Би юу гэж ч хэлэхээ мэдэхгүй шоконд орчихсон хүчтэй цохилох зүрхний цохилтоо чагнан сууна. Харин Ханбин миний түүсэн түлээг авчиран гал асаагаад бас л чимээгүй сууна.
Би: Ханбинаа
Ханбин бөндгөс гэж цочисоноо сандарсан хоолойгоор: АЙН ЯСАН БЭ НИЖИ
Би хоолойгоо засаад: тэгэхээр хоёулаа
Ханбин миний үг таслан нэг амьсгаагаар: саяны болсон явдлыг мартах ёстой би мэдэж байгаа санаа зоволтгүй ээ Нижи
Би: би уг нь өөр юм хэлэх гэж байсан юмсан
Ханбин: аан за одоо хэл хэл
Би: би даараад байнаа хоёулаа нуруугаа нийлүүлж сууя тэхү
Бид хоёр галын өмнө нуруугаа нийлүүлэн суцгаав.
Би: үүр цайхаар явах уу
Ханбин: тэгье одоо жоохон тэсчихвэл үүр цайлаа
Би: хмм нойр яагаад ингэж аймар хүрээд байнаа
Ханбин: чи намайг Наёонд сайн гэж боддог уу
Би: бодож байгаагүй юм байна шт гэхдээ та хоёр хосууд шиг харагддаг
Ханбин: Наёоныг гомдчихно гэж бодоод түлхэж чаддаггүй юм түүнээс биш би түүнд сайн бишээ
Би: яагаад надад хэлээд байгаан
Ханбин: чамайг мэдсэн нь дээр байх гэж бодсын
Ханбин чимээгүй байхгүй юм яриал байв. Хэрвээ түүнийг юм ярихаа больвол би унтчих гээд байлаа
Ханбин: Нижи чи гэхдээ хурдан үүр цайлгаж чадах уу
Би: ясан яараад байгаа юмуу би уг нь явья гэж хэлсэн шт чи өөрөө л явмааргүй байна гэсэн шт
Ханбин: үгүй ээ энд баймаар байналдаа гэхдээ би айгаад байнаа эргэн тойронд хоёулаагаас өөр амьд юм алга гэнэт чөтгөр шулам эсвэл араатан амьтан гараад ирвэл яанаа нэрээ алмас царайлаг залуусыг хулгайлдаг гэсэн гэнэт алмас ирээд намайг аваад явчихвал яахын чи унтаж болохгүй шүү
Би: за ойлголоо би унтахгүй ээ
Би: гэхдээ Ханбинаа чи яагаад надаас яаж туйлын туяаг гаргасаныг асуухгүй байган бэ
Ханбин: ээж маань яаг чам шиг эмэгтэй байсан
Би: ээж чинь өөд болчихсон юмуу бурхан минь ямар харамсалтай юмбэ чамд аймшигтай хэцүү байсан байхдаа би ээжтэйгээ их дотно болохоор ээжгүйгээр амьд байна гэж төсөөлж ч чаддаггүй шт би чамайг ойлгож байна Ханбинаа
Ханбин гайхсан царай гаргаснаа инээмсэглэв
Ханбин: ээж маань 5 жилийн өмнө сайхан сэтгэлээсээ болоод хүүхэд аврах гэж байгаад машины осолд орчихсон юм гэхдээ тэр аварсан хүүхэд нь эцэг эхтэйгээ гадаад руу цагаачлаад явчихсан ээжийг минь надаас авж явчхаад талархал эсвэл харамсал ч илэрхийлэхгүй явчихсан
Би: ямар өөдгүй хүмүүс вэ ёстой муухай юмаа
Ханбин: би чамайг миний дээрээс ус асгасаныг мэднээ ээж маань намайг дээрлэхсэн хүүхдүүдийн дээрээс ус асгаж хариуг минь авж өгдөг байсын тэр яаг л чам шиг байгалийн бүх хүчийг удирддаг байсан ээжид тэр хүчийг нь эмээ олон эгч дүүсээс нь сонгон ганцхан ээжид л өгсөн гэсэн. Бас ээж минь миний төрсөн өдөр болгоноор туйлын туяаг харуулдаг байсан.
Би: тэгээд л тийм үйлдэл хийтлээ баярласан байхнээ
Ханбин: Олон жилийн дараа дахин ийм бэлэг авсандаа маш их баярлаж байна.
Би: ханбинаа маргааш манайд ирж далайн байцааны шөл идээрэй
Ханбин: Юу
Ханбин чанга чанга инээж эхлэв.
Би: хөөе юундаа инээгээд байгаан бэ хэдийгээр ээжийн чинь хийдэг шиг амттайг хийж чадахгүй ч манай ээжийн хийсэн хоол ямар гоё амттай гээч аав бараг хийж өгсөн хоолыг нь идсээр байгаад суучихсын хихи
Ханбин инээсээр л
Би: битгий хүнрүү харчхаад инээгээд байгаа ч
Ханбин: чи яагаад ийм тэнэг хэрнээ хөөрхөн байдаг байнаа
Би: одооноос жил бүр төрсөн өдрөө тэмдэглэхдээ надтай уулзаж байгаарай ер нь хүн төрсөн өдрөө тэмдэглэж байх хэрэгтэй хүн болж төрсөн аугуу аз завшаанаа заавал тэмдэглэх ёстой
Ханбин: бүхэл бүтэн 365 хоногийн нэг л өдөр нь чамтай хамт байх юм бол бусад өдрүүдэд нь би юу хийх болж байнаа?
Би: би яаж мэдэхийн унтаал идээл хичээлээ хийгээл байж байхгүй юу
Ханбин: бусад өдрүүдэд нь ч бас хамт байж болохгүй юмуу
Би: Ханбинаа энэ хил хязгаарыг давсан асуулт байна
Үүр цайж гэгээтэй болоход бид бусадруугаа явлаа явах замдаа хоорондоо юу ч ярьсангүй. Нижигээс яриа өдмөөр байсан ч түүний царайнаас харвал юм ярихыг хүсэхгүй байгаа шиг харагдаж байлаа магадгүй би түүнийг эвгүй байдалд оруулчихсан байх алхаж байгаа нь хүртэл санаа зовоосон болих хөдөлгөөнтэй Нижигийн хажууд явмаар байсан ч түүнийг улам эвгүй байдалд оруулахгүйн тулд араас нь алхана. Биднийг очиход азааар хүүхдүүд сэрээгүй байлаа бүгд л майхан майхандаа унтацгааж байв. Би залуусын майхан руу орж харин Нижи автобус руу орлоо.
Ххх: хүүе сурагчаа сэрээрэй
Би: өөө унтчихсан байна шт
Жолооч ах: чи яагаад энд байж байдаг билээ энд хоносон юмуу
Би: хмм уучлаарай ахаа би шахалдаж унтаж чаддаггүй болохоор л
Жолооч ах: ммм заза би багшид чинь хэлэхгүй болохоор санаа амар байж болноо
Би: баярлалаа ахаа
Явах цаг болж хүүхдүүд махайн нтрээ хурааж орчиноо цэвэрлэчихээд автобусандаа сууцгаав. Юуми өөрийг нь гэмтээсэнд уур нь одоо хүртэл гараагүй бололтой нөгөө ангийн охинтой хамт суучихав миний хажууд хэн ч ирж суусангүй жоохон санаа зовох шиг хачин байлаа. Хамгийн сүүлд багштай хамт хоёр хүүхэд орж ирж байв өндийгөөд харахад Наёон эгч болон Ханбин байлаа. Мэдээж би багштай хамт сууж Наёон Ханбин хоёр суух байхлдаа гэхдээ ганцаараа сууснаас багштай хамт суусан нь дээрлдээ. Тэгтэл Ханбин миний хажууд ирээд суучихав Наёон эгч надруу аймшигтай муухай харснаа ичсэн бололтой нүүр нь час улаан болон багштай хамт арын суудалд суув.
Би: энд яах гэж ирсэн юмбэ хөвгүүд нөгөө автобусанд суух ёстой шт
Ханбин: тэгээд яахын чамайг ямар ганцааранг чинь суулгалтай биш
Би: гэхдээ энэ чамд хамаагүй шт
Ханбин: төрсөн өдрийн бэлэгний хариу гээл бодчих
Би: одоо тэгвэл баярлалаа гэж хэлэх ёстой юу
Ханбин: хоосон баярлалаагаар ч яахавдээ над шиг баярласнаа илэрхийлж байгаач
Би: хан тэнэг
Ханбиныг хажууд минь суусанд дургүй байгаа царай гаргасан ч сэтгэл дотроо маш их баярлаж байлаа. Ганцаарахнаа үлдсэндээ уйлмаар муухай мэдрэмж төрж гомдож бас бачимдаж байхад Ханбин авралын од шиг гарж ирэн сэтгэлийг минь тайвшрууллаа.
Жолооч ах хүүхэд тус бүрийг гэрийнх нь гадаа буулгаж өгөхөөр болов. Хамгийн эхэнд намайг буулгахаар болж гэрийн гадаа ирэхэд Ханбин цүнхийг минь булааж авч үүрэв.
Ханбин: чи буухгүй юмуу
Би: миний цүнхийг өгөөчдэ хүүхдүүд хараад байна
Ханбин: жолооч ахаа багшаа манайх Нижигийн гэртэй ойрхон байдаг болохоор би энд буучхаад гэрлүүгээ алхчихья
Жолооч ах дуртайяа зөвшөөрөн Ханбиныг надтай хамт буулгав.
Би: хөөе Ким Ханбин гуай чи ер нь яагаад ингэж дураараа аашлаад байгаа юмбэ
Ханбин: орцгооё
Би: юун орох вэ хаашаа орох гээд байгаан
Ханбин: чи намайг гэртээ хоолонд урьсан биздээ
Би: гэхдээ тэр чинь маргааш шт
Ханбин: маргааш өөр зүйл хийхээр төлөвлөчихсөн болохоор заавал яаг одоо идмээр байна
Би: яагаад ийм дураараа юмбэ
Ханбин: би ганцхан чамд л ингэж дураараа аашилж чаддаг
Би: наадах чинь би ганцхан чамайг л дээрэлхэж чаддаг гэж сонсогдож байна
Ханбин: гоё утгаар нь бодолдоо би ганцхан чиний хажууд л өөрөөрөө байж чаддаг
Би: найзууд чинь сонсвол гомдонодоо
Гэрийн хаалгаар оров уу гүйюу ээж аав хоёрын хоолой гарч хоёулаа инээд алдан баярлан гарч ирсэн ч Ханбиныг харснаа шоконд оров тэр хоёрын царайнаас харвал золтойн ухаан алдаад уначихсангүй.
Аав шоконоосоо гарч гадуур хувцаснуудыг тайлуулан өлгүүрт өлгөөд бид зочны өрөөрүү орцгоов.
Ээж инээд алдаж ирээл намайг эрхлүүлнэ: миний хөөрхөн охин ядраагүй биздээ найзуудтайгаа хөгжилтэй байсан уу
Би: манай дээд ангийн ах байгаан сая аялалд явахад надад их тусалсан их онц сурдаг манай сургуулийн номер нэг онц сурлагтан
Ээж: тиймүү ясан царайлаг нүдэнд дулаахан хүү вэ
Ханбин: сайн байна уу ахаа эгчээ намайг Ким Ханбин гэдэг Нижи бид хоёр их дотно би хааяа Нижигийн хичээлд нь тусалдаг Нижи их сайхан сэтгэлтэй хөөрхөн шүү
Би: ямар сайн худлаа ярьдаг юмбэ
Ханбин: тиймээ Нижи
Ээж аав хоёр хариулт нэхсэн харцаар харцгааж байв
Би: аан тиймээ
Ээж: бид охиноо насаараа ганцаараа байх вийдээ гэж их санаа зовдог байлаа шүү
Аав: бурхан намайг хэн нэгэнд хадгалчихсан байгаа гээд байдаг байсын ийм сайхан хүүд хадгалаж байжээ тиймээ хөгшөөн
Би: ХӨӨЕ ААВ ЭЭЖ
Ээж: бид охиноо үхэлийн ирмэг дээрээс арай хийж аварж байсан болохоор их нандигнан хайрладаг юмлдаа
Би: ээж одоо болноо наадахаа хүртэл ярьж яах гээд байгаан бэ та хоёрын бодож байгаа шиг харилцаатай биш зүгээр л найзууд
Ханбин: ахаа эгчээ санаа зоволтгүйдээ би Нижид маш сайн анхаарал тавьж хамгаалах болноо
Би: чи хүртэл яагаад байгаан бэ
Ээж намайг үл тоон Ханбинруу хайр цацруулан инээмсэглэж байлаа уг нь надруу л ингэж харж инээмсэглэдэг юмсан.
Аав: миний хүүгийн аав ээж нь юу хийдэг билээ
Би: миний хүү ч гэхшиг бүр хүргэнээ болголоолдоо
Ханбин: аав маань эрдэмтэн гэхдээ намайг жоохон байхад тэд салчихсан харин ээж маань
Би: Ханбины ээж сахиусан тэнгэр яаагавдээ сахиусан тэнгэр л байхгүюуда
Аав: аан сахиусан тэнгэр байхнээ манай эхнэртэй адилхан мэргэжилтэй юм байхнээ хаха
Ханбин: юу
Аав чанга чанга инээснээ: охин маань бага байхаасаа ээж бол сахиусан тэнгэрийн мэргэжил гэдэг байсын
Ханбин: аан үнэхээр тийм шүү
Ээж: миний хүү ямар хоол идмээр байна
Ханбин: ямар ч хамаагүй ээ би хоол голдоггүй
Ээж: их сайн хүү байна шүү
Би: ээж та бэлдсэн хоолон дээрээ нэмээд далайн байцаатай шөл хийгээд өгөөч өчигдөр Ханбины төрсөн өдөр байсын
Ээж: за тэгвэл гараа гаргасан сайхан шөл хийе хөгшөөн чи бялуу захиалчих одоо төрсөн өдрийг нь нөхөөд тэмдэгэлчихье
Аавын захиалсан бялуу ч ирч ээжийн хийсэн хоол ч болж бид хоолоо идсэнийхээ дараа Ханбинд төрсөн өдрийн дуу дуулж өглөө Ханбин хүслээ шивнээд лаагаа үлээсний дараа төрсөн өдрийн баяр дуусав. Би Ханбиныг үдэж өгөхөөр гарав.
Ханбин: чи их сайн аав ээжтэй юмаа
Би: тийм шүү
Ханбин: бүх зүйлд баярлалаа
Би: зүгээрдээ нээх сүртэй зүйл биш шт
Ханбин: үгүй ээ миний хувьд энэ бүх зүйл үнэхээр гайхамшигтай байлаа хоол бялуу гээд бүх зүйл нь бас чиний найз залуу гэж бодогдуулах
Би: энэ удаа намайг уучлаарай гээд би түүнийг тэврэв.
Ханбин: чи уучлал ч гуйхгүй байж болно
Нижигийн ээж: Ханиа чамд Ханбин нэг хүнтэй адилхан харагдахгүй байна уу
Нижигийн аав: тэр яаг дуучин шиг царайтай юм
Нижигийн ээж: үгүй ээ Нижиг аварсан хүний хүүхэдтэй адилхан биш байна уу надаа адилхан л харагдаад байхын одоо бол яаг Ханбины үеийн хүүхэд л байх ёстой
Миний лаа үлээхдээ шивнэсэн хүсэл бол " чамайг үүрд хажуудаа байлгахыг хүссэн " бид хэрвээ ганцхан төрсөн өдрөөр уулздаг болчихвол би үлдсэн өдөр нь чамайг хүлээх хэрэгтэй болно би ийм зүйлийг хүсэхгүй байна.
"Жинхэнэ хайр сүнстэй ижил. Бүх хүн түүний талаар ярьдаг ч цөөн хэд нь л түүнтэй учирдаг".
Надад итгэсэнд баярлалаа зурхайч яаг одоо чиний бодож байгаа хүн
Би: юу вэ энэ чинь одоо
Би: тэгэхээр миний бодож байгаа хүн ХАНБИН??? Шал тэнэг юм Ханбин одоо зурхайч байлаа юу хаха
Өчигдөр зохиолч нь завгүй байсан болохоор шинэ бүлэг оруулж чадаагүй тиймээс энэ бүлгээ нэлээн уртаар оруулсан байгаа. Хамгийн гол нь сэтгэгдэл шүү! Сэтгэгдлээ үлдээгээрэй<3