Бороотой зуны өглөө , нойрон дундаа түр зуур сэрвэлзэн сэрэхдээ бороо орж байгаа чимээг сонсон шууд л орноосоо босон цонхоор харлаа. Зөөлөн зөөлөн шиврэн орох бороон дунд дулаахан инээмсэглэлээ тодруулан зогсох тэр охиныг харсан анхны мөчөөс эхлэн би түүнийг хайрлахыг хязгааргүй их хүссэн юм.
Өдөр бүр хичээлдээ явахдаа түүнийг харах нь надад хичээл хийх эрч хүчийг нэмж өгдөг байлаа. Заримдаа би хэтэрхий их шунана түүнийг илүү ойроос харахыг хүснэ гэвч бидний хооронд томоос том засмал зам байдаг юм. Замын хоёр талд байх явган хүний замаар тус тусдаа алхан хичээлдээ ирцгээнэ. Нижигийн тэнэг том хүнд цүнх өдөр бүр онгорхой заримдаа дугуйнаасаа ч аятайхан бууж чадахгүй уначихдаг нь үргэлж араас нь дагаад хажууд нь байж анхаарал халамж тавихыг хүсэхэд хүргэнэ. Би энэ жил ахлах сургуулиа төгсөнө,, залуус маань бүгд л ахлах сургуулийн хайр дурлалтайгаа учраад хэд хэд үерэхээд үзчихсэн Бобби бүр хэд хэд гэдгээс ч олон удаа. Харин би харж явахаас өөр юу ч хийж үзээгүй гэхдээ нэг л хүнийг хардаглдаа. Түүнийг ярьшигтай гэж хэлсэн тэр өдөр би түүнтэй дотносно гээд өөртөө амлалт өгчихсөн явж байсан юм даан ч миний яриа өдөх эхний алхам үнэхээр хөгийн болж хувирсан яагаад яршигтай гэж хэлснээ ч санахгүй байна ямар аймар сандарсанг минь зөвхөн миний зүрх л мэдэх байх өдий хүртэл охин хүүхдээс нэг ч удаа яриа өдөж байгаагүй миний хийсэн үйлдэл түүнийг гомдоочихсон. Харин найзууынхаа алтан туршилга зөвлөмжийн дагуу хүчээр архи ууж гайгүй хэдэн юм ярьж чадсан шүү болдог бол өдөр бүр архи ууж очоод сэтгэл доторх хамаг юмаа хэлчихдэг бол сайхан байхгүй юу даан ч охид тэгэж хэлсэн юманд дургүй үйлдэлээрээ хэлэх ёстой гэж жижигээ Жинан хэлсэнлдээ. Ер нь бол миний хийсэн бүх зүйлийн ард манай муу андууд зааж сургаж өгсөн юм шт.
Жинан: нэрээ Ханбинаа чиний анхны үнсэлтээ тэсрэх бөмбөгөнд өгөх тэр мөчд би нэг сайхааан зураг дарчихсан байгаа чи татаж аваад утасныхаа дэлгэцэн дээр тавиул ясын
Ханбин: аааххх болиочдээ Ким Жинан чи ер нь хэзээ тэр үеийг ярихаа болихын бэ
Жинан: яаж ярихгүй байхын тийм сайхан мөчийг
Жүнэ: хэрвээ Ханбин үгэнд орохгүй зөрүүдэлсээр байгаад тэсрэх бөмбөгөн дээр очоогүй бол тийм гоё юм болохгүй байх байсан шт чи ер нь мань хэдийгээ ахаа гэж дуудаад хүндэлвэл яаж байна Ханбинаа
Бобби: аххх Нижи ч хайран охин юмөө энэ нэг таг хөлдүү мэдрэмжгүй Ханбинд тэнэг гэж хэлүүлчихээд тийм сайхан бэлэг өгөөд л ер нь Хабинаа чи надаа Нижиг өгчихвөл ясын
Ханбин гэнэт л ширээгээ өшиглөн хүчтэй босож ирснээ ангиас гаран явав.
Дунхёг Боббигийн мөрөн дээр цохин: чи ёстой сайн жүжиглэлээ одоо Ханбин чамаас харамласандаа өчигдөрийн үзсэн кинон дээрх романтик зүйл хийнэ
Юнхён: аливээ алив хурдан араас нь явъяаа
Чанү: цаадах чинь ойрд драма үзээд байгаа юм чинь мэдрэмж суусан байгаа байх тэ
Жинан: хүүүе хүүе манай хөлдүү залуу Нижигийн ангируу орчихлоо шт
Ханбин миний ширээний өмнө ирж зогссоноо нэг ууттай зүйл тавивхад шуугалдаж байсан хүүхдүүд чимээгүй болцгоон зөвхөн бид хоёр дээр анхааралаа хандуулав.
Би: хөө Ким Ханбин чи юугаа хийгээд байгаан
Ххх: хөөе Нижи чи сая Ханбин ахыг ХӨӨЕ КИМ ХАНБИН гэснүү яаж манай ахыг ах гэж хүндлэхгүй байж чаджынаа
Ханбин: Нижид намайг ах гэж дуудахгүй байх бүрэн эрх байгаа тэглээч би чиний ах биш хэн нэгний ах байх ёстой бол би зөвхөн Нижигийн ах баймаар байна
Ангийн гадна Ханбины яриаг сонсох найзууд нь чихэндээ итгэхгүй гайхацгаана
Жинан: ээээ бурхан минь энэ Ханбин мөнүү
Юнхён: арай сая 100 татчихаад орчоогүй байгаа
Чанү: ямар драман дээр ингэж хэлдийн болоо?
Би байж ядан: Ханбинаа чи намайг ангидаа суухын аргагүй хэцүү байдалд оруулаад байна шт яаачихаад байгаа гажиг вэ
Ханбин: гажиг?
Би: хурдан ангиас гаралдаа
Ханбин: хичээл тарсны дараа хүлээж байя хурдан гарч ирээрэй
Хүүхдүүд намайг тэсэхийн аргагүй хэцүү байдалд оруулж цоо ширтэн харах охидуудын харцнаас уур хилэн мэдрэгдэнэ ангиас гармаар байсан ч сандалтайгаа наалдчихсан юм шиг хөдөлж чадахгүй байв.
Бобби: чи яагаад гараад ирвээ
Ханбин: гарж ирэхгүй тэгээд яах байсын
Жинан: ээ тэнэг ээ тэнэг чи Нижиг ямар хүнд байдалд үлдээснээ хардаа ангийх нь охидууд нүдээрээ зажлахгүй залгилаа шт
Ханбиныг буцаад орж ирэхэд нь өөрийн эрхгүй баярлаж байлаа Ханбин миний бугуйнаас татаж босгоод ангиас авж гарав.
Би: ахх Ким Ханбин чамаас болж би ангийнхаа охидуудад гадуурхагдаад байна шт
Яаг миний ард чимээгүй байгаарай юу ч хэлж болохгүй шүү гэж шивнэлдэх яриа сонсогдоод эргэж харахад
Чанү: сайн уу намайг Чанү гэдэг
Жинан: бид нар харин доод ангийн хүүхдүүдийгээ ямархуу ангидаа байдын бол гэж сонирхоол
Юнхён: за манайхаан ангируугаа явахууда
Ханбин: хичээл орох цаг болцон байна явцгаая
Дунхёг: чи яах гэсийн бээ хө чи араас тайван алхаад хүрээд ирэхгүй юу бид хэд түрүүлээд гүйлээ
Ханбин: яагаад байгаан бэ
Жүнэ: чи хичээлдээ суухгүй байсан ч болно шүү ойлгоо
Бобби: за дараа уулзаядаа Нижи
Би: аан заа
Ханбин: аан за? Чи сая аан за гэснүү чи Боббитой уулзах дуртай байгаа юмуу
Ханбин: Нижии хаашаа явах гээд байгаан бэ
Одоо угаасаа анги руу орвол хүүхдүүд тайван суулгахгүйгээс хойш сүүлийн цагийн хичээлээ таслахаар шийдээд сургуулийн арын талбайруу явав. Харин Ханбин миний гутлан дээр байн байн гишгэсээр ард алхаж байлаа.
Ханбин: вааа гадаа ямар гоё байнаа хичээл орж байхад гадаа байх чинь ясан сайхан юмбэ
Би ханбины урдуур гараад сандал дээр суух гэтэл тэр намайг санаатайгаар дээгдчихээд араас тэвэрчихэв.
Би: хөөе яагаад байгаан бэ багш нар харчихвал яахын бэ
Ханбин: зүгээрээ би багш нараас айхгүй байна харин чамайг алдахаас л айж байна гэснээ толгойн нь мөр даван орж ирснээ хацар дээр үнсчихээд улам чанга тэврэв.
Зөөлөн салхи салхилав.
Ханбин: чамайг догдолоход ийм гоё салхи салхилдаг байхнээ би өдөр бүр чамайг энэ салхи шиг мэдэрмээр байна
Би: Ханбинаа би сүнстэй учирсан цөөн хэдэн хүмүүсийн нэг нь байж болох уу
Ханбин: Нижи чи Ханбин гэсэн сүнстэй учирсанаа мэдэж байна уу
Жич: Ханбины албаар дэгээддэг хэсэг бол "The Heirs" драм дээр гардаг хэсэг юм байган шт хаха