Sieben

3K 290 0

by lunareyesfictions

by lunareyesfictions

"Сайн уу?, Анна."

"У Сэүн."

"Анна"

Би түүнийхээ энгэрт яг л нялх хүүхэд шиг тэврүүлнэ. Түүний минь анхилам үнэр, тухтай цээж, намайг тайтгаруулдаг хоолой.

Нулимс урсана. Хэмжээлшгүй их. Хайр яагаад ийм юм бол? Түүнийгээ харахгүй бол үхчих юм шиг санагдаж, түүнтэйгээ хамт байхгүй бол амьдрал дуусчих юм шиг мэдрэгдэх юм.

"Сайн сууж байсан уу? Анна."

"Чамайг маш их санасан."

"Сайн байсан биз дээ?"

"Чамайг маш их үгүйлсэн."

"Тайвшир, хонгор минь."

Би түүндээ дэндүү их хайртай болчихож. Өдөр хоног цаг секунд бүрд чамайг санан бэтгэрч чиний үг үйлдэл бүрийг үгүйлчихэж.

Гэхдээ...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Одоо ч чи надад хайртай
гэж үү?"