Бие минь салж унах гэж байгаа мэт өвдөж байлаа.
Толгой иргэж, хурууны үе мөч бүхэн салганаж, нүд минь бүрэлзэж байсан юм.
Нулимс минь л надтай хамт үлдэж.
Өөр хэн миний дэргэд үлдэх билээ дээ, үргэлж л хэн нэгний хоосон орон зайг гунигаар дүүргэж ирсэн юм чинь.
"Бурхан зөвхөн хүмүүсийн дааж чадах зовлон шаналлыг л амсуулдаг гэсэн. Гэхдээ бурхан намайг хүн биш гэж эндүүрсэн юм шиг байна."