Hopelessly Devoted To You

Chapter 22

Η Νάπολη είναι ένα συναρπαστικό μέρος, γεμάτο ζωντάνια και ευδιαθεσία.Υπέροχα μεσαιωνικά κτήρια και παλιές εκκλησιές συνυπάρχουν στα στενά γραφικά και ιστορικά δρομάκια της.Υπαίθριες αγορές και μια κουζίνα για να γλείφουμε τα δάχτυλα μας!Οι ήχοι, τα χρώματα, οι μυρωδιές, τα τοπία και η καθημερινή ζωή, είναι όλα αυτά που κάνουν την πόλη τόσο εκπληκτικά δημιουργική.Αναστενάζω με την τροπή των σκέψεων μου, δεν χορταίνω την ομορφιά της Ιταλίας, θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα, χωρίς δισταγμό.Η μυρωδιά από αύθονες, αυθεντικές ιταλικές πίτσες που σιγοψήνονται στους ξυλόφουνους συγκλονίζει τις αισθήσεις μου.Πίνω μία γουλιά από το κόκκινο κρασί μου, εξετάζοντας τον Adam.Είναι γερμένος στην πλάτη της καρέκλας του, με ένα λευκό λινό πουκάμισο.Με παρατηρεί με μεγάλη προσήλωση, εξετάζοντας κάθε μου κίνηση.Ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη του τη στιγμή που σουφρώνω τα δικά μου, στέλνοντας του ένα φιλί.

''Τι σκέφτεσαι;''ρωτάω.

''Σ'αγαπώ.''μόνο στο άκουσμα αυτής της φράσης, ολόκληρο το κορμί μου αναριγεί.Ακούγεται τόσο γλυκό το σ'αγαπώ όταν βγαίνει από τα χείλη του.

''Κι εγώ σ'αγαπώ, μωρό μου.''πλησιάζω τα χείλη μου στα δικά του και τον φιλάω απαλά.

''Όμως δεν απάντησες στην ερώτηση μου...''επιμένω.Είναι μυστηριώδης απόψε.Αναστενάζει απότομα, και διακρίνω μία σπίθα αυτοπεποίθησης στο βλέμμα του.

''Rosie, θέλεις ν-''

''Συγγνώμη για τη διακοπή.Πίτσα Nonno Luigi Aperta;''ρωτάει ο σερβιτόρος.

''Εμένα, παρακαλώ.''επιτέλους!Πεινάω σαν λύκος!Αφήνει το τεράστιο πιάτο μπροστά μου, και συνεχίζει τοποθετώντας το πιάτο με την πίτσα Pizza "Nonna Carolina" μπροστά από τον Adam.

''Καλή όρεξη.''λέμε ευχαριστώ ευγενικά και κόβω ένα κομμάτι από την πίτσα μου.Μυρίζει υπέροχα, και η γεύση είναι πέρα από θεική.Μασάω απολαμβάνοντας κάθε μπουκιά.

''Τι έλεγες;''ρωτάω.Πριν την διακοπή από τον σερβιτόρο ήταν έτοιμος να μου κάνει μία ερώτηση.

''Μμμ, δεν είναι σημαντικό, μπορεί να περιμένει για αργότερα.''νεύω και συνεχίζω το φαγητό μου, δεν μπορεί να μου αποσπάσει τίποτα την προσοχή αυτή τη στιγμή.

Μετά από αρκετά λεπτά, επιτελούς μασάω και την τελευταία μπουκιά.Είμαι χορτάτη.Ο Adam τελείωσε αρκετά λεπτά πριν από εμένα το φαγητό του, έχει αφοσιωθεί στο κρασί.Είναι παράξενος, μπορώ να διακρίνω την αμηχανία του.Αναδεύεται στην καρέκλα του εδώ και αρκετή ώρα με ένα ποτήρι στο χέρι και μεγάλες γουλιές κρασιού.Αναρωτιέμαι τι πρόβλημα έχει...