#Mario
Ende nuk me besohet qe puthjen e par te saj e mora un.
Epo ndjenja jan te shkretat, nuk rezistova dot.
Shkuam ne shtepi dhe ajo mezi po ecte po me dhimbsesh dhe e mora perseri ne krah.
-Faleminderit.
Tha sapo u futem brenda ne shtepi dhe un e leshova ne tok.
Ajo filloi te mos ndihej mir dhe ra ne tok pa ndjenja.
-Naomi? Naomi?
Fillova te therrisja por ajo nuk po zgjohej.
Shkuam ne spital dhe mjeket e vizituan menjeher. Isha jasht dhomes duke pritur doktorin te dilte jasht.
-Doktor cfar ka?
Pse me duket sikur nuk esht doktorr ky mua?
-Ajo ka nje semundje shum te keqe.
Kjo qe sapo me tha doktorri me shkaterroi plotesisht. Perse duhet te ndodhte kjo gje?
-Cfar ka?
-Nuk mund te bejm asgje per te, me vjen keq. Esht me kancer te avancuar.
-Por a nuk ka dicka qe mund te bejm. Gjithcka.
-Un jam doktorri ketu dhe un e di se cfar ka. Urdhero kartviziten time. Un jam doktor Nikolla.
Ky qenka budalla fare.
Shkova brenda ne dhomen e Naomit dhe ajo ishte ne gjum. Ishte duke fjetur aq but dhe aq e pafajshme. I kishin ven "surum" ne krahun e saj. E kishin shpuar, i kishin shkaktuar dhimbje.
Nuk mund te lejoj qe nje gje e till te ndodhi, smund te te humbas Naomi.
-Mario.
Tha ajo sapo u zgjua.
-Jemi ne spital Naomi.
-E shoh, cfar ndodhi?
-Humbe ndjenjat.
Nje infiermiere hyri ne dhom me dy gjilpera ne duar. Mu futen te dridhurat nga ato pz.
-Cfar jan ato?
Pyeti Naomi gjith frik.
-Keto do te te qetesojn zonjush.
-Jo jo jo jo nuk dua te bej gjilpera.
-Naomi mos u shqeteso jam un pran teje.
-Joooo kam frik.
Uaaa gjith kjo goc ktu, dhe kafrik nga nje gjilper?
-Njeren do ta merrni nepermjet "surumit" ndersa tjetern do ta merni ne krah. Kjo do tju veri ne gjum.
Tha infiermjerja.
-Mund tia beni tjetren sapo ta zeri gjumi ju lutem?
I peshperita infiermieres qe Naomi te mos e degjonte.
-Sigurisht.
tha ajo.
Naomi ishte ne gjum ndersa infermjerja i beri gjilperen tjeter ne krah.
-Sapo te mbaroi surumi mund te largoheni nese deshironi ose mund ta kaloni naten ketu.
-Sa mund te qendroj ne gjum?
-Edhe 10 minuta pasi ti mbaroi surumi.
Dhe infermjerja u largua. Fillova te veshtroja Naomin, nje vajz kaq e mir sa ajo nuk e meriton keto qe po i ndodhin.
#Naomi
Hapa syt dhe u ndesha me fytyren e Marios i cili sapo me pa buzeqeshi.
Isha shum e lodhur dhe po me rrotullohej tavani.
-Si je tani?
Pyeti Mario dhe erdhi drejt meje.
-Jam mir besoj.
U perpoqa te ngrihesha nga krevati por krahu po me digjte shum dhe rash rendshem perseri mbi te.
-Pra ma keni ber ate gjilperen kur isha ne gjum?!
Ai qeshi si ne siklet.
-Epo, mendoj se nuk ndjeve gje.
-Qepar jo por tani nuk po ndjej krahun.
Ai qeshi dhe zgjati duart e tij para meje dhe me ndihmoi te ngrihesha. Sa emocion i bukurishte te prekje duart e tij.
-Te dhembin kembet?
Me pyeti Mario. Isha ende me fustanin e Ballos. Nese them qe me dhembin ateher ndoshta me mer ne krah.
-Po mezi po eci.
Dhe fap,,,, ne krahet e Marios. Sikur ta dija.
Hipem ne makin dhe u nisem per ne shtepi.
-Te ka ndodhur ndonjeher me par te humbasesh ndjenjat keshtu?
-Po, me ka ndodhur.
Ai rrudhi vetullat dhe se cfar po mendonte.
Lere se esht ne boten e vet.
E mir se nuk po e ngacmonte njeri.
Shkuam ne shtepi dhe isha perseri ne krahet e tij. Cte beja nuk ecja dot. U futem brenda dhe ate e telefoni dikush.
-Alo.... Kur e beri aksidentin?..... Ok prit se po vij.
-Cfar ka ndodhur?
-Alexi ka ber aksident.
-Do me lesh vetem?
I thash sapo ai ishte gati per te dal nga shtepia. Dhe erdhi perseri drejt meje e me perqafoi fort.
-Ti mos me ler vetem. Dakort?
Ca thot ky?
Shkova te flija. Por u nderrova me para se nuk mund te flija me gjith ate fustan.
Meqense isha ne dhomen e Marios vendosa te flija aty sma merr mendja qe ai te kthehet sonte.
U zgjova dhe kisha dicka te rend mbi barkun tim.
Garper? Mooooos do jet ndonje anakond. Ose piton. Ose kober. Keto me kullufisin me nje te hapur goje mua.
Vendosa ta shihja ngadal pa e levizur shum koken.
Qenka me lesh? Gjarper me lesh?
Prit mi prit se nuk ka gjarperinj me lesh, shife mir.
Budalla i drreqit. Qenka Mario. Depilou o cun se per pak desh mendova se kishte ardhur ndonje ari. Prit nje sekond! Kur erdhi ky? Pse drreqin me rri ngjitur?
U perpoqa te ikja, te lirohesha, por me shtrengoi akoma me shum drejt vetes. "Mos ik nga un" mermeriti ne gjum. Un do iki dhe ti do flesh ketu si qengj.
Ku e kam telefonin? Uh po si gjithmon, posht jastekut. Sa rob i cuditshem qe jam e le telefonin posht jastekut sepse e mar me leht, vetem me te futur doren posht jastekut dhe ajo del prej aty me telefon. Hahaha me lumt.
Ora qenka 10:30. Dhe un qe doja te beja nje xhiro ne qytet.
-Mmmmmm
-Ca thua? Nuk e flas gjumishten.
-Mmmm
E mir vazhdo fol ti.
Arrita te lirohesha me shum veshtirsi nga ai, u vesha u rregullova u bera e bukur, dhe degjoj nje ze.
-Ku shkon?
Larg shum larg thell ne kuzhin.
-Doja te beja nje xhiro. Ne fakt dua te rifilloj nje sport qe e kam len pak pas dore.
-Vertet? Cfar sporti?
-Box.
Shqeu syt dhe gojen si buf kenete.
-Cfar?
-Ti ke ber Box dhe me par?
-Po kam nje vit qe e kam len por dua te rifilloj.
-Por edhe un kam 5 muaj qe e kam len. Mendoja ta filloja. Ateher mund te rregjistrohemi te dy ne te njejtin vend.
E di cke? Ik se e lash fare.
-Mmmm se di ta mendoj njeher. Ika un pacim.