Ralph
Naalimpungatan ako sa kalansing ng mga bakal na aking narinig.
Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at unti-unting nakita ang liwanag na nagmumula sa mga butas ng gula-gulanit na pader.
Ramdam ko ang sakit na nagmumula sa aking paa at kamay. Tinignan ko ang mga ito. Ngayon, nakapako ako sa isang tuwid na kahoy.
"Tulungan niyo ako!" Sigaw ko. Sino ba ang gumawa ng kahayupan na ito?
Lumipas ang ilang sandali at may narinig akong mga hakbang papalapit sa akin.
"Hello Ralph," sambit nito sa akin.
Ang boses na iyon. Hindi ako pwedeng magkamali. Si-si Zelena.
Mula sa dilim ay lumabas siya. Tama ako, si Zelena nga ito.
"Z-Zelena?" Utal-utal na sambit ko sa kanyang pangalan.
Dahan-dahan siyang lumapit at sinakal ako nang napakahigpit.
"Kumusta Ralph?" Pinanlisikan niya ako ng mata saka siya ngumiti nang nakakatakot.
"Bi-bitawan mo ako," sambit ko.
"Kapag nawalan ka ng malay, saka lang ako titigil."
Ang mga ngiti niya ay nakakakilabot. Bakas sa kanyang mukha ang matinding galit. Napapikit ako at napaluha.
Siguro nga, ito na ang katapusan ko.
Sa pagpikit ko, bumitaw siya sa pagkakasakal sa akin at bigla siyang tumawa.
"Kung nakikita mo lang ang itsura mo ngayon na natatakot. Nakakatawa kaya. Pero, hindi muna kita papatayin. Gusto ko munang makita na mahirapan ka." Makahulugang sabi niya.
"PATAYIN MO NA AKO!" Sigaw ko sa kanya.
Bakit niya pa dadahan-dahanin kung doon din lang ang kakahinatnan ko?
"Huwag ka magmadali. Dadating din tayo sa katapusan mo. Pero bago 'yon, unahin muna natin 'yong iba."
Tumungo siya sa isang sulok at kumuha ng mahabang tubong bakal.
Pagkatapos niyon lumapit siyang mulisa akin.
"May naaalala ka ba sa tubong ito?"
Itinutok niya ang hawak niyang tubo sa aking maselang parte. Ang aking pagkalalaki. Napalunok ako sa ginawa niya. Ano ang balak niyang gawain?
"Wala akong maalala!" Tanggi ko.
"Wala nga ba talaga?"
"Gusto mo bang ipaalala ko sa'yo?" Nginitian niya ako ng nakakasindak.
Pumunta siya sa aking likuran at agaran niyang ibinaba ang boxer shorts na suot-suot ko.
"Tss."Rinig kong galing sa kanya.
Napasigaw ako sa ginawa ni Zelena. Hinataw niya ang aking pwetan. Napakasakit. Sobrang sakit.
"Huwag ka mag-alala, masakit lang itong gagawin ko sa una pero tiyak kong habang tumatagal masisiyahan ka."
"Tama na Zelena." Daing ko.
Mula sa likuran ko, narinig ko ang pagpatak ng likido na ibinuhos ni Zelena. Naamoy ko din 'yun. Isa itong, gasolina.
Naramdaman kong hinawakan niya ang pwetan ko at may ipinasok sa aking loob.
"AAAHHH! MASAKIT ZELENA! TAMA NA!"
"Kutsilyo palang 'yan. Maliit pa lang 'yan. Hindi pa malaki. Alam kong mas masarap ang susunod na ipapasok ko sa'yo!"
"DEMONYO KA ZELENA!" Sigaw ko saka nagpupumiglas.
"Sino ba ang nagturo na maging demonyo ako? 'Di ba kayo din lang? 'Di ba?!" Umalingawngaw ang kanyang boses sa buong gusali.
"AAAH!" Napangiwi ako at napasigaw nang sobrang lakas sa sumunod na ginawa ni Zelena.
Walang habas niyang inilusot sa masikip kong butas ang tubong bakal. Ramdam ko ang pag-agos ng dugo mula sa aking pwetan.
"Masarap ba?!" Patanong na sigaw niya.
"Tu-tumigil ka na Zelena. Gusto mo ba ng tawad? Patawad na, tu-tumigi l ka na!" Sigaw ko.
"Tigil? Bakit?! Nung sinabi ko bang tumigil kayo ginawa ninyo? Hindi diba? Tawad?! Ang alam ko sa palengke lang ginagawa ang tawad. 'Yan lang naman ang alam niyong mga lalake eh. Ang magpasarap sa buhay. Ngayon, sa akin ang huling halakhak Ralph."
Napaigtad ako sa sobrang sakit na ginawa sa akin ni Zelena. Lalo niya pang isinagad ang tubong bakal sa aking loob. Pakiramdam ko, madadali na ang lamang loob ko. Napakasakit. Sobrang sakit.
"Kulang pa ba sa sagad?"
Pagkasabi niya niyon walang pakundangang sinagad niya pa lalo ang tubo sa aking loob. Sobrang sakit na. Pakiramdam ko mawawalan na ako ng malay. Nanghihina na din ang aking katawan.
"Diba kayong mga lalake gustong-gusto ang salitang sagad? Ngayong sinasagad kita, bakit parang nasasaktan ka? Dapat nasasarapan ka diba?"
Inalis niya ang tubo at mabilis niya din itong ipinasok. Pagkatapos niyon, inilabas pasok niya ang tubo sa akin.
"Gusto mo bang bilisan ko pa?"
Walang ano-ano, binilisan niya ang pagpasok at paglabas ng tubo sa aking pwetan. Punit na ako. 'Yan ako ngayon sa ginagawa ni Zelena. Hindi ko alam pero nanghihina na ako. Napapikit na lang ako hanggang sa mawalan na ako ng malay.
Zelena
Nakita kong wala ng malay si Ralph. Dulot na din siguro nang sobrang kahinaan niya.
Hindi na sana ito mangyayari kung hindi nila ako binaboy.
Itinapon ko ang ginamit kong tubo sa kanya.
Patawad kung ganito ang naging kinahinatnan ng lahat. Patawad sa inyong anim. Patawad.
Ngayon, tikman niyo ang lupit ni Zelena. Ang batas ng impyerno at ang sakit na dinulot niyo sa akin.
Ito ang tamang panahon upang isagawa ang paghihiganti ko.
Ako ang magiging mitsa ng buhay niyo. Ako. Ako ang bagong Zelena at maghanda na kayo sa inyong dead end.
"We meet again Ralph," sambit ko saka umalis.
Hindi pa ako tapos sa kanya. Siya ang makakadanas ng lahat ng sakit na natamo ko. Unti-unti ko siyang papatayin. Unti-unti.
Lumabas ako at pumunta sa taong tumulong sa akin at tutulong sa paghihiganti ko.
"Hey Zelena!" Kumaway siya sa akin na nakangiti.
I smiled back and run towards him. "How are you?" Pagtatanong ko.
"Okay lang. Kumusta ang paghihiganti mo? May naitumba ka na?"
Mula sa kanyang bulsa, kumuha siya ng sigarilyo at lighter. Pagkatapos niyon, sinindihan niya ito.
"Gusto mo?" Tanong niya.
"I'm not smoking." Sagot ko.
"Well, anong susunod na plano mo?"
"Ano pa nga ba, edi pumatay."
"Sino na ang isusunod mo?"
"Nakuha ko na si Ralph. Mageenie-meenie mi ni mo muna ako kung sino ang susunod."
"Ang galing mo talaga Zelena."
"Ako pa. Si Ralph ang magiging pain ko sa kanilang lima."
"Hindi ako nagkamali sa pagtulong sa iyo."
"Bakit ba gusto mo din mamatay silang anim?" Pagtatanong ko.
"Napakalaki ng atraso nila sa akin. Sobrang laki."
"Ano bang ginawa nila sa'yo?"
"Malalaman mo din."
Itinapon niya ang sigarilyo niya sa lapag at inapakan iyon.
"Tara?"
"Saan?"
"Gutom na ako. Kain tayo."
Tumalikod na siya sa akin at nagsimula na siyang maglakad.
Sino ka nga ba sa buhay nilang anim? Sino ka? Napakamisteryoso mo.