεξίωση της μητέρας σου είναι τέλεια αφορμή για μία επανένωση της οικογένειας.Δώσε χαιρετίσματα στον αδερφό σου.Ελπίζω να σε δω αύριο Rosie.Καληνύχτα.''με ένα νεύμα μας αποχαιρετάει και τους δύο.Συνοδεύεται από μία πολύ κομψή γυναίκα οπότε θα ήταν άσχημο να την κάνει να περιμένει.
''Καληνύχτα.''λέμε ταυτόχρονα με τον Adam.Δεξίωση;Οικογένεια;Αδερφός;Ο Adam έχει αδερφό;Είμαι σίγουρη ότι δεν είναι στα σχέδια του Adam η πρόσκληση μου σε αυτή την δεξίωση.Και επίσης πιστεύω ότι η εμφάνιση του θείου του, και η γνωριμία μαζί μου δεν τον ενθουσιάζει καθόλου.
.
"Λοιπόν, καληνύχτα."λέω και του αφήνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο.Πλησιάζει απειλητικά το σώμα μου, κολλώντας με στην πόρτα του διαμερίσματος.
"Φίλα με!"προστάζει.Δεν πρέπει να υποκύψω, αν το κάνω θα με εκμεταλλευτεί.
"Μόλις το έκανα, Adam.Τι θέλεις;"λέω αθώα.Θα τον τρελάνω.
"Με εξοργίζεις..."ψιθυρίζει κοντά στον αυτί μου, ελάχιστα ακουμπώντας τον λαιμό μου με τα χείλη του.Ανατριχιάζω, αλλά δεν το παρατηρεί.Αρχίζει να πιπιλάει το κομμάτι δέρματος μου που έχει στο στόμα του.Μου έχει λείψει τόσο πολύ αυτή η αίσθηση!Νιώθω την περιοχή ανάμεσα στα πόδια μου υγρή όσο ποτέ.Συνεχίζει να με προκαλεί ανελέητα με υγρά φιλιά στο λαιμό και το λοβό του αυτιού μου, χωρίς να πλησιάσει ούτε στιγμή το πρόσωπό μου.Ο δείκτης του εισβάλει στο εσωτερικό του φορέματος μου κατεβάζοντας το ελαστικό ύφασμα ελαφρώς, εκθέτοντας το στήθος μου.Πρέπει να φανώ δυνατή.
''Όχι.''ψιθυρίζω.
''Όχι τι;''ρωτάει.
''Όχι εδώ.''λέω.
"Ας πάμε μέσα, μωρό μου.Το θέλεις και το ξέρω."γρυλίζει αγανακτισμένος ενώ πασπατεύει την μέση και τους γοφούς μου.Κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου και ξεφυσάει.
''Γιατί όχι;''ρωτάει.
''Δεν είναι ώρα για αυτό ακόμα.''του υπενθυμίζω.
''Είσαι σίγουρη;''ρωτάει καθώς διεισδύει την γλώσσα του μέσα στο στόμα μου.
''Ναι, έχουμε μία συμφωνία.Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα.''απαντάω με δυσκολία.
''Ναι, έχουμε, λίγο πολύ.''σέρνω τα χείλη μου στα αγκαθωτά γένια, λίγων ημερών που απλώνονται στα μάγουλα και τον λαιμό του.Είναι υπέροχα, σκληρά ναι μεν αλλά μου αρέσουν.Τοποθετώ την παλάμη μου στο πίσω μέρος του λαιμού του, έτσι ώστε να δώσω μία ελαφριά κλήση στο κεφάλι του για να έχω περισσότερη, και καλύτερη πρόσβαση στο αυτί του.
Πλησιάζω με τα χείλη μου και ψιθυρίζω σιγανά, ''Δεν ξέρω τους φίλους σου.''
''Οι φίλοι μου;''ρωτάει.Δαγκώνω, μαλακά τον λοβό του αυτιού του και ανασαίνει με ένα βαρύ αναστεναγμό.Καθώς έχω το κεφάλι του στη λαβή των δύο χεριών μου, συνεχίζω το μαρτύριο ρουφώντας με λίγη ένταση.
''Θέλω να συναντήσω τους φίλους σου.''ψιθυρίζω και συνεχίζω να δαγκώνω.
''Είναι μαλάκες.''απαντάει και νιώθω την καυτή ανάσα του επάνω στο μάγουλο μου.
''Ναι;''ρωτάω.
''Ναι.''απαντάει.Απομακρύνομαι από τα χείλη του και τον κοιτάω στα μάτια με κατανόηση, όμως δεν τον κατανοώ πραγματικά.Το στόμα μου έχει ως στόχο την άλλη πλευρά του λαιμού του.Γυρίζω μαλακά το κεφάλι του και συνεχίζω να τον φιλάω με πάθος.
''Δεν ξέρεις τους φίλους μου.''λέω.Στρέφω την προσοχή μου στην άλλη πλευρά του λαιμού του.Με μία σβέλτη κίνηση την εκθέτω στα ανελέητα χείλη μου.Στη συνέχεια τον φιλάω με πάθος, μωλωπίζοντας την σάρκα του.
''Ή τις οικογένειες μας.''αποτραβιέται ξαφνικά, με ένα ερωτηματικό βλέμμα.
''Περίμενε, τις οικογένειας μας;''ρωτάει ανασηκώνοντας το φρύδι του.
''Ναι, θέλω να γνωρίσω τους γονείς σου, τον αδερφό σου.''απαντάω.
''Θεέ μου.''αναφωνεί.
''Δεν θέλεις να γνωρίσω τους γονείς σου;Πιστεύεις ότι δεν θέλουν εκείνοι να γνωρίσουν εμένα;''ρωτάω σε απόσταση αναπνοής από τα χείλη του.
''Είμαι σίγουρος πως θέλουν.''απαντάει.Σφραγίζω το στόμα μου στο δικό του.Τα χείλη του είναι μαλακά και ευγενικά.Αναστενάζει και η γλώσσα μου βυθίζεται μέσα στο στόμα του, γεύοντας τον, με χαλαρά γλειψίματα.Στη συνέχεια το ένα του χέρι βρίσκεται στη καμπύλη του γοφού μου και το άλλο με κτητικότητα στα μαλλιά μου, τα οποία τραβάει με δύναμη για να κατευθύνει το στόμα μου στο δικό του.Εξουσιάζει το φιλί με κάθε δυνατό τρόπο, είναι αισθησιακό, ερωτικό, ικανό να με ωθήσει στα άκρα.Με μία σβέλτη και απροσδόκητη κίνηση, γυρίζει το σώμα μου και με εγκλωβίζει στην αγκαλιά του.Νιώθω το πέος του στα πισινά μου, με την οδυνηρή επίγνωση κάθε καυτού, σκληρού εκατοστού του.
''Adam;''
''Ναι;''
''Δεν μπορώ να σε αφήσω να έρθεις μέσα, ακόμα.''λέω καθώς τον φιλάω απαλά στα χείλη.
''Όχι;''ρωτάει.
''Όχι, γιατί δεν ξέρω τι θα σήμαινε αυτό.Καταλαβαίνεις;''ρωτάω αθώα και ανεμίζω τον δείκτη μου επάνω στο πιγούνι του.''Δεν θέλω να κάνω τίποτα αν αυτό σημαίνει κάτι.''λέω.''Δεν νομίζεις ότι είναι πάντα καλύτερο όταν αυτό σημαίνει κάτι;''ψιθυρίζω καθώς τον φιλάω με παύσεις.
''Ναι.''απαντάει.
''Νομίζω ότι καλύτερα θα ήταν να γυρίσεις στο διαμέρισμα σου, μωρό μου.''είμαι ανελέητη.
''Όχι.''αναστενάζει επάνω στο λαιμό μου και ολόκληρο το σώμα μου αναριγεί από την αίσθηση του χνότου του.Είναι προσκολλημένος επάνω μου, υπάρχει κάποιος σκοπός.Απολαμβάνει την τόσο στενή επαφή.Εισπράττει απόλαυση, ηδονή.Τα χέρια του ταξιδεύουν έως τα στήθη μου.Τα ζυμώνει με πάθος και βογκάει από την απόλαυση της αίσθησης που του προσφέρουν, το ίδιο κι εγώ.
''Λοιπόν τι λες;Εσύ, εγώ και οι φίλοι μας, μπορούμε να βγούμε καμία φορά;''θα εισπράξω κάθε τι από αυτή την στιγμή, αυτή την στιγμή τυφλού πάθους.Ο Adam θα υποκύψει.
''Ω ναι, ναι.''απαντάει.Μιμείται πιστά τις ωθήσεις από κάθε ερωτική συνεύρεση μας.Το απολαμβάνει πραγματικά.
''Ναι;Και οι οικογένειες μας ε;''ρωτάω.
''Μμμ.''μουρμουρίζει.Συγκρούω τα πισινά μου με το σκληρό πέος του και βογκάει δυνατά.
''Ναι;''ρωτάω με αισθησιακή φωνή και επαναλαμβάνω την κίνηση, ξανά και ξανά.
''Ναι;Ναι;''ρωτάω με κάθε σύγκρουση.Τα χείλη του έχουν σχηματίσει ένα τέλειο ''Ο'' και το βογκητό του βγαίνει τραχύ και άγριο κάθε φορά.Η λαβή των χεριών του γύρω από τα στήθη μου δυναμώνει συνεχώς.Είμαι ευαίσθητη, το στήθος μου είναι βαρύ και τρυφερό.Η κλειτορίδα μου σπαράζει από ηδονή.Γαμώτο!Πες το Adam!
''Ναι!''φωνάζει παρασυρμένος από το τυφλό πάθος.
''Τελείωσε Adam.Μωρό μου τελείωσε.''Με έχει λαβώσει ο πόθος.Πόθος σκοτεινός, βαρύς και ακόλαστος κυλάει καυτός στις φλέβες μου για αυτό τον άντρα.Τα ρούχα μας εμποδίζουν τη σάρκα μας να ενωθεί όμως η σκληρότητα της στύσης του που πιέζεται από το ύφασμα είναι αρκετή.Νιώθω τις ισχυρές δονήσεις του πέους του.Τελειώνει με μία τελευταία, δυνατή ώθηση, βογκώντας από την λύτρωση της απελευθέρωσης.
''Ω, Χριστέ μου...''ψελλίζει ξέπνοος.Κλείνει στιγμιαία τα βλέφαρα του, υποθέτω για να συντονίσει τις αισθήσεις του.Είναι συναρπασμένος.Μόλις βίωσε έναν συνταρακτικό οργασμό, κατά την γνώμη μου.Επίσης και πρωτόγνωρο.Είμαι πεπεισμένη.Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση, ποτέ με καμία γυναίκα.Είναι ο ''κύριος ακαταμάχητος''.
Ξεκλειδώνω το διαμέρισμα και στέκομαι στο κατώφλι με χάρη.Όση χάρη μπορώ να συλλέξω τουλάχιστον μετά από όλη αυτή την σεξουαλική ένταση.Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία εξίσου και για εμένα.Είναι τεράστιο κατόρθωμα ο οργασμός που μόλις πρόσφερα στον Adam.Δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση με κανέναν άλλο, ποτέ.Αναστενάζω στην ανάμνηση των προηγούμενων δευτερολέπτων, άραγε είναι υπερβολικό ένα φιλί αυτή την στιγμή;Ουσιαστικά κατακλύστηκα από το πάθος μου για τον Adam πριν μερικά λεπτά και αυτή την στιγμή αναρωτιέμαι αηδίες.Γάμα το Rosie!Αρπάζω τον Adam από το γιακά και κολλάω τα χείλη μου επάνω στα δικά του, για ένα γρήγορο, πεταχτό φιλί.
''Τηλεφώνησε μου.''λέω και κλείνω την πόρτα πίσω μου.Ελπίζω να διαλογιστεί με τον εαυτό του και να πράξει σωστά.Η δεξίωση τριβελίζει τις σκέψεις μου από την στιγμή που έγινε αναφορά σε εκείνη.Είναι πολύ σημαντικό για εμένα.Χρειάζομαι την συναίνεση του, να πάρει!Η οθόνη του κινητού μου φωτίζεται, ο Adam μου τηλεφωνεί;Μα μόλις πριν μερικά λεπτά έφυγε!
''Ναι;Adam;Συνέβη κάτι;''απαντάω.
''Ξέρω τον λόγο που με βασάνισες απόψε, Rosie.Ήμουν σίγουρος ότι θα υπάρξει κάποια αναφορά στο θέμα με άμεσο ή στην περίπτωση σου με έμμεσο τρόπο.''λέει κοφτά.
''Δεν καταλαβαίνω.''λέω.Φυσικά και καταλαβαίνω.
''Αύριο βράδυ θα είσαι η συνοδός μου στη δεξίωση.Καληνύχτα.''
''Καληνύχτα.''η γραμμή νεκρώνει αμέσως, όμως δεν ενδιαφέρομαι.Αύριο βράδυ θα συνοδεύσω τον Adam Mayer σε μία τόσο σημαντική δεξίωση, με παρευρισκομένους την οικογένεια του και στενούς φίλους.Είμαι ενθουσιασμένη.
.
.
.
.
Πώς σας φάνηκε;;;Παρακαλώ ψηφίστε και σχολιάστε!!!! <3 <3
Στο πλάι υπάρχει φωτογραφία με το outfit της Rosie και το τραγούδι το οποίο είναι το Blurred Lines των Robin Thicke ft. T.I., Pharrell.