Chapter 26

13.5K 668 39
                                    

Ο Adam ξεκλειδώνει το διαμέρισμα και βρίσκομαι αντιμέτωπη με όλο το γνώριμο περιβάλλον.Είμαστε πίσω...Είμαι εξαντλημένη από το ταξίδι και συναισθηματικά ευαίσθητη από τις αναμνήσεις.Αφήνω τις βαλίτσες μου στο καθιστικό και σιωπηλή κατευθύνομαι στη κρεβατοκάμαρα.Ξαπλώνω στο κρεβάτι και χώνω το κεφάλι μου στο πουπουλένιο μαξιλάρι.Ένας δεινός πονοκέφαλος με ταλαιπωρεί, ελπίζω να μην είναι ίωση.Μόλις επιστρέψαμε από διακοπές, δεν θέλω να κλειστό μέσα.Εξάλλου οι επιλογές μου είναι περιορισμένες, πρέπει να συναντήσω τη θεία, Megan, σύντομα.Ο Adam σέρνει τις βαλίτσες μας μέσα στο δωμάτιο και τις αφήνει δίπλα στη ντουλάπα.Τον παρακολουθώ ήρεμη.Κάθεται ξέγνοιαστα στην άκρη του κρεβατιού και λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών του.Σηκώνω τα γόνατα μου έως το στήθος και περιμένω να σκαρφαλώσει δίπλα μου.Όταν το κάνει, χώνομαι στην αγκαλιά του.

''Είσαι καλά;Πώς νιώθεις;''με ρωτάει.

''Είμαι εντάξει, απλά νιώθω λίγο κουρασμένη.Έχω και τρομερό πονοκέφαλο.''λέω.

''Έχω παυσίπονα στο γραφείο μου.Μπορώ να σου φέρω ένα.''σηκώνεται προσεκτικά από το κρεβάτι και με αφήνει ξαπλωμένη.

''Προτιμάς νερό ή χυμό;''ρωτάει.

''Χυμό, παρακαλώ.''δεν ανοίγω τα μάτια μου, παρά μόνο τη στιγμή που συνειδητοποιώ τι είπε.

''Μία στιγμή.Είπες ότι έχεις στο γραφείο σου;''ρωτάω.

''Ναι...''απαντάει σαστισμένος.

''Θα τα πάρω μόνη μου, που είναι;''ρωτάω και ανακάθομαι στο κρεβάτι.Αμέσως συνειδητοποιεί που το πάω.Κουνάει πέρα-δώσε το δείκτη του και μειδιώ.

''Ξάπλωσε, θα σου φέρω εγώ.''απαιτεί με σοβαρό βλέμμα και αναστενάζω.

''Καλά.''ξαπλώνω και τον βλέπω να απομακρύνεται από το δωμάτιο.Θα έχω χρόνο για εξερεύνηση, σύντομα.Τώρα είμαι κουρασμένη και όσο κι αν θέλω, δεν έχω τη δύναμη.

Επιστρέφει αμέσως με ένα ποτήρι χυμό και μία ταμπλέτα παυσίπονου.Τα αφήνει στο κομοδίνο δίπλα μου, και κάθεται στην άκρη του κρεβατιού.Ανακάθομαι και ακουμπάω στην πλάτη του κρεβατιού.Πίνω μερικές γουλιές χυμό και καταπίνω το χάπι.Αφήνω το ποτήρι επάνω στο κομοδίνο και καταρρέω στην αγκαλιά του Adam.

''Νυστάζω, και ζεσταίνομαι.''μουρμουρίζω.Δεν έχει τελειώσει ακόμα το καλοκαίρι όμως είμαστε σχεδόν μερικές μέρες πριν τον Σεπτέμβριο, δεν θα έπρεπε να κάνει τόση ζέστη.

Hopelessly Devoted To YouΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα