Etten bir parça, maruldan bir parça yerken yemeğim bitmişti. Yoongi ilr aynı anda tabaklarımızı bitirdiğimizde annesi sordu.
"Ne oldu size ?" Ben ani cevabımı verirken Yoongi ötmeye başlamıştı.
"Hiç."
"Onun yüzünden." dedi ve ekledi. "Başkalarının duyduklarını hemen ciddiye alıyor. Neymiş ben onun üstüne iddiaya girmişim falan. Saçmalığa bak." dediğinde ona baktım. Çok fazla açmamalıydı bu konuyu. "Tamam. Konu kapandı mı ?"diye sordum.
"Sence ?"
"Yani bence evet. Hala beni düşünüyorsun. Bu konunun kapandığına işaret değil mi ?" Annemler sakince seyrederken biz konuşmamıza devam ediyorduk. "Konu kapanmadı. Seni düşünüyorum çünkü öyle. Yani ne bileyim, içimden seni düşünmek geliyor. Elimde olan bir şey değil." dediğinde sırıttım. "O gün seni dinlemediğim için özür dilerim." dediğimde omuz silkti. "Önemli değil. Ben olsam bende dinlemezdim."
"O zaman ne diye ergen ergen triplere girdin bir süre ? Sinirsin ha." Gülümsedi. "Sen sinir ol diye. İşe yaramış."dediği gibi omzuna vurdum. Kolumu tuttu ve yumruk olan elimi gevşeterek parmaklarımızı birbirine geçirdi ve gülerek konuştu.
"Yeterli mi ?"
"Evet." dedim hafif kızgın bir ses tonu ile. "Tamamdır o zaman." dedi ve elimizi indirdiği gibi dudağını dudağıma değdirip normal oturuşa geçti. Annemleri gördüğümüz an ikimizde yerin -25. katında yerimizi almıştık...