Hopelessly Devoted To You

Chapter 16

Μετά από τέσσερις ώρες συνεχούς σεξ, επιτέλους τεντώνομαι διπλά από τον Adam.Είμαστε ολόγυμνοι και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι.Αφήνει ένα απαλό φιλί επάνω στο μέτωπο μου, και γλιστράει τα δάχτυλα του ανάμεσα από τα δικά μου.Μετά από λίγη ώρα πιέζει το διακόπτη δίπλα από το κομοδίνο και όλο το δωμάτιο βυθίζεται στο σκοτάδι.Η μόνη εισβολή είναι η απαλή λάμψη των αστεριών που απλώνονται στον ουρανό από επάνω μας.

''Rosie...Μην είσαι κατσουφιασμένη.Είναι σημαντική δεξίωση για την καριέρα του πατέρα σου.Ο μόνος λόγος που δεν θα έρθει και ο Dave μαζί μας είναι επειδή είναι άρρωστος.Σε παρακαλώ, χαμογέλα, έστω και λίγο...''με παρακαλεί η μητέρα μου.Δεν θέλω να είμαι ιδιότροπη, όμως για το Θεό!Τι μπορεί να κάνω εγώ σε μία δεξίωση, γεμάτη από μεσήλικες, μόνο και μόνο επειδή ο πατέρας μου πήρε προαγωγή;Όσο κι αν χαίρομαι για εκείνον, η ιδέα με ανατριχιάζει.Πρέπει να υποκύψω για χάρη τους.Όμως όχι χωρίς κάποια μικρή  υποχώρηση και από τη μεριά τους.

''Εντάξει.''αναστενάζω.''Θα προσποιηθώ ότι διασκεδάζω.''λέω και η μητέρα μου χαμογελάει πλατιά.

''Όμως, πρέπει να συζητήσουμε για τη σχολή στο Παρίσι.Υποσχεθήκατε ότι θα υπάρξει συζήτηση πριν την τελειωτική απόρριψη.''γκρινιάζω.

''Λοιπόν, αν σου εκμυστηρευτώ ότι βρίσκομαι σε κάλο δρόμο με τον πατέρα σου, τότε θα χαμογελάσεις;''ρωτάει.Ήμουν σίγουρη.Πάντα τα καταφέρνει, είναι καλή στο να τον χειραγωγεί.Βέβαια ίσως είναι και ταλέντο των γυναικών της οικογένειας απέναντι στο πατέρα μου, ποιος ξέρει...

''Λοιπόν, καλύτερα να ντυθώ, έχουμε μία δεξίωση να παρευρεθούμε.''

Ξυπνάω με ένα τίναγμα και μία κραυγή που πνίγεται από την ιδρωμένη παλάμη μου.Θεέ μου...Σέρνω προσεκτικά το σώμα μου έξω από το κρεβάτι και την στιγμή που το πόδι μου αγγίζει το πάτωμα η βραχνή φωνή του Adam με κάνει να τιναχτώ.

''Είσαι καλά, που πας;''μουρμουρίζει νυσταγμένα, προσπαθώντας να με τραβίξει πίσω στην αγκαλιά του.

''Ναι...Απλά είμαι λίγο πιασμένη.''σωριάζομαι ξανά στο κρεβάτι και φωλιάζω στην αγκαλιά του.

''Κοιμήσου, μωρό μου.''ψιθυρίζει.

Τα πόδια μου πονάνε απίστευτα όταν ξυπνάω.Κυλάω επάνω στο κρεβάτι ψάχνοντας για τον Adam, αλλά δεν είναι εδώ.Εκτιμώ την παραμονή μου στο κρεβάτι-μετά από όλα-αλλά τα θέλγητρα του καφέ κερδίζουν τελικά και κατευθύνομαι προς τη κουζίνα.Μόλις ξεπροβάλλω στο διάδρομο, ένας γυμνός, ολόγυμνος Adam περπατάει προς το μέρος μου με ένα δίσκο γεμάτο καλούδια.