Takımımızda olan Woori adlı stajyer, burada kendime en yakın hissettiğim insandı. Burada başlayan 6 aylık stajyerliğimi ve onun burada olan 2 yıllık stajyerliğini düşünecek olursak ona güvenmemem için hiçbir sebep yoktu. O bana sürekli adapte olmam için yardım eder ve bir sorunum olduğu zaman yanına gittiğim ilk kişi olurdu.
Sanırım tek hatam da ona güvenmek olmuştu.
Dün gece bana ailesini özlediğini ve yurda, iznini şimdi kullanacağını belirtmemi istemişti. Nitekim öyle de yapmıştım. Ancak Dispatch'in birkaç saat sonra Min Yoongi'yle bizim şirketten bir kızın -ki bu Woori'den başkası değildi- el ele olduğu bir fotoğrafı medyaya koyması üzerine hem benim hem de ikisinin başı yanmıştı.
Çok üzgün ve kırgındım. Ayrıca korkuyordum ve bana bunu söylememesi kendimi enayi yerine koymama sebep oluyordu.
Sabahtan beri Bang PD'nin karşısında durmamın sebebi de buydu.
Beni yarım saat önce odasına çağırtmış fakat ben geldiğimden beri tek kelime etmemişti. Sadece önündeki kağıtlarla ilgilenip çenesini ovuşturmaktan başka hiçbir şey yapmıyordu.
En sonunda elindeki kağıtları masasına bırakıp arkasına yaslandığında oturuşumu dikleştirmiştim. "Baek Maria, seni severim," diye başlamıştı konuşmaya.
Kendimde konuşacak gücü bulamadığımı düşündüğüm için saygı babında hafifçe eğilmiştim.
"Jo Woori ile görüşmelerimiz sonucunda senin bir hatan olmadığı kanaatına vardık."
Derin bir iç çekişle birlikte gülümsedim. Şirket tarafından kötü hatırlanmak isteyeceğim en son şeydi.
"Maria," demişti yeniden PD. "Fakat bunu nasıl söylemeliyim bilmiyorum."
İç sesim burada ters giden bir şeyler olduğunun farkındaydı fakat suçsuz olduğumu söylemişti. Ne söyleyebilirdi ki?
"Woori burada en fazla stajyerlik yapan kız, biliyorsun." Başımla onay verdim. "Sense 6 aylık bir stajyersin, biliyorsun."
Kaşlarımı çatıp bu konuşmanın nereye gidebileceğini anlamaya çalışıyordum. "Ne demek istediğinizi anlayamıyorum efendim."
Gözlüğünü çıkarıp yüzüne oldukça üzgün bir profil yerleştirmişti. "Bir saat sonra şirket Yoongi'nin şirketten bir stajyerle olan ilişkisinin onayını verecek. Fakat bu durumda Woori'nin imajını şimdiden zedeleyemem, Maria."
Üstümden kamyon geçmiş gibi öylece dururken dediklerini kavramaya çalışıyordum. Ancak sinyallerim zarar görmüş gibiydi. "Merak etme, bu sadece birkaç ay sürecek. Eğer halk çok tepki gösterirse sahne adını değiştiririz ya da başka bir şey."
Daha çıkış yapmamış olan grubumuzun menajeri bana destek olurcasına elimi sıktığında göz yaşlarımı geri göndermeye çalışıyordum.
Yanlış anlamıyordum, Woori değil, benim haberimi koyacaklardı.
Diyecek hiçbir şeyim yoktu. Haklıydı, Woori'yi riske atamazdı. Sonuçta ben burada bir yıl bile yoktum ve düşünülecek kadar önemsenmiyordum. Elbette tüm nefreti ben alacaktım. Bu kimin umrundaydı ki?
"Ama Woori unni ve sunbae birbirlerini severken ben nasıl bunu yapabilirim?" Sahte bir vicdan azabı rolüyle söylendim. Fakat bu dediğime karşılık ikisi de gülmüştü.
"Maria, sen gerçekten temiz kalplisin. İkisinin arasında düşündüğün gibi bir şey yok. Sadece takılıyorlarmış." Menajer fısıldayarak bana açıklama yaptığında yeniden ve yine başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. "Woori üzülmeyecektir, merak etme."
Başkanın odasından ayrıldığımızda zamanı geri almayı çok istiyordum. Aptal bir gönül eğlendirme meselesi yüzünden tüm hayallerim yok olabilirdi ve eğer böyle bir şey olursa hem Jo Woori'yi hem de Min Yoongi'yi öldürürdüm.
"Unni," demiştim mızmızca. "Şimdi napacağım?"
"Sorun yok, üstesinden gelebilirsin. Hem çıkış yapmadan önce bile oldukça merak edileceksinizdir."
Bu diğer grup üyeleri için söz konusu olabilirdi ama ben nefretten başka hiçbir şey almayacağımı biliyordum.
"Yoongi sunbaenin bundan haberi var mı?" diye sordum huzursuzca. Koskoca idol nasıl böyle sorumsuzca ve rahatça dışarıya çıkabilirdi ki?
"Var."
"Maria!" Koridorun başında bana doğru hızlı adımlarla gelen Nana'ya isteksizce el salladım. "Hey, haberleri aldım. Çok üzgünüm."
"Evet, ben de öyle."
"Pratik odasında birkaç çalışan ve Yoongi sunbae seni bekliyor."
Başımla onay verip menajer unniden ayrıldıktan sonra Nana ile birlikte pratik odasına gidiyordum.
"Şimdi ne olacak?" diye sormuştum Nana'ya çaresizce. "Woori'ye çok kızgınım."
"Merak etme, her şey yoluna girer." Gülümseyerek bana destek olmaya çalışıyordu. Nana, Woori'den sonra kendime yakın hissettiğim ikinci arkadaşımdı. Fakat şu an sorsanız, Woori umrumda bile değildi artık.
"Merhaba," diyerek içeri giren Nana benim aksime oldukça güler yüzlü ve sevimli gözüküyordu. Bense etrafa ateş saçan gözlerimle bakmamak için başımı bile kaldırmıyordum.
Ancak "Baek Maria," diye seslenen otoriter bir ses korkmamı ve kafamı kaldırmamı sağlamıştı. Tanrı aşkına burada olmam bile saçmalıktı. Buna boyun eğmek bile.
"Ve Min Yoongi."
Karşımda duran ve en az benim kadar keyifsiz görünen Yoongi sunbaeye bir bakış attım.
Sevimsiz ve bir o kadar da sorumsuz duruyordu.
"Siz ikinizin ne yapması, nereye gitmesinden bundan böyle ben sorumluyum. Yeni bir Kakao grubu oluşturdum. Programlarınıza göre dediğim şeylere uyarsanız sizin iyiliğinize olur."
Nana destek verircesine elimi sıkarken, aynı şekilde ben de sinirden elini sıkıyordum.
"Uymazsam ne olur?" Sunbaenin sorduğu soruya katılırken susmam gerektiğini biliyordum. Onun kadar kıdemli değildim ki o kıdemli olmasına rağmen karşımızdaki tüm çalışanlar ondan daha üst bir pozisyonda gibi duruyorlardı.
"İkiniz uymazsanız ceza yöntemine girilir. Şirket elbet bunları da düşündü. Ne kadar çok dediklerimi yaparsanız bu iş daha çabuk biter." İkimiz arasında bakışlarını gezdirdikten sonra elindeki dosyayı kolun altına sıkıştırmıştı. "Sorusu olan?"
Hızlıca elimi kaldırıp, "Ben!" diye atıldığımda Yoongi sunbae bakışlarını ilk kez üzerime çevirmişti.
"Söyle Maria."
"Çıkışımız ertelenmeyecek, değil mi?"
İki ay içinde çıkışımız yapılacaktı ve bu sahte olan ilişkinin bunu engellemesini istemiyordum.
Fakat aldığım cevap tam bir fiyaskoydu.
"Tabii ki ertelenecek, tüm nefreti üzerine mi çekmek istiyorsun?"
Nana da benim gibi şaşkınlıkla ağzını aralamıştı.
"Nasıl yani?" diye sordum kaşlarımı çatarak. "Bu benim ilişkim bile değil!"
Başını iki yana sallayan çalışanlar herhalde ne kadar cazgır bir kız olduğumu düşünüyorlardı.
"Zaten 6 aydır stajyersin, dert ettiğin şey bu mu? 2 yıldır stajyer olan Woori napsın? Yah, mızmız olma ve biraz daha bekle."
Çığlık atmak ve sunbaeyle Woori'nin üstüne atlamak istiyordum. Ayrıca çalışanların hepsi neden sanki ben hatalıymışım gibi konuşuyorlardı?
"Diyeceklerim bitti, dağılabilirsiniz."
Ukala ve bizden sorumlu olan herif yanındaki diğer dört adamla odadan çıktığında sadece üçümüz kalmıştık.
"Hadi gidelim," demişti Nana elimi çekiştirip. "Maria?"
Bense önümde duran ve en ufak bir pişmanlık hissetmediğini düşündüğüm Yoongi sunbaeye bakıyordum.
Onu dövmek isterdim.
"Gidelim," dedim Nana'yı tekrarlayıp. "Gidelim."
+
merhaba!!
yeni bir hikayeye başlıyorum ve hevesliyim bu hikaye için çok, umarım bitmez bu hevesim çabuk
ve oy verip yorum yapmanız beni çok mutlu eder bolca
ilk bölümü beğenmiş olmanız dileğiyle,,
poNyo