KATH’s POV
Namulat na lamang ako sa kwarto ko. Parang masakit ang katawan ko. Nilingon lingon ko ang paligid ko hanggang sa naramdaman ko ang mahapding parte ng braso ko. Nakita kong may nakatapal dito.
“What’s this?” Bulong ko habang unti-unti itong tinatanggal. “Aw.” It hurts. Saka ko lang na-distinguish ang hiwa ko sa kamay.
“Saan galing ito?” Labis akong nagtataka kung saan ko nakuha ang sugat na ito. Ang huli ko kasing natatandaan, nakatulog ako sa sobrang pagod.
“Gising ka na pala, Kath.” Hindi ko namalayang bumukas na pala ang pinto at nakapasok na si Daniel. Bakas sa kanyang mukha ang pag-aalala.
“What’s with that expression?” Tanong ko sa kanya.
“I really worried for you.” Bulong niya at saka ako hinagkan.
“Teka? Ano bang nangyari sa akin, Daniel?” Sabi ko.
Instead of answering me, he tightened his hug. “Akala ko mawawala ka na sa akin.”
“Bakit? Ano bang nangyari?” My confusion turns into shock when I felt droplets of water on my shoulder.
“D-Daniel.” I murmured.
“Let stay like this for a while.” Then I tried to act like I didn’t know that he is crying.
Silence covered the whole place.
A minute had passed and he loosen his hug, “Sorry. Na-miss lang kita.” Sabi niya.
“What exactly happened?” Tanong ko sa kanya.
“Lia came back.”
Para akong nabuhusan ng yelong may tubig ng sinabi niya ang mga katagang iyan. Ibig sabihin…
“Why you didn’t tell me about Lia living inside you?” He asked in a comfortable way, “Don’t you know kung gaano ako nag-alala? Gusto ko ng mamatay kanina habang sakal sakal mo ako, thinking that Lia might killed your soul already.” Sabi niya.
“I am sorry, Daniel. Ayoko lang kasing…”
“Mag-alala ako?” Dugtong niya, “You shouldn’t think that thing. Mas ikapapahamak mo ‘yun. Paano kung hindi natin napigilan si Lia? Paano kung hindi dumating si Bea? Paano kung…” His voice faded out, “Hindi ka na nakabalik?”
“I am sorry. My plans didn’t work out. Akala ko kasi magagawa kong mapigilan ang paglabas ni Lia.” Sabi ko, “Pero teka, what is about Bea?”
“She sacrificed herself to unleash Lia on your body.” Malungkot ang tono ni Daniel.
“She died?”
“We don’t really know. Ang sabi ni Julia, plano raw ni Bea na ilipat ang kaluluwa ni Lia sa kanya para iligtas tayong dalawa. Now, I think that Lia had already covered up Bea’s body and escaped. Paggising kasi naming kanina, wala na siya.” Sabi ni Daniel. “I really owe her a lot.”
I sighed. So, yun pala ang ibig sabihin niya na hindi niya papayagang magalaw kami ni Lia.
“Gising ka na pala, Kath?” Sam said from the back.
“Kuya.”
He looked at me like he was in relief.
“Sorry, Kuya.” Inunahan ko na siya kasi alam ko na ang susunod niyang sasabihin.
“You are a tough girl.” Sabi niya, “Manang-mana ka kay Papa.”
Napangiti naman ako bigla sa sinabi niya.
“Hindi. Manang-mana siya sa iyo, Sam. Masyadong matago ng sikreto para sa kapakanan ng nakakarami.” Si Julia naman ang sunod na pumasok.
Napangiti naman kaming lahat. Oo nga. Hindi ko namalayang nagawa ko rin ang ginawa ni Kuya Sam.
“Teka, nasaan sila Lexi at Rick?” Tanong ko.
“Hinahanap si Bea.” Sagot naman ni Quen.
“We are glad that you came back at an instant.” Sabi naman ni Julia, “Akala ko huli na ang lahat. Ngayon, we need to defeat Lia and rescue Bea.”
“Medyo kailangan natin ng kakaibang lakas dahil merong rare ability si Bea.” Sabi naman ni Julia.
“Tama iyon.” Pagsang-ayon ni Sam, “Kailangan natin ng kontra mahika.”
Bigla naman akong napabangon sa pagkakahiga. “Hindi. Hindi na natin kailangan ng kontra mahika.”
“Anong ibig mong sabihin, Kath?” Tanong ni Daniel.
“Alam ko na. Nag-iwan ng clues si Bea. Lahat ng sinabi niya sa akin before this day happened. She told me her power’s weakness.” Sabi ko.
“What was it?” Tanong ni Julia.
“Water.”